Parasitic wasps of the Pimplinae subfamily (Hymenoptera, Ichneumonidae) of agricultural landscape refugium habitats in Central Wielkopolska

The research was carried out in the years 1991–1994 in agricultural landscape of medium mosaic degree in the area of Łęczyca. It covered parasitoids of the Pimplinae subfamily (Hymenoptera, Ichneumonidae), inhabiting refugium habitats such as shrubberies, field borders, roadsides and forest edges. The method used was scooping in order to catch imagos. 48 species were found, which made up 36.1% of this subfamily’s domestic fauna and 63.1% of those reported for Wielkopolska. Dominant species were Endromopoda detrita (Holmgr.) (D = 19.5%), Itoplectis maculator (F.) (D = 11.5%), I. alternans (Grav.) (D = 11.3%), Pimpla contemplator (Muell.) (D = 9.2%) and Zaglyptus multicolor (Grav.) (D = 7.1%). The greatest species diversity was reported from the forest edge (34 species), while the highest number was found in the shrubberies (268 individuals). The greatest stability of species composition was found in the shrubbery communities. The greatest species similarity between communities was reported for the shrubberies and the forest edge (SM = 53.5%). The highest similarity in terms of quantity occurred between the groups on the field border and road edge (Re = 64.5%).

Badania prowadzono w latach 1991–1994 w krajobrazie rolniczym o średnim stopniu mozaikowatości w okolicach Łęczycy. Badaniami objęto parazytoidy z podrodziny Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae), zasiedlające środowiska ostojowe w postaci zakrzewień, miedz, przydroży i skrajów lasu. Wykorzystano metodę czerpakowania w celu odłowu imagines. Stwierdzono występowanie 48 gatunków, które stanowiły 36,1% fauny krajowej tej podrodziny i 63,1% wykazanych z Wielkopolski. Gatunkami dominującymi były Endromopoda detrita (Holmgr.) (D = 19,5%), Itoplectis maculator (F.) (D = 11,5%), I. alternans (Grav.) (D = 11,3%), Pimpla contemplator (Muell.) (D = 9,2%) i Zaglyptus multicolor (Grav.) (D = 7,1%). Wykazano najwyższe zróżnicowanie gatunkowe na skraju lasu (34 gatunki), i najwyższą liczebność w zakrzewieniach (268 osobników). Stwierdzono największą stabilność składu gatunkowego zgrupowań występujących w zakrzewieniach. Wykazano największe podobieństwo gatunkowe pomiędzy zgrupowaniami stwierdzonymi w zakrzewieniach i na skraju lasu (SM = 53,5%). Stwierdzono największe podobieństwo w kategoriach ilościowych pomiędzy zgrupowaniami występującymi na miedzy i przydrożu (Re = 64,5%).