Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "religious pedagogy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
Ksiądz profesor Władysław Kubik – dydaktyk w służbie katechezy
Father Professor Władysław Kubik – Educationalist in the Service of Religious Education
Autorzy:
Dziekoński, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558723.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
dydaktyka
katecheza
metodyka
pedagogika
religia
szkoła
wiara
Władysław Kubik
wychowanie
didactic method
faith
methodology
pedagogy
religious instruction and education
school
Opis:
Dwadzieścia lat katechezy w polskiej szkole jest znakomitą okazją do wspomnień, analiz, podsumowań i wyciągania wniosków na przyszłość. W tej bogatej i wielopłaszczyznowej refleksji nie można pominąć tych, którzy nakreślili w ostatnich dziesięcioleciach kierunki rozwoju polskiej katechezy. Wśród znakomitych katechetyków wyjątkowe miejsce zajmuje ks. prof. Władysław Kubik – najwybitniejszy dydaktyk polskiej katechezy okresu powojennego, niekwestionowany autorytet w tej dziedzinie, pionier w odkrywaniu związków pomiędzy katechetyczną posługą słowa i dydaktyką; nestor polskiej katechetyki, wybitny specjalista w zakresie opracowania podręczników do katechezy i nauki religii.
The twentieth anniversary of reintroducing religious education to Polish schools is an excellent opportunity to reminisce, to analyse, to re‑examine and to draw conclusions for the future. In this rich and multifaceted reflection we cannot omit those who in the last decades outlined the directions for the development of Polish religious education. Among many distinguished religious instruction teachers, an important place is occupied by a Jesuit, professor Władysław Kubik. He is the most outstanding educationalist in the field of religious education in the post‑war period, an unquestionable authority in this area, a pioneer in discovering connections between religious education ministry and didactics, the doyen of Polish religious instruction, a remarkable specialist in the field of religious instruction textbooks and of teaching religious education. Despite the advanced age, Professor is still an active person. This year he has published a new version of the textbook for the second grade of primary school. What distinguishes „Close to the Heart of Jesus” is its graphic layout. The book presents paintings, works of art and photos from everyday life and from the liturgy adjusted to the mentality of a student. Lavish illustrations and photos not only make the book more attractive, but they also fulfil information function. Professor’s presence in religious education in Poland is exceptionally creative, and at the same time cheerful, friendly and modest, and it motivates others to fruitful work. Father Professor Władysław Kubik can brilliantly combine theory with practice and in this way point out new solutions for the future.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 165-178
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko jako podmiot katechezy w kontekście zmieniającej się sytuacji społeczno‑kulturowej
The child as the subject of catechesis in the context of changing socio‑cultural situation
Autorzy:
Filipiak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558827.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
dziecko
katecheza
pedagogika
personalizm chrześcijański
podmiotowość
przemiany kulturowe
wychowanie religijne
catechesis
child
Christian personalism
cultural transformations
pedagogy
religious education
subjectivity
Opis:
Dokumenty Kościoła na temat katechezy postulują postrzeganie dzieci jako aktywnych i świadomych podmiotów przekazu wiary. Artykuł podejmuje kwestię rozumienia podmiotowości dziecka w historii katechezy oraz problematykę dzieciństwa we współczesnej kulturze. Dzieci żyją w coraz bardziej skomplikowanym świecie, w którym dochodzą do głosu takie zjawiska jak indywidualizm, pluralizm i zerwanie z tradycją. W tym kontekście pojawia się pytanie o zadania, które ma do spełnienia katecheza, by sprostać wyzwaniom obecnego czasu i jednocześnie pozostać „wierną człowiekowi”. W tym celu konieczne jest przede wszystkim uznanie prawa dziecka do „pierwszej naiwności”, poszukiwanie adekwatnego języka oraz uczenie wiary, a nie tylko religii.
Christian anthropology is personalistic, i.e. the man is a person who has unique position among other beings. The current catechetical documents of the Church require therefore that those to whom communication of the faith is addressed are seen as active, conscious subjects and not as passive objects of education. This also applies to children. Social changes of the past 20 years have had a decisive influence on the situation of the child in Poland. The article approaches the issue of understanding the child’s subjectivity in the history of catechesis as well as the problems of childhood in contemporary culture. It may be said that the children of today live in an increasingly complex world in which such processes as (i) individualism, (ii) pluralism and (iii) breaking the continuity of tradition come to the fore. In this context, the question arises what tasks catechesis has to perform, in order to meet the challenges of our times. At the same time catechesis should remain faithful to the principle that in the process of the faith communication, the child must be an active subject, conscious and co‑responsible, and not merely a silent and passive recipient. For this purpose it is necessary (i) to recognize the right of the child to “first naivety”, (ii) to search for an adequate language and (iii) to teach the faith, not just religion by means of incorporating elements of the celebration combined with recounting the history of salvation to the catechetical process.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 28; 43-71
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłość jako wartość moralna w pracy edukacyjnej nauczyciela religii
Love as Moral Value in Educational Work of a Religion Teacher
Autorzy:
Zellma, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340307.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nauczyciel religii
miłość
nauczanie religii
wychowanie
edukacja religijna
aksjologia
pedagogika personalistyczna
religion teacher
love
religion teaching
education
religious education
axiology
personalistic pedagogy
Opis:
The religion teacher performs a significant role in religion teaching at school. One of the meaningful elements of this service is love understood as moral value. Hence, answers have been sought to the following questions: what role is played by love in the religion teacher’s educational work? What factors condition the religion teacher’s educational work that is inspired by love? Answering these questions first the author tried to explain the terms that are key ones for the issue addressed in the present article, i.e. “love”, “value”, “the religion teacher’s work”. She refers here to personalistic philosophy and pedagogy as well as to theology. Against the background of these concepts the questions that are fundamental for the catechetical service are shown, as they are based on Christian axiology. It is shown that love understood first of all as an encounter with another man, affirmation of his person, being a gift for him, showing kindness to him, appears as a significant moral value in the religion teacher’s educational work. It is in the center of catechetical service and protects one from pragmatism or instrumentalism, contributing to building genuine bonds with God and with another man.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2011, 3; 239-252
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne ukierunkowania niemieckiej pedagogiki religijnej
Modern Tendencies in German Religious Pedagogy
Autorzy:
Chałupniak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341342.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
niemiecka pedagogika religijna
lekcja religii
nauczanie interreligijne
integralność treści
badania empiryczne
korelacja w nauczaniu religii
German religious pedagogy
religion lesson
interreligious teaching
integrity of the issues
empirical research
correlation in religion teaching
Opis:
Analyzing German pedagogical-religious publications that appeared in 2009, the author answers the question about the direction, in which modern German religious pedagogy is heading. Tendencies dominating in the works by German religious educationalists are subjected to assessment from the Polish perspective, among them being: understanding of religious pedagogy, the issue of interreligious teaching of religion, the integrity and correlation of the issues taught at school, or empirical research in religious pedagogy.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2011, 3; 155-165
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja jako sprawność woli. O budzeniu i wychowaniu nadziei
Hope as a Habit of the Will. About Awaking and Upbringing of the Hope
Autorzy:
Horowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811312.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nadzieja
cnota
sprawność
pedagogika tomistyczna
doświadczenie religijne
hope
virtue
habit
thomistic pedagogy
religious experience
Opis:
In Christianity hope is comprehended understood as one of the theological virtues. It is called theological, because God is its direct and proper object, it is infused by God and known only through Divine Revelation. In spite of the fact that supernatural power is necessary for development of the theological virtues, the hope develops in each person in a very different way and religious education can influence this process. In the article the author tries to answer the question how to help young people develop the hope through religious education. For this reason the author uses the word “a habit” instead of “a virtue” in the title. The word “habit” indicates the natural sources of the perfection, which is both the habit and the virtue. The answer to the main question is given in relation to the pedagogical conception based on thomistic philosophy which considers educational problems connected with habits and virtues. The author proves that the hope is the perfection of the will, then discusses how the will develops and which factors can influence the development of the will. Finally the author comes to the conclusion that the development of the hope in the religious dimension can be supported by religious experience.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2012, 4(40), 1; 21-36
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania, Alina Rynio et al. (ed.), Wydawnictwo KUL, Lublin 2012, 448 s.
Religious and Moral Dimension of Development and Upbringing
Autorzy:
Kowalik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440982.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
religious education
Christian education
religious and moral upbringing
pedagogy of religion
Christian pedagogy
catholic pedagogy
literary religious culture
moral education
catholic education
religious development
Opis:
Publikacja pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania pod redakcją Aliny Rynio, Katarzyny Braun, Anny Lendzion i Danuty Opozdy, została zaadresowana do wszystkich zatroskanych o religijno-moralne wychowanie społeczności. Książkę podzielono na następujące kręgi tematyczne (rozdziały): 1) wychowanie religijno-moralne w nauce i myśli Kościoła, 2) obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby oraz 3) środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego. Dwudziestu sześciu autorów z różnych ośrodków naukowych polskich i zagranicznych podjęło się opracowania poszczególnych zagadnień. Tom otwiera wprowadzenie Aliny Rynio na temat znaczenia pojęcia ‘wychowanie religijno-moralne’. Tekst jej autorstwa ukazał funkcję środowisk wychowawczych w procesie formacji moralno-religijnej, przedstawił dokumenty Kościoła odnoszące się do tego zagadnienia, zawierając ogólną prezentację kwestii tego typu wychowania, akcentując prawo jego obecności w życiu publicznym i postulat realnego określenia wychowania religijno-moralnego jako zadania priorytetowego. Autorka przypomniała powszechne powołanie do świętości oraz kwestię udziału dzieci w praktykach religijnych. Ks. Zbigniew Marek omówił Wychowanie religijno-moralne, wskazując następujące aspekty tej problematyki: religię w życiu człowieka, pedagogikę religijną (pedagogikę religii), wychowanie religijne, wychowanie moralne. Wymieniając punkty wspólne ‘wychowania’ i ‘wychowania religijnego’, zaakcentował kwestię poszerzenia zakresu samopostrzegania człowieka i świata jako jeden z rezultatatów procesu wychowania chrześcijańskiego. Stanisław Kość w rozważaniach Idea rozwoju całego człowieka – wkład nauki społecznej Kościoła w integralną wizję wychowania, omówił stosowne dokumenty i określił okoliczności służące rozwojowi człowieka w powołaniu chrześcijańskim oraz postulat uwzględniania wymiaru transcendentalnego w wychowaniu. Alina Rynio w artykule pt. Pedagogiczne przesłanie błogosławionego Jana Pawła II gwarantem tożsamości pedagogiki chrześcijańskiej, wyjaśniła znaczenie terminu ‘wychowanie’, ukazując zarówno „papieski paradygmat pojmowania integralności, rozwoju i wychowania” (s. 62), jak i „teologiczno-antropologiczną podstawę papieskiego przesłania pedagogicznego” (s. 70), konstatując, że to nauczanie jest źródłem nadziei, przetrwania cywilizacyjnego zamętu oraz budzi z uśpienia moralnego. To opracowanie nabrało znamion osobistego świadectwa, bo obok pięciu racjonalnie uargumentowanych tez, autorka odwołała się się także do swoich osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawlem II. Jarosław Horowski w tekście pt. Inicjacyjny charakter wychowania – próba rekonstrukcji idei w odwołaniu do myśli Karola Wojtyły zanalizował pojęcie ‘inicjacji’ oraz inicjacyjny charakter wychowania na przykładzie teorii wychowania odwołującej się do myśli Karola Wojtyły oraz praktyk inicjalnych w wychowaniu. Roman Jusiak w artykule pt. Papieża Jana Pawła II wychowanie społeczne omówił kwestię wychowania społecznego u Jana Pawła II. Tekst koncentruje się na podstawach realizowanej przez papieża koncepcji wychowania. Skupił się na podstawie antropologicznej (filozoficznej), teologicznej (teologii katolickiej), osobowym autorytecie Jana Pawła II, ogólnej charakterystyce papieskiej pedagogii i Jego zasługach, elementach społecznych w wychowaniu oraz regułach jego urzeczywistnienia, z zaakcentowaniem faktu, że Jan Paweł II wykreował swego rodzaju własną, osobistą, językową ekspresję, gesty, znaki, symbole, wykorzystywał śpiew, osobowy kontakt z ludźmi, a w centrum procesu samowychowania umieścił Boga. Małgorzata Tomczyk w tekście pt. Integralna pedagogika katolicka w ujęciu o. Jacka Woronieckiego zaprezentowała nowatorskie pojęcie pedagogiki tegoż dominikanina w kontekście ujęć nowożytnych i współczesnych, syntetyczny i chrześcijańskie model kształcenia i wychowania, a także formację sprawności cnót, eksponując zasadnicze idee o charakterze postulatywnym i konstatując, że „(...) szczytem doskonałości jest zachować umiar we wszystkim, co się robi” (s. 121). Ryszard Polak w artykule pt. Wychowanie religijne człowieka w ujęciu ks. Józefa Winkowskiego przedstawił postać zakopiańskiego katechety, kapłana, który poświęcił się wychowaniu młodzieży szkolnej. Autor przybliżył jego dzieła i teorię wychowania, przestrzegając przed naturalistyczną koncepcją pedagogiczną jako jednym z najważniejszych zagrożeń. Zwrócił się do pedagogów chrześcijańskich oraz filozofów, psychologów, socjologów i historyków o większe zaangażowanie w wychowanie religijne człowieka, które ma na celu doprowadzenie nie tylko chrześcijan do Chrystusa. Maria Opiela w rozważaniach pt. Koncepcja pedagogiczna bł. Edmunda Bojanowskiego scharakteryzowała źródła inspiracji dla rozwoju jego myśli pedagogicznej, jej społeczno-kulturowy kontekst rozwoju. Przedstawiła także kwestię integralnego rozwoju dziecka i ważności wczesnego wychowania. Skoncentrowała się na zagadnieniu osoby i wartości w kontekście dynamiki przedstawionej koncepcji pedagogicznej, konstatując, po pierwsze, że Bojanowski wskazał na Chrystusa jako centrum historii oraz żywiołów wychowawczych, po wtóre, że „ze swoją wizją wychowania i nowatorskimi rozwiązaniami organizatorskimi wpisał się w nurt rodzącej się w XIX wieku pedagogiki wieku przedszkolnego” (s. 158). Druga część omawianej książki nosi tytuł Obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby i zawiera osiem artykułów. Lucyna Dziaczkowska w tekście pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania człowieka. Potrzeby i zagrożenia skupiła się na swoistej pochwale wychowania człowieka oraz przedstawiła specyfikę wychowania moralnego. Autorka opisała wychowanie religijne i moralne jako szczególną szansę dla budowania tożsamości człowieka w kontekście zagrożeń wynikających z pseudowychowania moralnego i religijnego, postrzegając, że trwałość czy głębia wiary zależy przede wszystkim od świadectwa życia najbliższych. Religia jest siłą życiodajną i przynosi wiele korzyści, przede wszystkim pozwala uchronić dorastające pokolenie przed nihilizmem, barbarzyństwem, poczuciem braku sensu życia, psychicznym i fizycznym samozniszczeniem. Witold Starnawski w artykule pt. Unikalność – jej konsekwencje dla poznania i rozwoju osoby dotknął problemu znaczenia pojęcia ‘indywidualności’ oraz analizował je w kontekście kształtu poznania oraz działania w rozwoju człowieka. Autor podkreślił praktyczny charakter pedagogiki, także negatywne przejawy indywidualizmu. Iwona Jazukiewicz poddała analizie na nowo kwestię greckiej arete w tekście pt. Cnota jako kategoria urzeczywistniania się osób w wychowaniu, akcentując istotę cnoty, właściwości wszystkich cnót, specyfikę pracy wychowawczej oraz cnotę wychowaniu. Grzegorz Grzybek w artykule pt. Wychowanie jako rozwój osobowości etycznej w czynie ukazał zagadnienie ‘samostanowienia’ jako warunek samowychowania oraz czyn jako warunek rozwoju osobowości etycznej, wskazując przy tym na elementy składowe czynu samowychowania w ludzkiej strukturze dążenia do celu. Stanisław Czesław Michałowski w tekście pt. Na spotkanie człowieka. Edukacja integralna w aksjomacie personologicznym skupił się na kwestii wizji pedagogii osoby jako nadziei współczesności, nadto wskazał możliwości interpretacji osoby człowieka oraz relacji ludzkich w świetle ekofilozofii życia. Przedstawił edukację integralną jako uczenie się całościowego rozumienia rzeczywistości w kontekście praw życiowych oraz czynników wychowania. Stanisława Konefał w artykule pt. Miejsce i rola przyjaźni w wychowaniu chrześcijańskim zaprezentowała przyjaźń jako wartość. Nawiązując do historii wielkich, duchowych przyjaźni, uznała, że podstawą autentycznej przyjaźni jest integralny obraz osoby ludzkiej, a przyjaźń to niezbywalny element wychowania chrześcijańskiego, do którego wyzwaniem jest sytuacja egzystencjalna człowieka XXI w. Ewa Panecka w tekście pt. Zachowania altruistyczne młodzieży drogą do prawdziwego człowieczeństwa przedstawiła zagadnienie postaw młodych ludzi wobec nowej rzeczywistości, ukazała obraz współczesnej młodzieży, potrzebę nowej formacji. Podkreśliła kwestie rozumienia zachowań altruistycznych, służby w rodzinie jako drogi do prawdziwego człowieczeństwa. Zaprezentowała stanowisko Kościoła wobec zachowania altruistycznego młodych ludzi. Określiła szkołę jako miejsce urzeczywistniania zachowań altruistycznych, konstatując przy tym, że „Wychowanie do miłości braterskiej jest dzisiaj nieodzownym warunkiem ładu społecznego” (s. 271). Zbigniew Rudnicki tekście pt. Wychowawcze aspekty refleksji o umieraniu i śmierci zanalizował zagadnienie tajemnicy śmierci. Autor przedstawił śmierć jako sytuację graniczną w perspektywie refleksji pedagogicznej. W trzecim rozdziale pt. Środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego zamieszczono dziewięć artykułów. Jerzy Kołaczkowski w artykule pt. Zasady wychowania dziecka w rodzinie w świetle „Listu do Efezjan (Ef. 6,4)” wskazał na rodzinę jako najważniejsze środowisko wychowawcze, na ojca jako wychowawcę, zanalizował metody wychowywania dziecka w rodzinie, w tym zwrócił uwagę na karcenie oraz „napominanie Pańskie”, przy jednoczesnym unikaniu pobudzania dziecka do gniewu. Mieczysław Rusiecki w tekście pt. Wychowanie religijne w rodzinie podjął problematykę wychowania religijnego, kwestię prawa rodziców do niego, problem uwarunkowań potrzebnych do zachodzenia prawidłowych oddziaływań wychowawczych ze strony rodziców na dziecko. Autor omówił zagadnienie etapów religijności w dzieciństwie i okresie dorastania. Poruszył problematykę religijności w życiu dorosłego człowieka, ukazując jej fenomen, umożliwiający wytrwanie „w dobrym do końca i dojścia do doskonałości” (s. 334). Czesław Galek w artykule pt. Wychowanie religijne młodzieży szkolnej w II połowie XIX wieku w świetle polskiej literatury pamiętnikarskiej i beletrystycznej ukazał środki i metody wychowania religijnego młodzieży gimnazjalnej na ziemiach polskich na terenie trzech zaborów (rosyjskiego, austriackiego i pruskiego). Uwzględnił przy tym kwestię obowiązkowych praktyk religijnych, funkcję katechezy w formacji religijnej dzieci i młodzieży szkolnej oraz rezultaty wychowania religijnego. Autor pokazał, że „Dla wielu uczniów okres gimnazjum był czasem pogłębienia wiary wyniesionej z rodzinnych domów” (s. 351). Małgorzata Kowalik w tekście pt. Nauczyciel polonista jako wychowawca wspierający rodzinę w wychowaniu religijnym dzieci ukazała założenie, że polonista winien być wychowawcą wspierającym, który musi uzupełniać pracę rodziców poprzez dążenie do wzoru osobowego przez siebie obranego, nadto poprzez przemyślaną współpracę z rodzicami, pomoc świadczoną w rozwoju wiary oraz zabiegi dydaktyczne i określone metody pracy, aby ukształtować pełną dojrzałość chrześcijańską i zagwarantować rozwój osobowości uczniów. Lidia Dakowicz w artykule pt. Wartości religijne w przekazie nauczycieli wybranych szkół w Białymstoku omówiła odnośną kwestię w procesie rozwoju człowieka. Zaprezentowała przy tym w jedenastu tabelach dane statystyczne mające potwierdzić jej tezy. W podsumowaniu wyników swoich badań stwierdziła przeszkody w urzeczywistnianiu wartości religijnych. Dorota Frąk w tekście pt. Rola środowisk wychowujących na przykładzie instytucji wychowawczych prowadzonych przez Zgromadzenie Sług Jezusa, zajęła się kwestią oddziaływania środowiska wychowawczego na osobę, pokazując przy tym wypracowany wzorzec wychowania „na fundamencie wartości chrześcijańskich” (s. 391). Dariusz Widelak w artykule pt. Resocjalizacja i ekumeniczny wymiar opieki duszpasterskiej w zakładach karnych, zajął się zagadnieniem wychowawczej funkcji kapelana więziennego, konstatując m.in., że „człowiek zawsze ma otwartą drogę powrotu do społeczeństwa” (s. 415). Piotr Zańko w opracowaniu pt. Obrazoburstwo czy pedagogika. Religia w wytworach wizualnych polskich prowokatorów kultury podjął analizę wybranych aspektów zjawiska prowokacji kulturowej w Polsce, wskazując na ukryte i zaskakujące (w odróżnieniu od prowokatorów kultury zachodniej) pytania nawiązujące do religii i duchowości we współczesnym świecie oraz konstatując m.in., że „Z analizowanych wytworów wizualnych prowokatorów kultury wyłania się obraz religii zdesakralizowanej, będącej narzędziem przemocy” (s. 432). Elżbieta Kopacz w artykule pt. Kapliczki, figury i krzyże przydrożne jako lokalne dziedzictwo kulturowe i wyzwanie dla współczesnego wychowania poruszyła zagadnienie elementów religii w edukacji regionalnej, w kontekście „obiektów małej architektury sakralnej” (s. 438). Wskazała przy tym na kształcenie systemu wartości religijnych przez („małą”) architekturę. Omówiona książka zbiorowa jest przyczynkiem do badań nad celowością wychowania religijnego.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 135-140
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rec.:] Pedagogiczna inspiracja w nauczaniu Jana Pawła II, red. Marian Nowak, Cezary Kalita, Instytut Pedagogiki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Papieża Jana Pawła II, Biała Podlaska 2005, 486 s.
Autorzy:
Kowalik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951854.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
education
pedagogy
Christian pedagogics
religious education
John Paul II
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 1(5); 249-258
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie pojęć w kontekście itinerarium wiary
Shaping the concepts in the context of faith
Autorzy:
Kantowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139776.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the religious concepts
the pedagogy of faith
catechism
shaping the concepts
teaching
pojęcia religijne
pedagogia wiary
katechizm
kształtowanie pojęć
dydaktyka
Opis:
Rok Wiary zaowocował w Kościele pogłębionym spojrzeniem na rzeczywistość wiary oraz na sposoby jej przekazywania. Jednym ze sposobów wnikliwszego spojrzenia na pedagogię wiary może być konfrontowanie przebiegu tego procesu z dorobkiem nauk pedagogicznych reflektujących w różnorodny sposób procesy wychowawcze. W niniejszym artykule podjęto próbę ukazania roli, jaką w procesie dochodzenia do wiary dojrzałej może odegrać kształtowanie pojęć religijnych, oraz ukazano możliwości, jakie w tym dziele otwiera przed katechezą Katechizm Kościoła katolickiego.
Year of Faith in Church resulted in deep look at the reality of faith and ways of its transmission. One way to look at the pedagogy of faith can be confronting this process with the achievements of pedagogical science in various ways in educational processes. The article shows not only the role of shaping religious concepts in the process of mature faith but also the opportunities of catechesis in Catechism of the Catholic Church.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 1; 119-134
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideały wychowania taoistycznego w kontekście założeń i kierunków pedagogiki zachodniej
Autorzy:
Zieliński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041592.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
ideal of education
Taoism
Laozi
Zhuangzi
zhenren
culture pedagogy
humanistic education
Far East religious and philosophical systems
Opis:
An important objective of this article is to enrich the heritage of Polish education regarding knowledge of traditional purposes of education, especially the Taoist one. In addition, the author resolves the problem related to the occurrence of the main antinomy between Western pedagogy, which is individualistic and collectivist approaches in education, also visible in the Far East model of education. Main goal of this article is to enable a better understanding of the ideas and ideals of education contained in the Far Eastern philosophical and religious systems. The author is also looking for relationships and common education values in consideration currents Taoism and western directions pedagogy, in order to create a basis for dialogue and common understanding. By referring to the hermeneutic reconstruction and comparative studies, author represents the ideals of education in the mainstream of philosophical Taoism, as a true man - zhenren and related categories: dao, de, wuwei, pu and ziran. He analyzed the work assigned to Laozi, Zhuangzi, Liezi and other Taoists. The author also presents the ideals of mainstream education in the form of religious Taoism changsheng busi - physical immortality and neidan purposes, as well as Taoist principles of moral conduct. He takes into consideration the contribution of Li Shaojun, Wang Chunyang, Zhang Boduan and religious schools of Taoism. From the author’s research you can find out that the ideals of education Taoist both analyzed trends are often very similar, moreover - identical with the ideals of education in Mahayana Buddhism and have a lot in common with Western pedagogical directions. These are compounds with naturalism pedagogical, cultural pedagogy, psychology and pedagogy humanist Carl R. Rogers and other trends of humanistic education like Gestalt pedagogy, in addition to personalistic pedagogy and existential pedagogy, ecological pedagogy and many others. Author’s interpretation of Taoist ideals departs from previous positions, in which Taoism was rejecting the importance of the role of society in human development.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2015, 3(109); 110-131
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Catholic School in the Context of Growing Migration into Europe
Autorzy:
Osewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668155.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Europe
migration
cultural and religious diversity
pedagogy
Opis:
In the last years, the intensified migration mostly of people from Africa and Asia altered the situation in Europe. The growing awareness of the importance of respect for human rights and the recognition of the equal value of all people of whatever ethnic origin, cultural or religious tradition, forced the European governments to adjust the institutional services to a new kind of cultural and religious diversity, but Europeans do not want to give up the economic, political, social, ethnic, cultural and religious harmony. Due to the impact of migration, many national curricula are being changed and transformed. But it is also necessary to examine how cultural and religious diversity in Europe is intertwined in school pedagogy. What are the relationships between European and multicultural values and/or between multicultural and Christian values? What is the response of educational institutions to the new political, social, cultural and religious situation in Europe especially based on huge migration influx? What are the possible conflicts between the dynamics of a changing culture on the one hand and the ambitions of the Catholic schools in 21-st century? The author of this text raises a few important questions connected with migration and education in Europe for further reflection.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2015, 5, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autonomia pedagogiki religii
The autonomy of the pedagogy of religion
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462142.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogy of religion
catechetics
religious knowledge
pedagogika religii
katechetyka
wiedza religijna
Opis:
Pedagogika religii jest autonomiczną dyscypliną współczesnej humanistyki i nowocześnie rozumianej teologii. W swych badaniach wykorzystuje hermeneutyczną perspektywę służącą opisowi rzeczywistości wychowawczej. Zajmuje się badaniem i formułowaniem zasad oraz teorii własnego funkcjonowania, a nadto określa właściwe swemu charakterowi: przedmiot, cel, zakres i metody badawcze. Uważana jest za dyscyplinę normatywno-empiryczną, dlatego że korzysta zarówno ze źródeł dostępnych naukom humanistycznym i przez to staje się nauką empiryczną oraz teologicznych, dzięki czemu zalicza się ją do dyscyplin normatywnych. Wyodrębnianie pedagogiki religii od katechetyki nie stoi na przeszkodzie temu, że będzie się je uważać za dyscypliny pełniące wobec siebie funkcję nauk pomocniczych. Obie swą uwagę kierują ku człowiekowi i jego egzystencji. Katechetyka rzeczywistość tę bada i wyprowadza wnioski z perspektywy teologicznej, natomiast pedagogika religii rozpatruje ją w wymiarze antropologiczno-pedagogicznym. Obie, choć w różnym zakresie, korzystają z tych samych źródeł i metod badawczych. Obie swą uwagę kierują ku człowiekowi i jego egzystencji. Katechetyka rzeczywistość tę bada i wyprowadza wnioski z perspektywy teologicznej. Natomiast pedagogika religii rozpatruje ludzką egzystencję w wymiarze antropologiczno-pedagogicznym. Wskazane aspekty badań umożliwiają wzajemne ubogacanie osiągnięć każdej z tych dyscyplin.
Te pedagogy of religion is an autonomous discipline of contemporary humanities and modern theology. To describe educational reality it adopts a hermeneutic perspective in its research. It studies and formulates the rules and the theory of its own functioning, and also defines its proper subject, purpose, scope and research methods. It is regarded as a normative-empirical discipline, because it uses both the sources available to the humanities, thus counting as an empirical science, and theological ones, so that it is classified as a normative discipline. Distinguishing between the pedagogy of religion and catechetics does not preclude treating them as auxiliary sciences to each other. Both focus their attention on man and his existence. Catechetics explores this reality and draws conclusions from a theological perspective, while the pedagogy of religion analyzes it in the anthropological-pedagogical dimension. Both, though to a different extent, rely on the same sources and research methods. Te above-mentioned aspects of research make mutual enrichment of both disciplines possible.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2016, 12; 19-33
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ETiK-International Warszawa. Historia badania, problemy badawcze i analiza wyników
ETiK-International Study in Warsaw. History of study, research problems and analysis of results
Autorzy:
Stępkowski, Dariusz
Ivanov, Stanislav
Ksionek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550372.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
lekcje etyki
kompetencja moralno-etyczna
badania pedagogiczne
moral and ethic skills
Ethics
Religious Education
empirical studies in pedagogy
Opis:
Głównym zamierzeniem badania ETiK-International przeprowadzonego w 2014 roku w wybranych gimnazjach Warszawy i województwa mazowieckiego było sprawdzenie, czy i w jakim stopniu lekcje etyki stanowią odrębną domenę szkolnego nauczania i uczenia się oraz jakie wyniki osiągają w tym przedmiocie polscy uczniowie w porównaniu z ich niemieckimi i austriackimi rówieśnikami. Niestety nie udało się w pełni zrealizować tego zamierzenia badawczego. Artykuł składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym zostanie zrekonstruowany powrót lekcji religii do szkół publicznych w Polsce i związane z nim ustanowienie etyki przedmiotem alternatywnym. Następnie omówione zostaną bezowocne starania o przeprowadzenie ogólnopolskiego badania ETiK. Na zakończenie zaś, w trzecim rozdziale, zostanie scharakteryzowane wspomniane na wstępie badanie ETiK-International, ze szczególnym uwzględnieniem zastosowanego w nim narzędzia, podjętych problemów badawczych i uzyskanych wyników.
The main objective of the ETiK-International research conducted in some of the lower high schools in Warsaw and the Masovian area in 2014 was to find out if, and to what extent, Ethics lessons are an individual domain in teaching and learning in schools and how the results obtained by Polish students compare with their German and Austrian peers. Unfortunately, this objective was not fully attained. The paper consists of three parts. The first one reconstructs the re-establishment of Religious Education in Polish schools and introduction of Ethics as an alternative subject. Next, it goes on to discuss the inconclusive efforts to carry out in Poland a study similar to the ETiK project which was conducted in Berlin. Finally, the third part describes the above mentioned ETiK International study, focusing mainly on the tool applied in it, the research problems and the results.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2016, 2/1; 37-56
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)zwykłe znaczenie pedagogiki dialogu w teorii nauczania religii
(Un)usual Significance of Dialogue Pedagogy in the Theory of Religious Education
Autorzy:
Zellma, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607318.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dialogue pedagogy
religious education
catechetics
religious education teacher
pedagogika dialogu
nauczanie religii
katechetyka
nauczyciel religii
Opis:
The theory of religious education holds a very important place in the Polish catechetics. It is continuously enriched with new issues, determined by the social and educational situation, that are significant from the point of view of practice. Some of them are integrally interwoven with pedagogy. Such issues include analyses related to the processes of communication between the religious education teacher and the students or to developing a dialogue approach in the participants of the religious education classes. The religious education publications dealing with the above-mentioned problems do not directly include the category of dialogue pedagogy. However, several issues can be perceived as referring to the role of the dialogue understood as the approach and the method in teaching religious instruction. Additionally, the methods of conducting a dialogue between the religious education teacher and the students are repeatedly described. Their analysis leads to the conclusion that issues in the scope of dialogue pedagogy occupy an important place in the theory of religious instruction, since they refer to various dimensions of didactic and educating activity of the religious education instructor and the students. Nevertheless, they require detailed empirical research to determine the (un)usual significance of dialogue pedagogy in practice – in educational interactions between religious education teachers and students.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 449-462
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola etyki niezależnej w procesie kształtowania tożsamości moralnej
The Role of Independent Ethics in the Process of Shaping Moral Identity
Autorzy:
Obrycka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138708.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
etyka niezależna
tożsamość
wychowanie moralne
religijność
pedagogika religii
independent ethics
identity
moral education
religion
pedagogy of religious education
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na problematykę statusu etyczności w odniesieniu do zagadnień związanych z kształtowaniem tożsamości moralnej współczesnego człowieka. Punktem wyjścia do tego typu rozważań jest analiza skutków, jakie niosą ze sobą różnorodne procesy kulturowe, co przejawia się między innymi poprzez laicyzację polskiego społeczeństwa. Biorąc pod uwagę przede wszystkim kontekst pedagogiczny, teza, która zostaje poddana analizie, dotyczy utraty racji bytu tradycyjnie ufundowanej etyki. Tak więc tekst odnosi się do możliwości ufundowania etyki na podstawach innych niż religijne. Dążenie do tego jest potrzebne z wielu względów, takich jak laicyzacja przejawiająca się utratą wiary. Konfesyjnie ufundowana moralność zagrożona jest wówczas nihilizmem moralnym czy egzystencjalnym. I tutaj pojawia się etyka niezależna autorstwa Tadeusza Kotarbińskiego, niepomijająca w swej treści wątków etyki poszukującej uzasadnienia na płaszczyźnie antropologiczno-historycznej. W sytuacji, gdy pod wpływem różnych czynników kulturowych młode pokolenie coraz rzadziej odwołuje się do religii jako podstawy swoich wyborów moralnych, tego typu etyka może okazać się niezwykle pomocna w procesie wychowania dzieci i młodzieży.
The aim of this article is to draw attention to the problem of the status of ethics in relation to issues concerning the process of shaping moral identity in a modern human being. The starting point for those considerations was the analysis of the consequences resulting from various cultural processes which are visible in, for example, laicisation of the Polish society. Taking into account mainly the pedagogical context, the thesis which was subjected to analysis concerns the lack of raison d’être of traditionally funded ethics. Therefore, the paper refers to the possibility of establishing ethics on a basis different than religion. It is very necessary to attempt to achieve this target due to such reasons as the society’s laicisation expressed through loss of faith. Confessional morality is endangered by moral and existential nihilism and that is where an independent ethics created by Tadeusz Kotarbinski comes in, which includes ethics trying to find justification of actions at an anthropological and historical level. In a situation when the young generation influenced by various cultural factors refers to religion as the basis for their moral choices less and less frequently, this kind of ethics can prove to be very useful in the process of raising children and teenagers.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2016, 28, 2(56); 223-240
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorytet w teorii i praktyce towarzyszenia wychowawczego
Authority in Theory and Practice of Educational Accompaniment
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449020.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet
pedagogia ignacjańska
ćwiczenia duchowne
poznanie naturalne i religijne
pedagogika towarzyszenia
authority
Ignatian pedagogy
spiritual exercises
natural and religious cognition
pedagogy of accompaniment
Opis:
Kwestia autorytetu w wychowaniu jest różnie postrzegana i rozwiązywana. W prowadzonym toku myślowym opieramy się na inspiracjach pedagogii ćwiczeniami duchownymi Ignacego Loyoli. Według idei ćwiczeń autorytet wychowawcy powinien być oparty na gotowości stawania przy wychowanku, zezwalania mu na podejmowanie własnych inicjatyw, a jednocześnie czuwanie, by jego poszukiwania drogi własnego rozwoju nie sprowadziły go na bezdroża. Takie jego rozumienie pokazuje, że odnosimy go do działań wspomagających osobę w porządkowaniu własnego życia w sferze somatycznej, psychicznej i duchowej. Oparta na takich założeniach pedagogia ignacjańska powodzenie tego rodzaju działań opiera na dialogu Boga z człowiekiem i człowieka z Bogiem. Oczekuje się, że będzie on inspirował wysiłek człowieka do wprowadzaniu ładu we wszystkich zakresach swego życia. Przedłożone rozumienie autorytetu w specyczny sposób określa rolę wychowawcy w procesach wychowania. Sprowadza się ona do funkcji towarzyszenia na wspólnej z wychowankiem drodze do osiągania pełni człowieczeństwa. W zrozumieniu i wprowadzaniu do praktyki pedagogicznej przedłożonego rozumienia autorytetu pomaga akceptacja założeń personalizmu chrześcijańskiego.
The issue of authority in education is perceived and resolved in various ways. In the following line of reasoning we rely on the inspirations provided by the pedagogy of The Spiritual Exercises of Ignatius Loyola. According to the idea of The Exercises, the authority of the educator should be based on his or her willingness to assist the student, to allow him to take his own initiative, while at the same time ensuring that his search for a path of his own development does not lead him astray. This understanding of authority shows that we refer it to actions that assist a person in ordering his or her life in the somatic, psychic and spiritual spheres. Based on such assumptions, Ignatian pedagogy considers the success of these actions to be contingent on the dialogue of God with man and of man with God. This dialogue is expected to inspire man's efforts to bring order in all areas of his life. The proposed understanding of authority determines the role of the educator in the processes of upbringing in a specific way. It comes down to the function of accompanying the student on the common path towards the attainment of the fullness of humanity. Accepting the assumptions of Christian personalism helps to understand this notion of authority and to apply it to pedagogical practice.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 231-248
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies