Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przeksztalcenia antropogeniczne" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Antropogeniczne przekształcenia den dolin śródgórskich na przykładzie Nysy Kłodzkiej
Autorzy:
Latocha, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294567.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
przekształcenia antropogeniczne
dolina śródgórska
Nysa Kłodzka
Źródło:
Landform Analysis; 2008, 9; 305-308
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasyfikacja stopnia antropogenicznego przekształcenia krajobrazu i jej zastosowanie w planie ochrony Poleskiego Parku Narodowego
The classification of landscape anthropogenic transformation level and its application to the Polesie National Park nature conservation plan
Autorzy:
Chmielewski, T.J.
Michalik-Sniezek, M.
Kulak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/86355.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
Tematy:
krajobraz
przeksztalcenia krajobrazu
przeksztalcenia antropogeniczne
stopien przeksztalcenia
klasyfikacja
plany ochrony
parki narodowe
Poleski Park Narodowy
Źródło:
Problemy Ekologii Krajobrazu; 2014, 38
1899-3850
Pojawia się w:
Problemy Ekologii Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie koncepcji waloryzacji produkcyjnej i przyrodniczej na przykładzie doliny rzeki Ochoża
Use of natural and production valorization concept on an example of river Ochoza valley
Autorzy:
Grzywna, A.
Urban, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/62000.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
doliny rzeczne
dolina Ochozy
mokradla
przeksztalcenia antropogeniczne
uzytki zielone
waloryzacja przyrodnicza
waloryzacja gospodarcza
pokrywa glebowa
zbiorowiska roslinne
Opis:
W prezentowanej pracy podjęto próbę waloryzacji przyrodniczej i produkcyjnej obiektu melioracyjnego Ochoża. Ma ona na celu ocenę skutków antropogenicznych przekształceń i aktualnego potencjału siedliska mokradłowego. Przy waloryzacji aktualnej siedliska te traktowano jako poprawiane, uwzględniając proces glebowy, utwór glebowy i stan uwilgotnienia. W badanym obiekcie występują gleby: torfowomurszowe, mineralno-murszowe, glejowe i czarne ziemie. Wyniki waloryzacji potencjalnej oparte zostały na koncepcji prognostycznych kompleksów wilgotnościowo-glebowych. W obrębie dna doliny wykonano zdjęcia fitosocjologiczne, które posłużyły do waloryzacji przyrodniczej. Uzyskana ocena aktualnej wartości rolniczej siedlisk odpowiada glebie murszowo-torfowej o III klasie bonitacyjnej. W pozostałej części obiektu występują jednostki glebowo-ekologiczne zaliczane do V klasy bonitacyjnej o bardzo niskiej wydajności i wartości użytkowej runi. Obszar doliny Ochoży posiada umiarkowane walory przyrodnicze, co wynika z przeprowadzenia zagospodarowania części dna doliny i długotrwałego przesuszenia gleby.
The research presents the attempt of natural and production valorization of melioration object Ochoża. It is aimed to evaluate the anthropogenic transformation effects and current swamp habitat. At current valorization, these habitats were considered as corrected taking into account the soil process, soil formation and humidity level. There are soil types: peat-mursh, mineral-mursh, gley and chernozems. Potential valorization results were based on an idea of prognostic humidity-soil complexes. Phytosociological records serving for natural valorization were made within valley bottom. Evaluation of habitat’s current agricultural value for peat-mursh soil corresponds to III bonitation class. There are soil-ecological units classified to V bonitation class with very low efficiency and performance value of the sward on the other part of the object. Area of river Ochoża is of moderate natural value, which results from the simplification and generalization of valorization procedure as well as management of part of valley bottom and long-term soil drying.
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2006, 4/2
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekształcenia antropogeniczne torfowiska Rzecin zaobserwowane na zdjęciach lotniczych
Anthropogenic transformations of Rzecin peatland recorded on aerial photographs
Autorzy:
Barabach, J.
Milecka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/131318.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
anthropogenic transformations
wetlands
Rzecin peatland
photo interpretation
aerial photographs
przekształcenia antropogeniczne
mokradła
torfowisko Rzecin
fotointerpretacja
zdjęcia lotnicze
Opis:
Ze względu na bogactwo florystyczne, zróżnicowanie zbiorowisk roślinnych oraz stan zachowania ekosystemu, Torfowisko Rzecińskie w 2008 roku objęte zostało ochroną w ramach programu Natura 2000 (PLH300019). Stosunkowa duża bioróżnorodność, występowanie kilku glacjalnych gatunków reliktowych oraz perdochoryczny charakter niemal połowy z rozpoznanych na stanowisku zbiorowisk roślinnych, sugeruje naturalność siedliska i mały stopień ingerencji człowieka w jego strukturę. Tymczasem, szczegółowe badania paleoekologiczne wskazują, że znaczna część mokradła powstała w okresie ostatnich kilkuset lat i jest znacznie młodsza niż dotychczas przypuszczano. Ponadto wyniki te sugerują, że zarówno powstanie jak i dalszy rozwój torfowiska związany jest w dużej mierze z działalnością człowieka, który głównie poprzez działania hydrotechniczne wpływał na florę oraz dynamikę roślinności. W niniejszej pracy wykonano analizę zdjęć lotniczych obszaru Torfowiska Rzecin z ostatnich 50 lat. Wyniki wskazują, że stopień bezpośredniego oddziaływania człowieka na powierzchniową strukturę torfowiska ulegał zmianie w czasie. Porównanie treści serii zdjęć lotniczych pozwoliło wyróżnić zarówno obszary poddane intensywnej antropopresji (użytkowane rolniczo, w tym meliorowane), jak i stosunkowo mało przekształcone, a zatem najbardziej odpowiednie dla badań paleoekologicznych. Największe przekształcenia powierzchniowej struktury torfowiska nastąpiły do roku 1964. Od tego czasu, na kolejnych zdjęciach lotniczych liczba obiektów zaklasyfikowanych jako sztuczne wyraźnie malała. Na najstarszym zdjęciu zidentyfikowano 106 antropogenicznych obiektów liniowych (rowy, granice działek, itp.) o łącznej długości przekraczającej 6,6 km, natomiast na najnowszym obrazie takich obiektów odnaleziono zaledwie 40 a suma ich długości wyniosła ok. 3,5 km. Jeszcze wyraźniej zaznacza się spadek udziału powierzchni przekształconych w całkowitej powierzchni mokradła; z 6,3 % w 1964 r. do 0,1 % w 2011. Najwięcej obiektów antropogenicznych zidentyfikowano w północno-zachodniej, środkowo-południowej i wschodniej części torfowiska. W pierwszym i drugim obszarze są one śladami prób rolniczego wykorzystania mokradła, natomiast w ostatnim występują obiekty zinterpretowane głównie jako drobne rowy melioracyjne. W wyniku przeprowadzenia interpretacji sekwencji zdjęć lotniczych odnotowano, że w badanym okresie najmniej przekształcony został interior torfowiska położony na zachód od jeziora Rzecińskiego.
Due to floristic richness, plant communities diversity and good condition of wetland ecosystem in 2008 Rzecin Peatland (PLH300019) have been joined into Natura 2000 network of protected sites. In previous investigations several glacial relicts have been detected within the site and what is more nearly half of identified plant communities has been defined as perdochoric. That can suggest that human impact on the wetland ecosystem was quite small and its present state is quasi-natural. However, according to palaeoecological research conducted at this wetland, much of the wetland was formed during last couple of centuries, and because of that is much younger than previously thought. Moreover, these results suggests that both the beginnings of the peatland and its development could be under strong influence of human, who was affecting the ecosystem mainly by melioration works. The main aim of this paper is to determine those parts of the peatland which are the most and least affected by human activity by analyzing airborne imagery. Moreover changes in anthropopressure degree during last 50 years are analyzed. The comparison of multitemporal images allowed also to distinguish areas with intensive drainage system, those used for agriculture, and those on which human influence was quite weak, and because of that fact, which are the most suitable for most of palaeoecological researches. The greatest number of artificial objects has been noticed in the pictures from 1964. However it seems that many of them are artifacts from previous periods. In subsequent years this number significantly decrease. 106 artificial linear objects (ditches, field boundaries, etc.) with a total length of more than 6.6 km have been identified in the pictures from that year, when in the last picture (from 2011) only 40 objects with the total length of 3.5 km. Also, the decline in percentage of humantransformed areas can be observed; in 1964 they covered 6.3 % of the peatland, while in 2011 – only 0.1 %. Objects interpreted as anthropogenic appear the most often in the north-west, south-central and east-central part of the mire. In the first and second mentioned places their genesis is probably connected with agricultural use of peatland; in the last one – with drainage system. Multitemporal analysis of aerial photographs allowed also to suppose that the least transformed part of Rzecin Peatland is its central area located to the west of the lake.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2013, Spec.; 11-22
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Góra Zelce jako walor geoturystyczny Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej z uwzględnieniem analizy geomorfologicznej
Zelce Mountain as a geotouristic value of the Woźniki-Wieluń Upland, including geomorphological analysis
Autorzy:
Szmidt, Aleksander
Tołoczko, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/765163.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Góra Zelce
Rezerwat „Węże”
ostańce jurajskie
jaskinie krasowe
przekształcenia antropogeniczne
Zelce Mountain
Jurassic monadnocks
karst caves
anthropogenic transformations
Opis:
Zelce Mountain in the Wieluń Upland has been protected since 1971 by reserve protection regarding karst forms of the Jurassic Mound. As a rule of thumb, protection is granted to natural forms, little transformed by human activity. In the case of Góra Zelce and the "Węże" nature reserve, we are dealing with a strongly anthropogenic transformation. These transformations resulted from many years of calcite exploitation for the needs of the steel industry. Numerous excavations and heaps remained, as well as cave corridors, mostly devoid of dripstone formations. For most of the period of operation of the reserve, cave facilities were available to the general tourist traffic. In recent years, access to caves has been closed for environmental reasons. The article presents the results of research on the transformation of the relief and the condition of the caves. The authors point to the possibility of limiting the reserve protection in the studied area.
Góra Zelce na Wyżynie Wieluńskiej od 1971 roku objęta jest ochroną rezerwatową dotyczącą form krasowych ostańca jurajskiego. Z reguły ochroną obejmowane są formy naturalne, mało przekształcone przez człowieka. W przypadku Góry Zelce i Rezerwatu „Węże” mamy do czynienia z obiektem silnie przekształconym antropogenicznie. Przekształcenia te wynikały z wieloletniej eksploatacji kalcytu dla potrzeb przemysłu hutniczego. Pozostały po tym liczne wyrobiska i hałdy oraz korytarze jaskiń w większości pozbawione szaty naciekowej. Przez większość okresu funkcjonowania rezerwatu obiekty jaskiniowe były dostępne dla powszechnego ruchu turystycznego. W ostatnich latach, ze względów ochrony środowiska, dostęp do jaskiń został zamknięty. W artykule przedstawiono rezultaty badań na temat przekształcenia rzeźby oraz stanu jaskiń. Autorzy wskazują na możliwość ograniczenia ochrony rezerwatowej na badanym obszarze.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica; 2019, 18; 53-65
1427-9711
2353-6063
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie porostów do oceny antropogenicznych przekształceń i waloryzacji przyrodniczej obszarów leśnych miasta Olsztyna
Application of lichens for assessment of anthropogenous transformations and natural valuation of forest areas in the city of Olsztyn
Autorzy:
Kubiak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/880997.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
miasta
Olsztyn
lasy miejskie
waloryzacja przyrodnicza
przeksztalcenia srodowiska
przeksztalcenia antropogeniczne
bioindykatory
porosty
Lichenes
epifity
gatunki chronione
gatunki zagrozone
gatunki wskaznikowe
wystepowanie
liczebnosc
Opis:
Historia Olsztyna w szczególny sposób wiąże się z otaczającym miasto lasem. Lasy zajmują obecnie ponad 21% powierzchni miasta. Ponad połowę tego obszaru zajmuje zwarty kompleks Lasu Miejskiego (1055 ha), pełniącego od końca XIX wieku funkcje terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz turystyczno-krajoznawczych. Jest to jeden z większych i ciekawszych tego typu obiektów w kraju. Pomimo wielowiekowej eksploatacji, polegającej na pozyskiwaniu drewna zarówno na potrzeby rozwijającego się miasta jak i na handel, kompleks ten dotrwał do naszych czasów niemal nieuszczuplony w swych granicach, wykształconych prawdopodobnie jeszcze przed lokacją miasta w XIV wieku. Lasy miejskie Olsztyna stanowią interesujący obszar badawczy, dotychczas niedoceniany. Od 1999 roku prowadzone są na ich obszarze badania nad porostami, których jednym z celów jest waloryzacja przyrodnicza, wykorzystująca różne wskaźniki lichenoindykacyjne.
The history of Olsztyn is related in a special way with the forest surrounding it. Currently forests occupy over 21% of the city area. The compact Municipal forest complex (1055 ha), which fulfilled the function of recreational and tourist grounds for Olsztyn until the end of the 19th c., occupies more than a half of that area. It is one of the larger and more interesting objects of that type in Poland. Despite many centuries of expansion in the form of obtaining timber for the developing city and for commercial purposes that forest complex survived until our times almost undiminished in its borders formed most probably even before the location of the city during the 14th c. The municipal forests of Olsztyn are interesting research areas that has been underestimated so far. As of 1999, it is the area of studies on lichens. Natural valuation using various lichens as indicators is one of the goals of these studies.
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2007, 09, 2-3[16] cz.1
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stopnia naturalności i kierunków przekształceń roślinności w oparciu o metody: fitosocjologiczną i krajobrazową (na przykładzie wsi Guciów na Roztoczu Środkowym)
Estimation of the naturality degree and transformation directions of the vegetation based on phytosociological and landscape methods (based on example from the village of Guciow - Central Roztocze
Autorzy:
Gradziel, T.
Janicki, G.
Furtak, T.
Pidek, I.
Rodzik, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85810.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
Tematy:
Roztocze Srodkowe [geogr.]
wies Guciow
roslinnosc
zbiorowiska roslinne
roslinnosc potencjalna
synantropizacja roslinnosci
renaturyzacja
metody oceny
fitosocjologia
krajobraz
przeksztalcenia antropogeniczne
Źródło:
Problemy Ekologii Krajobrazu; 2006, 16, 1
1899-3850
Pojawia się w:
Problemy Ekologii Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A faunistic and ecological characterization of the water mites (Acari: Hydrachnidia) of the Branew River (central-eastern Poland)
Autorzy:
Stryjecki, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1386295.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
lotic zone
lentic zone
Lebertia rivulorum
synecological groups
species diversity
anthropo-genic transformation
strefa lotyczna
strefa lenityczna
grupy synekologiczne
przekształcenia antropogeniczne
Opis:
A characteristic feature of the Hydrachnidia communities of the Branew River, distinguishing its fauna from that of other Polish rivers, was the very high abundance of species of the genus Lebertia. Species of this genus accounted for as much as 53.1% of the collected material. The most numerous was Lebertia rivulorum, which was caught in numbers not found in other Polish rivers. Lebertia inaequalis and L. oblonga were also abundant. The largest synecologi-cal groups were rheophiles and rheobionts (94.9% combined). More individuals (1494) and species (27) were caught in the lentic zone of the river than in the lotic zone (1291 ind., 25 sp.). The species most associated with the lotic zone was L. rivulorum. This species was caught mainly on a substrate of gravel and stones with a small amount of sandy sediments, sparsely covered with Elodea canadensis. The species most associated with the lentic zone was Forelia variegator. The most abundant species in the Branew River, Hygrobates setosus, was caught in much higher numbers in the littoral zone than in the central part of the river. The high similarity of fauna was observed between the lotic and lentic zones, and much lower similarity between sites. The results indicate intensive species migration in the transverse profile of the river and low migration in the longitudinal profile. Higher species diversity was recorded in the lentic zone than in the lotic zone of the river – both in the river as a whole and at the individual sites. In the anthropogenically transformed stretch of the river (straightened riverbed, concrete dam, and concrete bottom), species diversity was significantly lower (H’ = 1.83) than in the natural stretch (H’ = 2.37). The results confirm literature data describing the negative impact of such transformations on Hydrachnidia communities. Despite anthropogenic transformations in parts of the river, the structure of the fauna (a very large proportion of rheobionts and rheophiles), as well as the physicochemical parameters of the water, is indicative of the good ecological condition of the river.
Cechą specyficzną zgrupowań Hydrachnidia rzeki Branew, odróżniającą jej faunę od innych rzek Polski, była bardzo duża liczebność gatunków z rodzaju Lebertia. Gatunki z tego rodzaju stanowiły aż 53.1% zebranego materiału. Najliczniejsza była Lebertia rivulorum, którą łowiono w liczebnościach niespotykanych w innych rzekach Polski. Ponadto, w dużych liczebnościach łowiono L. inaequalis i L. oblonga. Najliczniejszymi grupami synekologicznymi były reofile i reobionty (łącznie 94.9%). Więcej osobników (1494) i gatunków (27) złowiono w strefie lenitycznej rzeki niż w strefie lotycznej (1291 osobn., 25 gat.). Gatunkiem najbardziej zwią-zanym ze strefą lotyczną była L. rivulorum. Lebertia rivulorum łowiono przede wszystkim na dnie żwirowo-kamienistym z niewielkim udziałem osadów piaszczystych, skąpo poro-śniętym Elodea canadensis. Gatunkiem najbardziej związanym ze strefą lenityczną była Forelia variegator. Najliczniejszy gatunek w rzece Branew – Hygrobates setosus, łowiono zdecydowanie liczniej w strefie przybrzeżnej, niż w centralnej części rzeki. Stwierdzono duże podobieństwa faun między strefą lotyczną i lenityczną i znacznie mniejsze podobieństwa fau-nistyczne między stanowiskami. Uzyskane wyniki świadczą o intensywnej migracji gatunków w profilu poprzecznym rzeki i słabej migracji w profilu podłużnym. Większą różnorodność gatunkową notowano w strefie lenitycznej, niż lotycznej rzeki – zarówno w skali całej rzeki, jak i na poszczególnych stanowiskach. Na przekształconym antropogenicznie odcinku rzeki (wyprostowane koryto, betonowa zapora, wybetonowane dno) stwierdzono znacznie niższą różnorodność gatunkową (H’ = 1.83) niż na odcinku naturalnym (H’ = 2.37). Uzyskane wyniki potwierdzają dane literaturowe opisujące negatywny wpływ takich przekształceń na zgrupowania Hydrachnidia. Mimo lokalnych przekształceń antropogenicznych, struktura fauny (bardzo duży udział ilościowy reobiontów i reofili), a także wartości wskaźników fizyczno--chemicznych wody, świadczą o dobrym stanie ekologicznym rzeki.
Źródło:
Acta Biologica; 2019, 26; 99-115
2450-8330
2353-3013
Pojawia się w:
Acta Biologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekształcenia rzeźby związane z wydobyciem kruszywa naturalnego w południowej i środkowej części Wzgórz Sokólskich
Relief changes connected with the excavation of natural aggregate in southern and middle part of the Sokółka Hills
Autorzy:
Micun, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062955.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
kruszywa naturalne
antropogeniczne przekształcenia rzeźby
Wzgórza Sokólskie
natural aggregates
anthropogenic relief transformations
Sokółka Hills
Opis:
Celem badań przeprowadzonych w południowej i środkowej części Wzgórz Sokólskich było zinwentaryzowanie i scharakteryzowanie zmian rzeźby spowodowanych wydobyciem kruszywa naturalnego. W trakcie badań przeprowadzono szczegółowe kartowanie form antropogenicznych na mapach w skali 1:25 000 i 1:10 000. Badaniami objęto 167 wyrobisk eksploatacyjnych o powierzchni powyżej 0,1 ha. Opracowano kartogram przestrzennego natężenia przekształceń rzeźby w rejonie Sokółki. Największe rozpoznane złoża kruszywa znajdują się w okolicy wsi Kamionka Stara–Drahle oraz Starowlany i Zadworzany. Złoża są efektem działalności lodowców i wód roztopowych zlodowacenia warty. Są to złoża piasków i piasków ze żwirem moren czołowych, równin wodnolodowcowych i ozów. Bezpośrednim następstwem eksploatacji kruszywa naturalnego są formy antropogeniczne, takie jak: wyrobiska i hałdy, powierzchnie zniwelowane, sztuczne zbiorniki wodne, strome skarpy oraz ściany eksploatacyjne. Całkowita powierzchnia terenów przekształconych wynosi obecnie ponad 550 ha. Największą koncentrację form poeksploatacyjnych stwierdzono na wschód i południowy wschód od Sokółki. Przewidywany jest dalszy, intensywny rozwój eksploatacji kruszywa i powstawanie form antropogenicznych w okolicach Sokółki. Zmianami objęta może być powierzchnia do1000 ha. Pomimo rekultywacji terenów pokopalnianych, rzeźba południowej i środkowej części Wzgórz Sokólskich pozostanie silnie przekształcona przez człowieka.
The aim of the study was to catalogue and characterize the changes of relief caused by excavation of natural aggregate. The research was carried out in southern and middle part of the Sokółka Hills. A detailed survey on anthropogenic landforms was carried out. 167 excavations were investigated. The cartogram of spatial intensity of relief changes in the vicinity of Sokółka town was worked out. The greatest recognized deposits are located in the vicinity of Kamionka Stara, Drahle, Starowlany and Zadworzany villages. The deposits in Sokółka region originate from Pleistocene and are the effect of activity of glaciers and meltwaters of Warta Glaciation. Those are the deposits of sands and sands with gravels of end moraines, outwash plains and eskers.. Natural aggregate exploitation results in anthropogenic forms such as excavations and heaps, leveled surfaces, artificial water bodies, steep scarps and landfill walls. The whole surface area of transformed terrains equals over 550 ha by now. The greatest concentration of post-mining landforms was observed in the eastern and south eastern direction from Sokółka town. The changes are predicted to occur in the range of 1000 ha. Despite reclamation of post-mining areas, the relief of middle and southern part of Sokółka Hills will remain strongly changed.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 446 (2); 483--492
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzaszcze saproksyliczne jako wskaznik antropogenicznych odksztalcen Puszczy Bialowieskiej
Saproxylic beetles as an indicator of antropogenic deformations of Bialowieza Forest
Autorzy:
Byk, A
Mokrzycki, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/882428.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
owady saproksyliczne
wskaznik wartosci przyrodniczej zgrupowania
zgrupowania zwierzat
wskaznik wiernosci zgrupowania
chrzaszcze
lasy
przeksztalcenia antropogeniczne
lesnictwo
bioindykatory
Puszcza Bialowieska
wskaznik cennosci faunistycznej
wskaznik bogactwa gatunkowego
Opis:
W 2004 roku na 36 powierzchniach badawczych w Puszczy Białowieskiej wytypowano 108 drzew z obszernymi próchnowiskami wewnętrznymi, w tym 32 świerki, 24 graby, 16 olsz, 13 dębów, 9 lip, 6 brzóz, 4 jesiony, i 4 sosny. Powierzchnie te reprezentowały 12 typów antropopresji (drogi asfaltowe, drogi publiczne gruntowe, drogi gospodarcze, koleje normalnotorowe, koleje wąskotorowe, paśniki dla zwierzyny, drzewostany pozrębowe, składnice drewna i łąki, szkółki leśne i grunty orne, osady, drzewostany niezgodne z siedliskiem, parki). Na drzewach założono pułapki przegrodowe typu Netocia,które posłużyły do odłowów chrząszczy saproksylicznych. W efekcie odłowiono 8417 osobników chrząszczy, które najliczniej reprezentowane były przez Anisotoma humeralis, Haploglossa villosa, Ptinus subpillosus i Aulonothroscus brevicollis. W odłowionym materiale 135 gatunków to chrząszcze obligatoryjnie związane z silnie rozłożonym drewnem, a 79 gatunków to chrząszcze uważane za rzadkości faunistyczne lub relikty lasów pierwotnych. Analiza struktury zgrupowań saproksylicznych chrząszczy pokazała, że drzewostany rosnące w sąsiedztwie składnic, łąk, paśników i torowisk są zasiedlane przez liczniejsze w osobniki, gatunki oraz bogatsze gatunkowo zgrupowania chrząszczy saproksylofilnych niż lasy Białowieskiego Parku Narodowego. Jednakże drzewostany pozrębowe, niezgodne z siedliskiem czy też rosnące w sąsiedztwie szkółek leśnych i gruntów ornych zasiedlane są przez mniej liczne w osobniki i gatunki zgrupowania chrząszczy saproksylofilnych niż lasy Białowieskiego Parku Narodowego. Może to świadczyć o tym, iż w zwartych kompleksach leśnych prowadzona na małych areałach działalność człowieka powoduje zwiększenie ich różnorodności gatunkowej. Odmienny i negatywny skutek wywołuje gospodarka wielkoobszarowa.
In 2004, in the Białowieża Forest, 108 trees (including 32 spruce trees, 24 hornbeams, 16 alders, 13 oaks, 9 lindens, 6 birches, 4 ashes and 4 pines) with extensive hollows were selected for observation on 36 study sites. The study sites represented 12 types of anthropopression (asphalt roads, public dirt roads, farm roads, standard-gauge railway tracks, narrow-gauge railway tracks, animal feeding stations, stands growing on farmer clear-cutting sites, timber depots and meadows, tree nurseries and cultivated land, human settlements, stands incompatible with the sites they occupy and parks). On the selected trees ‘Netocia’ window traps were set. They were used for catching saproxylic beetles. In total, 8417 beetles were caught in all objects. In the majority they were represented by Anisotoma humeralis, Haploglossa villosa, Ptinus subpillosus and Aulonothroscus brevicollis. In the collecting material there were 135 species of beatles obligately associated with the most decayed wood and 79 beetle species which are regarded as relics of the primeval forests or are very rare. The analysis of the group structure of the saproxylic beetles showed that the stands growing close to timber depots, meadows, animal feeding stations and peat bogs are settled by more specimens and the communities of saproxylic beetles are richer in the number of species compared with the number of specimens and species in the forests of the Białowieża National Park. Nevertheless, the stands growing on farmer clear-cutting sites or incompatible with the sites occupied by them, or growing close to tree nurseries and cultivated land are settled by the less number of specimens and species in comparison with the BNP forest stands. This is probably due to the small-area management. This kind of the human activity causes the increase in the number of species. On the contrary, the large scale practices have the opposite effect.
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2007, 09, 2-3[16] cz.2
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies