Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rytual" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 105
Tytuł:
„Bystro czytać w dziejach”, czyli o pewnym wystąpieniu Norwida w rocznicę Powstania Styczniowego
“To read history keenly”, or about Norwid’s certain address on the anniversary of the January Uprising
Autorzy:
Dambek-Giallelis, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729673.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powstanie styczniowe
przemowy
emigracja 1863 r.
Czytelnia Polska
wystąpienia publiczne Norwida
rytuał
pamięć zbiorowa
wojna o niepodległość Grecji
January Uprising
Norwid’s public addresses
speeches
1863 emigration
Greek War of Independence
collective memory
ritual
Polish Library
Opis:
The paper is concerned with the legacy of the January Uprising in Cyprian Norwid’s social and political thought. It discusses in detail the poet’s address in the Polish Library in 1875. The author considers the issue of Norwid’s attitude towards the defeat and to the post-uprising mourning. She also precisely analyzes the meaning of Markos Botsaris’s song The Testament that the poet translated.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2015, 33; 191-217
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„...dum Capitolium scandet cum tacita virgine pontifex”. Funkcja figury pochodu w pieśni III, 30 Exegi monumentum Horacego
“...dum Capitolium scandet cum tacita virgine pontifex”: The Function of the Figure of “Procession” in the Ode III, 30 Exegi monumentum of Horace
Autorzy:
Kopek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787918.pdf
Data publikacji:
2021-04-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metapoezja
semiotyka
rytuał przejścia
pochód taneczny
komos
chorus
figura pamięci
Horace
metapoetry
semiotics
rite of passage
dancing procession
Opis:
Celem artykułu jest semiotyczna analiza motywu „pochodu tanecznego” w Carm. III, 30 Exegi monumentum (w. 7-14) w perspektywie toposu spotkania z bóstwem w liryce Horacjańskiej, rozumianego jako forma rytuału przejścia. Autor poszukuje również odpowiedzi na pytanie, jaką funkcję pełni przywołany motyw w kompozycji tekstu oraz w ukształtowaniu figury podmiotu odautorskiego, ukazanego w roli „poety” (vates). Postawiona problematyka wymagała odniesienia się do semiotycznej definicji tekstu oraz ujęcia toposu spotkania z bóstwem jako tekstu kultury. To z kolei wpłynęło na odniesienie się do badań antropologicznych (pojęcie rytuału) oraz kulturoznawczych (κῶμος, χορός), a także językoznawczych w zakresie semantyki i aspektu czasownika. Po przeprowadzonej analizie autor doszedł do wniosku, że motyw „pochodu tanecznego” w pieśni Exegi monumentum został ukazany dwufazowo jako cykliczny, rytualny χορός, który stał się znakiem jednorazowego κῶμος. W tym sensie motyw ten został ukazany jako figura pamięci, odnosząca się do faktu połączenia przez Horacego miar eolskich z literaturą rzymską. W odpowiedzi na pytanie o konstrukcję podmiotu autor wskazał, że na bazie powyższej figury pamięci nastąpiło ubóstwienie wieszcza, który w przeformułowanym toposie spotkania z bóstwem zajmuje miejsce samego bóstwa, aspirując do roli analogicznej do figury „Anakreonta” w poezji anakreontejskiej (Carm. Anacr. 1 W, 1-3, 11-17).
This article contains a semiotic analysis of the “dancing procession” motif in Carm. III 30 Exegi monumentum (vv. 7–14) in the perspective of the topos of a meeting with a deity in the Horacian lyric, that was defined as a form of a rite of passage. The author also sought to answer the question of the function of the said motif in the composition of the text and in shaping the figure of the author’s subject, shown as a “poet” (vates). The posed research problem required the use of a semiotic definition of the text and forced an approach to the topos of a meeting with a deity as a cultural text. Which, in turn, bear in on reference to anthropology (the concept of ritual) and cultural studies (κῶμος, χορός), as well as linguistics in terms of semantics and the aspect of a verb. After the analysis the author concluded that the “dancing procession” motif in the ode Exegi monumentum is shown in two phases as a cyclical, ritual χορός, which became a sign of the one-time κῶμος. In this sense, the motif was shown as a figure of memory, referring to the fact that Horace combined Aeolian meters with Roman literature. In reply to the question regarding the figure of the subject, the author indicated that on the basis of the above figure of memory the vates was deified and as such he took the place of the deity in the literary transformation of the topos of the meeting with a deity, aspiring to a role analogous to the figure of “Anacreont” in Anacreontic poetry.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 3; 63-93
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Lemma»: Jay Wright’s Idiorrhythmic American Theater
Lemma: Idiorytmiczny teatr Jaya Wrighta
Autorzy:
Daddario, Will
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084578.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jay Wright
«Lemma»
dramaturgia muzyczna
teatr amerykański
idiorytmia
rytuał
czarność
filozofia teatru i performansu
musical dramaturgy
American theater
idiorrhythmy
ritual
Blackness
performance philosophy
Opis:
This essay presents Jay Wright’s play Lemma as a historiographical challenge and also as a piece of idiorrhythmic American theater. Consonant with his life’s work of poetry, dramatic literature, and philosophical writing, Lemma showcases Wright’s expansive intellectual framework with which he constructs vivid, dynamic, and complex visions of American life. The “America” conjured here is steeped in many traditions, traditions typically kept distinct by academic discourse, such as West African cosmology, Enlightenment philosophy, jazz music theory, Ancient Greek theater, neo-Baroque modifications of Christian theology, pre-Columbian indigenous ways of knowing, etymological connections between Spanish and Gaelic, the materiality of John Donne’s poetry, and the lives of enslaved Africans in the New World. What is the purpose of Wright’s theatrical conjuration? How do we approach a text with such a diverse body of intellectual and literary sources? The author answers these questions and ends with a call to treat Lemma as a much needed point of view that opens lines of sight into Black and American theater far outside the well-worn territory of the Black Arts Movement.
Esej przedstawia sztukę Jaya Wrighta Lemma jako wyzwanie historiograficzne, a także jako dzieło idiorytmicznego teatru amerykańskiego. Spójna z dorobkiem poetyckim, dramatycznym i filozoficznym Wrighta Lemma odsłania szerokie intelektualne horyzonty poety, które pozwalają mu skonstruować żywą, dynamiczną i złożoną wizję amerykańskiego życia. Wyczarowaną w jego sztuce „Amerykę” przenika wiele tradycji, które zazwyczaj oddziela się od siebie w dyskursie akademickim: zachodnioafrykańska kosmologia, filozofia oświeceniowa, teoria jazzu, starożytny teatr grecki, neobarokowe modyfikacje chrześcijańskiej teologii, prekolumbijskie autochtoniczne sposoby poznania, etymologiczne związki hiszpańskiego i gaelickiego, materialność poezji Johna Donne’a oraz życie zniewolonych Afrykanów w Nowym Świecie. Jaki jest cel teatralnego sztukmistrzostwa Wrighta? Jak podejść do tekstu o tak różnorodnych źródłach intelektualnych i literackich? Autor odpowiada na te pytania i podsumowuje wywód postulatem, by traktować Lemmę jako bardzo potrzebny punkt widzenia, z którego można zobaczyć czarny i amerykański teatr poza dobrze znanym terytorium Black Arts Movement.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 121-140
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Madeinusa” Claudii Llosy, czyli ile jest czasów w peruwiańskiej wiosce
Claudia Llosa’s “Madeinusa”, or the Multiplicity of Time in a Peruvian Village
Autorzy:
Łomanowska, Iga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408976.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Claudia Llosa
rytuał
antropologia
kino peruwiańskie
ritual
anthropology
Peruvian cinema
Opis:
Autorka traktuje skromny peruwiański film jako dzieło ukazujące czas w wielości jego kulturowych interpretacji, zarówno na poziomie życia jednostki, jak i zbiorowości. Sięgając po pojęcia i koncepcje wywiedzione z rozmaitych systemów myślowych oraz obszarów kulturowych, Łomanowska osadza fikcyjne obchody Wielkanocy w filmie Llosy w licznych kontekstach: teologicznym, religioznawczym, antropologicznym, socjologicznym. Zwraca uwagę na synkretyczny charakter tego święta, realizującego schematy rytualne różnych, nierzadko skrajnie odmiennych obrzędów. Ceremonialny chaos i hybrydowość religijna, charakterystyczne dla Ameryki Południowej, stają się w Madeinusie niebezpieczną plątaniną opozycyjnych wobec siebie porządków. Czas życia i czas śmierci przenikają się i mieszają na poziomie empirycznym oraz rytualnym, przez co zanegowaniu ulega binarny paradygmat ludzkiej obrzędowości i szerzej – kultury.
The author considers the modest Peruvian film as a work showing time in the multiplicity of its cultural interpretations, both in the lives of individuals and in the life of the community. Reaching for terms and concepts derived from various systems of thought and cultures, Łomanowska considers the fictitious Easter celebration in Llosa’s film in numerous contexts of inquiry: theological, religious studies, anthropological and sociological. She draws attention to the syncretic nature of this festival, which follows the ritual schemas of various, often very different, rites. The ceremonial chaos and religious hybridity, characteristic of South America, in Madeinusa become a dangerous tangle of opposing orders. The time of life and the time of death intertwine and mix at the empirical and ritual levels, which negate the binary paradigm of human ritual life and – more widely – of culture.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 134-142
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Racz nam wrócić, Panie...”
Autorzy:
Siwicka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555619.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pieśń
rytuał
patriotyzm
tożsamość
szibbolet
Opis:
Artykuł Racz nam wrócić, Panie... jest rekonstrukcją społecznej historii (od wieku XIX po współczesność) polskiej pieśni patriotyczno-religijnej Boże coś Polskę, a w szczególności jej jednego wersu znanego i śpiewanego w dwóch wersjach: „ojczyznę wolną pobłogosław, Panie” oraz „ojczyznę wolną racz nam wrócić, Panie”. Drobną a zasadniczą różnicę pomiędzy tymi wersjami autorka interptretuje na sposób Derridiański: jako szibbolet – sprawdzian tożsamości osób wykonujących pieśń, hasło tajnego przymierza i znak pozwalający na rozróżnienie „swoich” od „wrogów”. Wskazuje przy tym na trwałość owej funkcji znaczącej, jaką w polskim rytuale patriotycznym pełni wspólne śpiewanie Boże coś Polskę.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2015, 2; 102-113
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Наш цісар». Образ Франца Йосифа в львівській пресі – еволюція від «переможця над повстанцями» 50-их років ХІХ століття до «доброго батька» початку ХХ століття
„Nasz cesarz”. Wizerunek Franciszka Józefa w prasie lwowskiej. Ewolucja od „zwycięzcy buntowników” z lat 50. XIX wieku do „dobrego ojca” początku XX wieku
“Our Emperor”. The image of Franz Joseph in the Lviv press. Evolution from “the rebel victor” of the 1850s to “the good father” of the early 20th century
Autorzy:
Кісь, Назар
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31803998.pdf
Data publikacji:
2023-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Franciszek Józef
cesarz
wizyta
rytuał
wizerunek
Franz Joseph
emperor
visit
ritual
image
Opis:
Artykuł analizuje zmiany wizerunku cesarza Franciszka Józefa I na łamach lokalnej prasy lwowskiej. Za punkt odniesienia przyjęto wizyty Franciszka Józefa we Lwowie. Było ich pięć i pozwalają one prześledzić przemianę od monarchy absolutnego połowy XIX wieku do „naszego ojca” na początku XX wieku. W tekście ukazano jak postęp gospodarczy i technologiczny, liberalne reformy, emancypacja, rozwój projektów narodowych Ukraińców i Polaków, a także inne osiągnięcia drugiej połowy XIX wieku, wpłynęły na kształt osobistej historii cesarza, który nawet w czasach szerzenia się nacjonalizmu, uosabiał państwo i ojczyznę – ziemię, na której panują Habsburgowie.
The article analyzes the changes in the image of Emperor Franz Joseph I as depicted in the local Lviv press. The visits of Franz Joseph to Lviv serve as a reference point for this analysis. There were five visits in total, which allow tracing the transformation of the monarch from an absolute ruler in the mid-19th century to the “father figure” at the beginning of the 20th century. The text highlights how economic and technological progress, liberal reforms, emancipation, the development of national projects by Ukrainians and Poles, as well as other achievements of the second half of the 19th century, influenced the personal history of the emperor. Even in times of growing nationalism, he personified the state and the homeland – the land ruled by the Habsburgs.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2023, 9; 377-388
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wesele Stanisława Wyspiańskiego – między tym, co osobiste i zbiorowe
The Wedding by Stanisław Wyspiański – between the personal and the collective
Autorzy:
Czabanowska-Wróbel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763119.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Wyspiański
The Wedding
literature of Young Poland
wedding ritual
rite of passage
female characters
symbolism of wind
Wesele
obrzęd weselny
rytuał przejścia
postacie kobiece
symbolika wiatru
Opis:
Artykuł stanowi zachętę do odczytywania na nowo Wesela Stanisława Wyspiańskiego. Zawarte w tym szkicu propozycje interpretacyjne akcentują zwłaszcza znaczenie obrzędu wesela jako rytuału przejścia w dramacie, nie dość docenianą rolę postaci kobiecych wpisanych w rytmy życia, śmierci i odradzającego się życia w utworze Wyspiańskiego oraz istotną w dramacie symbolikę powietrza i wiatru. Autorka przywołuje też osobiste i rodzinne wspomnienia związane z odbiorem dzieła Wyspiańskiego w teatrze.
This article aims to encourage new interpretative readings of Stanisław Wyspiański’s play The Wedding. Special emphasis is put on accentuating the role of the wedding ritual as a rite of passage, highlighting the often underappreciated role of female characters inscribed into the cycle of life, death, and rebirth, and underscores the symbolism of the element of air and wind in the play. Finally, the article evokes personal and familial reminiscences of the reception of the play on the theatre stage.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2022, 16; 103-114
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alokucja jako element rytuału bitewnego. Szesnastowieczny kontekst kronikarski (Królestwo Polskie)
The allocution as the element of the battle ritual. The sixteenth-century chronicle context
Autorzy:
Bołdyrew, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46186799.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historia wojskowości przełomu średniowiecza i nowożytności
alokucja
rytuał wojskowy
Królestwo Polskie
kroniki
late medieval / early modern history of warfare
allocution
rite of war
Kingdom of Poland
chronicles
Opis:
Jeden z elementów rytuału bitewnego (zwłaszcza w ujęciu źródeł o charakterze narracyjnym) stanowiła mowa wodza. Jej zadaniem było podbudowanie morale wojska w obliczu zagrożenia nieuniknionym starciem. Dowodziła ona męstwa i determinacji w realizacji celu militarnego dowódcy oraz zawierała elementy, które podnosiły mające nastąpić wydarzenie (bitwę) do rangi sporu sił wyższych. W tym ujęciu nieprzyjaciela przedstawiano jako emanację sił zła, tym samym budując prostą, binarną opozycję między swoimi/dobrymi a obcymi/innymi/złymi. Taka praktyka była typowym zabiegiem polegającym na odarciu przeciwnika z cech, które uznawano za przymioty godności i prawości. Analiza została oparta na szesnastowiecznych relacjach kronikarskich, m.in. autorstwa Marcina Bielskiego i Macieja Stryjkowskiego oraz dodatkowych tekstach związanych z konkretnymi starciami. Jej wyniki zaprezentowano na szerokim chronologicznie tle porównawczym. Ustalono, że de facto obowiązywały dwa odrębne porządki. Pierwszym z nich był porządek rzeczywisty, w którym do alokucji dochodziło rzadko, a wówczas miała ona lakoniczny charakter. Drugi porządek stanowił kreację literacką na temat bitwy. Im dłuższy był odstęp czasowy między zdarzeniem opisywanym w kronice, a rzeczywistymi wypadkami, tym alokucja stawała się bardziej rozbudowa. Dlatego w artykule uznano ją za element wykreowanego rytuału bitewnego. Stanowiła zatem specyficzne spiętrzenie dramatyczne opowieści, nawet wtedy, gdy nie miała miejsca w rzeczywistości. Dzięki temu narracja kronikarska budowała schematyczny obraz przeszłości, mający odpowiadać zapotrzebowaniu na wykreowanie pewnego rodzaju tożsamości dynastii i państwa. W starciu Królestwa Polskiego z wrogami zawsze bowiem eksponowano element różnić wyznaniowych między chrześcijańskimi wojskami polskimi oraz armiami prawosławnymi lub muzułmańskimi.
One of the battle ritual’s elements (especially from the narrative sources point of view) was the war chief ’s speech. Its aim was to build up the army’s morale in the face of the inevitable confrontation danger. The speech was proving the commander’s brave and determination in the realisation of military aim and contained the elements, which were elevating the future happening (the battle) to the importance of the forces majeure’s conflict. In this spin the enemy was featured as the forces of darkness’s emanation, what served creation simple binary opposition between ours/the good ones and the aliens/ the bad ones. These practise was the typical measure founded on the tearing the enemy of the qualities treated as the dignity and integrity attributes off. The analyse is based on the sixteenth-century chronicle accounts, including those written by Marcin Bielski and Maciej Stryjkowski and the additional texts concerning particular clash. Its results are presented against the chronologically wide background. It has been determined that de facto two separate types of the allocution applied equally. The first of them was the real type, very rare, short and laconic. The second one was the literary creation in description of the battle. The longer was the lag between the happening described in the chronicle and the moment of description, the more elaborate began the allocution. That is why in the article the allocution is acknowledged as a part of created battle ritual. By extension, it made up specific accumulation of the dramatic points in the tale, even if it was not real. Due to it, the chronicle narration created schematic picture of the past, responding to the requirement of building some kind of the country’s and dynasty’s identity. In connection with this purpose, religious differences between Christian army of Poland and the Russian Orthodox or Muslim military were emphasized in the question of conflict between the Kingdom of Poland and its enemies.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 29-44
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrey Zvyagintsev’s ‘Leviathan’: The Unbearable State of Nature
Autorzy:
Krzyżanowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1153469.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
leviathan
hobbes
legendre
agamben
crisis
ritual
religion
law
lewiatan
kryzys
rytuał
religia
prawo
Opis:
Leviathan by Andrey Zvyagintsev is a movie that depicts the world in a state of nature, with no prospects for creating a Hobbesian social contract. Set in the Russian peripheries, the film depicts a respected and caring family man who is gradually deprived of everything because of lack of political order with enforceable law and justice. The movie is a depiction of a contemporary “failed state”, equalized with the state of nature, where there is no legitimate power and violence remains the only tool to achieve goals both in private and public spheres. Religion consists of empty rituals that serve corrupt officials to maintain power. This world cannot last without innocent victims, scapegoats of the society, one of whom is the protagonist of the movie. This paper offers a legal and philosophical inquiry into the film, as it draws especially on the theory of the social contract proposed by Hobbes. It depicts a Russian town as a symbol of the state of nature as envisioned by Hobbes and describes the reasons why the social contract has not been made. According to Hobbes’s theory, in the state of nature concepts like justice and injustice do not convey any meaning; therefore, this paper investigates other: theological and anthropological concepts, to explore the meaning of Zvyagintsev’s Leviathan.
“Lewiatan” Andrieja Zwagincewa to film, który ukazuje świat w stanie natury, bez żadnych szans na zawiązanie Hobbesowskiej umowy społecznej. Film, którego akcja dzieje się na rosyjskich rubieżach, ukazuje losy szanowanego oraz rodzinnego mężczyzny, który stopniowo zostaje pozbawiony wszystkich swoich dóbr ze względu na brak porządku politycznego zdolnego do wprowadzenia prawa i sprawiedliwości. Film ukazuje współczesne “upadłe państwo”, które można zrównać ze stanem natury, gdzie nie ma żadnej prawowitej władzy, a jedynym narzędziem do osiągnięcia swoich celów (w sferze prywatnej i publicznej) jest tylko przemoc. Religia to tylko puste rytuały, które służą utrzymaniu władzy przez skorumpowanych dygnitarzy. Ten świat nie jest w stanie przetrwać bez niewinnych ofiar, kozłów ofiarnych, którym okazuje się być bohater filmu. Artykuł jest prawną i filozoficzną analizą filmu, który korzysta przede wszystkim z teorii umowy społecznej w wersji Hobbesa. Artykuł ukazuje rosyjskie miasteczko jako symbol stanu natury opisanego przez Hobbesa, i wskazuje przyczyny, dla których umowa nie mogła zostać zawarta. Według teorii Hobbesa, w stanie natury pojęcia takie jak sprawiedliwość i niesprawiedliwość nie niosą żadnego sensu. To dlatego w artykule przedstawione są inne, teologiczne oraz antropologiczne pojęcia, które mogą pomóc rozszyfrować znaczenie filmu Zwagincewa.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 1(26); 62-75
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artistic Features of Besamims in Eastern Galicia in the 18th – the first third of the 20th Century
Autorzy:
Levkovych, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116890.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jewish art
tradition
ritual
synagogue
baroque
historicism
Galicia
sztuka żydowska
tradycja
obrzęd
rytuał
synagoga
barok
historyzm
Galicja
Opis:
The paper focuses on the art of the Jewish community of Galicia from the 18th century to the first third of the 20th century in the context of the European art processes. The analysis of the artistic features of numerous synagogical and household items of the ritual purpose revealed the main trends of particular styles spread, especially baroque and historicism. Special attention is paid to the sources and the artistic inspiration of Jewish art in Galicia. The main circumstances that influenced the development of Jewish art are determined, namely the isolation of the Jewish community, the traditional ideological and semantic load of the monuments, the abidance by the halakhic rules, scriptures on the creating things for ritual and ceremonial purposes, keeping the old traditions in the choice of form, the nature of ornamentation, strict selection of decorating themes and in particular cases even the reproduction of archaic forms. While maintaining the traditional form, the ideological and semantic load for the majority of works of applied arts of the Jewish community of Galicia in the 18th century – the first third of the 20th century, the choice of a composite structure, grouping and ornamental motifs interpretation is influenced by the stylistic effects of Western art. The numerous preserved monuments indicate the openness of masters to the outside art influences, borrowing and basic elements quoting and leading Western styles tendencies as well as Ukrainian art.
Artykuł koncentruje się na sztuce społeczności żydowskiej Galicji od XVIII do pierwszej tercji XX wieku w kontekście europejskich procesów artystycznych. Analiza cech artystycznych licznych obiektów synagogalnych i domowych przeznaczonych do obrzędu ujawniła główne nurty rozpowszechnionych poszczególnych stylów, zwłaszcza baroku i historyzmu. Szczególną uwagę zwrócono na źródła i inspiracje artystyczne sztuki żydowskiej w Galicji. Ustalono główne okoliczności, które wpłynęły na rozwój sztuki żydowskiej, a mianowicie: izolacja społeczności żydowskiej, tradycyjne obciążenie ideowe i semantyczne zabytków, przestrzeganie reguł halachicznych, pisma dotyczące tworzenia rzeczy do celów rytualnych i obrzędowych, zachowanie dawnych tradycji w doborze formy, charakteru zdobnictwa, rygorystyczny dobór motywów zdobniczych, a w szczególnych przypadkach nawet reprodukcja archaicznych form. Zachowując tradycyjną formę, ładunek ideowy i semantyczny większości dzieł sztuki użytkowej społeczności żydowskiej Galicji w XVIII wieku – pierwszej tercji XX wieku, wybór złożonej struktury, grupowanie i interpretacja motywów zdobniczych znajdują się pod wpływem efektów stylistycznych sztuki zachodniej. Liczne zachowane zabytki świadczą o otwartości mistrzów na zewnętrzne wpływy sztuki, zapożyczenia i podstawowe elementy przytaczające i wiodące tendencje stylów zachodnich oraz sztukę ukraińską.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2015, 5, 5; 13-28
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Australijskie ceremonie ognia – Gadjari i Buluwandi u Warlpiri
Autorzy:
Szyjewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640914.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Aborygeni australijscy, ceremonia ognia, mit, rytuał, Droga Mleczna, symbolika ognia, Tęczowy Wąż, inicjacja, Warlpiri
Opis:
This article examines the symbolism of fire in the Gadjari higher initiation ceremonies and Jardiwanpa ceremonies among the Warlpiri. Fire is used in these ceremonies in three forms: high flame torches called witi/wanbanbirri, wandabi projectiles made out of bark, and djindjimirimba sticks. The analysis of the myths connected to fire reveals that the Warlpiri associate it with the motif of cosmic catastrophe in which their ancestors, manipulating high, sacred paraphernalia, cut through the Milky Way. The result of the separation of the stars is a huge bush fire. According to the myth, the sight of a flame falling from the sky forced the ancestors to conduct initiation ceremonies. The patron of these ceremonies is associated with the Coalsack Dark Nebula in the Milky Way, and the wanigi paraphernalia used with the Southern Cross. Fire is of ambivalent significance for the Warlpiri – on the one hand it brings death and destruction, and on the other it provides cleansing and brings to life that which is dead.
Źródło:
Studia Religiologica; 2014, 47, 3
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Australijskie ceremonie ognia. Ogień w religii Warlpiri
Autorzy:
Szyjewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640776.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Aborygeni australijscy, ceremonia ognia, mit, rytuał, Droga Mleczna, symbolika ognia, Tęczowy Wąż, inicjacja, Warlpiri
Opis:
Australian Fire Ceremonies. Fire in the Warlpiri ReligionDuring fire ceremonies in various Australian communities, long torches constructed from poles wrapped in flammable leaves are used. For the Warlpiri, their significance is associated with the symbolism of fire, contrasted with water represented by the form of the rainbow serpent. The founding myths of the ceremony are based on using fire to limit the power of water by way of bloodshed. Various forms of the use of fire and the connected symbolism for the Warlpiri point to reference to dancers, and the torches they hold to the Milky Way (Yiwarra). The main symbol of this in the ritual is a sacred construction in the form of a cross, known as wanigi.
Źródło:
Studia Religiologica; 2014, 47, 1
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorska audycja radiowa jako forma rytuału
Author’s radio broadcast as a form of ritual
Autorzy:
Jeziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943947.pdf
Data publikacji:
2017-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
rytuał
działania rytualne
media masowe
radio
autorska audycja radiowa
ritual
ritual activities
mass media
the author’s broadcast
Opis:
Celem artykułu jest interpretacja radiowej audycji autorskiej w antropologicznych kategoriach rytuału. Zakładam, że audycja radiowa, zwłaszcza prowadzona przez charyzmatycznego i obdarzonego autorytetem dziennikarza, jest swoistym rytuałem medialnym. Jego struktura i przebieg noszą znamiona działania rytualnego, determinowanego przez specyfikę medium, w jakim do rytuału dochodzi. Działanie rytualne przebiega w kontekście mediów masowych i charakteryzuje się wielokodowością i wielością parametrów, co wynika z faktu, że w procesie komunikacji tworzone są kontekstowe znaczenia na linii radiowi dziennikarze–słuchacze. Kategoria rytuału medialnego zostanie w tekście zilustrowana przykładami z audycji autorskich prowadzonych w Programie Trzecim Polskiego Radia przez Piotra Kaczkowskiego i Marka Niedźwieckiego w latach 80. XX wieku.
The objective of the paper is the interpretation of an author’s radio broadcast in the anthropological context of ritual. I imply that radio broadcast, especially led by a charismatic journalist enjoying the authority status, can be presented as a special kind of media ritual. Its structure and course bear the features of ritual activity, determined by the specific character of the medium in which such a ritual is held. The ritual activity runs in the context of the mass media and is characterized by multi-code features and multitude of parameters, which stem from the fact that in the process of communication the contextual meanings are generated between the journalists and the radio listeners. The category of media ritual will be illustrated in the text by the examples of the selected author’s broadcasts led by Piotr Kaczkowski and Marek Niedźwiecki held in the Programme Three of the Polish Radio in the Eighties of the 20th century.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 53; 139-153
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławieństwo organów – wczoraj i dziś
Autorzy:
Baran, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668865.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
blessing
organ
ritual
dedication
conciliar reform
liturgy
błogosławieństwo
organy
rytuał
poświęcenie
reforma soborowa
liturgia
Opis:
The article presents the practice of blessing an organ pipe in the roman rite of thecatholic church. The author enlightens the blessings of the instrument in the liturgical lifeof the church, so that he can move on examine the various forms of blessing the organ,contained in the rituals. The history of the emergence of the ritual in the context of thelatest Vatican Council is also shown. Ending, the author presents a new form of the blessing,which is used in the archdiocese of Kraków in the last few years.
Artykuł prezentuje praktykę błogosławieństwa organów w rycie rzymskim Kościoła katolickiego. Autor przybliża początki obecności organów w życiu liturgicznym Kościoła, by przejść następnie do analizy poszczególnych wersji błogosławieństwa organów obecnych w rytuałach. Przedstawiona jest również historia powstania tego obrzędu w kontekście ostatniej reformy soborowej. Na końcu autor prezentuje zupełnie nową formę błogosławienia organów, która od kilku lat jest używana na terenie archidiecezji krakowskiej.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2019, 17
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Duty to Bury the Dead and its Contemporary Challenges
Autorzy:
Zadorożny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040934.pdf
Data publikacji:
2020-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
mortuary practice
burial
funeral
cremation
resomation
promession
ecology
rytuał pośmiertny
pochówek
pogrzeb
kremacja
resomacja
kompostowanie ciała ludzkiego
ekologia
Opis:
The custom of burying the dead is not merely commonly accepted by Christianity the way of disposal of the human body after the death. It is most deeply rooted and perfectly expressing Christian anthropology, revealed in the Holy Scriptures as a consequence of original sin, sign of hope in the Resurrection, and imitation of Christ, who was buried in the tomb. In Catholic view the burial is a corporal work of mercy, act of care for the dead and their loved ones. Gaining popularity the practice of cremation is accepted by the Church for the sake of hygiene, economy, or community. Human remains, also in the form of ashes, always must be buried or placed in the columbarium. Church does not allow the human body to be disposed via resomation or promession. Alternative forms of memorializing the deceased, though attractive esthetically and sentimentally, are not only outlandish in Christian culture, but also contrary to the Christian teaching on origins, nature, and destination of the human person.
Zwyczaj grzebania zmarłych jest tradycją najściślej zakorzenioną w chrześcijańskiej antropologii i najlepiej ją wyrażającą, objawioną w Biblii konsekwencją grzechu pierworodnego, wyrazem oczekiwania na zmartwychwstanie i aktem naśladowania Chrystusa, który został złożony w grobie. W nauczaniu katolickim pochówek jest uczynkiem miłosierdzia względem ciała, aktem troski o zmarłego i jego bliskich. Zyskujący na popularności zwyczaj kremacji jest przez Kościół uznany za dopuszczalny ze względow zdrowotnych, gospodarcznych lub społecznych. Szczątki ludzkie, również formie popiołu, zawsze powinny być złożone w grobie lub umieszczone w kolumbarium. Formą nieakceptowaną przez Kościół są praktyki resomacji i kompostowania ciał zmarłych. Alternatywne formy upamiętnienia ciała ludzkiego lub jego szczątków, choć zachęcają swoją estetyką i przesłaniem, są nie tylko obce chrześcijańskim zwyczajom, ale sprzeczne z chrześcijańską nauką o pochodzeniu, naturze i przeznaczeniu człowieka.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 233-248
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 105

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies