Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rozkład Plancka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Koncepcja metody i urządzenia do optycznego pomiaru wysokich temperatur
A concept of the method and device for optical measurement of high temperatures
Autorzy:
Lisiecka, E.
Passia, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/151344.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
pomiary wysokich temperatur
rozkład Plancka
prawo przesunięć Wiena
optyczna detekcja temperatury
high temperature measurements
Planck's law
Wien’s displacement law
optical detection of temperature
Opis:
W artykule przedstawiono koncepcję metody i urządzenia do optycznego pomiaru wysokich temperatur. Zaprojektowane urządzenie pomiarowe pracuje w oparciu o prawa promieniowania cieplnego – prawo Plancka i prawo przesunięć Wiena. Proponowane rozwiązanie konstrukcyjne umożliwi pomiar temperatury eliminując wpływ amplitudowego przesunięcia charakterystyk emisyjnych. Możliwe będzie wykonanie pomiarów bez znajomości emisyjności źródła promieniowania oraz w ośrodku absorbującym promieniowanie. Przeprowadzone testy zdolności transmisyjnych zaprojektowanego układu optycznego, potwierdziły możliwość jego wykorzystania w urządzeniu.
High-temperature measurements are a key parameter for control of various technological processes and research. The most common instruments used in measurements of high temperature are different types of pyrometers and infrared cameras. In the literature there is a wide variety of construction of these optical devices [1-6]. This paper presents a concept of an alternative optical method and apparatus for measurements of high temperatures. The designed sensor is based on thermal radiation law – Planck’s law and Wien’s displacement law (Section 2.1). The object temperature is determined by fitting the Planck’s curve to the measurement data, determining the wavelength of the curve maximum and calculating the temperature using Wien’s displacement law (Fig. 2). This solution permits eliminating the influence of curve amplitude shifts caused by the object emissivity, selection absorption in the infrared range and absorption thermal radiation by optical elements in the device. This device consists of two main parts (Fig. 3): an optical system and a spectrometer connected to optic fiber. At first, tests of power loses in the device optical system were carried out at different configuration of the system elements and utilizing the He-Ne laser (Section 4). The obtained results demonstrate the possibility of using the designed optical system in the device. In the near future there will be performed more tests of the equipment and work aiming at improving its detectable capability.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2014, R. 60, nr 5, 5; 272-274
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Bose-Einstein statistics: Remarks on Debye, Natanson, and Ehrenfest contributions and the emergence of indistinguishability principle for quantum particles
Autorzy:
Spałek, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783376.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
black body radiation, Planck’s law of radiation, particle indistinguishability, quantum statistical physics, Natanson statistics, Bose-Einstein statistics
promieniowanie ciała doskonale czarnego, rozkład Plancka dla promieniowania, nierozróżnialność cząstek, kwantowa fizyka statystyczna, statystyka Natansona, statystyka Bosego-Einsteina
Opis:
The principal mathematical idea behind the statistical properties of black-body radiation (photons) was introduced already by L. Boltzmann (1877/2015) and used by M. Planck (1900; 1906) to derive the frequency distribution of radiation (Planck’s law) when its discrete (quantum) structure was additionally added to the reasoning.The fundamental physical idea – the principle of indistinguishability of the quanta (photons) – had been somewhat hidden behind the formalism and evolved slowly.Here the role of P. Debye (1910), H. Kamerlingh Onnes and P. Ehrenfest (1914) is briefly elaborated and the crucial role of W. Natanson (1911a; 1911b; 1913) is emphasized.The reintroduction of this Natanson’s statistics by S. N. Bose (1924/2009) for light quanta (called photons since the late 1920s), and its subsequent generalization to material particles by A. Einstein (1924; 1925) is regarded as the most direct and transparent, but involves the concept of grand canonical ensemble of J. W. Gibbs (1902/1981), which in a way obscures the indistinguishability of the particles involved.It was ingeniously reintroduced by P. A. M. Dirac (1926) via postulating (imposing) the transposition symmetry onto the many-particle wave function.The above statements are discussed in this paper, including the recent idea of the author (Spałek 2020) of transformation (transmutation) – under specific conditions – of the indistinguishable particles into the corresponding to them distinguishable quantum particles.The last remark may serve as a form of the author’s post scriptum to the indistinguishability principle.
Zasadnicza idea matematyczna opisu własności statystycznych promieniowania ciała doskonale czarnego (fotonów) wprowadzona została już przez L. Boltzmanna (1877/2015) i użyta przez M. Plancka (1900; 1906) do uzasadnienia wyprowadzenia rozkładu po częstościach dla tego promieniowania (prawo Plancka), jeśli jego dyskretna (kwantowa) struktura została dodatkowo dodana do tego rozumowania.Fundamentalna idea fizyczna – zasada nierozróżnialności kwantów (fotonów) jest w pewnym stopniu ukryta w tym formalizmie i ewoluowała powoli.Tutaj omawiamy krótko rolę P. Debye’a (1910), H. Kamerlingha Onnesa i P. Ehrenfesta (1914), a przede wszystkim podkreślamy zasadniczy wkład W. Natansona (1911a; 1911b; 1913).Ponowne wprowadzenie tej statystyki przez S. N. Bosego (1924/2009) dla kwantów światła (zwanych fotonami od końca lat dwudziestych XX wieku) i następującej po niej statystyki A. Einsteina (1924,1925) dla cząstek materialnych jest uważane za najbardziej bezpośrednie i przejrzyste, ale zawiera koncepcje dużego rozkładu kanonicznego J. W. Gibbsa (1902/1981) i do pewnego stopnia przesłania także zasadę nierozróżnialności cząstek.Tę zasadę wprowadził ponownie w sposób genialny P. A. M. Dirac (1926), włączając (narzucając) symetrię względem przestawień pary współrzędnych cząstek (inwersji) w wielocząstkowej funkcji falowej.Powyższe stwierdzenia są przedyskutowane w tej pracy, włącznie z niedawno sformułowaną ideą autora (Spałek 2020) przekształcenia (transmutacji) – w specyficznych warunkach – cząstek nierozróżnialnych w korespondujące z nimi, rozróżnialne cząstki.Ta ostatnia uwaga ma służyć jako post scriptum autora do zasady nierozróżnialności.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2020, 19
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The divergent histories of Bose-Einstein statistics and the forgotten achievements of Władysław Natanson (1864–1937)
Autorzy:
Kokowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783364.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Władysław Natanson, Ladislav Natanson, distribution of blackbody radiation, Bose statistics, Bose-Einstein statistics, Planck-Bose statistics, Natanson statistics, Natanson-Bose-Einstein statistics, Planck-Natanson-Bose-Einstein statistics, ...
Władysław Natanson, rozkład promieniowania ciała doskonale czarnego, statystyka Bosego, statystyka Bosego-Einsteina, statytyska Einsteina-Bosego, statystyka Plancka-Bosego, statystyka Natansona, statystyka Natansona-Bosego-Einsteina, ...
Opis:
This article investigates the forgotten achievements of Władysław Natanson (1864–1937) related to the creation of Bose-Einstein statistics.The introductory part of the article presents considerations regarding the methodology of history and the history of exact sciences, and then the divergent research perspectives that can be taken in the description of the history of Bose-Einstein statistics, as well as the author’s integrated approach to this issue, which eliminates the disadvantages of these divergent views.This integrated approach is then used to describe the achievements of Władysław Natanson related to the creation of Bose-Einstein statistics.These achievements are presented against the background and in the context of discussions which – relatively sporadically – took place among various groups of researchers: historians and philosophers of science, physicists, sociologists of scientific knowledge in the 20th and 21st centuries.These discussions have now been reordered here. They are followed by a presentation of the complete list of Natanson’s publications regarding the subject. Also shown is his strategy to quote reliably the bibliography with regard to the explanation of the distribution of blackbody radiation and related issues.Additionally, a list of scientists who knew Natanson’s publications has been supplemented in the article and the precursorship of Natanson’s achievements is explained. This is followed by a rebuttal of many erroneous or simplified statements about him and his achievements.The already well-known terminological conventions have been recalled: “Bose statistics” and “Bose-Einstein statistics”, as well as recently introduced: “Planck-Bose statistics” (1984), “Natanson’s statistics” (1997)”, “Natanson-Bose-Einstein statistics” (2005), “Planck-Natanson-Bose-Einstein statistics” (2011), and “Natanson statistics” (2013).New terminological conventions have been introduced: “Boltzmann-Planck-Natanson statistics” and “Boltzmann-Planck-Natanson-Bose-Einstein statistics”.A side effect of this research is a discovery that Robert K. Merton – the author of the label ‘Matthew effect’ – chose the name of the effect using erroneous premises and the effect should therefore be named after its actual discoverer.The article is accompanied by four appendixes: the first presents reflections on the methodology of historiography and historiography of exact sciences, the second – a commentary on the use of the terms: “Bose statistics”, “Bose-Einstein statistics”, “Einstein-Bose statistics” and “Planck-Bose statistics”, the third – a very important letter by Max Planck to  Władysław Natanson (of 25 January 1913), and the fourth – the excerpts of two letters from Sommerfeld to Rubinowicz (of 1 October 1919 and 1 November 1919).
Artykuł bada zapomniane osiągnięcia Władysława Natansona (1864–1937) związane z powstaniem statystyki Bosego-Einsteina.W części wstępnej artykułu wskazano rozbieżne perspektywy badawcze, jakie przyjmowano w opisie historii statystyki Bosego-Einsteina, a także autorskie zintegrowane ujęcie tego zagadnienia, które eliminuje wady tych rozbieżnych perspektyw.Wspomniane zintegrowane ujęcie zastosowano następnie do opisania osiągnięć Władysława Natansona (1864–1937), związanych z powstaniem statystyki Bosego-Einsteina.Dokonania Natansona przedstawiono na tle i w kontekście dyskusji, jakie toczyły się (stosunkowo sporadycznie) wśród różnych grup badaczy: historyków i filozofów nauki, fizyków, socjologów wiedzy naukowej w XX i XXI w.Dyskusje uporządkowano oraz przedstawiono kompletną listę publikacji Natansona dotyczących omawianego zagadnienia. Wskazano także strategię rzetelnego cytowania przez Natansona bibliografii dotyczącej wyjaśnienia rozkładu promieniowania ciała doskonale czarnego i pokrewnych zagadnień; uzupełniono listę naukowców, którzy znali publikacje Natansona; skorygowano wiele błędnych lub uproszczonych stwierdzeń na temat Natansona i znaczenia jego publikacji, wyjaśniono kwestię prekursorstwa jego osiągnięć etc.Przypomniano już znane konwencje terminologiczne: „statystyka Bosego” i „statystyka Bosego-Einsteina”, jak również niedawno wprowadzone: „statystyka Plancka-Bosego” (1984), „statystyka Natansona” (1997, 2013), „statystyka Natansona-Bosego-Einsteina” (2005) oraz „statystyka Plancka-Natansona-Bosego-Einsteina” (2011).Wprowadzono nowe konwencje terminologiczne: „statystyka Boltzmanna-Plancka-Natansona” i „statystyka Boltzmanna-Plancka-Natansona-Bosego-Einsteina”.Skutkiem pobocznym tych badań jest odkrycie, iż socjolog Robert K. Merton – autor określenia „efekt św. Mateusza” – wybrał tę nazwę, posługując się błędnymi przesłankami i dlatego należy nazywać ten efekt nazwiskiem jego faktycznego odkrywcy.Do artykułu dołączone są cztery dodatki: pierwszy – przedstawia rozważania z zakresu metodologii historii i historii nauk ścisłych, drugi – komentarz dotyczący użycia terminów: „statystyka Bosego”, „statystyka Bosego-Einsteina”, „statytyska Einsteina-Bosego” oraz „statystyka Plancka-Bosego, trzeci – bardzo ważny list Maxa Plancka do Władysława Natansona z 25 stycznia 1913 r, a czwarty – fragmenty dwóch listów Sommerfelda do Rubinowicza z 1 października 1919 i 1 listopada 1919.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2019, 18
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies