Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przykazanie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-22 z 22
    Tytuł:
    "Pamiętaj, abyś święcił dzień szabatu" (Wj 20,8; Pwt 5,12). Studium egzegetyczno-teologiczne
    Autorzy:
    Filipiak, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177513.pdf
    Data publikacji:
    1980
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    trzecie przykazanie
    szabat
    egzegeza
    third commandment
    Sabbath
    exegesis
    Opis:
    The sabbath is a typically Israeli holiday. There are no sufficient proofs that it has been adopted from other nations. It was either an old Israeli custom finally sanctioned by Moses, or Moses himself established it. Various definitions of the sabbath comprised in the traditions of the Pentateuch point to the fact, that the fundamental meaning of the sabbath was equal to stopping the work. The holiday of the seventh day was observed by the very fact of rest and in the epoch of ancient Israel it had nothig to do with a positive dipt of Jahwe. To the social motivation of the sabbath the religious motivation was later joined, and with time it acquired the decisive role.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1980, 27, 1; 5-14
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Nie będziesz zabijał!"
    Autorzy:
    Leks, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1162292.pdf
    Data publikacji:
    1966
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Dekalog
    piąte przykazanie
    zabijanie
    Decalogue
    fifth comandment
    killing
    Opis:
    Als einzige bisher bedeutendere Auseinandersetzung behandelt das Tötungsverbot in Israel J. J. Stamms Aufsatz: „Sprachliche Erwägungen zum Gebot „Du sollst nicht töten ” (ThZ 1(1945) 81—90). Stamm bezweckt auf Grund der Inhaltsforschung des Wortes r-c-ch, das in der Dekalogsformel vorkommt, die eigentliche Reichweite des Verbotes feststellen zu können. Da man aber schwer seine Behauptung bejahen mag, dass dieses Verbot allzu allgemein verfasst sei, so dass nachher weitere Bestimmungen erlassen werden mussten, die einige Arten erlaubter oder selbst geforderter Tötungen aus seiner Reichweite ausschalteten, schien es erwünscht, die F rage der eigentlichen Bedeutung des Wortes r-c-ch nochmals zu untersuchen, um Stamms Schlüsse auf Grund um fangreicheren Materials zu überprüfen. Der Dekalog äussert das Tötungsverbot in der apodiktischen Form, die eine der meist charakteristischen, einheimischen Formulierungen des israelitischen Rechtsstils darstellt. In dieser Formulierung wirkt es am klarsten , allgemeinsten und zugleich am direktesten — im Gegenteil zu 29 yerschiedenen anderen, nicht immer eindeutigen Vorschriften, die ebenfalls dieses Verbot irgendwie ausdrücken. Deshalb ist es erlaubt, die Auseinandersetzung über den eigentlichen Inhalt und die Reichweite des Tötungsverbotes auf die Dekalogsformel, eigentlich aber auf das Wort r-c-ch allein zu beschranken.1. A uf Grund des Satzes, dass die Urstämme nur aus zwei Konsonanten bestanden und etwaigen Bedeutungsmodifikationen erst durch das Herantreten einer dritten unterlagen, und dass die Bestandkonsonanten eines Wortes sowohl progressiv als auch regressiv einer Evolution unterliegen konnten, darf auch der Inhalt des Wortes racach im Lichte seiner vielgliedrigen etymologischen Wortabstammung betrachtet werden. Diese Untersuchung führt zum Schluss, dass der allgemeine Gedanke eines tödlichen Handelns jemand gegenüber am treffendsten eben durch das Wort r-c-ch ausgedrückt wird, im Gegenteil zu anderen Wörtern aus folgenden Wortgruppen: r-c-+ , r-ʽ-+, r-g-+, r-d-+, r-+-+, n-+-+.2. Die Betrachtung des Zusammenhanges der Bibelstellen mit dem Wort r-c-ch in der Substantiv-Form (rocéach) führt zwar zur Annahme, dass sie anscheinend in zweifacher sich widersprechender Bedeutung vorkommt: a) Der rocéach (Töter) als einer, der jemand unvorsätzlich getötet hat, sowohl aus Mangel vollen Bewusstseins, als auch bösen Willens. b) Der rocéach (Morder) als einer, der jemand vorsätzlich getötet hat, worauf der Zustand seines vollen Bewusstseins hinweist, wie auch der böse Wille dem Nächsten gegenüber. Trotz der anscheinenden Zwiedeutigkeit der rocéach-Form, wird sie durch die Hagiografen einerseits bewusst und mit Emphase benutzt in der Bedeutung „Mörder” (vorsätzliches Töten), wie dies besonders aus Nu 35, 16—21 erhellt, anderseits aber in der Bedeutung „Totschläger” (unvorsätzliches Töten) nur deshalb, weil die hebräische Sprache über kein anderes derartiges Dingwort verfügt. Der Zusammenhang der Verbalformen von racach in der Bibel erweist die Bedeutung einer Tötung aus Privat-Motiven, die ungerecht und rechtswidrig begangen wird, an einem unschuldigen, privaten, wehrlosen Menschen, durch jemand Privaten oder Offiziellen, doch immer dem richtig begriffenen Gemeinwohl zuwider und mit besonderer Hervorhebung der Sündhaftigkeit und des sittlichen Übels dieser Tat.3. Der so festgesetzte Inhalt des racach kann mit sinnverwandten Wörtern verglichen werden (es werden 29 solche Wörter analysiert). Diese Untersuchung erlaubt die Besonderheit des racach-Inhaltes in helles Licht zu stellen. Es gibt nämlich keine der besprochenen Wörter, selbst nicht das mit racach verwandteste harag, hemit und hikkah, die den racach-Inhalt völlig stellvertreten könnten. Mit diesem spezifischen Inhalt des racach stimmt jedoch ganz und gar ein synonimischer Ausdruck überein: „Unschuldiges Blut vergiessen”, oder nur: „Unschuldiges Blut” (zusammen 21 Bibelstellen). Dessen Inhalt ist folgendermassen festzusetzen: Das Töten eines privaten, armen Menschen, Kinder, Wehrloser, manchmal Menschen, die eine undankbare Mission im zum Heidentum neigenden Volk erfüllten ; begangen durch eine private oder öffentliche Person, oder gar durch eine grössere Gemeinschaft; aus privaten, politischen, religiösen Motiven, die jedoch immer dem Gemeinwohle widerfahren. Die inhaltliche Zusammenstellung des Ausdrucks „Unschuldiges Blut (vergiessen)” mit dem Wort racach beweist, dass sie sich völlig decken, jedoch so, dass der Ausdruck „Unschuldiges Blut” — die wesentliche Bedeutungsrichtung des racach um einige neue Lebenslagen erweitert: um Massenmorde (Jl 4, 19), um das Töten der Priester und Propheten Jahves und Kinder als Kultopfer. Die Formel des Dekalogs „Loʼ tircach” verbietet das Töten als „racach”. Es muss sich augenscheinlich um die als „emphatisch” erkannte Bedeutung handeln, da dafür die Strafverordnungen sprechen, in denen besonders die Zurechnungsfähigkeit des Täters hervorgehoben wird. Es wird also ein jedes Töten verboten das der Substantiv-Form rocéach entspricht, bereichert um alle Bedeutungsnuancen der Verbal-Form des racach, wie auch noch um weitere neue Elemente, die sich aus dem synonimischen Ausdruck „Unschuldiges Blut (vergiessen)” ergeben. Da die emphatische racach-Bedeutung im Sinn des Tötens auf Grund eines gerechten Todesurteiles nicht vorkommt, dürfte gleichzeitig angenommen werden, dass der Gesetzgeber erlaubt, jemandes des Lebens auf Grund einer gerechten Urtelisvollstreckung in Rahmen des Gemeinwohles und aus verhältnismässig wichtigen Gründen zu berauben. Stamm zuwider müsste also festgestellt werden, dass die Formulierung Loʼ tircach nicht nur als ein näher nicht bestimmtes Tötungsverbot bezeichnet werden kann, sondern dass sie als ein inhaltsschwangeres Prinzip anzusehen ist, das an sich selbst das entscheidende Kriterium der Gewalt über Leben und Tod des anderen darstellt. Die Dekalogsformulierung braucht nicht nur nachträglicher Einschränkungen ihres „vagen” Inhaltes, sondern sie bestimmt durch sich selbst die Anwendungen des an sich geäusserten Prinzips.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1966, 13, 1; 35-48
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Nie będziesz miał bogów cudzych oprócz Mnie". Studium egzegetyczno-teologiczne
    Autorzy:
    Filipiak, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1167050.pdf
    Data publikacji:
    1979
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    pierwsze przykazanie
    egzegeza
    Dekalog
    first commandment
    exegesis
    Decalogue
    Opis:
    The first commandment of the Decalogue contains a general part (Exod. 20,3; Deut. 5,7), and the detailed part (Exod. 20,4-6; Deut. 5,8-10). The general part expresses the truth, that the object of worship must be transcendent, so it can only be God. The detailed part forbids making pictures of Jahwe, since figurativeness in the worship can lead to negation of absolute transcendence of God against the world. The transcendence of God Jahwe more than monotheism differentiates the religion of the Old Testament from the religion of the Antient East.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1979, 26, 1; 5-12
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezusowa interpretacja zakazu cudzołóstwa (Mt 5, 27-28)
    Autorzy:
    Ordon, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177732.pdf
    Data publikacji:
    1984
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    szóste przykazanie
    rozwód
    Mt 5
    27-28
    sixth commandment
    divorce
    Opis:
    Der Verfasser analysiert die Stellungnahme Jesu dem alttestamentlichen Ehebruchverbot gegenüber. Zuerst wurde die Anwendung dieses Verbots im Leben Israels erörtert und dann die neue Interpretation des sechsten Gebotes dargestellt. Jesus ist nicht nur gegen seine Deformation so in Auslegung wie in Praxis vorgegangen, sondern auch hat er die Wurzel des Bösen dh. die menschliche Begehrlichkeit gezeigt und ihr die notwendigen Grenzen gestellt.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1984, 31, 1; 81-90
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świętowanie niedzieli znakiem rozpoznawczym chrześcijan w perspektywie biblijnej teologii szabatu
    The Celebration of Sunday as a Distinguishing Mark of Christians in the Perspective of Biblical Theology of the Sabbath
    Autorzy:
    Szamocki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558495.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Szabat
    Dekalog
    przykazanie
    niedziela
    zmartwychwstanie
    odpoczynek
    Shabbat
    Decalogue
    commandment
    Sunday
    resurrection
    rest
    Opis:
    Niedziela jest cotygodniowym świętem chrześcijan dla wspominania i celebracji zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jako dzień wolny od pracy stanowi okazję do odpoczynku, spotkań rodzinnych i zgromadzeń liturgicznych. Celem niedzieli jest przede wszystkim ożywianie i umacnianie opartej na wierze relacji z Bogiem i przenikanie nią codziennego życia. Chrześcijańskie świętowanie niedzieli bazuje na starotestamentowej teologii szabatu w interpretacji Jezusa. W myśl tej nauki niedziela urzeczywistnia szabat, wyrażając jego pełnię w perspektywie historii zbawienia zwieńczonej przez Jezusa Chrystusa i Jego dzieło. Jako taka niedziela jest dniem Boga i dniem dla człowieka. W tym dniu człowiek otwiera się na Boga i Jego działanie oraz na innych ludzi i ich potrzeby. Bóg dopełnia i błogosławi wówczas ludzkie dzieła. W niedzielę człowiek ma możliwość odpoczynku i radowania się z owoców swojej pracy oraz wyrażenia wiary, że wszystko kim jest i co ma, zawdzięcza Bogu.
    Sunday is the weekly feast of Christians, in which the resurrection of Jesus Christ is remembered and celebrated. As a holiday, it is an opportunity for rest, family gatherings and liturgical assemblies. The aim of Sunday is primarily to enliven and strengthen a relationship with God based on faith and to help that relationship to penetrate into everyday life. Christian celebration of Sunday is based on the Old Testament theology of the Sabbath as interpreted by Jesus. According to this teaching, Sunday fulils the Sabbath, expressing its fullness in the perspective of salvation history, crowned by Jesus Christ and His work. As such, Sunday is both God’s day and man’s, a day on which human beings open themselves to God and His work, and to other people and their needs. God completes and blesses human work. On Sunday, Christians have the opportunity torest and rejoice in the fruits of their work and to express their faith that all of who they are and what they have, they owe to God.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2016, 38; 51-63
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Czcij ojca twego i matkę twoją" (Wj 20, 12; Pwt 5, 16). Studium egzegetyczno-teologiczne
    Autorzy:
    Filipiak, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177643.pdf
    Data publikacji:
    1981
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    czwarte przykazanie
    egzegeza
    Wj 20
    12
    Pwt 5
    16
    fourth commandment
    exegesis
    Ex 20
    Deut 5
    Opis:
    Die Ehrerbietung, die der Dekalog (Ex. 20,12; Dt. 5,16) für die Eltern fordert, bedeutet keine theoretisch verstandene Achtung, sondern die wirkliche Sorge für sie, besonders im Alter. Es geht um eine Ehrerbietung im materiellen, dynamischen Sinne, um all das, worin die Achtung zum Ausdruck kommt. Das Gebot enthält keine Motivation, sondern die Verheissung eines langen und glücklichen Lebens. Das dekalogische Gebot der Ehrerbietung gegenüber den Eltern hatte nicht das Ziel, die patriarchalische Struktur der Familie zu verewigen, sondern- da es ja auch die Mutter zu ehren verlangte – die Gemeinschaft und Harmonie im Schoss der einzelnen Generationen Israels zu gewähr leisten.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1981, 28, 1; 5-12
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Nie zabijaj" (Wj 20, 13; Pwt 5, 17). Studium egzegetyczno-teologiczne
    Autorzy:
    Filipiak, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177692.pdf
    Data publikacji:
    1983
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    piąte przykazanie
    egzegeza
    Wj 20
    13
    Pwt 5
    17
    fifth commandment
    exegesis
    Ex 20
    Deut 5
    Opis:
    In seiner wörtlichen Bedeutung hat das Gebot „töte nicht” eine genaue Bedeutung, es bezieht sich auf eine bestimmte Kategorie von Tötungen. Denn es betrifft nämlich die Tötung eines anderen Menschen, auf eine illegale Weise, aus privaten Beweggründen; diese Tötung  lässt den Willen einer Gemeinschaft ausser Acht und veletzt ihr Gut. In der weiteren Bedeutung kann dieses Gebot generell als „Lebensschutz” verstanden werden. In dieser zweiten Bedeutung ist alles, was indirekt oder direkt die Güte des menschlichen Lebens trifft, eine Verletzung dieses Gebotes.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1983, 30, 1; 5-14
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mądrościowe odczytanie przykazania: „Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu” (Wj 20,16; Pwt 5,20), w Księdze Przysłów
    The Sapiential Interpretation of the Commandment “You shall not bear false witness against your neighbour” (Ex 20:16; Dt 5:20) in the Book of Proverbs
    Autorzy:
    Demitrów, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621658.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Księga Przysłów
    przykazanie
    fałszywy świadek
    kłamliwy język
    prawdomówność
    Book of Proverbs
    commandment
    false witness
    lying tongue
    truthfulness
    Opis:
    Przykazania w biblijnym Izraelu stanowiły trwały fundament relacji z Bogiem i z drugim człowiekiem, będąc tym samym podstawowym elementem formowania się społeczności ludzkiej. W tym względzie przykazanie „Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”, nabierało szczególnej wartości. Wielość i różnorodność sytuacji skłaniała do prawnych uściśleń, czego potwierdzeniem jest kodeks praw w Księdze Wyjścia i w Księdze Powtórzonego Prawa. Równie ważny był jednak w ludzie wybranym proces kształcenia i formowania poprzez przyswajane mądrościowe sentencje i przysłowia, które przyczyniały się do ukształtowania właściwych postaw. Częste w Księdze Przysłów nawiązywanie do potrzeby składania prawdziwych zeznań i zarazem przestrogi przed fałszywym świadectwem stanowią potwierdzenie ogromnej roli wychowawczej tego przykazania w mądrościowym nurcie biblijnego Izraela.
    The commandments, in the context of biblical Israel, constituted a solid foundation for one’s relationship with both God and man, thus providing the basic element for the shaping of human society. In this regard, the commandment “You shall not bear false witness against your neighbour” gained particular significance. The very quantity and variety of social and moral situations led naturally to legal specifications, as confirmed by the code of laws in the Books of Exodus and Deuteronomy. Beyond this, equally important for the chosen people was the process of formation and education through accumulated sapiential maxims and proverbs which contributed to the formation of right attitudes. References to the need for bearing true witness and ipso facto warnings against bearing false witness appear frequently in the Book of Proverbs, and they serve to confirm the great educational role of this commandment in the sapiential thought of biblical Israel.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2015, 28; 91-132
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Nie będziesz nadużywał imienia Bożego" (Wj 20,7; Pwt 5,11). Studium egzegetyczno-filozoficzne
    Autorzy:
    Filipiak, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177666.pdf
    Data publikacji:
    1982
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    drugie przykazanie
    egzegeza
    Wj 20
    7
    Pwt 5
    11
    second commandment
    exegesis
    Ex 20
    Dt 5
    Opis:
    Die Bedeutung dieses Dekaloggebotes beschränkt sich nicht nur auf das Gebrauchsverbot des Gottes Namens zu den magischen Praktiken, sondern auch eine Motivation dieses Gebotes beeinflusst, dass es hier auch um Verbot Anwendung von Gottes Namen zum Meineid geht. Man kann demzufolge dieses Gebot als Verbot eines Anrufens von Gottes Namen zu all diesem verstehen, was sich der Transzendenz und der Heiligkeit Gottes widersetzt.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1982, 29, 1; 5-10
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną”, czyli prawdziwy humanizm. Jan Paweł II o pierwszym przykazaniu w homilii koszalińskiej (1.06.1991)
    “You shall have no other gods before Me”, in true humanism. The Koszalin homily of John Paul II regarding the first commandment (1.06.1991)
    Autorzy:
    Kowalczyk, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148282.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    John Paul II
    Decalogue
    first commandment
    freedom
    humanism
    ideologies
    Jan Paweł II
    Dekalog
    pierwsze przykazanie
    wolność
    humanizm
    ideologie
    Opis:
    Jan Paweł II oparł swe nauczanie podczas IV pielgrzymki do Polski w 1991 roku na Dekalogu, „dziesięciu prostych słowach”. W Koszalinie podjął pierwsze przykazanie, które stanowi podstawę interpretacyjną dla pozostałych przykazań. Bóg, który daje Dekalog, jest tym samym Bogiem, który wyzwolił swój lud z Egiptu. Dekalog zatem nie ogranicza ludzkiej wolności, ale pomaga jej dojrzeć i umocnić się. Ten, który przemawia do Mojżesza na Górze Synaj, to Bóg Ojciec, który – jak to zostaje objawione w Nowym Testamencie – rodzi odwiecznie Syna i posyła nam Ducha. Wymiar trynitarny nie tylko nie osłabia wezwania: „Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną”, ale je tłumaczy i wzmania. Dekalog pociąga swoim dobrem, prawdą, ale także pięknem. Pierwsze przykazanie stanowi podstawowe pole konfrontacji ze światem, który w imię fałszywego humanizmu stawia człowieka w miejscu Boga. Ten fałszywy humanizm przejawia się w różnego rodzaju ideologiach. W XX wieku był to nazizm, a przede wszystkim komunizm, nato¬miast dzisiaj są to różne wersje neomarksizmu, które atakują szczególnie biblijną antropologię, ściśle związaną z pierwszym przykazaniem.
    During the fourth pilgrimage to Poland in 1991, John Paul II based his teaching on the Decalogue, on the “ten simple words”. In his homily delivered in Koszalin, he referred to the first commandment that provides the foundations to understand all of them. God who presents the Decalogue to His people, is the same God who liberated them from Egypt. Therefore, Decalogue cannot limit human freedom, on the contrary, it helps the people to grow strong. The One who speaks to Moses on the Mount Sinai is God the Father who – as revealed in the New Testament – generates the Son from Eternity and sends us the Spirit. Thus, we could say that the Trinitarian dimension does not weaken the invocation: “You shall have no other gods before me”, but it enlightens and strengthens it. Decalogue allures not only to its goodness and truth, but also to its beauty. The first commandment presents the initial confrontation with the world which, in the name of deceptive humanism, places a human being before God. This false humanism will manifest itself in all sorts of ideologies. In the twentieth century it was Nazism, but above all, it was Communism, while today they are different versions of neo-Marxism that especially attack the biblical anthropology, closely related to the first commandment.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 103-116
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłość Boga darem i przykazaniem w świetle encykliki Deus caritas est Benedykta XVI
    The Love of God as a Gift and a Commandment in the Light of the Encyclical Deus caritas est by Benedict XVI
    Autorzy:
    Kluz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037730.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Bóg
    miłość Boga
    Jezus Chrystus
    człowiek
    przykazanie miłości
    encyklika
    Benedykt XVI
    God
    love of God
    Jesus Christ
    man
    commandment of love
    encyclical
    Benedict XVI
    Opis:
    Miłość, która – według papieża Benedykta XVI – stanowi istotę chrześcijaństwa, musi być dzisiaj na nowo ukazywana jako rzeczywistość dostępna dla każdego człowieka, gdyż Bóg kocha wszystkich bez wyjątku. Musi być także we właściwy sposób tłumaczone orędzie o miłości Bożej. Dlatego celem niniejszej pracy było przedstawienie teologicznomoralnej prawdy o Bogu, który miłuje i jest miłością w świetle nauczania papieża Benedykta XVI zawartego w encyklice Deus caritas est. W opracowaniu ukazana została wzajemność miłości Boga i człowieka, ze szczególnym zaakcentowaniem pierwszeństwa Bożej miłości. Dalej przedstawione zostało zagadnienie odpowiedzi człowieka na Bożą miłość, która znajduje swoje urzeczywistnienie w przykazaniu miłości. Została też zaprezentowana zależność między miłością Boga a miłością bliźniego, która od zawsze była interpretowana w łączności.
    The love, which according to Pope Benedict XVI is the essence of the Christianity, must be re-presented today as a reality accessible to every human being, because God loves everyone without exception. The message of divine love must also be properly translated. Therefore, the purpose of this work was to present the theological and moral truth about God, who loves and is love in the light of the teaching of Pope Benedict XVI contained in the Encyclical Deus caritas est. The publication shows the reciprocal love of God and man, with particular emphasis on the priority of God's love. The issue of human response to God's love, which finds its fulfillment in the commandment of love, is further illustrated. Moreover, the relationship between the love of God and the love of neighbor, which has always been interpreted in connection, has been presented.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 3; 5-21
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    10 przykazań czasu pandemii - czy epoka koronawirusa wymaga formułowania nowych zasad w etyce ewangelickiej?
    10 Commandments of the pandemic time - Does the Coronavirus-era require the formulation of new principles in evangelical ethics?
    Autorzy:
    Hintz, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2128078.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
    Tematy:
    Dekalog
    przykazanie
    pandemia
    koronawirus
    COVID-19
    protestantyzm
    WKEE – Wspólnota Kościołów Ewangelickich Europy
    The Decalogue
    Commandment
    Pandemic
    Coronavirus
    CPCE – Communion of Protestant Churches in Europe
    Protestantism
    Opis:
    Okres rozprzestrzeniania się po całym świecie choroby wywołanej koronawirusem SARS-CoV-2 stał się także w kręgach kościelnych impulsem do bardzo ożywionej dyskusji na temat postaw i etyki w czasie pandemii. W różnych grupach pobożnościowych protestantyzmu reakcje na pandemię były często krańcowo różne, od teorii spiskowych i denializmu, aż po najdalej posunięte interpretacje wskazujące na apokaliptyczny wymiar pandemii. Jedną z propozycji reakcji teologicznej na to zjawisko była próba sformułowania specjalnych przykazań na czas pandemii. Artykuł wskazuje na aktualność Dekalogu zapisanego na kartach Starego Testamentu i ukazuje szerokie spectrum zagadnień, które zawarte są w teologicznych interpretacjach Dziesięciu Przykazań. Ukazana zostaje treść dokumentu WKEE Być razem Kościołem w czasie pandemii – Refleksje z perspektywy ewangelickiej
    The time of the spread of the disease caused by the SARS-CoV-2 coronavirus around the World has also sparked a wide, very lively discussion in churches’ circles about ethics during the pandemic. Within the various devotional groups of Protestantism, responses to the pandemic have often been extremely different, from conspiracy theories and denialism to the most extreme interpretations of the apocalyptic dimension of the pandemic. One of the proposals for a theological response to this phenomenon was an attempt to formulate special 10 Commandments for Responsible Pastoral Reactions to the Corona Crisis. The article shows the actuality of the Decalogue written in the Old Testament and shows a wide spectrum of issues that are contained in the theological interpretations of the Ten Commandments. The article presents the content of the CPCE study document Being church together in a pandemic – Reflections from a Protestant Perspective published 2021.
    Źródło:
    Gdański Rocznik Ewangelicki; 2021, 25; 241-260
    1898-1127
    Pojawia się w:
    Gdański Rocznik Ewangelicki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nakłanianie penitenta do grzechu przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu. Normy materialne i ich aplikacja
    The Solicitation a Penitent to Commit Sin Against the Sixth Commandment of the Decalogue. Material Norms and Their Application
    Autorzy:
    Kamiński, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21375429.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    solicytacja
    przestępstwo kanoniczne
    Dykasteria Nauki Wiary
    szóste przykazanie Dekalogu
    solicitation
    canonical crime
    Dicastery for the Doctrine of the Faith
    sixth commandment of the Decalogue
    Opis:
    W artykule Autor dokonuje analizy norm dotyczących nakłaniania penitenta do grzechu przeciw szóstemu przykazaniu Dekalogu (sollicitatio ad turpia). Czyn ten, którego może dopuścić się spowiednik w sakramencie spowiedzi, z jej okazji lub pod jej pretekstem, jest przestępstwem kanonicznym. Jest to działanie zagrożone suspensą, zakazami lub pozbawieniami, a w poważniejszych przypadkach wydaleniem ze stanu duchownego. Jego osądzanie, kiedy nakłanianie ma na celu grzech z samym spowiednikiem, jest również zarezerwowane Dykasterii Nauki Wiary. W opracowaniu dokonano omówienia norm materialnych pod kątem podmiotu kontekstu, materii, typu, formy i celu przestępstwa. Ukazane zostały także konkretne przypadki praktycznej aplikacji przepisów prawa kanonicznego dotyczących deliktu solicytacji.
    In the article, the Author analyzes the norms regarding solicitation a penitent to sin against the sixth commandment of the Decalogue (sollicitatio ad turpia). This act, which may be committed by a confessor in confession, or on the occasion or under the pretext of confession, is a canonical crime. This action is punishable according to the gravity of the offence, with suspension, prohibitions and deprivations. In the more serious cases is punishable by dismissed from the clerical state. If it is directed to sinning with the confessor himself, the judgment is also reserved to the Dicastery for the Doctrine of the Faith. The study discusses material norms in terms of the subject, context, matter, type, form and purpose of the crime. The author presented also the specific cases of practical application of the norm regarding the canonical delict of solicitation.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2023, 18, 20 (2); 93-108
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An outline of the concept of duty in the ethics of Karol Wojtyła and Max Scheler
    Zarys znaczenia powinności w etyce Karola Wojtyły i etyce Maksa Schelera
    Autorzy:
    Grabińska, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31210943.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    etyka Kanta
    personalizm Maritaina
    przeżycie poznawczo-emocjonalne wartości
    przykazanie miłości
    Kant’s ethics
    Maritain’s personalism
    cognitive-emotional experience of values
    commandment of love
    Opis:
    On the basis of the analysis of the text of Karol Wojtyła’s habilitation dissertation, and the concept of ethics by Max Scheler reconstructed in the text, the understanding of duty („ought”, das Sollen) in both authors is presented, and the need to introduce duty into the system of ethics is discussed. Scheler’s phenomenological approach focuses on the feeling of moral values, which are legitimized by moral improvement and, at the same time, excluded by duty. Wojtyła’s Catholic personalism requires the realization of values in act, and hence translating them into duty. Types of duty communication in the form of commandments and evangelical counsels are discussed, which does not limit the freedom of the will. Wojtyła’s arguments against the Schelerian system from the standpoint of the Christian ethics are presented, exposing the morality of human efficacy, in which the key role is played by the objectification of values and the participation of conscience.
    Na podstawie analizy tekstu rozprawy habilitacyjnej Karola Wojtyły i zrekonstruowanej w niej koncepcji etyki Maksa Schelera przedstawia się rozumienie powinności u obu autorów oraz dyskutuje się potrzebę wprowadzenia powinności do systemu etyki. Fenomenologiczne podejście Schelera jest skupione na przeżyciu wartości moralnych, które legitymuje doskonalenie moralne i jednocześnie wyklucza powinność. Personalizm katolicki Wojtyły wymaga zaś urzeczywistnienia wartości w czynie, a więc przełożenia ich na powinność. Omawia się rodzaje przekazu powinności w postaci przykazań i rad ewangelicznych, które nie ograniczają wolności woli. Przybliża się argumenty Wojtyłowej krytyki systemu Schelera z pozycji etyki chrześcijańskiej, eksponujące moralność ludzkiego sprawstwa, w której kluczową rolę odgrywa uprzedmiotowienie wartości i udział w tym sumienia.
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 99-120
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il precetto dell’astensione dal lavoro alla luce del can. 1247 del Codice di Diritto Canonico del 1983
    The Obligation to Refrain from Work in the Light of can. 1247 of the 1983 Code of Canon Law
    Obowiązek powstrzymania się od prac według kan. 1247 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    Autorzy:
    Kaniecki, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1895740.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    l’astensione dal lavoro
    domenica
    terzo comandamento
    lavori proibiti
    refraining from work
    Sunday
    third commandment
    prohibited work
    powstrzymanie się od prac
    niedziela
    trzecie przykazanie
    prace zabronione
    Opis:
    Artykuł dokonuje analizy obowiązku powstrzymania się od prac, bazując na Piśmie Świętym, tradycji kanonicznej, poprzednim i aktualnym prawodawstwie dotyczącym analizowanego zagadnienia, które składają się z dokumentów soborów powszechnych, papieży, różnych komisji Stolicy Apostolskiej, jak również opinii ekspertów teologii moralnej i prawa kanonicznego. Pierwszy rozdział opisuje pochodzenie i rozwój obowiązku, poczynając od trzeciego przykazania Dekalogu i postępowania pierwszych chrześcijan. Należy zauważyć, iż pierwsze prawo cywilne w tej materii zostało wprowadzone przez Konstantyna 1 marca 321 r., a dopiero później przyjęte przez władze kościelne. Zarówno sobory, jak i papieże przypominali chrześcijanom o znaczeniu powstrzymania się od prac w niedziele i święta nakazane. Drugi rozdział dokonuje analizy prawodawstwa poprzedniego Kodeksu w tej dziedzinie. Kan. 1248 KPK/17 był bardzo precyzyjny, ponieważ wyliczał czynności, od których należało się powstrzymać. Chociaż taki sposób prezentowania obowiązku był jasny, to jednak stracił wymiar teologiczny i eklezjalny. Trzeci rozdział opisuje aktualne prawodawstwo dotyczące obowiązku, zaczynając od Soboru Watykańskiego II, analizując dokumenty Papieskiej Komisji ds. Rewizji Kodeksu, aby móc interpretować w ich świetle kan. 1247 KPK/83. Rozdział uwzględnia także różne dokumenty Stolicy Apostolskiej opublikowane po promulgacji obecnego Kodeksu.
    The article analyzes the obligation to refrain from work, based on the Holy Bible, the canonical tradition, the past and current legislation containing documents produced by ecumenical councils, popes, the various commissions of the Holy See, and also opinions of experts in moral theology and canon law. The first chapter describes the origin and development of this obligation, beginning with the third commandment of the Decalogue and the conduct of early Christians. It should be noted that the first relevant civil law was introduced by Constantine on 1 March 321 AD and was subsequently received by church authorities. Both councils and popes reminded Christians of the importance of refraining from work on Sundays and feasts of obligation. The second chapter analyzes the legislation of the previous Code in this field. Can. 1248 CIC/17 was very precise because it enumerated activities which one should avoid. Although this way of presenting the obligation was clear, it lost its theological and ecclesial dimension. The third chapter examines the current legislation concerning the obligation, starting with the Second Vatican Council and analyzing the documents of the Pontifical Commission for the Revision of the Code in order to interpret can. 1247 CIC/83. The chapter also takes into consideration the various documents of the Holy See issued after the promulgation of the current Code.
    L’articolo fa un’analisi dell’obbligo dell’astensione dal lavoro, basandosi sulla Sacra Scrittura, sulla tradizione canonica, sulla normativa passata e vigente in questo tema che contiene i documenti dei Concili ecumenici, dei papi, delle commissioni della Sede Apostolica, ed anche le opinioni degli esperti in teologia morale e in diritto canonico. Il primo capitolo descrive l’origine e sviluppo del precetto, cominciando dal terzo comandamento del decalogo e atteggiamento dei primi cristiani. Si deve notare che la prima legge civile in questa materia fu introdotta da Costantino il 1 marzo 321 e che successivamente fu accolta dall’autorità ecclesiastica. Sia i vari Concili sia i papi ricordarono ai cristiani della importanza dell’astensione dal lavoro in domeniche e feste di precetto. Il secondo capitolo fa un’analisi della normativa del Codice previgente in questo campo. Il can. 1248 CIC/17 fu molto preciso perché enumerava le attività da cui si dovrebbe astenersi. Sebbene tale modo di presentare del precetto fosse chiaro, però perse considerazione teologica ed ecclesiale. Per questo motivo aveva bisogno di essere aggiornato. Il terzo capitolo descrive la normativa vigente del precetto, cominciando dal Concilio Vaticano II e analizzando i documenti della Pontificia Commissione per la Revisione del Codice per poter interpretare alla loro luce il can. 1247 CIC/83. Il capitolo prende anche in considerazione i vari documenti della Santa Sede emanati dopo la promulgazione del Codice vigente.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2019, 8 (21), 1; 125-134
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblijny obraz ludzkiej społeczności jako wzorczy normatyw ładu społecznego
    Biblical Image of the Human Society as a Normative Model of Social Order
    Autorzy:
    Zabielski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048014.pdf
    Data publikacji:
    2011-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    social order
    socio-moral life
    human society
    Divine Revelation
    Decalogue
    Jesus Christ
    commandment of love
    hierarchy of values
    Porządek społeczny
    życie społeczno-moralne
    społeczeństwo
    Objawienie
    Dekalog
    Jezus Chrystus
    przykazanie miłości
    hierarchia wartości
    Opis:
    Dziś często możemy obserwować różne formy zaburzeń porządku społecznego. Ludzie poszukują sposobów radzenia sobie z tym problemem. Dla chrześcijan Objawienie Boże jest wyrazem woli Bożej w tym względzie. Biblia pokazuje, że Bóg stworzył człowieka. Ludzie powinni słuchać Boga i zbudować porządek społeczny, w tym posłuszeństwa. W Starym Testamencie był porządek społeczny oparty na unii Izraela z Bogiem oraz o Dekalogu. W Nowym Testamencie Jezus Chrystus jest osobista centrum ludzkiego społeczeństwa, podczas gdy przykazanie miłości jest normatywną podstawą porządku społecznego. To powinno być uziemienie jedności między ludźmi i jedności ludzi z Bogiem. Jest to również gwarancją trwałego pokoju i stabilnego porządku społecznego.
    Today we can often observe various forms of disturbance of social order. However, people seek ways of dealing with this problem. For Christians, Divine Revelation is a manifestation of God's will in this respect. The Bible shows that God made man the lord of the universe. People should obey God and build social order on this obedience. In the Old Testament social order was based on the union of Israel with God and on the Decalogue. In the New Testament, Jesus Christ is the personal centre of human society whereas the commandment of love is the normative foundation of social order. This should be the grounding of unity among people and the unity of people with God. It is also a guaranty of lasting peace and stable social order.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2011, 6, 2(10); 167-183
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    VIII przykazanie Dekalogu na tle koncepcji świadectwa i świadka w tekstach legislacyjnych Starego Testamentu
    The Eighth Commandment of the Decalogue in Light of the Concept of Testimony and Eyewitness in the Law Codes of the Old Testament
    Autorzy:
    Stefański, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621803.pdf
    Data publikacji:
    2015-10-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    fałszywe świadectwo
    przymierze
    ósme przykazanie
    Dekalog
    kłamstwo
    prawda
    prawdomówność
    Wj 20
    16
    Pwt 5
    20
    bearing false witness
    covenant
    Eighth Commandment
    Decalogue
    lying
    truth
    truth-telling
    Exod 20
    Deut 5
    Opis:
    The Eighth Commandment forbids bearing false witness, which falls under the general category of lying. Why, then, doesn’t the Decalogue forbid lying in general? A thorough analysis of the Eighth Commandment sheds light on the problem: deceitful speech is primarily an act against God who has revealed Himself as the God of truth, always faithful to His word. This way lying becomes similar not only to the Second Commandment regarding taking the Lord’s name in vain, but even to the profanation of the Sabbath. After all, keeping the Lord’s Day holy is a testimony to the Creator’s authority over creation. Since man was created in the image and likeness of God who is the source of all truth, any use of deceitful speech distorts the image of God which one bears in himself. Such distortion always constitutes a false testimony (bearing false witness) to the perfection and truthfulness that characterize all of God’s actions, including His work of creation. Moreover, when a member of the Covenant community bears false witness against his neighbor, his deceitful speech is all the more deplorable, because he both distorts the image of the Creator in himself and also shatters the sacred trust which flows from the bond upon which the people of God rely in their daily dealings with one another. The harsh consequences and penalties imposed against those who bear false witness stand as a testimony to the seriousness of destroying the sacred covenantal trust between God and man when lying takes place. In a way, every truth is a reflection of the Lord who is the Divine Truth. With St. Thomas Aquinas one can say that every truth-telling shows reverence for our Lord Jesus Christ who is the Way, the Truth and the Life.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2015, 27; 21-46
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czcij (…), abyś długo żył na ziemi. O czwartym przykazaniu z myślą o podręcznikach i lekcjach języka polskiego
    Honour . . . that you may live long on earth. On the Fourth Commandment for Textbooks and Polish Language Lessons
    Autorzy:
    Bakuła, Kordian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2050822.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-11
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    teaching Polish language
    teaching Polish literature
    teaching Polish culture
    Old Testament
    the fourth commandment
    obedience to one’s parents
    punishing children
    outdated tradition
    kształcenie literackie
    kształcenie językowe
    kształcenie kulturalne
    Stary Testament
    czwarte przykazanie
    posłuszeństwo
    karanie dzieci
    przebrzmiała tradycja
    Opis:
    Artykuł ma na celu pokazanie napięcia między starotestamentowym nakazem motywowanym religijnie czcij ojca swego i matkę swoją…, a współczesnym nam, ziemskim, ludzkim szanuj ojca i matkę, szanuj rodziców. Sposobem na osiągnięcie tego celu będą czynności dydaktyczne poszerzające pole wiedzy: przeczytanie pełnych wersji przykazania czwartego; poznanie strasznych kar grożących za uchybianie czci rodzicom; przywołanie scen składania ofiar z dzieci; czytanie polskich interpretacji czwartego przykazania przez M. Reja i E. Glicznera. Wniosek: dla nas na nasze czasy najbardziej odpowiednim jest wymaganie naturalnego szacunku dzieci dla rodziców – bez pośrednictwa dawnych religijnych mniemań.
    The article aims to show the tension between the Old Testament, which is religiously motivated honour thy father and thy mother, and the modern version, which isearthly, human, respect the father and mother, respect the parents. The way to achieve this will be through didactic activities that expand the field of knowledge: reading thefull versions of the fourth commandment; to know the terrible penalties that threaten to be imposed for the misconduct of honor of parents; recalling scenes of child sacrifice;reading Polish interpretations of the Fourth Commandment by M. Rej and E. Gliczner. Conclusion: for us in our time, it is most appropriate to require the natural respect of children for parents – without any mediation of old religious beliefs.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2021, 14; 51-64
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współpracownicy Boga. „Humanae vitae” w świecie rodzicielskiej małoduszności
    God’s Collaborators. “Humanae Vitae” in the World of Parental Pettiness
    Autorzy:
    Skrzypczak, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1008874.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-02
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    encyklika Humanae vitae
    współpracownicy Boga
    mentalność antykoncepcyjna
    sakramentalny charakter małżeństwa
    plan Boży
    pierwsze przykazanie
    rozwadnianie chrześcijaństwa
    magisterium równoległe
    encyclical Humanae vitae
    God's collaborators
    contraceptive mentality
    sacramental character of matrimony
    God's plan
    first commandment
    watering-down of 6 Christianity
    parallel Magisterium
    Opis:
    When Paul VI published the encyclical "Humanae vitae" fi{y years ago, not only did he confirm the unchanging position of the Church on artificial methods of birth control, but also elevated the status of parents. Parents were bestowed upon a title which the Church had previously mostly given only to apostlesand mystics – “free and responsible collaborators of God the Creator”. The present population decline within the Western civilisation appears to be strongly favoured by the mass “silent apostasy”, which manifests itself in practice as a “contraceptive mentality”. Couples' refusal of life goes hand in hand with the refusal to collaborate with the personal and active God. Although contraception involves the sexual sphere, it is a violation not of the Sixth Commandment (contrary to what one might think), but of the First one. The pill undoubtedly contributes radically to the changing of the vision of man, woman, loyalty and parental generosity, but most importantly, it is damaging to one's relation of trust with God. It is no longer God who decides upon the shape of life. Pope Paul VI spoke half a century ago from the position of one who took into serious consideration the prospect of eternal life and God's presence in the human existence. His objection to the voices of the majority only confirmed the fact that truth is not achieved by means of a survey or votingof a survey or voting.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 4; 7-25
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kradzież w wypadku koniecznym w systemach totalitarnych
    Theft in case of necessity in totalitarian systems
    Autorzy:
    Zieliński, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469613.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    siódme przykazanie nie kradnij
    kradzież
    restytucja
    wolność
    kradzież w warunkach koniecznych
    dobra stworzone
    dobra wspólne
    sprawiedliwość
    sprawiedliwość społeczna
    posiadanie
    przywłaszczanie, totalitaryzm
    the seventh commandment: do not steal
    theft
    restitution
    freedom
    theft in necessities
    created goods
    common goods
    justice
    social justice
    possession
    appropriation
    totalitarianism
    Opis:
    Artykuł przybliża zagadnienia związane z posiadaniem dóbr materialnych i sposobami ich gospodarowania zgodnie z zamysłem Stwórcy, a na przykładzie sytuacji głodu omawia zagadnienie kradzieży w wypadku konieczności. W dalszej części analizowane są zagadnienia dotyczące niesłusznego przywłaszczania cudzej własności oraz kwestia obrony wolności człowieka i jego prawa do posiadania własności. Pokazane zostały zagadnienia sprawiedliwości społecznej, która ma przyczyniać się do tworzenia społecznego dobra wspólnego, tak aby w proporcjonalnie równym stopniu mogły w nim uczestniczyć wszystkie grupy i klasy społeczne, oraz sposób traktowania człowieka i dóbr materialnych w systemie totalitarnym. W analizie końcowej wykazano, że siódme przykazanie jest normą powszechnie obowiązującą.
    The article presents the issues related to the possession of material goods and how a man should manage them in accordance with the Creator's plan. It discusses the problem of theft in case of necessity taking into consideration the problem of hunger. Moreover, it analyses the issues concerning the unjust appropriation of someone’s property and points out that the commandment “do not steal” defends human freedom and their right to own property. Social justice which is to contribute to the creation of the social common good is also presented. Consequently, all groups and social classes can participate in a proportionally equal way. The article shows the way how man and material goods are treated in a totalitarian system. Finally, it is shown that the seventh commandment is obligatory to all people.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2018, 25; 147-159
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Market (forum) and theft in the historical perspective: back to the concept of Paolo Prodi
    Rynek i kradzież w perspektywie historycznej: aktualność koncepcji Paola Prodiego
    Autorzy:
    Bukała, Marcin W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130846.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    social history
    economic history
    history of ideas
    ethics of economic life
    history of civilization
    Paolo Prodi
    Max Weber
    Harold Berman
    the market
    VII Commandment
    forum
    moral norms
    juridical norms
    historia społeczna
    historia gospodarcza
    historia idei
    etyka działalności gospodarczej
    historia cywilizacji
    rynek
    VII przykazanie
    forum, normy moralne
    normy prawne
    Opis:
    The article concerns the concept of history of the market and the concept of theft (perceived in the broad sense), earlier presented and related to each other in the P. Prodi’s book Settimo non rubare. Furto e mercato nella storia dell’Occidente. The article recalls the sources and main points of reference of Prodi’s ideas: the concept of the specificity of Western civilization as defined by M. Weber, H. Berman’s concept of the „papal revolution”, the notions furtum and restitutio in canon law. The perspectives for the continuation of Prodi’s thoughts in the field of the history of ideas, the history of philosophy and the history of law are discussed. Prodi’s comments on contemporary social changes in the light of the discussed ideas. are also referred to. The significance of different meanings of the term forum is underlined.
    Artykuł dotyczy koncepcji historii rynku oraz szerokiego pojęcia kradzieży, które zostały przedstawione w książce P. Prodiego Settimo non rubare. Furto e mercato nella storia dell’Occidente. Prezentowane są źródła i główne punkty odniesienia idei Prodiego (koncepcja specyfiki cywilizacji zachodniej w ujęciu M. Webera, koncepcja „rewolucji papieskiej” H. Bermana, pojmowanie kradzieży i obowiązku restytucji w prawie kanonicznym), oraz perspektywy kontynuacji jego myśli na polu historii idei, historii filozofii i historii prawa, a także uwagi o współczesnych przemianach społecznych w świetle dyskutowanych koncepcji. Kluczowe znaczenie ma rozumienie pojęcia forum, oznaczającego centrum życia społecznego w różnych dziedzinach: politycznej, ekonomicznej /rynek/, religijnej.
    Źródło:
    Prakseologia; 2020, 162; 131-143
    0079-4872
    Pojawia się w:
    Prakseologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siódme: „Nie kradnij”. O średniowiecznym odkrywaniu rynku na marginesie książki Paola Prodiego
    “Seventh: You shall not steal” – notes on the medieval „discovering” of the market in the margin of Paulo Prodi’s book
    Autorzy:
    Bukała, Marcin W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2075798.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-30
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    rynek
    forum
    VII Przykazanie
    kradzież
    Paolo Prodi
    Średniowiecze
    cywilizacja Zachodu
    Arystoteles
    Franciszek Accursius
    Rajmund z Penyafort
    Klarus z Florencji
    Tomasz z Akwinu
    Max Weber
    historia
    historia idei
    etyka
    teologia
    forum sumienia
    prawo
    prawo kanoniczne
    etyka gospodarcza
    idee ekonomiczne scholastyków
    kupiectwo
    władza ekonomiczna
    słuszna cena
    powszechne oszacowanie
    dobro wspólne (bonum commune)
    market
    VII Commandment
    theft
    Middle Ages
    civilisation of the West
    Aristotle
    Francis Accursius
    Raymond of Penyafort
    Clarus of Florence
    Thomas Aquinas
    history
    history of ideas
    ethics
    theology
    forum of conscience
    law
    canon law
    ethics of economic life
    scholastic economic ideas
    merchants
    economic power
    just price
    common estimation
    common good (bonum commune)
    Opis:
    In the article, the topic of the medieval „discovering” of the market is discussed, with the references to the Paolo Prodis’ book Settimo non rubare. Furto e mercato nella storia dell’Occidente. The author of the book, following Harold Berman, finds the changes in the 11th and 12th century Church, as the decisive mile stones in the development of the civilization of Western Christianity. The mentioned „papal revolution” led to the historical distinction between the spiritual and the political sphere, and later, to the autonomy of economic one. Accordingly, the Italian historian rejects the thesis that Enlightenment was the new beginning in the European history. In the P. Prodi’s analysis, the Latin term forum plays the crucial role. The word signified the place, square, especially the place where court proceedings occurred. Therefore, in the later abstract sense forum signified criteria or rules of judgement: both in the juridical meaning (forum civile, f. canonico, f. consciantiae), and the economic one, in which forum meant exactly „the market”. The “discovering” of the market rules was a consequence the development of the theoretical reasoning about mercantile activity. It was essentially related to the concepts of the just price (iustum pretium) and the common estimation (communis aestimatio). According to P. Prodi the common character of the estimation was of essential importance, as well as the new version of the Roman rule Res tantum valet, quantum vendi potest, with the medevial addendum: scilicet communiter. The author criticised the view, that the process of defining of the market was mainly the result of reception of Aristotelian Ethics and Politics. He underlined that in the penitential handbooks of the 12th and 13th century the focus was significantly shifted from the vice of avarice to the commandment „You shall not steal”; moreover the significant violation of the rules of fair market exchange begun to be considered as a sin against this commandment. In the article, the significance of the application of the notion forum commune by Thomas Aquinas (in the treatise on credit sale) was underlined. The interconnection between the concept of the market and the idea of common good was expressed in the juxtaposition of terms: forum commune – bonum commune. M. W. Bukała observes that the thesis about the limited influence of Aristotelian thought on the examined issue can be additionally confirmed by the analysis of the Article on mercantile profit in Summa Theologiae by St. Thomas (II-II, q. 77, a. 4), where Aquinas distances himself from the Philosopher’s view. The P. Prodi discourses were amended by the significant distinction: not every violation of ethics of economic life was considered as the theft by the medieval moralists – e.g.: the determinatio of the casus of buying grain with the deferred delivery for an undercut price, in canon „Naviganti” (X 5.5.19, 2do), and in the related comments of the 13th century canonist, Clarus Florentinus. Moreover, the Jacques Le Goff’s critique of the Prodi’s approach was undermined.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 177-192
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-22 z 22

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies