Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rorty" wg kryterium: Temat


Tytuł:
R. Rorty – filozofia a jej možná budúcnosť
Autorzy:
Mihina, František
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140995.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
R. Rorty
philosophy
Opis:
Anyone who, for various reasons Niven philosophy, respectively. Her teaching, thechallenge of the above motto may seem surprising. What happens to us that itsauthor, a respected representative of the current philosophical thinking not only in the United Statescalls? And why? And whynow?Whatishappeningwith the philosophy ofthe situation in which it found itself? What is the future of teacher andguide, love of wisdom before us? And is it not? Is this new situation, if so, what,what has changed? Philosophers are the possibilities and limits of their own actions they intend toperhaps more than is ustal in Rother sciences. Richard McKay Rorty (1931 - 2007) –because of his views, the fokus was not convinced that philosophy canmeaningfully exist as a sort of conceptual. superstructure that moves along thetrajectories of epistemic unpredictable regardless of what happens in areaskolotania Real life people a wonderful, surprising, but keep it still reflected the events of the mysterious universe. And was reported to pragmatism, respectively to his neovariantom, one of whom introduced himself professionals.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 2(7); 29-45
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokusy i niebezpieczeństwa etycznej utopii
Autorzy:
Antonik, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639046.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Rorty, etyka, interpretacja, doświadczenie, polityka
Opis:
Temptations and risks of an ethical utopiaThe article deals with the ethical turn in philosophy and literary theory. Special attention is paid to Richard Rorty’s conception of non-prescriptive ethics, which forms the basis for the vision of an ideal democratic society. This inspiring, comprehensive and controversial thought about a liberal, tolerant, just and diverse society, formed by literature and ethical reading, is reconstructed, analysed and discussed. The author claims that responsibility is an essential element of postmodernist ethics and shows three areas which it relates to: responsibility for the text, for the reader’s experience and for the reader’s identity. These three areas concern individual experience and private reading, but Rorty attempts to connect them with the public sphere and organization of a society. The author advances a thesis that this is not possible and that we cannot derive a tolerant and diverse democratic society from ethical reading without joining ethics with politics. In the work of the famous American pragmatist, contrary to the author’s thesis, the world where tolerance wins with prejudice is not the consequence of postmodern ethics and literature, but the effect of accepting the dictionary of neopragmatism.
Źródło:
Wielogłos; 2013, 3(17)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What Kind of Politics Do We Need? Toward Freedom as Responsibility in Habermas’s and Rorty’s Visions of Democracy
Autorzy:
Kilanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1996909.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
pragmatism
Habermas
Rorty
democracy
responsibility
freedom
Opis:
Isaiah Berlin said that it is part of the human condition to make choices between absolute values. Obviously, this choice cannot be easy. To be well informed, it has to be made in full awareness of the contingency of our criteria. This ability to make choices between absolute values in the light of contingencies is what distinguishes a civilized man from a barbarian, says Berlin, following Joseph Schumpeter. Similar ideas can be found in the philosophy of Richard Rorty, who believes that our liberal societies create more people who understand the contingencies of their vocabularies, but at the same time are still faithful to them. He calls this “freedom as acknowledgement of contingency.” This freedom is bound by the existence of a plurality of voices, which does not mean that it is bound by the existence of chaos. In such a spirit, Jürgen Habermas emphasizes the fact that in spite of the plurality of contingent views, we can find a unity of reason. In spite of plurality of views, we can still come to an agreement thanks to dialogue. The close analysis of Rorty’s and Habermas’s philosophy allows us to see that they share a common stance: thanks to disenchantment of the world, as Rorty says, or thanks to decentralization of the world, as Habermas says. Both are seeing such stance as a precondition to use our freedom in a way to be more tolerant, more open to dialogue and responsible for it. Further analysis allows us to see that there is a possibility to present a new understanding of the notion of freedom – freedom conceived as responsibility.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2017, 2(116); 50-68
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia a etyka stosowana. Dyskusja nad propozycją Richarda Rorty`ego
Philosophy and Applied Ethics. Discussion on the R. Rorty’s Statement
Autorzy:
Kamińska, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/964260.pdf
Data publikacji:
2008-05-15
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Richard Rorty
ethics
business ethics
philosophy
Opis:
In this article the relations between philosophy and applied ethics are considered. The presented deliberation is concentrated on the question whether philosophy has contributed to applied ethics, especially to business ethics. Trying to find an answer to this question I will refer to the discussion which was started by R. Rorty in which he presented his own point of view on the issues related to moral development and the role of philosophy and philosophers in the modern world. Rorty points at proper tools which, in his opinion, can be helpful to business ethicists and formulates the goal they should try to aim at. His opinions has started a vivid discussion. Patricia H. Werhane, Daryl Koehn and Richard T. De George try to discuss with Rorty’s statement. They oppose Rorty’s argument that philosophy is not more relevant to applied ethics than any other academic disciplines. They point to the facts which document philosophers’ contribution in forming business ethics. This article presents their arguments as well as an attempt of their critical assessment.
Źródło:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2008, 11, 1
1899-2226
2353-4869
Pojawia się w:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religion as a bond – a delusive hope of politics
Autorzy:
Grzybowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070193.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
politics
religion
culture
Richard Rorty
postmodernism
Opis:
Politics is on the one hand an attempt to implement certain good, a desire for achieving agreed objectives, on the other hand – as Max Weber says – a simultaneous a#empt to avoid a particular evil. If in defining the notion of politics there are references to good and evil, purpose and desire, it has to include the non-political spheres – culture, axiology, religion. Mark Lilla argues that for decades we have been aware of the great and final separation that has taken place in Western Europe between political and religious life. This awareness implies a conviction, which is obligatory today in most countries and societies, that to separate politics from religion is a great achievement. For many thinkers and politicians this is an undisputed success from which the West learns to benefit while preparing other regions of the world for such separation. Therefore it seems that modern politics should be free from religious inspiration and temptation. On the other hand, many sociologists and political scientists show the vitality of religious attitudes, proving that in its deepest essence religion is an expression of human behaviour. Each person and each community always has an element of irreducibility which is an internal defence against reducing man to “here and now”, restricting his world to what is useful and usable. We experience that in man there is a natural opening to what is transcendent. Thus, if man is ever to achieve individual and social reconciliation with himself, he will always look for rational and moral meanings. This situation creates a platform for the emergence of a completely new a#itude in society and politics – to seek and pursue spirituality in a world without religion. Increasingly, the understanding of religion reveals itself in a wide etymological sense, sociological and ethnological: religare – “to connect”, “to bind”, “to build community ties”. Religion so understood would be a great solution to the dilemma of separation – the adoption of religion (bonds) without the doctrine, while ensuring social cohesion, strengthening the feeling of being together, maintaining a spiritual connection. Many thinkers are convinced that we cannot base social life only on fear, discipline and economy; we need a deeper and stronger foundations for Community Cohesion. But is such a project possible at all? Is politics becoming a place for the formation of relationships, education and conservation of values, a narrative space which tells citizens what is good and right and what is wrong and alien? Can it replace religion in its deepest essence – in its intimate sense of an exploration and discovery of transcendence? Will it not become a caricature of religion, and a caricature of politics, and ultimately a trap for freedom?
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, S2; 237-258
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moral of the Novel: Rorty and Nussbaum on the Ethical Role of Literature
Autorzy:
Bednarski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/985692.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
rorty
nussbaum
ethics
literature
novel
rawls
rancière
Opis:
This paper’s aim is to provide a new interpretation of Martha C. Nussbaum’s and Richard Rorty’s views on the ethical role of literature. I pursue this aim in a threefold manner. First of all, I shortly discuss and provide a critique of previous comparisons by other authors. Afterwards, based on the presented critique of other comparisons, I present concise summaries of their respective views. Finally, I propose a double context for interpreting and assessing their views together. The main claim of the paper is the following: despite several differences in their philosophical underpinnings, Nussbaum’s and Rorty’s views on literature can be interpreted together using the context of John Rawls and Jacques Rancière. This interpretation consists of showing how uncovering a shared Rawlsian characteristic of Nussbaum’s and Rorty’s views paves a way for explaining how literature actually does ethical work, using some concepts of Rancière. Such a contextual reading allows for both a more thorough understanding of their respective projects and assessing their shared shortcomings.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2020, 4, 4; 175-189
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pragmatyczna dekonstrukcja filozofii? O Rortym raz jeszcze
Autorzy:
Musiał, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705512.pdf
Data publikacji:
2013-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
R. Rorty
realizm
antyrealizm
etyka
neopragmatyzm
kultura
Opis:
W niniejszym szkicu poruszone zostały zagadnienia: (1) Rortiańskiego stosunku do problemów epistemologicznych, (2) Rortiańskiej etyki oraz (3) Rortiańskiej antyfilozoficzności, do których w swoim artykule pt. Pragmatyczna dekonstrukcja filozofii odniósł się Profesor Jacek Hołówka. Wymienione kwestie zostały zanalizowane z zamiarem rzucenia nowego światła na pytania i zarzuty sformułowane przez Hołówkę, a w szczególności w celu podjęcia namysłu nad tytułową tezą jego artykułu, dotyczącą pragmatycznej dekonstrukcji filozofii. Aby wyjaśnić istotę sporu, wprowadzam - zewnętrzną wobec dyskusji Hołówki z Rortym - aparaturę pojęciową, w ramach której można rozróżnić dwa typy wiedzy i dwa typy postaw, co sytuuje stanowiska obu badaczy na przeciwnych biegunach dokonanych rozróżnień. W świetle tej perspektywy oba stanowiska jawią się jako zasadniczo niewspółmierne, a obie filozofie jako poruszające się niejako po odmiennych płaszczyznach. Ponadto naszkicowana została skrótowo koncepcja realizmu kulturowego, jako pewnego rodzaju kompromis między Rortiańską dyskwalifikacją sporu realizmu z antyrealizmem (i generalnie całej epistemologii) a obroną sensowności owego sporu (oraz teorii poznania) w wydaniu Jacka Hołówki.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 1; 237-254
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cognitive Innovation, Irony and Collaboration
Autorzy:
Punt, Michael
Denham, Susan L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/985731.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
cognitive innovation
collaboration
creativity
irony
Richard Rorty
Opis:
What seems clear from the experiences of researchers in CogNovo is that the concept of cognitive innovation offered a new vocabulary, and thus a clear space, within which creativity could be explored free from the baggage of prior conflicting definitions. The concept was, from its inception, intrinsically ironic in the sense that Richard Rorty developed the term. Although initially we did not fully appreciate the potential this offered, approaching creativity under the rubric of cognitive innovation led to novel ideas that would not have emerged if we had taken a more conventional discipline-led approach. One example was expressing creativity as a mathematical function and as a media form in a parallel text. The absurdity of describing a process of such complexity in this form did not pass us by. However, this self-conscious irony, not a common rhetorical strategy in the sciences, clarified our understanding of cognitive innovation as a recursive function that allowed us to express a continuity between the basic life processes of exploration, innovation and the construction of the self, and the social and cultural ramifications of these processes; creativity. It led us to conclude that cognitive innovation furnishes a view of the self as a dynamic entity, for whom reality and novelty are contingent on one’s current state, both of which can change and be changed, and offers a means for enhancing the rigor of the current debate on what counts as creative. It also reveals the value of irony in not disavowing the inevitability of multiple perspectives and prospectives on reality, and consequently offers a way to avoid unnecessary reductivism. In this paper, we will argue, as we take the insights of CogNovo forward, that irony offers a hitherto unappreciated strategy for collaborative research.
Źródło:
Avant; 2017, 8
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyzwoity laicki świat – realna przyszłość ludzkich społeczności? Rozważania o racjach polityki i zasadach etyki
A Decent Secular World – the Real Future Human Community? Reflections About Rations of Policy and Rules of Ethics
Autorzy:
Grzybowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558406.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
sekularyzm
postmodernizm
religia
ateizm
etyka
Richard Rorty
Jürgen Habermas
Jacek Woroniecki
secularism
postmodernism
religion
atheism
ethics
Rychard Rorty
Opis:
Teoretycy kultury i cywilizacji głoszą koniec epoki, w której dominowała kultura oświeceniowa. W XX wieku dokonało się przekroczenie horyzontu tradycji rozumu, z którego kiedyś wyłoniła się samowiedza europejskiej nowoczesności. Erozji i dewaluacji uległy podstawowe pojęcia, na których wspierał się zachodni racjonalizm, a rozum został zdemaskowany jako władcza, choć zarazem ujarzmiona podmiotowość instrumentalnego panowania nad kulturą. Siła i władza racjonalizmu narzucającego swe dyskursywne rozumienia została osłabiona, a raczej – używając terminologii filozofii ponowoczesnej – zdekonstruowana. Także religia traci funkcję „świętej kosmizacji”, choć przez wiele wieków dla rzesz ludzi była podstawą socjalizacji, prawa, obyczaju. Współcześnie można wręcz dostrzec tęsknotę za dniem, kiedy to cała nasza kultura osiągnie stan, w którym nie będziemy już dłużej niczego ubóstwiać. Współcześni ateiści, pragmatycy i postmoderniści mają nadzieję, że jeśli publiczna i polityczna przestrzeń zostanie pozbawiona religijnej symboliki i pozostanie pusta, to tym samym, niejako z definicji, stanie się lepsza. Przestrzeń skrupulatnie oczyszczona z symboliki religijnej, uchodzi w tej wizji za bardziej demokratyczną i tym samym zdolną do wyprowadzenia, na bazie innej niż religijna, właściwych zachowań społecznych. Dzięki temu zaś owa „pusta przestrzeń” ujawni się jako miejsce debaty, w której mogą zostać wypracowywane lepsze niż konfesyjne rozwiązania problemów społecznych. Ateizm może być sposobem bycia dobrym i moralnym człowiekiem, który nie wspomaga swych etycznych działań inspiracją wiary. Ateiści i agnostycy zdają się dziś pokazywać, że choć w laickiej społeczności należy być świadomym nieobecności Boga, którego „śmierć” stwierdzono i ogłoszono, to przede wszystkim należy z nadzieją starać się stworzyć lepszy świat. Jednakże, choć wspólnoty demoliberalne współczesnych państw Zachodu szczycą się swymi osiągnięciami – wybór (demokracja), postęp, wolność, prawo, odwaga, wspaniałomyślność, łagodność, sprawiedliwość – to okazuje się, że dla obrony tych zdobyczy nie wypracowały skutecznego projektu uczenia odpowiedzialności, oddania i poświęcenia. Tym samym kosmopolityczno-wielokulturowe ideały nie stają się przestrzenią powściągliwości, tolerancji, cierpliwości, gotowości do kompromisów, zaufania, wspólnoty, wierności, tradycji, entuzjazmu, wyobraźni, pracy, lojalności czy społecznej dyscypliny. Rolę tę wciąż jeszcze dzierżą wspólnoty zdeterminowane, tożsame w sobie, z bardzo wyrazistym przesłaniem ideowym i konfesyjnym – rodzina, wspólnoty religijne, zespolone tradycją społeczności lokalne, naród.
In our times a liberal model of the social life is a space, in which democratic and liberation desires can be carried out in the full way. Still however inalienable questions about goods and purposes which society is putting, are included to most important. What significant political good should be today, in the days of diversity and multitude of lifestyles, - the prosperity, the affluence, or a firmly liberally defined freedom (if I am not violating other’s freedom, I am making what I want)? And perhaps it should be an aim of the policy action - how the Aristotle wanted - good and right life of citizens manifesting itself in the righteousness of character i.e. the virtue of bravery (aréte)? Liberal democracy is promoting freedom, pluralism, affluence, consumption and effective law today as achievmentsof contemporaneity, convincing that we will live in harmonious, multicultural and peacetime community. However in the realization of these ideals something is standing in the way, what can be named “paradox of the liberalism”: freedom from one side widely understood, on the other whereas simultaneous expectation of self-limitation, self-control, responsibility, or even asceticisms. Therefore contemporary political-social desire for building the global and diversified society, is based on the hasty and naive conviction that people of all sorts of nations, cultures, tongues and customs will be able to live without religion together in peace and prosperity, respecting and tolerating own inflectednesses.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 137-160
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Philosophical difficulties of stakeholder theory
Autorzy:
Soin, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653156.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
stakeholder theory
pragmatism
facts and values
Freeman
Rorty
Opis:
Philosophical difficulties of stakeholder theory-which plays an important role in CSR and business ethics-are mainly connected to the questions of its status and justification. What sense does stakeholder theory have: descriptive, instrumental or normative? And if normative, why then should executives worry about multiple stakeholder demands? It is well known that Freeman, one of the most important authors of stakeholder theory, deliberately disregarded these problems. In philosophical questions, he invoked Rorty’s pragmatism that in his opinion effectively undermined the “positivistic” dichotomy between facts and values, science and ethics, and enabled stakeholder theory to be understood as both descriptive and normative. The article presents some difficulties connected with this view, focusing on its dubious assumptions and unfavourable consequences. These assumptions contain a false dilemma, taken from Rorty, which states that knowledge follows either a rule of representation or a rule of solidarity. One of the unfavourable consequences is the conclusion that stakeholder theory may be true only if its followers are able to force the stakeholders to accept its truthfulness. The main thesis of the article says that, because of pragmatic justification, stakeholder theory became a sort of arbitrary narration, which is unable to deal with its (empirical) misuses. However, a more traditional view on facts and values enables us to appreciate the descriptive advantages of the theory and to identify difficulties connected with its normative layer. From this point of view, the attempt at a pragmatic interpretation of stakeholder theory was a misunderstanding that should be withdrawn from circulation.
Źródło:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2018, 21, 7; 75-84
1899-2226
2353-4869
Pojawia się w:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patočka and Rorty – The Problem of Freedom
Autorzy:
Mayerová, Katarína
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665279.pdf
Data publikacji:
2016-07-04
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Rorty
Patočka
freedom
metaphysics
contingency
post-metaphysical culture
Opis:
Patočka´s and Rorty´s philosophy offer a foundation for the reconstruction of liberalism and a possibility of fulfilling individual´s freedom. Patočka intends to assess the value of transcendence and its relevance to life. He tries to save the metaphysics for it does not need to become necessarily dogmatic. Contemporary people may find Patočka´s reflections on freedom beneficial. Patočka invites people to connect their spirituality with skepticism and modesty, and according to Socratic knowing of unknowing, along with humility which makes man non-dogmatically open to transcendence. In the reflections on man, Rorty holds to moral responsibility and tries to bring man to self-awareness and taking responsibility for his acting, because it is only man who disposes of unique possibilities and abilities to shape his own authentic way of life. Rorty´s concept of freedom as an accidental phenomenon is based on the concept of history of Western philosophy and is closely linked with the problem of metaphysics and truth. Despite timeless reflections of both philosophers, any timeless ideal of human freedom is determined by the context in which we are thinking.
Źródło:
Folia Philosophica; 2016, 37
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy prawnicy powinni być pragmatystami?
Should lawyers be pragmatists? Few words on legal education from the perspective of R. Rorty’s noepragmatism
Autorzy:
Rakoczy, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2003062.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
edukacja prawnicza
pragmatyzm
Richard Rorty
legal education
pragmatism
Richard Rort
Opis:
W swojej pracy poruszam zagadnienie akademickiej edukacji prawniczej, korzystając w tym celu z narzędzi zapewnionych przez neopragmatyzm Richarda Rorty’ego oraz juryscentryzm Artura Kozaka. Rozważam możliwość opisu edukacji wyższej i kultury prawniczej za pomocą tych dwóch koncepcji, a także staram się formułować wnioski dotyczące przyszłego ukształtowania tego procesu. Próbuję wykazać, że współczesna edukacja prawnicza oparta jest głównie na mechanizmach socjalizacji i treningu zawodowego, które polegają raczej na przekazywaniu reguł rozumowania prawniczego i dyskusji wewnątrz wspólnoty prawniczej, niż na przekazywaniu konkretnych umiejętności. W związku z tym rozważam, w jakim stopniu proces ten powinien zostać uzupełniony o metody indywidualizujące kształconych, umożliwiające im autokreację, co, zdaniem Rorty’ego, powinno stanowić główne zadanie studiów wyższych. W dalszej części pracy zastanawiam się, w jaki sposób tego rodzaju mechanizmy wpłyną na ukształtowanie przyszłych prawników, a tym samym wspólnoty prawniczej oraz jakie ewentualne korzyści możemy w ten sposób osiągnąć.
In my paper I would like to analyze the topic o academic legal education, using for that purpose tool granted by Rochard Rorty’s neopragmatism and Artur Kozak’s juriscentrism. In this article I consider the possibility of describing higher education and legal culture using both of those concepts, and to form some proposals for future shaping of this proces. In my text I aim to prove, tha contemporary legal education is basem mostly on the mechanisms of socialisation and professional training, which base rather on transfer of rules of legal reasoning and discussion within legal community, than on transfer of actual skills. Therefore I consider to which extent this process should be suplemented by methods which individualise students, and which allow the autocreation, which is, according to Rorty, should be the mian task of higher education. In the further parts of my paper I consuder, how those mechanisms will impact shaping of future lawyers, and by that, the legal community itself, and what benefits could we achieve this way.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 3; 118-135
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Versions of Pragmatic Liberalism: from Rorty back to Dewey
Autorzy:
Dubniak, Zlatyslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878393.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
philosophy of pragmatism
Richard Rorty
John Dewey
historicism
naturalism
liberalism
Opis:
Aim. The aim of this study is to analyze and evaluate two versions of the theory of liberalism which emerged within the philosophical tradition of pragmatism: Richard Rorty’s “ironic liberalism” and John Dewey’s “renascent liberalism”. Methods. The study is based on: 1) comparative analysis, which shows the differences and points of contact between Dewey’s classical pragmatism and Rorty’s neo-pragmatism, in particular, between different versions of their liberal theories; 2) critical analysis, which made it possible to identify the shortcomings and advantages in the arguments of the above-mentioned philosophers. Results. The author analyzed Rorty’s and Dewey’s theories of liberalism in relation to their theories of reality, human specificity, and ethics. In this way, the specific liberal views of these American philosophers on such issues as the relationship between private and public, the main goals of politics, and the values of the social order were explicated. It allowed offering a thorough critique of Rorty’s “ironic liberalism”, and supporting of Dewey’s “renascent liberalism”. Conclusion. While Dewey saw the mission of liberalism in enabling individuals to improve their experience, Rorty insisted on the need for a liberal policy of providing the basic conditions for individual self-creation. The main disadvantage of Rorty’s neo-pragmatism, and, in particular, “ironic liberalism”, was the exclusion from the philosophy of the modifying tools of human behavior, which were expressed by the concepts of “good” or “virtue”, in Dewey’s “renascent liberalism”. This circumstance necessitates a return from Rorty back to Dewey in the discussions on pragmatic liberalism. Key words: philosophy of pragmatism, Richard Rorty, John Dewey, historicism, naturalism, liberalism.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2021, 12, 2; 15-30
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holizm, indywidualizm, personalizm: od dualizmu platońskiego do sporu o źródło i status ludzkiej jednostkowości (N. Elias, I. Berlin, R. Rorty)
Holism, individualism, personalism: from Platonic dualism to the dispute over a source and status of human individuality (N. Elias, I. Berlin, R. Rorty)
Autorzy:
Ambożewicz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622255.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
individualism
personalism
dualism
holism
Immanuel Kant
Isaiah Berlin
Norbert Elias
Richard Rorty
indywidualizm, personalizm, dualizm, holizm, Immanuel Kant, Isaiah Berlin, Norbert Elias, Richard Rorty
Opis:
Individualism as a way of feeling and comprehension of reality has been a basic element of Western civilization for a long time. In 20th century individualism was criticized by personalism and similar currents. I shall point to the dualistic source (Platonic, Christian, Cartesian and Kantian) of the personalist criticism of individualism which also was, in my opinion, more or less apparent inspiration of later sociological and social-anthropological research on relationships between individual and society. I also try to answer what the social or ontological status of commonly accepted modern individualistic values is.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2015, 30; 89-108
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem dualistycznego podziału na naturę i kulturę. O postkonstruktywizmie i konstruktywizmie kulturowym
The Problem of the Dualistic Distinction of Nature and Culture. On Postcontructivism and Cultural Constructivism
Autorzy:
Markiewka, Tomasz Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636940.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
anti-dualism
Bruno Latour
dualism
cultural constructivism
postconstructivism
Richard Rorty
Opis:
The aim of the article is to present how postconstructivism tries to overcome the dualistic distinction between nature and culture (and why this is so important issue). In order to do this, the author of the text compares postconstructivism with cultural constructivism (and its way of dealing with above-mentioned dualism). The former is represented by Bruno Latour, the latter is represented by Richard Rorty. Cultural constructivists want to weaken the nature/culture distinction by persuade us that every object of our knowledge is a cultural object and one should never use nature as an argument. Postconstructivists say that we should stop using both the notion of nature and the notion of culture in our debates.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2013, 1(15); 100-110
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education as edification: Richard Rorty’s neo-pragmatist philosophy of education
Autorzy:
Mirosław, Woźnica,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892552.pdf
Data publikacji:
2019-08-22
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Rorty
edification
philosophy of education
ironist
neo-pragmatism
communication
hermeneutics
Opis:
Rorty draws from pragmatism, conversation, edification, and hermeneutics, but in spite of his reference to Dewey’s thesis on pragmatism, Rorty’s notion of ‘pragmatism’ is not offered as an idea of something that might fill the gaps left by slowly dying traditional philosophy. It is rather a more relaxed attitude of mind. He goes beyond the traditional notion of pragmatism and insists that the search should not focus on truth but on solidarity, in other words, what we as a group of people create and decide what is true. Truth, for Rorty, is a society’s exercise and agreement of what is true. It is achieved by discourse and not limited conversations. In order to educate a person as an individual who lives in a particular society with all the factors contributing to his/her growth, Rorty adopts a new word for education, namely edification, with its philosophical consequences. He draws on the work of Hans-Georg Gadamer to explore the idea of ‘edification,’ a word Rorty uses to gloss Gadamer’s Bildung (education, self-formation) (Rorty 1979).
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2019, 64(2 (252)); 242-253
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O współczesnych problemach z prawdą. Refleksje w świetle eseju Harry’ego G. Frankfurta O wciskaniu kitu (On Bullshit)
On Modern indifference to Truth. Some thoughts in the light of the essay On Bullshit by Harry G. Frankfurt
Autorzy:
Warzyński, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035389.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Harry G. Frankfurt
On bullshit
postprawda
wciskanie kitu
chrzanienie
prawda
metafizyka
Ryszard Rorty
pragmatyzm
On Bullshit
post-truth
bullshit
talking crap
truth
metaphysics
Richard Rorty
pragmatism
Opis:
This article is an attempt to present one of the vital features of modernculture, namely indifference to truth. In the context of proclaiming the expression “post-truth” the Word of the Year 2016, the author shows how thismodern indifference should be understood. It is explained by recalling theessay of Harry G. Frankfurt entitled On Bullshit. This short text presentsa certain characteristic trait of modern times, that is, a certain attitudeto truth typical of the contemporary man. What is interesting is that it isconvergent with the meaning of the very expression that has recently madesuch a spectacular career and became the Word of the Year.In the first part of the article the author presents the history of the term“post-truth”, its basic meaning and the context in which it was created andis now used. The term “bullshit” is then treated in a similar way. In the thirdpart of the article the main thoughts of Frankfurt’s essay are referred to. It ispointed out that this short essay, written already in the 1980s, proves to bestill valid up until today. For in his essay Frankfurt does not describe anypolitical reality, social or medial one, saturated with dishonesty, disinformation, lies and manipulation. He does not attempt to present various types of examples of “bullshit”. Instead, as befits a philosopher, he goes deeper and attempts to reach the essence of this phenomenon. In this way he draws an unusually accurate image of the modern man for whom truth has lost its significance, for whom there has grown between truth and lies – contrary to any logic – a whole sphere of bullshit, or otherwise post-truth. In the fourth part of the article the author points out the sources of such a situation. He talks about the rejection of the realistic, classical way of understanding truth and, in relation to it, about turning away from reality, that is from facts.In the last part the author explains that in modern times in place ofreality (as an important point of reference) the criterion of coherence anddemocratic consensus has been introduced, or – what fits well into theculture of “bullshit” – the criterion of practicality and usefulness. Insteadof thinking in terms of objective order, it is therefore proposed that oneshould think and act in terms of subjectively perceived advantages. At thispoint the author refers to Richard Rorty’s philosophical conception andshows that Rorty’s end of philosophy, the abandonment of the search forthe ultimate foundations of cognition, for the discovery of truth, for thedominant idea of „contingency” and usefulness, and his „language games”are all excellent illustrations of what a man of the era of post-truth, the eraof indifference to truth, nourishes.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2017, 87, 3; 135-162
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)obiektywna podmiotowość
Autorzy:
Piotrowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622131.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Rorty
Taylor
self
idiosyncrasy
contingency
good
objectivity
subjectivity
sense of the situation
Opis:
In this article, I analyze the issue of subjectivity in the form in which it appears in Charles Taylor’s and Richard Rorty’s writings. Positions of these philosophers aregenerally regarded as contradictory. I will, however, argued that the position on subjectivity represented by Rorty finds its complementation in Taylor’s concept. To do this, I will show firstly that both Rorty and Taylor use the category of contingency, presenting some common thesis about subjectivity. This way I will show that the location of the category of subjectivity and the scope of its use in each of them concept is closely related to the understanding of objectivity accepted by each of them. This will allow then to reconstruct the concept of subjectivity presented by Taylor and Rorty. Next, in the conclusion, I will present such a summary of those two standpoints, which will include justification of the thesis of their complementarity.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2016, 36; 113-131
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypisy z ksiąg użytecznych jako wypowiedź programowa Czesława Miłosza
Wypisy z ksiąg użytecznych as a Program Declaration of Czesław Miłosz
Autorzy:
Partyka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951587.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Czesław Miłosz
Wallace Stevens
Richard Rorty
anthology of poetry
postmodernism
poetic language
Opis:
The purpose of this article is to reconsider Czesław Miłosz’s two anthologies of poetry, "Wypisy z ksiąg użytecznych" (1994) and its counterpart in the English language "A Book of Luminous Things" (1996), as metapoetic reflections on the obligations of contemporary poetry. In particular, it highlights the nature of Miłosz’s ideological contention with Wallace Stevens and Richard Rorty.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2014, 5
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Providing orientation by philosophizing at school. Phenomenological and postmodern validity claims
Autorzy:
Philipp, Thomas,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892186.pdf
Data publikacji:
2018-11-15
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
orientation
phenomenology
postmodernism
philosophy at school
Heidegger
Merleau-Ponty
Lévinas
Lyotard
Rorty
Opis:
In liberal societies it seems to be important to provide orientation by philosophizing at school. We are used to doing this by discussing classic ethics with our students. Here, skills like rational argumentation can be trained. It is the universal rationality that can be applied to different ethical issues and, thus, provide orientation. When it comes to this learning objective phenomenology and postmodernism are mostly not expected to provide assistance. Phenomenology might be seen as just dealing with perception whereas postmodernism is under suspicion for contributing to indecision, arbitrariness and relativism. In this article I will try to outline the potentials of phenomenology and postmodernism in the field of orientation. In the tradition of Husserl’s ‘epoché’ we can let students discover the perspective of a first person and what it means to be a ‘self’. Heidegger and Merleau-Ponty have not only described a certain closeness to the world which can be described as ‘dwelling’ of a lived body. They have also delineated elements of a new ‘postmetaphysical’ and at the same time ‘prehermeneutical’ metaphysics. All this can help to open the depth of self, life, and world. Postmodern thinkers claim a plurality of truths. By this means, these theories can encourage self-empowerment. At the same time, authors like Lévinas (responsibility for the other), Lyotard (the sublime), and Rorty (solidarity) describe new ways of openness towards the world which are not founded by any primal truth and thus provide orientation.
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2018, 63(3 (249)); 150-161
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza absolutyzm i relatywizm. Anty-antyetnocentryzm Richarda Rorty’ego
Autorzy:
Krawczyk, Marcin Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644216.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Rorty
Ethnozentrismus
Absolutismus
Relativismus
Moral
ethnocentrism
absolutism
relativism
morality
etnocetryzm
absolutyzm
relatywizm
moralność
Opis:
Der Artikel konzentriert sich auf der kritischen Darstellung der Moralauffassung von Richard Rorty, deren Hauptzug im Versuch besteht, hinter die Gegenüberstellung Absolutismus-Relativismus zu gelangen und eine Lösung zu finden, die die Schwäche sowohl des ersten als auch des zweiten Standpunkts vermeiden würde und zugleich frei von Fundamentalismus, Dogmatismus, Pessimismus oder axiologischem Nihilismus wäre. Rorty sieht eine solche Lösung in einem Standpunkt, den er als Anti-Antiethnozentrismus bezeichnet. Dieser Standpunkt beruht auf der Betrachtung der Werte und Moralnormen als historisch-kulturelle Erzeugnisse ohne einen bedingungslosen und absoluten Charakter sowie auf der Betrachtung der Moral als einer Sammlung von solchen Sitten, Verhaltensweisen und Praktiken, die von der jeweiligen Gesellschaft und Kultur anerkannt werden. Rortys Anti-Antiethnozentrismus unterscheidet sich vom Relativismus durch die Ablehnung der Überzeugung, dass verschiedene Wertesysteme gleichermaßen gut sind und dass man diese Systeme nicht vom Standpunkt anderer Systeme aus beurteilen kann. Vom Absolutismus und Fundamentalismus unterscheidet er sich wiederum durch die ständige Betonung, dass die durch die westlichen Demokratien vertretenen Werte zwar nicht bedingungslos und objektiv gut sind, dass sie es dennoch verdienen, gepflegt und verbreitet zu werden.
The article focuses on a critical presentation of Richard Rorty`s conception of morality. It can be characterized by an attempt to go beyond the opposition between absolutism and relativism, thus leading to finding a solution that would avoid the weaknesses of both positions, and - at the same time - be free from fundamentalism, dogmatism and axiological nihilism. Such a solution is seen by Rorty in the anti-antiethnocentrism which treats values and moral norms as historical and cultural artifacts devoid of unconditional and absolute character, whereas morality is perceived as a set of customs, behaviors and practices that a given society and culture approve of. Rorty`s anti-antiethnocentrism is distinguished from relativism by the rejection of a belief that various systems of values are equally valuable and that they cannot be judged from the perspective of other frameworks. It is distinguished from absolutism by a countinouous highlighting that - although Western values are not something absolutely and objectively good - they are nonetheless worth of preservation and promotion in the world.
Niniejszy artykuł koncentruje się krytycznej prezentacji Richarda Rorty’ego koncepcji moralności, której rysem zasadniczym jest próba wyjścia poza opozycję absolutyzm–relatywizm i znalezienia rozwiązania, które unikałoby słabości zarówno pierwszego jak i drugiego stanowiska, a jednocześnie wolne byłoby od fundamentalizmu, dogmatyzmu, pesymizmu czy nihilizmu aksjologicznego. Rorty rozwiązanie takie widzi w stanowisku, które określa mianem anty-antyetnocentryzmu, a które polega na uznaniu wartości i norm moralnych za historyczno-kulturowe wytwory, pozbawione bezwzględnego i absolutnego charakteru, moralności zaś za zbiór tych zwyczajów, zachowań i praktyk, które dane społeczeństwo i kultura aprobują. Od relatywizmu anty-antyetnocentryzm Rorty’ego odróżnia się poprzez odrzucenie przekonania, że różne systemy wartości są jednakowo dobre i że nie można tych różnych systemów oceniać z perspektywy innych systemów. Od absolutyzmu i fundamentalizmu, z kolei, etnocentryzm Rorty’ego różni się ciągłym podkreślaniem, że wartości, reprezentowane przez zachodnie demokracje, nie są czymś bezwzględnie i obiektywnie dobrym, niemniej jednak wartym pielęgnowania i propagowania.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 16
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzne złudzenia kognitywistyki. Rorty i Brandom o założeniach i roszczeniach nowej dyscypliny
Autorzy:
Szubka, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705196.pdf
Data publikacji:
2013-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
kognitywistyka
umysł
R. Rorty
R.B. Brandom
kartezjanizm
ekster nalizm
beznośnikowe teorie treści
Opis:
Dynamiczny rozwój kognitywistyki ożywił nadzieje naukowego zrozumienia i wyjaśnienia umysłu dzięki próbom zbudowania pełnej teorii mózgu i jego wytworów. Trudno by kwestionować potrzebę tego rodzaju badań. Jednakże warto też rozważyć krytycznie - poprzez prześledzenie odpowiednich wywodów Richarda Rorty’ego i Roberta B. Brandoma - założenia filozoficzne i wygórowane roszczenia tej nowej dyscypliny. Okazuje się wówczas, że kognitywistyka - wbrew deklaracjom składanym przez jej przedstawicieli - nie wyzwoliła się z dziedzictwa kartezjańskiego, lecz dokonała jedynie jego naturalistycznej reinterpretacji. Chociaż w pewnym sensie umysł jest mózgiem, to w innym sensie nie ma podstaw do takiego utożsamienia. Być może za sprawą braku odpowiedniej komunikacji z filozofami, kognitywiści notorycznie mieszają ze sobą różne sensy kategorii kluczowych dla zrozumienia naszego życia umysłowego33.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 2; 71-84
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne uzasadnienia dla ochrony praw jednostki
Social Justification for Protection of the Rights of the Individuals
Autorzy:
Srokosz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832906.pdf
Data publikacji:
2020-05-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawa człowieka
solidaryzm
komunitaryzm
Rorty
społeczne uzasadnienie
human rights
Solidarism
Communitarianism
Social Justification
Opis:
W artykule przedstawione zostały koncepcje ochrony praw jednostki oparte na odwołaniu do pewnych procesów społecznych lub konkretnych uwarunkowań kulturowych. Przedstawione wizje ochrony jednostki (solidarystyczna, kommunitariańska oraz pragmatyczna Rorty’ego) odrzucały uzasadnienie ochrony praw człowieka oparte na legitymacji filozoficznej (oświeceniowy uniwersalizm praw jednostki) lub pozytywistycznej (treści aktów prawnych zawierające przepisy chroniące prawa człowieka). Wizja solidarystyczna podstawy dla ochrony praw jednostki widziała w rozwoju solidarności międzyludzkiej i komplikowania się więzów społecznych, skutkujących coraz większą indywidualizacją w ramach społeczeństwa. Komunitarystyczna koncepcja ochrony praw człowieka zakładała z kolei równowagę praw i obowiązków każdej jednostki w ramach wspólnoty, genezę ochrony praw jednostek widząc w postępującym rozwoju moralnym społeczeństwa. Natomiast pragmatyczna koncepcja Rorty’ego za podstawę ochrony praw jednostki w kulturze Zachodu uznawała osiągnięty stan bezpieczeństwa oraz współczucia w ramach życia społecznego, pozwalający na traktowanie Innego w taki sam sposób, jak członków własnej społeczności.
This paper presents the notion of the protection of the rights of the Individuals on the basis of certain social processes and cultural conditions. Solidaristic, Communitarian, and Rorty’s pragmatic visions of individual rights rejected the notion of its protection on the basis of philosophical legitimation (on the Enlightment's universalistic approach towards rights of the individuals) or positivistic (on the notion that the legal acts in themselves are the sole source of individual's rights). Solidaristic approach hinges heavily on inter-personal relations and ever increasing complexity of social interactions resulting in increase in person’s individualization within the society. Communitarian approach relies on the assumption of balance between individual's rights and obligation within the society. According to this view the origins of rights of the individuals lay in the moral progress of the society. According to the Rorty's pragmatic approach protection of the rights of individuals in the Western culture has been achieved due to sense security and sympathy developed in the social life. This in turns allow for every individual to be treated on the equal footing.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2015, 43, 4; 59-72
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizm Charlesa Sandersa Peirce’a i antyrealizm Richarda Rorty’ego
Charles Sanders Peirce’s Realism and Richard Rorty’s Antirealism
Autorzy:
Koronkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342340.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
Charles Sanders Peirce
Richard Rorty
realizm
antyrealizm
pragmatyzm
neopragmatyzm
realism
antirealism
pragmatism
neopragmatism
Opis:
W tekście analizuję elementy realizmu i antyrealizmu w tradycyjnym pragmatyzmie Charlesa Sandersa Peirce’a i w neopragmatyzmie Richarda Rorty’ego. Stanowiska realizmu i antyrealizmu są tu rozpatrywane głównie w odniesieniu do kwestii znaczenia, prawdziwości oraz obiektywności.
The paper analyses some elements of realism in Charles Sanders Peirce’s traditional pragmatism and of antirealism in Richard Rorty’s neopragmatism. Realism and antirealism are discussed here mainly in their relations to the problems of meaning, objectivity and truth.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2015, 3; 317-331
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria interesariuszy a neopragmatyzm
Stakeholder Theory and Neopragmatism
Autorzy:
Soin, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468674.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
teoria interesariuszy
neopragmatyzm
fakty i wartości
Freeman
Rorty
stakeholder theory
neopragmatism
facts and values
Opis:
Celem artykułu jest uporządkowanie zarzutów, jakie – zdaniem autora – należy postawić próbom powiązania teorii interesariuszy z neopragmatyzmem w wersji Rorty’ego. Przedmiotem krytyki jest zwłaszcza stanowisko R. Edwarda Freemana, jednego z głównych autorów i popularyzatorów teorii interesariuszy, który – skądinąd zgodnie z filozoficzną modą – w końcu lat dziewięćdziesiątych porzucił dość szeroko rozpowszechnioną kantowską wersję uzasadnienia teorii interesariuszy na rzecz jej wykładni neopragmatycznej. Dyskutowane zarzuty wynikają wprost ze specyfiki neopragmatycznego ujęcia kwestii prawdy, a także relacji między faktami i wartościami, w szczególności z odrzucenia korespondencyjnej koncepcji prawdy oraz zatarcia różnicy między opisem i normą. Przesadne uogólnienia i fałszywe alternatywy, na jakich opierają się tego rodzaju rozstrzygnięcia, podważają opisowy sens teorii interesariuszy. W rezultacie powiązania z neopragmatyzmem teoria interesariuszy traci jednak również swoje praktyczne zalety, stając się arbitralną narracją niezdolną do uporania się z problemami jej normatywnego zastosowania i dlatego z reguły maskującą rzeczywiste stosunki władzy.
The goal of this article was to sort out the accusations that must be made against attempts to connect stakeholder theory with neopragmatism in Rorty’s version. The main subject of criticism is the stand of R. Edward Freeman, one of the main authors and popularizers of stakeholder theory who – in accordance with philosophical fashion – at the end of the 90s, rejected popular Kantian version of substantiation of stakeholder theory, choosing its neopragmatic interpretation. Discussed accusations result directly from specificity of neopragmatic perspective of the issue of truth, as well as of relations between facts and values, especially from rejection of correspondence concept of the truth and blurring the difference between description and norm. Exaggerated generalizations and false alternatives that such settlements are based on undermine descriptive meaning of stakeholder theory. As a result of connection with neopragmatism, stakeholder theory is also losing its practical values, becoming narration unable to deal with the problems of its normative application and hiding real relations of power.
Źródło:
Prakseologia; 2017, 159; 83-106
0079-4872
Pojawia się w:
Prakseologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies