Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "russian literature" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 223
Tytuł:
„Etiudy o Tel Awiwie”. Obraz izraelskiego miasta z perspektywy rosyjskojęzycznych repatriantów
“Etudes About Tel Aviv”: The Image of Tel Aviv from the Perspective of Russian-Speaking Repatriates
Autorzy:
Lenart, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44931993.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Tel Awiw
obraz miasta w literaturze
literatura rosyjsko-izraelska
imigracja z ZSRR
imagologia
Tel Aviv
image of a city in literature
Russian-Israeli literature
immigration from the USSR
imagology
Opis:
The article offers an analysis of the collection Ėtiudy o Telʹ-Avive [Etudes about Tel Aviv], which was published in Russian in 2004 and edited by Sonia Chesnina and Leonid Finkelʹ. The study attempts to show the image of the city of Tel Aviv from the perspective of Russian-speaking repatriates. The author treats the analysed texts as non-fiction prose, expressing authentic migration experiences and problems. In those texts, Tel Aviv exists as a city-myth, a city of culture, and a place where a new identity is born and shaped. The analysis allows us to conclude that Etudes about Tel Aviv is not only a text about urban space. It is primarily a cultural text, a place of literary search for knowledge about its inhabitants’ culture, history, and identity. If we look at the relationship between geography and literature, the text (Etudes about Tel Aviv) and the city (Tel Aviv) constitute a “common territory”.
Artykuł stanowi analizę zbioru Этюды о Тель-Авиве [Etiudy o Tel Awiwie], który został opublikowany w języku rosyjskim w 2004 roku pod redakcją Soni Chesniny i Leonida Finkela. Niniejszy artykuł jest próbą odczytania obrazu Tel Awiwu widzianego z perspektywy rosyjskojęzycznych repatriantów. Autorka traktuje analizowane teksty jako prozę non‑fiction wyrażającą autentyczne doświadczenia i problemy migracyjne. Tel Awiw występuje w nich jako miasto‑mit, miasto kultury oraz miejsce, w którym rodzi się i kształtuje nowa tożsamość. Przeprowadzona analiza pozwala stwierdzić, że Etiudy o Tel Awiwie to nie tylko teksty o przestrzeni miejskiej. To przede wszystkim teksty kulturowe, miejsca literackich poszukiwań wiedzy o kulturze, historii i tożsamości jego mieszkańców. Jeśli spojrzymy na relację między geografią a literaturą, tekst (Etiudy o Tel Awiwie) i miasto (Tel Awiw) stanowią „terytorium wspólne”.
Źródło:
Adeptus; 2023, 20
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„To co złe, przepowiadam bezbłędnie”. Wywiad z Dmitrijem Bykowem (Kraków, październik 2019)
“What is bad, I predict without error”. Interview with Dmitry Bykov (Cracow, October 2019)
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433501.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Dmitry Bykov
writers in exile
multilingualism of writers in exile
Putin’s archaic and unreformable Russia
Dmitry Bykov on Polish literature
Wisława Szymborska
Jerzy Ficowski
Agnieszka Osiecka
Czesław Miłosz
Dmitry Bykow on Janusz Korczak
Dmitry Bykow on the film The Gorgon Case
Dmitry Bykow about Dostoyevsky
Dmitry Bykov about Solzhenitsyn
Dmitry Bykov about Andrzej Wajda
Russian writers about their captivity in Nazi Germany
the story Elzhunia by Irina Iroshnikowa
Dmitrij Bykow
pisarze na emigracji
wielojęzyczność pisarzy na wygnaniu
archaiczna i niereformowalna Rosja Putina
Bykow o literaturze polskiej
Dmitrij Bykow o Januszu Korczaku
Dmitrij Bykow o filmie Sprawa Gorgonowej
Dmitrij Bykow o Dostojewskim
Dmitrij Bykow o Sołżenicynie
Dmitrij Bykow o Andrzeju Wajdzie
rosyjscy pisarze o swej niewoli w nazistowskich Niemczech
opowieść Elżunia autorstwa Iriny Irosznikowej
Opis:
„To co złe, przepowiadam bezbłędnie”. Wywiad z Dmitrijem Bykowem (Kraków, październik 2019) Rozmowa z bardzo znanym pisarzem rosyjskim średniego pokolenia Dmitrijem Bykowem (ur. w 1967), obecnie na emigracji w USA, przeprowadzona w Krakowie w październiku 2019 roku. Dotyczy wielojęzyczności pisarzy różnych narodowości na emigracji, niereformowalności Rosji putinowskiej oraz zakresu wpływu kultury polskiej na twórczość samego Bykowa. Ważny fragment wywiadu dotyczy rosyjskich pisarzy, będących w niewoli niemieckiej podczas II wojny (Witalij Siomin, Konstanin Worobiow) oraz wstrząsającej dokumentalnej opowieści Elżunia autorstwa Iriny Irosznikowej – o polskiej dziewczynce zamordowanej przez żołnierza niemieckiego, z takim wstrząsającym mottem: „„Była sobie raz Elżunia, umierała sama / Bo jej ojciec w Oświęcimiu / Na Majdanku mama”.
“What is bad, I predict without error”. Interview with Dmitry Bykov (Cracow, October 2019) An interview with a very well-known Russian writer of the middle generation, Dmitry Bykov (born in 1967), currently in exile in the USA, recorded in Krakow in October 2019. It concerns the multilingualism of writers of various nationalities in exile, the unreformability of Putin’s Russia and the extent of the influence of Polish culture on the work of Bykov himself. An important fragment of the interview concerns Russian writers who were in German captivity during the Second World War (Vitaly Siomin, Konstanin Vorobev) and the shocking documentary story Elzhunia by Irina Iroshnikowa about a Polish girl murdered by a German soldier, with such a shocking motto: “Once upon a time there was Elżunia, she was dying herself / Because her father in Auschwitz / Mom at Majdanek”.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2023, 6, 6; 161-177
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog z klasyką. Sonieczka Ludmiły Ulickiej i Sonia Tatiany Tołstoj
Autorzy:
Ziomek, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520337.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
literatura rosyjska
Sofia
sofiologia
Tatiana Tołstoj
Ludmiła Ulicka
Russian Literature
Sophia
Sophiology
Tatyana Tolstaya
Lyudmila Evgenyevna Ulitskaya
Opis:
The aim of the present article is to analyse the intertextual contexts invoked by the titles of two works: Tatyana Tolstaya’s Sonia and Lyudmila Ulitskaya’s Sonechka. The name of the protagonists on the one hand refers the reader to the ideal of So phia – the Eternal Feminine, which appeared in Russian culture through the influ ence exerted by the philosophy of Vladimir Solovyov, and on the other hand in vokes the model of femininity that appeared in Russian literature primarily thanks to Sonya Marmeladov, who embodies humility, kindness, forgiveness, and the ready embrace of suffering. Juxtaposing these two images in the works analysed creates an interesting dialogue within the philosophical-literary tradition.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 165-177
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krew rosyjskiej geografii. "Granica zapomnienia" Siergieja Lebiediewa
The blood of Russian geography. “Oblivion” by Sergei Lebedev
Кровь русской географии. «Предел забвения» Сергея Лебедева
Autorzy:
Milczarek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311925.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Сергей Лебедев
русская литература
травма
горе
Крайний Север России
Siergiej Lebiediew
literatura rosyjska
trauma
żałoba
rosyjska Daleka Północ
Sergei Lebedev
Russian literature
mourning
Russian Far North
Opis:
The text contains an interpretation of Sergei Lebedev's “Oblivion” (2010). The main problem of the book is the intergenerational trauma from the Stalinist era. Its mechanisms have been described in reference to the psychoanalytic tradition. The post-catastrophic image of the Russian Far North presented in the novel was also interpreted. It has been compared to descriptions of radical evil and juxtaposed with Giorgio Agamben's homo sacer. The writings of Jacques Derrida were also used, which turned out to be helpful in describing the phenomenon of splitting traumatic "Self", the present and death, as well as the politics of memory and living with the specters of dead people.
Текст содержит интерпретацию романа Сергея Лебедева «Граница забвения» (2010). Основная проблема книги – межпоколенческая травма происходящая из сталинской эпохи. Ее механизмы были описаны со ссылкой на психоаналитическую традицию. Был представлен также посткатастрофический образ российского Крайнего Севера. Он был сравнен с описаниями радикального зла и homo sacer Джорджио Агамбена. Кроме того, в интерпретации были использованы труды Жака Деррида, оказавшиеся полезными при описании феномена расщепления наследственной травмы «Я», настоящего и смерти, а также политики памяти и жизни с призраками умерших.
Tekst zawiera interpretację Granicy zapomnienia Siergieja Lebiediewa (2010). Głównym problemem książki jest międzypokoleniowa trauma pochodząca z epoki stalinowskiej. Jej mechanizmy zostały opisane w odwołaniu do tradycji psychoanalitycznej. Interpretacji został poddany także przedstawiony w powieści postkatastroficzny obraz rosyjskiej Dalekiej Północy. Porównano go do opisów radykalnego zła i zestawiono z homo sacer Giorgio Agambena. Sięgnięto także po pisma Jacquesa Derridy, które okazały się pomoce w opisie fenomenu rozszczepienia dziedziczącego traumę „ja”, teraźniejszości oraz śmierci, a także polityki pamięci i życia z widmami zmarłych.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 4 (184); 97-113
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O konceptach lingwokulturowych w literaturze i jej przekładach. Słów kilka o nowym wydawnictwie naukowym Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie
On linguistic and cultural concepts in literature and its translations. A few words about the new scientific publishing house of the Carpathian State University in Krosno
Autorzy:
Wawrzyńczak, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433444.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
linguo-cultural concepts
Kruzhkov
Russian literature
Nabokov
sadness
happiness
Bialoszewski
koncepty lingwokulturowe
Krużkow
literatura rosyjska
smutek
szczęście
Białoszewski
Opis:
Artykuł prezentuje omówienie książki Leokadii Styrcz-Przebindy Koncepty lingwokulturowe a przekład. Nabokov i inni. W omawianej pozycji zaprezentowany został szereg prac Autorki ukazujący szerokie spektrum jej zainteresowań naukowych i translatorskich, choć skupiający się przede wszystkim na badaniach konkretnych konceptów lingwokulturowych ujmowanych w szerokim kontekście literackim. W centrum uwagi znalazły się rosyjskie koncepty lingwokulturowe: smutek/tęsknota oraz szczęście/radość rozpatrywane w kontekście innych języków europejskich. Istotną sferą dokonań Autorki zbioru są także przekłady prac teoretycznych rosyjskiego lingwisty Grigorija Krużkowa, które mogą inspirować innych badaczy do podejmowania odważnych naukowych wyzwań. Autor artykułu odniósł się również do eseistyki historyczno- -literackiej, która również znalazła się w omawianym zbiorze. Zaprezentowana recenzja wykazuje najistotniejsze zalety omawianej książki i pozwala ocenić jej duże walory naukowo-poznawcze.
The article presents an overview of Leokadia Styrcz-Przebinda’s book “Linguo-cultural Concepts and Translation. Nabokov and others”. This book presents a number of works by the author showing a wide range of her scientific and translational interests, but focusing primarily on the study of specific concepts of linguo-cultural set in a broad literary context. The focus was on Russian linguo-cultural concepts: sadness/longing and happiness/joy considered in the context of other European languages. An important sphere of achievements of the author of the collection are translations of theoretical works by the Russian linguist Grigory Kruzhkov, which can inspire other researchers to undertake bold scientific challenges, are also an important sphere of the author’s achievements. The presented review shows the most important qualities of the book and allows us to evaluate its great scientific and cognitive qualities.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2022, 5, 5; 217-228
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podkarpacie 1944 oczami sowieckiego szeregowca. O prozie wojennej i wspomnieniowej Wiktora Astafiewa
Subcarpathia 1944 through the eyes of a Soviet private. Victor Astafyev s war thind and memoir prose
Autorzy:
Wawrzyńczak, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433489.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Victor Astafyev
war
Subcarpathia
Red Army
Dukla
Russian literature
totalitarianism
Wiktor Astafiew
wojna
Podkarpacie
Armia Czerwona
literatura rosyjska
totalitaryzm
Opis:
Podkarpacie 1944 oczami sowieckiego szeregowca. O prozie wojennej i wspomnieniowej Wiktora Astafiewa Wiktor Astafiew, wybitny pisarz rosyjski, drugiej połowy XX wieku, reprezentant prozy wiejskiej, jako uczestnik II wojny światowej, wiele miejsca w swojej twórczości poświęcił tematyce wojennej. Wraz z Armią Czerwoną walczył też w Polsce na Podkarpaciu. Artykuł prezentuje obraz Podkarpacia w prozie wojennej i wspomnieniowej rosyjskiego prozaika. Z jednej strony Astafiew nie kryje swojej fascynacji polską kulturą szlachecką i pejzażami Podkarpacia, z drugiej zaś w jego relacjach widoczny jest wpływ radzieckiej historiografii i propagandy. Pomimo ewolucji twórczej i światopoglądowej – odrzucenia komunizmu i potępienia wszelkich wojen – pisarz nie potrafił pogodzić się z polską narracją historyczną po 1989 roku, w której Armia Czerwona straciła status „wyzwoliciela” ziem polskich spod niemieckiej okupacji. To stało się przyczyną zmiany stosunku do Polaków, wobec których w swojej ostatniej powieści Wesoły żołnierz Astafiew zajął postawę nader krytyczną.
Subcarpathia 1944 through the eyes of a Soviet private. Victor Astafyev 's war thind and memoir prose Viktor Astafyev is a representative of the literary movement called “village prose” and one of the most significant Russian writers of the second half of the 20th century. The writer also uses the war theme in his literary works pretty often. Being a Red Army's soldier and a participant in World War II, he took part in a number of battles at the territory of Polish Subcarpathia in particular. The article presents the image of Subcarpathia in Astafyev’s memoir prose. In his work Astafyev does not hide the fascination with Polish noble culture and the landscapes of Subcarpathia as well. At the same time, the influence of Soviet historiography and propaganda in the author’s way to create the narration in his literary works shows up pretty clearly. Despite the writing craftsmanship improvement and his personal ideological evolution in the last decades of his life (the writer finally had rejected the ideology of communism and had condemned the wars), Viktor Astafyev hadn't accepted Polish historical narrative after 1989. The reason for the lack of acceptance was the fact that The Red Army had lost the status of the “liberator” of the Polish lands from German occupation. So, no wonder then, that in his latest novel, The Jolly Soldier, Astafyev took a very critical stance towards Poles and Poland.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2023, 6, 6; 113-128
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Translator’s Notes in a Russian Translation of Olga Tokarczuk’s Bieguni Novel
Autorzy:
Hordy, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30148688.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
paratexts
translator’s notes
Russian translation
Polish literature
Olga Tokarczuk
Irina Adelʹgejm
Opis:
The article addresses the issue of translator’s notes in a Russian translation of Olga Tokarczuk’s “Bieguni” novel by Irina Adelʹgejm. The main text of the original, despite its abundance in borrowings, interjections and quotations in languages other than Polish, was not provided with explanatory notes by the author. The translator, however, provided the translation with 149 notes. They are notesexplaining terms, proper names, names of realities and others translated in the main text as well as notes explaining fragments formulated in the novel’s text in languages other than the language of the narration. On the basis of the undertaken analysis it is stated that the strategy of forming paratexts adopted by the translator is inconsistent. The secondary text designates an additional way of reading “Bieguni” novel, but it does not impose it as using the notes is just a possibility and depends on the reader’s choice.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2023, 25; 379-400
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W męskim uniwersum. Obrazy mężczyzn w powieściach Mikity Franko
In a men's universe. Images of men in Mikita Franko's novels
В мужской вселенной. Образы мужчин в романах Микиты Франко
Autorzy:
Trojanowska, Urszula Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311927.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
русская квир-литература
Микита Франко
образы маскулинности
гендерная идентичность
rosyjska queer-literatura
Mikita Franko
obrazy męskości
tożsamość płciowa
Russian queer literature
images of masculinities
gender identity
Opis:
The article is a continuation of the research on the prose of Mikita Franko — a young author of queer literature who writes in Russian and comes from Kazakhstan. This time, the male figures, definitely dominant in the analyzed works, are in the center of attention. The protagonists of Franko’s three novels are considered infrom the perspective of masculinities studies, which allows them to be analyzed in the context of such categories as hegemonic masculinity, complicit masculinity, and subordinate masculinities. In the discussed novels, they take a characteristic East Slavic form. An important aspect of the works is the search for one’s own gender identity by the growing-up characters, as well as the issue of tolerance, especially current in contemporary Russia.
Статья является продолжением исследований над прозой Микиты Франко – молодого автора квир-литературы из Казахстана, который живет в России и пишет на русском языке. На этот раз в центре внимания находятся мужские персонажи, которые безусловно преобладают в анализируемых произведениях. Герои трех романов Франко рассматриваются в перспективе исследований над маскулинностью, что позволяет анализировать их в контексте гегемонной и маргинализированных моделей маскулинности. В данных произведениях они принимают характерную, восточнославянскую форму. Важным аспектом проблематики романов Франко является поиск взрослеющими героями собственной половой идентичности, а также вопрос толерантности, особенно актуальный в современной России.
Artykuł stanowi kontynuację badań nad prozą Mikity Franko – mieszkającego w Rosji i piszącego po rosyjsku, pochodzącego z Kazachstanu, młodego autora literatury queer. Tym razem w centrum uwagi znajdują się postaci mężczyzn, zdecydowanie dominujące w analizowanych utworach. Bohaterowie trzech powieści Franko rozpatrywani są w perspektywie studiów nad męskościami (masculinities studies), co pozwala podjąć ich analizę w kontekście takich kategorii jak męskość hegemoniczna (hegemonic masulinity), współuczestnicząca (complicit masculinity) oraz męskości podporządkowane (subordinate masculinities). W omawianych powieściach przyjmują one charakterystyczną wschodniosłowiańską formę. Ważny aspekt problematyki utworów stanowi poszukiwanie własnej tożsamości płciowej przez dorastających bohaterów, a także kwestia tolerancji, szczególnie aktualna we współczesnej Rosji.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 4 (184); 171-203
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мотив надежды в рассказе Людмилы Улицкой «Алиса покупает смерть»
Motyw nadziei w opowiadaniu Ludmiły Ulickiej "Alisa kupuje śmierć"
The theme of hope in the short story of Lyudmila Ulitskaya „Alice buys death”
Autorzy:
Jeleńska, Weronika Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311762.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
русская литература
рассказы
Людмила Улицкая
Алиса покупает смерть
надежда
literatura rosyjska
opowiadania
Ludmiła Ulicka
Alicja kupuje śmierć
nadzieja
Russian Literature
short stories
Lyudmila Ulitskaya
Alice buys death
hope
Opis:
The article focuses on the analysis of Lyudmila Ulitska's short story „Alice buys death” in the context of the theme of hope. The Russian writer's new collection of short stories is strongly imbued with philosophical questions about existence and non-existence. The current theme of hope strongly resonates in one of the stories in this collection, as evidenced by the following article. In the story „Alice buys death”, Ulitskaya used conventions typical of her work. The main characters of the story are “little people”, shown at the moment of crossing the border of life and death. Our analysis proved that the theme of hope, which is often used in literature, was also reflected on many levels in the work of the Russian writer. The main driving force of the story is love in its many manifestations, and the coming death gives hope for a new life in a literal and a figurative, more philosophical sense.
Статья посвящена анализу рассказа Людмилы Улицкой «Алиса покупает смерть» в контексте мотива надежды. Новый сборник рассказов русской писательницы сильно пронизан философскими вопросами человеческого бытия и небытия. Очень актуальная тема надежды сильно резонирует в одном из рассказов из этого сборника, о чем свидетельствует приведенная ниже статья. В рассказе «Алиса покупает смерть» Улицкая использовала типичные для ее творчестваприемы. Главные герои рассказа — «маленькие люди», показанные в момент пересечения границы между жизнью и смертью. Наш анализ показал, что тема надежды, часто используемая в литературе, нашла многоплановое отражение и в творчестве русской писательницы. Главной движущей силой рассказа является любовь во многих ее проявлениях, а приближающаяся смерть дает надежду на новую жизнь в прямом и переносном, более философском смысле.
Artykuł koncentruje się na analizie opowiadania Ludmiły Ulickiej „Alisa kupuje śmierć” w kontekście motywu nadziei. Nowy zbiór opowiadań rosyjskiej pisarki jest mocno przesiąknięty filozoficznymi pytaniami o człowiecze istnienie i nieistnienie. Bardzo aktualny motyw nadziei silnie wybrzmiewa w jednym z opowiadań z tego zbioru, o czym świadczy poniższy artykuł. W opowiadaniu „Alisa kupuje śmierć” Ulicka posługiwała się konwencjami typowymi dla jej twórczości. Głównymi bohaterami opowiadania są „mali ludzie”, ukazani w momencie przekraczania granicy życia i śmierci. Nasza analiza wykazała, że motyw nadziei, często używany w literaturze, znalazł odzwierciedlenie również na wielu płaszczyznach w twórczości rosyjskiej pisarki. Główną siłą napędową opowiadania jest miłość w jej wielu przejawach, a nadchodząca śmierć daje nadzieję na nowe życie w sensie dosłownym i przenośnym, bardziej filozoficznym.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 1 (181); 50-65
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Психологическая символика сновидений в творчестве Ф.М. Достоевского
The Psychological Symbolism of Dreams in the Work of F.M. Dostoevsky
Autorzy:
Zacharova, Erica
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46618749.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
русская классическая литература
Ф.М. Достоевский
Преступление и наказание
сны
психология
психологическое толкование сновидений
Russian classical literature
Dostoevsky
Crime and Punishment
dreams
psychology
psychological interpretation of dreams
Opis:
В статье рассматривается феномен сновидений в художественном тексте, в творчестве писателя-психоаналитика Федора Михайловича Достоевского, который относится к авторам Золотого века русской литературы и считается одним из самых важных представителей русской и мировой литературы. Сны сопровождают человека с древнейших времен, поэтому очень интересно наблюдать за их значением не только в психологической, но и в литературоведческой интерпретациях. В художественном тексте можно заметить символику и значение сновидений, а также проанализировать распространенность сновидений в определенном тексте. В романе Преступление и наказание (1866) изображено конкретно пять снов. Первые два сна приснились главному герою романа незадолго до совершения преступления, следующие два сна – после совершения преступления, а последний сон – во время принудительных работ в Сибири. Для анализа был избран второй сон, анализ которого опирается на теоретическую базу символики сновидений (в психологии), в частности на теории швейцарского психолога и психиатра К.Г. Юнга (архетипальные образы) и американского психолога Дж. Хиллмана (мифологические образы). Путем анализа избранного произведения статья интерпретирует возможную психологическую символику сна Родиона Раскольникова, замечает его смысл и старается эксплицитно и имплицитно показать символику данного сна. Цель статьи – исследовать (психологическое) значение снов как подсознательного конструкта литературного персонажа.
The article analyses the phenomenon of dreams in literary texts, specifically in the works of Fyodor Mikhailovich Dostoevsky, a master of depicting human psychology. Dostoevsky belongs to the authors of the Golden Age of Russian literature and is considered one of the most important representatives of Russian and world literature. Dreams have accompanied humans since ancient times, making it intriguing to explore their significance not only from a psychological perspective but also within the realm of literary interpretations. Through literary texts, we can grasp the symbolism and meaning of dreams and analyze their prevalence in each context. In the novel Crime and Punishment (1866), there are five distinct dreams. The first two dreams are dreamt by the novel’s protagonist shortly before committing the crime, the next two dreams occur after the crime, and the last dream takes place during his forced labour in Siberia. For this analysis, the second dream was chosen, and the interpretation is based on the theoretical foundations of dream symbolism, especially drawing from the theories of Swiss psychologist and psychiatrist C.G. Jung (archetypal images) and American psychologist J. Hillman (mythological images). Through this analysis, the article aims to interpret the possible psychological symbolism of Rodion Raskolnikov’s dream, discern its meaning, and explicitly and implicitly identify the dream’s symbols. The goal of the article is to explore the (psychological) significance of dreams as a subconscious construct of a literary character.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2023, 22; 179-187
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Старец-монах-чудотворец как герой современной русской прозы
Starzec-mnich-cudotwórca jako bohater współczesnej prozy rosyjskiej
The elder-monk-miracle man as a hero of modern Russian prose
Autorzy:
Wójcikowska-Wantuch, Paulina Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311802.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
mnich
starzec
duchowość
prawosławie
hagiografia
współczesna literatura rosyjska
Pietruszewska
Szewkunow
Kuczerskaja
Wodołazkin
monk
starets
spirituality
orthodoxy
contemporary Russian literature
hagiography
Petrushevskaya
Shevkunov
Vodolazkin
Kucherskaya
Opis:
This article presents selected literary works by writers of contemporary Russian literature, whose hero is an elder-monk or miracle man. Writers as Lyudmila Petryshevskaya, Evgeniy Vodolazkin, Tikhon Shevkunov and Maya Kucherskaya in their works refer to the genres of religious literature such as patericon, hagiography and the apophthegma. The author's interest in the character, directly referring to the tradition of Fyodor Dostoyevsky and elder Zosima, from the novel "The Brothers Karamazov" is an expression of longing for national values related to the spiritual culture of Russian Orthodoxy and a reflection of the dialogue between religious and secular literature that is taking place today.
В настоящей статье представлены избранные литературные произведения авторов современной русской литературы, героем которых является старец или монах-чудотворец. Писатели, представляющие разные поэтики, такие как Людмила Петрушевская, Евгений Водолазкин, Тихон Шевкунов и Майя Кучерская, в своих произведениях обращаются к жанрам религиозной литературы: патерику, житию святых и апофтегме. Интерес современных авторов к герою, непосредственно ориентированному на традицию старца Зосимы из романа Федора Достоевского «Братья Карамазовы», может быть выражением тоски по национальным ценностям, отождествляемым с духовной культурой русского православия и является отражением происходящего сегодня диалога между религиозной и светской литературой.
W niniejszym artykule przedstawiono wybrane utwory literackie autorów współczesnej literatury rosyjskiej, których bohaterem jest starzec, mnich lub cudotwórca. Pisarze reprezentujący różnorodne poetyki, jak Ludmiła Petruszewska, Jewgienij Wodołazkin, Tichon Szewkunow i Maja Kuczerska w swoich utworach odwołują się do gatunków literatury religijnej: pateryku, żywotu świętych i apoftegmatu. Zainteresowanie współczesnych autorów bohaterem, nawiązującym bezpośrednio do tradycji starca Zosimy z powieści „Bracia Karamazow” Fiodora Dostojewskiego, może stanowić wyraz tęsknoty za wartościami narodowymi, utożsamianymi z kulturą duchową rosyjskiego prawosławia oraz jest odzwierciedleniem, odbywającego się aktualnie dialogu pomiędzy literaturą świecką i religijną.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 81-98
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Homo hapticus” a kategoria „męża sprawiedliwego”. (Nieśmiertelny Gołowan Nikołaja Leskowa i Laur Jewgenija Wodołazkina)
"Homo hapticus" Versus the Category of the Pious Man. (The Immortal Golovan by Nikolai Leskov and Laurus by Eugene Vodolazkin)
Autorzy:
Trojanowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16500622.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Russian literature
the pious man
homo hapticus
Leskov
Vodolazkin
material word
spiritual word
Opis:
The theme of the article focuses on the description of the tactile sphere selected for the presentation of Russian literary prose figures from the second half of the 19th century and the beginning of the 21st century. The term “homo hapticus” is understood in the article as a characterization of a figure expressed through touch. At the same time, haptics, representative of the physical, biological side of the characters’ functioning in the world, is closely related to their spiritual sphere and can be referred to types of saintly characters. These dependencies are expressed by both the touching and the touched subject, and in particular by the body elements involved in the haptic turn – in my examples these are the hands and the mouth. The author of the article comes to the conclusion that the haptics of the analysed characters abolishes the binary between the material and spiritual worlds. He points out that touch reflects not only a specific physical action, but is closely related to the Russian cultural context, primarily the religious. It is the haptics of the figures who act as healers that allows them to be called righteous men – expressing a loving Christian attitude towards their fellow man.
Źródło:
Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 1; 77-94
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Literatura rosyjsko-izraelska i jej mitotwórczy potencjał. Recenzja pozycji: Roman Katsman, Vysshaya legkost'sozidaniya. Sleduyushchiye sto let russko-izrail'skoy literatury (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021). Oprawa twarda, 443 str [Роман Кацман, Высшая легкость созидания. Следующие сто лет русско-израильской литературы (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021]"
"Polish-Israeli Literature and its Myth-making Potential." A review of: Roman Katsman, Vysshaya legkost'sozidaniya. Sleduyushchiye sto let russko-izrail'skoy literatury (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021). Hardback, 443 pp. [Роман Кацман, Высшая легкость созидания. Следующие сто лет русско-израильской литературы (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021]
Autorzy:
Michalska-Suchanek, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097254.pdf
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura rosyjsko-izraelska
mit
mitotwórstwo
kulturowy paradygmat
Russian-Israeli literature, myth, mythopoesis, cultural paradigm
Russian-Israeli Literature
Myth
Mythopoesis
Cultural Paradigm
Opis:
Tekst jest recenzją monografii Romana Katsmana pod tytułem Vysshaya legkost' sozidaniya. Sleduyushchiye sto let russko-izrail'skoy literatury (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021). Jest to kontynuacja jego badań zawartych w poprzedniej książce Neulovimaya real'nost'. Sto let russko-izrail'skoy literatury (1920–2020) (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2020). Katsman odchodzi od postrzegania literatury rosyjsko-izraelskiej jako części literatury rosyjskiej oraz od jej opisu wyłącznie w kontekstach i zależnościach związanych z kulturą rosyjską. Uznanie autonomiczności tej literatury wymaga odrębnej metody badawczej, narzędzi i aparatu pojęciowego. Katsman w książce z roku 2020 zaprezentował filozoficzno-kulturowy paradygmat, który ma za zadanie wyznaczyć perspektywę oglądu literatury rosyjsko-izraelskiej, w kolejnej monografii ten paradygmat uzupełnia o zawarty w tej literaturze potencjał mitotwórczy.
" The text is a review of Roman Katsman’s monograph, entitled Vysshaya legkost’sozidaniya. Sleduyushchiye sto let russko-izrail’skoy literatury (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2021). This is a continuation of his research included in the previous book, Neulovimaya real’nost’. Sto let russko-izrail’skoy literatury (1920–2020) (Boston–St. Petersburg: Academic Studies Press–BiblioRossica, 2020). Katsman steps back from perceiving Russian-Israeli literature as a part of Russian literature and describing it only in contexts and connections related to Russian culture. The recognition of such literary autonomy requires a separate research method, tools and conceptual apparatus. In his book from 2020, Katsman presents a philosophical and cultural paradigm, which aims to define the perspective of Russian-Israeli literature; in the other monograph, he supplements this paradigm with the myth-creating potential contained in this literature.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2022, 44; 219-227
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wagina zniszczy to państwo”. Praktyki oporu w działalności rosyjskiego feministyczno-poetyckiego kolektywu F-Pis’mo
“Vagina will destroy this state.” Practices of resistance in the activities of the Russian feminist-poetry collective F-Letter
„Вагина погубит это государство”. Практики сопротивления в деятельности российского феминистско-поэтического коллектива Ф-письмо
Autorzy:
Pisarska, Justyna
Roman-Rawska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311713.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
F-Letter
feminist poetry
politics of literature
Russian literary field
Opis:
The article deals with the activities and work of the Russian feminist-poetry collective F-Letter (2017−2021). It analyses both the institutional dimension — that is, the milieu location of the phenomenon within the contemporary Russian literary field — and the ideological dimension — in which the most important goal of the feminist poets was to create an emancipated active lyrical-political subject. The theoretical perspective that constitutes the basis of reflection in the article grows out of the inspiration of Rita Felski’s research manifesto Uses of Literature and Jacques Ranciere’s perspective on the politics of literature.
В статье рассматривается деятельность и творчество российского феминистско-поэтического коллектива Ф-письмо (2017−2021). В ней анализируется как институциональное измерение — то есть место явления в современном русском литературном поле — так и идеологическое измерение, в котором важнейшей целью поэток-феминисток было создание эмансипированно активно лирической и политической субъектки. Теоретическая перспектива, которая лежит в основе размышлений в статье, выросла из вдохновения исследовательским манифестом Риты Фельски Литература в использовании и перспективой политики литературы Жака Рансьера.
Artykuł dotyczy działalności i twórczości rosyjskiego feministyczno-poetyckiego kolektywu F-Pis’mo (2017−2021). Analizie poddany został zarówno wymiar instytucjonalny — a więc środowiskowe usytuowanie zjawiska w ramach współczesnego rosyjskiego pola literackiego, jak i ideowy — w którym najważniejszym celem poetek-feministek było wykreowanie wyemancypowanej aktywnej podmiotki liryczno-politycznej. Perspektywa teoretyczna stanowiąca bazę namysłu w artykule wyrasta z inspiracji manifestem badawczym Rity Felski Literatura w użyciu oraz perspektywą polityki literatury Jacquesa Ranciere’a.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 190-205
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scriptor ludens: strategia twórcza Wiktora Pielewina
Scriptor ludens: Viktor Pelevins creative strategy
Scriptor ludens: творческая стратегия Виктора Пелевина
Autorzy:
Ochniak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311592.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Виктор Пелевин
современная русская литература
игра в литературе
творческая стратегия
постмодернизм
Wiktor Pielewin
współczesna literatura rosyjska
gra/zabawa w literaturze
strategia twórcza
postmodernizm
Viktor Pelevin
contemporary Russian literature
game/play in literature
creative strategy
postmodernism
Opis:
The aim of this article is to assess the attitude of the contemporary Russian writer Viktor Pelevin towards readers and literary world in the context of the theses put forward by Johan Huizinga in his book Homo ludens. As the Dutch researcher points out in his paper, „Play is a culture's attribute, which precedes, accompanies, and penetrates it from the very beginning”. Pelevin, on the other hand, by concealing himself from readers and meticulously separating his personal and professional life, engages - in my opinion - in a peculiar game with his readers and critics, which I described by the expression used in the title: „scriptor ludens”.
Статья посвящена оценке отношения современного русского писателя Виктора Пелевина к читателям и литературной среде в контексте тезисов, выдвигаемых Йоханом Хёйзингой в его книге Homo ludens (Человек играющий). Голландский исследователь указывает в своей публикации, что „игра в культуре предстоит как некая заданная величина, предшествующая самой культуре, сопровождающая и пронизывающая ее от истоков”. В свою очередь Пелевин, скрываясь от читателей и тщательно разделяя личную жизнь и профессиональную деятельность, ведет своеобразную игру с читателями и критиками его творчества, которую я охарактеризовала вынесенным в название статьи понятием „scriptor ludens”.
Artykuł jest poświęcony ocenie postawy współczesnego rosyjskiego pisarza Wiktora Pielewina wobec czytelników i świata literackiego w kontekście tez stawianych przez Johana Huizingę w jego książce Homo ludens. Holenderski badacz wskazuje w swej publikacji, że „zabawa jest wielkością daną kulturze, egzystującą przed samą kulturą, towarzyszącą jej i przenikającą ją od samego początku”. Natomiast Pielewin skrywając własną osobę przed odbiorcami i skrzętnie oddzielając życie prywatne od zawodowego, prowadzi – w moim przekonaniu – swoistą grę z czytelnikami i krytykami jego twórczości, którą scharakteryzowałam zawartym w tytule określeniem „scriptor ludens”.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 174-189
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 223

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies