Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "renaissance art" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Muskets and handgonnes inlaid with bone” – ornaments of hand-held firearms in the 16th–17th centuries
„Muszkiety i rusznice kością sadzone”, czyli rzecz o zdobnictwie ręcznej broni palnej w XVI–XVII wieku
Autorzy:
Strzyż, Piotr
Skóra, Kalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941972.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
decorative art
Central Europe
firearms
matchlock
renaissance art
zdobnictwo
Europa Środkowa
broń palna
zamek lontowy
sztuka renesansowa
Opis:
Rozwój ręcznej broni palnej w XVI w. przebiegał w dwóch odrębnych kierunkach. Pierwszy to produkcja na potrzeby armii, drugi to broń wykonywana na potrzeby odbiorcy indywidualnego – szlachcica czy bogatego mieszczanina. Tutaj egzemplarze nie tylko powinny być niezawodne, ale przede wszystkim wyróżniać właściciela z tłumu jemu podobnych. W tym przypadku nie było więc miejsca na standaryzację, a raczej na kunszt i przepych zdobnictwa. Ich produkcją zajmowali się rusznikarze, sztyftarze ze snycerzami, sztyftarze-rytownicy oraz złotnicy. Wysoki kunszt ówczesnego rzemiosła widoczny jest szczególnie w przypadku zamków broni. Było to przede wszystkim rycie i wycinanie w żelazie, platerowanie innym metalem (brąz, mosiądz, srebro, złoto). Do ozdobienia nadawała się szczególnie blacha zamka kołowego, ale upiększano też poszczególne elementy składowe zamka, jak koło iskrowe czy kurek. Łoże broni też nie pozostało w zapomnieniu – wykładano je szlachetnymi odmianami surowców organicznych, jak kość, róg, masa perłowa. Obok rogu i kości tworzono także geometryczne wzory, wykonywane w wbijanych w drewno cienkich, żelaznych lub srebrnych drucikach, w których umieszczano kolorowe elementy kościane, rogowe czy perłowe. Do wykonania wartościowego łoża konieczny był odpowiedni materiał. Dominuje tu drewno liściaste, takie jak jawor, wiąz czy buk, oraz drzewa owocowe: czereśnia i gruszka, a od XVII w. także orzech. Do najprostszych motywów zdobniczych obecnych na elementach składowych broni zaliczyć można kompozycje ułożone z geometrycznie uformowanych płytek czy blaszek (różnego kształtu z rogu, kości lub z masy perłowej – niekiedy barwione na dowolny kolor). Najczęściej ozdabiano w ten sposób łoża. Z takich elementów układano dalsze kompozycje – różnokolorowe szachownice, kwiaty, gwiazdy itp. Częściej mamy do czynienia ze scenami rodzajowymi. Wydaje się, że na pierwszym miejscu należy wymienić scenki, które określiliśmy ogólnym mianem myśliwskich. Dynamiczny charakter posiadają też sceny batalistyczne przedstawiane na łożach. Czasami są to przemarsze wojsk lub pokaz musztry, niekiedy walka dwóch armii. Nie brak też wyobrażeń zamków i oblężeń. W pewnym związku z batalistyką pozostają sceny religijne, ograniczające się jednak właściwie do przedstawień Św. Jerzego walczącego ze smokiem. Bardzo popularnym motywem są także wyobrażenia fantastycznych zwierząt i postaci. „Faunę” reprezentują mityczne stwory, takie jak np. gryfy czy smoki. Ostatnia grupa tematyczna ma związek ze sztuką renesansu czerpiącej inspiracje w starożytności. Z tego względu wiele jest wyobrażeń postaci antycznych. Decydując się na zakup bogato zdobionych okazów ręcznej broni palnej, przede wszystkim starano się podkreślić osiągnięty status społeczny i wyróżnić się z licznego tłumu sobie podobnych obywateli. Z uwagi na wysoką cenę takich ekskluzywnych egzemplarzy, niejako przy okazji korzystnie lokowano kapitał. Zauważyć też należy, iż przeprowadzone zabiegi upiększające wzmacniały także walory bojowe broni, np. dzięki dodaniu okładzin łoże było bardziej odporne na działanie wilgoci, kurzu czy słońca, a wykładanie elementów składowych zamka zabezpieczało go z kolei przed żrącymi produktami spalania się prochu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki kultury zachodu i wschodu na przykładzie twórczości Hoca Mimara Sinana
Relationships of the Culture of West and East on the Example of Works of Hoca Mimar Sinan
Autorzy:
Banasik-Petri, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509636.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Orient
sztuka islamska
sztuka renesansowa
Sinan
Witruwiusz
Palladio
kompozycja architektoniczna
sztuka bizantyjska
sztuka grecka
Islamic art
Renaissance art
Vitruvius
architectonic composition
Byzantine art
Greek art
Opis:
W artykule, na podstawie wybranych obiektów architektonicznych, ukazano związki i przenikanie się myśli artystycznej i architektonicznej w XVI wieku między stolicą Wschodu – Stambułem a stolicą potęgi morskiej Zachodu – Wenecją. Przykładem wymiany myśli w dziedzinie teorii architektury, architektury i inżynierii jest twórczość tureckiego architekta Hoca Mimara Sinana (ok. 1489-1588) oraz weneckiego architekta Andrei Palladia (1508-1580). Fascynacja architekturą i sztuką Zachodu jest widoczna w twórczości Sinana w poszukiwaniu formy, dekoracji oraz sposobie kompozycji opartej na harmonii matematycznego piękna będącego funkcją witruwiańskiej triady – firmitas, utilitas, venustas. Sinan, opierając się na klasycznych zasadach sztuki budowania, potrafił nadać swoim budowlom nowy, indywidualny wyraz. Synergia klasycznego umiłowania piękna i orientalnego kunsztu dekoracji promieniowała na Zachód swoją maestrią, nie dziwi więc, iż wybitny teoretyk i praktyk, jakim był Andrea Palladio, uległ fascynacji rozwiązań architekta ze Wschodu. W artykule przybliżono te wątki, ukazując dwie niezwykłe osobowości artystyczne na podstawie wybranych realizacji oraz odnosząc się do dzieła łączącego architektów – traktatu Witruwiusza pt. O architekturze ksiąg dziesięć.
In her article, the author, based on the selected architectonic objects, showed the relationships and interpenetration of the artistic and architectonic thought in the 16th century between the capital of the East, Istanbul, and the capital of the maritime power of the West, Venice. An example of the thought in the field of the theory of architecture, architecture and engineering is the works of the Turkish architect Hoca Mimar Sinan (around 1489–1588) and the Venetian architect Andrea Palladio (1508–1580). Fascination of the architecture and art of West is evident in the works of Sinan in seeking for the form, decoration, and the way of composition based on the harmony of mathematic beauty being a function of the Vitruvian triad: firmitas, utilitas, venustas. Sinan, relying on the classic rules of the art of building, managed to provide his constructions a new, individual expression. The synergy of the classic love of beauty and the oriental art of decoration emanated to West with its mastery; therefore, it is not surprising that an outstanding theoretician and practitioner, Andrea Palladio, yielded to fascination of the resolutions of the architect from East. In her article, the author brought closer those topics, presenting the two unusual artistic personalities based on the selected accomplishments and referring to the art linking the architects – the treatise of Vitruvius, entitled De Architectura libri decem.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2015, 42(4)/2015 Architektura; 16-31
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tim Shephard, Sanna Raninen, Serenella Sessini, Laura Ştefănescu, „Music in the Art of Renaissance Italy, 1420‒1540”, London–Turnhout: Harvey Miller Publishers, 2020, ss. 408. ISBN 978-1-912554-02-7
Autorzy:
Grabiec, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806605.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
ikonografia muzyczna
muzyka renesansowa
sztuka renesansowa
muzyka we Włoszech
sztuka włoska
instrumenty muzyczne
muzyka aniołów
music iconography
Renaissance music
Renaissance art
music in Italy
Italian art
musical instruments
music of angels
Opis:
Artykuł dotyczy książki Music in the Art of Renaissance Italy 1420‒1540 autorstwa Tima Shepharda, Sanny Raninen, Serenelli Sessini i Laury Ştefănescu (Brepols 2020), poświęconej ikonografii muzycznej oraz muzyce w okresie renesansu we Włoszech. Jego celem jest prezentacja polskiemu czytelnikowi treści poszczególnych rozdziałów i zwrócenie uwagi na najważniejsze wątki i problemy poruszane przez autorów, a także na ciekawe ujęcie metodologiczne, które pozwoliło autorom spojrzeć na znane już tematy i dzieła z nowej perspektywy i ukazać je w szerokim kontekście kulturowym.    
The article concerns the book Music in the Art of Renaissance Italy 1420‒1540 by Tim Shephard, Sanna Raninen, Serenella Sessini and Laura Ştefănescu (Brepols 2020), devoted to music iconography and music during the Renaissance in Italy. Its purpose is to present the content of individual chapters to the Polish reader and draw attention to the most important threads and problems raised by the authors, as well as to an interesting methodological approach that allowed the authors to look at already known topics and works from a new perspective and show them in a broad cultural context.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 4; 165-172
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość Feliksa Stanisława Jasińskiego (1862–1901) i problemy graficznych odwzorowań dzieł sztuki
The work of Feliks Stanisław Jasiński (1862–1901) and the question of graphic reproductions of works of art
Autorzy:
Ubysz-Piasecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082093.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
19th Century Polish graphic arts
reproductive prints
reproductive graphics
19th Century artistic culture
19th century artistic taste
Renaissance art
art reproductions
art history as a discipline
Opis:
The article discusses the complex issues related to 19th-century reproductive prints. Its starting point is the oeuvre of Feliks Stanisław Jasiński, a Polish engraver who was mainly active in France. He specialized in reproductive prints of works of art, and is a relatively well- -known and researched figure in the history of Polish graphic arts. Outlining the context for his activities also becomes a contribution to reflections on the place of reproductive prints in 19th century artistic culture, as well as an attempt to define a framework for considering this type of graphic production. In citing various examples of modern reproductive graphics, its diversity is proven. Theses on the primacy of the criterion of “fidelity” and technological determination in the history of reproduction are rejected. Instead, the complex links between this field and various aspects of artistic culture are pointed out. Particular emphasis is placed on the links between the functions, form and production methods of such prints. Chief consideration is given to the type of reproductive graphics made by using traditional metal techniques, which apart from their informative functions, also performed important artistic functions, as evidenced by the described phenomena occurring with- in this field in the second half of the 19th century, and the accompanying written tradition, formed since the 18th century.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 41-58
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sul manoscritto testamentario di Bartolomeo Berrecci: uno sguardo storico-linguistico
On the Testamentary Manuscript of Bartolomeo Berrecci: A Historical and Linguistic View
Autorzy:
Palmarini, Luca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446551.pdf
Data publikacji:
2019-09-13
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Italian in XVI century
Bartolomeo Berrecci
Testament of Bartolomeo Berrecci
Renaissance art
Renaissance in Kraków
lingua italiana nel Cinquecento
testamento di Bartolomeo Berrecci
arte rinascimentale
Rinascimento a Cracovia
Opis:
The following article presents the analysis of the last will of the most famous Renaissance sculptor and architect in Poland: the Tuscan Bartolomeo Berrecci, creator of the Sigismund Chapel in the Wawel Cathedral in Kraków. After a brief historical-cultural introduction where the artist’s arrival in Poland and his function at the court of King Sigismund I the Old are presented, the transcription of the artist’s testament, written by his own hand in the Italian language and recorded in the archives of the ancient city of Kazimierz, is included, followed by an in-depth analysis. At first, the analysis will concentrate on content and structure: the characters and properties mentioned in the document will be presented along with the document’s form. Subsequently, morphological and terminological analyses will be carried out, which will confirm the use of the Florentine language of the late-fifteenth and early-sixteenth centuries, as well as the presence of specific terms related to the Polish reality in which the artist lived for almost 20 years, giving the document historical and linguistic value, in addition to classic values that are spiritual and notarial.
Il seguente articolo presenta l’analisi del testamento del più famoso scultore e architetto del Rinascimento in Polonia: il toscano Bartolomeo Berrecci, autore, tra le altre opere, della Cappella di Sigismondo nella cattedrale del Wawel a Cracovia. Dopo una breve introduzione storico-culturale in cui vengono presentati il suo arrivo in Polonia e la sua funzione alla corte del re Sigismondo il Vecchio, viene riportata la trascrizione del testamento dell’artista, redatto di propria mano in lingua italiana e conservato negli archivi dell’antica città di Casimiria, cui segue un’approfondita analisi. Dapprima essa sarà di carattere contenutistico e strutturale: verranno infatti esposti i personaggi e le proprietà citate nel documento, così come la sua forma. In seguito si passerà alle analisi morfologica e terminologica in cui si troveranno conferme dell’utilizzo della lingua fiorentina di fine Quattrocento e primi Cinquecento, ma anche la presenza di termini specifici, come p. es. prestiti integrati, legati alla realtà polacca in cui l’artista visse per quasi un ventennio, conferendo al documento stesso, oltre ai classici valori spirituale e notarile, anche quelli storico e linguistico.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2019, 10.1; 309-329
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ficino And Savonarola Two Faces of the Florence Renaissance
Autorzy:
Gawrońska-Oramus, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806836.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ficino; Savonarola; Pico della Mirandola; neo-Platonism; art; religion; Renaissance; republic; piagnoni; Apologia contra Savonarolam
Opis:
The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 61 (2013), issue 4. Analysis of the mutual relations between the main intellectual and spiritual authority of the Plato Academy—Marsilio Ficino on the one hand, and Girolamo Savonarola, whose activity was a reaction to the secularization of de Medici times on the other, and a thorough study of their argument that turned into a ruthless struggle, are possible on the basis of selected sources and studies of the subject. The most significant are the following: Savonarola, Prediche e scritti; Guida Spirituale—Vita Christiana; Apologetico: indole e natura dell'arte poetica; De contempt mundi as well as Ficino’s letters and Apologia contra Savonarolam; and also Giovanni Pica della Mirandoli’s De hominis dignitate. The two adversaries’ mutual relations were both surprisingly similar and contradictory. They both came from families of court doctors, which gave them access to broad knowledge of man’s nature that was available to doctors at those times and let them grow up in the circles of sophisticated Renaissance elites. Ficino lived in de Medicis' residences in Florence, and Savonarola in the palace belonging to d’Este family in Ferrara. Ficino eagerly used the benefits of such a situation, whereas Savonarola became an implacable enemy of the oligarchy that limited the citizens’ freedom they had at that time, and a determined supporter of the republic, to whose revival in Florence he contributed a lot. This situated them in opposing political camps. They were similarly educated and had broad intellectual horizons. They left impressive works of literature concerned with the domain of spirituality, philosophy, religion, literature and arts, and their texts contain fewer contradictions than it could be supposed. Being priests, they aimed at defending the Christian religion. Ficino wanted to reconcile the religious doctrine with the world of ancient philosophy and in order to do this he did a formidable work to make a translation of Plato’s works. He wanted to fish souls in the intellectual net of Plato’s philosophy and to convert them. And it is here that they differed from each other. Savonarola’s attitude towards the antiquity was hostile; he struggled for the purity of the Christian doctrine and for the simplicity of its followers’ lives. He called upon people to repent and convert. He first of all noticed an urgent need to deeply reform the Church, which led him to an immediate conflict with Pope Alexander VI Borgia. In accordance with the spirit of the era, he was interested in astrology and prepared accurate horoscopes. Savonarola rejected astrology, and he believed that God, like in the past, sends prophets to the believers. His sermons, which had an immense impact on the listeners, were based on prophetic visions, especially ones concerning the future of Florence, Italy and the Church. His moral authority and his predictions that came true, were one of the reasons why his influence increased so much that after the fall of the House of Medici he could be considered an informal head of the Republic of Florence. It was then that he carried out the strict reforms, whose part were the famous “Bonfires of the Vanities.” Ficino only seemingly passively observed the preacher’s work. Nevertheless, over the years a conflict arose between the two great personalities. It had the character of political struggle. It was accompanied by a rivalry for intellectual and spiritual influence, as well as by a deepening mutual hostility. Ficino expressed it in Apologia contra Savonarolam written soon after Savonarola’s tragic death; the monk was executed according to Alexander VI Borgia’s judgment. The sensible neo-Platonist did not hesitate to thank the Pope for liberating Florence from Savonarola’s influence and he called his opponent a demon and the antichrist deceiving the believers. How deep must the conflict have been since it led Ficino to formulating his thoughts in this way, and how must it have divided Florence's community? The dispute between the leading moralizers of those times must have caused anxiety in their contemporaries. Both the antagonists died within a year, one after the other, and their ideas had impact even long after their deaths, finding their reflection in the next century’s thought and arts. 
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4 Selected Papers in English; 63-86
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teofil Lenartowicz – the Mazovian lyre player, and heir of Italian Renaissance Artists. The case of ‘The Holy Workers’: the bas-relief and the poem
Teofil Lenartowicz – „lirnik mazowiecki” i spadkobierca renesansowych mistrzów włoskich. Na przykładzie płaskorzeźby i wiersza „Święci robotnicy”
Autorzy:
Bartnikowska-Biernat, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088390.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
19th-century Polish literature and art
Polish-Italian literary and cultural relations
Polish Romantic poetry
Romanticism and Italian Renaissance art
literature and sculpture
Florence
Teofil Lenartowicz (1822–1893)
Lorenzo Ghiberti (1378–1455)
Giovanni Dupré (1817–1882)
Enrico Pazzi (1818–1899)
literatura
rzeźba
romantyzm
renesans
interdyscyplinarność
Opis:
After moving to Italy in 1856, Teofi l Lenartowicz, inspired by the great Italian art and supported by the best Florentine artists of the time Giovanni Dupré and Enrico Pazzi, began studying sculpture. Lenartowicz’s sculptures were always connected with literature: his work shows how one infl uenced the other. It is no accident that his style as a sculptor has been called ‘poetic’ by the critics. The Polish immigrant was fascinated by the Italian Renaissance, and especially by the art of Lorenzo Ghiberti. At the same time, he never forgot about Polish folklore, which played a signifi cant role in his artistic vision. One of the most impressive examples of this intersection of infl uences is the bas-relief The Holy Workers, complemented by a poem bearing the same name.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 1; 77-86
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikołaj Kopernik – duchowny w czasach przełomu
Nicolaus Copernicus – a Clergyman in the Times of Breakthrough
Autorzy:
Radzimiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194113.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
the Church
the chapter of Ermland [Warmia]
the culture and art of the Renaissance
Royal Prussia
Toruń
Reformation
Opis:
The article presents Nicolaus Copernicus as a clergyman against the background of the momentous epoch in the history of Europe – the transition period from the Middle Ages to the Renaissance. It depicts the great astronomer, lawyer and economist against the background of the substantial cultural and religious event which took place in connection with the Reformation. In the text the author justifies why Copernicus, as a canon of Ermland, had a lower ordination, even when he took over the canonry of Ermland. The author also presents the context of Copernicus’ origin in Toruń and Royal Prussia.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2017, 82, 2; 51-69
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The complex of St. Florian and St. Catherine church in Gołąb as a unique example of military art of Lublin voivodeship
Autorzy:
Krupa, K.
Gleń, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/104774.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
defensive architecture
church
Loreto Chanel
Renaissance
Lublin Renaissance
Mannerism
military art
Zaor Jan
Likkel Piotr
Opis:
With the development of the civilization and the need to ensure safety for the next generation and cultural material, it became more and more vital to provide defence in case of danger. That is why, the character of residential space and historical architecture was influenced by the conflicts, which had various forms. Aside from the buildings, which were fulfilling visible and explicitly defined military function like e.g. fortresses or defence walls, there were also others that have been subjected to the process of incastellation to respond to the needs of the society. Giving the defensive character to the buildings that had originally completely different purpose, especially religious, had been developed since the Roman times. Military art was purely functional at the beginning. Later it was intertwined with decorations and other architectonic elements that were occurring e.g. in churches and conventual complexes. The aim of this article is to analyse the expression of the late Renaissance architecture with the elements of military art (ars militaris) in the discussed church, the Loreto Chapel and the wall, which together constitute the religious complex of St. Florian and St. Catherine in Gołąb in Lublin Voivodeship. Referring to functional and architectural-construction solutions of the subject of our research, the author discusses the topic of giving defensive character to religious buildings while keeping their functional layout, decorativeness and rich architectural expression typical for the architecture of the Lublin Renaissance.
Źródło:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury; 2018, 65, 1; 151-160
2300-5130
2300-8903
Pojawia się w:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ценные предметы в памятниках белорусской литературы XVI–XVII веков
Valuable objects in ancient Belarusian literature
Autorzy:
Kazanina, Viola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118249.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
valuable objects
art studies
antiquarian practice
ancient Belarusian literature
Renaissance
early Baroque
Opis:
The article describes and analyzes an artistic context of valuable objects in famous texts of ancient Belarusian literature (16th century – the first half of the 17th century) from the perspective of art studies and antiquarian practice. According to the author valuable objects in famous books of ancient Belarusian literature comprise gold and silver coins, pearl and precious stones, inlaid cult objects and weapons, exotic plants and animals, antiquarian books, coats of arms, musical instruments, imported fabrics and luxurious interiors. In the artistic context all above-mentioned objects are symbols of beauty ideals and diversity of the Renaissance and early Baroque in Europe.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2019; 239-249
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies