Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "residual effect" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Direct and residual effect of municipal solid waste compost on the lead content of soil and plants
Bezposredni i nastepczy wplyw kompostow z odpadow komunalnych na zawartosc olowiu w glebie i roslinach
Autorzy:
Sadej, W
Namiotko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14446.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
white mustard
plant
soil
sunflower
municipal waste
spring barley
municipal compost
lead content
phacelia
maize
residual effect
direct effect
Opis:
The objective of this study was to determine the possibility of using composts obtained from heterogeneous municipal wastes for agricultural purposes. The study involved an analysis of the lead content of plants grown in soil enriched with municipal solid waste compost heapstored for different periods of time, compost obtained from municipal green waste, and manure. Municipal waste compost was applied at the rates of 10, 20 and 30 g • kg-1 soil, while the compost obtained from green waste was administered at a rate of 10 g • kg-1 soil. Maize and sunflowers were grown in the first year of the experiment, spring barley and white mustard - in the second year, and Phacelia tanacetifolia - in the third year. It was found that compost produced from municipal green waste had a substantially higher lead content compared to municipal solid waste compost, although both types of composts could be used for agricultural purposes in accordance with the relevant trade standards. The application of bio-waste composts increased the lead content of the green tops of all investigated crops. The accumulation of this element was dependent on plant species, as well as on the type and rate of compost. The highest lead concentrations were recorded in mustard, slightly lower in maize and phacelia, lower in sunflowers and the lowest - in barley. In the case of barley, mustard and phacelia, the highest lead content was reported in pots amended with municipal waste compost heap-stored for 3 months. With respect to maize, such an effect was observed after the application of compost stored for 1 month, whereas in sunflowers - after soil enrichment with compost obtained from urban green waste. At the completion of the experiment, the largest amounts of lead were found in soil amended with municipal solid waste compost heap-stored for 6 months. Soil enriched with compost produced from urban green waste contained on average 14% lead more than soil amended with identical rates of municipal waste compost stored for 6 months.
Oceniano przydatność kompostów z nieselekcjonowanych odpadów komunalnych w rolnictwie. Oceny tej dokonano na podstawie zawartości ołowiu w roślinach nawożonych kompostami z odpadów miejskich o różnym stopniu dojrzałości, kompostem z zieleni miejskiej oraz obornikiem. Komposty z odpadów komunalnych stosowano w dawkach: 10, 20 i 30 g·kg-1 gleby, kompost z zieleni miejskiej w dawce 10 g·kg-1 gleby. W pierwszym roku doświadczenia uprawiano kukurydzę i słonecznik, w drugim roku jęczmień i gorczycę, w trzecim roku — facelię. Wykazano, że kompost z zieleni miejskiej zawierał znacznie więcej ołowiu, w porównaniu z kompostami z odpadów miejskich, aczkolwiek oba rodzaje kompostów zgodnie z Normą Branżową kwalifikowały się do rolniczego wykorzystania. Nawożenie kompostami z bioodpadów spowodowało podwyższenie zawartości ołowiu w zielonej masie wszystkich uprawianych roślin. Kumulacja tego pierwiastka zależała od gatunku rośliny, rodzaju kompostu oraz dawki. Najwięcej ołowiu zawierała gorczyca, zbliżone zawartości tego metalu stwierdzono w kukurydzy i facelii, mniej ołowiu zawierał słonecznik, najmniej zaś jęczmień. W jęczmieniu, gorczycy i facelii najwyższą koncentrację ołowiu stwierdzono w obiektach nawożonych 3-miesięcznym kompostem z odpadów komunalnych. W kukurydzy taki efekt zaobserwowano po zastosowaniu kompostu 1- miesięcznego, a w przypadku słonecznika po zastosowaniu kompostu z zieleni miejskiej. Po zakończonym cyklu badawczym najwięcej ołowiu pozostało w glebie użyźnianej 6-miesięcznym kompostem z odpadów komunalnych. Gleba użyźniona kompostem z zieleni miejskiej zawierała średnio o 14% więcej ołowiu, w porównaniu z glebą, do której wprowadzono identyczne dawki półrocznego kompostu z odpadów komunalnych.
Źródło:
Journal of Elementology; 2008, 13, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Direct and apparent residual effects of prohexadione – calcium applied to young cropping sweet cherry trees
Działanie bezpośrednie i następcze proheksadionu wapia (Regalis) zastosowanego na młode owocujące drzewa czereśni
Autorzy:
Jacyna, T.
Lipa, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26696.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
bioregulator
residual effect
prohexadione-calcium
young plant
cropping
bird cherry tree
fruit quality
growth retardation
Regalis preparation
Opis:
The same young cropping ‘Regina’ sweet cherry trees were foliar treated with prohexadione-calcium (Pro- Ca) in two consecutive years at a concentration of [ 125, 125 x 2, 250 ]-(A) and [ 250, 375, 500 ]-(B) mg ProCa l-1, respectively. The following year some trees from A-treatments were left untreated to observe carry-over effects (C). None of A-treatments influenced tree trunk, shoot extension and internode growth, whereas B-treatments reduced shoot extension and internode length, simultaneously increasing flower bud density, particularly by 500 mg ProCa l-1. There were no carry-over effects produced by C-trees, except some retardation in shoot extension. None of the treatments influenced the tree cropping level. Fruit diameter was reduced by A-treatments, but fruit shape (L/D ratio) and mass were reduced by treatments B, and such reduction was also exhibited by C-trees (residual effects).
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yield and mineral composition of seeds of leguminous plants and grain of spring wheat as well as their residual effect on the yield and chemical composition of winter oilseed rape seeds
Autorzy:
Fordonski, G.
Pszczolkowska, A.
Krzebietke, S.
Olszewski, J.
Okorski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961600.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
yield
mineral composition
seed
leguminous plant
grain
wheat
spring wheat
residual effect
chemical composition
winter rapeseed
oilseed rape
Opis:
A controlled field experiment was carried out in 2011-2014 in order to determine yields and chemical composition of selected genotypes of leguminous plants and spring wheat, as well as their value as a preceding crop (crop volume, mineral composition of seeds) for winter oilseed rape grown in Northern Poland. Chemical analysis of the content of macronutrients and micronutrients in seeds and grain was conducted using standard methods after mineralisation in H2SO4 with H2O2 as an oxidant (macronutrients), or in a mixture of the acids HNO3+HCl+HClO4 (micronutrients). It was proven that among the examined species and seasonal types of legumes, the highest total seed and protein yield volume was obtained from both field bean forms, traditional and determinate one. The lowest yield was achieved from blue lupine. The yield of winter wheat grain oscillated around 5.6 t ha-1. Blue lupine seeds were characterised by the highest total protein content. Seeds of both field bean forms were distinguished by the highest content of potassium, phosphorus, copper and zinc, while blue lupine seeds had the highest content of calcium, magnesium and manganese. The research showed a clear tendency towards a higher winter oilseed rape yield in a field after determinate field bean and seed pea. Spring wheat proved to be the worst previous crop for winter oilseed rape. The tendency for greater accumulation of nitrogen, phosphorus, calcium, copper, iron and zinc in winter oilseed rape seeds was observed in a field after determinate field bean. The lowest content of macronutrients and micronutrients was characteristic for seeds of winter oilseed rape grown after spring wheat. Winter oilseed rape seeds in a field after determinate field bean and blue lupine were rich in manganese. The research proved a positive relationship between the total nitrogen content in soil after harvest of pre-crop plants and winter oilseed rape seeds yield (r = 0.864).
Źródło:
Journal of Elementology; 2015, 20, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw zanieczyszczenia gleby niklem na plon kupkowki pospolitej
Autorzy:
Kalembasa, S
Kuziemska, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801175.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
gleby
kupkowka pospolita
nikiel
plony
zanieczyszczenia gleb
wplyw nastepczy
soil
orchard grass
Dactylis glomerata
nickel
yield
soil pollutant
residual effect
Opis:
In two-year pot experiment carried out during vegetation periods the effects of liming (liming according to soil hydrolytic acidity) and fertilization with organic materials (activated sewage sludge from Siedlce, poultry litter, brown coal) applied to the soil with different dose of nickel (0, 100, 200 mg·kg⁻¹ soil) on the yield of orchard grass, were investigated. The yields of tested plant significantly increased under the influence of liming and application of organic materials while significantly decreased under the influence of soil contamination with nickel. The Ni contamination of soil significantly influenced in the first year of experiment when no yield was harvested. The toxic effect of nickel was significantly decreased by liming and application of poultry litter.
W dwuletnim doświadczeniu wazonowym badano wpływ wapnowania (0 Ca i Ca wg 1 Hh gleby), nawożenia organicznego (osad ściekowy z Siedlec, kurzeniec, węgiel brunatny) oraz dawek niklu (0, 100 i 200 mg Ni·kg⁻¹ gleby) na plon kupkówki pospolitej. Stwierdzono istotne zwiększenie plonu uprawianej rośliny pod wpływem wapnowania i nawożenia organicznego oraz istotne obniżenie (w I roku redukcje całkowitą) pod wpływem wzrastających dawek niklu. Zastosowane wapnowanie oraz nawożenie kurzeńcem istotnie obniżyło toksyczne działanie niklu.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 512, 1; 297-304
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carryover effects and amidosulfuron and tribenuron-methyl mixture on yielding of faba bean, sugar beet and winter rape seeded in crop rotation
Autorzy:
Adamczewski, K
Paradowski, A.
Krawczyk, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66598.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
amidosulphuron
sulphonylurea
oilseed rape
residual effect
crop rotation
winter oilseed rape
plant protection
herbicide
cereal field
weed control
tribenuron-methyl
sugar-beet
Opis:
The aim of the experiments was to evaluate the effect of amidosulfuron and tribenuron-methyl used in spring barley on yield of winter rape, horse bean and sugar beet cultivated as rotation crop plants. The field experiments were conducted during two years. They were conducted at the Experimental Station of the Institute for Plant Protection at Winna Góra, and showed that amidosulfuron and tribenuron-methyl used in spring barley do not influence on yield of winter oil seed rape, horse bean and sugar beet cultivated in normal crop rotation.
Przedmiotem badań była ocena działania następczego preparatów amidosulfuron i tribenuron-methylowego, zastosowanych wiosną w jęczmieniu jarym, na rośliny uprawiane w płodozmianie, które to rośliny wykazują dużą wrażliwość na preparaty sulfonomocznikowe, tj. burak cukrowy, rzepak ozimy i bobik. W dwuletnich badaniach po zastosowaniu zalecanych i wyższych dawek nie stwierdzono ujemnego wpływu tych preparatów na rośliny uprawiane po jęczmieniu jarym.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 1998, 38, 1
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przydatnosci humusu w zmniejszeniu niekorzystnego oddzialywania atrazyny na aktywnosc wybranych enzymow glebowych
Autorzy:
Klodka, D
Bojko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/797769.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Gesaprim 500 FW
herbicydy
atrazyna
humus
aktywnosc enzymatyczna
enzymy glebowe
wplyw nastepczy
Gesaprim 500 FW preparation
herbicide
atrazine
enzyme activity
soil enzyme
residual effect
Opis:
Badano wykorzystanie humusu w zmniejszeniu niekorzystnego oddziaływania atrazyny na środowisko glebowe. Do oceny posłużono się aktywnością enzymatyczną ureazy, dehydrogenaz, reduktazy azotanowej i β-glukozydazy. Badania przeprowadzono w laboratorium na próbkach gleby o składzie granulometrycznym gliny lekkiej pylastej. Do przygotowanych naważek gleby wprowadzono rozdrobniony humus w ilości 1, 5 i 10%. Następnie do każdej z przygotowanych kombinacji dodano Gesaprim 500 FW w dawkach: polowej, pięciokrotnie i dwudziestopięciokrotnie większej od zalecanej. Próbki dokładnie wymieszano i przechowywano przez okres 56 dni w polietylenowych woreczkach w optymalnych warunkach wilgotności i temperatury. W 1., 7., 14., 28., i 56. dniu doświadczenia badano spektrofotometrycznie aktywność dehydrogenaz, ureazy, β-glukozydazy i reduktazy azotanowej według ogólnie stosowanych metod. Dodatkowo w w/w terminach badano szybkość zanikania atrazyny w glebie. Stwierdzono, że szybkość zanikania atrazyny zwiększała się wraz ze wzrostem zawartości humusu. Po zastosowaniu 1% i 5% dodatku do gleby humusu stwierdzono wyższą aktywność reduktazy azotanowej, β-glukozydazy i ureazy w porównaniu z aktywnością enzymów w glebie bez dodatku humusu. Jedynie aktywność dehydrogenazy była niższa po zastosowaniu wszystkich dawek humusu.
An attempt was made to use the humus utility to decreasing the adverse influence of atrazine on soil environment. Evaluation was based on enzymatic activity of urease, dehydrogenases, nitrate reductase and β-glucosidase. The investigations were conducted under laboratory conditions on soil samples taken from black earth, originating from light dusty clay. Prepared soil samples were supplemented with crumbled humus in quantity 1, 5 and 10%. Next to every of prepared combinations Gesaprim 500 FW was added in doses: field, five and twenty five times greater than the recommended. All samples were mixed and stored for 56 days in plastic containers under optimum conditions of moisture and temperature. On 1st, 7th, 14th, 28th and 56th days of experiment the activities of dehydrogenases, urease, nitrate reductase and β-glucosidase were determined according to generally used practical methods. Moreover, at the same terms the rate of atrazine disappearance in soil was studied. It was found that the rate of atrazine disappearance increased with increasing of humus content. After use 1% and 5% humus addition the higher activity of nitrate reductase, urease and β-glucosidase in soil was observed in comparison to enzymatic activity in soil without humus addition. The only activities of dehydrogenases were lower after using all doses of humus.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 515; 137-146
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barwa modelowych przetworów mięsnych z dodatkiem preparatów zawierających barwniki naturalne i o zmniejszonej zawartości azotanu(III) sodowego
Colour of model processed meat with the addition of preparations with natural dyes and reduced nitrate(III) sodium content
Autorzy:
Tabaka, K.
Cierach, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804092.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
przetwory miesne
barwa miesa
dodatki do zywnosci
barwniki naturalne
zawartosc azotanow
azotan sodu
wplyw nastepczy
meat product
meat colour
food additive
natural colour
nitrate content
sodium nitrate
residual effect
Opis:
Barwa i jej stabilność są podstawowymi wyróżnikami jakości i bardzo ważnymi kryteriami pożądalności konsumenckiej przetworów mięsnych. W produkcji powszechnie stosuje się proces peklowania azotanem(III) sodowym, zapewniający różowoczerwoną barwę, zwiększający trwałość oraz nadający pożądane cechy smakowo-zapachowe. Azotan(III) sodowy jest jednak substancją toksyczną i dąży się do obniżania stosowanych ilości tego związku. Celem pracy było określenie wpływu dodatku preparatów zawierających barwniki naturalne przy jednoczesnym obniżeniu dodatku azotanu(III) sodowego na barwę modelowych przetworów mięsnych i jej trwałość. Materiałem badawczym były drobno rozdrobnione przetwory z mięsa wieprzowego typu mielonka blokowa z dodatkiem preparatów roślinnych zawierających różne barwniki naturalne. Zastosowano preparaty z dzikiej róży, jagód acai, papryki słodkiej, pieprzy cayenne, pestek winogron oraz żurawiny. Oznaczono wartość pH surowca mięsnego oraz gotowego wyrobu. Parametry barwy: jasność (L*), „czerwoność” (a*) oraz „żółtość” (b*) mierzono na przekroju produktów za pomocą kolorymetru po przekrojeniu (czas 0) oraz po upływie 15, 30, 60, 120, 240 oraz 360 minut przy jednoczesnym oświetlaniu źródłem światła o natężeniu 1600 luksów (odpowiadającemu warunkom panującym w ladach chłodniczych). Na ich podstawie obliczono nasycenie barwy (C*) oraz współczynnik stabilności barwy (ΔE*). Początkowa jasność (L*) barwy wyrobów modelowych mieściła się w granicach od 56,86 do 65,62, „czerwoność” barwy (a*) – 7,18–12,87, a „żółtość” (b*) – 6,20–14,90. W zależności od rodzaju dodanego preparatu zaobserwowano statystyczne różnice w jasności, „czerwoności” oraz „żółtości” barwy pomiędzy poszczególnymi próbkami dla tych samych czasów naświetlania. Zastosowane preparaty barwników zapewniły większe nasycenie i stabilność barwy wyrobów modelowych.
Colour and its stability is a basic hallmark of quality and a very important criterion for consumer desirability of processed meat. Curing process of nitrate(III) sodium is commonly used in the production, which provides a red-pink colour, and enhances the stability of the desired flavor characteristics. However the nitrate(III) sodium is toxic therefore the trend is to reduce the amount of this compound. The aim of this study was to determine the effect of preparations containing natural dyes on the colour of model meat and its durability reducing additive nitrate(III) sodium. The research material was finely comminuted processed pork meat type block luncheon meat with the addition of a variety of natural colours. Preparations of briar, acai berry, sweet pepper, cayenne peppers, grapes and cranberries were used. The pH values of the meat raw material and the finished product were determined. Colour parameters: lightness (L*), „redness” (a*), and „yellowness” (b*) was measured on a cross section after cutting (time 0), 15 min, 30 min, 60 min, 120 min, 240 min and 360 min with the colorimeter. The sample was illuminated by light 1600 lux (corresponding to the conditions in refrigerated counters). On this basis the saturation (C*) and colour stability factor (ΔE*) were calculated. Initial colour lightness (L*) of model products ranged from 56.86 to 65.62, „redness” (a*) 7.18–12.87 and „yellowness” (b*) 6.20–14.90. Statistical differences in „redness” and „yellowness” of colour between individual samples were observed for the same exposure times depending on the type of added preparations. Used dye preparations provided higher saturation and colour stability of model products.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 576
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forecrop value of blue and yellow lupine for winter wheat
Wartość przedplonowa łubinu wąskolistnego i żółtego dla pszenicy ozimej
Autorzy:
Podleśny, J.
Podleśna, A.
Nędzi, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/336740.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
winter wheat
blue lupine
yellow lupine
barley
residual effect
yielding
yield structure
protein content
protein yield
pszenica ozima
łubin wąskolistny
łubin żółty
wpływ następczy
plonowanie
struktura plonu
zawartość białka
plon białka
Opis:
Besides a very good protein fodder legumes can also leave a good stand for the forecrop. In effect of legumes symbiosis with bacteria they are able to fixed N2. Thanks to that their cultivation does not require high doses of nitrogen fertilizers, and fixed nitrogen is also available in the soil for the successive crop. The aim of researches was to recognize the impact of blue and yellow lupine forecrops on yielding of winter wheat and compare these effects with the impact of spring barley. The studies were led at Agricultural Experimental Station in Grabów which belongs to the Institute of Soil Science and Plant Cultivation – State Research Institute in Puławy. Winter wheat var. Arkadia was sown after blue lupine var. Zeus, yellow lupine var. Dukat and after spring barley var. Johan. Winter wheat density amounted to 5 m plants per ha, and area of plots to harvest – 24 m2 . During the flowering of wheat following measurements were performed: plant height, leaf area (AM 300; ADC BioScientific Ltd. UK) and SPAD values (SPAD -502; Minolta Japan), whereas before the harvest, at full maturity were determined: number of shoots, number of ears and grains in the ear, the mass of straw, ears and grain, as well as weight of 1000 grains. These measurements were performed on the 10 plants randomly selected from each plots. After the harvest there were determined the grain yield and its moisture as well as nitrogen content in the grain (Kjeldahl method). It was found beneficial effect of a forecrop on wheat yielding and its elements structure (i.e. number of ears, number of grains per plant and weight of 1000 grains). The influence of a forecrop on yielding level of winter wheat was in the great degree dependent on course of weather condition in the years of research and the lupine species. In the unfavorable years to wheat cultivation the difference between yields of winter wheat cultivated after good and weak forecrop was greater than in years with favorable weather course.
Oprócz bardzo dobrej paszy białkowej rośliny strączkowe mogą pozostawiać także dobre stanowisko dla rośliny następczej. Jest to efektem współżycia roślin strączkowych z bakteriami symbiotycznymi (N2) dzięki czemu w ich uprawie stosuje się mniejsze dawki nawozów azotowych, a związany azot jest dostępny w glebie także dla roślin następczych. Celem badań było rozpoznanie wpływu następczego przedplonów łubinu wąskolistnego i żółtego na plonowanie pszenicy ozimej i porównaniu tego efektu do działania jęczmienia jarego. Badania prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Pszenicę ozimą odmiany Arkadia wysiewano po łubinie wąskolistnym odmiany Zeus, łubinie żółtym odmiany Dukat i jęczmieniu odm. Johan. Obsada pszenicy ozimej wynosiła 5 mln roślin/ha, a powierzchnia poletek do zbioru – 24 m2 . W okresie kwitnienia pszenicy wykonano pomiary wysokości roślin, powierzchni liści (AM-300; ADC BioScientific Ltd., UK) oraz wartość wskaźnika SPAD (SPAD-502; Minolta Co., Ltd Japan), natomiast przed zbiorem w fazie dojrzałości pełnej na 10 roślinach losowo wybranych z każdego poletka określono liczbę pędów, liczbę kłosów i ziaren w kłosie, masę słomy, kłosów i ziarna, a także masę 1000 ziaren. Po zbiorze określono plon ziarna i jego wilgotność oraz zawartość azotu w ziarnie (metodą Kjeldahla). Stwierdzono korzystny wpływ przedplonu na plonowanie i elementy struktury plonu pszenicy ozimej (tj. liczbę kłosów, liczbę ziaren z rośliny i masę 1000 ziaren). Oddziaływanie przedplonu na poziom plonowania pszenicy ozimej było w dużym stopniu zależne od przebiegu warunków pogodowych w latach badań oraz gatunku łubinu. W latach niesprzyjających uprawie pszenicy różnica między plonami pszenicy ozimej uprawianej po dobrych i słabych przedplonach była większa niż w latach z korzystnym przebiegiem pogody.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2018, 63, 3; 70-74
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ komunalnych osadów ściekowych na zawartość metali ciężkich w pędach klonów wierzby krzewistej (Salix viminalis L.)
The influence of sewage sludge on the content of heavy metals in shoots of clones of willow (Salix viminalis L.)
Autorzy:
Jama-Rodzenska, A.
Bocianowski, J.
Nowak, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806127.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
scieki komunalne
osady sciekowe
wplyw nastepczy
wierzba krzewiasta
Salix viminalis
klony
pedy
zawartosc metali ciezkich
metale ciezkie
communal sewage
sewage sludge
residual effect
common osier
clone
shoot
heavy metal content
heavy metal
Opis:
Wykorzystanie osadu ściekowego do użyźniania gleby na plantacjach roślin energetycznych wydaje się być najbardziej racjonalną metodą jego użycia. Obok cennych składników biogennych, takich jak N, P, Mg czy K, osad ściekowy w swoim składzie zawiera także substancje toksyczne i szkodliwe. Obecność metali ciężkich w niektórych osadach stanowi czynnik ograniczający ich wykorzystanie w rolnictwie. Wierzba wiciowa (Salix viminalis L.) jest przykładem wieloletniej rośliny energetycznej, która ma duże zdolności pobierania i akumulowania metali ciężkich. W pracy przedstawiono wyniki dotyczące wpływu komunalnych osadów ściekowych na zawartość metali ciężkich w pędach wierzby. Doświadczenie z użyźnianiem klonów wierzby krzewiastej osadem ściekowym prowadzono w latach 2009–2010 w Stacji Badawczo-Dydaktycznej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Eksperyment został założony metodą split-plot z dwoma czynnikami zmiennymi: pierwszym czynnikiem były dwie dawki osadu ściekowego na tle kontroli: 14,3 Mg·ha⁻¹ i 28,5 Mg·ha⁻¹ s.m., a drugim czynnikiem były cztery klony wierzby krzewiastej. Analiza statystyczna wykazała, że zawartości metali ciężkich Fe i Ni (r = 0,6793) oraz Ni i Pb (r = 0,7046) były istotnie statystycznie skorelowane. Analiza składowych głównych okazała się skutecznym narzędziem do czytelnej oceny zróżnicowania kombinacji klonów i dawek osadu ściekowego. Celem pracy było wyselekcjonowanie klonów o największej zawartości metali ciężkich w pędach.
According to the Law on Waste of 14 December 2012 sewage sludge is “a sewage coming from the sewage treatment plant sludge digesters and other installations for water treatment with a composition similar to the composition of the sewage sludge”. Next to valuable nutrients, sewage sludge contains also heavy metals which can delimit ist using in agriculture. Willow as a long-term plant possess high ability to take up and accumulate heavy metals. The paper presents the results of influence of sewage sludge on the content of heavy metals in the shoots of willow. Field experiment with clones of willow was established in 2003 and with sewage sludge in years 2009–2010 at Experimental Station Pawlowice. Experiment was established using split-plot method in three replicants with two factors: first factor- various doses of sewage sludge: 14.3 t·ha⁻¹ d.m and 28.5 t·ha⁻¹ d.m and II – clones of Salix viminalis L. Statistical analysis showed that the content of heavy metals Fe and Ni (r = 0.6793) as well as Ni and Pb (r = 0.7046) was statistically correlated. Analysis turned out to be an effective tool to legible evaluation diversity of combination of clones and doses of sewage sludge. The aim of the study was to select the clones that accumulated the greatest amount of heavy metals in shoots.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 576
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Offset Drift Dependence of Hall Cells with their Designed Geometry
Autorzy:
Paun, M. A.
Sallese, J. M.
Kayal, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/226531.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
hall effect sensor
individual and residual offset drift
temperature coefficient
Opis:
In this paper, the performance of CMOS Hall Effect Sensors with four different geometries has been experimentally studied. Using a characteristic measurement system, the cells residual offset and its temperature behavior were determined. The offset, offset drift and sensitivity are quantities that were computed to determine the sensors performance. The temperature coefficient of specific parameters such as individual, residua offset and resistance has been also investigated. Therefore the optimum cell to fit the best in the performance specifications was identified. The variety of tested shapes ensures a good analysis on how the sensors performance changes with geometry.
Źródło:
International Journal of Electronics and Telecommunications; 2013, 59, 2; 169-175
2300-1933
Pojawia się w:
International Journal of Electronics and Telecommunications
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określenie rozkładu naprężeń własnych w funkcji głębokości warstwy wierzchniej elementu maszyny
The assessment of internal stress distribution against depth of the machine components surface layer
Autorzy:
Błachnio, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/327374.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Polskie Towarzystwo Diagnostyki Technicznej PAN
Tematy:
warstwa wierzchnia
naprężenia własne
efekt Barkhausena
transformata falkowa
surface layer
residual stress
Barkhausen effect
wavelet transform
Opis:
Posiadanie wiarygodnej i kompletnej informacji o stanie maszyny, jest niezbędne do podjęcia prawidłowych decyzji o dopuszczeniu jej do dalszej eksploatacji. Stosowane metody badań nieniszczących umożliwiają między innymi diagnozowanie własności warstwy wierzchniej elementów maszyn. Jednakże głębokość pomiaru naprężeń za pomocą metod nieniszczących jest ograniczona do grubości rzędu kilkudziesięciu mikrometrów, a otrzymany wynik jest uśrednioną wartością z tej głębokości. Jedną z metod określania naprężeń jest metoda polowego efektu Barkhausena. Zastosowanie analizy falkowej oraz modelu tłumienia sygnału efektu Barkhausena pozwoliło zbudować funkcje skalujące odwzorowujące parametry tego sygnału na rozkład naprężeń w warstwie wierzchniej. Opracowaną metodę diagnostyczną zastosowano do określenia rozkładu naprężeń własnych w warstwie wierzchniej łopatki sprężarki osiowej silnika turbinowego.
The reliable and complete information on machine's health proves necessary to make a correct decision on allowing further operational use of this machine, or not. The non-destructive testing (NDT) methods in use facilitate, among other things, the diagnosing of properties of surface layers of the machine's components. However, the depth of taking stress measurements with the NDT methods has been limited down to tens of micrometers, the result gained is an averaged value of this depth. The Barkhausen field effect method is one of the methods to evaluate the stress. The wavelet analysis and the model of suppressing the Barkhausen effect signal have enabled generation of scaling functions that provide the signal parameters mapping on the stress distribution in the surface layer. The already developed diagnostic method has been applied to assess the internal stress distribution in the surface layer of a blade of the turbine engine's axial compressor.
Źródło:
Diagnostyka; 2006, 3(39); 101-108
1641-6414
2449-5220
Pojawia się w:
Diagnostyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania porównawcze z wykorzystaniem efektu Barkhausena i metody trepanacyjnej stanu naprężenia w złączach spawanych odprężonych cieplnie i mechanicznie
Comparative studies of residual stress evaluated with Barkhausen effect and trepanation methods in welded joints after thermal and mechanical stress release
Autorzy:
Augustyniak, Bolesław
Chmielewski, Marek
Sędek, Piotr
Krasnowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/107826.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
naprężenie resztkowe
złącze spawane
efekt Barkhausena
metoda trepanacyjna
Residual stress
welded joint
Barkhausen effect
trepanation method
Opis:
Celem pracy było porównanie stanu naprężenia resztkowego w złączach spawanych wyznaczonego metodą nieniszczącą, która bazowała na pomiarze natężenia efektu Barkhausena (metoda EB) oraz metodą niszczącą, określaną jako metoda trepanacyjna. Obiektem badania były trzy modelowe doczołowe złącza spawane wykonane ze stali S235, oznaczone jako P1, P2 i P3. Próbka P2 została odprężona cieplnie, a próbka P3 była odprężona mechanicznie poprzez naprężanie statyczne do granicy plastyczności. Stan naprężenia wyznaczono metodą EB w szeregu punktów na obu powierzchniach próbek. Badania trepanacyjne metodą Gunnerta pozwoliły wyznaczyć odkształcenia względne dla szeregu wąskich pasków wyciętych w części centralnej złącza równolegle do osi spoiny. Te odkształcenia przeliczono na poziomy naprężenia resztkowego w kierunku osi spoiny. Wartości te zostały zestawione z wartościami składowej stycznej naprężenia wyznaczonego metodą EB dla tej części spoiny. Wykazano, iż odprężanie cieplne praktycznie usuwa naprężenie spawalnicze, a odprężanie mechaniczne zmniejsza to naprężenie znacząco. Wyniki badania obiema metodami okazały się być zgodne jakościowo i także ilościowo – po uwzględnieniu ujawnionego metodą EB efektu wygięcia płyt. To świadczy o skuteczności i użyteczności metody EB dla oceny stanu naprężenia w elementach stalowych.
The aim of the study was to compare the residual stress in welded joints determined by the non-destructive method, which was based on the Barkhausen effect intensity measurement (EB method), and the destructive method, defined as the trepanation method. Three model butt welds made of S235 steel, marked as P1, P2 and P3, were subjected to the test, P2 was heat annealed and P3 was mechanically annealed by static stress up to yield strength. The stress was determined by EB at a number of points on both faces of the specimens. The trepanation tests by Gunnert allowed to determine the relative deformations for a series of narrow strips cut in the central part of the joint parallel to the weld axis. These deformations have been converted to residual stress levels in the direction of the weld axis. These values were compared with the values of the tangential stress component determined by the EB method for this part of the weld. It has been shown that thermal annealing practically removes welding stress and mechanical annealing significantly reduces this stress. The results of both methods proved to be consistent both qualitatively and quantitatively - after taking into account the bending effect of the panels revealed by the EB method. This demonstrates the effectiveness and usefulness of the EB method in assessing stress in steel elements.
Źródło:
Badania Nieniszczące i Diagnostyka; 2019, 1; 12-16
2451-4462
2543-7755
Pojawia się w:
Badania Nieniszczące i Diagnostyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena sieciowania resztkowego wywołanego efektem samorozgrzania we włóknistych kompozytach epoksydowych z wykorzystaniem spektroskopii Ramana
Evaluation of residual cross-linking caused by self-heating effect in epoxy-based fibrous composites Rusing Raman spectroscopy
Autorzy:
Katunin, A.
Krukiewicz, K.
Turczyn, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142698.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
efekt samorozgrzania
zmęczenie cieplne
sieciowanie resztkowe
kompozyty polimerowe
spektroskopia Ramana
self-heating effect
thermal fatigue
residual crosslinking
polymer composites
Raman spectroscopy
Opis:
Mechaniczne obciążenia cykliczne struktur polimerowych wywołuje procesy dyssypacji energii mechanicznej, które prowadzą do powstania efektu samorozgrzania, tj. lokalnego wzrostu temperatury, odpowiadającemu gradientowi naprężeń. W szczególnych przypadkach obciążania zmęczeniowego, efekt samorozgrzania staje się procesem dominującym i nasila degradację strukturalną. Wcześniejsze badania w tym zakresie wykazują, że efekt samorozgrzania związany jest z sieciowaniem resztkowym grup epoksydowych (EP) w kompozytach włóknistych. Celem prezentowanych badań jest ocena stopnia sieciowania resztkowego oparta na analizie widm Ramana, profili temperaturowych oraz charakterystycznych temperatur w kompozytach poddawanych obciążeniom zmęczeniowym z występowaniem efektu samorozgrzania. Analizie poddano charakterystyczne pasma w widmach Ramana, a także charakterystyczne krzywe temperaturowe i ich zależność od częstotliwości wymuszenia. Uzyskane wyniki pozwalają na charakterystykę mechanizmów degradacji włóknistych kompozytów epoksydowych poddawanych zmęczeniu cieplnemu.
Mechanical cyclic loading of polymeric structures causes dissipation processes, which introduce the self-heating effect, i.e. the local temperature increase equivalent to the stress gradient. In some specific cases of fatigue loading the self-heating effect dominates the process and intensifies the structural degradation. Previous studies in this area show that the heating-up is connected with residual cross-linking of epoxy groups (EP) in the fibrous composites. The purpose of the presented study is an evaluation of degree of residual cross-linking and an analysis of Raman spectra with temperature profiles and characteristic temperatures of EP-based fibrous composites subjected to the fatigue loading with occurrence of the self-heating effect. The characteristic bands in Raman spectra as well as characteristic temperature history curves and their dependence on the excitation frequency were investigated. Obtained results allow for the characterization of degradation mechanisms of EPbased fibrous composites under thermal fatigue.
Źródło:
Chemik; 2014, 68, 11; 957-966
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of the Mathar method to identify internal stress variation in steel as a welding process result
Wykorzystanie metody Mathara do identyfikacji zmian naprężeń wewnętrznych w materiale stalowym po procesie spawania
Autorzy:
Kowalski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/396448.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
naprężenia własne
naprężenia pozostające
naprężenia pospawalnicze
skurcz spawalniczy
efekt Barkhausena
pomiar tensometryczny
metoda Mathara
internal stresses
residual stresses
post-welding stresses
post-welding creep
Barkhausen effect
tensometric measurement
semi-trepanation Mathar method
Opis:
The paper deals with the method to identify internal stresses in two-dimensional steel members. Steel members were investigated in the delivery stage and after assembly, by means of electric-arc welding. In order to perform the member assessment two methods to identify the stress variation were applied. The first is a non-destructive measurement method employing local external magnetic field and to detecting the induced voltage, including Barkhausen noise The analysis of the latter allows to assess internal stresses in a surface layer of the material. The second method, essential in the paper, is a semi-trepanation Mathar method of tensometric strain variation measurement in the course of a controlled void-making in the material. Variation of internal stress distribution in the material led to the choice of welding technology to join. The assembly process altered the actual stresses and made up new stresses, triggering post-welding stresses as a response for the excessive stress variation.
W artykule przedstawiono zastosowanie metod identyfikacji stanu naprężeń wewnętrznych występujących w płaskich materiałach stalowych. Materiał stalowy blachy badany był w stanie dostawy oraz po procesie jego łączenia za pomocą elektrycznego spawania łukowego. Do oceny stanu naprężeń wewnętrznych w badanych elementach wykorzystano dwie metody identyfikacji zamiany tego stanu. Pierwszą, była nieniszcząca metoda badawcza oparta na pomiarach z wykorzystaniem lokalnego, zewnętrznego pola magnetycznego i pomiarze wyindukowanego napięcia, które zawiera szum Barkhausena. Na podstawie jego analizy można określić stan naprężeń wewnętrznych materiału jaki występuje w jego przypowierzchniowej warstwie. Drugą była opisana w niniejszym artykule, metoda półtrepanacyjna Mathara, polegająca na tensometrycznym pomiarze zmiany odkształceń badanego materiału w trakcie powstawania kontrolowanego ubytku materiału w postaci wierconego otworu nieprzelotowego. Fakt zmiany rozkładu naprężeń wewnętrznych w badanym materiale wynikał zastosowanego sposobu połączenia elementów poprzez spawanie. Proces łączenia elementów płaskich spowodował powstanie nowego oraz zmianę istniejącego rozkładu naprężeń wewnętrznych. Proces spawalniczy wygenerował również odkształcenia pospawalnicze w łączonych elementach, które są odpowiedzią na nadmierną ich zmianę naprężeń wewnętrznych.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2017, No. 25(2); 125-136
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies