Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "road movies" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Migracyjne kino „w drodze”
    Migratory Cinema “On the Road”
    Autorzy:
    Radkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340639.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    migracja
    kino drogi
    globalizacja
    uchodźcy
    migration
    road movies
    globalization
    refugees
    Opis:
    Filmy pokazujące zjawisko przymusowej migracji z powodów ekonomicznych czy politycznych tworzą rodzaj kina „w drodze” – drodze naznaczonej granicami, strachem, niepewnością oraz niemożnością powrotu. W dokumentalnej lub fabularnej formie zostają w nich zapisane indywidualne historie, motywacje oraz szlaki współczesnych uchodźców, konsekwentnie opisywane przez Michela Agier. W procesie wygnania/ucieczki badaczka dostrzega trzy etapy: rozpadu, uwięzienia i działania, które można odnaleźć także w filmowych realizacjach łączących motyw życia w drodze oraz pobytu w obozach. Francuski antropolog odwołuje się do koncepcji „życia na przemiał” Zygmunta Baumana, spoglądającego na migrację przez pryzmat nowoczesności i globalizacji. Wykorzystanie refleksji obu badaczy pozwala sproblematyzować kino „w drodze” i zinterpretować typowe dla niego narracje, ich bohaterów oraz lokalizacje.
    Films showing the phenomenon of forced migration for economic or political reasons create a kind of “on the road” cinema – a road marked by borders, fear, uncertainty and inability to return. Documentary and fictional films record individual stories, motivations and routes of contemporary refugees, which are consistently described by Michel Agier. In the process of exile/escape, the researcher notices three stages: decay, imprisonment and actions thatcan also be found in film productions combining the motif of life on the road and periods spent in camps. The French anthropologist refers to the concept of “wasted lives” by Zygmunt Bauman, who looks at migration through the prism of modernity and globalization. Using the reflection of both researchers allows to problematise “on the road” cinema and interpret typical narratives, their characters and locations.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 192-205
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diaspora w podróży. Międzypokoleniowa luka, mit wspaniałego powrotu i inne zabiegi mitologizujące w „Wielkiej podróży” Ismaëla Ferroukhiego i „Na krawędzi nieba” Fatiha Akına
    Diaspora on a Journey. Intergenerational Gap, the Myth of a Glorious Return and Other Mythologising Techniques in Ismaël Ferroukhi’s „The Great Journey” and „The Edge of Heaven” by Fatih Akın
    Autorzy:
    Domalewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340645.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Fatih Akın
    Ismaël Ferroukhi
    kino diasporyczne
    kino drogi
    islam
    diasporic cinema
    road movies
    Opis:
    Artykuł dotyczy dwóch filmów, będących przykładami współczesnego kina diasporycznego, których bohaterowie wywodzą się z krajów o muzułmańskiej tradycji religijnej: z Turcji i z Maroka. Wielka podróż (2004) Ismaëla Ferroukhiego oraz Na krawędzi nieba (2007) Fatiha Akına to obrazy, których tematem jest dystans międzypokoleniowy w rodzinach diasporycznych, a wykorzystana w nich formuła kina drogi obrazuje próbę zbliżenia się bohaterów do siebie dzięki wspólnemu (Wielka podróż) lub osobnemu (Na krawędzi nieba) pokonywaniu dużych przestrzeni. W obu tych filmach pojawia się wprost charakterystyczny dla kina diasporycznego motyw, jakim jest mit wspaniałego powrotu. Oba obrazy przybierają też formę filmowych przypowieści, których wymowa jest zakorzeniona w duchowości i wierzeniach islamu. Niebędące filmami religijnymi w sensie ścisłym, obrazy te dokonują silnej mitologizacji przestrzeni: pozytywnej w przypadku Wielkiej podróży i negatywnej w Na krawędzi nieba.
    The article deals with two films, which are examples of contemporary diasporic cinema, whose characters come from countries with a Muslim religious tradition: from Turkey and Morocco. The Great Journey (2004) by Ismaël Ferroukhi and The Edge of Heaven (2007) by Fatih Akın are films about the intergenerational distance in diaspora families, and the formula of the road cinema used in them illustrates the attempt of the heroes to get closer to themselves thanks to a joint (The Great Journey) or separate (The Edge of Heaven) overcoming large spaces. In both of these films there is a characteristic theme of diasporic cinema, which is the myth of a glorious return. Both films also take the form of film parables whose significance is rooted in Islamic spirituality and beliefs. Whilst the two films are not religious in the strict sense, they strongly mythologise space: in a positive manner in the case of The Great Journey and negative in The Edge of Heaven.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 73-87
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na postmodernistycznej autostradzie. „Urodzeni mordercy” po latach
    On a Postmodern Highway. „Natural Born Killers” Years Later
    Autorzy:
    Birkholc, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340638.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Oliver Stone
    kino amerykańskie
    kino drogi
    fokalizacja
    neotelewizja
    American cinema
    road movies
    focalization
    neo-television
    Opis:
    Artykuł został poświęcony zabiegom narracyjnym zastosowanym przez Olivera Stone’a w Urodzonych mordercach (1994). Autor opisuje, w jaki sposób Stone podważa konwencję tradycyjnego kina drogi oraz schemat podróży inicjacyjnej. Ponadto Birkholc stawia tezę, że pełna intertekstualnych, stylistycznych i gatunkowych nawiązań narracja filmu jest motywowana subiektywnie „wrażliwością” bohaterów, która została ukształtowana przez neotelewizję. Stone posługuje się przy tym bardzo szczególną formą fokalizacji, uwydatniającą medialne zapośredniczenia świadomości postaci i – co za tym idzie – kwestionującą obraz wolnego oraz niezależnego podmiotu. Pełna sprzeczności strategia twórcy, próbującego opisać fundamentalne przemiany kulturowo-społeczne, sprawia, że Urodzeni mordercy są wyjątkowo intrygującym zapisem ambiwalentnego doświadczenia kultury amerykańskiej w dobie neotelewizji.
    The article is devoted to narrative techniques used by Oliver Stone in Natural Born Killers (1994). The author describes how Stone undermines the convention of traditional road cinema and the scheme of initiation journey. In addition, Birkholc argues that the narrative of the film, full of intertextual, stylistic and genre references, is subjectively motivated by the “sensitivity” of the characters, which was shaped by neo-television. Stone uses a very special form of focalization, which is emphasizing the media mediation of the character’s consciousness and – thus –  questioning the image of a free and independent subject. The contradictory strategy of the creator, trying to describe the fundamental cultural and social changes, makes the Natural Born Killers an extremely intriguing record of the ambivalent experience of American culture in the era of neo-television.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 37-50
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Happy Together” - chińskie kino drogi
    „Happy Together” - Chinese Road Movie
    Autorzy:
    Kamrowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340641.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Wong Kar-wai
    kino Hongkongu
    kino chińskie
    kino drogi
    Hongkong cinema
    Chinese cinema
    road movies
    Opis:
    Autorka podejmuje próbę analizy filmu Happy Together (1997) Wonga Kar-waia w ujęciu kina autorskiego, filmu drogi, motywów kultury chińskiej i argentyńskiej oraz sytuacji politycznej. Na pierwszy plan wysuwa się wątek podróży pary homoseksualnych bohaterów do Buenos Aires, gdzie usiłując uratować swój związek, rozstają się i próbują żyć osobno, jednak ich drogi wciąż się krzyżują. Egzotyczna z perspektywy Hongkongu przestrzeń Argentyny przytłacza pustką i wywołuje alienację, którą każdy z nich próbuje zwalczyć na swój sposób: pracując na bilet powrotny lub zatracając się w nocnym życiu. Mimo że akcja filmu rozgrywa się w Buenos Aires, obecne są liczne motywy wywodzące się z tradycji chińskiej, jak silne więzy z rodziną czy synowska nabożność. W Happy Together odczuwalna jest również atmosfera nieuchronnej klęski, która towarzyszyła mieszkańcom Hongkongu przed 1 lipca 1997 r., kiedy kolonia brytyjska stawała się na powrót częścią Chin.
    The author attempts to analyse the film Happy Together (1997) by Wong Kar-wai in terms of auteur cinema, road movie, motifs of Chinese and Argentinian culture, and the political situation. The focus is on the journey of a pair of homosexual protagonists to Buenos Aires, where they try to save their relationship, but they break up and try to live separately, although their paths still cross. Argentina, that from the perspective of Hong Kong is highly exotic, overwhelms one with emptiness and gives rise to alienation, which each of the characters tries to overcome in their own way: by working and saving for the return ticket home, or by immersing and losing oneself in the night life. Although the film is set in Buenos Aires, there are many motifs derived from Chinese tradition, such as strong family ties or filial piety. Happy Together also has an atmosphere of imminent defeat that accompanied Hong Kong residents before July 1, 1997, when the British colony became once again a part of China.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 157-164
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podróż do emancypacji. O ambiwalentnym znaczeniu motywu drogi na przykładzie tematu rasy w kinie amerykańskim
    Journey to Emancipation. On the Ambivalent Meaning of the Motif of the Road Using the Example of the Theme of Race in American Cinema
    Autorzy:
    Włodek, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340640.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kino amerykańskie
    kino drogi
    prawa obywatelskie
    relacje rasowe
    rasa
    American cinema
    road movies
    race
    civil rights
    racial relations
    Opis:
    Motyw podróży zalicza się zarówno do najbardziej uniwersalnych w tekstach kultury en bloc, jak i szczególnie chętnie aktualizowanych w kulturze amerykańskiej. Jest w niej chętnie łączony z kategoriami postępu i emancypacji, nie tylko społecznych, ale też indywidualnych. Dlatego w amerykańską drogę często ruszają postaci w jakiś sposób wykluczone bądź nieuprzywilejowane. Oczywistość zestawienia podróży i emancypacji jest jednak problematyczna w kinie głównego nurtu podejmującego temat relacji rasowych od lat 50., przez 80., aż po współczesność. Akurat w tych trzech momentach filmowcy hollywoodzcy ze zwiększoną intensywnością sięgali właśnie po te tematy, wpisując je zarówno w dystynktywne zjawiska filmowe (np. civil rights cinema), jak i w topos podróży.  
    The theme of travel belongs to both the most universal in cultural texts en bloc, and those readily updated in American culture. There it is eagerly combined with categories of progress and emancipation, not only social but also individual. That is why characters in some way excluded or underprivileged often set off on the American road. The obviousness of the juxtaposition of journey and emancipation, however, is problematic in mainstream cinema dealing with the topic of racial relations from the 1950s, through the 1980s to the present day. In those three moments, Hollywood film-makers reached for these themes with greater intensity, placing them within distinctive film phenomena (e.g. civil rights cinema), as well as in travel topos.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 24-36
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyboje na „drodze do Europy”. Nowa odsłona kina drogi i ponowne mapowanie narodu w Europie Środkowej po 2004 roku
    A bumpy road to Europe. A new version of road movies and another mapping of the nation in Central Europe after 2004
    Autorzy:
    Gott, Michael
    Van Heuckelom, Kris
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521330.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    kino drogi,
    kino polskie
    kino czeskie
    kino po 1989 roku
    road movies
    Polish cinema
    Czech cinema
    cinema after 1989
    Opis:
    This paper is dedicated to the analysis of the development of Central European road movies after 2004, with special consideration given to Polish and Czech cinematography. The films which have been discussed are Polish productions Francuski numer (2006, directed by Robert Wichrowski) and Handlarz cudów (2009, directed by Bolesław Pawica and Jarosław Szoda), as well as Czech Rodina je základ státu (2011, directed by Robert Sedláček) and Pusinky (2007, directed by Karin Babinská). Although these films – to a certain extent – follow the fixed paths, we put forward the assumption that at the same time, they use the tools of road movies in an innovative and varied manner, responding to problems, dilemmas and perspectives of Central Europe after 2004.
    Niniejszy tekst poświęcony jest analizie rozwoju środkowoeuropejskiego kina drogi po roku 2004, ze szczególnym uwzględnieniem kinematografii polskiej i czeskiej. Omawiane przez nas filmy to produkcje polskie Francuski numer (2006, reż. Robert Wichrowski) i Handlarz cudów (2009, reż. Bolesław Pawica, Jarosław Szoda) oraz czeskie Rodzina fundamentem państwa (Rodina je základ státu, 2011, reż. Robert Sedláček) i Buziaczki (Pusinky, 2007, reż. Karin Babinská). Chociaż filmy te do pewnego stopnia podążają utartymi ścieżkami, stawiamy tezę, że równocześnie na różne sposoby nowatorsko wykorzystują one narzędzia kina drogi, odpowiadając na problemy, dylematy i perspektywy Europy Środkowej po 2004 roku.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 1; 80-97
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies