Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "security triangle" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    The Role of the Visegrad Group in the European Security System
    Rola Grupy Wyszehradzkiej w europejskim systemie bezpieczeństwa
    Autorzy:
    Bąk-Pitucha, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147191.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Visegrad Triangle
    Visegrad Group
    European security
    regional organization
    cross-border cooperation
    Trójkąt Wyszehradzki
    Grupa Wyszehradzka
    bezpieczeństwo europejskie
    organizacja regionalna
    współpraca transgraniczna
    Opis:
    The changes taking place in Central and Eastern Europe, which began in 1989, included pri-marily the internal and foreign policy of the four countries that make up the Visegrad Group, i.e. the Czech Republic, Poland, Slovakia and Hungary. The transformations also concerned rela-tions with the newly formed states after the collapse of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) and the course of European and Euro-Atlantic integration. The aim of the article is to indicate the role of the Visegrad Group in the European security system, especially in the face of the war in Ukraine or the migration crisis. An important element of the functioning of this regional organization is its cooperation with the EU or with other organizations. The research hypothesis is as follows: the future of the Visegrad Group makes sense and brings its members more benefits than losses. The article uses the analysis method. The key issue that needs to be answered will be the prospect of further activity of the Visegrad Group in the face of new threats. Will the member states of the Visegrad Group meet the challenges of the twenty-first century? Will they play an important role in shaping European security?
    Przemiany zachodzące w Europie Środkowo-Wschodniej, które miały początek w 1989 r., obejmowały przede wszystkim politykę wewnętrzną i zagraniczną czterech państw, które two-rzą Grupę Wyszehradzką, tj. Czechy, Polskę, Słowację i Węgry. Przeobrażenia dotyczyły także relacji z nowo powstałymi państwami po rozpadzie Związku Socjalistycznych Republik Ra-dzieckich (ZSRR) oraz przebiegu integracji europejskiej i euroatlantyckiej. Celem artykułu jest wskazanie roli Grupy Wyszehradzkiej w systemie bezpieczeństwa europejskiego, szczególnie w obliczu wojny w Ukrainie czy też kryzysu migracyjnego. Ważkim elementem funkcjonowa-nia tejże organizacji o charakterze regionalnym jest jej współpraca z UE czy z innymi organiza-cjami. Hipoteza badawcza brzmi następująco: przyszłość Grupy Wyszehradzkiej ma sens oraz przynosi swoim członkom więcej korzyści niż strat. W artykule zastosowano metodę analizy. Kluczowym zagadnieniem, które wymaga udzielenia odpowiedzi, będzie perspektywa dalszej działalności Grupy Wyszehradzkiej w obliczu nowych zagrożeń. Czy państwa członkowskie Grupy Wyszehradzkiej sprostają wyzwaniom XXI wieku? Czy odegrają istotną rolę w kształto-waniu bezpieczeństwa europejskiego?
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 195-206
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja Trójkąta Kaliningradzkiego a bezpieczeństwo Polski w Europie Środkowo-wschodniej
    Kaliningrad Triangle Concept and the Poland’s Security in Central-Eastern Europe
    Autorzy:
    Chyla, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/540025.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    Trójkąt Kaliningradzki Kaliningrad
    bezpieczeństwo
    Europa Środkowo-Wschodnia
    Kaliningrad Triangle
    Kaliningrad
    security
    Central-Eastern Europe
    Opis:
    Głównym motywem zainicjowania Trójkąta Kaliningradzkiego jest stworzenie warunków do współpracy na szczeblu dyplomatycznym i czynników poprawy dialogu europejskiego pomiędzy Rosją i UE. W dalszej perspektywie ma on na celu wzmocnienie polskiej pozycji w regionie. Głównym celem tego artykułu jest analiza takiej formy współpracy. Inicjatywa ta jest dość skomplikowana, a sposób jej postrzegania jest inny u każdego partnera. Jednocześnie Trójkąt Kaliningradzki jest platformą realizacji partykularnych interesów Niemiec i Rosji. W szczególności w ramach dialogu energetycznego Ewentualność budowy elektrowni jądrowej w Kaliningradzie i eksport energii stamtąd do UE jest ogromnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa energetycznego Polski, pogłębiającym uzależnienie od energii rosyjskiej. Trójkąt Kaliningradzki może być także platformą integracji w tej części Europy. Egzystencjalnym problemem dla Polski jest budowanie własnej pozycji jako ważnego partnera w tym układzie. Jedną z możliwości jest poszukiwanie równowagi pomiędzy dwoma potęgami w UE: Niemcami i Francją. Odpowiednią platformą dla osiągnięcia tej równowagi jest Trójkąt Weimarski. Należy zauważyć, że szersze otwarcie „rosyjskiego okna na Europę” może przerodzić się w poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa Polski.
    As the main motive to initiate Kaliningrad Triangle is to create a cooperation on diplomatic level and factor to improve European dialogue between Russia and EU. In further perspective it has reinforced polish position in the region. The main aim of this paper is to analyze this form of cooperation. This initiative is quite complicated and the way of perceive it is different of each partner. Simultaneously the Kaliningrad Triangle is a platform to realize a particular interests for Germany and Russia. Especially in energy dialogue to realize a priority partnership in electric power industry between Russia and European Union. Eventuality of building nuclear power plant in Kaliningrad and export its energy production to EU is a huge threat for polish energy security and deeper dependence of Russian energy. Kaliningrad Triangle can be also a platform of integration in this part of Europe. An existential problem for Poland is to build own position as a important partner in this trend. One of possibilities is to find some balance between two powers in EU- Germany and France. The suitable platform for reach this balance is Weimar Triangle. It should be noted that the wider opening “Russian window on the Europe” could escalate into serious threat for security of Poland.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2014, 8; 201-211
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza Trójkąta Weimarskiego i jego rola w integracji Europy po zakończeniu zimnej wojny
    The genesis of the Weimar Triangle and its role in the integration of Europe after the end of the Cold War
    Autorzy:
    Fiszer, Józef M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233236.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Weimar Triangle
    Polska
    France
    Germany
    integration
    European Union
    Europe
    security
    international relations
    Trójkąt Weimarski
    Polska
    Francja
    Niemcy
    integracja
    Unia Europejska
    Europa
    bezpieczeństwo
    stosunki międzynarodowe
    Opis:
    Artykuł przedstawia genezę Trójkąta Weimarskiego i jego rolę w integracji Europy po zakończeniu zimnej wojny. Na temat Trójkąta Weimarskiego, choć minęło już trzydzieści lat od jego utworzenia w literaturze przedmiotu w Polsce, Niemczech i Francji nadal krążą sprzeczne oceny i opinie. Z jednej strony podkreśla się jego duże znaczenie w procesie akcesji Polski do struktur euroatlantyckich, tj. do NATO i Unii Europejskiej (UE), a z drugiej strony deprecjonuje się jego rolę w reorientacji polityki zagranicznej Polski po 1989 roku podkreślając, że racja stanu Polski została podporządkowana interesom Niemiec i Francji. Zarówno w Polsce, jak i w Niemczech czy Francji Trójkąt Weimarski często był i jest nadal traktowany instrumentalnie, zwłaszcza przez polityków, którzy wykorzystują go do bieżącej polityki międzynarodowej i w relacjach dwustronnych. Tymczasem nie ulega wątpliwości, że odegrał on dużą rolę nie tylko w procesie utworzenia UE, ale również determinował jej poszerzanie i pogłębianie, choć jego potencjał i możliwości nie były w pełni wykorzystane. Można stwierdzić, że odegrał on dużą rolę w integrowaniu Europy po zakończeniu zimnej wojny. Analiza działalności Trójkąta Weimarskiego oraz jego sukcesów i porażek pokazuje, że jest on wciąż niezbędnym podmiotem w stosunkach międzynarodowych i powinien odgrywać istotną rolę w procesach integracji Europy. Nadal też powinien odgrywać zasadniczą rolę w umacnianiu trójstronnej polsko-niemiecko-francuskiej współpracy i umacnianiu pozycji Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych, której aktywność w ostatnich latach mocno zmalała. Renesans Trójkąta Weimarskiego jest nie tylko możliwy, ale wręcz niezbędny w obecnej sytuacji międzynarodowej w Europie i na świecie, którą determinuje agresja Rosji na Ukrainę oraz groźba wybuchu trzeciej wojny światowej.
    The article presents the origins of the Weimar Triangle and its role in the integration of Europe after the end of the Cold War. On the subject of the Weimar Triangle, although thirty years have passed since its creation, the literature on the subject in Poland, Germany and France still contains contradictory opinions and opinions. On the one hand, its great importance in the process of Poland’s accession to the Euro-Atlantic structures, i.e. to NATO and the European Union (EU), is emphasized, and on the other hand, its role in the reorientation of Poland’s foreign policy after 1989 is emphasized, emphasizing that the raison d’etat of Poland has been subordinated to interests of Germany and France. Both in Poland, as well as in Germany and France, the Weimar Triangle has often been and is still treated instrumentally, especially by politicians who use it for current international politics and in bilateral relations. Meanwhile, there is no doubt that it played a large role not only in the process of creating the EU, but also determined its enlargement and deepening, although its potential and possibilities were not fully used. It can be said that it played a large role in integrating Europe after the end of the Cold War. An analysis of the activities of the Weimar Triangle as well as its successes and failures shows that it is still an indispensable entity in international relations and should play an important role in the processes of European integration. It should also continue to play a fundamental role in strengthening the trilateral Polish-German-French cooperation and strengthening the position of the European Union in international relations, the activity of which has decreased significantly in recent years. The renaissance of the Weimar Triangle is not only possible, but even indispensable in the current international situation in Europe and in the world, which is determined by Russia’s aggression against Ukraine and the threat of World War III.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2022, 16; 75-89
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The European Union Battle Groups in the development of the Common Security and Defense Policy
    Autorzy:
    Górniak, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031495.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Common security and defense policy
    European Union
    battle groups
    multinational military units
    Visegrad Group
    Weimar Triangle
    Opis:
    The Common Security and Defense Policy (CSDP) enables European Union to take a leading role in peace – keeping operations, conflict prevention and the strengthening of the international security. It is an integral part of EU’s comprehensive approach towards crisis management, drawing on civilian and military assets. EU Battle Groups remain important for CSDP as the only military capabilities on standby for possible EU operations and as they are helping to reinforce the effectiveness Member States’ of military forces. EU Battle Groups are multinational, military units and form an integral part of the EU’s military rapid reaction capacity to respond to emerging crises and conflicts around the world. Therefore, Polish diplomacy actively acts in various forums (the Visegrad Group, the Weimar Triangle) to bolster the CSDP. Poland actively involved in the implementation of the CSDP through participation in EU Battle Groups.
    Źródło:
    Reality of Politics; 2017, 8; 13-29
    2082-3959
    Pojawia się w:
    Reality of Politics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The security (culture) rhombus. Redefining security environment
    Autorzy:
    Juliusz, Piwowarski,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/891544.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-07
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    security environment
    redefining security environment
    security rhombus
    security triangle
    Opis:
    Goal The goal of this article is to present the author’s definition of security environment. It constitutes a redefinition and expansion of the narrow (four-element) approach presented in the White Book on National Security of the Republic of Poland. I propose a broad, eight-element approach. Methods I redefine security environment based on several premises. The first is the concept of the triangle of (the need for) security – the existence of this triangle necessitates and is sufficient for the need for security to arise. The second premise is the existence of the rhombus of security (culture), which necessitates and is sufficient for security to manifest, i.e. for the need for security to be satisfied. Results The above premises lead to the conclusion that the narrow approach to security environment should be ontically expanded to include elements comprising the triangle of the (need for) security and the security (culture) rhombus. This results in an eight-element definition of security environment. Conclusions The article illustrates an important issue in the security sciences – the need to expand the definition of security environment. I present and justify an alternative to the narrow approach to security environment, which is based on the narrow definition presented in the White Book on National Security of the Republic of Poland.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2019, 34; 141-154
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spóźniony (i krótkotrwały) entuzjazm. Polska wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony w latach 2008–2014
    Belated (and Short-Lived) Enthusiasm. Poland vis-à-vis the Common (European) Security and Defence Policy in 2008–2014
    Autorzy:
    Madej, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091765.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
    Unia Europejska
    Polska
    operacje i misje CSDP
    Europejski Cel Operacyjny
    grupy bojowe
    atlantyzm
    inicjatywa chobielińska
    Trójkąt Weimarski
    Traktat lizboński
    Common Security and Defence Policy (CSDP)
    European Union
    Polska
    CSDP operations and missions
    European Headline Goal
    battlegroups
    Atlantism
    chobielin initiative
    Weimar Triangle
    Lisbon Treaty
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie stosunku Polski do europejskiej Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO) oraz jej wkładu w rozwój tej formy współpracy w ramach Unii Europejskiej (UE). Koncentruje się przy tym na latach po objęciu władzy w Polsce przez koalicję PO–PSL w 2008 r. Przedstawiono w nim pokrótce stosunek Polski (oraz jego ewolucję) do współpracy europejskiej w sprawach bezpieczeństwa i obrony przed tym okresem, od powstania Unii, po czym podjęto próbę ustalenia przyczyn „proeuropejskiego wzmożenia”, począwszy od 2008 r. Podkreśla się przy tym, iż u jego podstaw leżało w większym stopniu rozczarowanie alternatywnymi formami kooperacji międzynarodowej niż wiara w możliwości kryjące się we współpracy państw UE w tym względzie. Artykuł zawiera prezentację i analizę kluczowych inicjatyw podejmowanych przez Polskę za rządów koalicji PO–PSL w zakresie wspólnej polityki bezpieczeństwa, wraz z omówieniem przyczyn ich porażek lub częściowych sukcesów. Opracowanie wieńczy ocena stosunku Polski do przyszłości WPBiO w świetle ustaleń spotkania Rady Europejskiej z grudnia 2013 r. poświęconego sprawom bezpieczeństwa i obrony oraz reakcji UE i innych państw europejskich na kryzys na Ukrainie i konflikt ukraińsko-rosyjski w 2014 r. Wskazano na radykalne osłabienie wiązanych z tą współpracą oczekiwań i nadziei oraz rosnący sceptycyzm w ocenie dalszych szans rozwoju WPBiO w polskich elitach i społeczeństwie.
    The article addresses the issue of Poland’s attitude to the Common (European) Security and Defence Policy as well as its contribution to the development of this form of cooperation in the European Union. It focuses on the period after the PO–PSL coalition took over governance in Poland, that is when the government started exhibiting a greater interest in the development of this EU policy, launching a number of initiatives and intensifying its activity under this policy. In this article, after briefly outlining Poland’s attitude to European cooperation in security and defence issues and its evolution in the period from the establishment of the European Union to the formation of the government by the PO–PSL coalition, the author attempts to determine the reasons behind this ‘pro-European surge’ that started in 2008. At the same time, he emphasises that the source of this trend was disenchantment with the alternative forms of international cooperation aimed at increasing national security (NATO, bilateral relations with the United States) rather than faith in the opportunities offered by cooperation within the EU. The article further contains a presentation and analysis of the key initiatives undertaken in this respect by Poland after 2008 as well as a discussion of the reasons for their failure or partial success. The text is concluded with an evaluation of Poland’s attitude to the future of the CSDP in light of the decisions of the European Council for security and defence issues of December 2013 and the reaction of the EU and its Member States to the Russian–Ukrainian conflict in 2014, which suggested a radical decrease in the expectations and hopes the Polish elites and society had of this cooperation and growing scepticism about the chances for further development of the CSDP.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 137-152
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ukraina w kontekście wybranych systemów bezpieczeństwa europejskiego w okresie konfliktu rosyjsko-ukraińskiego
    Autorzy:
    Malskyy, Markiyan
    Iżnin, Igor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686944.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    security crisis, the Russian-Ukrainian conflict, NATO, the OSCE, the Weimar Triangle, the Visegrad Group
    kryzys bezpieczeństwa, konflikt rosyjsko-ukraiński, NATO, OBWE, Trójkąt Weimarski, Grupa Wyszehradzka
    кризис безопасности, российско-украинский конфликт, НАТО, ОБСЕ, еймарский треугольник, Вышеградская группа
    Opis:
    The text is an attempt to analyze the international political situation in the security sector in the context of the crisis which has arisen as a result of the aggressive actions of the Russian Federation in relation to Ukraine: in particular the forcible annexation of the sovereign territory of Ukraine in violation of all the principles and norms of international law and the inspiration of the armed conflict in the eastern regions of Ukraine. For the first time after the end of the World War II aggression has become a fact of reality in European politics. Pan-European and transatlantic security institution – the Organization for Security and Cooperation in Europe – was not sufficiently effective mechanism for crisis management. In two years, the conflict in eastern Ukraine killed about 10 thousand men. The conflict in Eastern Ukraine has radically changed the perception of security in Europe. The problem is that Ukraine, like most of the “new democracies” of Eastern Europe as a result of the transformation processes of the early 90th appeared in a “gray zone” of security. Most of the Eastern European countries overcame the security gap by joining NATO/EU. At the same time, Ukraine remained in the buffer zone and became an object of intense economic, political, informational and military pressure from the Russian Federation. As a result, Ukraine is forced to rely primarily on their own capabilities and the military-industrial potential (not being part of the European collective defense/security), on the other – the international political, economic, informational support from the international community plays a key role in the possibility of Ukraine resist aggression. However, the crisis has led to a certain re-evaluation of existing regional security system: 1) The failure of attempts to build a pan-European security system became obvious; 2) The OSCE in Ukrainian crisis has created a platform for the negotiations and the peace process, but did not provide, at least until now, the mechanism of a real resolution to the crisis; 3) The question of inefficiency, lack of prospects and obsolescence of NATO as a collective security organization may be withdrawn from the agenda; 4) There is an activization of existing and search for new formats of cooperation between European countries in the development and improvement of the international security system in Europe.
    W artykule podjęto próbę analizy bezpieczeństwa w wymiarze polityczno-międzynarodowym w kontekście kryzysu wywołanego agresywnymi działaniami Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy – w szczególności aneksji części terytorium Ukrainy przy użyciu siły z pogwałceniem wszelkich norm prawa międzynarodowego oraz „instalacji” konfliktu zbrojnego we wschodnich obwodach państwa ukraińskiego. Po raz pierwszy od zakończenia II wojny światowej agresja stała się rzeczywistością polityki europejskiej. Ponadto ogólnoeuropejskie i transatlantyckie struktury bezpieczeństwa – Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie – nie jest zbyt efektywnym mechanizmem zarządzania kryzysowego. W ciągu dwóch lat konfliktu zginęło ok. 10 tys. osób. Konflikt na wschodzie Ukrainy radykalnie zmienił postrzeganie bezpieczeństwa na kontynencie europejskim. Problemem jest to, że Ukraina jak większość „nowych demokracji” Europy Wschodniej w wyniku procesów transformacyjnych znalazła się w szarej strefie bezpieczeństwa. Większość wschodnioeuropejskich państw rozwiązało problem security gap, wstępując do NATO i UE, podczas gdy Ukraina pozostała w szarej strefie, stając się celem ekonomicznych, politycznych, informacyjnych i wojskowych nacisków ze strony Federacji Rosyjskiej. Po pierwsze, w wyniku rozwoju kryzysu Ukraina jest zmuszona w pierwszej kolejności liczyć na własne możliwości i potencjał wojskowo-przemysłowy (nie będąc częścią europejskiego systemu bezpieczeństwa kolektywnego/obronnego). Po drugie, wsparcie polityczne, ekonomiczne i informacyjne ze strony społeczności międzynarodowej odgrywa kluczowe znaczenie w kontekście przeciwstawienia się Ukrainy rosyjskiej agresji. Razem z tym kryzys doprowadził do przewartościowań w zakresie istniejących w regionie systemów bezpieczeństwa: 1) możemy konstatować nieudane próby wybudowania ogólnoeuropejskich mechanizmów zagwarantowania bezpieczeństwa; 2) OBWE stworzyło platformę rozmów w ramach pokojowego rozwiązania konfliktu, ale nie wybudowała do tej pory realnego mechanizmu rozwiązania konfliktu; 3) NATO jako system bezpieczeństwa kolektywnego nie powinno być traktowane w kategoriach nieefektywności, archaiczności i braku perspektyw; 4) pojawiły się formy aktywizacji istniejących i poszukiwanie nowych form współpracy pomiędzy państwami europejskimi w celu rozwoju i doskonalenia systemów bezpieczeństwa międzynarodowego w Europie.
    Текст является попыткой анализа международно-политической ситуации в секторе безопасности в контексте кризиса, возникшего в результате агрессивных действий Российской Федерации по отношению к Украине: в частности насильственная аннексия части суверенной территории Украины в нарушение всех принципов и норм международного права и инспирирования вооруженного конфликта в восточных областях украинского государства. Впервые после завершения Второй мировой войны агрессия стала фактом действительности европейской политики. При этом общеевропейская и трансатлантическая структура безопасности – Организация по безопасности и сотрудничеству в Европе – оказалась не достаточно эффективным механизмом кризисного урегулирования. За два года конфликта погибло около 10 тыс. человек. Конфликт на востоке Украины радикально изменил восприятие безопасности на европейском континенте. Проблемой стало то, что Украина, как и большинство «новых демократий» Восточной Европы в результате трансформационных процессов начала 90-х гг. оказались в «серой зоне» безопасности». Большинство восточно-европейских государств решило проблему security gap путем присоединения к НАТО/ЕС. В то же время Украина остались в этой «зоне» и стала объектом интенсивного экономического, политического, информационного и военного давления со стороны Российской Федерации. В результате развития кризиса с одной стороны Украина вынуждена полагаться в первую очередь на свои собственные возможности и военно-промышленный потенциал (не будучи частью европейской системы коллективной обороны/безопасности), с другой – международно-политическая, экономическая, информационная поддержка со стороны международного сообщества играет ключевую роль в возможности Украины противостоять агрессии. Вместе с тем, кризис привел к определенной переоценке существующих в регионе систем безопасности: 1) Можно засвидетельствовать провал попыток выстроить общеевропейские механиз- мы обеспечения безопасности; 2) ОБСЕ создала платформу для переговоров и мирного процесса, но не обеспечила, по крайней мере, до сих пор, механизма реального урегулирования кризиса; 3) Вопрос о неэффективности, бесперспективности и устарелости НАТО как организации коллективной безопасности может быть снят с повестки дня; 4) Происходить активизация существующих и поиск новых форматов сотрудничества между европейскими государствами в целях развития и усовершенствования системы международной безопасности в Европе.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 2
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Romb (kultury) bezpieczeństwa. Redefinicja środowiska bezpieczeństwa
    The security culture rhombus. Redefining security environment
    Autorzy:
    Piwowarski, Juliusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934221.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-02
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    środowisko bezpieczeństwa
    redefinicja środowiska bezpieczeństwa
    romb bezpieczeństwa
    trójkąt bezpieczeństwa
    security environment
    redefining security environment
    security rhombus
    security triangle
    Opis:
    Cel. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie autorskiej definicji środowiska bezpieczeństwa. Jest ona redefinicją i rozszerzeniem wąskiego (czteroelementowego) ujęcia środowiska bezpieczeństwa, zawartego w Białej Księdze Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej. Autor proponuje ujęcie szerokie (ośmioelementowe). Metody. Do sformułowania redefinicji środowiska bezpieczeństwa doprowadziło autora przyjęcie pewnych założeń. Po pierwsze, przyjęto koncepcję istnienia trójkąta (potrzeby) bezpieczeństwa oraz założono, że istnienie tego trójkąta stanowi warunek konieczny i wystarczający do powstania potrzeby bezpieczeństwa. Po drugie, przyjęto też koncepcję istnienia rombu (kultury) bezpieczeństwa, który stanowi warunek konieczny i wystarczający dla zaistnienia zjawiska bezpieczeństwa, czyli zaspokojenia potrzeby bezpieczeństwa. Wyniki. Przyjęcie powyższych założeń doprowadziło autora do konkluzji, że wąskie ujęcie środowiska bezpieczeństwa należy ontycznie rozszerzyć, uwzględniając elementy wchodzące w skład trójkąta (potrzeby) bezpieczeństwa oraz rombu (kultury) bezpieczeństwa. W ten sposób powstała ośmioelementowa definicja środowiska bezpieczeństwa. Wnioski. Artykuł ukazuje istotny dla nauk o bezpieczeństwie problem, który dotyczy potrzeby rozszerzenia definicji środowiska bezpieczeństwa. Autor przedstawił i uzasadnił alternatywną do wąskiego ujęcia środowiska bezpieczeństwa propozycję, która bazuje na definicji wąskiej, przedstawionej w Białej Księdze Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej.
    Goal. The goal of this article is to present the author’s definition of security environment. It constitutes a redefinition and expansion of the narrow (four-element) approach presented in the White Book on National Security of the Republic of Poland. I propose a broad, eight-element approach. Methods. I redefine security environment based on several premises. The first is the concept of the triangle of (the need for) security – the existence of this triangle necessitates and is sufficient for the need for security to arise. The second premise is the existence of the rhombus of security (culture), which necessitates and is sufficient for security to manifest, i.e. for the need for security to be satisfied. Results. The above premises lead to the conclusion that the narrow approach to security environment should be ontically expanded to include elements comprising the triangle of the (need for) security and the security (culture) rhombus. This results in an eight-element definition of security environment. Conclusions. The article illustrates an important issue in the security sciences – the need to expand the definition of security environment. I present and justify an alternative to the narrow approach to security envi-ronment, which is based on the narrow definition presented in the White Book on National Security of the Republic of Poland.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2020, 37; 30-46
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategic International Environment – Is Europe Ready for a New Concert of the Superpowers? Central European Perspectives
    Autorzy:
    Polinceusz, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558201.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
    Tematy:
    Uncertainty;
    Unpredictability;
    Europe;European Union;
    Security;
    Changes;
    V4;
    Weimar Triangle;
    Migrations;
    Demographics;
    Ecology;
    Opis:
    There is no doubt that the strategic international environment is subject to extremely dynamic changes today. Relative stabilization in Europe built and won as a result of democratic changes following the Cold War era, is being replacedin many areas by destabilization. New challenges are gaining importance and threats. Worth mentioning are: unpredictable political changes, terrorism, cyberthreats, assymetric challenges causing tensions, climate changes, and in the social sphere: especially migrations and demographics. Uncertainty is growing, risks are increasing both in global dimension and regional, which affects the situation of Poland and neighboring countries. The uncertainty and unpredictability is now the key factor in development of relationships between different actors in the international environment.
    Źródło:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2019, 1; 157-172
    1428-149X
    2719-3780
    Pojawia się w:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Внесок країн Веймарського трикутника у систему європейської безпеки
    Wkład państw trójkąta weimarskiego w system bezpieczeństwa europejskiego
    Autorzy:
    Русова, Ольга
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489267.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
    Tematy:
    European Union,
    Weimar triangle states,
    Common Foreign and Security policy,
    European integration
    Opis:
    “Weimar triangle” has appeared as a political and diplomatic configuration in 1991, reflecting the new geopolitical situation in the region of Central and Eastern Europe after the ending of so-called “velvet revolutions”. After the collapse of the Soviet camp and the USSR, all these countries had to seek the new partners and alternative forms of interaction. The main foreign reference-point was the political integration with EU states. The active engagement of Poland into these processes, as one of the biggest countries of “new Europe” according to a number of population and a scale of territory, became the main task of Europe. The appearance of the new geopolitical formation, gave the opportunity to the Germans and French to keep the Poles within the bounds of the negotiation process and constant dialogue, exercising control of the reforms in the fields of Warsaw foreign and international policy in the 90s. The main goal was reached and Poland became a full-right member of the EU in May 2004. Due to the strengthening of french-german-polish ties, the project “Weimar triangle” gradually is asserting itself as the subregional actor, which can exert the influence on the politics of the EU. This is proved by the enlargement of form of the triangle interaction, and its transformation into “Weimar triangle+” with the participation of Spain and Italy. Taking into account the political heft of “Weimar triangle”, the cooperation of these three states in the defence area raised in importance. During last ten years Poland, France and Germany initiated a great number of the different project in this direction: “Weimar brigade” – organized with the aim to carry out the joint EU operations and the coordination of the civil and military components; the constant negotiations with Russia, discussing its role in the system of the European security and other European integration processes; the collaboration with Northern European states (Ghent initiative) and the setting up of the project “Polling and Sharing” in order to use the finances for the military needs. But one of the main obstacles on the way of realization of all its projects is that all EU member-states now came very close to the creation of the collective military potential and have to delegate some of their sovereign rights to the competence of the specialized EU institutions. As a consequence, it can lead to the split between the opponents and supporters of the Common Foreign and Security Police and could temporary suspend the integration processes in this sphere.
    Źródło:
    Studia Politologica Ucraino-Polona; 2014, 4; 39-45
    2312-8933
    Pojawia się w:
    Studia Politologica Ucraino-Polona
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies