Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "reforma prawa karnego" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Ocena proponowanych zmian w przepisach Kodeksu karnego dotyczących środków zabezpieczających
    Notes to the proposed amendments to the Penal Code concerning preventive measures
    Autorzy:
    Góralski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693636.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    preventive measures
    reform of the penal law
    personally disturbed criminals
    środki zabezpieczające
    reforma prawa karnego
    przestępcy zaburzeni osobowościowo
    Opis:
    At the turn of 2012, the Ministry of Justice released two drafts of amendments to statutory regulations in criminal law, including the Mental Health Protection Act. The proposed amendments introduce new preventive measures to be applied with respect to personally disturbed perpetrators of the most severe crimes, after they have completed 25 years prison sentence. One of such measures involves placing such individuals in a special mental treatment facility, referred to as the personality treatment centre. Application of such measure is to be adjudicated by a custody court. The author of this paper accepts the basic assumptions and objectives of the reform and makes critical evaluation of the specific amendment proposed. The main objections concern the premise that the new measure of an isolation type would not be used by a criminal court but a custody court, and the execution of this measure would be performed by an institution whose predominant role is to provide therapeutic treatment.
    Pod koniec roku 2012 i na początku 2013 Ministerstwo Sprawiedliwości opublikowało dwa projekty zmian w przepisach ustaw karnych oraz w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego. Projekty te wprowadzają możliwość stosowania nowych środków zabezpieczających wobec zaburzonych osobowościowo sprawców najcięższych przestępstw po odbyciu przez nich kary 25 lat pozbawienia wolności. Jedną z form tego typu środków ma być umieszczanie takich osób w specjalnym zakładzie psychiatrycznym, określonym przez autorów zmian jako „ośrodek terapii osobowości”. Środek ten ma być orzekany przez sąd opiekuńczy. Autor artykułu akceptuje zasadnicze założenia i cele reformy, wypowiadając się krytycznie w zakresie szczegółowych propozycji nowelizacyjnych. Główne zarzuty podniesione w publikacji dotyczą założenia, że nowy środek o charakterze izolacyjnym będzie stosowany nie przez sąd karny, lecz przez sąd opiekuńczy oraz że wykonywanie tego środka ma być realizowane w instytucji mającej przede wszystkim charakter leczniczy.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 55-67
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauka a praktyka z perspektywy polityki karnej lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych
    Theory and Practice in Poland’s Criminal Policy in the 1970s and ’80s
    Autorzy:
    Pływaczewski, Emil W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098380.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo karne
    polityka kryminalna
    nauka a praktyka
    zapobieganie przestępczości
    reforma prawa karnego
    criminal law
    criminal policy
    theory and practice
    crime prevention
    penal law reform
    Opis:
    Artykuł dotyczy zagadnienia polityki kryminalnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem okresu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. W 1969 r. Sejm uchwalił nową kodyfikację karną, w tym kodeks karny, który zastąpił kodeks karny z 1932 r. Najbardziej rozczarowującą częścią nowego kodeksu karnego były określone w nim sankcje. Ich system pozostał nadmiernie sztywny i surowy; najczęściej stosowaną karą pozostała kara pozbawienia wolności. Między innymi kodeks wprowadził wyjątkowo surowe sankcje – środki karne wobec recydywistów. Efektem tych rozwiązań prawnych, lojalnie stosowanych przez judykaturę, był znaczący wzrost populacji więziennej (w latach siedemdziesiątych wahała się ona od 90 do 130 tysięcy, tj. przeciętnie 235 na 100 tysięcy mieszkańców). W tym zakresie Polska niekorzystnie i znacząco odbiegała od większości innych krajów wschodniej Europy, nie mówiąc już o krajach zachodnich. Powstanie „Solidarności” w sierpniu 1980 r. było początkiem odchodzenia od komunizmu w sowieckim stylu. Ekspercka krytyka ustawodawstwa karnego i realizowanej na jego gruncie represyjnej polityki kryminalnej zaowocowała przygotowaniem w 1981 r. dwóch projektów nowego kodeksu karnego. Kulminacja konfliktu pomiędzy władzą a opozycją nastąpiła w grudniu 1981 r. Wówczas komunistyczny rząd kierowany przez generała Wojciecha Jaruzelskiego wydał dekret o stanie wojennym, będący uderzeniem w silny ruch opozycyjny. Cztery lata później w 1985 r. została uchwalona drakońska ustawa o szczególnej odpowiedzialności karnej. Od 1987 r. Komisja Kodyfikacyjna (jej skład został zmieniony po zawarciu porozumienia tzw. okrągłego stołu pomiędzy stroną rządową a opozycją) przygotowywała nowe projekty kodeksu karnego, kodeksu postępowania karnego i kodeksu karnego wykonawczego. Nowa kodyfikacja karna, w tym kodeks karny, uchwalona została przez Sejm 19 kwietnia 1997 r., a weszła w życie 1 września 1998 r. W konkluzji autor stwierdza, że punitywny charakter systemu sprawiedliwości karnej, odziedziczony po poprzednim ustroju, wywiera wpływ na dzisiejszą politykę kryminalną, łącznie z problemami zmniejszenia populacji więziennej.
    The article addresses issues from the criminal policy Poland pursued in the 1970s and ’80s. In 1969 Sejm enacted a new criminal codification, including a Penal Code to replace the 1932 Penal Code. Te most disappointing part of the new Penal Code were the penalties. Penalisation was still kept unduly harsh and rigid, with imprisonment as the most frequently form of punishment. One of the innovations the Code adopted was a set of exceptionally stringent measures against recidivists. As the result of these amendments, which the courts duly implemented, there was a steep rise in the number of inmates held in Polish prisons. In the ’70s it fluctuated between 90 and 130 thousand, on average amounting to 235 in 100 thousand inhabitants. The figures for Poland were much higher than those for most other East European countries, let alone Western Europe. Te emergence of Solidarity in August 1980 turned out to be the beginning of the end for Soviet-style Communism. In 1981 strong criticism from experts on criminal law, who castigated Poland’s penal law and repressive criminal policy, led to the compilation of two drafts for a new penal code. In December 1981 the conflict between General Wojciech Jaruzelski’s Communist government and its (unrecognised) opposition culminated in the imposition of Martial Law, designed to crush the powerful opposition movement. Four years later, a draconian law was instituted, bringing in “special criminal liability”. Since 1987, Poland’s Codification Commission, which was re-constituted in 1989 following the Round Table Agreement concluded between the leaders of PZPR (the ruling Communist Party) and the opposition, has been working on new drafts of the penal code, the code of criminal procedure, and the code on the execution of penalties. Te new legislation, including a new penal code, was passed by Sejm in 1997, and entered into force on 1 September 1998. I conclude with a remark that the punitive character of the criminal justice system Poland inherited from the Communist system is still exerting a considerable influence on the country’s current policy on criminal justice, and is still contributing to problems with reducing the prison population.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 115-141
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Issues concerning adjudication and execution of a fine after the 2015 reform of criminal law
    Autorzy:
    Melezini, Mirosława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364614.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    a fine
    criminal law reform
    non-custodial penalties
    ultima ratio of the penalty of
    deprivation of liberty
    substitute penalty
    penal policy
    kara grzywny
    reforma prawa karnego
    kary nieizolacyjne
    ultima ratio kary
    pozbawienia wolności
    kara zastępcza
    polityka karna
    Opis:
    The article discusses the issue of new solutions concerning a fine introduced to the Criminal Code and the Penalty Execution Code by an abundant amendment to criminal law of 20 February 2015. The discussion focuses on the analysis of regulations that, in compliance with the legislator’s assumptions, are to make a fine the basic means of penal response to petty and medium-gravity crimes. The article also attempts to present a preliminary evaluation of case law in 2014 and 2016. The confrontation of the 2015 criminal law reform assumptions with the practice made it possible to state that the significant changes that took place in case law in general go in the right direction and should be positively assessed. Undoubtedly, the importance of a fine in the penal policy considerably rose and its share increased from 21.3% to 34.1%. It has also been established that non-custodial penalties dominated the structure of sentences. They accounted for 55.4% of convictions. In conformity with the reform assumptions, the share of the penalty of deprivation of liberty with conditional suspension of its execution clearly decreased (from 67.4% to 43.3%). What is alarming, there is an increase in the percentage of the adjudicated penalty of absolute deprivation of liberty (from 12.1% to 15.1%). Finally, the article analyses selected issues concerning the execution of a fine, especially the new regulation laid down in Article 12a PEC and Article 48a PEC, which are aimed at raising the efficiency of fine execution and reducing the scope of application of the substitute penalty of deprivation of liberty.
    Przedmiotem artykułu są nowe rozwiązania dotyczące grzywny, wprowadzone do kodeksu karnego i kodeksu karnego wykonawczego obszerną ustawą nowelizującą prawo karne z dnia 20 lutego 2015 r. Rozważania koncentrują się na analizie uregulowań, które zgodnie z założeniami ustawodawcy mają uczynić z kary grzywny podstawowy środek reakcji karnej na przestępstwa drobne i średniej wagi. W opracowaniu podjęto również próbę przedstawienia wstępnych ocen orzecznictwa sądów w 2014 r. i w 2016 r. Konfrontacja założeń reformy prawa karnego z 2015 r. z praktyką pozwoliła stwierdzić, że istotne zmiany, które nastąpiły w orzecznictwie sądów, zasadniczo zmierzają w dobrym kierunku i należy je ocenić pozytywnie. Nie ulega wątpliwości, że wydatnie wzrosło znaczenie grzywny w polityce karnej, której udział powiększył się z 21,3% do 34,1%. Ustalono też, że kary nieizolacyjne dominowały w strukturze kar orzeczonych. Stanowiły 55,4% ogółem skazań. Zgodnie z założeniami reformy wyraźnie zmniejszył się udział kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (z 67,4% do 43,3%). Niepokoi wzrost odsetka orzeczonych kar bezwzględnego pozbawienia wolności (z 12,1% do 15,1%). W końcowej części artykułu analizie poddano wybrane problemy związane z wykonywaniem grzywny, a w szczególności nowe uregulowania ujęte w art. 12a k.k.w. i art. 48a k.k.w., które mają na celu zwiększenie efektywności wykonywania grzywny i ograniczenie zakresu stosowania zastępczej kary pozbawienia wolności.
    Źródło:
    Ius Novum; 2018, 12, 2; 25-36
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the Need to Repeal or Change Art. 87 of the Criminal Code
    Autorzy:
    Nowosad, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619089.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    restriction of liberty
    imprisonment
    sequence of the penalties
    aggregate penalty
    concurrent sentence
    amendments to the Criminal Code
    concurrent offences, mixed punishment
    kara ograniczenia wolności
    kara pozbawienia wolności
    sekwencja kar
    kara łączna
    wyrok łączny
    reforma prawa karnego
    zbieg przestępstw
    łączenie kar różnorodzajowych
    kara mieszana
    Opis:
    The author postulates that as a consequence of introducing in the Act of 20 February 2015 the institution of simultaneous adjudication of imprisonment and restriction of liberty, the legislator should repeal Art. 87 of the Criminal Code. According to Art. 87 § 1 of the C.C., in the case of conviction for concurrent offences for penalties of deprivation of liberty and restriction of liberty, the court shall impose an aggregate penalty, assuming that one month of restriction of liberty is equal to 15 days of deprivation of liberty. The sequence of penalties introduced in Art. 37b of the C.C. undermines the purpose of Art. 87 § 1 of the C.C. Since the legislator introduced a new concept of sequential execution of penalties, he should not preserve the obligation to convert restriction of liberty into imprisonment.
    Wprowadzając reformą z dnia 20 lutego 2015 r. możliwość jednoczesnego orzeczenia kar ograniczenia wolności i pozbawienia wolności, ustawodawca powinien konsekwentnie uchylić art. 87 Kodeksu karnego nakazujący w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymierzenie obligatoryjnie kary łącznej pozbawienia wolności. Przewidziane w art. 37b k.k. sekwencyjne wykonanie kar dezaktualizuje ratio legis unormowania art. 87 § 1 k.k. Skoro bowiem ustawodawca uznał za słuszną ideę kolejnego wykonania obu kar, nie powinien utrzymywać obowiązku zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności przy karze łącznej.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the underlying assumptions for the 2015 criminal law reform and the most important changes in the penal system
    Autorzy:
    Melezini, Mirosława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392534.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    reforma prawa karnego
    zmiany w systemie karania
    kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania
    kary nieizolacyjne
    grzywna
    kara ograniczenia
    wolności
    tzw. kara mieszana
    criminal law reform
    change in the penal system
    conditionally suspended imprisonment
    sentence
    non-custodial penalties
    fine
    community service
    the so-called mixed penalty
    Opis:
    The article deals with the most important amendments to the provisions of the Part on general issues of the Criminal Code introduced by Act of 20 February 2015 in the context of criminal and political assumptions for the criminal law reform. Taking this into account, the article discusses the aims of the reform and then analyses particular solutions the legislator intends to use to implement it. As the main aim of the criminal law reform was to change the deficiently implemented penal policy towards petty and medium impact crimes, where conditionally suspended imprisonment was a dominating penalty, it was decided that the most important changes are those that aim to limit the application of suspended sentences and make non-custodial penalties the main measure of legal penal response. Thus, the analysis is focused on the key regulation for the whole reform, i.e. a conditionally suspended sentence and its numerous modifications. Moreover, the article discusses new solutions of Article 37a CC introducing a fine and a non-custodial penalty for crimes that are subject to statutory imprisonment not exceeding eight years, the issue of repealing the directive on fining laid down in Article 58 § 2 CC, thorough modification of a non-custodial penalty and a new solution of the so-called mixed penalty laid down in Article 37b CC.
    Przedmiotem artykułu są najważniejsze zmiany wprowadzone do przepisów części ogólnej kodeksu karnego na mocy ustawy z 20 lutego 2015 r., przedstawione w kontekście założeń kryminalnopolitycznych reformy prawa karnego. Mając to na uwadze, w artykule omówiono cele reformy, a następnie analizie poddano poszczególne rozwiązania, za pomocą których ustawodawca zmierza do ich realizacji. Ponieważ głównym celem reformy prawa karnego było dążenie do zmiany wadliwie realizowanej polityki karnej w zakresie drobnej i średniej przestępczości, w której dominującą pozycję zajmuje kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, uznano, że najważniejszymi zmianami są takie, które zmierzają do ograniczenia stosowania warunkowego zawieszenia wykonania kary i uczynienia z kar nieizolacyjnych głównego środka reakcji prawnokarnej. W związku z tym analizie poddana została kluczowa dla całej reformy regulacja warunkowego zawieszenia wykonania kary i jej liczne modyfikacje, a ponadto omówiono: nowe rozwiązanie przewidziane w art. 37a k.k. wprowadzające możliwość orzeczenia grzywny oraz kary ograniczenia wolności za przestępstwa zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, problem uchylenia dyrektywy wymiaru grzywny zawartej w art. 58 § 2 k.k., gruntowną modyfikację kary ograniczenia wolności oraz nową instytucję tzw. kary mieszanej, ujętą w art. 37b k.k.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 2; 21-33
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Implementation of the principle treating deprivation of liberty as ultima ratio in the practice of applying criminal law
    Autorzy:
    Melezini, Mirosława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1360684.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    penalty of deprivation of liberty
    penalty of deprivation of liberty with conditional
    suspension of its execution
    criminal law reform
    practice of justice administration
    penal
    policy
    non-custodial penalties
    prison population
    : kara pozbawienia wolności
    kara pozbawienia wolności z warunkowym
    zawieszeniem wykonania
    reforma prawa karnego
    praktyka wymiaru sprawiedliwości
    polityka karna
    kary nieizolacyjne
    populacja więzienna
    Opis:
    The article discusses the issue concerning the implementation of the principle of treating a penalty of deprivation of liberty as ultima ratio in the practice of justice administration. The statutory solutions adopted in the original version of the Criminal Code of 1997 are the starting point of the analysis. It shows a new approach to the penalty of deprivation of liberty, which – as it was assumed – was to become a subsidiary penalty applied to petty crime. In practice, it turned out that an attempt to minimise the role of the penalty of deprivation of liberty in the penal policy was a failure, which resulted in a considerable size of prison population and a big number of offenders convicted and waiting for the penalty execution. A penalty of deprivation of liberty with conditional suspension of its execution adjudicated on a massive scale remained the basic means of penal response to petty crime. The diagnosis of the reasons for the actual situation became the basis for the criminal law reform of 2015. The article discusses the most important amendments to the provisions of the Criminal Code, which are to contribute to the increase in the importance of non-custodial penalties (a fine and a penalty of deprivation of liberty) and to limit the scope of application of the penalty of deprivation of liberty (its absolute type and with conditional suspension of its execution). The statistical overview of the penalty of absolute deprivation of liberty and the penalty of deprivation of liberty with conditional suspension of its execution presented in the article makes the author draw a conclusion that the penalty of deprivation of liberty is still treated as ultima ratio in the practice of justice administration. Despite a considerable decrease in the importance of the penalty of deprivation of liberty with conditional suspension of its execution in the penal policy and a growing share of non-custodial penalties in the structure of adjudicated penalties, the share of the penalty of absolute deprivation of liberty in all convictions is growing and the number of adjudicated and not executed penalties of absolute deprivation of liberty is also higher. That is why, the author expresses an opinion that failure in the implementation of the penal policy assumptions of the 2015 criminal law reform results from too drastic limitation of a possibility of applying the penalty of deprivation of liberty with conditional suspension of its execution. Therefore, she supports the proposals expressed in literature to extend grounds for adjudicating the penalty of deprivation of liberty with conditional suspension of its execution.
    Przedmiotem rozważań jest realizacja zasady traktowania kary pozbawienia wolności jako ultima ratio w praktyce wymiaru sprawiedliwości. Punktem wyjścia analizy są rozwiązania ustawowe przyjęte w pierwotnym brzmieniu kodeksu karnego z 1997 r., ukazujące nowe podejście do kary pozbawienia wolności, która w założeniu miała stać się karą subsydiarną w odniesieniu do drobnej i średniej przestępczości. W praktyce okazało się, że próba zminimalizowania roli kary pozbawie- 68 MIROSŁAWA MELEZINI IUS NOVUM 2/2019 nia wolności w polityce karnej nie powiodła się, czego rezultatem był wysoki poziom populacji więziennej oraz duża liczba osób skazanych na karę pozbawienia wolności i oczekujących na jej wykonanie. Podstawowym środkiem reakcji karnej na przestępstwa drobne i średniej wagi pozostawała niezmiennie kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, orzekana na masową skalę. Diagnoza przyczyn zaistniałych niepowodzeń stała się podłożem reformy prawa karnego z 2015 r. W opracowaniu omówiono najważniejsze zmiany w przepisach kodeksu karnego, które mają przyczynić się do zwiększenia roli kar nieizolacyjnych (grzywny i kary ograniczenia wolności) i ograniczenia zakresu stosowania kary pozbawienia wolności (bezwzględnej i z warunkowym zawieszeniem jej wykonania). Prezentowany w opracowaniu statystyczny obraz bezwzględnej kary pozbawienia wolności oraz kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania skłonił autorkę do wniosku, że kara pozbawienia wolności nadal nie jest traktowana w praktyce wymiaru sprawiedliwości jako ultima ratio. Pomimo wydatnego ograniczenia znaczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w polityce karnej i rosnącego udziału kar nieizolacyjnych w strukturze kar orzeczonych, powiększa się udział bezwzględnej kary pozbawienia wolności wśród skazań ogółem oraz wzrasta liczba orzeczonych i niewykonywanych bezwzględnych kar pozbawienia wolności. Autorka wyraża pogląd, że na niepowodzenia w zakresie realizacji założeń politycznokryminalnych reformy prawa karnego z 2015 r. rzutują nazbyt drastyczne ograniczenia możliwości zastosowania kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W związku z tym przyłącza się do zgłaszanych w piśmiennictwie postulatów rozszerzenia podstaw orzekania kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 2; 51-72
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PROLEGOMENA TO A NEW CRIMINAL TRIAL PROCEDURE IN POLAND FOLLOWING THE AMENDMENT OF THE CODE OF CRIMINAL PROCEDURE OF 27.09.2013: FROM INQUISITORIAL TOWARDS ADVERSARIAL PROCEDURE OF WITNESS EXAMINATION IN CRIMINAL TRIALS
    PROLEGOMENA DO NOWEJ PROCEDURY DOTYCZĄCEJ PRZEPROWADZENIA PROCESU KARNEGO W POLSCE W KONSEKWENCJI ZMIANY KODEKSU POSTĘPOWANIA KARNEGO Z DNIA 27.09.2013: OD INKWIZYCYJNEJ DO KONTRADYKTORYJNEJ PROCEDURY PRZESŁUCHIWANIA ŚWIADKÓW W PROCESACH KARNYCH.
    Autorzy:
    BEDNAREK, Grażyna Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920653.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-04
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    polski dyskurs sądowy
    rozprawa karna
    reforma Kodeksu Postępowania Karnego z dnia 27.09.2013
    transformacja inkwizycyjnego procesu karnego na kontradyktoryjny proces karny
    konsekwencje historycznej zmiany prawa karnego w Polsce na dyskurs sądowy
    Polish courtroom discourse
    criminal trial
    amendment of the Code of Criminal Procedure of 27.09.2013 in Poland
    transformation of the inquisitorial criminal trial in Poland into adversarial criminal trial
    Opis:
    The purpose of this paper is twofold. Firstly, it introduces the transformations, which the criminal trial procedure in Poland will undergo following the amendment of the Code of Criminal Procedure of 27 September 2013. Secondly, it explains the consequences that the altered criminal law will have on Polish courtroom discourse. The paper comprises three major parts. It commences with the demonstration of the inquisitorial procedure of witness examination in criminal trials as investigated, described, and expounded by Bednarek (2014), prior to the amendment of criminal law in Poland. Subsequently, it presents the criticism of the inquisitorial criminal trial by the representatives of academia and legal practitioners in Poland, and explains the reasons for the transformation of the inquisitorial criminal trial into an adversarial one. Finally, it demonstrates the new regulations of the Code of Criminal Procedure pertaining to the criminal trial and establishes what effects they will have on Polish courtroom discourse. The paper ends with concluding remarks emphasizing the pressing need for novel and thorough investigations of the language used by judges, attorneys for the prosecution and attorneys for the defense in criminal trials in Poland following the amendment of the criminal law. At the time when this paper is being written the study of courtroom discourse conducted by Bednarek (2014) is the only investigation of talk in interaction in the milieu of Polish courts that focuses on the modus operandi of witness examination from the point of view of linguistics.
    Głównym celem artykułu jest przedstawienie transformacji, jakiej ulega procedowanie rozpraw karnych w Polsce w konsekwencji modernizacji k.p.k. z dnia 27 września 2013, a także wyjaśnienie skutków zmian prawa karnego na polski dyskurs sądowy. Artykuł składa się z trzech części. Rozpoczyna się prezentacją inkwizycyjnej procedury przesłuchania świadków w sprawach karnych, które zbadała, opisała i objaśniła Bednarek (2014). Następnie demonstruje uwagi krytyczne polskich przedstawicieli nauki oraz praktyków pod adresem inkwizycyjnej rozprawy karnej, a także wyjaśnia przyczyny transformacji rozprawy karnej z inkwizycyjnej na kontradyktoryjną. Ostatnia część artykułu demonstruje nowe przepisy k.p.k. odnoszące się do rozprawy karnej oraz omawia skutki, jakie one spowodują w polskim dyskursie sądowym.  Artykuł kończą uwagi podkreślające pilną potrzebę przeprowadzenia nowych, kompleksowych badań dotyczących języka używanego przez sędziów, prokuratorów i obrońców w rozprawach karnych w Polsce w świetle zmiany prawa karnego.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2015, 24, 1; 47-80
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies