- Tytuł:
- Złomowanie statków morskich (cz. 1)
- Autorzy:
- Łuczywek, Cezary
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1954787.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
złomowanie
recykling
wykaz materiałów niebezpiecznych
plan recyklingu statku
LDT
stocznia złomowa
zakład recyklingu
beaching
rozporządzenie 1257/2013
konwencja z Hongkongu
Nauki Humanistyczne i Społeczne - Opis:
-
Złomowanie statków morskich ma historię sięgającą połowy XIX w. W ostatnich 20 latach stocznie złomowe z Azji Południowej zdominowały światowy rynek recyklingu
statków wykorzystując tanią siłę roboczą i nie zawsze stosując się do obowiązującego prawa międzynarodowego. Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) doprowadziła do uchwalenia Konwencji z Hongkongu w 2009 r., która w kompleksowy sposób reguluje niemal wszystkie kwestie związane z bezpiecznym dla środowiska i dla ludzi recyklingiem statków. Unia Europejska wprowadziła własne regulacje, oparte na postanowieniach konwencji z Hongkongu, które odnoszą się głównie do statków zarejestrowanych w państwach unijnych, ale stwarzają pewne trudności w uznaniu stoczni złomowych znajdujących się w państwach trzecich, w tym państwach azjatyckich, do prowadzenia recyklingu statków podnoszących banderę państwa unijnego. Armatorzy statków, które mają być oddane na złom, stają przed dylematem czy poddać je drogiemu recyklingowi w zakładzie recyklingu wskazanym w europejskim wykazie zakładów, prowadzonym przez Komisję Europejską, czy zmienić banderę statku i wysłać je do stoczni w Azji, obchodząc przepisy unijne dotyczące recyklingu statków. Problemy tego rodzaju rozwiążą się same po wyjściu w życie Konwencji z Hongkongu, ale jak dotąd tylko 15 państw przystąpiło do konwencji, jednak z niewystarczającym tonażem, aby spełnić wszystkie warunki postawione przez konwencję do tego, aby weszła ona w życie. W artykule omówiono zagrożenia związane ze złomowaniem, umowę sprzedaży statku na złom, w tym używane na rynku formularze umów przygotowanych przez BIMCO, metody przekazywania statku stoczni złomowej oraz proces recyklingu stosowany przez stocznie zgodny z wymaganiami konwencji z Hongkongu. W tekście pokazanych zostało także kilka kopii dokumentów używanych w procesie recyklingu statku w praktyce obrotu.
Scrapping of seagoing ships has a history dating back to the mid-nineteenth century. In the last 20 years, South Asian scrap yards have dominated the global ship recycling market using cheap labor and not always complying with applicable international law. The International Maritime Organization (IMO) led to the adoption of the Hong Kong Convention in 2009, which comprehensively regulates almost all issues related to the safety of the environment and for people working in the ship recycling. The European Union has introduced its own regulations, based on the provisions of the Hong Kong Convention, which mainly relate to ships registered in EU countries, but pose some difficulties in recognizing scrap yards located in third countries, including Asian countries, to recycle flagged ships EU country. Shipowners of ships that are to be scrapped face the dilemma of whether to recycle them expensively in a recycling facility identified in the European list of recycling facilities maintained by the European Commission, or to change the flag of a ship and send it to a shipyard in Asia by circumventing EU ship recycling regulations . Problems of this nature will resolve themselves after the entry into force of the Hong Kong Convention, but so far the only 15 countries have acceded to the Convention, albeit with insufficient tonnage to meet all the conditions set by the Convention for it to enter into force. The article discusses the environmental risks associated with scrapping, the ship's scrap contract, including BIMCO-prepared contract forms used on the market, shipment methods to the scrap yard, and the shipyards' recycling process in line with the Hong Kong Convention requirements. The text also shows several copies of documents used in the ship recycling process in the practice of trading. - Źródło:
-
Prawo Morskie; 2020, XXXIX; 21-70
0860-7338 - Pojawia się w:
- Prawo Morskie
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki