Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przepukliny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Czy w organizacji szkoleń w zakresie leczenia przepuklin w Polsce potrzebne są zmiany? Wyniki badania ankietowego przeprowadzonego wśród chirurgów operujących przepukliny, a dotyczące zakresu stosowania zaleceń międzynarodowych towarzystw herniologicznych
    Autorzy:
    Mitura, Kryspin
    Dąbrowiecki, Stanisław
    Śmietański, Maciej
    Matyja, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393354.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    przepuklina pachwinowa
    zalecenia
    naprawa przepukliny
    Opis:
    In the therapy of an inguinal hernia, there is a huge variety in the way of treating and the choice of surgical technique. Practice shows that the intraoperative improvisation and surgeons’ own modifications of the original techniques have become part of routine procedure. No mandatory hernia registration system causes the actual detailed herniology status in our country remains unknown. The aim of the study was to summarize the results of a survey on knowledge of a hernia according to the standards developed by international hernia societies compared with everyday clinical practice. During the International Conference Hernia in Poland, which took place on 10 December 2016 in Zakopane we conducted an interactive session among 106 surgeons dealing with hernias. Surgeons responded to 66 questions about daily surgical practice and decision making in their centers, and 27 questions for the assessment of the world’s latest treatment recommendations regarding groin hernias. The most common method of using the implant technique Lichtenstein, used by 91% of doctors. 20% of surgeons in planned operations in adult men routinely uses no mesh technique. Almost 80% of respondents do not apply TEP or TAPP. Only 45.7% of surgeons customize surgical technique to the patient. Only 7 of the 27 analyzed recommendation has been accepted by more than 90% of respondents. 9 of the 27 recommendations were approved by less than half of the surgeons. In the case of 11 recommendations, surgeons simultaneously failed to comply with these recommendations in daily practice. Deficiencies in the system of training and the underfunding of medical procedures cause insufficient TAPP/ TEP availability in Poland in an inguinal hernia. Improvement of the surgeons’ knowledge on how to perform surgery
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 12-18
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie ultrasonografii w diagnostyce przepuklin powłok brzusznych
    Value of ultrasound in the diagnostics of abdominal wall hernias
    Autorzy:
    Smereczyński, Andrzej
    Kołaczyk, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033348.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Spigelian hernias
    abdominal wall
    anterior abdominal wall hernias
    incisional hernias
    ultrasound
    powłoki brzuszne
    przepukliny przedniej ściany brzucha
    przepukliny pooperacyjne
    przepukliny spigla
    ultrasonografia
    Opis:
    The aim of this paper was to present current state of knowledge and clinical practice in the scope of imaging of anterior abdominal wall hernias. At the moment, diagnostic imaging of abdominal wall hernias utilizes such modalities as ultrasound, computed tomography and magnetic resonance. The two latter methods are not easily available, expensive and usually require filling the intestine with contrast medium or, at times, additional administration of intravenous contrast. Moreover, computed tomography exposes the patient to negative effects of ionizing radiation, and both modalities are contraindicated in claustrophobic patients or patients with renal failure when examination requires intravenous administration of contrast. Under such circumstances, ultrasound examination constitutes the basis of imaging in cases of suspected anterior abdominal wall hernias and in patients with palpable masses in such a location. It ensues from high availability, low cost, noninvasiveness and high diagnostic value of this modality as well as its applicability in all life periods – from foetal life up to old age. Other advantages of ultrasonography include: possibility to conduct the examination dynamically at patient’s bedside, including application of various tests facilitating diagnosis of small, spontaneously reducing and immovable inguinal, femoral, or umbilical hernias, hernia of the linea alba, Spigelian hernia, or various other incisional hernias that pose diagnostic challenges. Ultrasound examination allows for assessment of the size and content of the hernia sac with great precision. Some diagnosticians use the ultrasound probe to exert pressure in an attempt to place the hernia back into the abdominal cavity. Moreover, the above-mentioned method effectively visualizes any complications related to surgical reconstruction of the abdominal wall, such as pathological fluid-filled spaces, recurrent hernias, or tissue reactions to surgical material. All other pathologies of the abdominal wall that might imitate hernias are within the scope of ultrasound examination. All of the mentioned advantages of ultrasound lose significance if the doctor performing this examination lacks proper theoretical and practical background.
    Celem pracy jest zaprezentowanie aktualnego stanu wiedzy i praktyki w zakresie obrazowania przepuklin przedniej ściany jamy brzusznej. Obecnie w diagnostyce przepuklin powłok brzusznych wykorzystuje się następujące metody: ultrasonografię, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Dwie ostatnie są trudno dostępne, drogie, z reguły wymagają wypełnienia kontrastem jelit i niekiedy – dodatkowo – podania dożylnie środka cieniującego. Ponadto tomografia komputerowa naraża pacjenta na negatywny wpływ promieniowania jonizującego, a obie metody są przeciwwskazane u pacjentów z klaustrofobią oraz z niewydolnością nerek, gdy ocena zmian wymaga podania kontrastu dożylnie. W tej sytuacji badanie ultrasonograficzne stanowi podstawową technikę obrazowania w przypadkach podejrzanych o przepukliny przedniej ściany jamy brzusznej i u pacjentów z wyczuwalnym oporem w takiej lokalizacji. Wynika to z dużej dostępności, niskich kosztów, nieinwazyjności, wysokiej skuteczności diagnostycznej i możliwości zastosowania metody w każdym okresie życia – od życia płodowego aż po późną starość. Innymi zaletami ultrasonografii są: możliwość przeprowadzenia badania na sali chorych w formie dynamicznej z użyciem różnym testów ułatwiających rozpoznanie małych, reponujących się i nieruchomych przepuklin pachwinowych, udowych, pępkowych, kresy białej, Spigla i wielu pooperacyjnych, które nastręczają kłopotów z rozpoznaniem. Badanie ultrasonograficzne pozwala z dużą precyzją określić wielkość i rodzaj zawartości worka przepuklinowego. Niektórzy wykorzystują ucisk głowicą do próby dobrzusznego odprowadzenia przepukliny. Ponadto wspomniana metoda skutecznie uwidacznia wszelkie powikłania związane z rekonstrukcją operacyjną powłok brzusznych, takie jak patologiczne zbiorniki, nawrotowe przepukliny, reakcje tkankowe na użyty materiał operacyjny. W zasięgu możliwości diagnostycznej ultrasonografii mieszczą się wszelkie inne patologie w powłokach brzusznych, które mogą pozorować przepukliny. Wszystkie wyżej wymienione zalety badania ultrasonograficznego tracą na znaczeniu, jeśli badanie wykonuje lekarz bez odpowiedniego przygotowania teoretycznego i praktycznego.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 398-404
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziesięć przykazań zabiegów hernioplastyki z uwolnieniem mięśnia poprzecznego brzucha – szczegóły techniczne i wnioski
    Autorzy:
    Gandhi, Jignesh
    Shinde, Pravin
    Chaudhari, Sadashiv
    Banker, Amay
    Deshmukh, Virendrakumar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391298.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    posterior component separation
    rekonstrukcja powłok brzusznych
    sublay
    uwolnienie mięśnia poprzecznego brzucha
    zamięśniowa plastyka przepukliny
    Opis:
    Wprowadzenie: Separacja komponentów tylnych (PCS) metodą uwolnienia mięśnia poprzecznego brzucha (TAR) pozwala na przezwyciężenie wad tradycyjnych podejść naprawczych opisywanych w literaturze. Cel: W niniejszej pracy dokonujemy oceny bezpieczeństwa i skuteczności przedmiotowego podejścia, prezentując wnioski z własnego doświadczenia zdobytego w leczeniu dużej serii złożonych przepuklin brzusznych. Ponadto oceniamy rolę optymalizacji przedoperacyjnej i znaczenie dedykowanego zespołu rekonstrukcji powłok brzusznych (AWR) dla poprawy wyników leczenia operacyjnego. Materiał i metody: Dokonano retrospektywnej oceny wszystkich pacjentów poddawanych zabiegowi TAR w specjalistycznym ośrodku leczenia przepuklin w latach 2016–2019. Gromadzone dane obejmowały: dane demograficzne, szczegółowe informacje o przebiegu leczenia w okresie okołooperacyjnym oraz informacje o powikłaniach pooperacyjnych. Pierwszorzędowymi zmiennymi wynikowymi były zdarzenia w miejscu operowanym (SSO) i nawroty przepukliny. W celu określenia znaczących czynników prognostycznych wystąpienia SSO opracowano model regresji wielorakiej. Wyniki: W grupie 92 kolejnych pacjentów średnia wieku wyniosła 52 lata, zaś średni wskaźnik masy ciała – 27,9. Do głównych chorób współistniejących należały: cukrzyca (41%), nadciśnienie tętnicze (23%) i przewlekła obturacyjna choroba płuc (15%). Średni rozmiar defektu przepuklinowego wyniósł 13,2 cm, zaś średni czas pracy 232 minuty. Całkowite zamknięcie tylnej pochewki mięśnia prostego osiągnięto w 95,6% przypadków. Stwierdzono 18 (19,5%) przypadków SSO, w których zastosowano postępowanie zachowawcze; żadnym z przypadków nie była konieczna eksplantacja siatki. Doszło do 2 (2,1%) nawrotów przepukliny, wymagających operacji rewizyjnej. W przypadku analizy wieloczynnikowej istotnym predyktorem SSO był czas operacji (wartość p = 0,047). Wnioski: AWR z wykorzystaniem podejścia TAR pozwala na uzyskanie trwałej naprawy przepukliny przy niskim wskaźniku chorobowości ogólnej. Zastosowanie holistycznego podejścia ma na celu optymalizację przygotowania przedoperacyjnego oraz utworzenie dedykowanego zespołu AWR w celu dalszej poprawy wyników leczenia chirurgicznego.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 2; 16-25
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of Modified Knitted Hernia Implants after Implantation: I. Biological Effect on the Structural and Usable Properties
    Poimplantacyjna ocena modyfikowanych dzianych implantów do zaopatrywania przepuklin: I. Wpływ implantacji na właściwości użytkowe oraz strukturalne
    Autorzy:
    Kostanek, K.
    Struszczyk, M. H.
    Chrzanowski, M.
    Żywicka, B.
    Paluch, D.
    Szadkowski, M.
    Gutowska, A.
    Krucińska, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/233588.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
    Tematy:
    knitted hernia implants
    low temperature plasma treatment
    biological evaluation
    dziane implanty leczenie przepukliny
    niska temperatura plazmy
    ocena biologicznych
    Opis:
    The purpose of this article is to discuss the solution of the main clinical adverse events occurring in less invasive reconstruction of hernia. The study attempted to design the knitted implants, contributing to reduce the risk of adhesion to the viscera. Specially designed knitting structure of the hernia implant allowed to introduce the one-side enhancement of the surface in the form of loops stitched-out of the surface accelerated the connective tissue in-growth. The opposite side was modified the treatment in low-temperature plasma of low molecular weight fluorogenic compound resulted in the deposition of fluoropolymer nano-layer. The effect of the modification on the adhesion of implant to viscera was studied in vivo. Additionally, the influence of the implantation time on the structural properties, the connective tissue covering implants single monofilaments as well as the stability of the fluoropolymer layer formed during the implantation were detailed investigated.
    Artykuł omawia techniczną próbę rozwiązania głównych problemów występujących w rekonstrukcjach przepukliny, wykonywanych techniką małoinwazyjną. W badaniach podjęto próbę zaprojektowania dzianego implantu, którego właściwości wpływają na zmniejszenie ryzyka jego adhezji do narządów wewnętrznych. Specjalnie opracowana struktura dziewiarska implantu do zaopatrywania przepuklin pozwoliła na uzyskanie jednostronnego rozwinięcia powierzchni w postaci wystających z powierzchni pętelek wspomagających proces wgajania tkanką łączną. Druga powierzchnia implantu została poddana modyfikacji w środowisku plazmy niskotemperaturowej niskocząsteczkowego związku fluoroorganicznego prowadząc do uformowania nanowarstwy fluoropolimeru. Umożliwiło to obniżenie ryzyka adhezji implantu dzianego do narządów wewnętrznych, co potwierdzono w badaniach in vivo. Prowadzono także ocenę wpływu czasu implantacji na właściwości strukturalne implantu, stopień pokrycia tkanką łączną pojedynczych monofilamentów oraz stabilność uformowanej nanowarstwy fluoropolimeru.
    Źródło:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2013, 6 (102); 79-83
    1230-3666
    2300-7354
    Pojawia się w:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepukliny Spigla w badaniu ultrasonograficznym
    Sonographic imaging of Spigelian hernias
    Autorzy:
    Smereczyński, Andrzej
    Kołaczyk, Katarzyna
    Lubiński, Jan
    Bojko, Stefania
    Gałdyńska, Maria
    Bernatowicz, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061363.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Spigelian ernias
    abdominal integument
    hernia sac contents
    treatment
    ultrasound examination
    badanie ultrasonograficzne
    leczenie
    powłoki brzuszne
    przepukliny spigla
    zawartość worka
    Opis:
    The aim of the work was to present clinical material referring to rarely occurring abdominal cavity hernias in semilunar line – Spigelian hernias diagnosed with the help of ultrasound. Material and methods: In the period from 1995 to 2001 785 anterior abdominal wall hernias were diagnosed including 11 Spigelian hernias (1.4%) diagnosed in 10 patients (7 women and 3 men) aged from 38 to 65 years old (average age 48). Eight patients complained of spastic pain in abdomen, in 5 of them it was accompanied by bloating and sometimes loud peristalsis. All the patients had been observing the mentioned symptoms from 2 to 5 years. Each of them had had colonoscopy and abdominal cavity ultrasound examination performed, some of them even three times. In 3 women with uterine fibroid the uterus was removed which did not eliminate the symptoms. The ultrasound examination of the abdominal integument was performed mainly with the use of linear transducers of the frequency of 7–12 MHz; in obese patients also convex transducers were used (3,5–6 MHz). Each examination of abdominal integument included the assessment of the following areas: linea alba from xiphoid process to pubic symphysis including umbilicus, both semilunar lines from costal margins to pubic bones, and also inguinal areas. Moreover, all types of postoperative scars were examined. Each hernia was assessed in terms of size (the greatest dimension), hernia sac contents, width of the ring and reducibility under the compression of the transducer. Moreover, cough test and Valsalva’s maneuver were performed. Generally, the examination was performed in a standing position. Results: In 9 patients hernias were localized unilaterally, in one patient bilaterally. In 7 cases the hernia sac contained small bowel, in 2 cases the preperitoneal and omental fat, and in 2 cases preperitoneal fat only. Eight patients presenting with clinical symptoms underwent operative repair. Conclusion: Ultrasound examination is beneficial in confirming the diagnosis of Spigelian hernias especially in terms of proper, therapeutic decision‑making.
    Celem pracy było zaprezentowanie materiału klinicznego dotyczącego rzadko występujących przepuklin jamy brzusznej w kresie półksiężycowatej – przepuklin Spigla rozpoznanych za pomocą ultrasonografii. Materiał i metoda: W okresie od 1995 do 2011 roku w badaniu ultrasonograficznym rozpoznano 785 przepuklin powłok przedniej ściany brzucha, w tym 11 przepuklin Spigla (1,4%), stwierdzonych u 10 chorych (7 kobiet i 3 mężczyzn) w wieku od 38 do 65 lat (średnia 48 lat). Ośmiu pacjentów skarżyło się na kurczowe bóle w podbrzuszu, przy czym u 5 towarzyszyły temu wzdęcia brzucha i niekiedy głośna perystaltyka. Wszyscy wymienione objawy obserwowali od 2 do 5 lat. Każdy z nich miał wykonane badanie kolonoskopowe i ultrasonograficzne jamy brzusznej, niektórzy nawet trzykrotnie. U 3 kobiet usunięto zmienioną mięśniakowato macicę, co nie wyeliminowało dolegliwości. Badania ultrasonograficzne powłok brzusznych przeprowadzono głównie głowicami liniowymi o częstotliwości 7–12 MHz; u osób otyłych stosowano również głowice konweksowe (3,5–6 MHz). Badanie powłok brzusznych obejmowało ocenę następujących okolic: kresy białej od wyrostka mieczykowatego mostka do spojenia łonowego łącznie z pępkiem, obu kres półksiężycowatych od łuków żebrowych do kości łonowych, a także okolic pachwin. Ponadto badano wszelkie blizny pooperacyjne. Każdą przepuklinę oceniano pod względem wielkości (największy wymiar), zawartości worka przepuklinowego, szerokości wrót i odprowadzalności przy ucisku głowicą. Ponadto stosowano próbę kaszlową i Valsalvy. Zasadniczo badanie przeprowadzano w pozycji stojącej. Wyniki: U 9 osób przepukliny były zlokalizowane jednostronnie, u 1 osoby obustronnie. W 7 przypadkach worek przepuklinowy zawierał jelito cienkie, w 2 przypadkach – tłuszcz przedotrzewnowy i sieć, a w pozostałych 2 przypadkach – tylko tłuszcz przedotrzewnowy. U 8 chorych przepukliny powodowały objawy kliniczne; osoby te zostały zoperowane. Wniosek: Badanie ultrasonograficzne spełnia wymogi skutecznej metody diagnostycznej w diagnostyce przepuklin Spigla i pozwala na podjęcie właściwej decyzji terapeutycznej.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 269-275
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Endoskopowe leczenie przepukliny oponowo-mózgowej z towarzyszącym płynotokiem nosowym – opis przypadków klinicznych
    Endoscopic treatment of sphenoidal meningoencephalocele with accompanying nasal rhinorrhea – case report
    Autorzy:
    Antonowicz-Olewicz, Anna
    Rudnik, Adam
    Przybyłko, Nikodem
    Suszyński, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037859.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    klinowe przepukliny oponowo-mózgowe
    samoistny płynotok nosowy
    przezklinowy przeznosowy zabieg endoskopowy
    sphenoidal meningoencephalocele
    spontaneous nasal rhinorrhea
    endoscopic endonasal surgery
    Opis:
    BACKGROUND Meningoencephalocele is a rare pathology, characterized by protrusion of the meninges and/or cerebral structures, due to bone defect in the skull or cranial base. It is manifested relatively more frequently in children, already in their first months of life. In adults, it is usually diagnosed accidentally, in the course of diagnostics of spontaneous nasal rhinorrhea or recurring cerebrospinal meningitis. MATERIAL AND METHODS This study reports two cases of patients who underwent surgical treatment due to nasal rhinorrhea, secondary to meningoencephalocele. In the first patient, spontaneous rhinorrhea was the only manifestation of the menin-goencephalocele, in the second the signs were nasal rhinorrhea and a history of bacterial cerebrospinal meningitis. In both patients, an endoscopic endonasal reconstructive operation of the bone defect was performed, with reduction of the hernia, in one case an external lumber drainage was additionally applied. CONCLUSION Each case of spontaneous nasal rhinorrhea calls for thorough analysis, with particular emphasis on medical imaging. Despite the rare occurrence of meningoencephalocele in adults, one should keep it in mind as a cause of nasal rhinorrhea, because correct diagnosis and treatment of this pathological condition creates the possibility of curing the patient completely, and prevents dangerous complications.
    WSTĘP Przepukliny oponowo-mózgowe są rzadką patologią polegającą na przemieszczeniu opon mózgowych i/lub struktur mózgowia przez ubytek kostny w pokrywie lub podstawie czaszki. Stosunkowo częściej występują u dzieci, ujawniając się już w pierwszych miesiącach życia. U dorosłych najczęściej wykrywane są przypadkowo, w trakcie diagnostyki samoistnego płynotoku nosowego lub nawracającego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. MATERIAŁ I METODY W pracy przedstawiono 2 pacjentów, których leczono operacyjnie z powodu płynotoku nosowego wtórnego do przepuklin oponowo-mózgowych. U pierwszego pacjenta jedyną manifestacją przepukliny oponowo-mózgowej był samoistny płynotok nosowy, u drugiego płynotok nosowy i bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. U obu pacjentów wykonano endoskopową przezklinową plastykę ubytku kostnego, z odprowadzeniem przepukliny, u jednego zastosowano dodatkowo zewnętrzny drenaż lędźwiowy. WNIOSKI Każdy przypadek samoistnego płynotoku nosowego wymaga wnikliwej analizy, ze szczególnym uwzględnieniem diagnostyki obrazowej. Mimo rzadkiego występowania przepuklin oponowo-mózgowych u dorosłych, należy pamiętać o tej przyczynie płynotoku nosowego, bowiem właściwe rozpoznanie i leczenie takiej patologii stwarzają możliwość całkowitego wyleczenia pacjenta i zapobiegają niebezpiecznym powikłaniom.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 385-389
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepukliny świń - problem weterynaryjno-hodowlany
    Hernias in pigs - veterinary and breeding problem
    Autorzy:
    Woźniak, Jakub
    Loba, Weronika
    Iskrzak, Paweł
    Kujawa, Konstancja
    Wojtczak, Janusz
    Nowacka-Woszuk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22180965.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    trzoda chlewna
    wady wrodzone
    przepukliny
    przepuklina pachwinowa
    markery genetyczne
    przepuklina pępkowa
    ekspresja genów
    odziedziczalność
    umbilical hernia
    inquinal hernia
    genetic markers
    heritability
    pig
    gene expression
    Opis:
    The occurrence of hernias in pigs is a serious breeding and veterinary problem. Hernia is a condition in which internal organs (most often intestines), protrude through an opening in the layers of muscle and connective tissue of the abdominal wall. There are two major types of hernia - umbilical and inguinal. This pathology is a serious problem in pig production, leading to economic loss through the cost of surgical intervention, increased mortality rate, and reduced carcass value. The overall incidence of hernias in a normal swine population is low but may increase due to matings to a boar that transmits inguinal hernias. The heritability of this trait oscillates around 0.3. Current knowledge of hernias in pigs is scarce, and mostly based on genome-wide association studies. In this review, we indicate the recent studies concerning the genetic markers association analysis in terms of heritability of hernias in pigs. Moreover, the new approach focused on differently expressed genes in swine hernias etiology is here discussed.
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 06; 408-411
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies