Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rewriting" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Об особенностях стилистических ошибок в рерайтерских новостных интернет-сообщениях (на примере материалов агентств NEWSru.com и Lenta.ru)
Autorzy:
ЛАЩУК, ОЛЬГА Р.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615558.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Web-text
multimedia message
rewriting
stylistic mistakes
Opis:
The author researches the field of production the news messages on the Internet by rewriting, the specifics of this field, conditioned both by the method of production of the information item and by the consumers’ requirements. The author investigates the stylistic mistakes in news stories produced by agencies that specialize in rewriting.
Źródło:
Stylistyka; 2013, 22; 267-277
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paul’s Death and Resurrection in Acts 27–28? A Literary Comparison with the Gospel of Luke
Autorzy:
Wittkowsky, Vadim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051147.pdf
Data publikacji:
2019-03-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Luke 23-24
Acts 27-28
Book of Jonah
Biblical Rewriting
Literary Comparison
Opis:
It was claimed more than once that the journey of Paul and his landing on the shore of Malta in the last two chapters of the Book of Acts can be interpreted as a theological parallel to the account of death and resurrection of Jesus. There are, to be sure, some reasonable arguments in favor of that, such as close relationship between death and death risk or similarities to the journey of Jonah. But can it be convincingly argued that Luke really did intend a parallelism of this kind in Acts 27-28? The paper deals with literary elements of Luke 23-24 in order to make this hypothesis more conclusive.
Źródło:
The Biblical Annals; 2020, 10, 1; 93-101
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le syncrétisme de Du Bartas
The Syncretism of Du Bartas
Autorzy:
Taïlamé, Steeve
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483520.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Du Bartas
Biblical tradition
paganisme
syncretisme
neoplatonisme
alchemy
exoterisme/esoterisme
protestanisme
Biblical rewriting
protestantisme
Opis:
The works of the humanist Du Bartas has been considered religious, with the aim to present a Calvinist conception of the world conforming to the dogmas. However, the presence of paganism and the effects of dissonances shows that Du Bartas belongs to a spiritual tradition beyond the dogmas. The poet in fact writes in the tradition of Marsil Ficin and his vision of the profane and the sacred is totally in accordance with that of the hermeticist philosophers. Beneath the superficial mean-ing and the topical speech about religious subjects, there lies a much higher truth to be expressed clearly to profanes, those unable to understand the unity of traditions.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2013, 3; 24-31
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Corpo di cento mille / molini a vento!”. Il percorso testuale del Don Chisciotte nei libretti d’opera italiani
Autorzy:
Ruta, Maria Caterina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120397.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Don Quijote
librettos
opera
text
rewriting
Don Kiszot
libretta
tekst
przepisanie
Opis:
A very particular form of reception of the Don Quijote de la Mancha is musical reception. In transcoding from narrative prose to the language of the Opera, the librettist shows his personal knowledge of the work of Miguel de Cervantes, read in the original text or in translation. Since the eighteenth century, in some librettos written in Italian, adherence to the hypotext, albeit interpreted in a new light, leads in some passages to an authentic rewriting of the play. The aim of this article is to show the processes of transcoding de Cervantes’ novels based on significant Italian librettists.
Szczególną formą odbioru Don Kiszota z la Manchy jest recepcja muzykalna. W transkodowaniu z narracyjnej prozy na język operowy, librecista wykazuje się własną znajomością dzieła Miguela de Cervantesa, czytanego w oryginale lub w przekładzie. Od XVIII wieku, w niektórych librettach napisanych po włosku, przestrzeganie hipotekstu, aczkolwiek interpretowanego w nowym świetle, prowadzi w niektórych fragmentach do autentycznego przepisania sztuki. Celem artykułu jest pokazanie procesów transkodowania powieści de Cervantesa na podstawie znaczących włoskich librecistów.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2022, 2; 243-256
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Catherine Clément, dix mille guitares & un bada, rendez-vous avec l’histoire...
Catherine Clément, ten thousand guitars & a bada, a rendezvous with history…
Catherine Clément, dziesięć tysiący gitar i „bada” – spotkanie z historią…
Autorzy:
Ribeiro Gonçalves, Artur Henrique
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966706.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Catherine Clément
Portugal
sebastianism
rewriting
portugalia
sebastianizm
adaptacja
Opis:
Sebastianizm jest najbardziej uniwersalnym spośród portugalskich mitów. Ponad czterysta lat po bitwie pod Al-Kasr al-Kabir niektórzy wciąż wierzą, że „król w ukryciu” powróci, aby ocalić kraj i podbić Piąte Imperium. — Catherine Clément proponuje nam szczególną interpretację związanych z tym faktów w powieści „Dziesięć tysięcy gitar” (2010), wybrawszy indyjskiego nosorożca na narratora historii o jego europejskich właścicielach: Sebastianie I, Rudolfie II i Krystynie Wazównie. Biograficzne przedstawienie trzech koronowanych głów, nadające spójność fabule, może zdradzić czytelnikowi aspekty życia pominięte przez „czarne legendy”. To przesłanie nadziei w naszej globalnej wiosce, długa droga do przebycia w naszej podróży przez życie…
The sebastianism is the most universal of Portuguese myths. More than four centuries after the battle of Ksar-el-Kebir, some people still believe the return of the “Hidden king” to save the country and conquer the Fifth Empire. — Catherine Clément offers us a very special interpretation of the facts in the novel “Ten thousand guitars” (2010). She chose an Indian rhinoceros to tell the story of his European owners: Sebastian of Portugal, Rudolph II of Germany and Christina of Sweden. —The biographical representation of the three crowned heads that unify the narrative has the power to reveal to the reader facets of life that can take charge of black legends derail. Message of hope in our global village, a long way to go in our journey through life...
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2014, 009
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pasados diversos, futuros prometedores
Autorzy:
Reimóndez, María
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079152.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
women
history
lesbianism
rewriting
Opis:
Malia as imaxes idílicas do pasado coma un lugar intocable, as revisións críticas da natureza construída da historia amosaron a importancia das narrativas que se contan sobre el. Especialmente para as mulleres en xeral e para as lesbianas en particular, as maneiras de contar o pasado constitúen un espazo clave de intervención. Neste artigo tratarei os silencios que produce a recreación hexemónica do pasado e tamén os proxectos que se foron desenvolvendo na crítica feminista neste eido específico de teoría e práctica. En particular, exporei o marco teórico que me levou á escrita da novela Pirata (Reimóndez 2009) como exemplo práctico da necesidade das mulleres non heterosexuais de reescribir o pasado a través da literatura.
Źródło:
Itinerarios; 2014, 20; 13-24
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grenzüberschreitungen in intersemiotischer Translation: Dieter Jüdts Graphic novel Heimsuchung und andere Erzählungen von Bruno Schulz
Border Crossings in Intersemiotic Translation: the Graphic Novel Heimsuchung und andere Erzählungen von Bruno Schulz by Dieter Jüdt
Przekraczanie granic w przekładzie intersemiotycznym: powieść graficzna Dietera Jüdta Heimsuchung und andere Erzählungen von Bruno Schulz
Autorzy:
LUKAS, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784341.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Graphic novel
Literaturcomic
intersemiotische Translation
Transgression
rewriting
Bruno Schulz
Dieter Jüdt
Josef Hahn
powieść graficzna
komiks literacki
przekład intersemiotyczny
transgresja
Bruno Schultz
graphic novel
literary comic
intersemiotic translation
transgression
Opis:
W artykule omówiono powieść graficzną niemieckiego rysownika Dietera Jüdta (1995), która stanowi adaptację prozy Brunona Schulza w postaci komiksu. Komiks literacki potraktowano tu jako rodzaj przekładu intersemiotycznego oraz jako gatunek hybrydyczny i transgresyjny, przekraczający granice między kodami i mediami, między sztuką „wysoką” a popkulturą. Ponieważ komiks D. Jüdta bazuje nie bezpośrednio na opowiadaniach Schulza, lecz na ich niemieckim przekładzie pióra Josefa Hahna, transgresja polega tu dodatkowo na przekroczeniu granic między językami. Współczesne artystyczne nawiązania do twórczości Schulza, tzw. rewritings o formach hybrydycznych i transgresyjnych, inspirowane są „po-granicznym” charakterem życia i twórczości samego Schulza, przekraczającego granice między kulturami i językami, między literaturą a sztukami wizualnymi. Celem artykułu jest pokazanie różnych form transgresji w powieści graficznej D. Jüdta: zarówno tych, które sam Schulz tematyzuje w swej prozie, a rysownik unaocznia środkami wizualnymi (transgresje przestrzeni i materii), jak również tych, które są efektem własnej kreatywności autora ko-miksu (motywy dalekowschodnie jako tematyczne „przekroczenie granic” oryginału). Transgresje, które są immanentną cechą twórczości Schulza, stanowią dominantę przekładu intersemiotycznego i uzasadniają fakt, że D. Jüdt w swojej adaptacji wykracza poza granice dotychczasowych odczytań prozy Schulza.
The paper deals with the graphic novel by the German illustrator Dieter Jüdt which is an adaption of short stories by the Polish author Bruno Schulz. Graphic novel or literary comic (i.e., literary work adapted into comic book) is viewed as an intersemiotic translation and as a hybrid, transgressive genre crossing the borders between codes and media, between “highbrow” art and popular culture. Since the source text of Jüdt’s comic book is not the Polish original by Schulz but its German translation by Josef Hahn, transgression means here, additionally, crossing the language border. Remarkably enough, contemporary rewritings of Bruno Schulz’ work, often taking on hybrid and transgressive forms, are inspired by the “in-betweenness” of the Polish writer himself who used to cross the boundaries between languages and cultures, between literature and visual arts. The aim of the paper is to show different forms of transgression in Dieter Jüdt’s graphic novel. These are transgressions described by Schulz in his short stories and illustrated in the comic book by visual means (transgressions of space and matter), as well as transgressions arising out of Dieter Jüdtʼs own creativity (Japanese motifs which exceed the subject matter of the source text). Transgressions which are an immanent feature of Schulz’ work constitute the dominant of the intersemiotic translation and justify the fact that the German artist goes far beyond the established interpretations of Schulz’ prose.
Im Beitrag wird die Graphic novel des deutschen Grafikers Dieter Jüdt untersucht, der 1995 die Prosa von Bruno Schulz in Form eines Comics adaptierte. Ein Lite-raturcomic wird als eine intersemiotische Translation und ein transgressives, hybrides Genre angesehen, in dem Grenzen zwischen Codes und Medien, zwischen „hoher“ Kunst und „trivialer“ Popkultur überschritten werden. Da Jüdts Literaturcomic auf der deutschen Übersetzung von Josef Hahn basiert, wird darin zusätzlich die sprachliche Grenze übertre-ten. Die These lautet, dass Schulzʼ Wandeln zwischen Kulturen, Sprachen sowie der Wort- und der Bildkunst hybride, transgressive rewritings seines OEuvres bis heute inspiriert. Der Beitrag setzt sich zum Ziel, verschiedene Formen von Transgressionen in Jüdts Graphic novel zu beleuchten: diejenigen, die Schulz in seiner Vorlage selbst thematisiert und die vom Comic-Autor mit visuellen Mitteln veranschaulicht werden (die Transgressionen des Raums und der Materie), sowie diejenigen, die der eigenen Kreativität des Zeichners entspringen (die Verwendung fernöstlicher Motive als thematische Überschreitung der Vorlage). Die Transgressionen, die dem Werk von Schulz immanent sind, bilden – so die Schlussfolgerung – die Dominante der intersemiotischen Translation und rechtfertigen die Überschreitung der bisherigen Interpretationskontexte durch den Comic-Autor.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2018, 3
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lecturas y reescrituras de Hechos de Bernardo del Carpio
Readings and Rewritings of Hechos de Bernardo del Carpio
Lektury i reskrybowania Hechos de Bernardo del Carpio
Autorzy:
Lázaro Niso, Rebeca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1876196.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Złoty Wiek
reskrybowanie
sztuki dramatyczne
Bernardo del Carpio
Cubillo de Aragón
Hechos de Bernardo del Carpio
Golden Age
rewriting
dramatic plays
Opis:
Lecturas y reescrituras de Hechos de Bernardo del CarpioA lo largo del Siglo de Oro la reescritura de obras dramáticas se convierte en una forma común de creación literaria. Pocos son los dramaturgos que no sintieron la necesidad de volver sobre las obras de sus predecesores con la intención de mejorar o actualizar textos frente a los gustos cambiantes del público. Este fenómeno general se ejemplifica en este trabajo a través de la reescritura en dos versiones impresas distintas llevada a cabo por Álvaro Cubillo de Aragón de una obra suya dedicada a la materia histórico-legendaria relacionada con la figura de Bernardo del Carpio: El conde de Saldaña y hechos de Bernardo del Carpio.
Throughout the Golden Age the rewriting of dramatic works becomes a common form of literary creation. Few are the playwrights who did not feel the need to return to the works of their predecessors with the intention of improving or updating texts against the changing tastes of the public. This general phenomenon is exemplified in this paper through the rewriting in two different printed versions carried out by Álvaro Cubillo de Aragón of a play dedicated to the historical-legendary matter related to the figure of Bernardo del Carpio: El conde de Saldaña y hechos de Bernardo del Carpio.
Przez cały Złoty Wiek reskrybowanie dzieł dramatycznych staje się powszechną formą twórczości literackiej. Niewielu jest dramaturgów, którzy nie odczuwaliby potrzeby powrotu do dzieł swoich poprzedników z zamiarem ulepszenia lub aktualizacji tekstów wobec zmieniających się upodobań publiczności. To ogólne zjawisko jest zilustrowane w tym artykule poprzez analizę na nowo napisanej i wydanej w dwóch różnych wersjach drukowanych przez Álvaro Cubillo de Aragón sztuki poświęconej historyczno-legendarnej tematyce związanej z postacią Bernardo del Carpio: El conde de Saldaña y hechos de Bernardo del Carpio.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 221-234
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobre la reescritura dramática en el Siglo de Oro: El caso de El bastardo de Castilla
On the Dramatic Rewriting in the Golden Age: The Case of El Bastardo de Castilla
Autorzy:
Lázaro Niso, Rebeca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806679.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przepisywanie; El bastardo de Castilla; Cubillo de Aragón; El conde de Saldaña; Złoty Wiek; teatr
rewriting; El bastardo de Castilla; Cubillo de Aragón; El conde de Saldaña; Golden Age; theatre
Opis:
O zjawisku przepisywania literatury w Złotym Wieku: Przypadek El bastardo de Castilla W Złotym Wieku proces przekazywania literatury dostarcza wielu przykładów użycia przez pisarzy tematów, motywów lub argumentów, a także dosłownych tekstów zaczerpniętych od innych pisarzy. To zjawisko dramatycznego przepisywania zostało przedstawione w niniejszym artykule poprzez konkretny przypadek grenadyjskiego scenarzysty Álvaro Cubillo de Aragóna w dwu jego pracach, dla których wzorcami są dwie sztuki Lope de Vegi. Jedną z par stanowią El bastardo de Castilla i El conde de Saldaña, drugą zaś, odpowiednio, Las mocedades de Bernardo del Carpio i El casamiento en la muerte. Analiza kompozycji i technik pisania są wyraźnym przykładem nawyków kompozycyjnych Cubilla. Sobre la reescritura dramática en el Siglo de Oro: El caso de El bastardo de Castilla En el Siglo de Oro el proceso de transmisión de la literatura brinda innumerables ejemplos del aprovechamiento que los escritores hacían tanto de temas, motivos o argumentos como de textos literales tomados o entresacados de plumas ajenas o de su propia obra. Este fenómeno de la reescritura dramática se ejemplifica en este trabajo a través del caso concreto del ingenio granadino Álvaro Cubillo de Aragón mediante dos obras que toman como modelo dos de Lope de Vega. Se trata, por un lado, de El bastardo de Castilla y de El conde de Saldaña, y, por otro, de Las mocedades de Bernardo del Carpio y de El casamiento en la muerte, respectivamente. El análisis de su composición y sus técnicas de escritura son un ejemplo claro de los modos compositivos de Cubillo.
In the Golden Age the process of transmitting literature provides lots of examples of the use that writers made in subjects, motives or arguments as well as literal texts taken from other writers or their own work. This phenomenon of dramatic rewriting is exemplified in this paper through the concrete case of the grenadian playwriter Álvaro Cubillo de Aragón through two works that take as model two plays of Lope de Vega. One is, on the one hand, El bastardo de Castilla and El conde de Saldaña, and, on the other hand, Las mocedades de Bernardo del Carpio and El casamiento en la muerte, respectively. The analysis of its composition and its writing techniques are a clear example of Cubillo’s compositional habits.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 59-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptacje biblijne we współczesnym chrześcijańskim teatrze amatorskim
Biblical adaptations in contemporary Christian amateur theatre
Autorzy:
Lach, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083860.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
: Biblia
teatr biblijny
teatr amatorski
dramat
przepisywania
kompilacja
adaptacja
Bible
biblical theatre
amateur theatre
play
drama
rewriting
compilation
adaptation
Opis:
Teatry chrześcijańskie starają się często przenosić na scenę treści biblijne, których celem nadrzędnym jest opowiadana historia wraz z przekazem, jaki ona niesie. Podczas przygotowywania scenariuszy wykorzystywane są takie działania, jak różny stopień redukcji tekstu biblijnego, uaktualnianie wydarzeń czy różnego rodzaju kompilacje. Autorzy tych przedstawień bądź dramaturdzy zaproszeni do współpracy dokonują niejednokrotnie świadomego wyboru tekstów, dzięki którym powstają uniwersalne opowieści mające na celu głoszenie kerygmatu. Zauważa się coraz bardziej zamierzone operowanie różnymi formami stylistycznymi w celu stworzenia dojrzałych i wartościowych spektakli.
Christian theatres often try to transfer biblical content to the stage, the main goal of which is the story told along with the message it carries. During the preparation of scenarios, activities such as text simplification, updating events, and other various types of compilations are used. The authors of these performances or the playwrights invited to cooperate, often make a conscious choice of texts, thanks to which universal stories are created to proclaim the kerygma. There is an increasingly awareness in the use of various stylistic forms in order to create mature and valuable performances.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2023, 18; 205-216
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryminał i romantyzm. Przypadek "Tancerza" Łukasza Orbitowskiego i Jarosława Urbaniuka
Crime and Romanticism. The case of Lukasz Orbitowski and Jarosław Urbaniuk’s "Tancerz" ("Dancer")
Autorzy:
Kurska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648992.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
intertekstualność
prze-pisywanie romantyzmu
powieść kryminalna
opowieść pop-kulturowa
intertextuality
rewriting Romanticism
crime novel
pop-cultural story
Opis:
This article describes the use of romantic elements in Orbitowski and Urbaniuk’s criminal novel, Tancerz (Dancer). It also shows how the authors of the pop-cultural story enrich the plot, language and poetry thanks by referring to Romanticism. I draw attention to the multiplicity of solutions that, on the one hand, lead to the simplification of meanings, but, on the other, encourage the reader to undertake a literary game that fosters a critical attitude towards the romantic tradition accused of symbolic violence. I show that the reader’s involvement in pop-cultural play based on intertextuality, especially the poetics of rewriting famous romantic texts and equally famous romantic roles, serves in the crime novel to echo old traditions and to undermine the stereotypical notions of Romanticism by scandalizing the portrait of Adam Mickiewicz. Using the iconoclastic tendency, Tancerz (Dancer) favors the process of freeing the reader from the language and fantasies shaped by Romanticism.
Artykuł rozważa wykorzystanie przez Orbitowskiego i Urbaniuka kontekstu romantycznego w kryminale Tancerz. Próbuję pokazać, w jaki sposób popkulturowo kształtowaną opowieść autorzy wzbogacają w planie fabularnym, językowym i poetyckim dzięki odwołaniom do romantyzmu. Zwracam uwagę na wielość rozwiązań, które z jednej strony prowadzą do uproszczenia znaczeń, z drugiej zaś zachęcają czytelnika do podjęcia literackiej gry, sprzyjającej wypracowaniu krytycznego stosunku do tradycji romantycznej oskarżanej o symboliczną przemoc. Odsłaniam, że zaangażowanie czytelnika w popkulturową zabawę wykorzystującą intertekstualność, zwłaszcza poetykę przepisywania słynnych romantycznych tekstów oraz równie słynnych romantycznych ról, służy w powieści kryminalnej przypominaniu dawnej tradycji, ale przede wszystkim podważaniu stereotypowych wyobrażeń oromantyzmie na rzecz skandalizującego (sensacyjnego) portretu Adama Mickiewicza. Autorzy powieści, posługując się tendencją obrazoburczą w Tancerzu, sprzyjają bowiem procesowi uwalniania czytelnika od języka i fantazji kształtowanych przez romantyzm.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2018, 50, 4; 149-172
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem z prze-pisaniem : Teoretyczne podstawy refleksji postkolonialnej a zagadnienie postkomunizmu
Autorzy:
Krzysztan, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010604.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
postcolonial critique and theory
postcommunism
marxism
transtion studies
theory rewriting
Opis:
The collapse of Eastern Bloc equivalent with disappearance of the Second World left great political and geographical sphere in the ‘vacuum of ideas’. A priori the Postcommunist space has been included into transition and transformation studies discourses. In principle following the scientific fashion whole former space of Eastern Bloc has been classified as the developing consolidating democracies with neoliberal model of economy. Futuristic presumptions from the beginning of 90s after 25 years required additional critical perspective and revision. Social facts analysis is emphasizing the mistaken and limited contexts of transitology and in parallel leads to reflection why postcolonial potential of the sphere is by postcolonial theory omitting. Paper is delivering the analyze of the significant obstacles for postcolonial rewriting of the history of postcommunist space amid others the role of Marxism, importance of experience, reductionist character of transition studies and wrong interpretation of the basic assumptions of postcolonialism. Article is aiming to describe those crucial barriers which led to the ignoring of the achievements of postcolonial critique in the analysis of cultural, social and political conditions of former Second World.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2016, 1(111); 101-114
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabawa konwencjami w Hoodwinked!
Autorzy:
Kozera, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630701.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
rewriting
convention
fairy tale
crime
konwencja
baśń
zbrodnia
Opis:
Hoodwinked! is a computer-animated movie retelling the story of Little Red Riding Hood. Although the storyline of a little girl who is harassed by the wolf while going to her grandma is retained, the creators have played with narrative conventions and changed it into a whodunit musical with the “Rashomon effect”. Many unexpected twists added to the story build up a completely new picture of the commonly known fairy tale. This paper focuses on the unique intertextuality of Hoodwinked! which is a prime example of the postmodern genre with a host of cinematic allusions and pop culture references. The analysis of these elements and ones specific for a folktale prove that such a combination forms a palatable product that cannot be called a pale imitation.
Hoodwinked! to film będący przykładem animacji komputerowej, który opowiada na nowo historię Czerwonego Kapturka. Choć główna oś fabuły, w której mała dziewczynka zostaje zaatakowana przez wilka podczas swej wyprawy do babci, jest w nim zachowana, do znanej baśni wprowadzono też wiele zmian. Przede wszystkim twórcy filmu zabawili się narracyjną konwencją, zmieniając historię w musicalowy kryminał z „efektem Rashomon”. Stąd wiele niespodziewanych zwrotów akcji zmienia obraz dobrze znanego utworu. Opracowanie skupia się na wyjątkowej intertekstualności Hoodwinked!, który jest doskonałym przykładem kina postmodernistycznego z mnóstwem aluzji i odniesień do kultury popularnej. Analiza tych elementów i cech charakterystycznych baśni udowadnia, że film ten zasługuje na więcej aniżeli miano słabej imitacji.
Źródło:
Acta Humana; 2015, 6
2082-4459
Pojawia się w:
Acta Humana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Fußabdruck als Katalysator für Individuation und Beziehung: Patrick Chamoiseaus Roman nach Robinson Crusoe L’empreinte à Crusoé
The Footprint as an Accelerator for Individualisation and Relation: Patrick Chamoiseau’s L’empreinte à Crusoé
Autorzy:
Kopf, Martina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912068.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Robinson Crusoe
Rewriting
Patrick Chamoiseau
Fußabdruck
Kreolisierung
Karibik
rewriting
footprint
Creolization
Caribbean
Opis:
Ausgehend von Defoes berühmter Fußabdruckszene konzentriert sich dieser Beitrag auf Patrick Chamoiseaus Rewriting L’empreinte à Crusoé (2012). In dem polyphonen Roman des martinikanischen Autors wird der Fußabdruck zum Katalysator für Individuation und Beziehung. Nachdem er einen Fußabdruck auf der Insel entdeckt hat, ist Chamoiseaus Robinson, ein an Amnesie leidender schwarzer Afrikaner, von der möglichen Anwesenheit eines Anderen wie besessen: Er stellt seine Identität in Frage und entwickelt eine neue Beziehung zur ganzen Insel, ihrer Flora und Fauna. Im Hinblick auf Chamoiseaus theoretische und poetologische Ideen zur Kreolisierung, die er im Manifest der Kreolisierungsbewegung, Éloge de la Créolité (1989), gemeinsam mit dem Linguisten Jean Bernabé und dem Schriftsteller Raphaël Confiant entwickelt, kann der Roman als eine poetische Transformation dieser Ideen betrachtet werden. Der Fußabdruck wird vor diesem Hintergrund zu einem Symbol für Kreolisierungsprozesse.
Starting with Defoe’s famous footprint scene, this contribution focuses on the Martiniquan author Patrick Chamoiseau’s rewriting of Robinson Crusoe L’empreinte à Crusoé (2012). In this polyphonic novel, the footprint becomes an accelerator for individualisation and relation. After discovering the footprint, Chamoiseau’s Robinson, a black amnesic African, is obsessed by the possible presence of another. He puts into question his identity and enters into a new relation with the whole island, its flora and fauna. The novel might be seen as a poetical transformation of Chamoiseau’s theoretical and poetological ideas on creolization which are developed in the manifesto of the creoleness movement In Praise of Creoleness. The footprint thus becomes a symbol for the creolization processes.
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 211-228
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Haunting across the Class Divide: Sarah Waters’s Affinity and The Little Stranger
Autorzy:
Klonowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632495.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
haunting
neo-Victorian fiction
class
trauma
suppression
rewriting
political intervention
Opis:
Haunting in literary fiction is often interpreted psychologically as a sign of suppressed psychic content or as nostalgia or mourning for the loss. Yet, it may also be used allegorically as a manifestation of hidden social conflicts, and hence mark a political agenda of thus constructed works. In the novels by Sarah Waters spectres, poltergeists and haunting appear not as a sign of or a contact with an outer reality; to the contrary, they may be seen as perfectly human-though eccentric-expressions of class and economic inferiority. In Affinity spectres and spiritual séances are presented as a means of earning money by lower classes and the latter’s cunning use of the upper classes’ credulity. In The Little Stranger the poltergeist may be interpreted as an accumulated anger and desire of the servants long ignored by the masters of the emblematic country house. In both, haunting and ghosts manifest vengeance of the underprivileged taken on the socially superior. The essay shows how fictional haunting and spectrality, far from marking a supernatural reality or introducing extrasensory concepts, may function as an allegorical method to discuss political and social problems such as class inequality or social justice.
Źródło:
Avant; 2017, 8, 2
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies