Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przedstawiciel ustawowy." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    ZGODA MAŁOLETNIEGO NA UDZIELANIE SZCZEGÓLNYCH ŚWIADCZEŃ ZDROWOTNYCH
    Autorzy:
    Marta, Puścion,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/567736.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-12
    Wydawca:
    Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
    Tematy:
    małoletni
    dziecko
    przedstawiciel ustawowy
    zgoda
    świadczenie zdrowotne
    ochrona
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza tematu wyrażania zgody przez małoletniego na szczególne świadczenia zdrowotne mające charakter nieleczniczy lub mieszany takie jak eksperyment medyczny, przerywanie ciąży, przeszczepianie komórek, tkanek i narządów, dawstwo krwi. Dodatkowo omówione zostały kwestie związane z antykoncepcją oraz decyzjami wiążącymi na przyszłość dziecka. Metodologia badań opierała się na metodzie doktrynalnej. Badania skupiały się na analizie aktów prawnych oraz literatury przedmiotu. Metody, które zastosowano to analiza ora metoda opisowa. Ogólną zasadą jest, że do ukończenia 16 roku życia przez małoletniego, jego rodzice decydują o udzielaniu mu świadczeń zdrowotnych. W momencie, kiedy dziecko ukończy 16 lat, może współdecydować wraz z rodzicami o leczeniu. Ustawodawca zadecydował o tym aby w odniesieniu do niektórych świadczeń zdrowotnych zastosować odmienne od ogólnych reguły. Najwcześniej, bo od 13 roku życia, małoletni może współdecydować z rodzicami o przeszczepie szpiku, przerywaniu ciąży, a najpóźniej, bo od 17 roku życia o dawstwie krwi. Najbardziej liberalnie została uregulowana kwestia zgody na eksperyment medyczny, ponieważ limit wieku został zastąpiony wymogiem posiadania przez małoletniego wystarczającego rozeznania. W artykule przedstawiono uwagi dotyczące tego czy rozróżnienie świadczeń medycznych ze względu na ich specjalny charakter jest właściwe. Dodatkowo zaproponowano zmiany w prawie odnoszące się do wyrażania zgody przez dziecko na przedstawione świadczenia, mające na celu ujednolicenie przepisów. małoletni, dziecko, przedstawiciel ustawowy, zgoda, świadczenie zdrowotne, ochrona
    Źródło:
    International Journal of Legal Studies (IJOLS); 2020, 7(1); 91-114
    2543-7097
    2544-9478
    Pojawia się w:
    International Journal of Legal Studies (IJOLS)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Administracyjnoprawny obowiązek szczepienia dzieci a zgoda przedstawiciela ustawowego na badania kwalifikacyjne
    Mandatory child vaccination and the consent of a statutory representative for the performance of a qualifying medical examination
    Autorzy:
    Haberko, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/927295.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-04
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    vaccination
    obligation
    statutory representative
    consent
    szczepienie
    obowiązek
    przedstawiciel ustawowy
    zgoda
    Opis:
    The article focuses on the analysis of the parent situation (or statutory representatives) who are under legal requirement to subject their children to preventive vaccination. The main deliberations focus on answering the question of how the parents’ (or statutory representatives’) position should be treated if they, relying on the principle of autonomy and their parental rights, and pointing to their duty to exercise care of a minor and to represent a minor child, fail to take any action intended to implement the obligation imposed by law. Parents refer to the principle of child’s welfare and argue that vaccination constitutes an essential threat to the values they recognise, such as autonomy, freedom to make decisions regarding the actual situation and legal position of a child, or the child’s welfare. The issue of parents’ autonomy and implementation of child’s welfare is raised. Parents often bring up an argument of the harmful eff ects of vaccination and claim that by refusing to agree to vaccination they exercise the principle of child’s welfare. The legal character of the refusal to consent to child vaccination is also analysed. Here, deliberations are set in the context of imprecisely formulated statutory provisions and their mutual relations, especially in the context of the meeting of acts from two branches of law:  administrative and civil, and within the latter family law in particular. An attempt has been made to explain doubts whether despite the mandatory requirement and resulting from it obligation threatened with an administrative fi ne statutory representatives still have a right to express or not consent for vaccination of their children or to decide about at any stage of the procedure.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2017, 3 (19); 9-28
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zdolność do czynności prawnych przedsiębiorcy jako osoby fizycznej
    The Capacity for Legal Acts by an Entrepreneur as a Natural Person
    Autorzy:
    Lewandowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/596878.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    czynność prawna
    działalność gospodarcza
    przedstawiciel ustawowy
    legal acts
    business activity
    legal representative
    Opis:
    Celem artykułu jest wykazanie słuszności tezy, że dla bytu przedsiębiorcy nie jest konieczne posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych. Osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą może dokonywać czynności prawnych za pośrednictwem przedstawiciela ustawowego, a w niektórych sytuacjach za przyzwoleniem sądu opiekuńczego. Wymogu pełnej zdolności do czynności prawnych nie wprowadza ani k.c., ani u.s.d.g. Jedynie ustawy szczególne, w ściśle określonych przypadkach, warunkują wykonywanie działalności gospodarczej od posiadania pełnej zdolności do czynności prawnych.
    The aim of this article is to demonstrate the thesis that is not necessary to have full capacity for legal acts to be an entrepreneur. A natural person who carries out business activity may perform legal acts through a legal representative and, in some cases, with the consent of the guardianship court. Neither Polish Civil Code nor the Freedom of Business Activity Act require the capacity for legal acts. Only special laws – in specific cases – provide for business activity as a condition of having full capacity for legal acts.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, C; 91-102
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Minor’s Independence of Medical Decision-Making: De lege ferenda Comments in Connection with the Draft Act Amending the Act on Doctors and Dentists Professions (Sejm Paper No. 1432)
    Samodzielność decyzyjna małoletniego w kwestiach zdrowotnych. Uwagi de lege ferenda w związku z projektem ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (druk sejmowy nr 1432)
    Autorzy:
    Haberko, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348237.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    consent
    minor
    statutory representatives
    medical procedures
    zgoda
    małoletni
    przedstawiciel ustawowy
    procedury medyczne
    Opis:
    The article analyzes the scope of the minor’s decision-making independence within medical procedures. As the child, who is the patient, does not have actual and formal possibilities to make independent decisions and give consent, the legal system has developed instruments for the protection of the minor’s health interest, and the implementation of health-related well-being was entrusted to parents (statutory representatives). The provisions of the applicable law provide for the existence of age limits for making decisions within the patient’s health situation. This fact is criticized. Proposals for changes and lowering the age of the minor’s decision-making independence are presented. The author analyzes the assumptions of the draft amendments to the Act on doctors and dentists professions and addresses the problem of a minor’s independence in gynecological, dermatological, and urological procedures. Considerations are carried out both under Polish medical law and family law, and the author accuses the authors of the project of lack of knowledge of system solutions and proposes de lege ferenda postulates.
    W artykule analizą objęto zakres samodzielności decyzyjnej małoletniego w ramach procedur medycznych. Jako że dziecko będące pacjentem nie ma faktycznych i formalnych możliwości samodzielnego podejmowania decyzji i wyrażania zgody, system prawny wykształcił instrumenty ochrony zdrowotnego interesu małoletniego, a realizacja zdrowotnego dobrostanu powierzona została rodzicom (przedstawicielom ustawowym). Przepisy obowiązującego prawa zakładają istnienie granic wiekowych dla podejmowania decyzji w ramach sytuacji zdrowotnej pacjenta. Fakt ten spotyka się z krytyką. Przedstawiane są propozycje zmian i obniżenia wieku samodzielności decyzyjnej małoletniego. Autorka analizie poddała założenia projektu zmian ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz podjęła problem samodzielności małoletniego w procedurach ginekologicznych, dermatologicznych i urologicznych. Rozważania prowadzone są w ramach zarówno polskiego prawa medycznego, jak i prawa rodzinnego, a autorka zarzuca twórcom projektu brak znajomości rozwiązań systemowych oraz zgłasza postulaty de lege ferenda.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 3; 123-142
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawne aspekty ograniczonej decyzyjności rodzica zastępczego wobec dziecka
    Legal aspects of the foster parent’s limited decision-making power concerning the child
    Autorzy:
    Wilk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129745.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
    Tematy:
    dziecko
    rodzina zastępcza
    ograniczona władza rodzicielska
    przedstawiciel ustawowy
    child
    foster family
    limited parental authority
    statutory representative
    Opis:
    Wprowadzenie. Ograniczenie władzy rodzicielskiej poprzez umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej wywołuje m.in. skutki w zakresie rozdzielenia praw i obowiązków między rodzicami zastępczymi a rodzicami biologicznymi. Rodzice biologiczni zachowują bowiem niektóre uprawnienia rodzicielskie. Brak wystarczająco jednolitych i precyzyjnych regulacji prawnych określających zakres praw i obowiązków obu rodzin może powodować realne trudności w prawidłowym wypełnianiu ról rodzicielskich, gdy pomiędzy rodzinami nie ma porozumienia. Cel. Przedmiotem rozważań w niniejszym opracowaniu jest problematyka zasadności ograniczenia w prawie zakresu decyzyjności rodziców zastępczych w sprawach dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej. Celem rozważań jest wskazanie na niejednolitość przepisów prawnych w tym obszarze, a także próba odpowiedzi na pytanie, czy ograniczenia zakresu decyzyjności rodzica zastępczego wynikające z przepisów pozwalają na skuteczną ochronę dobra dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej. Istotne przy tym bowiem jest to, że dziecko umieszcza się w rodzinie zastępczej m.in. z tego powodu, że rodzice biologiczni stworzyli sytuację zagrożenia dla jego dobra. Uzasadnione wydaje się zatem założenie, że przy zachowaniu tymczasowości pieczy zastępczej rodzice zastępczy powinni dysponować szerszym zakresem uprawnień decyzyjnych wobec podopiecznego niż obecnie przewidują to przepisy prawa. Problem ten jest wielowątkowy, a wobec niedostatecznego uregulowania tej kwestii może zaistnieć trudność w realizacji uprawnień wspólnie przez rodziców biologicznych i zastępczych, zwłaszcza jeżeli brak jest między nimi porozumienia i chęci współpracy. Materiały i metody. W przyjętej metodologii pracy zastosowano teoretyczno-prawne i dogmatyczno-prawne metody badawcze, opierające się na analizie materiału merytorycznego oraz poglądach przedstawicieli doktryny prawa. Podstawą rozważań była również analiza piśmiennictwa oraz orzecznictwa. Problemowo przeanalizowano zagadnienie prawne będące przedmiotem opracowania. Wnioski. W polskim systemie prawnym podział kompetencji między rodziców zastępczych a biologicznych nie gwarantuje prawnej ochrony dobra dziecka. Zauważalny chaos w przepisach nie sprzyja też popularyzacji idei rodzicielstwa zastępczego, które jest obecnie tak pożądane. Uzasadniony wydaje się postulat uelastycznienia obowiązujących regulacji, które powinny wyznaczać ograniczenia w decyzyjności raczej dla rodziców biologicznych, a nie zastępczych, jak ma to miejsce obecnie.
    Introduction. Limiting parental authority by placing a child in a foster family causes, effects in terms of the separation of rights, and obligations, between foster parents and biological parents. Biological parents retain some parental rights in relation to the child. The lack of sufficiently uniform and precise legal regulations defining the scope of rights and obligations of both families may cause real difficulties in the proper fulfilment of parental roles, when there is no agreement between the families. Aim. The subject of considerations in this study is the issue of the legitimacy of limiting the scope of legal decisions of foster parents in matters of a child placed in a foster family. The purpose of the considerations is to indicate the non-uniformity of legal provisions in this area, as well as an attempt to answer the question of whether the legal limitations of the foster parent’s decision-making scope allow for effective protection of the welfare of a child placed in a foster family. It is important that the child is placed in a foster family, among other things, because the biological parents created a situation threatening to his well-being. Therefore, it seems justified to assume that, while maintaining the temporary nature of foster care, foster parents should have a wider range of decision-making powers over a child than is currently provided for by law. This problem is multifaceted, and due to the insufficient regulation of this issue in law, it may be difficult to exercise the rights jointly by biological parents and foster parents, especially if there is no agreement, and willingness, to cooperate between them. Methods. In the adopted methodology of work, theoretical-legal and dogmatic-legal methods were used as the basic research methods, based on the analysis of the substantive material and views of the representatives of the legal doctrine. The considerations were also based on the analysis of the literature and jurisprudence. A problematic analysis of the legal issue being the subject of the study was made. Conclusions. In the Polish legal system, the division of competences between foster parents and biological parents does not guarantee legal protection of the child’s best interests. The noticeable chaos in legal regulations is also not conducive to popularizing the idea of foster parenthood, which is so desirable at present. The postulate to make the applicable legal regulations more flexible, which should limit decision-making for biological parents rather than foster parents, as is the case in the current legal system, seems justified.
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2020, XXIII, (2/2020); 121-139
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziecko jako świadek w procesie karnym
    Child as a witness in a criminal procedure
    Autorzy:
    Zbrojewska, Monika
    Małolepszy, Amadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558931.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    art. 185a k.p.k.
    art. 185b k.p.k.
    biegły psycholog
    dziecko
    przedstawiciel ustawowy
    świadek
    child
    expert witness
    legal representative
    witness
    Opis:
    Niniejsza publikacja jest poświęcona problematyce dzieci występujących w procesie karnym w charakterze świadka. Skupia się ona przede wszystkim na wskazaniu funkcji ochronnej norm prawnych zarówno krajowych jak i międzynarodowych. Artykuł przedstawia procedurę obowiązującą przy przesłuchiwaniu dziecka jako świadka. Autorzy swoją uwagę skupili na określeniu zakresu przedmiotowego oraz na określeniu forum uczestników takiego przesłuchania, a także wskazaniu ich praw i obowiązków. W publikacji dokonano oceny regulacji polskich na tle uregulowań międzynarodowych. Sformułowane zostały także postulaty de lege ferenda w zakresie regulacji prawnych odnoszących się do dzieci występujących w procesie karnym w charakterze świadków.
    The article concerns the procedure of examining a child as a witness in the Polish lawsuit. The scope of the research does not allow its authors to show the complete description of the issue. Therefore, they focused, in their opinion, on the most important issue, which is dealing with the child’s examination. The article classifies child witnesses according to regulations of criminal procedure. It also focuses on attendance of the psychologist and legal representative during the examination. Authors pointed at the rights and duties that weight on the authorities responsible for examination. The analysis of the regulatory framework is aimed at showing their protective function and it was based on the theoretical and practical law applications, as well as on the acts of international law.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2011, 28; 105-120
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ROLA OSÓB BIORĄCYCH UDZIAŁ W PRZESŁUCHANIU POKRZYWDZONEGO MAŁOLETNIEGO W TRYBIE ART. 185A K.P.K.
    Autorzy:
    Osiak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663917.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    hearing (interview)
    victim
    child
    probation ofcer
    expert psychologist
    secondary victimisation
    interrogation room
    statutory representative.
    przesłuchanie
    pokrzywdzony
    małoletni
    kurator sądowy
    biegły psycholog
    wtórna wiktymizacja
    pokój przesłuchań
    przedstawiciel ustawowy.
    Opis:
    Art. 185a of the Polish Code of Criminal Procedure has introduced a special institution into the Polish legal order for the hearing of a child to provide greater protection for juvenile victims against secondary victimisation. One of the most important aspects of this regulation is the issue of persons who may take part in the hearing of a juvenile victim. At first sight it may seem that it does not matter who participates in such a hearing. However, practice shows that there are limits to who may participate, and this applies chiefly to the suspect/accused. In addition, every person whom the law allows to be present during the hearing of a child has specific tasks, duties and rights. In the article I describe a dispute which has cropped up between lawyers, especially judges and psychologists, on who should question the child to obtain as much information from the child as possible without exposing it to secondary victimisation. I refer to statements made by experts on the doctrine and on the jurisprudence regarding this issue.
    Przesłuchanie dziecka w trybie art. 185a k.p.k. jest instytucją, która została wprowadzona do polskiego porządku prawnego w celu zagwarantowania większej ochrony małoletniemu pokrzywdzonemu przed wtórną wiktymizacją. Jednym z najważniejszych elementów tej regulacji jest problematyka osób, które mogą wziąć udział w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego. Na pozór może sie wydawać, że nie ma znaczenia, kto bierze udział w przesłuchaniu. Jednakże, jak pokazuje praktyka, nie wszyscy mogą w tym przesłuchaniu uczestniczyć; chodzi tu przede wszystkim o podejrzanego/oskarżonego. Ponadto każda osoba, której prawo zezwala na obecność podczas przesłuchania, ma określone zadania, obowiązki, a także prawa. Jak zostało opisane w artykule, w odniesieniu do przesłuchania pojawił się również spór między prawnikami, zwłaszcza sędziami, a psychologami, który podmiot powinien przesłuchiwać dziecko, aby uzyskać od dziecka jak najwięcej informacji, nie narażając go na wtórną wiktymizację. Opisując poszczególne kwestie, autorka powołuje się na wypowiedzi przedstawicieli doktryny oraz orzecznictwa mające ścisły związek z zagadnieniami.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 3
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies