Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "psychiatric patients" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Ocena potrzeb zajęciowych u pacjentów psychiatrycznych – badania pilotażowe
Autorzy:
Żmudzińska, Urszula
Bac, Aneta
Szulc, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097424.pdf
Data publikacji:
2017-12-28
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
terapia zajęciowa
potrzeby zajęciowe
pacjenci psychiatryczni
occupational therapy
occupational needs
psychiatric patients
Opis:
Wstęp: Współczesne europejskie rozumienie terapii zajęciowej opiera się na indywidualnym podejściu do osoby, dzięki czemu trafniejsze jest określanie celu interwencji terapeutycznej. Ze względu na to, że każdy człowiek ma inne problemy zajęciowe, należy dobrze je określić poprzez przeprowadzenie rozmowy, nawiązanie relacji, pozwolenie osobie na przedstawienie jej punktu widzenia oraz wykorzystanie odpowiednio dostosowanych narzędzi i technik terapeutycznych tak, aby osiągnąć wyznaczony cel. Celem niniejszej pracy było przedstawienie obszarów interwencji dla terapii zajęciowej u osób ze schizofrenią oraz pokazanie zróżnicowania potrzeb terapeutycznych osób tej samej płci, wieku i schorzeniu.Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 5 kobiet w wieku 50-55 lat, chorujących na schizofrenię, mieszkających w Domu Pomocy Społecznej. Badanie przeprowadzono za pomocą dwóch kwestionariuszy EQ-5 i NHP, które obrazowały jakość życia uczestników badania. Dodatkowo, u każdej badanej osoby przeprowadzono wywiad terapeutyczny, dzięki któremu identyfikowano problemy zajęciowe.Wyniki: Każda z badanych kobiet przedstawiała zróżnicowane potrzeby zajęciowe, odnoszące się bezpośrednio do ich potrzeb i problemów, które w momencie badania były dla nich najistotniejsze. Przedstawione potrzeby zajęciowe odnosiły się do kilku sfer życiowych, często zbieżnych z ich aktualnym stanem zdrowia czy samopoczuciem.Wnioski: Pomimo podobnego wieku, płci, schorzenia oraz miejsca zamieszkania każda badana osoba wykazywała inne potrzeby zajęciowe.  Podstawą do identyfikacji potrzeb zajęciowych okazał się wywiad terapeutyczny.
Introduction: Contemporary European understanding of occupational therapy is based on an individual approach to the person, so it is more apt in defining the purpose of therapeutic intervention. Due to the fact that each person has different occupational problems, it is important to identify them well by conducting interviews, establishing relationships, allowing the person to present their point of view, and to use appropriately tailored therapeutic tools and techniques to achieve the designated goal. The purpose of this paper was to present intervention areas for occupational therapy in people with schizophrenia and to show differences in therapeutic needs of people of the same sex, age and medical condition.Materials and methods: The study group consisted of 5 women aged 50-55 years, suffering from schizophrenia and living in the Social Welfare Home. The study was conducted using two questionnaires: EQ-5 and NHP, which illustrated the quality of life of participants in the study. In addition, each person has participated in therapeutic interview, thanks to which occupational problems were identified.Results: Each of the women examined represented a variety of occupational needs, directly related to their needs and problems, which were most relevant to them at the time of the study. The presented occupational needs referred to several life spheres that has often coincided with their current state of health or well-being.Conclusions: Despite similar age, gender, medical conditions and place of residence, each examined person showed different occupational needs. The therapeutic interview turned out to be the basis for identifying occupational needs.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2017, 1, 1; 105-112
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie jako czynniki ryzyka zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego i dorosłości
Childhood traumatic events as a risk factor on psychiatric disorders in the age of child’s development and adulthood
Autorzy:
Dąbkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945612.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
early life stress
hypothalamic-pituitary-adrenocortical axis
oś podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowa
pacjenci psychiatryczni
przemoc
psychiatric disorders
psychiatric patients
sexual abuse
traumatic events
traumatyczne wydarzenia
uraz w dzieciństwie
violence
wczesnodziecięcy stres
wykorzystywanie seksualne
zaburzenia psychiczne
childhood
childhood trauma
dzieciństwo
Opis:
Traumatic childhood-related experiences are a risk factor for several mental disorders during developmental age. Effects of traumatic events last until adulthood, promoting manifestation of symptoms of mental diseases. Among psychiatric patients, the incidence of such childhood-related events as sexual abuse, emotional abuse and physical violence is significantly higher than in general population. Traumatic experiences play a particular role in the pathogenesis of schizophrenia, expressed in the traumagenic theory of this disease. Unfavourable events associated with important losses play an important role in the development of depression. One of the most basic childhood-related losses is the loss of mother. In children, the source of traumatic experiences is often family dysfunction and parental mental disease. Threatening events in the family contribute to incorrect formation of personality, usually in the direction of borderline or dissocial personality. Catastrophic events during childhood are a risk factor for anxiety disorders. They may precede for many years or may be the direct triggering mechanism for anxiety symptoms in children. Stress associated with negative experiences inhibits normal intellectual development in children, contributing to worse verbal function and academic problems. Traumatic experiences may cause emotional disorders in children, e.g. nocturnal enuresis, neurorozwounderwear soiling or selective mutism. Childhood traumata may result in structural brain lesions. Children who experienced violence may present lesions in the limbic system – hippocampus, amygdala and septal area. Structural lesions resulting from traumatic experiences make these children more vulnerable to stress later in life, thus increasing the risk of mental disorders in adulthood.
Traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie są czynnikiem ryzyka wielu zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego. Skutki traumatycznych zdarzeń trwają do wieku dorosłego, sprzyjając ujawnieniu się objawów chorób psychicznych. U pacjentów psychiatrycznych znacząco częściej notuje się w wywiadzie takie wydarzenia w dzieciństwie, jak wykorzystywanie seksualne, nadużycia emocjonalne i przemoc fizyczna. Traumatyczne doświadczenia odgrywają szczególną rolę w patogenezie schizofrenii, co podkreśla się w traumagenicznej teorii tej choroby. W depresji bardzo istotne są niekorzystne wydarzenia związane z ważnymi utratami. Jedną z najważniejszych utrat w dzieciństwie stanowi strata matki. U dzieci źródłem traumatycznych przeżyć są często dysfunkcyjna rodzina i zaburzenia psychiczne rodziców. Zagrażające wydarzenia w rodzinie sprzyjają nieprawidłowemu kształtowaniu się osobowości, najczęściej w kierunku typu osobowości granicznej lub dyssocjalnej. Katastroficzne wydarzania w dzieciństwie stanowią czynnik ryzyka zaburzeń lękowych. Mogą one wystąpić wiele lat przed lub być bezpośrednim mechanizmem spustowym objawów lękowych u dzieci. Stres związany z negatywnymi przeżyciami hamująco wpływa na rozwój intelektualny dzieci, przyczyniając się do obniżenia funkcji werbalnych i trudności w nauce. Traumatyczne przeżycia są przyczyną zaburzeń emocjonalnych u dzieci, takich jak moczenie nocne, zanieczyszczanie się czy mutyzm selektywny. W wyniku doznanych urazów w dzieciństwie obserwuje się zmiany strukturalne mózgu. U dzieci doświadczających przemocy stwierdzono zmiany w układzie limbicznym – w hipokampie, jądrach migdałowatych, w okolicach przegrody. Zmiany strukturalne mózgu powstałe pod wpływem traumatycznych przeżyć uwrażliwiają na stres w późniejszym okresie życia, narażając na ujawnienie się zaburzeń psychicznych w wieku dorosłym.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2006, 6, 4; 203-210
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego, sygn. akt I CSK 138/08
Commentary on the decision of the Supreme Court, file No. I CSK 138/08
Autorzy:
Lisowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685730.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
choroba psychiczna
zaburzenie psychiczne
zagrożenie dla zdrowia i życia
przyjęcie do szpitala psychiatrycznego bez zgody pacjenta
mental illness
mental disturbance
threat to health and life
admission to a psychiatric hospital without patient’s consent
Opis:
This article is a commentary on the court decisions made in connection with the factual situation regarding the admission of a patient to a psychiatric hospital without their consent. In relation to the circumstances found in the case, conditions determining the acceptability of admission to a psychiatric hospital with no consent were discussed under legal regulations contained in art. 23 and 24 of the mental health act. The publication presented arguments for the rightness of providing people with healthcare services, in some circumstances without their consent.
Niniejsza glosa stanowi komentarz do orzeczeń sądowych zapadłych w związku ze stanem faktycznym dotyczącym przyjęcia pacjentki do szpitala psychiatrycznego bez jej zgody. W odniesieniu do zaistniałych w sprawie okoliczności omówiono przesłanki warunkujące dopuszczalność przyjęcia osoby do szpitala psychiatrycznego bez jej przyzwolenia na to, opierając się na regulacjach prawnych zawartych w art. 23 i 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. W publikacji przedstawiono argumenty przemawiające za słusznością udzielania niekiedy świadczeń opieki zdrowotnej jednostkom społecznym bez uzyskania ich zgody.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 82; 115-124
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przymusowe leczenie szpitalne osób chorych psychicznie – kilka uwag na tle ustawy o ochronie zdrowia psychicznego
Autorzy:
Chełmowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617598.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
mental health
patients’ rights
consent
involuntary hospital admission
psychiatric treatment
pacjent szpitala psychiatrycznego
zgoda
przymusowe leczenie szpitalne
leczenie psychiatryczne
Opis:
According to the WHO, health is a state of complete physical, mental and social well-being and not merely the absence of disease or infirmity. Nowadays, provisions of national and international law protects not only physical health but also mental health. Formerly, physicians made decisions for their patients. Now, this paternalistic view has been supplanted by promoting patient autonomy. One of the most important patients’ rights is a right to reasonably informed participation in decisions involving his/her health care. Generally, patient’s consent must be obtained before any examination, treatment or care. There are also a few exceptions when treatment may be able to go ahead without the patient’s consent. Patient suffering from a mental disorder may go into a psychiatric hospital not only voluntarily but also involuntary. In such cases, due to the strong interference in the right to freedom, it is necessary to maintain additional procedures and requirements, which in the broadest possible way, reduce patient’s discomfort and ensure compliance with the powers conferred on him/her.
W świetle holistycznej definicji wprowadzonej przez WHO zdrowie to stan pełnego fizycznego, umysłowego i społecznego dobrostanu, a nie jedynie stan, w którym całkowicie brak jest choroby lub kalectwa. Pod ochroną przewidzianą w aktualnie obowiązujących przepisach prawa krajowego i międzynarodowego pozostaje nie tylko zdrowie fizyczne, ale również zdrowie psychiczne. Osoby cierpiące z powodu zaburzeń psychicznych są tą kategorią pacjentów, która wymaga szczególnej opieki i empatii zarówno ze strony ogółu społeczeństwa, jak i przede wszystkim pracowników służby zdrowia. Niestety, z uwagi na rodzaj dolegliwości, z którymi takie osoby się zmagają, są one bardziej narażone na negatywne konsekwencje, jakie wynikają z dysproporcji w relacjach personel medyczny – pacjent. Także w dziedzinie medycyny, jaką jest psychiatria, od jakiegoś czasu daje się zauważyć odejście od paternalistycznego stosunku wobec pacjenta na rzecz propagowania relacji, w których chory i świadczeniodawca stają się podmiotami równorzędnymi. Niemniej w niektórych przypadkach, z uwagi na dobro pacjenta, możliwe jest ograniczenie jego autonomii decyzyjnej. W opracowaniu dokonano analizy przewidzianych w polskim porządku prawnym wyjątków umożliwiających leczenie psychiatryczne bez zgody pacjenta.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2017, 20, 34
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane wątki psychiatryczne i psychologiczne we współczesnej debacie bioetycznej
Selected psychiatric and psychological threads in the contemporary bioethical debate
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944576.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bioethical debate
in vitro fertilization
patient’s rights
prenatal adoption
psychiatric law
adopcja prenatalna
debata bioetyczna
prawa pacjenta
prawo psychiatryczne
zapłodnienie pozaustrojowe
Opis:
The act on mental health protection has been operative in Poland for twenty years now. It is an act of special significance. It clarifies such important issues as psychiatric observation, involuntary treatment, and the use of direct coercion. There are, however, legal and medical issues in our country that have not been settled, such as the problem of in vitro fertilization. Attempts made in recent years to introduce separate regulations for it have failed. Analyzing the current bioethical debate, more and more often some psychological and psychiatric threads may be perceived in it. In scientific and journalistic discussions such questions appear as: How does fertilization procedure affect the woman’s emotions? Should in vitro be available to all those interested? Can a person with mental disorders apply for a child using in vitro methods? Such doubts have recently been followed by subsequent ones. Some questions were asked about the mental health of children conceived through prenatal adoption. Will these children be able to find their identity? This article shows new contexts of Polish bioethical debate, directly referring to psychiatric and psychological problems.
W Polsce od 20 lat obowiązuje ustawa o ochronie zdrowia psychicznego. To akt prawny o szczególnym znaczeniu: dzięki niemu wyjaśnione zostały ważne zagadnienia, m.in. obserwacja psychiatryczna, przymusowe leczenie i zastosowanie przymusu bezpośredniego. W naszym kraju istnieją jednak nieuregulowane kwestie prawno-medyczne – mowa o problemie zapłodnienia pozaustrojowego metodą in vitro. W ostatnich latach nie udało się wprowadzić odrębnych przepisów dotyczących tego zagadnienia. Gdy analizuje się obecną debatę bioetyczną, dostrzec można, że coraz częściej pojawiają się w niej wątki o charakterze psychologicznym i psychiatrycznym. W dyskusjach naukowych i publicystycznych padają pytania: Jak procedura zapłodnienia wpływa na emocje kobiety? Czy in vitro powinno być dostępne dla wszystkich zainteresowanych? Czy osoba z zaburzeniami psychicznymi może starać się o dziecko za pomocą metody in vitro? Do powyższych wątpliwości w ostatnim czasie dołączyły kolejne. Pojawiły się pytania o kondycję psychiczną dzieci poczętych w wyniku adopcji prenatalnej: czy będą one potrafiły odnaleźć własną tożsamość? Artykuł ukazuje nowe konteksty polskiej debaty bioetycznej odnoszące się wprost do problematyki psychiatrycznej i psychologicznej.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 3; 230-234
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narkomania jako zjawisko społeczne- historia problemu w Polsce
Drug addiction as a social phenomenon. the history of the problem in Poland
Autorzy:
Bielewicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699292.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
narkomania
problem
Polska
historia
narkotyki
zjawisko
zachowanie
pacjenci
szpital psychiatryczny
handel
uzależnienie
morfina
kokaina
drug addiction
Polska
history
drugs
phenomenon
behaviour
morphine
cocaine
patients
psychiatric hospital
trade
addiction
Opis:
The phenomenon of drug addiction has been known in Poland for at least several dozen years. In the period of the second Republic, it was not a major social problem. In 1933, the total of 295 addicts were hospitalized in Poland. According to pre-war researchers, the number of drug addicts could be estimated at over 5 thousand persons in the early 1930s. The pre-war addicts took first of all classic drugs: morphine, heroin, and cocaine. Also codeine, Somniphrene and Pantopon were rather frequently taken. Less frequent was the use of hashish, mescaline and peyotl. Headache wafers played the part of substitutes.             According to the data of the health service and the Warsaw public prosecutor's office, about three – fourth of drug addicts were men. Most addicts were in their thirties; hardly any could be found among the youth, as far as morphinism is concerned in particular. This type of addiction could be found nearly exclusively among persons aged over 30. The situation shaped ,somewhat differently as regards codeine addicts: also younger persons. could be found in this group. In the socio professional structure of addicts included in the files of the Warsaw public prosecutor's office, clerks prevailed; their percentage amounting to 30. The second most numerous group were craftsmen and tradesmen-,13 per cent, and the third on -representatives of medical professions (chemists, doctors, surgeon, assistants, nurses, midwifes) of whom there were 9 per cent. The percentage of workers was 2, of prostitutes-5, and artists-4. In the opinion of the most of the pre-war researchers, the above socio-professional structure is distorted. According to them, drug-addiction was much more widespread among officers (of the air force and navy in particular), artists, writers and journalists. As regards religion, pre-war addicts constituted as varied a mosaic as the entire society in those days. There were among them representatives of all of the most numerous religious groups then found in Poland. Roman Catholics were most, and members of the orthodox church-least :susceptible to drug addiction. The pre-war researchers of drug addiction devoted a lot of attention to the problem of etiology of this ,,social disease'' Some of them stressed above all the medical-others-the economic and political, and still others - the cultural or those related to civilization causes. There were also conceptions that laid particular emphasis on physiology and biochemistry of the human body.              The evolution of drug addiction in the post-war forty years may be divided into four stages.             The first of them lasted till about mid-1960s. The extent of the phenomenon was then limited, with the average of about 400 persons treated in out-patient clinics, and about 150 -in psychiatric hospitals. Also the police statistics point to small sizes of this phenomenon. In 1967, as few as 9 offences directly related to drug addiction were recorded in Poland. Drug addicts of those days descended from rather specific circles. They were mostly representatives of medical professions, that is persons with a relatively easy access to drugs. Over 90 per cent of all morphine addicts were employees of the health service. Drugs taken most frequently were the classical ones;(morphine, cocaine), tranquilizers (Glimid, Tardyl) and stimulants (amphetamines). In thest period, one could hardly speak of drug addiction as a subcultural phenomenon. It was mainly a medical problem. The majority of the drug taking persons were those already dependent. The addicts of those days formed no close groups sharing a given ideology, specific symbols or language. The taking of narcotic drugs was not a social but an individual behaviour in most cases.             The second stage are the late 1960s and the early 1970s. In that period, a rapid growth in the extent of drug addiction can be noticed. In the years 1969-1973, the number of patients treated because of drug addiction in out-patient psychiatric clinics was quintupled, and in psychiatric hospitals, tripled. In 1972, there were about 3,150 patients treated in psychiatric clinics, and about 600 in psychiatric hospitals.             Also the number of offences directly related to drug addiction grew rapidly. While in 1967 there was not a single instance of unauthorized giving of narcotic drug (art. 161 of the Penal Code) or of forging prescriptions (art. 265 § 1 of the Penal Code), 105 and 417 such acts respectively were recorded five years later. In 1971, over 3,000 persons "taking narcotic drugs" were registered in the police files. As found in a sociological study carried out in 1972 among students of all grammar, vocational and elementary vocational schools in Gdańsk, Sopot and Gdynia, 8.3 per cent of the respondents had contacts with narcotic drugs. In the case of about 45 per cent of this group, these contacts were occasional. According to the authors of the study, this percentage is the "minimum frequency of occurence" of drug taking "in the population of school youth in Gdansk, Gdynia and Sopot.'' In this early 1970s, the number of persons in danger of becoming addicts (i.e. those who took drugs regularly) and those already dependent was estimated at about 30 thousand.             In the discussed period, also the character of addiction underwent changes: it became a subcultural phenomenon. The base on which it developed were the youth contestation movements which emerged in Poland as well. Addiction was given a cultural dimension by the ideology of the hippie movement. Taking drugs ceased to be an individual behaviour and became a social one which expressed certain attitudes and symbolized the affiliation to a given subculture. The young who took drugs formed smaller or bigger groups with strong internal bonds and a great sense of solidarity. They used specific symbols (way of dressing, recognition signals, rich repertoire of gestures, aliases, etc.) and quite a rich language (characteristic names of drugs and activities related to their taking). The very taking of drugs was acompanied by more or less developed rituals (narcotic coctails, seances, etc.).             In that period - and later on as well -the phenomenon of drug addiction was concentrated among the youth and in highly urbanized and industrialized regions. In 1972, nearly 75 per cent of persons hospitalized for the first time were those aged under 25, and over 60 per cent-under 29. In 1970, over 90 per cent of addicts treated in hospitals lived in towns. The limited drug marked. caused the youth to resort to substitutes on the unpracedented scale. In those years, general use of such substances as trichloroethylene, Ixi (washing powder), Butaprene (glus), ether, benzene, solvents and others started. Yet the major typ of addiction still remaind that to opium and its derivates, particularly in men, and to sleeping-draught and tranquilizers in women.             The third stage in the evolution of drug addiction are the years 1973-1976. In that period, a nearly 27 per cent decrease in the total of patients of psychiatric clinics, and a 40 per cent one in the case of those treated for the first time could be noticed. The morbidity index went down from 3.5 to 2.0. A similar trend, though less dynamic one, concerned also hospital service. In an attempt at explaining this phenomenon, three factors should be mentioned. Firstly, the early 1970s are the period when youth movements started to die out. Also a relative social peace reigned in those years, which caused drug addiction lose its socio-cultural base. Secondly, the medical authorities introduced a number of limitations in the accessibility of drugs in that period. Thirdly, repressive action of the police also influenced this tendency to a high degree. The prosecution agencies not only increased their efficiency greatly, but also acquired a much better knowledge of the addicts circles. These actions however proved insufficient to fully control addiction.             The fourth stage in the evolution of addiction started in the late 1970s. In the years 1977-1984, the number of patients treated in out-patient clinics increased twice over, and that of hospitalized persons - five times over. The indicates of dissemination and morbidity grew rapidly. Beginning from mid-1970s, the number of persons registered in the police files grew nearly two and a half times over. Also the number of deaths due to over dosage went up from year to year. In 1978, 18 such cases were recorded, with the number amounting to as many as 117 in 1986. The number of offences directly related to drug addiction went up from 1,093 in 1978 to 3,014 in 1983. The number of persons taking narcotic drugs was estimated at about 500-800 thousand in 1983; that of persons in danger of becoming addicts - at 99-95 thousand, and of actual addicts - about 40 thousand. Such is the minimum spread of the discussed phenomenon.             The unprecedented dissemination of drug addiction may be attributed to the emergence of two factors of which one is technological, and the other one psycho-social. In mid-1970s, the technology of production of a strong drug from poppy was worked out in Poland, which resulted in a great amount of strong narcotics appearing on the market. on the other hand, crisis started to accumulate in Poland in mid-1970s, which resulted in a growing frustration among the youth. The concurrence of these two factors brought about the explosion of drug addiction.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1988, XV; 251-286
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies