Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ratownik medyczny" wg kryterium: Temat


Tytuł:
(Nie)ergonomiczne warunki pracy ratownika w ambulansie medycznym
(Un)ergonomic working conditions for a paramedic in a medical ambulance
Autorzy:
Bęczkowska, Sylwia
Celiński, Daniel
Grabarek, Iwona
Grzybowska, Katarzyna
Zysk, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432128.pdf
Data publikacji:
2024-03-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
ratownik medyczny
ergonomia
obciążenie pracą
ambulans
kinematyka ruchu ciała
badania myoMotion
paramedic
ergonomics
workload
ambulance
body movement kinematics
research myoMotion
Opis:
Wstęp Praca ratownika medycznego ze względu na ograniczoną przestrzeń ambulansu, skomplikowane procedury medyczne, presję czasu, stres i konieczność przyjmowania wymuszonych pozycji podczas pracy charakteryzuje się – jak wykazano w wielu badaniach – wysokim ryzykiem obrażeń. Czynnikami ryzyka występującymi w pracy ratownika medycznego są czynniki ergonomiczne, psychologiczne i biomechaniczne. Zapewnienie ergonomicznych warunków pracy ratownika medycznego jest działaniem priorytetowym i wymaga – zarówno w procesie projektowania, jak i w czasie eksploatacji karetki – przeprowadzenia diagnozy stanu faktycznego w celu przedstawienia niezbędnych zaleceń modernizacyjnych. Identyfikacja obciążeń umożliwi zaprojektowanie ergonomicznego wnętrza ambulansu, które zapewni komfort i niezawodność pracy członkom zespołu ratownictwa medycznego, a tym samym zmniejszy ryzyko obrażeń. Materiał i metody Autorzy artykułu opracowali kompleksową metodykę oceny uciążliwości występujących podczas pracy ratownika medycznego, która wymagała przeprowadzenia specjalistycznych badań wstępnych. Obejmowały one pomiar i analizę kinematyki ruchu ratownika medycznego podczas typowych zabiegów medycznych, zarówno na postoju, jak i podczas jazdy ambulansem. Do analizy kinematyki ruchu wykorzystano nieinwazyjną metodę z zastosowaniem systemu myoMotion, a badanie przeprowadzono w ambulansie marki Mercedes. Wyniki Artykuł zawiera wstępne wyniki dotyczące oceny kinematyki ruchu. Wykazano konieczność przyjmowania przez ratownika pozycji wymuszonych podczas wykonywania zabiegów medycznych. Zakresy ruchu poszczególnych części ciała odbiegały od przyjętych norm, co powodowało przeciążenia układu mięśniowo-szkieletowego. Wnioski Uzyskana wiedza stanowi podstawę dokładnej analizy czynności wykonywanych w ramach każdej procedury z perspektywy struktury przestrzennej ambulansu, rozmieszczenia w nim sprzętu i zaopatrzenia medycznego, ich dostępności podczas pracy oraz organizacji samej pracy w ambulansie. Dodatkowa identyfikacja obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego ratownika, jego źródeł, a także sformułowanie zaleceń dotyczących modyfikacji wnętrza ambulansu pozwoli zapewnić komfort i niezawodność pracy członkom zespołów ratownictwa medycznego, zmniejszając tym samym ryzyko urazów przy pracy.
Background The work of a paramedic, is characterised by a high risk of injury. Ergonomic, psychological, and biomechanical factors are considered risk factors in the profession of emergency medical technicians. Ensuring ergonomic working conditions for emergency medical technicians is a priority and requires a thorough assessment both in the design process and during the operation of the ambulance, to provide a diagnosis of the current state and present necessary recommendations for modernization. Identifying stressors will enable the design of an ergonomic interior for the ambulance, ensuring comfort and reliability for members of the emergency medical team, thereby reducing the risk of injuries. Material and Methods The authors of this article developed a comprehensive methodology for assessing the nuisances occurring during the paramedic’s work, which required specialised preliminary research. The research included the measurement and analysis of the paramedic’s movement kinematics during typical medical procedures, both at a standstill and while driving the ambulance. For the analysis of motion kinematics, a non-invasive method called myoMotion was employed, and the study was conducted in a Mercedes ambulance. Results This article contains preliminary results on the evaluation of movement kinematics. These demonstrated the necessity for the paramedic to adopt forced positions when performing medical procedures. The ranges of movement of the individual body parts of the paramedic deviated from accepted norms, resulting in musculoskeletal overload. Conclusions The acquired knowledge forms the basis for a detailed analysis of tasks performed within each procedure from the perspective of the spatial structure of the ambulance, the arrangement of equipment and medical supplies, their accessibility during work, and the organization of work within the ambulance. Additional identification of musculoskeletal system stress, its sources, and the formulation of modification recommendations for the ambulance interior will enable ensuring the comfort and reliability of the work for emergency medical teams, thereby reducing the risk of injuries in the workplace.
Źródło:
Medycyna Pracy. Workers’ Health and Safety; 2024, 75, 1; 31-44
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy. Workers’ Health and Safety
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ratownik medyczny w Państwowej Straży Pożarnej – od teorii do praktyki
Paramedics in the State Fire Service – from Theory to Practice
Autorzy:
Chomoncik, M.
Nitecki, J.
Cisoń-Apanasewicz, U.
Smolarczyk, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373772.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
ratownik medyczny
ratownictwo medyczne
Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy
paramedic
medical rescue
National Rescue and Firefighting System
Opis:
Cel: Celem artykułu jest analiza prawnych aspektów funkcjonowania ratownika medycznego w jednostkach Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego (KSRG). W artykule określono także obszary, w których wskazane jest wykorzystanie wiedzy i umiejętności ratowników medycznych w ramach funkcjonowania KSRG, oraz przedstawiono ocenę stanu zatrudnienia tej grupy zawodowej w Państwowej Straży Pożarnej (PSP). Wprowadzenie: Liczba ratowników medycznych w KSRG stale rośnie, choć w poszczególnych województwach jest ona zróżnicowana. Zauważalna jest jednak także niekorzystna tendencja – tylko co trzeci ratownik medyczny chce utrzymać swoje uprawnienia uzyskane na studiach lub w studium. Wnioski: Analiza aktów prawnych pozwala zauważyć pewne sprzeczności w ich zapisach, co oznacza, że konieczne jest doprecyzowanie obecnie funkcjonującego prawa. Sytuacja ta powoduje, że osoby decydujące o kształcie KSRG ostrożnie podchodzą do zmian w zakresie ratownictwa medycznego. Równocześnie coraz częściej można spotkać jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej (OSP) specjalizujące się w ratownictwie medycznym, w tym te wyposażone w ambulanse. Należy podkreślić, że liczba tzw. izolowanych zdarzeń ratownictwa medycznego, a więc tych, podczas których jednostki KSRG prowadzą działania z powodu czasowej niewydolności Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM), stale rośnie, w związku z czym wymagania wobec ratowników w zakresie ratownictwa medycznego się zwiększają. Coraz większe są też wymagania prawne dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa ratownikom podczas skomplikowanych i niebezpiecznych działań oraz ćwiczeń. W zabezpieczeniu prowadzonych przez siebie działań i ćwiczeń jednostki KSRG często chcą posiłkować się zespołami PRM, co spotyka się z odmową dyspozytorów medycznych (brak odpowiednich regulacji prawnych). Muszą być wówczas stosowane rozwiązania doraźne, a nie systemowe, co niekiedy wiąże się z dodatkowymi kosztami. Z uwagi na obowiązkowe wyszkolenie każdego ratownika PSP w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, a także z uwagi na wynikający z prawa system przeprowadzania – co trzy lata – egzaminów potwierdzających posiadanie odpowiednich kwalifikacji w każdej jednostce ratowniczo-gaśniczej (JRG) musi być grupa instruktorów prowadzących systematycznie zajęcia doskonalące. Również do utrzymania należytego poziomu wyszkolenia ratowników medycznych konieczne jest stworzenie w PSP własnego systemu doskonalenia zawodowego tej grupy zawodowej – programów szkoleń, systemu nadzoru i certyfikacji, centrów symulacyjnych. Problematyczna może okazać się sprawa obrotu lekami, które ratownicy medyczni mogą stosować w ramach świadczeń zdrowotnych poza PRM.
Aim: The purpose of this paper is to analyse the legal aspects of the functioning of a paramedic in KSRG units. The paper also defines the areas in which it is advisable to make use of the knowledge and skills of this professional group within the framework of KSRG operations, and offers an assessment of the employment status of this working group in the State Fire Service (PSP). Introduction: The number of paramedics in the KSRG has been growing steadily, although the figures differ by voivodeship. The reasons for this state of affairs cannot be determined unambiguously. Also, one unfavourable trend is noticeable – only one in three paramedics wishes to maintain his or her qualifications obtained during studies. Conclusions: An analysis of legal regulations reveals some contradictions that require further clarification in current law. This situation contributes to the cautious attitude of those who decide on the shape of the KSRG in relation to changes in the field of emergency medical services.It should be emphasised that the number of so-called isolated medical events, i.e. those in which the KSRG units operate due to the temporary unavailability of the PRM, is constantly increasing. Therefore, the requirements for paramedics providing emergency medical services are growing. We can also observe the tightening of the legal requirements to ensure the safety of paramedics during complicated and dangerous activities and exercises. KSRG units often call for PRM teams to take part in securing their activities and exercises, which is denied (on the grounds of there being no laws governing this area). This necessitates the use of ad-hoc, rather than standardised, solutions and is sometimes associated with additional costs. Due to the compulsory training of each PSP paramedic in advanced first aid as well as the legally required system of conducting examinations every three years confirming the possession of appropriate qualifications in each JRG, there must be a group of instructors conducting regular professional training. Also, to maintain a proper level of training for paramedics, it is necessary that a professional development system be created for this group within the PSP units, complete with training programmes, a supervision and certification system, and simulation centers. A particularly problematic issue relates to the purchase of medicines by paramedics for the purposes of providing health services outside of the PRM.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2017, 48, 4; 96-108
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdarzenia niepożądane w ratownictwie medycznym
Adverse events in the Polish emergency system
Autorzy:
Cira, Grzegorz
Mikos, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528717.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
zdarzenie niepożądane
ratownictwo medyczne
bezpieczeństwo pacjenta
ratownik medyczny
patient safety
adverse event
paramedic
Opis:
Wprowadzenie: Zdarzenia niepożądane są z uwagi na złożoność procesu udzielania świadczeń zdrowotnych nieuniknionym elementem na różnych jego etapach. Obowiązkiem podmiotów prowadzących działalność leczniczą i osób tymi podmiotami zarządzających, a także personelu medycznego jest podejmowanie działań mających na celu zidentyfi kowanie i wyeliminowanie przyczyn danego zdarzenia niepożądanego, tak aby uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości. Materiał i metody: W pracy przedstawiono problematykę występowania zdarzeń niepożądanych w ratownictwie medycznym w Polsce, analizę występującego w nim ryzyka oraz dokonano identyfi kacji najczęściej występujących zdarzeń niepożądanych. Badanie zostało przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego; grupę badawczą stanowiło 180 czynnych zawodowo ratowników medycznych. Wyniki: W badaniu własnym wykazano, iż najczęściej występującymi zdarzeniami niepożądanymi są: zbyt długi czas dojazdu zespołu ratownictwa medycznego do pacjenta oraz nieprawidłowa decyzja co do miejsca transportu pacjenta. Według zdecydowanej większości ankietowanych zdarzenia niepożądane występowały w ich praktyce zawodowej rzadziej niż 5 razy miesięcznie. Najczęstszą przyczyną ich powstawania jest przemęczenie ratowników medycznych oraz stres. Wnioski: Zdarzania niepożądane są istotnym problemem systemu ratownictwa medycznego i wymagają stałego monitorowania, raportowania oraz działań edukacyjnych w celu zapobiegania im w przyszłości.
sector. The medical facilities and medical staff are responsible for identifying and eliminating unwanted and unexpected events. Material and methods: This work presents the problem of occurrence of adverse events in the emergency medical services in Poland and it is also identifying the most frequent adverse events and as well as it presents the analysis of risks that potentially may happen in this sector. An anonymous questionnaire was distributed to 180 paramedics. Results: According to this research the most frequent adverse events are too long waiting time for the arrival of the medical services to examine a patient and the incorrectly made decision of where the patient should be transferred to. The most common reason for the occurrence of adverse events is tiredness and stress. Conclusion: Unwanted and unexpected events are a signifi cant problem in the emergency medical services and require continuous monitoring, reporting as well as educating to prevent them in the future.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2017, 4; 55-68
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determinanty osobowościowe a drogowe zachowania ryzykowne w pracy kierowców pojazdów uprzywilejowanych transportu medycznego w województwie wielkopolskim
Determinants of personality and risky road behaviors at work in drivers of medical transport vehicles in the Wielkopolska (Greater Poland) Voivodeship
Autorzy:
Cybulski, Marcin
Strzelecki, Wojciech
Grzymisławska-Cybulska, Maria
Głowacka, Maria D.
Mojs, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166225.pdf
Data publikacji:
2014-11-17
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
ratownik medyczny
drogowe zachowania ryzykowne
ekstrawersja
introwersja
neurotyzm
lęk
paramedic
risky road behaviors
extraversion
introversion
neuroticism
anxiety
Opis:
Wstęp: Istotnym predyktorem zachowań drogowych kierowców są determinanty temperamentalno-osobowościowe. Głównym celem pracy było określenie zależności między determinantami temperamentalno-osobowościowymi (neurotyzm, ekstrawersja, poziom lęku jako cechy) a drogowymi zachowaniami ryzykownymi przejawianymi przez kierowców transportu medycznego. Materiał i metody: Badaniu poddano 106 mężczyzn z terenu województwa wielkopolskiego – kierowców pracujących w opiece zdrowotnej, mających uprawnienia do prowadzenia pojazdów uprzywilejowanych. Do realizacji celów badawczych pracy zastosowano ankietę własnego autorstwa dotyczącą drogowych zachowań ryzykownych wśród kierowców transportu medycznego. W celu określenia predyspozycji temperamentalno-osobowościowych zastosowano metody kwestionariuszowe oparte na samoocenie: Kwestionariusz Osobowości Eysencka (Eysenck Personality Questionnaire – Revised – EPQ-R) oraz polską wersję Inwentarza Stanu i Cechy Lęku (State-Trait Anxiety Inventory – STAI). Wyniki: Wykazano, że kierowcy o cechach introwertywnych częściej niż osoby ekstrawertywne deklarują prowadzenie pojazdów o obniżonej sprawności technicznej. Poziom lęku jako cechy może wpływać na przejawianie zachowań rozpraszających, podejmowanie decyzji o jeździe niesprawnym pojazdem, a także na prowadzenie pojazdu w złym stanie psychofizycznym oraz utrzymywanie zbyt małej odległości od pojazdu poprzedzającego. Im wyższe natężenie cechy lęku, tym wyższe natężenie ww. danych zachowań. Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych badań można przyjąć, że istnieje zależność między determinantami temperamentalno-osobowościowymi a deklarowanymi przez kierowców transportu medycznego zachowaniami ryzykownymi na drodze. W myśl uzyskanych wyników cechami różnicującymi badane osoby są wymiary ekstrawersji i lęk jako cecha. Med. Pr. 2014;65(4):485–496
Background: Personality determinants are an important predicator of road behaviors in drivers. The main objective of the study was to determine the relationship between personality determinants (neuroticism, extraversion, level of anxiety – features) and distinguishable risky behaviors of drivers of medical transport vehicles. Material and Methods: The study covered 106 male drivers from the Wielkopolskie Voivodeship, working in health care, having a license to drive emergency vehicles. To achieve the research objectives a questionnaire was developed and applied. It concerned risky road behaviors among drivers of medical transport. The personality suitability was determined using the questionnaire methods on self-assessment: Polish versions of Eysenck Personality Questionnaire – Revised (EPQ-R) and the State-Trait Anxiety Inventory (STAI) questionnaire. Results: It was shown that drivers with introverted characteristics declare driving vehicles of reduced technical efficiency more often than extroverts. The level of the anxiety as a trait A-characteristic affects the display of distracting behaviors, making decisions about driving a vehicle that is inefficient, driving in a bad psychophysical condition, as well as maintaining too small distance from the preceding vehicle. The higher the intensity of anxiety characteristics, the higher the intensity of given behaviors. Conclusions: Based on the study results, it can be assumed that there is a relationship between determinants of personality and the display of risky behaviors of drivers of medical transport vehicles. Thus it can be concluded that the level of extraversion and anxiety as a trait are the differentiating characteristics of respondents. Med Pr 2014;65(4):485–496
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 4; 485-496
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształcenie ratowników medycznych w Polsce - proponowane rozwiązania
Educating medical emergency staff in Poland: Proposed Solutions
Autorzy:
Goniewicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194996.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
schools of higher education
education/training
medical emergency care
paramedics
curriculum
szkoty wyższe
kształcenie
ratownik medyczny
plan nauczania
Opis:
Zawod ratownika medycznego, obok zawodu lekarza ratunkowego i pielęgniarki ratunkowej, jest kluczowym zawodem w tworzonym w Polsce systemie ratownictwa medycznego. Odpowiedzialne kształcenie w szkołach wyższych na kierunku ratownictwo medyczne ma na celu przygotowanie wyspecjalizowanej kadry medycznej, zdolnej do samodzielnych działań ratunkowych na miejscu wypadku, wypadku masowego i katastrofy, zwłaszcza w zakresie ratowania osob w stanie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia. Wiedza i umiejętności praktyczne zdobyte podczas nauki zawodu oraz sprawność ratownika medycznego w znacznym stopniu decydują o skuteczności medycznych czynności ratunkowych podejmowanych przez niego na miejscu nagłego zdarzenia. Autor omawia wyzwania i problemy kształcenia ratownikow medycznych w szkołach wyższych w Polsce, ze szczegolnym uwzględnieniem doświadczeń Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Przedstawiony w pracy plan i program nauczania został wyrożniony przez Ministerstwo Zdrowia i uznany za wzorcowy dokument dla innych uczelni w Polsce prowadzących kształcenie na kierunku ratownictwo medyczne.
Alongside emergency physicians and emergency nurses, the profession of medical emergency care practitioners (paramedics) is the key occupation in the medical emergency sen/ice system which is now being developed in Poland. Responsible tertiary education in the field of medical emergency care aims to prepare specialised medical professionals who are able to undertake independent emergency care on the site of an accident, mass accident and disaster, especially when rescuing people whose health or life is at risk. Knowledge and practical skills obtained during the training and the overall skills of medical emergency personnel largely determine the effectiveness of medical emergency procedures undertaken by such staff on site. The author discusses challenges and problems related to education of medical emergency staff in Poland’s schools of tertiary education, focusing on the experience of the Medical University in Lublin. The plan and curriculum presented in the paper received a mark of distinction from the Ministry of Health in Poland as a model document for other schools in Poland which train specialists in the field of medical emergency care.
Źródło:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2010, 1-2, 35-36; 275-293
1231-0298
Pojawia się w:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc i wykorzystywanie seksualne dzieci w praktyce zawodowej ratowników medycznych
CHILD ABUSE IN THE PROFESSIONAL PRACTICE OF PARAMEDICS
Autorzy:
Jabłońska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499056.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
krzywdzenie dzieci
przemoc
przemoc seksualna
ratownik medyczny
Państwowe Ratownictwo Medyczne
badanie ankietowe
child abuse
violence
sexual abuse
paramedic
EMT
Emergency Medical Service
survey
Opis:
Ratownicy medyczni to pracownicy ochrony zdrowia stojący na pierwszej linii kontaktu pacjenta z personelem medycznym, na co dzień stykający się z sytuacjami trudnymi, wymagającymi szybkiej interwencji medycznej, często z dala od placówek ochrony zdrowia i przy ograniczonych możliwościach diagnostycznych. Doświadczenia ratowników pracujących w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego obejmują kontakt z dziećmi, co do których zachodzi podejrzenie, że są ofiarami przemocy, w tym krzywdzenia na tle seksualnym. Artykuł stanowi próbę analizy wiedzy i deklarowanych umiejętności ratowników w zakresie rozpoznawania tego rodzaju sytuacji i sposobów reagowania na podejrzenie krzywdzenia dziecka. Na podstawie zebranego materiału badawczego przedstawiono najczęściej wskazywane przez ratowników objawy stosowania przemocy, w tym seksualnej, wobec dziecka i wskazano sposoby postępowania zespołów ratownictwa medycznego w sytuacji powzięcia takiego podejrzenia. Ratownicy medyczni sygnalizują znaczący niedostatek wiedzy w omawianym zakresie, który wywołuje m.in. obawy co do słuszności podejrzeń i w efekcie wysoki odsetek zaniechań ich zgłaszania.
Paramedics are the medical workers that stand in the front line of contact with patients. Every day they encounter difficult situations, that demand their quick medical intervention, often far away from health care facilities, in situations of limited diagnostic possibilities. Among different experiences of paramedics working in the Emergency Medical Services, there are also contacts with children that have faced abuse, including sexual abuse. The article is an attempt to analyse the knowledge and self-declared skills of paramedics applied in recognizing this type of situation and methods of responding to suspected child abuse. Based on the gathered research material, the symptoms of violence most frequently pointed out by paramedics, including symptoms of sexual abuse towards the child are discussed. Procedures of addressing an arising suspicion are presented as well. Paramedics indicate a significant lack of knowledge in the abovementioned subject, which among others, raises concerns about the validity of their suspicions and, a resulting high percentage of paramedics not reporting further their suspicions.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2020, 19, 1; 76-92
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uraz ciśnieniowy płuc u płetwonurka a postępowanie zespołu ratownictwa medycznego
Pulmonary barotrauma in divers vs procedures initiated by emergency medical personel
Autorzy:
Krukowska, M.
Jańczuk, K.
Ślifirczyk, A.
Kowalenko, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359945.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
barotrauma płuc
ratownik medyczny
tętnicze zatory gazowe (AGE)
leczenie hiperbaryczne
pulmonary barotrauma
medical rescuer
arterial gas embolism (AGE)
hyperbaric treatment
Opis:
Wprowadzenie: Uraz ciśnieniowy płuc to uszkodzenie tkanek płuc wynikający z różnicy ciśnień ciała i otoczenia. Barotrauma może wystąpić podczas wynurzenie nurka z zatrzymanym oddechem. Cel pracy: Przedstawienie symptomatologii zaburzeń zdrowotnych u osób nurkujących na niewielkich głębokościach. Szczegółowym opis barotraumy płuc, jako bezpośredni stan zagrożenia życia. Postępowanie ratownicze w przypadku wystąpienia urazu ciśnieniowego płuc, profilaktyka. Skrócony opis stanu wiedzy: Właściwe przygotowanie sprzętu, systematyczne szkolenia nurkowe, oraz systematyczna kontrola lekarska skierowana na przeprowadzanie badań medycznych pod katem przebywania osób pod wodą stanowić może podstawowe środki profilaktyczne. W momencie wystąpienia urazu ciśnieniowego nurka, niezbędne okazuje się udzielenie pierwszej pomocy przez wykwalifikowany personel medyczny i szybki transport do najbliższego ośrodka hiperbarycznego. Podsumowanie: Uraz ciśnieniowy płuc dotyczy najczęściej osób nurkujących na niewielkich głębokościach do 10 metrów. Barotrauma płuc jest stanem zagrożenia zdrowia i życia. Właściwe postępowanie na miejscu zdarzenia i szybki transportu do komory hiperbarycznej zwiększa szansę powrotu do zdrowia i może stanowić warunek konieczny podczas ratowania życia.
Introduction: Pulmonary barotrauma consists in the damage of pulmonary tissues resulting from pressure differences in the body and the surroundings. Barotrauma may occur during diver's ascent with a held breath. Objective: Presentation of symptoms in divers performing dives at shallow depths. A detailed description of pulmonary barotrauma as a direct hazard to life. Rescue procedure in the case of an occurrence of pulmonary barotrauma, methods of prevention. Abridged description of the state of knowledge: Proper equipment preparation, systematic diving training, as well as systematic medical control aimed at conducting medical examinations with regard to staying under water, all constitute primary preventive measures. At the moment of an occurrence of pulmonary barotrauma in a diver it is necessary to perform first aid activities by qualified medical personnel and arrange for a quick transportation to the nearest hyperbaric centre. Summary: Commonly, pulmonary barotrauma concerns individuals diving at depths up to 10 metres. Pulmonary barotrauma is a state of danger to one's health and life. Proper procedures at the scene of an accident as well as quick transportation to a hyperbaric chamber increase the chance of one's recovery and may constitute the necessary condition during rescue activities.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2015, 4(53); 29-40
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prospektywna analiza systemu edukacji i metod ewaluacji kwalifikacji zawodowych ratowników medycznych
Prospective Analysis of the Education System and Evaluation Methods of Medical Rescuers’ Qualifications
Autorzy:
Leszczyński, Piotr Konrad
Wejnarski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138453.pdf
Data publikacji:
2015-12-08
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
system edukacji
ratownik medyczny
egzamin zawodowy
kwalifikacje zawodowe
education system
paramedic
professional examination
professional qualifications
Opis:
Zawód ratownika medycznego istnieje w Polsce od ponad 20 lat i stanowi obecnie filar Systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. Ratownicy medyczni powinni posiadać wysokie kwalifikacje w prowadzeniu medycznych czynności ratunkowych. W pracy przedstawiono dotychczasowy, dwutorowy system edukacji na poziomie dwuletnich szkół medycznych oraz trzyletnich studiów licencjackich. Podjęto także próbę oceny pierwszego w Polsce ujednoliconego egzaminu zawodowego, wdrożonego przez Centralną Komisję Egzaminacyjną. Obecnie, rynek pracy w państwowych jednostkach ratownictwa jest wysycony, a ratownicy medyczni kształcą się wyłącznie na poziomie studiów pierwszego stopnia. W aktualnym stanie prawnym brakuje standaryzacji egzaminu dyplomowego z ratownictwa. Projekt Państwowego Egzaminu Ratownictwa Medycznego, będący w fazie konsultacji społecznych, przedstawia ogólne założenia, stanowiące podstawę do dalszej dyskusji. Autorzy proponują zatem zmiany systemu ewaluacji ratowników medycznych na podstawie doświadczeń własnych oraz przykładów funkcjonujących na świecie.
The profession of medical rescuer was established in Poland about 20 years ago and now plays a crucial role in the State Emergency Medical Services. Paramedics should be highly qualified in implementing medical rescue activities. This paper presents the educational system of a two-year medical school and three-year first degree studies. First it assesses the unified professional exam for medical rescuers approved by Polish Central Examination Board. Currently, the labor market for rescue units is saturated, and paramedics are trained mainly on the undergraduate level. Under current law there is a lack of standardization of the paramedics’ final exam. The State Emergency Medical Exam project is in the public consultation phase and presents the general propositions for further discussion. Suggested changes in the system for evaluating medical rescuers are based on authors’ own experience and examples from other countries.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2015, 27, 1(53); 121-136
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka agresji wobec ratowników medycznych w zespołach ratownictwa medycznego
Problem of Aggression Against Paramedics in Emergency Medical Teams
Autorzy:
Mikos, Marcin
Kopacz, Piotr
Żurowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556570.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
emergency medicine
violence
pre-hospital care
ratownik medyczny
agresja
system ratownictwa medycznego
Opis:
Introduction: The publication presents the issue of aggression addressed to paramedics working in medical emergency teams. Material and methods: The study included 50 paramedics who completed a questionnaire carried out by the authors. The survey was voluntary and anonymous. Results: During 12 months prior to the study, 96% of responders experienced aggression during working in the State Medical Rescue System in Poland. The most frequent form of aggression was verbal aggression. 22% of participants experienced assault and their health was damaged as a result of patient’s aggressive behaviour. However, most of the respondents did not report this fact to the police. Conclusions: An aggression against medical personnel is a significant problem of State Medical Rescue System in Poland. It requires systemic changes as well as an individual support for units affected by this problem.
Wprowadzenie: W publikacji przedstawiona została problematyka agresji skierowanej przeciw ratownikom medycznym pracującym w zespołach ratownictwa medycznego. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono metodą ankietową w grupie 50 ratowników medycznych. Badanie miało charakter dobrowolny i anonimowy. Wyniki: 96% ratowników medycznych uczestniczących w badaniu zadeklarowało, że w ciągu ostatniego roku, w czasie pracy w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego, spotkało się z agresją. Najczęstszą formą agresji była agresja słowna. U 22% uczestników badania w wyniku agresji doszło do uszczerbku na zdrowiu. Większość ankietowanych nie zgłosiła jednak przypadków agresji policji. Podsumowanie: Zjawisko agresji wobec personelu medycznego jest istotnym problemem Państwowego Ratownictwa Medycznego w Polsce i wymaga interwencji oraz zmian na poziomie systemowym, a także indywidualnej pomocy osobom dotkniętym tym zjawiskiem.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2018, 2; 57-65
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie radzenia sobie ze stresem a poczucie koherencji u pracowników zespołów ratownictwa medycznego. Cz. 1
Coping with stress and sense of coherence among workers of medical rescue teams. Part 1
Autorzy:
Netczuk-Gwoździewicz, M.
Gołębiowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/309970.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy "SPATIUM"
Tematy:
stres
definicja stresu
radzenie sobie ze stresem
koherencja
poczucie koherencji
ratownik medyczny
sposoby radzenia sobie ze stresem
stress
definition of stress
coping with stress
coherence
feeling of coherence
medical lifeguard
medical rescue teams
ways with coping with stress
Opis:
We współczesnych badaniach nad zagadnieniem zdrowia rezygnuje się z modelu biomedycznego skłaniając raczej ku modelowi holistyczno-czynnościowemu, w którym zdrowie rozpatrywane jest, jako dynamiczny proces dążenia do osiągnięcia stanu równowagi miedzy jednostką, a jej środowiskiem fizycznym i psychospołecznym. Ważnym jest nie tylko to jak poszczególne czynniki stresogenne oraz zasoby badanego podmiotu wpływają na jego zdrowie, ale również jednoznaczne określenie optymalnych sposobów wykorzystania określonych zasobów w warunkach stresowych. Istnieją zawody, wykonywanie których wiąże się z ponadprzeciętnym poziomem zarówno kosztów zdrowotnych, jak i psychologicznych. Ponad wszelką wątpliwość do tej grupy zaliczyć można pracowników zespołów ratownictwa medycznego. Ustalenie zależności, jakie występują między poczuciem koherencji a stylami radzenia sobie ze stresem u pracowników zespołów stanowić będzie więc przedmiot tego projektu. Za bazę teoretyczną posłużą dwie koncepcje: transakcyjna teoria stresu R. Lazarusa, oraz salutogenetyczna teoria A. Antonovsky’ego.
In the contemporary research on the issue of health one resigns from the biomedical model inclining more towards a holistic and dysfunctional model which considers health as a dynamic process of striving to achieve balance between the individual and the physical and psychosocial environment. What is important is not only the way individual stressors and resources of the examined entity affect their health, but also the clear identification of how best to use specific resources under stress. There are professions which involve an above average level of health costs, as well as psychological ones. Beyond any doubt this group includes the employees of medical rescue teams. Determining dependencies that exist between a sense of coherence and styles of coping with stress among employees of teams will therefore be the subject of this project. There are going to be two concepts serving as a theoretical basis: transactional theory of stress by R. Lazarus and salutogenesis theory by A. Antonovsky.
Źródło:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe; 2016, 17, 6; 334-341
1509-5878
2450-7725
Pojawia się w:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie radzenia sobie ze stresem a poczucie koherencji u pracowników zespołów ratownictwa medycznego. Cz. 2
Coping with stress and sense of coherence among workers of medical rescue teams. Part 2
Autorzy:
Netczuk-Gwoździewicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/313409.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy "SPATIUM"
Tematy:
stres
radzenie sobie ze stresem
koherencja
poczucie koherencji
ratownik medyczny
sposoby radzenia sobie ze stresem
stress
coping with stress
coherence
feeling of coherence
medical lifeguard
medical rescue teams
ways of coping with stress
Opis:
W ostatnich czasach tematyka zdrowia i radzenia sobie ze stresem spotyka się z coraz większym zainteresowaniem badaczy i naukowców. Jednym z naukowców zajmujących się zdrowiem jest A. Antonovsky. Jego koncepcja salutogenezy pozwala oceniać koszty zdrowia w sytuacji stresu zawodowego. W zależności od wykonywanego zawodu człowiek otrzymuje różne ilości bodźców, które wpływają na jego postrzeganie świata, otoczenia, ludzi i czynności, które wykonujemy. Chociaż wolelibyśmy wyrzucić stres z naszych doświadczeń, stanowi on nieodłączny element życia każdej osoby. Ponad wszelką wątpliwość do tej grupy zaliczyć można pracowników zespołów ratownictwa medycznego. Ustalenie zależności, jakie występują między poczuciem koherencji a stylami radzenia sobie ze stresem u pracowników zespołów stanowić będzie więc przedmiot tego projektu. Za bazę teoretyczną posłużą dwie koncepcje: transakcyjna teoria stresu R. Lazarusa, oraz salutogenetyczna teoria A. Antonovsky’ego.
In recent times, the issues of health and stress coping meet the growing interest of researchers and scientists. One of the scientists involved in health is A. Antonovsky. His concept of salutogenesis allows one to assess the costs of health in the event of occupational stress. Depending on the given occupation, a person receives different amounts of stimuli that affect his perception of the world, the environment, people and the activities we do. Although we would prefer to throw away the stress from our experience, it constitutes an integral part of the life of every person. Beyond any doubt, this group includes the employees of medical rescue teams. Determining dependencies that exist between the sense of coherence and styles of coping with stress among employees of teams will be the subject of this project. For a theoretical basis there will serve two concepts: transactional theory of stress by R. Lazarus and salutogenetical theory by A. Antonovsky.
Źródło:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe; 2016, 17, 6; 328-333
1509-5878
2450-7725
Pojawia się w:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Professional burnout among nurses and paramedics
Zjawisko wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek i ratowników medycznych
Autorzy:
Nowakowska, Sylwia
Wolniewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962920.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
burnout
stress
nurses
paramedics.
wypalenie zawodowe
stres
pielęgniarka
ratownik medyczny
Opis:
Introduction: The burnout syndrome is characteristic for people who face constant human interaction in their work. Health care professionals are listed in this category. Aim: The aim of this paper was to determine the scope of the burnout syndrome and to assess the degree of burnout among health care professionals. Material and Methods: The study was conducted among a population of 110 nurses and paramedics working in the Opole Province. The research tool used was an own questionnaire, the MBI Ch. Maslach burnout questionnaire and the PSS – 10 scale (Perceived Stress Scale). Results: The results show that passivity and uncertainty in dealing with people (33%) and low mental resilience (29%) are the main personality traits that influence the occurrence of burnout. Conclusions: Professional burnout occurs in all three dimensions of the syndrome, with varying degrees of severity, among health care professionals.
Wstęp: Syndrom wypalenia zawodowego najczęściej występuje w zawodach wymagających intensywnych kontaktów z ludźmi, a do tych należą pracownicy ochrony zdrowia. Cel pracy: Celem pracy jest określenie i identyfikacja wielkości problemu, jakim jest wypalenie zawodowe, oraz ocena stopnia wypalenia zawodowego wśród pracowników ochrony zdrowia. Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród 110 pielęgniarek i ratowników medycznych pracujących na terenie województwa opolskiego. Narzędziem badawczym wykorzystanym w pracy był autorski kwestionariusz ankiety, kwestionariusz wypalenia zawodowego MBI Ch. Maslach oraz skali PSS-10 (Perceived Stress Scale). Wyniki: Wyniki badań przeprowadzonych wśród personelu ochrony zdrowia wskazują, iż bierność i niepewność w obcowaniu z ludźmi (33%) oraz niska odporność psychiczna (29%) to główne cechy osobowości mające wpływ na występowanie zjawiska wypalenia zawodowego. Wnioski: Objawy wypalenia zawodowego występują wśród pracowników ochrony zdrowia w każdym wymiarze tego syndromu.
Źródło:
Medical Science Pulse; 2017, 11, 2
2544-1558
2544-1620
Pojawia się w:
Medical Science Pulse
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sposoby radzenia sobie ze stresem w pracy ratowników medycznych
Ways of toping with stress s at work paramedics
Autorzy:
Nowicki, G.
Ślusarska, B.
Jędrzejewicz, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/179451.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
stres
stres zawodowy
sposoby radzenia sobie ze stresem
ratownik medyczny
stress
work-related stress
ways of coping with stress
paramedic
Opis:
Wykonywanie zawodu ratownika medycznego wiąże się z wieloma sytuacjami stresującymi, takimi jak narażenie na utratę zdrowia lub życia, obcowanie ze śmiercią i cierpieniem, decyzje o zaprzestaniu prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej, ale także konfliktami interpersonalnymi oraz znacznym obciążeniem pracą. Artykuł prezentuje wyniki badań z zakresu oceny stresu w pracy grupy zawodowej ratowników medycznych oraz ukazuje strategię aktywności podejmowanej przez badanych w obliczu stresu zawodowego. Prawie 92% badanych odczuwa stres w związku ze swoją pracą Kobiety charakteryzują się wyższym poziomem odczuwanego stresu w porównaniu z mężczyznami. Ratownicy medyczni w procesie radzenia sobie ze stresem najczęściej stosują strategię aktywnego radzenia sobie. Inną strategią jest akceptacja, czyli przyjęcie zaistniałej sytuacji i uczenie się, jak z nią żyć.
The paramedic profession is accompanied by a wide range of stressful situations, especially: health-threatening as well as life-threatening events, dealing with death and suffering. decisions to terminate CPR, however also interpersonal conflicts and work overload. The paper presents the results of evaluation of stress m the work of a group of professional paramedics and reveals the strategy of the activity undertaken by the respondents in the face of occupational stress. The findings suggest that approximately 92% of respondents consider their job as stressful. Women have a higher level of stress compared with men. Paramedics in the process of compared with stress most frequently use active coping strategies. Another strategy used is the acceptance, i.e adoption of the situation and learning how live with it.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2015, 8; 14-17
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carbon dioxide as a potential danger to medical rescue teams at work – A case study
Dwutlenek węgla jako potencjalne zagrożenie w pracy zespołów ratownictwa medycznego – opis przypadku
Autorzy:
Podlewski, Roland
Płotek, Włodzimierz
Grześkowiak, Małgorzata
Małkiewicz, Tomasz
Frydrysiak, Krystyna
Żaba, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164216.pdf
Data publikacji:
2017-02-28
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
ekspozycja środowiskowa
dwutlenek węgla
resuscytacja krążeniowo-oddechowa
ratownik medyczny
zatrucie gazem
suszarnia zboża
environmental exposure
carbon dioxide
cardiopulmonary resuscitation
medical rescuer
gas poisoning
grain dryer
Opis:
Medical rescue teams might be exposed to the risk of accidental poisoning while performing rescue procedures. Exposure to the risk of lethal carbon dioxide (CO₂) concentrations is a rare situation. This case study describes rescuing a patient who suffered from sudden cardiac arrest due to accidental CO₂ poisoning. The victim was finally evacuated and resuscitated, but the circumstances of the rescue operation point to the need to equip ambulances with carbon dioxide detectors and hermetic oxygen masks. Med Pr 2017;68(1):135–138
Zespoły ratownictwa medycznego mogą być narażone na ryzyko przypadkowych zatruć w trakcie wykonywania medycznych czynności ratunkowych. Do rzadkich sytuacji należy narażenie na śmiertelne stężenie dwutlenku węgla (CO₂). W pracy opisano akcję ratunkową pacjenta, u którego doszło do nagłego zatrzymania krążenia z powodu przypadkowego zatrucia CO₂. Ostatecznie udało się poszkodowanego ewakuować i zreanimować, ale okoliczności towarzyszące tej akcji sugerują konieczność wyposażenia karetek zespołów ratownictwa medycznego w detektory tlenku i dwutlenku węgla oraz szczelne maski tlenowe. Med. Pr. 2017;68(1):135–138
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 1; 135-138
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji w grupie ratowników medycznych w kontekście wybranych zmiennych socjodemografiznych
The sense of coherence in a group of paramedics in the context of selected socio-demographic variables
Autorzy:
Rębak, Dorota
Głuszek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437706.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
SOC
zmienne socjodemografizne
ratownik medyczny
demographic factors
social characteristics
paramedic
Opis:
Wprowadzenie. Poczucie koherencji (SOC) zdefiiowane zostało jako względnie stała orientacja, wyznaczająca okre- ślony sposób spostrzegania świata, jako przewidywalnego, sterowalnego oraz wartego wysiłku i zaangażowania. Materiał i metodyka. Przebadano 336 ratowników medycznych czynnych zawodowo, pracujących w wyjazdowych zespołach ratownictwa medycznego na terenie Polski. Badania realizowano w Stacjach Pogotowia Ratunkowego i Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych. Poczucie koherencji oceniono za pomocą kwestionariusza SOC – 29. cel pracy. Celem pracy było ustalenie czy zmienne socjodemografizne różnicują poczucie koherencji i jej składowe w grupie ratowników medycznych. Wyniki. Ogólne poczucie koherencji nie różnicowało kobiet i mężczyzn w grupie ratowników medycznych. Istotna róż- nica zaznaczyła się w podskali zrozumiałości, przy p = 0,020. Z analizy pozostałych danych demografiznych przy użyciu r Spearmana, przy p < 0,05, wynika, że wiek i staż pracy ankietowanych w sposób istotny statystycznie różnicował zrozumiałość. Średni poziom poczucia koherencji dla ratowników medycznych z wykształceniem policealnym wynosił 141,64, przy N = 259 i był nieco niższy w stosunku do grupy z wykształceniem licencjackim, gdzie uzyskano 144,17, przy N = 77. Wnioski. Poczucie koherencji okazało się być stałą zmienną osobowościową u ratowników medycznych. Mniej stabilne było poczucie zrozumiałości.
Introduction. The sense of coherence (SOC) has been defied as relatively constant orientation determining a specifi way of perceiving the world as something predictable, controllable, worth effrt and commitment. Material and methodology. 336 paramedics who lead active working lives have been examined. They all work in paramedical teams reaching patients in need in Poland. The research has been conducted in Ambulance Stations and Hospital Emergency Services. The sense of coherence has been established with the use of SOC-29 Questionnaire. The aim of the study. The aim of the study was to establish whether socio-demographic variables diversify the sense of coherence and its components in a group of paramedics. The results. The general sense of coherence has not been diffrent among women and men in a group of paramedics. A signifiant diffrence has been noticeable on the comprehensibility subscale, with p = 0,020. On the basis of the analysis of the rest of the demographic data, with the use of r Spearman, with p < 0,05, it has appeared that the respondents’ age and work experience has diversifid comprehensibility in a way signifiant statistically. The average level of the sense of coherence in paramedics with college education has amounted to 141,64, with N = 259 and has been slightly lower in comparison with the group with undergraduate education, where the level has amounted to 144,17, with N = 77. conclusion. The sense of coherence has turned out to be a constant variable of a paramedic’s personality. The sense of comprehensibility has been less constant.
Źródło:
Medical Review; 2012, 4; 465-473
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies