Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "religijność nowoczesna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Desacralization of the iconographic message in religious pictures
    Przejawy profanizacji przekazu ikonograficznego na obrazku religijnym
    Autorzy:
    Jarkiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039052.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-01
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Christian iconography
    religious image
    cultural syncretism
    modern religiousness
    ikonografia chrześcijańska
    obrazek religijny
    synkretyzm kulturowy
    religijność nowoczesna
    Opis:
    The transformations in modern religiousness are behind the phenomenon of prayer card desacralization. The traditional iconographic message is replaced by syncretic content. Artists freely combine Christological, Mariological or hagiographic themes with the world of Islam or Buddhism. The ideological layer is lost: faith is replaced by ideology and its derivatives. Feminist or pacifist inclinations are becoming popular. The axiological slope towards LGBT circles is increasing. Religious materiality loses its sacred dimension in favor of the cultural code, where secular content dominates and faith is completely marginalized.
    Przeobrażenia w religijności nowoczesnej stoją za zjawiskiem profanizacji obrazka religijnego. Tradycyjny przekaz ikonograficzny jest zastępowany przez synkretyczne treści. Artyści swobodnie łączą ze sobą wątki chrystologiczne, mariologiczne czy hagiologiczne z światem buddyzmu lub islamu. Zatraceniu ulega warstwa ideowa: wiarę zastępuje ideologia i jej pochodne. Modne stają się inklinacje feministyczne czy pacyfistyczne. Wzrasta nachylenie aksjologiczne w stronę środowiska LGBT. Materialności religijne tracą sakralny wymiar na rzecz kulturowego kodu, gdzie treści laickie dominują, a wiara jest zupełnie zmarginalizowana.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2018, 23, 4; 9-28
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The spirituality of art after Kandinsky
    Autorzy:
    Popczyk, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593863.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    spiritual
    modern art
    epiphany
    religious
    Kandinsky
    Rothko
    Viola
    duchowość
    sztuka nowoczesna
    epifania
    religijność
    Opis:
    Wassily Kandinsky defined the character of the spirituality of modern art and outlined its territory, becoming, along with Duchamp, a patron of various trends in modern art. The notion of the spirituality of art has proved to be an important characteristic feature of works of art. It figures prominently in the writings of art historians, theologians, and aestheticians, and it seems to correspond to Charles Taylor’s conceptions of epiphanic art. Nevertheless, the very notion of the spirituality of art is far from clearly defined: it can refer to the spiritual nature of an artwork itself or to the creative process, or to the spirituality of a work of art that can be determined by its theological context. In this paper I have compared several distinct readings of the notion of the spirituality of art, with Kandinsky’s thought constituting the frame of reference for the interpretations of the works of Rothko and Viola.
    Celem artykułu jest konfrontacja wybranych interpretacji pojęcia „duchowość sztuki” Wasyla Kandyńskiego oraz pokazanie dwóch odmiennych podejść do duchowości sztuki: abstrakcji Rothko i video instalacji Billa Violi. W świetle myśli Charlesa Taylora można przyjąć, że pojęcie duchowości zastępuje pojęcie piękna, a duchowość abstrakcji stanowi jedną z odpowiedzi artystów awangardy na instrumentalizm stechnicyzowanej rzeczywistości. W interpretacji Kojèva, idącego za Heglem, duchowość sztuki jest tożsama z pięknem, natomiast Adorno niechętny podejściom Kandyńskiego i Hegla postuluje krytyczny model duchowości sztuki. W drugiej połowie XX wieku istnieje wiele nawiązań do Kaudyńskiego. Duchowy plan dzieł sztuki, pojęty jako kosmiczny pierwiastek rzeczywistości, staje się ich uzasadnieniem, w pewnym sensie zastępuje wartości estetyczne. Równolegle pojawiają się alternatywne podejścia, duchowość zostaje utożsamiona z procesem tworzenie (Marek Rothko) lub przynależy integralnie do przedstawienia, co zbliża sztukę świecką do religijnej (Bill Viola). Dla estetyka interesujące, w tej konfrontacji, jest wydobycie przesunięć w obrębie starych kategorii estetycznych, jak również odnotowanie ich nowych manifestacji w sztuce.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 89-105
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies