Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "reception of Shakespeare" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
“To Make Dark Heaven Light:” Transcending the Tragic in Sintang Dalisay
Autorzy:
Alegre, Anne Nichole A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39763095.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Shakespeare and adaptation
Filipino reception of Shakespeare
Romeo and Juliet adaptations
genre transformation
global Shakespeare
Opis:
Directed by Ricardo Abad and choreographed by Matthew Santamaria, Sintang Dalisay—a Filipino adaptation of Shakespeare’s Romeo & Juliet—is often lauded for its use of the igal ethnic dance of the Sama-Badjau, a Muslim tribe located in the southern region of the Philippines. It depicts Rashiddin and Jamillia’s star-crossed love amidst a violent and ancient feud between their families. This paper discusses the process and product of interweaving performance traditions and cultures in Sintang Dalisay and how the adaptation transforms Shakespeare’s Romeo and Juliet from tragic to utopic. It does so in two aspects: the kinesthetic and the mythic. First, the use of the igal dance motif expresses and unearths the play’s inherently religious and celestial language. Second, the appropriation of Asian myths or beliefs—particularly of Chinese and Filipino origins—transforms and transcends the tragic ending of Romeo and Juliet’s deaths.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2022, 26, 41; 33-50
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Makbet Giuseppe Verdiego wobec romantycznej recepcji
Macbeth by Giuseppe Verdi and the Romantic reception of William Shakespeare’s drama
Autorzy:
Borkowska-Rychlewska, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1535114.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
William Shakespeare’s dramatic works
Giuseppe Verdi’s opera
Romantic reception of Shakespeare
operatic stage
adaptation of the works of Shakespeare
Opis:
Romantic approach to William Shakespeare’s dramatic works, as well as the notions and questions so vital for the consciousness of the epoch concerning the capacity and function of destiny, unrecognizability of existence, interference of supernatural powers in the world that can be grasped with human mind and common sense, are all intriguingly transparent in Giuseppe Verdi’s Macbeth. The Italian composer, who knew the Romantic reception of Shakespeare’s dramatic plays well (e.g. the Italian translations of the lectures given by August W. Schlegel), embarked upon the issue of the ambiguity of the scene with the witches that appear to Macbeth, posed a question on the cognitive value in the dreamy apparition (in the brilliantly constructed Lady Macbeth’s sleepwalking scene), and, finally, emphasized the aspect of hybridity of the world that inseparably combines the grandeur and the grotesque (the point highlighted in Victor Hugo’s considerations on Shakespeare). The two versions of the operatic Macbeth — the one produced in Florence in 1847, the other, 1865 revised version produced for Paris — relate well with the long sequence of changeable conventions in the nineteenth century theatre, taking into consideration its requirements (the need for a spectacular character of staging, the introduction of multiple Ake a Romantic implant in the operetta world of farcical braggadocio dominant on the Parisian stage at the time of the Second Empire, testifies to the enormous influence of the Romantic reception of Shakespeare exerted at the time and defining for a considerable period of time the concept of adaptation of the works of the Stradford master to meet the needs of the operatic stage.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2010, 17; 227-248
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Wymawia się Szekspir»: Mistrzowi Williamowi w czterechsetną zgonu jego rocznicę
‘It Is Pronounced Shek-speer’: For Master William on the Quadricentennial of His Demise
Autorzy:
Komorowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520056.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
William Shakespeare
Wojciech Bogusławski
przekład
recepcja Shakespeare'a
teatr polski 1700-1800
teatr polski 1800-1900
translation
reception of Shakespeare
Polish theater 1700–1800
Polish theater 1800-1900
Opis:
Wojciech Bogusławski poprzedził pierwodruk swojego przekładu Hamleta, umieszczonego w czwartym tomie Dzieł dramatycznych, przedmową zatytułowaną „Shakespeare", w której w przypisie zdradził: „Wymawia się Szekspir". W ciągu prawie stu lat pisownia nazwiska dramaturga ze Stratfordu w Polsce wahała się między tymi dwoma skrajnościami: „Shakespeare" lub starsza wersja „Shakespear" z jednej strony i jakaś forma polskiego zapisu fonetycznego, najbardziej rozpowszechniona – i w końcu zwycięska – „Szekspir" z drugiej. Pomiędzy tymi biegunami w latach 1765–1849 pojawiło się w polskich drukach i rękopisach co najmniej 40 (słownie czterdzieści) wariantów zapisu, angielskich, niby-angielskich, bardziej lub mniej fonetycznych i na różne sposoby hybrydowych. Większość wariantów to próby autorów i redaktorów zapisania lub „oswojenia” nazwiska autora Hamleta w języku polskim. Zawarta w artykule lista, publikowana w tej formie po raz pierwszy, jest ułożona chronologicznie. Każdy przypadek pierwszego użycia jest cytowany i opatrzony zwięzłym komentarzem. Lista jest jednak potencjalnie niekompletna, ponieważ odnalezienie kolejnych wersji nie jest wykluczone.
Wojciech Bogusławski prefaced the first publication of his translation of Hamlet, included in volume four of his Dzieła dramatyczne (Dramatic Works), with an introduction titled “Shakespeare,” where he volunteered in a footnote: “It is pronounced Szekspir [Shek-speer].” Within the period of almost one hundred years, the spelling of the Stratford playwright’s name in Poland vacillated between these two extremes: “Shakespeare,” or the older version of “Shakespear,” on the one hand, and some form of Polish phonetic spelling, the most widespread—and at the end, prevalent—being “Szekspir,” on the other. Polish prints and manuscripts from 1765–1849 contain at least forty spelling variants ranging from English and pseudo-English to more or less phonetic versions, with numerous hybrid solutions in between. Most of the variants are attempts by Polish authors and editors at making the name of Hamlet’s author more familiar in Polish. The present list, published as such for the first time, is arranged chronologically. Each instance of the first usage is quoted and a succinct commentary is supplied.  The list is potentially incomplete, however, since other versions might crop up in future research. 
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 5-24
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies