Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "refugium habitat" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Parasitic wasps of the Pimplinae subfamily (Hymenoptera, Ichneumonidae) of agricultural landscape refugium habitats in Central Wielkopolska
Pasożytnicze blonkówki z podrodziny Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) środowisk ostojowych krajobrazu rolniczego Srodkowej Wielkopolski
Autorzy:
Piekarska-Boniecka, H.
Wilkaniec, B.
Dolańska-Niedbała, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541777.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
parasite
wasp
Pimplinae
Hymenoptera
Ichneumonidae
agricultural landscape
refugium habitat
Wielkopolska region
parasitoid
Opis:
The research was carried out in the years 1991–1994 in agricultural landscape of medium mosaic degree in the area of Łęczyca. It covered parasitoids of the Pimplinae subfamily (Hymenoptera, Ichneumonidae), inhabiting refugium habitats such as shrubberies, field borders, roadsides and forest edges. The method used was scooping in order to catch imagos. 48 species were found, which made up 36.1% of this subfamily’s domestic fauna and 63.1% of those reported for Wielkopolska. Dominant species were Endromopoda detrita (Holmgr.) (D = 19.5%), Itoplectis maculator (F.) (D = 11.5%), I. alternans (Grav.) (D = 11.3%), Pimpla contemplator (Muell.) (D = 9.2%) and Zaglyptus multicolor (Grav.) (D = 7.1%). The greatest species diversity was reported from the forest edge (34 species), while the highest number was found in the shrubberies (268 individuals). The greatest stability of species composition was found in the shrubbery communities. The greatest species similarity between communities was reported for the shrubberies and the forest edge (SM = 53.5%). The highest similarity in terms of quantity occurred between the groups on the field border and road edge (Re = 64.5%).
Badania prowadzono w latach 1991–1994 w krajobrazie rolniczym o średnim stopniu mozaikowatości w okolicach Łęczycy. Badaniami objęto parazytoidy z podrodziny Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae), zasiedlające środowiska ostojowe w postaci zakrzewień, miedz, przydroży i skrajów lasu. Wykorzystano metodę czerpakowania w celu odłowu imagines. Stwierdzono występowanie 48 gatunków, które stanowiły 36,1% fauny krajowej tej podrodziny i 63,1% wykazanych z Wielkopolski. Gatunkami dominującymi były Endromopoda detrita (Holmgr.) (D = 19,5%), Itoplectis maculator (F.) (D = 11,5%), I. alternans (Grav.) (D = 11,3%), Pimpla contemplator (Muell.) (D = 9,2%) i Zaglyptus multicolor (Grav.) (D = 7,1%). Wykazano najwyższe zróżnicowanie gatunkowe na skraju lasu (34 gatunki), i najwyższą liczebność w zakrzewieniach (268 osobników). Stwierdzono największą stabilność składu gatunkowego zgrupowań występujących w zakrzewieniach. Wykazano największe podobieństwo gatunkowe pomiędzy zgrupowaniami stwierdzonymi w zakrzewieniach i na skraju lasu (SM = 53,5%). Stwierdzono największe podobieństwo w kategoriach ilościowych pomiędzy zgrupowaniami występującymi na miedzy i przydrożu (Re = 64,5%).
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2008, 07, 4; 23-29
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glacial refugia and migration routes of the Neotropical genus Trizeuxis (Orchidaceae)
Autorzy:
Kolanowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/57677.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
glacial refugium
migration route
Neotropical genus
Trizeuxis
Orchidaceae
habitat
phorophyte
morphology
anatomy
Opis:
The morphology and anatomy of the monotypic genus Trizeuxis make this taxon almost impossible to recognize in fossil material and hereby difficult object of historical geographic studies. To estimate the distribution of potential refugia during the last glacial maximum and migration routes for Trizeuxis the ecological niche modeling was performed. The potential niche modeling was done using maximum entropy method implemented in Maxent application based on the species presence-only observations. As input data climatic variables and the digital elevation model were used. Two models of suitable glacial habitats distribution were prepared – for the studied species and for its host. The compiled map of the suitable habitats distribution of T. falcata and P. guajava during the last glacial maximum (LGM) indicate two possible refugia for the studied orchid genus. The first one was located in the Madre de Dios region and the other one in the Mosquito Coast. The models suggest the existence of two migration routes of Trizeuxis species. The results indicate that the ecological niche modeling (ENM) is a useful tool for analyzing not only the possible past distribution of the species, but may be also applied to determine the migration routes of the organisms not found in the fossil material.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2013, 82, 3
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies