Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "resztki pożniwne" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Mineralizacja w glebie resztek roslinnych o zroznicowanej zawartosci azotu
Autorzy:
Diatta, J B
Grzebisz, W.
Wyrwa, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803838.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
resztki pozniwne
gleby
gleboznawstwo
mineralizacja
zawartosc azotu
Opis:
W 7-mio tygodniowym doświadczeniu inkubacvjnym badano wpływ liści rzodkwi (49.6 mg N/kg s.m.), buraka (32.0), dębu (23.0), lipy (21.8), łodyg rzodkwi (30.5) oraz rośliny na intensywność wydzielania CO₂, zawartość Corg., azotu mineralnego i ruchomego w glebie. Kumulatywna suma wydzielonego CO₂, oraz zawartość Nog w glebie po 14-tu dniach inkubacji zależała od zawartości azotu w inkubowanym materiale roślinnym. Roślina zwiększała szybkość rozkładu azotu organicznego w glebie. Żywe korzenie roślin stabilizowały zawartość substancji organicznej w glebie inkubowanej z materiałem roślinnym o relatywnie niskiej zawartości azotu. Martwe korzenie stabilizowały zawartość Corg w glebie nawożonej mineralnie i resztkami roślinnymi bogatymi w azot.
The effect of winter wheat seedlings on decomposition of leaves of radish (49.6 g N/kg of d.m.), beet (32.0), oak (23.0), linden (21.8) and stems of radish (30.5) in a 7 weeks period was studied. Cumulative sum of evolved CO₂ in 14 days periods, N mineral and N easily available from organic N and organic C were measured. The total amount od CO₂ evolved during 14-th days and total nitrogen in the soil were highly dependent on the initial N content in incubated plant residues. As a result of plant incorporation into soil the rate of decomposition of plant residues increased. Living roots have stabilized soil organic matter content in treatments with plant residues relatively poor in initial N. Dead roots have hampered the "priming effect" of leaves of radish rich in initial N.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1993, 411; 29-36
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sorpcja miedzi w glebie inkubowanej z resztkami roslinnymi
Autorzy:
Grzebisz, W
Kocialkowski, W.Z.
Diatta, J.B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799829.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
resztki pozniwne
gleby
gleboznawstwo
gleby brunatne
mineralizacja
sorpcja
miedz
Opis:
Celem przeprowadzonych badań było określenie sorpcji miedzi w glebie w następstwie jej inkubacji z resztkami roślinnymi o zróżnicowanej zawartości azotu (lucerna, słoma sojowa i pszenna). Wielkość sorpcji oceniono za pomocą parametrów sorpcji wg pojedynczego i podwójnego równania Langmuir'a. Ilość zasorbowanej miedzi zmniejszyła się w następstwie wprowadzenia do gleby resztek roślinnych bogatych w azot. Przyczyną jej spadku był wzrost zawartości amonowej formy azotu w glebie. Przewaga ujemnych zależności korelacyjnych między amax, b oraz zawartością formy amonowej azotu sugeruje istnienie konkurencji o miejsce wiązania między kationem amonowym powstającym w procesie rozkładu resztek roślinnych a miedzią.
The objective of this work was to determine adsorption of copper in soils incubated with crop residues such alfaalfa, soybean and wheat straw. Adsorption of copper was assessed by means of sorption parameters of the single and double Langmuir equations. Copper adsorption in the soil has been decreased due to incorporation of crop residues rich in nitrogen. The main reason of the decreased amount of adsorbed copper was the increse of ammonium nitrogen content in the soil. The negative values of correlations between the amount of adsorbed copper and the amount of ammonium nitrogen in the soil incubated with plant residues suggest occurence of antagonism between these cations.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1993, 411; 305-310
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Masa i sklad chemiczny resztek pozniwnych wybranych odmian grochu i bobiku
Autorzy:
Jasinska, Z
Kotecki, A.
Kozak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806872.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
sklad chemiczny
resztki pozniwne
groch
rosliny straczkowe
uprawa roslin
bobik
Opis:
W latach 1994 - 1996 w Pawłowicach k. Wrocławia zbadano wartość resztek pożniwnych 2 odmian grochu (jadalnej Rubin i pastewnej Kama oraz 2 odmian bobiku (tradycyjnej Bronto i o szczytowym kwiatostanie Tinos). Doświadczenia założono w układzie „split-plot” na 3 czynniki zmienne (gatunki, odmiany, resztki pożniwne). Pozostawiona masa organiczna wynosiła w t/ha: bobiku 2,1 korzeni (do głębokości 20 cm) ze ściernią i 3,8 słomy, a grochu 1,6 korzeni ze ściernią i 3,0 słomy. Z badanych odmian więcej masy organicznej pozostawił groch ‘Kama’ i bobik ‘Bronto’. Korzenie i ścierń grochu wzbogacały glebę w większą ilość N, Ca i P, a bobiku w K. Słoma bobiku wnosiła do gleby więcej N, P, K i Mg, a grochu więcej Ca. Przyorane resztki korzeniowe łącznie ze słomą roślin strączkowych wzbogaciły glebę, w zależności od gatunku w następujące ilości składników mineralnych w kg/ha: 52-60 N, 25-98 K, 28-45 Ca, 7-10 Mg i 3,4-4,0 P.
In 1994 - 1996 at Pawłowice near Wrocław experimental station an experiment in split-plot arrangement with 3 variables (legume species, cultivars and post-harvest residues) was carried out to determine the value of post-harvest residues of two pea cultivars (edible Rubin and fodder Kama) and two faba bean cultivars (traditional Bronto and self-completing Tinos). The organic matter of post-harvest residues (to depth 20 cm) of faba bean consisted of: roots + stubble - 2.1 t/ha and straw - 3.8 t/ha. The post-harvest residues of pea contained 1.6 t/ha of roots + stubble and 3.0 t/ha of straw. Pea of Kama cv. and faba bean of Bronto cv. left more organic matter in the soil than other cultivars. The roots and stubble of pea increased N, Ca and P, while faba bean increased K contents of the soil. The faba bean straw increased the contents of N, P, K and Mg, while the pea straw increased Ca content in soil. Ploughed post-harvest residues (roots + straw) increased mineral contents in the soil, within the range of 52 to 60 kg/ha N, 25 to 98 kg/ha K, 28 to 45 kg/ha Ca, 7 to 10 kg/ha Mg and 3,4 to 4,0 kg/ha P, depending on legume species.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 446; 239-246
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka kwasow huminowych powstalych w procesie rozkladu resztek roslinnych
Autorzy:
Gonet, S S
Debska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796496.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
spektrofotometria
resztki pozniwne
gleby
gleboznawstwo
metody badan
biodegradacja
kwasy huminowe
Opis:
Zbadano wpływ czasu inkubacji resztek roślinnych kukurydzy, lucerny i pszenicy na właściwości optyczne i strukturę kwasów huminowych. Badania prowadzono w oparciu o modelowe doświadczenie laboratoryjne. Dla wyseparowanych kwasów huminowych wykonano analizy właściwości optycznych, widm w podczerwieni i ultrafiolecie. Wykazano, że nawożenie resztkami pozbiorowymi modyfikuje właściwości kwasów huminowych. Podczas rozkładu resztek pozbiorowych lucerny i kukurydzy w porównaniu z resztkami pozbiorowymi pszenicy, powstają kwasy huminowe w mniejszym stopniu różniące się właściwościami od kwasów huminowych gleby. Stwierdzono ponadto, że właściwości kwasów huminowych wyekstrahowanych z resztek pszenicy, odbiegają od właściwości tych kwasów wyodrębnionych z lucerny i kukurydzy.
Influence of incubation time on decomposition of plant residues (maize, alfalfa and wheat) on the optical properties and structure of humic acids was examined. For isolated humic acids, the analysis of optical properties as well as IR- and UV-spectra were made. During decomposition of alfalfa and maize residues there are produced humic acids which differ less so that from soil. The decomposition products of wheat residues caused specific changes in optical properties and structure of humic acids, with comparision to humic acids from soil and other plant residues.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1993, 411; 241-248
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena resztek pozbiorowych odmian samokonczacych i tradycyjnych lubinu zoltego przy uprawie na roznych kompleksach glebowych
Autorzy:
Harasimowicz-Hermann, G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804851.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
resztki pozniwne
gleby
azot
uprawa roslin
rody samokonczace
zawartosc azotu
odmiany roslin
lubin zolty
Opis:
Spośród porównywanych odmian łubinu żółtego, samokończąca odmiana Manni przewyższała Radames pod względem wytworzonej masy resztek pozbiorowych na kompleksie żytnim słabym. Radames na kompleksie żytnim bardzo dobrym nagromadziła w roku suchym najwięcej azotu. Odmiana tradycyjna Juno i samokończąca Manru wykazały podobną reakcje na suszę i kompleks glebowy. Węższa rozstawa rzędów (15 cm) była korzystniejsza w roku o dobrych warunkach wilgotnościowych. Masa resztek pozbiorowych i nagromadzonego przez łubiny azotu była w obu latach badań większa na kompleksie żytnim słabym niż na żytnim bardzo dobrym. Na kompleksie żytnim słabym, większą masę resztek pozbiorowych i azotu stwierdzono przy uprawie łubinu żółtego odmiany tradycyjnej Juno i samokończącej Manru niż samokończącej Radames. Na kompleksie żytnim bardzo dobrym, średnio z dwóch lat badań, tradycyjna odmiana łubinu żółtego Juno pozostawiła więcej resztek pozbiorowych i azotu niż odmiany samokończące Manru i Radames.
Out of three compared yellow lupine varieties, the self-ending one Manni, surpassed the second one - Radamcs on poor rye complex, when weight of post-harvest residues was considered. The Radames variety cultivated on a very good rye complex during a dry year revealed high cumulation of nitrogen. The traditional variety Juno and the self-ending one Manni demonstrated similar response to drought and soil complex. Smaller distance between rows (15 cm) was the best in the year with good moisture conditions. The weight of post-harvest residues and nitrogen content in lupines were higher botli in the year 1991 and 1992, of good and bad moisture conditions, respectively, on a poor rye complex. On a poor rye complex bigger and equivalent residual effect had the cultivation of the traditional variety Juno and the self-ending Manni than that of Radamcs. On a very good rye complex the pre-harvest value of the studied varieties was similar, however, the traditional variety Juno was found to react negatively to drought.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1994, 414; 169-178
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wartości opałowej resztek pożniwnych kukurydzy pastewnej
Analysis of calorific value of crop residue of dent corn
Autorzy:
Niedziółka, I.
Szymanek, M.
Zuchniarz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/289595.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
kukurydza pastewna
resztki pożniwne
wilgotność
termin zbioru
wartość opałowa
dent corn
crop residue
humidity
crop term
calorific value
Opis:
Przedstawiono charakterystykę resztek pożniwnych kukurydzy przeznaczonej do wykorzystania na cele energetyczne. Obejmowała ona strukturę, wielkość plonu oraz wilgotność poszczególnych frakcji resztek pożniwnych pozostałych po zbiorze ziarna kukurydzy. Określano także ich wartość opałową w zależności od zawartości wody i terminu zbioru. Wartość opałowa resztek pożniwnych kukurydzy przy wilgotności 15% i zbieranych w I terminie wynosiła około 17 MJ*kg-1. Wzrost wilgotności resztek pożniwnych o 10% i wydłużenie terminu ich zbioru o 4 tygodnie spowodowały spadek wartości opałowej o około 27%.
The paper presents characteristics of crop residue of corn intended for energy production purposes. It covered a structure, size of the crop and humidity of particular fractions of the crop residue left after corn seed harvesting. Their calorific value depending on water content and cropping time was also determined. Calorific value of corn crop residue with a humidity of 15% and cropping during term I was approx. 17 MJ*kg-1. Increase in humidity of crop residue by 10% and extending the time of their cropping by 4 weeks resulted in decrease in caloric value by approx 27%.
Źródło:
Inżynieria Rolnicza; 2006, R. 10, nr 11(86), 11(86); 343-349
1429-7264
Pojawia się w:
Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja mieszanki jęczmienia jarego z owsem na różne przedplony i częstotliwość uprawy w płodozmianie. Cz.II. Masa i jakość resztek pożniwnych
Reaction of spring barley and oats mixture to different forecrops and frequency of cultivation in crop rotation. Part II. Mass and quality of harvest residue
Autorzy:
Wanic, M.
Nowicki, J.
Bielski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46679.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
mieszanki zbozowe
mieszanki miedzygatunkowe
mieszanki jeczmienia jarego z owsem
resztki pozniwne
masa roslinna
sklad chemiczny
przedplony
stanowisko w plodozmianie
Opis:
W doświadczeniu przeprowadzonym na glebie średniej w latach 1998-2000 oznaczano resztki pożniwne jęczmienia jarego i owsa, które uprawiano w 2-składnikowej mieszance i siewach jednogatunkowych. Masę resztek, ich strukturę i skład chemiczny określano po różnych przedplonach w płodozmianach z narastającym udziałem zbóż. W badaniach uwzględniano korzenie zgromadzone w 30-cm warstwie gleby oraz ścierń. Wykazano, że pod względem wielkości pozostawionej masy organicznej i zawartości w niej makroelementów resztki mieszanki prezentowały wartość pośrednią między najwydajniejszym w tym względzie owsem i najmniej efektywnym jęczmieniem. Zarówno w uprawie mieszanej, jak i jednogatunkowej obydwu zbóż stanowiska w płodozmianach nie różnicowały istotnie nagromadzonych w resztkach składników pokarmowych. Najwyższą wartością nawozową odznaczały się resztki mieszanki wysiewanej po ziemniaku, a najniższą – po grochu siewnym oraz w następstwie jej po sobie. Zwiększający się udział w płodozmianie jęczmienia jarego i owsa do 50 i 75% skutkował zubożeniem resztek zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym.
Harvest residue of spring barley and oats cultivated in two-component mixture and in monoculture in an experiment carried out on medium soil during the years 1998-2000 was examined. The mass of residue, their structure and chemical composition were identified after different forecrops in crop rotations with an increasing share of cereals. The study took into account the roots accumulated in 30 cm deep layer of soil and stubble. It was shown that as far as the volume of organic residue and their contents of macroelements were concerned, the residue of the mixture represented the value in between the oats, which was most productive, and the least productive barley. Both in mixture and in monoculture of those cereals, the positions in the crop rotations did not result in significant differences in the contents of nutrients accumulated in the residues. The highest fertilizer value was represented by the mixture residue sown after potato, while the lowest – after pea and when the mixture followed the mixture. The share of spring barley and oats in the crop rotation increasing to 50 and 75% resulted in poorer residue; both the residue volume and the quality.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ pozostałych na powierzchni pola resztek pożniwnych na przygotowanie gleby pod zasiew jęczmienia słodowego
The impact of crop residue left on field surface on soil preparation for malt barley sowing
Autorzy:
Šařec, P.
Šařec, O.
Gil, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/290784.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
przedplon
jęczmień słodowy
podorywka
orka
resztki pożniwne
skład gruzełkowy
gleba
forecrop
malt barley
skimming
ploughing
crop residue volume
clod composition
soil
Opis:
W przeprowadzonym doświadczeniu badano wpływ pozostawionych na powierzchni pola resztek pożniwnych pszenicy ozimej oraz buraków cukrowych na przygotowanie gleby pod zasiew jęczmienia słodowego. Wykonano pomiar stanu powierzchni pola po operacjach doprawiających glebę, tj. podorywce i orce. Zmierzono rozmiar grudek gleby powstałych po zastosowaniu poszczególnych maszyn. Z uzyskanych wyników można wywnioskować, że dobre efekty daje wysiew jęczmienia słodowego po pszenicy ozimej wykonując jedną podorywkę po zbiorze przedplonu, a drugą głębszą podorywkę lub orkę jesienią. Po zbiorze buraków cukrowych przy pomocy kombajnów wyposażonych w rozrzutnik rozdrobnionych liści wystarczy przeprowadzić jedną średniej głębokości podorywkę, najlepiej stosując kultywator podorywkowy.
The experiment was aimed to study the impact of winter wheat and sugar beet crop residue left on field surface on soil preparation for malt barley sowingo Field surface condition was measured after soil preparation operations, that is skimming and ploughing. The research involved measurement of the size of earth clods formed after using individual machines. Obtained results allow to conclude that good effects are guaranteed by malt barley sowing after winter wheat, with single skimming after forecrop harvest and second, deeper skimming or ploughing in autumn. After sugar beet crop carried out using harvesters equipped with spreader for shredded leaves it is sufficient to perform one skimming at medium depth, it is best to do this using skimming cultivator.
Źródło:
Inżynieria Rolnicza; 2008, R. 12, nr 5(103), 5(103); 323-331
1429-7264
Pojawia się w:
Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ systemów uprawy roli na masę resztek pożniwnych pszenicy ozimej uprawianej na rędzinie
The influence of tillage systems on the weight of winter wheat post-harvest residues cultivated on rendzina soil
Autorzy:
Pałys, E.
Kraska, P.
Kuraszkiewicz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10566489.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
uprawa bezpluzna
resztki pozniwne
uprawa roli
metody uprawy
uprawa roslin
uprawa tradycyjna
pszenica ozima
korzenie
sucha masa
powietrznie sucha masa
redziny
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2004, 59, 2; 527-533
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spatial differentiation of soil moisture in strip-till one-pass technology
Przestrzenne zróżnicowanie wilgotności gleby w technologii strip-till one-pass
Autorzy:
Jaskulski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216679.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
plant cultivation
post-harvest residue
soil moisture
strip-till
zonal tillage
resztki pożniwne
uprawa roślin
uprawa strefowa roli
właściwości gleby
Opis:
Background. As a result of the zonal effect of strip tillage with its simultaneous application of fertilizers and the sowing of seeds, and depending on the presence of post-harvest residues, there may be variations in soil properties including that of moisture content. The aim of this study was to assess the spatial diversity of moisture in soil cultivated or prepared for cultivation according to the strip-till one-pass technology, as well as the dynamics of its changes. Material and methods. In field experiments and laboratory tests the diversity of soil moisture was assessed depending on the actual or simulated impact zone of the working parts of hybrid strip tilling and sowing machines and the distribution of post-harvest residues on the soil surface. Results. During the period of intensive growth of plants the water content in the loosened strips of the plant rows was lower than in the uncultivated inter-rows. In these strips there was a rapid infiltration of water after precipitation and a faster decrease in moisture content than there was in the inter-rows. The loosened soil moved away at the time of sowing into the inter-row, or its surface layer, in rainless periods contained less water than the lower layers. Plant mulch on the surface also led to soil having a higher water content. Conclusion. The zonal effect of the working parts of a strip-till and sowing machine causes spatial differentiation of soil moisture. Non-loosened soil zones, especially in rainless periods, contain more water than the cultivated strips in rows of plants. Higher soil moisture is encouraged by covering the soil with a layer of mulch or a layer of loosened soil.
W wyniku strefowego oddziaływania pasowej uprawy roli z jednoczesną aplikacją nawozów i siewem nasion na glebę i resztki pożniwne może występować zróżnicowanie jej właściwości, w tym wilgotności. Celem badań była ocena przestrzennego zróżnicowania wilgotności gleby uprawianej lub przygotowanej do uprawy według technologii strip-till one-pass, a także dynamiki jej zmian. W badaniach polowych i laboratoryjnych oceniono zróżnicowanie wilgotności gleby w zależności od rzeczywistej lub symulowanej strefy oddziaływania elementów roboczych hybrydowej maszyny do uprawy roli i siewu pasowego oraz rozmieszczenia resztek pożniwnych na powierzchni gleby. W okresie intensywnej wegetacji roślin zawartość wody w spulchnionych pasach i jednocześnie rzędach roślin była mniejsza niż w nieuprawianych międzyrzędziach. W strefie tej występowała szybka infiltracja wody po opadach i szybsze niż w międzyrzędziach zmniejszenie wilgotności po ich ustąpieniu. Gleba spulchniona, odsunięta w momencie siewu w międzyrzędzie lub jej warstwa powierzchniowa, w okresie bezopadowym zawierała mniej wody niż warstwy niżej położone. Większej zawartości wody w glebie sprzyjał również mulcz roślinny na jej powierzchni. Strefowe oddziaływanie elementów roboczych maszyny do pasowej uprawy roli i siewu powoduje przestrzenne zróżnicowanie wilgotności gleby. Strefy gleby niespulchnionej, zwłaszcza w okresach bezopadowych, zawierają więcej wody niż pasy uprawione w rzędach roślin. Większej wilgotności gleby sprzyja jej przykrycie warstwą mulczu lub warstwą gleby spulchnionej.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2019, 18, 3; 109-118
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies