Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przewlekła białaczka szpikowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Wysięk opłucnowy u pacjentki z przewlekłą białaczką szpikową leczonej dazatynibem – opis przypadku
Pleural effusion in patient with chronic myeloid leukemia treated with dasatinib – a case report
Autorzy:
Becht, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065917.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
dazatynib
przewlekła białaczka szpikowa
wysięk opłucnowy
Opis:
Chronic myeloid leukemia (CML) is a myeloproliferative neoplasm with inherence of a cytogenetic abnormalities in the shape of translocation of gene ABL from chromosome 9 to chromosome 22, t(9,22)(q34;q11). Current standard therapy in CML, is made by the application of a medicine from tyrosine kinase inhibitors group (TKI) which means usage of: imatinib, dasatinib or nilotinib. Application of a tyrosine kinase inhibitors with their therapeutic effectiveness can cause a variety of undesirable side-effects. One of the essential nonhematologic complications made by the usage of dasatinib is the fluid retention which may manifest, among the others, of pleural effusion. Here is the case report of a patients with CML treated initially with imatinib and then due to intolerance (skin toxicity) with dasatinib. During dasatinib treatment a pleural effusion occurred, this caused periodic interruption in usage of dasatinib and implementation of appropriate conduct.
Przewlekła białaczka szpikowa (CML, chronic myeloid leukemia) to nowotwór mieloproliferacyjny z obecnością zaburzeń cytogenetycznych pod postacią translokacji genu ABL z chromosomu 9 na chromosom 22: t(9;22)(q34;q11). Aktualnym standardem postępowania terapeutycznego w CML jest zastosowanie leków z grupy inhibitorów kinaz tyrozynowych: imatynibu, dazatynibu czy nilotynibu. Użycie inhibitorów kinaz tyrozynowych ma dużą skuteczność terapeutyczną, ale niesie za sobą ryzyko wystąpienia różnych działań niepożądanych. Jednym z istotnych pozahematologicznych powikłań po dazatynibie jest retencja płynów, objawiająca się m.in. wysiękiem opłucnowym. W pracy przedstawiono przypadek pacjentki z przewlekłą białaczką szpikową leczonej początkowo imatynibem, a następnie z uwagi na nietolerancję (toksyczność skórną) – dazatynibem. W trakcie terapii nim wystąpił wysięk opłucnowy, co było powodem czasowego jego przerwania i leczenia tego powikłania.
Źródło:
OncoReview; 2013, 3, 4; 278-282
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesna odpowiedź molekularna jako kryterium optymalnej odpowiedzi na leczenie przewlekłej białaczki szpikowej inhibitorami kinaz tyrozynowych
Early molecular response as a criterion of optimal response to chronic myeloid leukemia treatment with tyrosine kinase inhibitors
Autorzy:
Sacha, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066046.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
przewlekła białaczka szpikowa
wczesna odpowiedź na leczenie TKI
Opis:
Maximal reduction of leukemic BCR/ABL-positive cells and achievement of persistent deep molecular response with the chance for sustained treatment-free survival in possibly all patients is a current goal of chronic myeloid leukemia therapy. The prognostic factors that could be useful in current clinical practice are investigated since many years now. Fast and deep response to TKI therapy assessed at 3 months from the onset were correlated with improved outcome of further treatment. BCR/ABL level ≤ 10% at 3 months predict improved 3-year MR4.5, PFS, OS, and lower risk of transformation to accelerated phase or blast crisis regardless of the TKI that has been used. CCyR/PCyR achieved at 3 months predict improved 3-year PFS as well. Patients receiving second generation TKIs achieved the BCR/ABL level ≤ 10% at 3 months more frequently with fewer transformations and deaths occurred than patients treated with imatinib. These results support 3-month cutoffs of > 10% BCR/ABL for identifying high-risk patients with worse prognosis. A RQ-PCR result of BCR/ABL > 10% at 3 months should be considered as a treatment failure as indicated in current PALG recommendations for CML therapy.
Obecnym celem leczenia przewlekłej białaczki szpikowej jest maksymalna redukcja liczby komórek białaczkowych z genem BCR/ABL i umożliwienie jak największej liczbie chorych osiągnięcia długotrwałej, głębokiej odpowiedzi molekularnej stwarzającej szansę uzyskania i utrzymania długotrwałego przeżycia wolnego od terapii. Od wielu lat trwa poszukiwanie czynników rokowniczych użytecznych w codziennej praktyce klinicznej. Szybka i głęboka odpowiedź na leczenie oceniana po pierwszych 3 miesiącach terapii TKI koreluje z lepszymi wynikami dalszej terapii. Redukcja poziomu BCR/ABL w badaniu RQ-PCR do ≤ 10% po 3 miesiącach leczenia TKI zwiększa szansę na uzyskanie głębokiej remisji molekularnej (MR4,5), odsetka 3-letniego przeżycia wolnego od progresji i przeżycia całkowitego oraz zmniejsza ryzyko transformacji do fazy akceleracji lub kryzy blastycznej niezależnie od użytego leku. Osiągnięcie CCyR lub PCyR w 3. miesiącu terapii także poprawia odsetek uzyskiwanych przeżyć wolnych od progresji. Większą szansę na osiągnięcie znacznej redukcji (≤ 10%) poziomu BCR/ABL w pierwszych 3 miesiącach terapii mają pacjenci otrzymujący inhibitory 2. generacji w leczeniu pierwszego rzutu. Zapobiegają one transformacji choroby i zgonom lepiej niż imatynib. Dane z omówionych w artykule badań wspierają użycie wyniku badania RQ-PCR ≤ 10% po pierwszych 3 miesiącach terapii TKI jako czynnika rokowniczego identyfikującego grupę chorych wysokiego ryzyka o gorszym rokowaniu i stały się powodem uznania go za kryterium niepowodzenia leczenia w najnowszych zaleceniach PALG dotyczących leczenia CML.
Źródło:
OncoReview; 2013, 3, 2; 81-84
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pacjent z przewlekłą białaczką szpikową – wyzwanie dla lekarza rodzinnego
Autorzy:
Michalak, Sylwia
Gil, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552083.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
przewlekła białaczka szpikowa
inhibitory kinazy tyrozynowej
nterakcje lekowe.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 1; 43-47
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Późny nawrót przewlekłej białaczki szpikowej po alogenicznym przeszczepieniu komórek macierzystych – opis przypadku
Late relapse of chronic myeloid leukemia after allogeneic stem cell transplantation – a case report
Autorzy:
Wichary, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1067898.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
aloprzeszczepienie komórek macierzystych
przewlekła białaczka szpikowa
większa remisja cytogenetyczna
Opis:
Chronic myeloid leukemia now is a disease which in the most cases is well manageable with tyrosine kinase inhibitors treatment. Still however the only potentially curable therapeutic approach is for chronic myeloid leukemia allogeneic stem cell transplantation. 30-years old woman was diagnosed as a relapse 18 years after sibling matched donor allotransplantation. After a short cytoreductive treatment imatinib was given in standard dose. Then due to hematological toxicities the dose was diminished to 100 mg. The patient has maintained major molecular response since 2,5 years.
Przewlekła białaczka szpikowa obecnie w większości przypadków jest chorobą dobrze poddającą leczeniu inhibitorami kinazy tyrozynowej. Nadal jednak jedyną procedurą leczniczą dającą możliwość wyleczenia jest aloprzeszczepienie komórek macierzystych. U 30-letniej pacjentki 18 lat po aloprzeszczepieniu od dawcy rodzinnego z powodu przewlekłej białaczki szpikowej stwierdzono wznowę choroby. Po leczeniu cytoredukcyjnym włączono standardową dawkę imatynibu. Z powodu toksyczności hematologicznej zmniejszano ją do obecnej – 100 mg/24 h. Po 2,5 roku leczenia u pacjentki utrzymuje się pogłębiająca się większa odpowiedź molekularna.
Źródło:
OncoReview; 2012, 2, 4; 276-278
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy galusan epigallokatechiny może być skutecznym polifenolem w terapii skojarzonej z etopozydem w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej?
Can epigallocatechin gallate be an effective polyphenol in combination therapy with etoposide for the treatment of chronic myelogenous leukemia?
Autorzy:
Cierniak, Agnieszka
Skubal, Magdalena
Kalemba-Drożdż, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970179.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
apoptoza
EGCG
etopozyd
przewlekła białaczka szpikowa
uszkodzenia DNA
apoptosis
etoposide
chronic myeloid leukemia
DNA damage
Opis:
Wprowadzenie: Składnik zielonej herbaty – galusan epigallokatechiny (EGCG) – znany jest ze swoich właściwości chemoprewencyjnych i chemoterapeutycznych. Wykazuje silne właściwości antyoksydacyjne i przeciwzapalne, a w stosunku do komórek nowotworowych – działanie antyproliferacyjne lub proapoptotyczne. Etopozyd jest jednym z najczęściej stosowanych leków przeciwnowotworowych, wywołującym jednak wiele skutków ubocznych. Materiały i metody: W eksperymentach in vitro badano potencjalną rolę EGCG w terapii skojarzonej z etopozydem w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej. Komórki ustalonej linii białaczkowej K562 poddano działaniu etopozydu i/lub EGCG w celu określenia wpływu EGCG na przeżywalność komórek, poziom uszkodzeń DNA oraz częstość procesu apoptozy. Poziom uszkodzeń DNA mierzono przy pomocy elektroforezy pojedynczych komórek w żelu agarozowym (test kometowy), natomiast apoptozę oceniano pod mikroskopem fluorescencyjnym z użyciem barwnika Hoechst 33342. Wyniki: Uzyskane wyniki badań wskazują, że EGCG w stężeniu 50 i 100 μM uwrażliwia komórki białaczkowe na cytotoksyczne działanie etopozydu, zwiększając poziom uszkodzeń DNA i częstość apoptozy. Wnioski: Dane wskazują, że galusan epigallokatechiny może się okazać skutecznym polifenolem w terapii skojarzonej z etopozydem w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej
Introduction: Green tea ingredient – epigallocatechin gallate (EGCG) – is known for its chemopreventive and chemotherapeutic properties. It has strong antioxidant and anti-inflammatory properties, and antiproliferative or pro-apoptotic activity against cancer cells. Etoposide is one of the most commonly used anti-cancer drugs causing many side effects. Materials and methods: This study investigated the role of EGCG in combination therapy with etoposide in the treatment of chronic myeloid leukemia. K562 cells were treated with EGCG and / or etoposide to determine the effect of this polyphenol on cell survival, DNA damage or apoptosis. DNA damages were measured with single cell gel electrophoresis (comet assay) and the apoptosis were analyzed in fluorescence microscope with Hoechst 33342 staining. Results: Preliminary results suggest that EGCG at 50 and 100 μM sensitizes leukemic cells to the cytotoxic effect of etoposide, increases DNA damage that promotes removal cell and directs them to apoptosis. Conclusions: The data show that epigallocatechin gallate may prove to be an effective polyphenol in combination therapy with etoposide in the treatment of chronic myeloid leukemia. However, further research is needed to explain the EGCG interaction with chemotherapeutics.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2018, 3; 9-28
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Większa skuteczność nilotynibu niż imatynibu w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej. Analiza aktualnych wyników badania ENESTnd i ENESTcmr
Superior efficacy of nilotinib vs imatinib in patients with chronic myeloid leukemia in chronic phase. ENESTnd and ENESTcmr current results analysis
Autorzy:
Sacha, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066137.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
głęboka odpowiedź molekularna w trakcie leczenia nilotynibem
przewlekła białaczka szpikowa w fazie przewlekłej
skuteczność nilotynibu w leczeniu CML
wczesna odpowiedź molekularna
wyniki badania ENESTnd i ENESTcmr
Opis:
Second generation tyrosine kinase inhibitors can improve the efficacy of treatment and outcome in newly diagnosed patients with chronic myeloid leukemia in chronic phase. The primary endpoint of ENESTnd trial is the comparison and assessment of major molecular response rate at 12 months in patients treated with nilotinib vs imatinib. With 4 years of follow-up, nilotinib demonstrate a superior efficacy over imatinib. In patients with CML-CP, early molecular response is associated with improved outcome. The reduction of bcr/abl level to ≤ 10% at 3 months correlated with significantly higher rates of deep molecular responses and significantly improved progression-free and overall survival. More patients achieved bcr/abl ≤ 10% and ≤ 1% at 3 months on frontline nilotinib vs imatinib. In ENESTcmr trial the percentage of patients with confirmed undetectable bcr/abl transcript or deep molecular response by 12 months achieved under nilotinib therapy in patients with complete cytogenetic response and detectable bcr/abl transcript after more than two-year treatment with imatinib has been evaluated. By 24 months, significantly more patients achieved confirmed undetectable bcr/abl and MR4,5 with switch to nilotinib. Increase in rate of undetectable bcr/abl transcript was 3 times higher on nilotinib vs imatinib from month 12 to 24. Deeper molecular responses after switch to nilotinib will probably create the possibility to participate in TKI-free remission studies for higher number of patients suffering from CML.
Inhibitory kinaz tyrozynowych II generacji jako pierwszy wybór w przewlekłej białaczce szpikowej (CML) w fazie przewlekłej zwiększają skuteczność terapii i poprawiają rokowanie. Pierwotnym celem badania ENESTnd było porównanie nilotynibu z imatynibem pod względem odsetka większej odpowiedzi molekularnej uzyskiwanej po roku leczenia. Analiza wyników po zakończeniu 4-letniej obserwacji w tym badaniu wskazuje, że nilotynib ma większą skuteczność niż imatynib. Analiza wyników leczenia w zależności od odpowiedzi molekularnej po pierwszych 3 miesiącach terapii dowodzi, że uzyskanie redukcji liczby transkryptu bcr/abl do ≤ 10% koreluje z większym odsetkiem głębokich odpowiedzi molekularnych i znacznie dłuższym przeżyciem wolnym od zdarzeń i przeżyciem całkowitym. Redukcję transkryptu do ≤ 10% i ≤ 1% po 3 miesiącach leczenia uzyskało więcej otrzymujących nilotynib niż otrzymujących imatynib. Progresja następowała częściej u chorych bez redukcji transkryptu do ≤ 10% leczonych imatynibem. W badaniu ENESTcmr oceniano możliwość osiągnięcia głębokiej odpowiedzi molekularnej pod wpływem nilotynibu u chorych z całkowitą odpowiedzią cytogenetyczną i z wykrywalnym transkryptem bcr/abl po ponaddwuletnim leczeniu imatynibem. Po 24 miesiącach MR4,5 uzyskano lub transkryptu bcr/abl nie wykryto u znacząco większego odsetka chorych, u których zmieniono leczenie z imatynibu na nilotynib. Szansa na pogłębienie odpowiedzi molekularnej pod wpływem nilotynibu w okresie pomiędzy 12. a 24. miesiącem jest blisko trzykrotnie większa niż w przypadku kontynuacji terapii imatynibem. Osiągnięcie głębokiej odpowiedzi molekularnej stwarza szansę udziału większej liczby chorych na CML w badaniach nad możliwością bezpiecznego zaprzestania leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych.
Źródło:
OncoReview; 2013, 3, 1; 37-45
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywna postawa lekarza versus inercja pacjenta: wykrycie przewlekłej białaczki szpikowej podczas badań okresowych
Active physician attitude vs. patient inertia: detection of chronic myeloid leukemia during periodic examinations
Autorzy:
Marcinkiewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152951.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
przewlekła białaczka szpikowa
wczesne wykrywanie
komunikacja lekarz–pacjent
stosowanie się do zaleceń lekarskich
udział pacjenta
zdrowie pracujących
chronic myeloid leukemia
early detection
physycian–patient communication
compliance
patient participation
occupational health
Opis:
Opis przypadku dotyczy zapoczątkowanego podczas badań okresowych postępowania profilaktyczno-orzeczniczego, które doprowadziło do wczesnego wykrycia przewlekłej białaczki szpikowej. Szczególną uwagę zwrócono na skrócenie terminu ważności badania okresowego uzasadnione nieprawidłowością w stanie zdrowia, która nie miała bezpośredniego związku z warunkami zawodowymi, oraz na sposób komunikacji i wpływ na pracownika, aby zastosował się do zaleceń lekarskich. Wywnioskowano, że wprawdzie obligatoryjne i cykliczne badania profilaktyczne do celów Kodeksu pracy stwarzają możliwość wczesnego wykrycia nieuświadomionych stanów chorobowych, dając tym samym szansę na poprawę stanu zdrowia pacjentów, ale jednocześnie mogą być traktowane jako ingerencja w prawo do samostanowienia jednostki o własnym życiu i zdrowiu. Uznano, że w ocenie sytuacji kluczowe są postawa lekarza medycyny pracy oraz sposób komunikacji z badanym pracownikiem, które nie tyle zmuszą, ile przekonają – dla dobra pacjenta – do podjęcia diagnostyki lub interwencji prozdrowotnej.
The case report concerns the prophylactic and medical certification procedure initiated during periodic examinations, which led to the early detection of chronic myeloid leukemia. Particular attention was paid to the shortening of the period of validity of the periodic examination, justified by an abnormal health condition that is not directly related to the working conditions, as well as the method of communication and influencing the employee to comply with medical recommendations. The conclusions stated that, although obligatory and periodic preventive examinations for the purposes of the Labor Code create the possibility of early detection of unawereness of disease, thus giving a chance to improve health, but at the same time they can be treated as an interference with the individual’s right to self-determination about his life and health. It was noted that the key factor in assessing the situation would be the attitude of the occupational medicine physician and the manner of his communication with the employee, who would not be forced, but convinced – for his benefit, to undertake diagnostics or health interventions.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2022, 73, 6; 485-490
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies