W 2004 roku na 36 powierzchniach badawczych w Puszczy Białowieskiej wytypowano 108 drzew z obszernymi próchnowiskami wewnętrznymi, w tym 32 świerki, 24 graby, 16 olsz, 13 dębów, 9 lip, 6 brzóz, 4 jesiony, i 4 sosny. Powierzchnie te reprezentowały 12 typów antropopresji (drogi asfaltowe, drogi publiczne gruntowe, drogi gospodarcze, koleje normalnotorowe, koleje wąskotorowe, paśniki dla zwierzyny, drzewostany pozrębowe, składnice drewna i łąki, szkółki leśne i grunty orne, osady, drzewostany niezgodne z siedliskiem, parki). Na drzewach założono pułapki przegrodowe typu Netocia,które posłużyły do odłowów chrząszczy saproksylicznych. W efekcie odłowiono 8417 osobników chrząszczy, które najliczniej reprezentowane były przez Anisotoma humeralis, Haploglossa villosa, Ptinus subpillosus i Aulonothroscus brevicollis. W odłowionym materiale 135 gatunków to chrząszcze obligatoryjnie związane z silnie rozłożonym drewnem, a 79 gatunków to chrząszcze uważane za rzadkości faunistyczne lub relikty lasów pierwotnych. Analiza struktury zgrupowań saproksylicznych chrząszczy pokazała, że drzewostany rosnące w sąsiedztwie składnic, łąk, paśników i torowisk są zasiedlane przez liczniejsze w osobniki, gatunki oraz bogatsze gatunkowo zgrupowania chrząszczy saproksylofilnych niż lasy Białowieskiego Parku Narodowego. Jednakże drzewostany pozrębowe, niezgodne z siedliskiem czy też rosnące w sąsiedztwie szkółek leśnych i gruntów ornych zasiedlane są przez mniej liczne w osobniki i gatunki zgrupowania chrząszczy saproksylofilnych niż lasy Białowieskiego Parku Narodowego. Może to świadczyć o tym, iż w zwartych kompleksach leśnych prowadzona na małych areałach działalność człowieka powoduje zwiększenie ich różnorodności gatunkowej. Odmienny i negatywny skutek wywołuje gospodarka wielkoobszarowa.
In 2004, in the Białowieża Forest, 108 trees (including 32 spruce trees, 24 hornbeams, 16 alders, 13 oaks, 9 lindens, 6 birches, 4 ashes and 4 pines) with extensive hollows were selected for observation on 36 study sites. The study sites represented 12 types of anthropopression (asphalt roads, public dirt roads, farm roads, standard-gauge railway tracks, narrow-gauge railway tracks, animal feeding stations, stands growing on farmer clear-cutting sites, timber depots and meadows, tree nurseries and cultivated land, human settlements, stands incompatible with the sites they occupy and parks). On the selected trees ‘Netocia’ window traps were set. They were used for catching saproxylic beetles. In total, 8417 beetles were caught in all objects. In the majority they were represented by Anisotoma humeralis, Haploglossa villosa, Ptinus subpillosus and Aulonothroscus brevicollis. In the collecting material there were 135 species of beatles obligately associated with the most decayed wood and 79 beetle species which are regarded as relics of the primeval forests or are very rare. The analysis of the group structure of the saproxylic beetles showed that the stands growing close to timber depots, meadows, animal feeding stations and peat bogs are settled by more specimens and the communities of saproxylic beetles are richer in the number of species compared with the number of specimens and species in the forests of the Białowieża National Park. Nevertheless, the stands growing on farmer clear-cutting sites or incompatible with the sites occupied by them, or growing close to tree nurseries and cultivated land are settled by the less number of specimens and species in comparison with the BNP forest stands. This is probably due to the small-area management. This kind of the human activity causes the increase in the number of species. On the contrary, the large scale practices have the opposite effect.
