Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przewlekłe" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Aktualne spojrzenie na etiopatogenezę i aspekty kliniczne choroby Hashimo
A current perspective on etiopathogenesis and clinical aspects of Hashimoto’s disease
Autorzy:
Gołkowski, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527035.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
choroba Hashimoto
autoimmunologiczne zapalenie tarczycy
przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy
zapalenie tarczycy typu Hashimoto
Hashimoto’s disease
autoimmune thyroiditis
chronic lymphocytic thyroiditis
Hashimoto’ thyroiditis
Opis:
Choroba Hashimoto (autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy, zapalenie tarczycy typu Hashimoto, HT) jest stanem przewlekłego zapalenia tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. W etiopatogenezie choroby uczestniczą czynniki zarówno genetyczne jak i środowiskowe. Peroksydaza tarczycowa (TPO) oraz tyreoglobulina (TG) są najistotniejszymi antygenami w procesie autoagresji. Choroba Hashimoto w swoim naturalnym przebiegu prowadzi do postępującej destrukcji miąższu tarczycy, którego rezultatem jest upośledzenie jej czynności endokrynnej. Obok klasycznej postaci z typowym przebiegiem, wyróżniamy kilka wariantów choroby: włóknisty, IgG4-zależny, młodzieńczy oraz poporodowe zapalenie tarczycy. U osób z chorobą Hashimoto stwierdza się zwiększone ryzyko rozwoju raka brodawkowatego tarczycy. Kobiety w ciąży, u których występuje podwyższone stężenie autoprzeciwciał tarczycowych, wymagają szczególnej kontroli ze względu na większe zagrożenie poronieniem. Diagnostyka choroby opiera się przede wszystkim na stwierdzeniu podwyższonego stężenia autoprzeciwciał tarczycowych oraz charakterystycznego obrazu ultrasonograficznego. Badanie stężenia hormonów tarczycowych oraz TSH jest konieczne dla oceny aktualnej czynności tarczycy oraz w monitorowaniu leczenia substytucyjnego. Terapia polega na leczeniu substytucyjnym niedoczynności tarczycy. Wyjątek stanowi postać IgG4-zależna, gdzie można rozważyć krótkotrwałe leczenie glukokortykosteroidami.
Hashimoto’s disease (autoimmune thyroiditis, chronic lymphocytic thyroiditis, Hashimoto’s thyroiditis, HT) is a chronic autoimmune inflammation of the thyroid gland. Both genetic and environmental factors are involved in the etiopathogenesis of the disease. Thyroid peroxidase (TPO) and thyroglobulin are the major autoantigens in autoimmune thyroiditis. The natural history of Hashimoto’s thyroiditis is progressive destruction of the thyroid structure and, as a consequence, thyroid function impairment. Rather than the classic course of the disease, specific features are observed in variant forms of HT: fibrous, IgG4-related, juvenile, and postpartum thyroiditis. Patients with Hashimoto’s thyroiditis are at increased risk of papillary thyroid cancer. Pregnant women with increased level of thyroid autoantibodies need particular care because of elevated risk of miscarriages. Diagnosis is based mainly on increased level of thyroid autoantibodies (anti-TPO, anti-TG) and a characteristic ultrasound picture. Determination of thyroid hormones and TSH levels are necessary for assessing thyroid function and monitoring substitution with thyroid hormones. Treatment of hypothyroidism is only rational and recommended in patients with Hashimoto’s thyroiditis. The only exception is a short course of glucocorticoids in cases of the IgG4-related variant.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2016, 4; 101-115
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność zawodowa osób 50+ w Polsce w aspekcie stanu ich zdrowia
Occupational activity of people aged 50+ in Poland and their health
Autorzy:
Łastowiecka-Moras, E.
Bugajska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/180270.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
pracownik 50+
aktywność zawodowa
stan zdrowia
choroby przewlekłe
50+ workers
occupational activity
health status
chronic diseases
Opis:
Problemy aktywności zawodowej ludzi starszych są coraz częściej uwzględniane zarówno w polityce państwa, jak i w programach Unii Europejskiej O możliwościach i chęciach utrzymywania aktywności zawodowej przez osoby starsze decyduje wiele czynników, wśród których stan zdrowia zajmuje jedno z pierwszych miejsc. W tym okresie życia wzrasta częstość występowania wielu problemów zdrowotnych, m.in. chorób układu krążenia, oddychania, mięśniowo-szkieletowego a także zaburzeń hormonalnych i przemiany materii. Dane statystyczne pokazują, że już po 50 r.ż., a więc jeszcze w okresie pełnej aktywności zawodowej, dochodzi do znacznego zwiększenia absencji chorobowej spowodowanej tymi chorobami, co stawia grupę polskich pracowników 50+ w szczególnej sytuacji.
The problems of the occupational activity of older people are increasingly considered both in Poland's poky and m EU programmes. The possibilities and intentions of the elderly to stay active depend on many factors, primarily their health. The incidence of health problems, including cardiovascular, respiratory and musculoskeletal diseases, and hormonal and metabolic disorders increase at this stage of life. Statistics show that at 50, i.e, even at full occupational activity, there is a considerable increase in sickness absence related to those diseases, which puts Polish 50+ workers m a special situation.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2015, 9; 23-27
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych
Autorzy:
Janiak-Kiszka, Joanna
Kaźmierczak, Wojciech
Lewandowska, Kinga
Grabowski, Mateusz
Kaźmierczak, Henryk
Kluczyński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398267.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tympanoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
mastoidektomia
zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego
Opis:
Wstęp: Celem pracy była analiza i przegląd podawanych w piśmiennictwie czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych na podstawie materiału Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej CM UMK w Bydgoszczy. Materiał i metoda: Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy w latach 2004-2009. Łącznie wykonano 98 operacji tympanoplastycznych. Czas, jaki upłynął od zabiegu do momentu badania wynosił od 3 do 7 lat, średnio 5,43 lat. Wykonane operacje tympanoplastyczne podzielono według klasyfikacji Tosa. W ocenie wyników czynnościowych posłużono się badaniem audiometrii tonalnej, obliczając średnią rezerwę ślimakową z czterech częstotliwości (500, 1000, 2000, 3000 Hz), według wytycznych AAO-HNS z 1995 roku [2,3]. Parametr ten porównano między grupami wydzielonymi pod kątem czynników mogących potencjalnie mieć wpływ na wynik leczenia. Wśród czynników tych wzięto pod uwagę: drożność trąbki słuchowej, lokalizację i wielkość ubytku błony bębenkowej, uszkodzenie kosteczek słuchowych, stopień upowietrznienia wyrostka sutkowatego, ilość wykonanych operacji, obecność ziarniny lub perlaka, stan drugiego ucha, palenie papierosów, wykonanie mastoidektomii, zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki: Najważniejszym czynnikiem wpływającym na odległe wyniki po operacjach tympanoplastycznych (poza wyciekiem z ucha) jest stan kosteczek słuchowych, w szczególności młoteczka i strzemiączka. Prawidłowo przeprowadzony zabieg gwarantuje dobre efekty słuchowe niezależnie od występowania perlaka i ziarniny, jak również w przypadku reoperacji. Dla wszystkich typów tympanoplastyk lokalizacja ani wielkość ubytku błony bębenkowej nie wpływają na wyniki leczenia w obserwacji długoterminowej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 2; 19-29
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa
Autorzy:
Podwysocka, Marta
Dąbrowska, Katarzyna
Fendler, Wojciech
Pagacz, Konrad
Pietruszewska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397823.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
astma oskrzelowa
leczenie
nadwrażliwość na aspirynę
przebieg kliniczny
przewlekłe zapalenie zatok z polipami nosa
Opis:
Wprowadzenie: Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN), pomimo rozwoju immunologii, mikrobiologii i genetyki, nadal nie ma dostatecznie poznanej etiopatogenezy. W ostatnich latach liczba zachorowań na PZZP bez i z polipami nosa systematycznie wzrasta. Współwystępowanie PZZPzPN, astmy oskrzelowej i nietolerancji aspiryny (triada aspirynowa) stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy, zwiększając predyspozycję indywidualnego chorego do nawrotów choroby. Cel: Celem pracy było porównanie ciężkości przebiegu PZZPzPN u pacjentów poddanych leczeniu operacyjnemu w zależności od współistnienia AO i/lub NA. Badania przeprowadzono w grupie 204 pacjentów operowanych z powodu PZZPzPN w latach 2009–2013 z 5-letnim okresem obserwacji. Wyniki: Wykazano większe nasilenie zmian polipowatych w badaniu endoskopowym wśród osób z triadą aspirynową (p = 0,0005), z PZZPzPN i astmą oskrzelową (p = 0,0030) oraz w TK zatok przynosowych według punktowej skali Lund-Mackay (odpowiednio p < 0,0001 i p = 0,0009). Jednocześnie zauważono bardziej dokuczliwe nasilenie dolegliwości związanych z PZZPzPN w skali VAS przed zabiegiem operacyjnym wśród pacjentów z towarzyszącą astmą oskrzelową (p = 0,0126) oraz u pacjentów z triadą aspirynową (p = 0,0390) w porównaniu do pozostałych badanych z PZZPzPN. Podobnie, wykazano większe nasilenie dolegliwości w okresie 6 miesięcy po zabiegu operacyjnym w tych grupach chorych (triada aspirynowa: p < 0,0001, PZZPzPN oraz AO: p = 0,0174). Dodatkowo osoby z triadą aspirynową były statystycznie częściej poddawane zabiegom operacyjnym w przeszłości (p = 0,001), co wskazuje na dużą nawrotowość procesu zapalnego i częste nieustępowanie zmian polipowatych pomimo właściwego leczenia zachowawczego. Nie wykazano podobnych różnic dla pacjentów z PZZPzPN i izolowaną nadwrażliwością na aspirynę (bez towarzyszącej astmy oskrzelowej). Wnioski: Alergia na alergeny wziewne i nadwrażliwość na aspirynę to czynniki istotnie pogarszające przebieg PZZPzPN. Wskazane byłoby rozważanie, mimo braku wywiadu w kierunku nietolerancji aspiryny, wykonania prowokacji aspirynowej u chorych ze szczególnie ciężkim przebiegiem PZZPzPN, zwłaszcza z towarzyszącą astmą oskrzelową. Zasadne wydaje się także przeprowadzenie takiego testu u każdego pacjenta z nowo rozpoznanym PZZPzPN i astmą oskrzelową, aby móc odpowiednio zaplanować dalsze leczenie w tej grupie osób z włączeniem terapii biologicznej.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 5; 37-43
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of relationship between UMOD polymorphisms rs13335818, rs4293393 and rs13333226 and risk of chronic kidney disease caused by chronic glomerulonephritis
Analiza związku polimorfizmów rs13335818, rs4293393 i rs13333226 genu UMOD z występowaniem przewlekłej choroby nerek na tle przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek
Autorzy:
Żywiec, Joanna
Piecha, Grzegorz
Gola, Mateusz
Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
Więcek, Andrzej
Gumprecht, Janusz
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035893.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
przewlekła choroba nerek
przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek
polimorfizmy genu uromoduliny
chronic kidney disease
chronic glomerulonephritis
uromodulin gene polymorphisms
Opis:
INTRODUCTION: Chronic glomerulonephritis is one of the common causes of chronic kidney disease that can lead to end-stage renal failure and the need for renal replacement therapy. Understanding the aetiology of this disease and its risk factors can help develop new methods of early diagnosis and effective therapy. Uromodulin is a protein with a broad spectrum of activity, and is involved in the key pathways that regulate kidney homeostasis. AIM OF THE STUDY: The aim of the study was to analyse the relationship between three selected polymorphisms (rs13335818, rs4293393 and rs13333226) of the uromodulin gene (UMOD) and the risk of chronic kidney disease caused by chronic glomerulonephritis. MATERIAL AND METHODS: 113 patients with chronic glomerulonephritis and eGFR < 60 ml/min/1.73 m2 (experimental group) and 196 patients from the General Outpatient Clinic without a history of renal disease and eGFR > 60 ml/min/1.73 m2 (control group) were recruited for the study. The study protocol assumed a one-time blood collection for genetic testing and serum creatinine level determination. Genetic material was isolated from the peripheral blood lymphocytes of the subjects. Genotyping of the analysed polymorphisms was performed using TaqMan SNP Genotyping Assay kits. The results were processed with statistical methods using Statistica 10 and Microsoft Office Exel 2003 software, the Mann-Whitney U test and the χ2 test. Statistical significance was adopted at p < 0.05. RESULTS: No statistically significant differences in the distribution of genotypes between the experimental and control groups were found for any of the three analysed UMOD variants. CONCLUSIONS: UMOD polymorphisms rs13335818, rs4293393 and rs13333226 are not associated with the risk of chronic kidney disease caused by chronic glomerulonephritis.
WSTĘP: Przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek jest jedną z częstych przyczyn przewlekłej choroby nerek mogącej prowadzić do ich schyłkowej niewydolności i konieczności stosowania terapii nerkozastępczej. Poznanie etiologii tej choroby oraz czynników ryzyka daje nadzieję na wdrożenie nowych metod wczesnej diagnostyki i skutecznej terapii. Uromodulina jest białkiem prezentującym szerokie spektrum działań, włączonym w kluczowe szlaki warunkujące homeostazę nerek. CEL PRACY: Celem pracy była ocena związku wybranych trzech polimorfizmów (rs13335818, rs4293393 i rs13333226) genu uromoduliny (UMOD) z występowaniem przewlekłej choroby nerek na tle przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek. MATERIAŁ I METODY: Do badania zrekrutowano 113 chorych z przewlekłym kłębuszkowym zapaleniem nerek i eGFR < 60 ml/min/1,73 m2 (grupa badana) oraz 196 pacjentów Poradni Ogólnej POZ bez chorób układu moczowego w wywiadzie, z eGFR > 60 ml/min/1,73 m2 (grupa kontrolna). Protokół badania przewidywał jednorazowe pobranie krwi do wykonania badań genetycznych oraz w celu oznaczenia stężenia kreatyniny w surowicy. Materiał genetyczny wyizolowano z limfocytów krwi obwodowej badanych. Genotypowanie badanych polimorfizmów przeprowadzono z wykorzystaniem zestawów TaqMan SNP Genotyping Assay. Uzyskane wyniki opracowano statystycznie na podstawie programów Statistica 10 i Microsoft Office Exel 2003 z wykorzystaniem: testu Manna-Whitneya i testu χ2. Za granice istotności statystycznej przyjęto wartości p < 0,05. WYNIKI: W zakresie żadnego z trzech badanych polimorfizmów UMOD nie stwierdzono znamiennych statystycznie różnic w rozkładzie genotypów pomiędzy grupami badaną a kontrolną. WNIOSKI: Nie wykazano związku polimorfizmów rs13335818, rs4293393 i rs13333226 genu UMOD z występowaniem przewlekłej choroby nerek na tle przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 193-203
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of local hyperbaric oxygen therapy with use of device LASEROBARIA–S in the treatment of chronic wounds
Zastosowanie miejscowej hiperbarycznej terapii tlenowej z użyciem urządzenia LASEROBARIA–S w leczeniu przewlekłych ran
Autorzy:
Sieroń, A.
Pasek, J.
Pietrzak, M.
Cieślar, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366475.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
chronic wounds
physical medicine
local hyperbaric oxygen therapy
LASEROBARIA–S
rany przewlekłe
medycyna fizykalna
miejscowa hiperbaryczna terapia tlenowa
Opis:
For many years now we have been observing a growing number of patients with amputations performed on lower extremities due to chronic wounds occurring as a result of atherosclerotic lesions in peripheral arteries, thromboembolism as well as due to chronic ischaemia in lower extremities. Modern physical medicine is systematically enhancing treatment possibilities for patients with chronic wounds by an introduction of innovative therapeutic devices into clinical practice, which often allow to prevent amputations, accelerate the healing process, and, most of all, alleviate or completely eliminate pain. The article presents the therapeutic mechanism and methodology of one of such methods – local hyperbaric oxygen therapy with the use of a device called LASEROBARIA – S, alongside a description of its therapeutic effects in the case of two patients.
Od wielu lat obserwuje się wzrastającą liczbę pacjentów, u których wykonywane są amputacje w obrębie kończyn dolnych w związku z występującymi przewlekłymi ranami powstałymi na podłożu zmian miażdżycowych tętnic obwodowych, choroby zakrzepowo-zatorowej oraz w wyniku przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych. Współczesna medycyna fizykalna systematycznie poszerza możliwości lecznicze w przypadku chorych z przewlekłymi ranami poprzez wprowadzanie do praktyki klinicznej innowacyjnej aparaturę terapeutycznej, która w wielu przypadkach zapobiega amputacjom, przyśpiesza proces gojenia przewlekłych ran, ale przede wszystkim łagodzi bądź całkowicie eliminuje występujące u tych chorych dolegliwości bólowe. W artykule przedstawione zostały mechanizmy działania lecznicze i metodyka jednej z takich metod - miejscowej hiperbarycznej terapii tlenowej z użyciem urządzenia LASEROBARIA – S, a także opis jej efektów terapeutyczne w przypadku dwóch pacjentów.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2016, 4(57); 29-38
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atorwastatyna i ezetymib – skuteczne połączenie w terapii dyslipidemii
Atorvastatin and ezetimibe – effective combination therapy for dyslipidemia
Autorzy:
Pęksa, Jan W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138887.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
atorvastatin
ezetimibe
cardiovascular risk
chronic coronary syndromes
combination therapy
atorwastatyna
ezetymib
ryzyko sercowo-naczyniowe
przewlekłe zespoły wieńcowe
terapia złożona
Opis:
A good therapeutic option in hypercholesterolemia is the use of combination preparations containing an HMG-CoA reductase inhibitor, such as atorvastatin, and a drug that selectively inhibits the absorption of holesterol and plant sterol derivatives from the gut - ezetimibe - in a single tablet. Such treatment can be implemented in adults with primary hypercholesterolemia, familial hypercholesterolemia or mixed hyperlipidemia, which is already controlled with atorvastatin and ezetimibe as separate preparations, at the same doses as in the combination preparation. The preparation is administered 1x /day at any time, day. It is mostly a safe drug and well tolerated by patients. Possible side effects are mainly due to possible side effects of statins.
Źródło:
Gabinet Prywatny; 2022, 284, 04; 7-12
2353-8600
Pojawia się w:
Gabinet Prywatny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie przewlekłego ropnego perlakowego zapalenia ucha środkowego oraz przewlekłego zapalenia ucha środkowego z ziarniną za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego w oparciu o analizę 140 pacjentów
Autorzy:
Wiatr, Agnieszka
Job, Katarzyna
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397263.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
skaningowy mikroskop elektronowy
ubytki kostne
utkanie tkankowe perlaka
ziarnina zapalna
Opis:
Wstęp: Przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego, a także – w mniejszym stopniu – ziarninowe zapalenie ucha środkowego, prowadzą do destrukcji struktur kostnych w obrębie ucha środkowego. Proces ten jest kontrolowany przez system OPG/RANKL/RANK. Cel: Celem niniejszej pracy jest analiza porównawcza materiału operacyjnego uzyskanego od pacjentów z rozpoznanym przewlekłym perlakowym oraz przewlekłym ziarninowym zapaleniem ucha środkowego za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Materiał i metoda: Przeprowadzono analizę 140 pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Do szczegółowej analizy z wykorzystaniem SEM wybrano 40 pacjentów z rozpoznaniem przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego lub ziarninowego zapalenia ucha środkowego. W ostatecznym badaniu wzięło udział 20 pacjentów. Wyniki: Podczas badania w SEM u 5 pacjentów zaobserwowano regularne utkanie perlaka. U pozostałych 7 osób perlak przejawiał nieregularną lub nawet chaotyczną budowę. Brak uporządkowanego utkania stwierdzono również w przypadku ziarniny, która w obrazie SEM prezentowała się jako nieuporządkowana masa tkankowa pozbawiona regularnych elementów budowy. Wnioski: (1) Regularny układ komórek macierzystych perlaka obserwowany u niektórych pacjentów cierpiących z powodu przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego wpływa na zmniejszenie molekularnej przepuszczalności dla cytokin zapalnych, ograniczając tym samym uszkodzenie struktur kostnych; (2) obecności ziarniny zapalnej w uchu środkowym towarzyszy migracja leukocytów: neutrofili i leukocytów, które są źródłem cytokin prozapalnych oraz których dojrzewanie aktywuje procesy prowadzące do uszkodzenia tkanki kostnej i rozwoju stanu zapalnego; (3) w żadnym preparacie tkankowym perlaka nabytego nie wykazano obecności organizmów komensalnych z gatunku Nużeniec na powierzchni złuszczonego nabłonka ludzkiego.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 3; 21-27
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezczynność organu oraz przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego, jako bariery dla efektywnego zarządzania pracami rewitalizacyjnymi i inwestycyjnymi w obszarze infrastruktury kolejowej
Inactivity of authority and lengthy conducted administrative proceedings as an obstacle for effective management of revitalise and investment works in the area of railway infrastructure
Autorzy:
Zalewski, M.
Wajda, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/248715.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej
Tematy:
pozwolenia i zezwolenia administracyjne
proces inwestycyjny
zażalenie
sygnalizacja
skarga do sądu administracyjnego
postępowanie administracyjne
terminy załatwiania spraw administracyjnych
bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego
środki prowadzące do zabezpieczenia respektowania terminów załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym
przeciwdziałanie bezczynności organu lub przewlekłemu prowadzeniu postępowania administracyjnego
administrative permission
investment process
complaint
signalling
complaint to an administrative court
administrative proceedings
administrative settlement terms
inactivity of authority and lengthy conducted administrative proceedings
means to secure and respect the time limits in administrative proceedings
preventing from inactivity of authority and lengthy conducted administrative proceedings
Opis:
Artykuł jest poświęcony analizie wpływu zjawiska bezczynności organu i przewlekłego prowadzenia postępowania na bieg postępowań administracyjnych dotyczących uzyskania zgód i pozwoleń administracyjnych na prowadzenie prac modernizacyjnych oraz inwestycyjnych w obszarze infrastruktury kolejowej. W treści publikacji poddano szczegółowej charakterystyce środki, przy wykorzystaniu których strona rzeczonych postępowań może próbować przeciwdziałać bezczynności organu oraz przewlekłemu prowadzeniu postępowania administracyjnego. Wskazano także na niską praktyczną skuteczność tych środków i ich wysoce wątpliwy charakter. Elementem opracowania jest także sformułowanie wniosków de lege ferenda nakierowanych na zwiększenie sprawności i terminowości prowadzonych postępowań administracyjnych. Autorzy postulują w szczególności szersze wykorzystanie takich instrumentów, jak np. kary pieniężne oraz domniemanie wydania decyzji pozytywnej w sprawie.
The article aims to analyse the impact of in activity of authority and lengthy conducted proceedings on the course of administrative procedures for obtaining permits and administrative approvals to conduct modernization and investment work within railway infrastructure. The content of this article covers detailed characterization of means, that could be used to prevent from inactivity of authority and lengthy conducted administrative proceedings. The low practical effectiveness of these measures and their highly questionable character is also pointed out. Some conclusions de lege ferenda, aimed to increase the efficiency and timeliness of conducted administrative proceedings are formulated. The authors propose, in particular, greater use of instruments such as fines and presumption of a positive decision on a case.
Źródło:
Zeszyty Naukowo-Techniczne Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji w Krakowie. Seria: Materiały Konferencyjne; 2014, 2(104); 407-420
1231-9171
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowo-Techniczne Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji w Krakowie. Seria: Materiały Konferencyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biofim bakteryjny i jego związek z adenopatią szyjną, przerostem migdałków podniebiennych i/lub przerostem migdałka gardłowego w przewlekłym zapaleniu migdałków podniebiennych
Autorzy:
Eid, Mustafa I
Elabd, Safia H
Erfan, Dina M
Ziada, Kholood W
Ezzat, Abdelrahman E. M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401741.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
biofilm bakteryjny
przewlekłe zapalenie migdałków podniebiennych
oporność na antybiotyki
Opis:
Wstęp: Wykazano związek biofilmu bakteryjnego z nawracającymi chorobami migdałków podniebiennych oraz migdałka gardłowego, wykazującymi oporność na antybiotyki oraz związanymi z szczególnymi trudnościami w zakresie postępowania terapeutycznego. Cele: Starano się wykazać związek pomiędzy obecnością biofilmu bakteryjnego a występowaniem limfadenopatii szyjnej, przerostem migdałków podniebiennych oraz przerostem migdałka gardłowego w przypadkach przewlekłego zapalenia migdałków podniebiennych. Materiał i metody: Materiał tkankowy z badania biopsyjnego migdałków podniebiennych, pochodzący od 30 dzieci poddanych tonsillektomii, badany skaningowym mikroskopem elektronowym (SEM, ang. scanning electron microscope). Projekt badania: Badanie przekrojowe zostało przeprowadzone od sierpnia 2012 do lipca 2015 roku w Szpitalu Uniwersyteckim Al-Azhar (Al-Azhar University Hospitals). Wyniki: Stwierdzono, że u 23,3% dzieci występował w pełni wykształcony biofilm bakteryjny (III stopień), u 6,7% występował biofilm I stopnia, u 6,7% – II stopnia, co wykazano w badaniu SEM. Najczęściej izolowanym szczepem był Staphylococcus aureus (26%), następnie gronkowce koagulazo-ujemne (17,4%) i Klebsiella pneumoniae (10,4%). Nie wykazano statystycznie istotnej różnicy w odniesieniu do obecności biofilmu bakteryjnego w zależności od występowania lub braku limfadenopatii szyjnej, przerostu migdałków podniebiennych lub przerostu migdałka gardłowego. Wnioski: Biofilm bakteryjny jest możliwą przyczyną przewlekłości choroby migdałków u dzieci. Nie wykazano związku pomiędzy jego obecnością a występowaniem limfadenopatii szyjnej, przerostem migdałków podniebiennych lub przerostem migdałka gardłowego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 3; 28-32
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biologicals in the treatment of chronic rhinosinusitis with nasal polyps – position of the Polish Society of Otorhinolaryngologists – Head and Neck Surgeons and the Polish Society of Allergology experts
Leki biologiczne w leczeniu przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z polipami nosa – stanowisko ekspertów Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi oraz Polskiego Towarzystwa Alergologicznego
Autorzy:
Jurkiewicz, Dariusz
Kupczyk, Maciej
Brożek-Mądry, Eliza
Rapiejko, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27320992.pdf
Data publikacji:
2023-10-03
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
biological treatment
chronic rhinosinusitis
T2-diseases
choroby T2-zależne
leki biologiczne
przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
Opis:
Chronic rhinosinusitis with nasal polyps (CRSwNP) has a significant impact on the well-being and social functions of the patient. The generalized inflammatory process with the formation of nasal polyps and excess eosinophils in the mucosa of the paranasal sinuses is called type 2 inflammation, which is mediated by Th2 lymphocytes – cells of the immune system responsible for chronic inflammatory processes. Today, we also know the key pro-inflammatory mediators against which new drugs have been developed, the so-called biological drugs, are produced in cell lines. In this document, we present currently available biologicals approved for the treatment of patients with T2-related chronic rhinosinusitis.
Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN) wywiera duży wpływ na samopoczucie i funkcje społeczne chorego. Uogólniony proces zapalny przebiegający z powstawaniem polipów nosa i nadmiarem eozynofilów w obrębie błony śluzowej zatok przynosowych to zapalenie typu 2., w którym pośredniczą limfocyty Th2 – komórki układu immunologicznego, odpowiadające za przewlekłe procesy zapalne. Dziś znamy też kluczowe mediatory prozapalne, przeciwko którym powstały nowe leki, tzw. leki biologiczne, wytwarzane w liniach komórkowych. W dokumencie przedstawiamy dostępne, w obecnej chwili, leczenie biologiczne zatwierdzone do leczenia pacjentów z T2 – zależnym przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2023, 77, 2; 1-11
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóle brzucha
Abdominal pain
Autorzy:
Kaczka, Aleksandra
Małecka-Panas, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030667.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
abdominal pain
chronic abdominal pain
treatment
“acute abdomen”
bóle brzucha
„ostry brzuch”
przewlekłe bóle brzucha
leczenie
Opis:
Abdominal pain is one of the most frequent patients complaints. Acute pain serves as a warning of impending tissue injury and often requires diagnostic tests to establish the accurate diagnosis and start appropriate treatment. It is important to exclude surgical causes of abdominal pain, which require urgent surgery like appendicitis, acute cholecystitis, gastrointestinal perforation or obstruction or gynecological causes of acute abdomen like ruptured ovarian cyst or ruptured ectopic pregnancy. Chronic abdominal pain, usually with a duration of weeks or even years, is often connected with functional disorders of gastrointestinal tract. In the approach to the patient with abdominal pain a carefully taken history and an accurate physical examination are crucial to determine a preliminary diagnosis. It is important to evaluate essential features of pain: site, temporal characteristics, character and intensity, relieving and aggravating factors. To confirm the diagnosis additional tests are often needed, especially in case of acute pain or in presence of alarming symptoms like bleeding, anaemia, weight loss. Whenever possible, eliminating the cause of pain is the most satisfactory approach to control it. In treatment of abdominal pain different kind of medicines are used: analgesic (from paracetamol and non-steroidal anti-inflammatory drugs even to potent opiate drugs), antispasmodic or sometimes antidepressant. In some cases like chronic pancreatitis the special endoscopic or surgery procedures must be performed to obtain pain relief.
Bóle brzucha są jednym z najpowszechniej zgłaszanych przez pacjentów objawów. Ostre bóle brzucha są objawem ostrzegawczym i często wymagają pilnych badań diagnostycznych dla ustalenia właściwego rozpoznania i włączenia leczenia. Istotne jest zidentyfikowanie chirurgicznych przyczyn ostrych dolegliwości, które niejednokrotnie wymagają leczenia operacyjnego, takich jak zapalenie wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego, perforacji czy niedrożności przewodu pokarmowego, jak również ginekologicznych przyczyn ostrego brzucha, takich jak pęknięcie torbieli jajnika czy ciąży pozamacicznej. Przewlekłe bóle brzucha, trwające nieraz tygodniami, a nawet latami, są często spowodowane zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego. W przypadku pacjenta z bólami brzucha kluczowe znaczenie dla ustalenia wstępnej diagnozy ma wnikliwe badanie podmiotowe i przedmiotowe. W szczególności należy zwrócić uwagę na cechy charakterystyczne zgłaszanych dolegliwości: lokalizację bólu i jego promieniowanie, charakter bólu, jego natężenie, objawy towarzyszące oraz czynniki nasilające lub łagodzące ból. Dla potwierdzenia rozpoznania zwykle niezbędne jest wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych, w szczególności w przypadku ostrych bólów brzucha lub obecności objawów alarmujących, takich jak krwawienie, niedokrwistość czy utrata masy ciała towarzyszące dolegliwościom bólowym. Jeżeli to tylko możliwe, najwłaściwszym postępowaniem jest wyeliminowanie przyczyny bólu. W leczeniu bólu wykorzystywane są różne rodzaje leków: typowe leki przeciwbólowe (od paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych do leków opioidowych), leki rozkurczowe czy czasem przeciwdepresyjne. W niektórych sytuacjach, jak w przypadku przewlekłego zapalenia trzustki, dla uzyskania zmniejszenia bólu konieczne jest przeprowadzenie procedur endoskopowych lub zabiegu chirurgicznego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 9-16
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CCM (Chronic Care Model) w ramach podstawowej opieki zdrowotnej
Autorzy:
Kurpas, Donata
Mroczek, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553018.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
chorzy przewlekle
podstawowa opieka zdrowotna
choroby niezakaźne
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 309-312
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy osobowości typu D a funkcjonowanie w chorobie pacjentów ze schorzeniami przewlekłymi
Autorzy:
Andruszkiewicz, Anna
Basińska, Małgorzata A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1160258.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
chorzy przewlekle
osobowość typu d
akceptacja choroby
przekonania o lokalizacji kontroli zdrowia
zachowania zdrowotne
Opis:
Osobowość typu D jest specyficznym konstruktem, charakteryzowanym przez dwa wymiary: tendencję do doświadczania negatywnych emocji - depresji, lęku, gniewu lub wrogości oraz tendencję do społecznego wycofywania się. Najnowsze badania wskazują na jej istotną rolę w patogenezie i przebiegu wielu schorzeń. W prezentowanej pracy podjęto zagadnienie występowania osobowości stresowej typu D w grupie przewlekle chorych w odniesieniu do wybranych aspektów funkcjonowania w chorobie: akceptacji choroby, przekonań na temat lokalizacji kontroli zdrowia i zachowań zdrowotnych. Przebadano razem 204 osoby przewlekle chore, w tym 135 (66%) kobiet i 69 (34%) mężczyzn w średnim wieku 49,56 lat (SD = 13,13). W badaniu zastosowano następujące metody psychologiczne: Skalę DS-14 do oceny osobowości typu D oraz Skalę Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale - AIS), Wielowymiarową Skalę Umiejscowienia Kontroli Zdrowia (The Multidimensional Health Locus of Control Scale - MHLC-B) oraz Inwentarz Zachowań Zdrowotnych - IZZ. Badane osoby cechowały się zróżnicowanym nasileniem analizowanych zmiennych, przeciętnym nasileniem akceptacji choroby i dbałością o zachowania zdrowotne oraz częstszym lokowaniem przekonań na temat kontroli zdrowia w sobie lub w innych osobach, a rzadziej w przypadkowych okolicznościach. Mężczyźni nie różnili się istotnie od kobiet w zakresie akceptacji choroby, osobowości typu D i jej składowych oraz przekonań na temat lokalizacji kontroli zdrowia. Różnili się natomiast istotnie w zakresie podejmowanych zachowań zdrowotnych, a w szczególności w zakresie zachowań profilaktycznych, praktyk zdrowotnych i prawidłowych nawyków żywieniowych, o które kobiety bardziej dbały. Stopień nasilenia cech osobowości D różnicował poziom akceptacji choroby, zachowań zdrowotnych, w szczególności prawidłowych nawyków żywieniowych i pozytywnego nastawienia psychicznego, oraz przekonań dotyczących zewnętrznej lokalizacji kontroli zdrowia - w zdarzeniach przypadkowych. Poziom cech D nie różnicował zachowań profilaktycznych i praktyk zdrowotnych oraz dwóch pozostałych przekonań na temat lokalizacji kontroli zdrowia - w sobie iw innych osobach. Generalnie występowanie cech osobowości typu D utrudnia adaptacyjne funkcjonowanie w chorobie osobom chorym przewlekle.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2016, XXI, 2; 221-237
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characterization of Chronic Fatigue in Polish Men Aged 13–24
Charakterystyka przewlekłego zmęczenia u polskich mężczyzn w wieku 13–24 lat
Autorzy:
Kulik, Agnieszka
Dacka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054370.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
zmęczenie przewlekłe
rozwój
objawy somatyczne
czynnik ryzyka
Opis:
Zmęczenie przewlekłe to zmęczenie trwające przez ponad 6 miesięcy, które wpływa na funkcjonowanie psychiczne i fizyczne oraz znacznie zmniejsza aktywność człowieka. Jest częściej diagnozowane u kobiet niż u mężczyzn. W związku z tym pojawia się pytanie o cechy przewlekłego zmęczenia u mężczyzn, związane z wiekiem. Celem badań było określenie nasilenia i obrazu przewlekłego zmęczenia u mężczyzn w Polsce, aby na tej podstawie wskazać różnice związane z wiekiem w obrazie przewlekłego zmęczenia u mężczyzn. Przeanalizowano wyniki 478 mężczyzn w wieku 13–24 lat (M = 17,23 ± 2,63). Do oceny zmęczenia przewlekłego wykorzystano Kwestionariusz skumulowanych objawów zmęczenia Rokuro Kosugo w adaptacji Agnieszki Kulik i Leszka Szewczyka. Zastosowana analiza statystyczna pozwoliła na określenie istotnych różnic. Nie ma różnicy w natężeniu przewlekłego zmęczenia w grupie mężczyzn w zależności od etapu rozwoju (χ2 = 5878). Mężczyźni w wieku 13–15 lat są bardziej przeciążeni psychicznie (H = 6,655; p < 0,05) i mają więcej objawów somatycznych (H = 90,026; p < 0,05) niż pozostali. Czynnikiem ryzyka przewlekłego zmęczenia jest wiek 13–15 lat. W okresie dojrzewania polscy mężczyźni zwykle wykazują niewielkie lub umiarkowane nasilenie chronicznego zmęczenia. Liczne objawy somatyczne i wyraźne przeciążenie psychiczne wystąpiły w grupie osób najmłodszych i najstarszych.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2021, 34, 3; 221-232
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies