Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "religious practice" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Rola metafor w soteriologii wczesnego buddyzmu tantrycznego
Functions of Metaphors in the Soteriology of Early Tantric Buddhism
Autorzy:
Szymański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146693.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
tantric Buddhism
metaphor
soteriology
religious practice
visualisation
buddyzm tantryczny
metafora
soteriologia
praktyka religijna
wizualizacja
Opis:
Artykuł jest poświęcony specyficznej roli metafor w dwóch modelach praktyki religijnej, które funkcjonowały we wczesnej wadźrajanie. W obu modelach za cel praktyki uznawano trwałą zmianę sposobu funkcjonowania umysłu adepta, która ma charakter kognitywny. Modyfikację tę utożsamiano ze spontanicznym aplikowaniem określonych pojęć metaforycznych do interpretacji danych doświadczenia. Pojęcia te są ściśle związane z koncepcją natury buddy. Praktykę religijną wadźrajany można rozumieć jako dążenie do wypełnienia spostrzeżeniową naocznością najważniejszego z tych pojęć, tj. metafory strategicznej (umysł to mandala). Dokonywać się to ma w trakcie specjalnego aktu wizualizacji w kontekście rytualnym. Do istotnych cech takiego aktu należy brak poczucia różnicy między imaginacją a percepcją oraz zanik poczucia odrębności własnej osoby względem wizualizowanej mandali. Można wyróżnić sześć typów metafor ważnych w soteriologii wczesnej wadźrajany. Trzy typy to narzędzia transformacji aktywności poznawczej, zaś pozostałe mają motywować adeptów do podjęcia określonych działań.
The functions of new metaphors in early tantric Buddhism are analysed in the paper. Two models of religious practice are concerned. According to both of them, the goal of tantric practice is permanent modification of the practitioner’s cognitive activity. That modification can be understood as willingness to implement particular metaphors spontaneously into the process of perceptive data interpretation. Those metaphorical concepts are closely related to the conception of Buddha nature. Religious practice of Vajrayâna can be seen as striving for experiential substantiation for the main of those metaphors (mind is mandala). Special act of visualization in ritual context is expected to be such substantiation. Six types of metaphors important in the soteriology of the early Vajrayâna can be distinguished. All of them are discussed in the paper.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2023, 64; 47-67
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recent trends in religious adherence and practice among Muslims in the Netherlands, and Amsterdam in particular
Autorzy:
Knippenberg, Hans
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634055.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Muslims, religious adherence and practice, the Netherlands, Amsterdam
Opis:
In the last 60 years, the number of Muslims in the Netherlands has increased considerably from 300 to more than 827,000. Immigration, in particular from Turkey and Morocco, was the main cause. In the same time period, Dutch society was secularising to a large extent. About 60% of the Dutch population is no longer affiliated with a religion. This paper focus on two questions. Is the Muslim population secularising as well? Is a Muslim religious identity hindering integration in, or identification with, (secular or Christian) Dutch society? To answer these questions, the results of recent surveys, both on the national and on the local (Amsterdam) level, have been analysed after considering existing theories on secularisation and immigrant integration. The results show that after initial indications of secularisation, there is no secularisation among Muslims of Turkish and Moroccan origin in the last decade ; mosque attendance by the second generation has actually increased. Existing theories on secularisation, such as the classical secularisation paradigm and market theories can not explain these developments, perhaps with the exception of the theory of existential security. Also assimilation theories do not prove to be valid. It appears that there is a continuing religious vitality among these immigrant groups as a consequence of socialisation in immigrant families and communities with relatively strong intra-group ties. Also the possibility of a kind of “reactive religiosity” in confrontation with an increasing public hostility towards Islam cannot be excluded. Concerning the second research question, there proved to be a positive correlation between religious identification (with Islam) and ethno-national identification (with the country of origin), which could hinder integration in, and identification with, Dutch national society. However, it does not hinder identification with the local (Amsterdam) society, which is relatively strong and functions as a “ bridging identity ” with the national society.
Źródło:
Prace Geograficzne; 2014, 137
1644-3586
Pojawia się w:
Prace Geograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The purpose of non-theistic devotion in the classical Indian tradition of Sām khya-Yoga
Autorzy:
Jakubczak, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437569.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Indian philosophy
non-theism
atheism
religious practice
meditation
iśvara
svabhavika
Samkhya
Yoga
God in Yoga
filozofia indyjska
nie-teizm
ateizm
praktyka religijna
medytacja
īśvara
bóg w jodze
svābhāvika
sankhja
joga
Opis:
The paper starts with some textual distinctions concerning the concept of God in the metaphysical framework of two classical schools of Hindu philosophy, Sāṃkhya and Yoga. Then the author focuses on the functional and pedagogical aspects of prayer as well as practical justification of “religious meditation” in both philosophical schools. A special attention is put on the practice called īśvarapraṇidhāna, recommended in Yoga school, which is interpreted by the author as a form of non-theistic devotion. The meaning of the central object of this concentration, that is puruṣa-viśeṣa, is reconsidered in detail. The subject matter is discussed in the wider context of yogic self-discipline that enables a practitioner to overcome ignorance ( avidyā) and the narrowness of egotic perspective ( asmitā), recognized in the Hindu darśanas as the root-cause of all suffering or never-fulfilled-satisfaction ( duḥkha). The non-the¬istic devotion and spiritual pragmatism assumed by the adherents of Sāṃkhya-Yoga redefines the concept of “God” ( īśvara) as primarily an object of meditative practice and a special tool convenient for spiritual pedagogy.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 1; 55-68
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo osób pozbawionych wolności do wyżywienia przygotowanego według wymogów religijnych. Regulacje normatywne a trudności praktyczne
The Right of Persons Deprived of their Liberty to Have their Food Prepared According to the Religious Requirements. Normative Regulations and Practical Impediments
Le droit des personnes privées de leur liberté à la nourriture préparée selon les exigences religieuses. Réglementations normatives et les difficultés pratiques
Autorzy:
Nikołajew, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917405.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wolność sumienia i religii
prawo do wyżywienia religijnego
skazani i tymczasowo aresztowani
freedom of conscience and religion
the right to religious dietary practice
convicts and detainees
Opis:
Prawo osób pozbawionych wolności do korzystania przez nich z wyżywienia przygotowanego według norm religijnych to uprawnienie wynikające z przepisów międzynarodowych i uregulowań krajowych, w tym Konstytucji. Rzeczpospolita Polska przyjęła na siebie obowiązek realizacji postanowień Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (art. 9), jednak kazus Jakóbskiego ujawnił nieprawidłowości działania państwa polskiego ograniczającego możliwość korzystania z diety religijnej w więzieniu. Także przepisy ustawowe oraz akty wykonawcze w tym zakresie nie są dostosowane do tego, żeby realizacja tego uprawnienia nie napotykała na obiektywne trudności. Na tego rodzaju trudności zwraca się też uwagę w skargach osadzonych składanych do organów krajowych w trybie przewidzianym prawem wewnętrznym. Poza tym potrzeba uregulowania tych kwestii wpłynie też na poprawę funkcjonowania personelu więziennego zobowiązanego do zapewnienia skazanym odpowiednich standardów żywieniowych i wyznaniowych.
The right of persons deprived of their liberty to have their food prepared according to the religious norms is a standard resulting from both international and domestic regulations, including the Constitution. The Republic of Poland assumed the obligation to implement the provisions of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms (Art. 9); nonetheless, the case of Jakóbski revealed that certain irregularities have been committed by Poland, which restricted the prisoner's possibility to follow religious dietary practices. Furthermore, the legislative provisions and implementing regulations in this respect are not sufficient to overcome the objective barriers for pursuit of this right. Such difficulties are often mentioned in the complaints submitted by the prisoners to the domestic authorities pursuant to the procedures provided for in the internal regulations. Furthermore, the provision of regulatory framework for these issues will also improve the functioning of the prison staff responsible for ensuring proper dietary and religious standards for prisoners.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 151-169
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magic in Private and Public Lives of the Ancient Romans
Autorzy:
Kaczor, Idaliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041436.pdf
Data publikacji:
2020-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ancient magic practice
homeopathic magic
black magic
ancient Roman religion
Roman religious festivals
Opis:
The Romans practiced magic in their private and public life. Besides magical practices against the property and lives of people, the Romans also used generally known and used protective and healing magic. Sometimes magical practices were used in official religious ceremonies for the safety of the civil and sacral community of the Romans.
Die Römer praktizierten Magie in ihrem privaten und öffentlichen Leben. Neben magische Praktiken gegen das Eigentum und das Leben von Menschen, verwendeten die Römer auch allgemein bekannte und verwendete Schutz- und Heilmagie. Manchmal wurden magische Praktiken in offiziellen religiösen Zeremonien zur Sicherheit der bürgerlichen und sakralen Gemeinschaft der Römer angewendet.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2020, 23; 53-72
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany w wykonawstwie ludowych śpiewów religijnych z Wąwolnicy (1970-2020). Konfrontacja materiałów archiwalnych z najnowszymi badaniami terenowymi
Transformations in the Performance of Folk Religious Chants from Wąwolnica (1970-2020): Confronting Archival Materials with Recent Field Research
Autorzy:
Habza, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341656.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ludowe śpiewy religijne
pobożność ludowa
Wąwolnica
badania terenowe
praktyka wokalna
folk religious chants
folk piety
field research
vocal practice
Opis:
Artykuł porusza kwestię wykonawstwa i wariabilności ludowych śpiewów religijnych z Wąwolnicy w Lubelskiem w optyce przemian, których prześledzenie stało się możliwe dzięki odniesieniu współczesnych wypraw badawczych (lata 2019-2020) do wyników badań archiwalnych z 1970 r. Wybór najbardziej reprezentatywnych przykładów specyfiki śpiewu danej społeczności został przedstawiony w formie transkrypcji muzycznych, prezentujących graficzny zapis wykonawstwa pieśni, pozyskanych w ramach nagrań archiwalnych i współczesnych. Charakterystyczne zdają się być przeobrażenia repertuaru śpiewów, przyspieszenie tempa niektórych wykonań, a także ograniczenie ornamentacji wokalnej, przy jednoczesnym zachowaniu cech wariabilności melodyczno-rytmicznej, właściwych lokalnej tradycji wykonawczej.
This article addresses the issue of the performance and variability of folk religious chants from Wąwolnica in Lublin Region from the perspective of transformations, the tracing of which has been made possible by comparing contemporary research expeditions (2019-2020) to the results of archival research from 1970. A selection of the most representative examples of the specifics of a community’s singing is presented in the form of musical transcriptions and by the use of a graphic record of the performance of the songs, acquired through archival and contemporary recordings. The transformations of the chant repertoire, the acceleration of the tempo of some performances, and the reduction of vocal ornamentation, while retaining the features of the melodic-rhythmic variation inherent in the local performance tradition, appear to be characteristic of such singing.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 12; 69-85
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czego wierzący może się nauczyć od niewierzącego o moralności?
What Can a Believer Learn from a Non-believer about Morality?
Autorzy:
Łuków, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047866.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religious ethics
normative ethics
moral education
moral theory and practice
etyka religijna
etyka normatywna
wychowanie moralne
teoria i praktyka moralności
Opis:
Etycy i moraliści upatrujący podstaw moralności w religii często twierdzą o swoich kolegach po fachu nie odwołujących się do takich podstaw, że tym ostatnim brakuje solidnego gruntu dla obiektywnie wiążących norm moralnych. Twierdzą też, że skuteczny program wychowania moralnego wymaga kontekstu przekonań religijnych. Artykuł stawia tezę, że moralność jednostki – rozumiana jako całokształt jej działań i postaw – nie mająca podstaw w religii nie jest gorzej ugruntowana od moralności osoby, która taką podstawę posiada. Jest tak dlatego, że ani filozoficzna, ani teologiczna normatywna teoria moralności nie jest podstawą dla działań i postaw jednostek. Źródło zbudowania moralnego znajduje się w praktyce społecznej, na którą składa się między innymi przykład dawany przez wychowawców i inne znaczące osoby, wytwory kultury i praktyka życia politycznego.
Ethicists and moralists who see religion as a foundation of morality often claim that their colleagues, who do not refer to such a foundation, lack a firm ground for objectively binding moral norms. They also claim that an effective program of moral education must be located in the context of religious beliefs. The article's main thesis is that individual morality, i.e. all actions and attitudes of a person, which are not founded on religion is not less grounded than a morality which does claim to have such a foundation. The reason for this is that neither philosophical nor theological normative theory of morals is the foundation for actions and attitudes of individuals. The source of moral edification lies in social practice which is made up of examples given by educators and other significant individuals, cultural artifacts, and the practice of political life.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 41-50
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oskar Kolberg i etnomuzykologia wobec ludowej pieśni religijnej
Autorzy:
Dahlig, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668829.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Oskar Kolberg
ethnomusicology
religious song
folk and peasant musical tradition
vocal practice
transmission of musical repertoire
etnomuzykologia
pieśń religijna
tradycja ludowa
praktyka wokalna
przekaz repertuaru muzycznego
Opis:
The text presents a history of research on the Catholic folk singing in Poland with a special regard to works of the greatest Polish ethnographer, Oskar Kolberg (1814–1890). Karol Kurpiński, a composer and the director of the National Theatre, who was the first to debate on folk music in 1820, had promoted a functional definition of a folk song embracing also religious singing in national language. Anthologies of the texts of folk song edited in 1830s and 1840s put stress, however, on possibly original repertoire of peasants transmitted orally and by memory. Religious songs as being learned basically from prints were usually not included into folklore studies. But culture changes in the course of the 19th century have induced explorers to document also older religious songs in folk use, such as carrols (Michał Marcin Mioduszewski 1843). Oskar Kolberg was concentrated mainly on regional specificity of each part of the country. That is why the standardized repertoire of religious songs performed in churches did not attract much of his attraction. In spite of his preferences, he had written down about 800 religious songs in the whole collection of 20.000 vocal and instrumental pieces. These 800 songs refer to local repertories accompanying the Lenten, Easter, Christmas, the cult of saint patrons and connected with other contexts such as funeral ceremonies. The reason for respecting also religious singing in Kolbergs works was a significance of the oral way of performing resulting in huge amount of variants which were determined also by strictly regional features of traditional singing. Performance practice became a common interest for both ethnomusicology and hymnology since the 1970s, so the more that elements of Gregorian chant have survived in living tradition up till now.
Niniejszy artykuł przedstawia historię badań nad katolickim śpiewem ludowym w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem pracy największego polskiego etnografa, Oskara Kolberga (1814–90). Karol Kurpiński, kompozytor i dyrektor Teatru Narodowego, inicjator pierwszej debaty na temat muzyki ludowej w 1820 roku, zaproponował funkcjonalne ujęcie pieśni ludowej, której definicja obejmowała także pieśni religijne śpiewane w języku narodowym. Antologie tekstów pieśni ludowych wydawane w latach 30. i 40. XIX wieku zawierały możliwie najbardziej oryginalny repertuar pieśni chłopskich przekazywanych ustnie i pamięciowo. Pieśni religijne, jak wynika z druków, nie były zwykle włączane do badań folklorystycznych, jednak zmiany kulturowe, jakie zachodziły na przestrzeni XIX wieku, skłoniły badaczy do dokumentowania również starszych pieśni religijnych wykorzystanych w tradycji ludowej, takich jak kolędy (Michał Marcin Mioduszewski 1843). W swoich badaniach Oskar Kolberg był skoncentrowany głównie na specyfice regionalnej poszczególnych części kraju, dlatego też znormalizowany repertuar pieśni religijnych wykonywanych w kościołach w zasadzie go nie interesował. Jednak mimo swoich preferencji badawczych Kolberg spisał około 800 pieśni religijnych z bogatej kolekcji 20 tysięcy utworów wokalnych i instrumentalnych. Te 800 utworów wchodzi w skład lokalnych repertuarów towarzyszących obrzędom wielkopostnym, wielkanocnym, bożonarodzeniowym, a także związanym z kultem świętych patronów oraz innym, takim jak np. ceremonie pogrzebowe. Powodem uwzględnienia śpiewów religijnych w pracach Kolberga był również fakt ich ustnego przekazywania, który skutkował ogromną wariantywnością pieśni. Niektóre z wariantów nabierały specyficznych cech określanych przez lokalną tradycję śpiewaczą. Praktyka wykonawcza zyskała od 1970 roku zainteresowanie badawcze zarówno etnomuzykologów, jak i hymnologów, tym bardziej że zawarte w pieśniach elementy chorału gregoriańskiego przetrwały w żywej tradycji aż do naszych czasów.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunikacja pastoralna w aspekcie wspólnotowym
Pastoral Communication in the Communal Aspect
Autorzy:
Przybyłowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944172.pdf
Data publikacji:
2017-11-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
komunikacja pastoralna
teoria i praktyka pastoralna
wspólnota
przemiany religijne
zagubienie
dojrzałość chrześcijańska
miłość
pastoral communication
theory and practice of pastoral community
religious
transformation loss
Christian maturity
love
Opis:
Artykuł omawia problemy nowej komunikacji pastoralnej, która powinna mieć wymiar wspólnotowy. Komunikacja pastoralna jest dzisiaj znaczącym obszarem badań teologii pastoralnej, której celem jest poznanie życia i działalności współczesnego Kościoła. Współcześni chrześcijanie bardzo często są zalęknieni i zagubieni. Z tego powodu nauczanie Ewangelii nie przynosi spodziewanego owocu. Dlatego nauka Chrystusa powinna być głoszona we wspólnocie, w której ludzie doświadczą miłości i odnajdą sens i cel swojego życia.
The article discusses the problem of new pastoral communication that, due to the changes taking place in the Church and in the world, should have a communal character. Nowadays, pastoral communication is a significant research area of Pastoral Theology whose aim is to study the life and activity of the modern Church. Today’s Christians very often feel afraid and lost. For this reason, the teaching of the Gospel does not yield the expected fruit. This is why, the teaching of Christ should be proclaimed in the community in which the confused will experience love and find the meaning and purpose in their lives.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 4; 37-47
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprzeciw sumienia w praktyce pielęgniarki i położnej. Analiza rozwiązań polskich i wybranych rozwiązań europejskich
Conscientious Objection in the Practice of Nurses and Midwives. Analysis of Polish and Selected European Solutions
Autorzy:
Dobrowolska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401164.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sprzeciw sumienia
praktyka pielęgniarska
etyka pielęgniarska
klauzula sumienia
prawo wyznaniowe
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
conscientious objection
nursing practice
nursing ethics
Churches and Religious Association
conscience clause
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
religious freedom
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie dyskusji krajowych i europejskich dotyczących klauzuli sumienia w praktyce pielęgniarki i położnej wraz z analizą problemów, jakie mogą towarzyszyć aplikacji tej regulacji do realiów klinicznych. Kategoria klauzuli sumienia w praktyce medycznej jest definiowana jako specjalna etyczno-prawna regulacja, która daje m.in. pielęgniarkom/położnym prawo odmowy wykonywania zabiegów, które są sprzeczne z uznawanym przez nie systemem wartości. Główny problem podnoszony w dyskusji nad wykorzystaniem klauzuli sumienia w warunkach klinicznych jest sytuacja kolizji dwóch istotnych praw człowieka: prawa wolności sumienia personelu medycznego i prawa pacjenta do legalnych w jego kraju procedur medycznych. Podkreśla się dość powszechnie, że choć prawo do sprzeciwu sumienia pielęgniarek/położnych czy lekarzy jest akceptowane to nie ma ono charakteru absolutnego. Nie można się do niego odwołać w sytuacji nagłej, kiedy występuje zagrożenie życia lub zdrowia pacjenta. Regulacje deontologiczno-prawne w państwach Europy podają podobne warunki, jakie muszą zostać spełnione, aby pielęgniarka mogła skorzystać z tego prawa. Mimo to, praktyka klauzuli sumienia w warunkach klinicznych nie jest wolna od problemów.
The aim of this article is to present national and European discussions on the conscience clause in the practice of nurse and midwife, together with the analysis of the problems which are associated with application of this regulation to the clinical realities. The conscientious clause in medical practice can be defined as a kind of special ethical and legal regulation which gives nurses/midwives right to object to actively perform certain medical procedures which are against their personal system of values. The main issue underlined in the discussion regarding practising conscientious objection in the clinical setting is the collision of two human rights: the right to conscientious objection of medical personnel and the right of patients to specific medical procedures which are legal in their country. However, it is emphasized that eventhough the right to the conscientious objection in nurses/midwives or phisicians practice is widely accepted it is not absolute and this regulation can not be used in cases of danger to life or serious damage to the health of the patient. Deontological and legal regulations in Europe indicate similar conditions which have to be fulfilled if nurse wants to use this right. Neverthereless, application this regulation to the clinical reality is not free of problems.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 249-266
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Формування радянської тоталітарної моделі державно-церковних відносин
Formation of the Soviet Totalitarian Model of State-church Relations
Autorzy:
Otrosh, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51604525.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
політика більшовиків у галузі релігії
ленінські основи радянської тоталітарної моделі державно-церковних відносин
гоніння на православну церкву та фізичні розправи над представниками духовенства
радянське антирелігійне законодавство та практика його застосування
кампанія з розкриття святих мощей
кампанія з вилучення церковних цінностей
the policy of the Bolsheviks in the field of religion
the Leninist foundations of the Soviet totalitarian model of state-church relations
the persecution of the Orthodox Church and physical massacres of the clergy
the Soviet anti-religious legislation and the practice of its application
the campaign to reveal holy relics
the campaign to seize church values
Opis:
У статті ставиться завдання дослідження сформованої в часи правління Леніна радянської тоталітарної моделі державно-церковних відносин, яка після Жовтневої революції 1917 р. принципово змінила релігійну ситуацію в країні. Прихід до державного керівництва більшовицької партії означав для православної церкви настання епохи жорстоких гонінь. При негативному ставленні до всіх релігій більшовики виявляли особливу ворожість до православ’я, тому їх  відносини з церквою з самого початку набули конфліктних форм. Декрет Ради Народних Комісарів «Про відокремлення церкви від держави» від 20 січня 1918 р. позбавив православну церкву юридичних і майнових прав та заклав основи її безправного становища на увесь період існування радянської влади. Цей декрет став замахом на весь устрій церковного життя і актом відкритого гоніння на церкву. Розпочався активний процес захоплення та вилучення монастирських і церковних будівель. Тисячі духовних осіб та активних віруючих були кинуті до в’язниць і концтаборів, масово відбувалися позасудові розправи над ними. Проведена більшовиками протягом 1918-1920 рр. блюзнірська кампанія з розкриття рак зі святими мощами стала першою з найбільших  загальнодержавних антицерковних акцій за всю історію радянського періоду. Вилучені у монастирях і соборах святі мощі поміщалися в атеїстичні музеї. Особи, винні у протидії розкриттю рак зі святими мощами, притягалися до кримінальної відповідальності. Одночасно відбувалося масове закриття монастирів, у них вилучалися земельні угіддя та будівлі, проводилися реквізиції та пограбування церковних цінностей, насельники виселялися і зазнавали репресій. Під виглядом проведеної 1922 р. кампанії з вилучення у храмах предметів із дорогоцінних металів для реалізації на допомогу голодуючим розпочалися безпосередні каральні дії проти церкви. До обвинувачених в організації протидії вилученню церковних цінностей застосовувалася вища міра покарання. У цей період більшовики намагалися також усунути від церковного управління патріарха Тихона та інших авторитетних архіпастирів, щоб зруйнувати єдність церкви, зробити її підконтрольною, а в подальшому розкласти та знищити. Протистояння з православною церквою було основою радянської релігійної політики в період правління Леніна. Стосовно до інших конфесій, всупереч деклараціям про повну рівноправність усіх релігій у радянській державі, у перші роки після Жовтневої революції політика більшовиків була менш жорсткою. У пропагандистських цілях «колишній панівній» православній церкві протиставлялися усі інші релігії, які раніше обмежувалися у правах або переслідувалися царизмом. Однак наприкінці 1923 р. (вже без участі тяжко хворого Леніна, який раніше був безпосередньо причетний до прийняття практично всіх принципово важливих рішень радянського уряду і більшовицької партії щодо церковної політики) в СРСР формується нова структура здійснення державної релігійної політики та відбувається перехід радянської держави до більш гнучкого курсу щодо церкви (так званий «релігійний неп»).
The article sets the task of researching the Soviet totalitarian model of state-church relations formed during Lenin’s reign, which fundamentally changed the religious situation in the country after the October Revolution of 1917. The coming to the state leadership of the Bolshevik Party meant the beginning of an era of brutal persecution for the Orthodox Church. With a negative attitude towards all religions, the Bolsheviks showed particular hostility towards Orthodoxy, so their relations with the church took conflicting forms from the very beginning. The Decree of the Council of People’s Commissars “On the Separation of Church and State: of January 20, 1918 deprived the Orthodox Church of its legal and property rights and laid the foundations for its lawless position for the entire period of Soviet rule. This decree became an attack on the entire system of church life and an act of open persecution of the church. An active process of seizure and seizure of monastery and church buildings began. Thousands of clergy and active believers were thrown into prisons and concentration camps, extrajudicial massacres took place against them en masse. The blasphemous campaign conducted by the Bolsheviks during 1918-1920 to reveal the cancer with holy relics became the first of the largest nationwide anti-church actions in the entire history of the Soviet period. Holy relics removed from monasteries and cathedrals were placed in atheistic museums. Persons guilty of resisting the opening of coffins with holy relics was held criminally liable. At the same time, there was a mass closure of monasteries, their land and buildings were seized, church valuables were requisitioned and looted, the inhabitants were evicted and subjected to repression. Direct punitive actions against the church began under the guise of a 1922 campaign to seize objects made of precious metals from temples for use in aid of the starving. A higher measure of punishment was applied to those accused of organizing opposition to the seizure of church valuables. During this period, the Bolsheviks also tried to remove Patriarch Tikhon and other authoritative archpastors from the church administration in order to destroy the unity of the church, make it under their control, and subsequently disintegrate and destroy it. Confrontation with the Orthodox Church was the basis of Soviet religious policy during the period of Lenin’s rule. In relation to other confessions, contrary to the declarations of full equality of all religions in the Soviet state, in the first years after the October Revolution, the policy of the Bolsheviks was less strict. For propaganda purposes, the “former ruling” Orthodox Church was opposed to all other religions that were previously restricted in their rights or persecuted by tsarism. However, at the end of 1923 (already without the participation of the seriously ill Lenin, who had previously been directly involved in the adoption of almost all fundamentally important decisions of the Soviet government and the Bolshevik Party regarding church policy), a new structure for the implementation of state religious policy was formed in the USSR and the transition of the Soviet state to a more flexible of course regarding the church (the so-called “religious non”).
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2022, 20; 183-209
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies