Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przebóstwienie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-37 z 37
    Tytuł:
    W obronie św. Maksymiliana jako Teologa
    In defense of St. Maximilian the Theologian
    Autorzy:
    Kosmana OFMConv., Ignacy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503125.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Teologia
    Teolog
    Maksymilian
    przebóstwienie
    ubóstwienie
    Opis:
    The author disagrees with opinions of certain theologians which refuse St. Maximilian the title of Theologian. In his thinking coming from the concept of theology being understood from the Slovian root word − Bogo-słowije, which is equal to the Greek Theo-logia; in analogy – theology means: God’s Word Bogosłow (gr. Theologos). On the basis of Fr. Kolbe’s writings, the author proves his point that not only can St. Maximilian be counted as a theologian, but also among the elite group of the Three Theologians. A Theologian is not only a person „learned in Scriptures”, but a mystic, a person who comes to know God through contemplation, which does not come without the intellect’s part also. The main „instrument” of knowledge of God is prayer. Prayer brings a person to divinization. With divinization (sanctification), full human knowledge and being are realized. A person reaches his/her fullness – completeness in one’s ability; „touches” the theological reality. It is the most intimate sphere for human knowledge as well as human existence. St. Maximilian, similar to the great Theologians − St.John Theologian, author of „Tractate” about the Logos (J 1, 1–14) plus the well-known followers: St. Gregory Nazian, St. Simon the New Theologian – who belong to this very „category” of Theologians. Also his theology is based on becoming holy = divinization (sanctification). A Theologian is a person who is prayerful, contemplating the vision of God, and not just a scholar who aims for a university position and teaching career. St. Maximilian was such a person: he was a Theologian in the fullest sense of the meaning.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2013, 22; 109-114
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie człowieka następstwem Wcielenia. Perspektywa chrystologiczna kard. Christopha Schönborna
    the mystery of divinization of the manas a consequence of the Incarnation. Christoph Schönborn christological perspective
    Autorzy:
    Artemiuk, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595101.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    przebóstwienie
    Ch. Schönborn
    Wcielenie
    divinization
    Incarnation
    Opis:
    In the article, the author shows the mystery of divinization of the man, according to Ch. Schönborn, as a consequence of the Incarnation. The idea of theosis, which is characteristic of Eastern Orthodoxy, harmonizes with the mystery of the Incarnation. The Christian understanding of theosis has nothing to do with self-divinization of the man, it is rather a break from the false image of God in order to open up to the full richness of Trinitarian life. The purpose of the Incarnation is the divinization of the man – for God has become a man so that a man can unite with God for eternity. The divinization of the man means making us sons, because Christ coming to earth did not want to change or replace the human nature, on the contrary – he wanted to "lead" it to where it had been before the fall, and thus, according to the Creator's original intention, – to immortality. Ch. Schönborn emphasizes that deification begins here on earth by the sacraments of the Church, which make our sonship in the Son "reproduce" His life in us.
    W artykule autor ukazuje tajemnicę przebóstwienia człowieka, zgodnie z myślą Ch. Schönborna, jako następstwo Wcielenia. Idea theosis, charakterystyczna dla teologii wschodniej, współbrzmi harmonijnie z tajemnicą Wcielenia. Chrześcijańskie pojmowanie theosis nie ma nic wspólnego z samoubóstwieniem człowieka, jest raczej uwolnieniem się od fałszywego obrazu Boga, aby otworzyć się na pełne bogactwo życia trynitarnego. Celem Wcielenia jest przebóstwienie człowieka – po to bowiem Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek mógł zjednoczyć się na wieki z Bogiem. Przebóstwienie człowieka oznacza jego „usynowienie”, bowiem Chrystus przychodząc na ziemię nie chciał zmienić czy zastąpić ludzkiej natury, pragnął ją „doprowadzić” tam, gdzie była przed upadkiem, a więc według pierwotnego zamierzenia Stwórcy – do nieśmiertelności. Ch. Schönborn podkreśla, że przebóstwienie dokonuje się już tutaj na ziemi przez sakramenty Kościoła, które sprawiają nasze usynowienie w Synu, „odtwarzają” w nas Jego życie.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2019, 19; 143-164
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność człowieka za świat stworzony według Maksyma Wyznawcy
    Mans Responsibility for the Created World according to Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Kochańczyk-Bonińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621338.pdf
    Data publikacji:
    2017-05-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Maksym Wyznawca
    przebóstwienie
    mikrokosmos
    makrokosmos
    Maximus the Confessor
    deification
    microcosm
    macrocosm
    Opis:
    Maksym Wyznawca łączy szeroko rozumianą tradycję filozoficzną z dziedzictwem teologicznym, ale także zawiera własne, oryginalne tezy dotyczące roli człowieka we wszechświecie. Spójna wizja kosmologiczna i antropologiczna stają się podstawą najgłębszej, wpisanej w ekonomię zbawienia, odpowiedzialności człowieka za wszechświat. Maksym rozpoznaje w człowieku nie tylko mikrokosmos, ale także pośrednika między stworzeniem i Stwórcą. Analiza dział Wyznawcy pozwala nam stwierdzić, że skoro ostatecznym przeznaczeniem wszechświata jest przebóstwienia, to zadaniem powierzonym człowiekowi jest rozpoznanie tego najgłębszego celu istnienia wszechświata i współuczestnictwo w jego urzeczywistnieniu. 
    Maximus the Confessor combined rich philosophical traditions with a theological heritage, but he also presented his own original vision of the role of man in the universe. A coherent cosmological and anthropological system becomes the basis for the fundamental  human responsibility for the universe within the divine economy. Maxim recognizes that man is not only the microcosm, but also the mediator, between creature and Creator. Analysis of the Confessor’s works allows us to conclude that since the ultimate aim of the universe is its deification, the mission entrusted to man is to recognize this purpose and to participate in its realization.  
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2017, 31; 269-281
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doświadczenie męki Chrystusa jako paradygmat mistycznego doświadczenia Boga w nocy ciemnej
    The experience of the Christ’s Passion as the paradigm of the mystical experience of God in the dark night
    Autorzy:
    Strumiłowski, Jan P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571203.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Noc ciemna
    antropologia
    mistyka
    doświadczenie
    przebóstwienie
    Dark night
    anthropology
    mysticism
    experience
    deification
    Opis:
    W artykule została podjęta próba teologicznej interpretacji męki Chrystusa, rozumianej jako wydarzenie paradygmatyczne względem chrześcijańskiego doświadczenia nocy ciemnej. Owa teologiczna interpretacja, dla zachowania jak największego zakresu eksplikacyjnego z założenia, powinna być spójna teologicznie wobec pokrewnych dziedzin teologicznych (teologii duchowości i dogmatyki obejmującej trynitologię, chrystologię i antropologię). Ponadto ów model wyjaśniania podkreślić ma prymat oraz totalność działania Boga, skupiając się na pozytywnym odczytaniu misterium zarówno męki Chrystusa, jak i doświadczenia nocy ciemnej przez chrześcijanina.
    The article attempts to interpret theologically the Christ’s Passion understood as the paradigmatic event for the Christian experience of the dark night. This theological interpretation, in order to maintain the largest possible explicative extent, in principle has to be theologically coherent with related disciplines of theology (theology of spirituality, dogmatics including trinitology, christology and anthropology). Moreover, this model of explaining should underline the primacy and totality of the God’s acting and reread positively both the mystery of the Christ’s Passion and the experience of the dark night.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2019, 23, 2(56); 167-188
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wcielenie wiecznego Słowa - rzeczywistość historyczna i zbawcza
    The Incarnation of the Eternal Word - the Historical and Redemptive Reality
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601628.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wcielenie
    zbawienie
    Objawienie
    wiara
    osoba
    przebóstwienie
    incarnation
    redemption
    revelation
    faith
    person
    divinization
    Opis:
    „Liczne są korzyści wynikające z wcielenia” – stwierdza św. Tomasz z Akwinu i niektóre z nich ze znawstwem wylicza (Summa theologiae III, q. 1, a. 2). Mając na uwadze ten fakt, który potwierdza zarówno liturgia, jak i wielorakie doświadczenie chrześcijańskie, warto poświęcać ciągle na nowo refleksję teologiczną tajemnicy wcielenia Syna Bożego. Korzyści, które nieustannie odnosi człowiek dzięki temu wydarzeniu, nie mogą pozostawać zakryte i nie można się do nich banalnie przyzwyczajać. Stąd też powracamy tutaj do tej tajemnicy „Słowa, które stało się ciałem”, opartej na cudzie sprawionym przez Boga i wydarzeniu poświadczonym w historii.
    The incarnation of the eternal Word is first and foremost an event “for man”. To be able to keep this conviction in mind and to preach it successfully, constantly discovering yet hidden advantages, it requires more and more profound theological grasp of the incarnation of the Son of God, since only then it is possible to see its full anthropological perspective. Therefore, in this article we focus on certain Christological tendencies which diminish historicalness of the incarnation of the Word of God. Against this background we go back to the fundamental fact for Christian faith, namely that “the Word became flesh”. It poses a question of personal identity of Christ-Word, which is seen in the light of Christological doctrine elaborated by the consecutive councils of the undivided Church. The idea of this doctrine is that we believe in the Word of life. Finally, a question has to be asked whether the mystery of the incarnation of the Word is worthy of belief and how it affects our life if we accept it. The crucial matter is to accentuate the fact that the mystery of the incarnation of the eternal Word belongs to both the historical and redemptive reality.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 65-79
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego jako egzystencjalny przełom w życiu człowieka
    The Sacraments of Christian Initiation as an Existential Breakthrough in the Human Life
    Autorzy:
    Jastrzębski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040565.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    człowiek
    pustka egzystencjalna
    chrzest
    sakramenty
    przebóstwienie
    human person
    existential emptiness
    baptism
    sacraments
    deification
    Opis:
    W życiu człowieka wierzącego chrzest stanowi moment przełomowy, ponieważ wprowadza człowieka w radykalnie nową rzeczywistość. Od strony Boga dary łaski są nieodwołalne, jednakże człowiek jest zaproszony do współpracy z łaską, by mógł się uświęcić. Życie współczesnych chrześcijan, ludzi ochrzczonych, nie zawsze jest świadectwem pełnego przyjęcia łaski chrztu świętego i wypływających z niej zobowiązań. Człowiek, gdy opiera się wyłącznie na własnych siłach oraz realizuje własne pomysły na życie, wielekroć sprzeniewierza się łasce chrztu świętego. Taka jest sytuacja egzystencjalna współczesnego człowieka. W niniejszym artykule stawiamy sobie za cel przeanalizowanie sytuacji egzystencjalnej współczesnego człowieka ochrzczonego oraz ukazanie radykalnej przemiany, której może doświadczyć, otwierając się w pełni na dary duchowe wynikające z przyjęcia sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego.
    In the Christian life the baptism is a possible breakthrough because it introduces the human person in a radically new reality. Although the gifts of God are irrevocable, the human person is invited to cooperate with God’s grace in becoming holy. The life of Christians today it is not always a visible testimony of the grace of baptism and obligations arising from it. The human person, if based solely on his or hers own merits and pursuing only own ideas, many times betrays the grace of baptism. This is precisely the existential situation of the human person of today. In this article, we aim to analyze the existential situation of modernity and to present a vision of a radical transformation, which can be experienced, when the human person receives fully the spiritual gifts through the sacraments of Christian initiation.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 5; 69-82
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między naturą a łaską. Kategoria przebóstwienia w dokumencie Międzynarodowej Komisji Teologicznej Teologia, chrystologia, antropologia z 1981 roku
    Between nature and grace. The category of deification in the document of the International Theological Commission «Theology, Christology, Anthropology» of 1981
    Autorzy:
    Koc, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483389.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    przebóstwienie
    antropologia
    łaska Boża
    wcielenie
    sakramenty
    deific ation
    anthropology
    divine grace
    incarnation
    sacraments
    Opis:
    Between nature and grace. The category of deification in the document of the International Theological Commission Theology, Christology, An- thropology of 1981. In the 1981 International Theological Commission published a document, which is titled Theology, Christology, anthropology. This document discusses some basic Christolog- ical issues and the ones that needed to be more explained. One of them is the deification category. The purpose of this article was to indicate the main interpretation lines of this category in this International Theological Commissions document. First of all, the article indicates a significant relationship between deification and the mystery of Christ, espe- cially with His incarnation. Secondly, it is shown how deification is connected with divine grace. Afterwards, the article discusses connection between deification and exaltation hu- man nature. Finally, it is mentioned about the main road, which is leading to this target - the use of the sacraments of the Church.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2019, XVI/16; 63-72
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kobieta i jej rola w historii zbawienia według Klemensa Aleksandryjskiego
    Woman and her role in the history of salvation according to Clement of Alexandria
    Autorzy:
    Łucarz, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612072.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Klemens Aleksandryjski
    kobieta
    mężczyzna
    zbawienie
    przebóstwienie
    Clement of Alexandria
    woman
    man
    salvation
    divinization
    Opis:
    The article focuses on the notion of femaleness and its role in the history of salvation in the works of Clement of Alexandria. Although these are not the central themes of his considerations, he reflects on this subject against the background of his magnificent vision of the incarnation of the divine Logos. The begetting or generating of Logos by Father is the first stage of the incarnation, which is followed by the next stages: the creation of the world and of human beings, the revelation in the Old Testament and – although not directly – in the Greek philosophy. The last stage is the incarnation in Jesus Christ. All this leads towards the divinization and the unity in God. Femaleness in Clement’s work should be considered as a part of cosmic dimensions. For him, men and women are substantially – i.e. on the level of their souls – equal, hence in the spiritual and intellectual dimension both sexes are vested with identical dignity and enjoy equal rights. The differences between sexes are located in the body and affect various aspects of human life, mostly biological and reproductive ones, not to mention the family, community and religious reality. In practice, it is the woman who is subordinated to man due to the fact, as Clement holds, that the female body is weaker than the male one, more subjugated to passivity, less perfect and more susceptible to passions. For that reason, on the way to salvation, it is the man who is the head of the woman. However, it is not an absolute subjection. If the woman goes on the way to salvation (a Christian woman), and the man does not, the Lord is the head of the woman (the divine Logos, whom she follows). All these differences resulting from the possession of a body are eliminated in eschatology, in which will be the total equality. On that way to the eschatological fulfillment, the divine Logos is indispensable. He incarnates himself and comes to the world through a woman. He chooses what is weaker in order to reveal His power. This way it is a woman, and not a man, who first experiences His divinizing closeness and action.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 66; 25-38
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz Boży w człowieku według tradycji chrześcijańskiego Wschodu
    The image of God in man according to the tradition of the Christian East
    Autorzy:
    Perzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503553.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    człowiek
    osoba ludzka
    stworzenie
    obraz Boży
    Ojcowie Kościoła
    antropologia
    chrześcijańska
    przebóstwienie
    Trójca Święta
    Opis:
    Based on the study of the Greek Fathers, anthropology of the Eastern Church does not focused either on sin, nor the nature of the fallen and a saving grace, but deification of man. The idea of deification is the main and most important feature, which permeates the eastern anthropology from beginning to end. Creation of man the image of God was to his deification, that is, participation in the realities of belonging to the order of the existence of God. Deification is the ultimate goal of created beings, full implementation of the likeness of God. As a result, Orthodox anthropology image of God is both anthropology deification, theological anthropology. Its development has contributed to specifically Russian religious thought nineteenth and early twentieth century. Since man was created in the image and likeness of the Triune God.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2013, 22; 139-150
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Role of the Holy Spirit in Human Deification
    Rola Ducha Świętego w przebóstwieniu człowieka
    Autorzy:
    Ławreszuk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420448.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Święty Duch
    przebóstwienie
    teologia prawosławna
    pneumatologia
    antropologia
    Holy Spirit
    deification
    orthodox theology
    pneumatology
    anthropology
    Opis:
    This article focuses on introducing the teaching on the Holy Spirit and His relation with man. This article’s main objective is to demonstrate the role of the Holy Spirit in human deification (theosis) and the experience of human relations with the Holy Spirit in Orthodox theology. When speaking of the gifts of the Holy Spirit and His grace, Orthodox theology also speaks of the kenosis of the Third Person of the Holy Trinity and human participation in the Holy Spirit.
    Niniejszy artykuł skupia się na przedstawieniu nauki o Duchu Świętym w Jego relacji z człowiekiem. Podstawowym celem jest ukazanie roli Ducha Świętego w przebóstwieniu człowieka i doświadczenia relacji człowieka z Duchem Świętym w teologii prawosławnej. Mówiąc o darach Ducha Świętego i Jego łasce, prawosławna teologia mówi zarówno o kenozie Trzeciej Osoby Trójcy Świętej, jak i o osiągalnym dla człowieka uczestnictwie w Duchu Świętym.
    Źródło:
    ELPIS; 2016, 18; 21-26
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teopoietyczno-apofatyczny charakter teologii w ujęciu Włodzimierza N. Łosskiego
    The Theopoietic-Apophatic Character of Theology as Seen by Vladimir N. Lossky
    Autorzy:
    Płóciennik, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28394710.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Włodzimierz N. Łosski
    teologia
    przebóstwienie
    apofatyzm
    prawosławie
    Vladimir N. Lossky
    theology
    deification
    apophatism
    Orthodoxy
    Opis:
    Celem artykułu jest próba przedstawienia rozumienia teologii przez Włodzimierza N. Łosskiego, jednego z najwybitniejszych myślicieli prawosławnych XX wieku. Wydaje się, że prezentowane przez niego podejście jest istotne nie tylko ze względów systematyczno-historycznych, ale może być inspirujące także w kontekście wyzwań ekumenicznych oraz pytań o znaczenie, miejsce i rolę teologii we współczesnym Kościele i świecie. Duchowa świeżość uprawiania teologii przez Rosjanina jest w stanie uwypuklić duchowy wymiar niejednokrotnie zbyt akademickiej myśli teologicznej. Jednak tym, co szczególnie zachęca do poświęcenia jej uwagi, jest postulowany związek teologii z komunią z żywym Bogiem, przeżywaną i poznawaną z jej wnętrza, a nie w formie niezaangażowanego i niejako przedmiotowego oglądu. Teologia, tak jak rozumie ją Łosski, a zarazem jak ją uprawia, jest mistyczna i tym samym teopoietyczno-apofatyczna. Rozjaśnieniu tych kwestii poświęcone jest niniejsze studium.
    The aim of the article is an attempt to present the understanding of theology by one of the greatest Orthodox thinkers of the 20th century, Vladimir N. Lossky. It seems that the approach he presents is important not only for systematic and historical reasons, but it can also be inspiring in the context of ecumenical challenges and questions about the importance, place and role of theology in the contemporary Church and the world. The spiritual freshness of practicing theology by the Russian may highlight the spiritual dimension of theological thought which is often seen as too academic. However, what particularly encourages attention to it is its postulated relationship with communion with the living God, experienced and known from within, and not in the form of an uninvolved and, so to speak, objective view. Theology, as understood and at the same time practised by Lossky, is mystical and thus theopoietic and apophatic. The study focuses on these issues and tries to throw some light on them.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2023, 93, 1; 115-161
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synergizm Bożej łaski i ludzkiej wolności. Czy droga przebóstwienia człowieka w teologii wschodniej jest pelagiańska?
    Synergism between Divine Grace and Human Freedom: Is the Orthodox Idea of Man’s Deification Really Pelagian?
    Autorzy:
    Składanowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343323.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    łaska
    przebóstwienie (theosis)
    synergizm
    synergia
    pelagianizm
    semipelagianizm
    grace
    deification (theosis)
    synergism
    synergy
    pelagianism
    semi-pelagianism
    Opis:
    According to the Holy Bible, God gives us unceasingly his grace in order to liberate humanity from sin and death. One of the most fundamental Christistian beliefs – which expresses the absolute primacy of God’s salvific will – says that God’s grace is necessary for salvation. The doctrine of divine grace was the main topic of the theological discussion between St. Augustine and Pelagius. The Augustinian doctrine presented clear opposition between the omnipotence of God’s grace and the weakness of the sinner. Augustine’s teachings prevailed in the Catholic doctine, although without its extremities. Meanwhile in the East, the Pelagian controversy was not understood and the Augustine’s doctrine of divine grace was not accepted. The Eastern theology speaks of synergism as a divine-human salvific cooperation. Is this not a Pelagian denial of the absolute salvific primacy of God? To answer this question, the article seeks the notion of divine grace in the doctrine of the Orthodox Church. The concept of God’s grace is in this doctrine associated with the concept of deification (theosis). Essentially, God’s grace is the same as God’s uncreated energies. It is some kind of active presence of the Holy Trinity in the world. Its manifestations are the sacraments of the Church. Its aim is the final fulfillment of human destiny and of the world. Man’s free will is also an important gift of grace. God’s salvific action toward mankind leads to theosis which is the purpose of human life. It is achievable only through a synergy (cooperation) between human will and God’s uncreated energies. The omnipotence of God’s grace does not destroy human freedom, because freedom of the human will itself is a God’s gift. The Orthodox doctrine of synergism, however, does not distinguish clearly God’s grace and human freedom. Man’s salvation is possible through the cooperation of grace and freedom, although ultimately divine Providence leads mankind to eternal fulfillment. There are still some important doctrinal differences between Catholic and Orthodox theologies. The Eastern thought emphasises the deification of man and the ultimate goal of the human life. The Catholic doctrine is more practical: it seeks the way of salvation for a sinner. However, it does not mean that these two concepts are totally incompatible. They both are based on the main Christian idea of God’s love toward mankind. The most important expression of this redemptive and salvific love is Christ’s Cross and Resurrection.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 71-87
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie człowieka w pismach Jana Kasjana
    The divinization of man in the writings of John Cassian
    Autorzy:
    Nocoń, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613859.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    przebóstwienie
    obraz i podobieństwo
    wolna wola
    semipelagianizm
    divinization
    image and likeness
    free will
    semi-pelagianism
    Opis:
    One of the principal ideas in oriental anthropology is that of the divinization of man. The author studies this idea in John Cassian and draws the conclusion that not only was it known to Cassian, but indeed it is the filter through which he views the question of grace. The author arrives at this conclusion, above all, by underlining oriental monasticism as the original context of the theology of divinization. Cassian was trained as a theologian and monk in this very ambience. All of the elements of the concept of divinization are present in the writings of Cassian and the two biblical models for the qšwsij of man – its creation of man in the image and likeness of God (Gen 1: 26-27) and the Transfiguration on Mount Tabor (Mt 17: 1-8; Mc 9: 2-8; Lc 9: 28-36) – are widely commented on by Cassian and form the basis of his theological and ascetical teaching. Cassian’s doctrine on grace, which is deeply penetrated by the concept of divinization, propounds the idea that, after original sin, the likeness of God in man is destroyed, but the image of God in man – reason, free will, and conscience – remains. The grace of God, perceived through the prism of divinization, in Cassian implies not a “resurrection” of the dead nature of man, but a strengthening of his relationship with God, a passage from the condition of “slave” to that of “friend”. This teaching, characterized as it is by a salvific optimism which is typically oriental, according to the author, should no longer be regarded as a form of semipelagianism. Rather, but with due qualification, it should be regarded as a valid and interesting way of speaking on the perennially difficult quaestio of the relationship between grace and free will.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 185-197
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja przebóstwienia w systemie Jana Szkota Eriugeny
    The concept of deification in Eriugena’s philosophical system
    Autorzy:
    Grzegorzyca, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1068988.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Eriugena
    Bóg
    Stwórca
    stworzenie
    natura ludzka
    powrót
    przebóstwienie
    God
    Creator
    creation
    human nature
    return
    deification
    Opis:
    W systemie filozoficznym Jana Szkota Eriugeny wszystko, co istnieje, to natura złożona z bytów i niebytów. Poznawalne dla ludzkiego intelektu części natury to byty, natomiast niepoznawalne (w sensie absolutnym) części natury to niebyty. Bytem jest zmysłowa część natury ludzkiej oraz rzeczywistość materialnych form. Dla ludzkiego intelektu Niebytem jest Bóg oraz ustanowione przez Niego prymordialne przyczyny i materia (w swej istocie). Bóg stworzył wszystko z niczego w ludzkiej naturze. Nierozumny wybór człowieka doprowadził do upadku ludzkiej natury i stworzenia, które z doskonałości przeszło do istnienia w świecie doczesnym. Syn Boży – Bóg-Logos stał się człowiekiem, który dokonał odkupienia ludzkości. W ostatecznych czasach rzeczywistość materialna zostanie zniesiona i stworzenie w ludzkiej naturze dostąpi powszechnego powrotu do pierwotnej doskonałości. Ludzkie intelekty dokonają własnego – ostatecznego (samo)sądu i wybrani skierują się ku Stwórcy. Następnie dojdzie do przebóstwienia wybranych – zjednoczenia stworzenia ze Stwórcą bez zmieszania natur, bez zniesienia fundamentalnych różnic ontologicznych oraz bez panteizmu, który w tej koncepcji jest wykluczony. Przebóstwieni będą kontemplować Boga, co oznacza, że będą wiecznie poznawać Niepoznawalnego. Wydaje się, że nawet dla ludzi zgłębiających załomy filozoficznej wiedzy o Bogu w XXI wieku ta szczęśliwa wizja przebóstwienia, które będzie nieustannym procesem poznawania Niepoznawalnego, może być atrakcyjna.
    In the philosophical system of Eriugena, everything that exists is a nature that is composed of entities and non-beings. Entities are the part of nature that people can know. Non-beings are the part of nature which is unknowable by man. Being is the sensual part of human nature and material reality. For the human intellect, God, original causes and matter are non-beings. God created everything out of nothing in human nature. The unreasonable choice of man led to the fall of human nature and creation, which passed from perfection into existence in the material world. The Son of God became a man and brought about the salvation of humanity. In its last days, material reality will cease to exist and creation in human nature will come to a universal return to original perfection. Human intellects will make their own judgment and the chosen ones will turn to God. Then the deification of the elect will take place. There will be the unification of the creation with the Creator without confusion of natures, without removing fundamental ontological differences, and without pantheism, which in this concept is impossible. The divinities will contemplate God, which means that they will eternally know the unknowable. This happy vision of divinization, which is a continuous process of learning about God, may be attractive even for people interested in philosophical knowledge about God in the twenty-first century.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 4; 35-60
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ontologia aktów chcenia i poznania wedługśw. Maksyma .Wyznawcy jako przyczynek do rozumienia relacji natury i łaski
    Maximus the Confessor’s theology of the two wills of Christ as a hintto understanding the relationship of nature and grace
    Autorzy:
    Wojciechowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1008838.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-22
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    św. Maksym Wyznawca
    natura – łaska
    Unia Hipostatyczna
    przebóstwienie
    Maximus the Confessor
    nature-grace
    Hipostatic Union
    divinization
    Opis:
    In present article I’m looking into ontology of the acts of knowing and willing as they are conceived by Maximus the Confessor. The main focus is laid upon the change of proportions of activity and passivity according to different objects of these acts: whether they concern natural or supernatural objects or God Himself. The main conclusion reached in this article is that the ontological aspect of the acts at stake are characterized by opposing pattern of that proportion. While cognitive aspect proceeds from higher comlexity and activity to its simplification and culminates in passivity in undergoing divine action, the volitive aspect is governed by a law of continuous increment of synergy between divine and contingent operations. Key insights are collected from Maximus’ description of the working of the Hypostatic Union. The discovered pattern of proportions of action and passion provides a hint for understanding relation holding between nature and grace, or better,a possible explanation why the supernatural is properly a super-natural.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2019, 32, 1; 26-42
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Analiza, diagnoza i korekta modelu
    The Noninterventionist Theory of Gods Action. Analysis, Diagnosis and Model Correction
    Autorzy:
    Strumiłowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050996.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    nauka i religia
    stworzenie
    uświęcenie
    przebóstwienie
    boska ekonomia
    science and religion
    creation
    sanctification
    deification
    God's economy
    Opis:
    Interakcja teologii i nauk nie tylko stymuluje samą teologię do uzasadnienia swoich tez jako współbrzmiących z naukowym obrazem świata, ale popycha teologię do poszukiwania nowych modeli, które w sposób kompletny tłumaczyłyby jej twierdzenia w harmonijnej jedności z odkryciami naukowymi oraz wyznaczałyby przestrzeń dalszego jej rozwoju w obszarze określonym przez spójną wizję tez teologicznych i naukowych. Jednym z ciekawszych modeli tego typu jest nieinterwencjonistyczna teoria działania Boga. Niemniej model ten, poddany głębszej analizie, pomimo ogromnego potencjału syntetyzującego wizję teologiczną i naukową, może rodzić pewne wątpliwości, które w poszukiwaniu spójności działania Boga z działaniem świata wydaje się dokonywać subtelnej redukcji samego działania Boga, rozbijając je wewnętrznie. Artykuł jest próbą diagnozy tych potencjalnych zagrożeń oraz propozycją modyfikacji i poszerzenia modelu, tak by nie tracąc swojego nowatorskiego potencjału, pozostał bardziej harmonijny z tradycyjnymi ujęciami Bożego działania.
    The interaction between theology and science not only stimulates the former to justify its thesis as harmonious with the scientific view of the world, but also motivates it to search new models that would interpret exhaustively its statements in accordance with scientific discoveries and to outline the scope of its further development in the area of coherency between theology and science. The noninterventionist theory of God’s action constitutes one of the most interesting model of such an approach. However, this model being profoundly analysed, despite its large possibility to synthetize the theological view with the scientific one, may cause some doubts. It is so since this model seems to reduce subtly and decompose internally the God’s action while searching its coherency with the world’s action. This article attempts to diagnose that potential risk as well as to propose some modifications and enlargements of the model in order to make it more harmonious with traditional views of God’s action, but without damage on its innovative capacities.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2018, 12, 2; 249-264
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe życie i duchowość chrzcielna
    New Life and Baptismal Spirituality
    Autorzy:
    Suwiński, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558707.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    duchowość chrzcielna
    nowe życie
    Duch Święty
    owoce chrztu
    przebóstwienie
    baptismal spirituality
    new life
    Holy Spirit
    fruits of baptism
    deification
    Opis:
    Teologia duchowości kształtowała się przez wieki i często jest nazywana teologiczną refleksją nad dążeniem chrześcijanina do rozwoju ku pełni życia ludzkiego oraz osobowego spotkania z Bogiem. Chrzest św. jest fundamentem w budowaniu tej osobowej relacji z Bogiem. Sama duchowość zaś nie należy do rzeczywistości prostych, lecz składa się z różnych czynników podmiotowo-przedmiotowych, na których łaska chrztu się rozwija. Dzięki tej łasce ochrzczony jest włączony w tajemnicę Chrystusa, która jest tajemnicą zbawienia. A zatem duchowość chrzcielna, która wprowadza chrześcijanina w nowe życie w Chrystusie, wynika też ze źródła, jakim jest sam Chrystus. Niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie w następujących punktach: 1.Katechizmowe ujęcie chrztu; 2.Ku nowemu życiu; 3.Otwartość na przebóstwienie człowieka; 4.Duchowość chrzcielna; 5.Chrzest darem dla Kościoła.
    Spiritual theology has been shaped for centuries and is frequently called the theological reflection upon the pursuit of a Christian towards the development of the plenitude of life and personal meeting with God. Baptism lays the foundations for building this personal relation with God. Spirituality itself is not a simple reality; instead, it consists of various subject- and- object factors which form the basis for the development of baptismal graces. Thanks to these graces, the baptized person is integrated into the mystery of Jesus, which is the mystery of salvation. Thus, baptismal spirituality which introduces a Christian into the new life in Christ, also results from the source, which is Christ Himself. The article discusses the issue according to the following points: 1. Baptism from the perspective of the catechism; 2. Towards the new life; 3. Openness to the deification of the human; 4. Baptismal spirituality; 5. Baptism as a gift for the Church.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2016, 39; 69-79
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duch Święty w sakramencie Eucharystii
    Holy Spirit in the Sacrament of the Eucharist
    Autorzy:
    Samiec, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050992.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Eucharystia
    Duch Święty
    Jezus Chrystus
    usynowienie
    ucieleśnienie
    przebóstwienie
    chrystusopodobieństwo
    Eucharist
    the Holy Spirit
    Jesus Christ
    adoption
    embodiment
    deification
    Christlikeness
    Opis:
    Duch Święty w Eucharystii utożsamia człowieka z Chrystusem, a w ten sposób przemienia w synów Bożych i włącza w swoje Ciało, jakim jest Kościół. Za sprawą Ducha Świętego Eucharystia przyjmuje „ciało” w Kościele. Duch Święty utożsamia wierzącego z Synem, przemieniając w „synów w Synu”. Tak więc życie chrześcijańskie to nic innego jak życie na sposób dzieci Bożych, mających udział w Jego miłości. Tak zostaje zastosowana w człowieku cała moc Misterium Paschalnego – przechodzi on ze śmierci do życia. Ten sam Duch, który „namaścił” Słowo Przedwieczne człowieczeństwem i odcisnął w Nim ludzką naturę, jest odciśnięty również w sercach ludzkich jako żywa pieczęć, aby namaścić człowieka boską naturą. Duch Święty czyni człowieka chrystusopodobnym w Chrystusie-Eucharystii.
    The Holy Spirit in the Eucharist identifies man with Christ, and thus transforms into the sons of God and incorporates into his Body the Church. By the Holy Spirit, the Eucharist accepts the “body” of the Church. The Holy Spirit identifies the believer with the Son, transforming them into “sons in the Son.” So Christian life is nothing more than to live as God’s children, sharing in His love. In this way the whole power of the Paschal Mystery is applied in man and he is passed from death to life. The same Spirit, who “anointed” the Everlasting Word with humanity and imprinted human nature in him, is also imprinted in human hearts as a living seal to animate man with divine nature. The Holy Spirit makes a man Christlikeness in the Christ-Eucharist.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2018, 12, 2; 233-247
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Z człowieka powstaje Bóg”. Terminologia przebóstwienia w pismach św. Grzegorza z Nyssy
    “Man turns into god”. The terminology of deification in the writings of Gregory of Nyssa
    Autorzy:
    Wyrąbkiewicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612092.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    przebóstwienie
    uczestnictwo
    doktryna chrystologiczna
    sakramentalne życie Kościoła
    unia energetyczna
    deification
    participation
    christological doctrines
    sacramental life of Church
    the energetic union
    Opis:
    Gregory of Nyssa presents the conception of human deification in an extraordinarily clear and concious way, using special verbs and characteristic expressions to emphasize the dynamism of the change of humanity into more divine. The Cappadocian Father, in order to maintain the apophatic nature of his doctrine, more and more often rejects the term of deification and describes it in his writings as participation of man in the divine nature, therefore the nominal term of deification never occurs in his literary works. However, the analysys of Gregory of Nyssa’s descriptions in which he refers to the terminology of deification has revealed a precisely chrystological and collective dimension of this process, which is possible to be taken up by man only owing to the energetic union connecting God and the world.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 62; 563-581
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cel wcielenia Syna Bożego i jego znaczenie dla człowieka
    Autorzy:
    Gardocki, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369736.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-03
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    stworzenie
    wcielenie
    Syn Boży
    Jezus Chrystus
    człowieczeństwo Boga
    przebóstwienie
    usynowienie
    creation
    incarnation
    Son of God
    Jesus Christ
    humanity of God
    deification
    domination
    Opis:
    Centralną prawdą wiary chrześcijańskiej jest prawda o Jezusie Chrystusie jako odwiecznym Synu Bożym, który, gdy nadeszła pełnia czasu, stał się człowiekiem. Prawda ta ma swoje odniesienie i oparcie w konkretnym wydarzeniu, jakim jest wcielenie Syna Bożego, którym jest Jezus Chrystus. Dlatego w Jezusie Chrystusie, który jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem, dochodzi do spotkania Boga z człowiekiem i człowieka z Bogiem. Dochodzi do wymiany między tym, co boskie,i tym, co ludzkie, której celem jest przebóstwienie człowieka i uczynienie z niego przybranego syna Bożego oraz włączenie go w życie samego Boga. Spotkanie to odsłania jednocześnie prawdę o konstytutywnym ukierunkowaniu Boga na człowieka, jak i człowieka na Boga. Ukierunkowanie to jest związane z tym, że w Bogu istnieje Słowo, które ma zdolność do człowieczeństwa, tj. do stania się człowiekiem. Zdolność ta wynika z samego bytu Słowa i z tego, kim jest Ono w Bogu – immanentną samowypowiedzią Boga w Jego odwiecznym życiu trynitarnym i z tego względu jest również samowyrażeniem się Boga na zewnątrz. Dlatego kiedy Bóg wypowiada siebie na zewnątrz, co ma miejsce w akcie stworzenia, powstaje człowiek, któremu Bógofiarowuje się jako pełnia. W pierwszym punkcie niniejszego artykułu zostaje ukazany cel i motyw wcielenia Syna Bożego. Skoro wcielenie Syna Bożego znajduje się w centrum planu Bożego i jest odwiecznie zamierzone przez Boga, który stwarzając człowieka, myślał o wcieleniu swojego Syna, oznacza to, że wcielenia nie należy widzieć i rozumieć jakowydarzenia wymuszonego przez grzech człowieka. Ten ostatni natomiast wpłynął jedynie na sposób, w jaki dokonała się realizacja zamierzonego przez Boga pierwotnego celu stworzenia człowieka, jakim było przebóstwienie i usynowienie go oraz danie mu uczestnictwa w życiu Bożym. W drugim z kolei punkcie przedstawimy to, co wcielenie Syna Bożego przynosi ludzkości oraz to, że jest ono z jednej strony objawieniem najgłębszej tajemnicy na temat człowieka i jego powołania, z drugą zaś ich realizacją. Dlatego wcielenie Syna Bożego jest wydarzeniem, które odsłania prawdę o tym, że wielkość Boga i Jego chwała nie realizuje się kosztem pomniejszenia wielkości i chwały człowieka, gdyż jest ono wyniesieniem człowieczeństwa do szczytu jego możliwości i jest promocją człowieka przez Boga
    The central truth of the Christian faith is the truth about Jesus Christ as the eternal Son of God who, when the fullness of time came, became a man. This truth has its own reference and support in a specific event, which is the incarnation of the Son of God, who is Jesus Christ. Therefore, in Jesus Christ, who is the true God and a true man, God meets the human being and the human being meets God. There is an exchange between the divine and the human, the purpose of which is to divinise the human being and make him/her an adopted son of God and to include him in the life of God Himself. This encounter at the same time reveals the truth about the constitutive direction of God towards humans as well as humans towards God. This orientation is related to the fact that there is a word in God that has the capacity for humanity, i.e. to become a human being. This ability results from the very existence of the Word and what It is in God, namely, that It is God’s immanent self-expressionin His eternal Trinitarian life and is therefore also the self-expression of God outside. Therefore, when God declares Himself outside, which takes place in the act of creation, a human being is created to whom God offers Himself as a fullness. In the first part of this article, the purpose and theme of the incarnation of the Son of God is shown. It is shown that since the incarnation of the Son of God is at the centre of God’s plan and is eternally intended by God, who when creating a human being thought about the incarnation of His Son, means that incarnation should not be seen and understood as an event forced by human being’s sin. The latter, however, influenced only the way in which God’s original purpose of human creation was accomplished which was his/her deification and the adoption and giving him/her participation in the life of God. In the second part in turn is shown what the Incarnation of the Son of God brings to humanity and the fact that it is on the one hand the revelation of the deepest mystery about the human being and his/her vocation, and on the other hand their implementation. Hence the incarnation of the Son of God is an event that reveals the truth that the greatness of God and His glory is not realised at the expense of diminishing the greatness and glory of the human being, because it is the elevation of humanity to the height of its possibilities and is the promotion of the human being by God
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2018, 29, 2; 5-21
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trynitarno-komunijna teologia stworzenia
    Trynitarian-Communial Theology of Creation
    Autorzy:
    Jagodziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040619.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Trójjedyny Bóg
    komunia
    stworzenie
    wszechświat ewoluujący
    teologia stworzenia
    przebóstwienie świata
    Triune God
    communion
    creation
    evolving universe
    theology of creation
    theiosis of the world
    Opis:
    Stwórcą świata jest Trójjedyny Bóg – transcendentny i immanentny jednocześnie wobec świata. W kontekście dialogu między teologią i naukami przyrodniczymi pojawiają się nowe wyzwania i perspektywy. Nauka ukazuje wszechświat ewoluujący na wszystkich poziomach, a najważniejszą racją konstytutywną dla teologii jest relacja nieustannego stwarzania. Odbicie Komunii Boga w stworzeniu i jego komunijna sakramentalność jest fundamentem trynitarno-komunijnej teologii stworzenia. Teologia wyróżnia trzy modele interpretujące działanie Boga w świecie: przez bezpośrednie interwencje, przez ustanowiony w nim ład i przez aktywną obecność. Ostatni model ukazuje, że stworzenie dokonało się nie tyle przez wszechmoc i mądrość, co przez miłość Boga. Istotnym elementem rozumienia trynitarnego dzieła stworzenia jest jego aspekt chrystologiczny, a perspektywa przebóstwienia wszechświata otwiera ostateczne wymiary tej wizji.
    Creator of the world is the Triune God – the transcendent and immanent at the same time. Science reveals the universe evolving at all levels and the most important costitutive reason for theology is the relation of constant creation. Reflection of God's Communion in creation and communional sacramentality of created world are the foundation of Trynitarian-communional theology of creation. Theology distinguishes three models of interpreting the action of God in the world: through direct intervention, through the established order and through the active presence. The last model shows that the creation was accomplished not so much through the God's omnipotence and wisdom, but by the God's love. An important element of the Trinitarian understanding of creation is its Christological aspect and the theiosis of the universe opens the prospect of the final dimensions of this vision.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 137-152
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Warunki doświadczenia mistycznego według Pseudo-Dionizego Areopagity. Ujęcie filozoficzne
    The Conditions of the Mystical Experience by Pseudo-Dionysius the Areopagite. An Philosophical Attempt
    Autorzy:
    Manikowski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048231.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-16
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Pseudo-Dionizy Areopagita
    doświadczenie mistyczne
    przebóstwienie
    istota
    energie
    Bóg
    człowiek
    pseudo-dionysius the areopagite
    mystical experience
    deifi cation
    essence
    energies
    man
    God
    Opis:
    Pseudo-Dionysius the Areopagita is one of the most interesting theologians and philosophers of the Middle Ages. He was, probably, a Christian neoplatonist, a Syrian monk, who lived and worked in a circle of the latest neoplatonist school, e.g. Proclus and/or Damascius. He was called the Father of Christian apophatic mystics. His concept of mystical experience shows two fundamental aspects. Pseudo-Dionysius points (and this is traditional to mystical experience), that this kind of experience starts from the purifi cation, and through the illumination, culminates in union with the First Principle. The mystical experience, in Pseudo-Dionysius also compatible with contemplation, is – on the one hand – triple movement of the soul (the straight, the circle, and the spiral) and – on the other hand – is the deifi cation of man, the union with God in His Energies, but not in His Essence. The deifi cation is the transformation of the human nature – he is still a human, a creation, but is transformed like – in patristic tradition – God became the man, so the man can become God, but only in deifi cation.
    Źródło:
    Filozofia Chrześcijańska; 2018, 15; 9-29
    1734-4530
    2450-0399
    Pojawia się w:
    Filozofia Chrześcijańska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie człowieka według Świętego Serafina z Sarowa
    The Deification of Man according to Saint Seraphin of Sarow
    Autorzy:
    Kovtun, Olena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233607.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    św. Serafin z Sarowa
    przebóstwienie
    tchnienie życia
    pneumatologia prawosławna
    trynitologia prawosławna
    St. Seraphin of Sarow
    deification
    breath of life
    Orthodox pneumatology
    Orthodox Trinitology
    Opis:
    St. Seraphin, the Orthodox Sage of Sarow, has recently gained great popularity not only in Russia’s Orthodox religiousness, but also the milieu of the Roman-Catholic Church in the post-Soviet territories. In iconography, it is presented as filled with the Holy Spirit, a fact that is usually portrayed with a white and bright robe. This text corresponds with the kind of writing about the person and teaching of St. Seraphin and it attempts to transplant this interests onto the area of Polish dogmatic theology and theology of spirituality. The current importance, novelty, and universality of St. Seraphin’s teaching consists in the fact that it not only gives man hope to be transformed and deified through the grace of the Holy Spirit and His light. Saint Seraphin lived by the principle: accept God, carry God, and give God. Thus outlined the systematic doctrine of man’s deification through the Holy Spirit according to St. Seraphin starts from God and returns to God. Man connected with this process has a chance for an effective activity on behalf of coming closer to the Holy Spirit through a prayerful “bringing Him” to one’s heart. The Holy Spirit, by His nature, is love and is open to stoop to man. Therefore irrespectively of the state of life, whether it is in a religious order, priesthood, or as a layperson, one many experience this grace of deification.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 173-179
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Światłość niestworzona w refleksji teologicznej Metropolity Surożskiego Antoniego (Blooma)
    Uncreated Light in the Theological Reflection of Metropolitan Anthony of Sourozh (Bloom)
    Autorzy:
    Saszko, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035281.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Światłość niestworzona
    ciemność
    przebóstwienie
    osoba ludzka
    Boskie Energie
    nabożeństwa prawosławne
    Jutrznia
    Wieczernia
    Uncreated Light
    darkness
    deification
    the human person
    Divine Energies
    Lauds
    Vespers
    Orthodox celebrations
    Opis:
    Niniejszy artykuł dotyczy refleksji teologicznej Metropolity Surożskiego Antoniego (Blooma) na temat Światłości niestworzonej. Z chwilą upadku prarodziców człowiek utracił zdolność bezpośredniego i pełnego uczestnictwa w niestworzonych Energiach Boskiej Światłości i z tego powodu może poznawać Jego misterium jedynie „w zmierzchu”, czyli w sposób apofatyczny. Z faktu stworzenia osoby ludzkiej na obraz i podobieństwo Boże wynika, że w każdym człowieku jest zarodek Boskiej Światłości. Dzięki relacji miłości z naszymi bliźnimi możemy odkrywać tę Światłość na ich obliczach. Cały Kościół jaśnieje Światłością niestworzoną, gdyż jest miejscem bezpośredniej obecności Boga pośród Swego Ludu. W nabożeństwach liturgicznych Kościoła prawosławnego, a szczególnie w Jutrzni i w Wieczerni, wierni antycypują pełne uczestnictwo w Światłości niestworzonej, która będzie ich udziałem na końcu czasów.
    The present article concerns the theological reflection of Metropolitan Anthony of Sourozh (Bloom) on the subject of the Uncreated Light. At the moment of the fall of our first parents, man lost the ability to participate directly and fully in the uncreated Energies of the Divine Light and for this reason he can only know the mystery of God “in twilight,” that is in an apophatic manner. From the fact of the creation of the human person in the image and likeness of God, it follows that in every man there is the germ of the Divine Light. Thanks to the relationships of love with our fellow men, we are able to discover this Light on their faces. The whole Church shines with the Uncreated Light, because it is the place of the direct presence of God among His people. In the liturgical celebrations of the Orthodox Church, especially in Lauds and Vespers, the faithful anticipate the full participation in the Uncreated Light, which will be their part at the end of time.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 151-165
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zarys antropologii Kościoła greckiego
    The Outline of the Greek Church Anthropology
    Autorzy:
    Huculak, Benedykt J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956460.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    divinisation (deifi cation)
    spirit-soul-body
    image of god
    likeness
    of god
    original sin
    przebóstwienie
    duch-dusza-ciało
    obraz boga
    podobieństwo
    do boga
    grzech pierworodny
    Opis:
    The lecture deals with the peculiarity of the anthropology of Eastern Christians, which in broad outline is already present in the writings of many Greek Fathers. It consists especially in considering state of divine grace as divinisation (théôsis) of man. Its other distinctive features are real diff erence between image and likeness of God and threefold composition of man, according to Platonic expression of saint Paul: „your spirit and soul and body” (1 Thess 5, 23). Because Greek anthropology basicly agrees with Latine doctrine and in the new orthodox theology it obtains more and more attention, it seems that exchange of ideas in this field between Western and Eastern theologians is advisable, also in order to facilitate their dialogue on the main subjects.
    Źródło:
    Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 88-106
    2449-7452
    Pojawia się w:
    Studia Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Русская православная художественная проза XXI века: тенденции изучения и развития
    Rosyjska proza prawosławna XXI wieku: trendy w badaniach i ewolucji
    Russian Orthodox Fiction of the 21st Century: Trends in Its Study and Development
    Autorzy:
    Leonov, Ivan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342704.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    bipolarność natury ludzkiej
    przebóstwienie
    proza prawosławna
    proza misyjna
    proza parafialna
    proza monastyczna
    bipolarity of human nature
    deification
    Orthodox fiction
    missionary prose
    parish prose
    monastic prose
    Opis:
    Данная статья посвящена православной прозе как феномену современного российского литературного процесса. Автор анализирует подходы к его изучению и выделяет круг наиболее дискуссионных вопросов, отраженных в литературоведении. К ним относятся вопросы терминологического обозначения, а также разработка дифференциальных признаков, позволяющих более четко обозначить границы этого явления. Кроме того, представляется актуальным создание оптимальной классификации течений в православной литературе, позволяющей рассматривать различные ее типы, объединенные вокруг общего теоцентрического вектора. Более того, в результате проведенного исследования были выявлены три течения, основанные на принципах христианской антропологии: учение о биполярности человеческой природы, идея обожения и понимание свободы как Божественного дара. Эти принципы определяют специфику миссионерской прозы, ориентированной на свободное волеизъявление человека, пытающегося преодолеть эту биполярность на пути к обожению; приходской прозы, раскрывающей жизнь христианина в лоне Церкви как священного организма и социального института; и монастырской прозы, которая опирается на художественные параметры этих направлений и дополняет их акцентом на конфессионально-проповедническом дискурсе и сакрально-метафизической специфике монастырского хронотопа.
    Artykuł jest poświęcony prozie prawosławnej jako fenomenowi współczesnego rosyjskiego procesu literackiego. Autor analizuje różne podejścia do jej badania oraz szereg najbardziej kontrowersyjnych kwestii odzwierciedlonych w opracowaniach literaturoznawczych. Obejmują one problemy terminologiczne i rozwój różnorodnych cech, które pozwalają na dokładne definiowanie granic omawianego fenomenu. Dodatkowo, ważnym wydaje się zbudowanie odpowiedniej klasyfikacji tendencji literatury prawosławnej, która uwzględniałaby jej różnorodne cechy połączone wspólnym teocentrycznym ukierunkowaniem. Co więcej, jako rezultat przeprowadzonych badań, wskazano trzy trendy osadzone na zasadach antropologii chrześcijańskiej, takie jak: doktryna bipolarności natury ludzkiej, idea przebóstwienia oraz rozumienie wolności jako Bożego daru. Te zasady definiują specyfikę prozy misyjnej, która koncentruje się na trzech hipostazach woli ludzkiej próbującej przezwyciężyć swoją bipolarność w drodze do przebóstwienia, prozy parafialnej, która ukazuje życie chrześcijanina we wspólnocie kościoła jako uświęcony organizm i instytucję społeczną oraz prozy monastycznej, która bazuje na artystycznych parametrach wspomnianych trendów i łączy je z emfazą dyskursu konfesyjno-homiletycznego oraz specyfiką metafizycznego chronotopu monastycznego.
    This article is devoted to Orthodox fiction as a phenomenon of the modern Russian literary process. The author analyses the approaches to its study and identifies the range of the most controversial issues reflected in the literary studies. These include issues of terminological designation, and the development of differential features that allows the clearer definition of the boundaries of this phenomenon. In addition, it seems relevant to create an optimal classification of the tendencies in Orthodox literature, which allows us to consider its various types, united around a common theocentric vector. Moreover, as a result of the research conducted, three trends based on the principles of Christian anthropology have been identified: the doctrine of the bipolarity of human nature, the idea of deification, and the understanding of freedom as a Divine gift. These principles define the specifics of missionary prose, which focus on the free expression of the will of the person attempting to overcome this bipolarity on the way to deification; of parish prose, which reveals the life of the Christian in the bosom of the Church as a sacred organism and social institution; and of monastic prose, which is based on the artistic parameters of these trends, and complements them with an emphasis on the confessional-preaching discourse and the sacred-metaphysical specifics of the monastic chronotope. 
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 157-168
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek mieszkaniem Trójcy Świętej. Refleksja na podstawie doświadczenia duchowego siostry Roberty Babiak
    Man as a Dwelling Place for the Holy Trinity. A Reflection on the Basis of Sister Roberta Babiaks Spiritual Experience
    Autorzy:
    Synoś, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340031.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Trójca Święta
    zjednoczenie
    mistyka
    Eucharystia
    cnoty teologalne
    dusza
    obraz i podobieństwo
    przebóstwienie
    przemienienie
    Holy Trinity
    unification
    mystics
    Eucharist
    theological virtues
    soul
    image and likeness
    divinization
    Transfiguration
    Opis:
    The mystery of the Holy Trinity is not only the most profound truth in the Christian faith, but also the foundation of Christian spiritual life. This life in its essence appears as participation in the life of God Himself – of the Holy Trinity. The present article is an illustration of its kind of this truth; the illustration is based on Sister Roberta Babiak's spiritual experience. Sister Roberta Babiak is a Polish mystic who lived in the first half of the 20th century. She experienced the presence of the Holy Trinity, especially while receiving the Eucharist. Receiving the Eucharist Christ was for her entering a direct salutary relation with the Holy Trinity, as result of which she participated in a peculiar exchange of love between her and God. In Sister Roberta's life, in her unification with God perceived as the Trinity, also theological virtues played an important role. From the possibility of the Holy Trinity taking up residence in man his supernatural dignity results; and the very presence of Triune God in him contributes to his divinization.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Duchowości; 2010, 2; 133-158
    2081-6146
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Duchowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Action of the Holy Spirit in Freeing from Unconscious Mimetic Behaviour
    Działanie Ducha Świętego w uwalnianiu z nieświadomych zachowań mimetycznych
    Autorzy:
    Krzaczek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050792.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    pneumatologia
    antropologia
    Duch Święty
    uwolnienie
    owoce Ducha Świętego
    inhabitatio
    theosis
    przebóstwienie
    mimetyzm
    Girard
    Schwager
    pneumatology
    anthropology
    release
    Holy Spirit
    fruits of the Holy Spirit
    inhabitation
    deification
    mimetism
    Opis:
    Violence originates from unconscious mimetic behaviour that can be observed in different cultures since the beginning of human history. Scapegoats were the way to deal with unbearable internal tensions, not only in individuals but also in whole societies. This process was thoroughly investigated by René Girard and Raymond Schwager. In my work, I would like to briefly describe this process and then show the role of the Holy Spirit in the liberation from these mechanisms. In the third part, based on the teaching of the fruits of the Holy Spirit, I will show how the active presence of the Paraclete creates completely new attitudes and virtues in a human person in response to these unconscious mimetic behaviours.
    Przemoc rodzi się z nieświadomych zachowań mimetycznych, które mogą być zaobserwowane w różnych kulturach od początku dziejów ludzkości. Kozły ofiarne były drogą do poradzenia sobie z nieznośnymi wewnętrznymi napięciami nie tylko w jednostkach, ale także w całych społeczeństwach. Ten proces został wnikliwie zbadany przez Rene Girarda i Raymunda Schwagera. W mojej pracy chciałem krótko opisać ten proces, następnie ukazać rolę Ducha Świętego w wyzwalaniu z tych mechanizmów. W trzeciej części, bazując na nauce o owocach Ducha Świętego, ukazuję, jak dzięki aktywnej obecności Parakleta powstają w człowieku zupełnie nowe postawy i cnoty w odpowiedzi na omówione nieświadome zachowania mimetyczne.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 73-86
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Człowiek w mocy Ducha Świętego”. Teologiczne założenia pneumatologicznej antropologii Nikosa Angelosa Nissiotisa
    „Man in the power of the Holy Spirit”. Theological assumptions of pneumatological anthropology of Nikos Angelos Nissiotis
    Autorzy:
    Glaeser, Zygfryd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595163.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Nikos Angelos Nissiotis, Trójca Święta, Chrystus, Duch Święty, odkupienie, antropologia, pneumatologiczna antropologia, przebóstwienie, ekumenizm
    Nikos Angelos Nissiotis, Holy Trinity, Christ, Holy Spirit, redemption, anthropology, pneumatological anthropology, divinization, ecumenism
    Opis:
    The presented study is a presentation of the basic assumptions of the pneumatological anthropologyof one of the most outstanding Greek Orthodox theologians of the XX century, Nikos Angelos Nissiotis. His anthropology is christologically and pneumatologically oriented. Nissiotis proposes that the paradigm of interpreting the science of the creation of man should make the mystery of the incarnation. He is convinced, that looking at the activities of the Trinity through an incarnation prism, the problem of the beginning, being and destiny of man acquires a truly christocentric character. At the same time, he emphasizes the role of the Holy Spirit in realizing the saving mission of Christ. He points out that the highest goal of man’s transformation is to be with Christ. Deification in its essence is a process of christification, which means being with Christ and being carried by the Holy Spirit. He emphasizes, that man must be defined in relation to his fulfilment which he achieves in Christ and in relation to the Holy Spirit.
    Opracowanie stanowi prezentację podstawowych założeń pneumatologicznej antropologii jednego z najwybitniejszych greckich teologów prawosławnych XX w., Nikosa Angelosa Nissiotisa. Antropologia Nissiotisa jest chrystologicznie i pneumatologicznie zorientowana. Nissiotis proponuje, by istotnym paradygmatem interpretacji nauki o stworzeniu człowieka uczynić misterium wcielenia. Jest przekonany o tym, że patrząc na działania Trójcy poprzez pryzmat inkarnacyjny, problematyka początku, bycia i przeznaczenia człowieka zyskuje prawdziwie chrystocentryczny charakter. Podkreśla zarazem rolę Ducha Świętego w realizacji zbawczego posłannictwa Chrystusa. Zwraca uwagę na to, że najwyższym celem przemiany człowieka jest bycie z Chrystusem. Przebóstwienie w swej istocie jest procesem chrystyfikacji, co oznacza bycie z Chrystusem i bycie niesionym przez Ducha Świętego. Zaznacza, że człowieka należy definiować w relacji do jego spełnienia, które osiąga w Chrystusie i w relacji do Ducha Świętego.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2018, 18; 131-146
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wizje globalnego zbawienia w myśli mesjanistycznej Juliusza Słowackiego i filozofii Teilharda de Chardin
    The visions of global salvation in Juliusz Słowacki’s messianic thought and the philosophical works of Teilhard de Chardin
    Autorzy:
    Krysowski, Olaf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828396.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-26
    Wydawca:
    Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
    Tematy:
    Juliusz Słowacki
    Teilhard de Chardin
    mesjanizm
    eschatologia
    panteizm
    duch
    wiedza
    umysł
    personalizacja
    przebóstwienie
    globalizacja
    Alfa
    Omega
    Nowa Jerozolima
    messianism eschatology pantheism spirit knowledge mind personalization theosis globalization Alpha Omega New Jerusalem
    Opis:
    Juliusz Słowacki and Teilhard de Chardin did not have much in common. The former was a Polish poet who wrote in the first half of the 19th century using a literary-pictorial style. The latter, on the other hand, was a French philosopher working in the first half of the 20th century using a scientific and intellectual style. In spite of these differences, one may get the impression that they both followed the same goal: to learn and explain the principles of the development of the world, from its origin to its end, from Alpha to Omega. This aspiration was accompanied by a belief (in Słowacki’s case, a messianic one) that the progress of existence leads to salvation and takes place according to a certain plan. One of the main mechanisms of this plan is the process of lifting the consciousness through the evolution of various biological forms towards its final shape – unity with God who is both a person and the absolute which encompasses all of the creation. Although the poet and the philosopher used different communication codes, their works share a common vision of evolution as a transition from an unconscious, dispersed existence to a united being in which the spirit, the knowledge and the mind can achieve a “global”, yet personalized level.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2020, 35, 2; 15-39
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek jako dynamiczna jednostka duchowo-cielesna w nauczaniu św. Maksyma Wyznawcy
    A human being as a dynamic spiritual and bodily individual in the teaching of st. Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612801.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Św. Maksym Wyznawca
    człowiek
    dynamizm
    ruch
    Bóg
    dusza
    umysł
    rozum
    duch
    ciało
    przebóstwienie
    antropologia
    namiętność
    St. Maximus the Confessor
    human being
    dynamism
    movement
    God
    soul
    mind
    reason
    spirit
    body
    deification
    anthropology
    passion
    Opis:
    In St. Maximus the Confessor’s teaching human nature consists of the soul and the body, in which logos of power that unifies them together is inscribed. Human nature manifests itself in the individual human being. The human being as the body and the soul naturally longs for God. This longing is fulfilled by the movement, which is connected to dynamism of the entire human structure. The dynamism is inscribed in the mind, reason, spirit, will, sense, passionate powers and body. The dynamic aspiration for God does not imply getting rid of any of the human elements, even passionate and bodily, but on the contrary, it demands appreciation and proper use of all the natural powers of the human being. Maximus the Confessor treats the human being as a whole. The human is not only mind, reason and spirit, but also will, sense, passionate powers and body. The dynamism of mental and spiritual sphere should be extended in the senses, passionate powers and body, so that the body also becomes the source of virtues, and is deified together with the soul through unity with the Absolute. This unity as the goal of human longing will never be static, but dynamic, because the fulfillment of this longing is the state with eternal movement. So human being will constantly strive for even more perfect unity with God. Through this unity the human being becomes more human. The originality of the Author consists in the fact that using the anthropological views of the earlier tradition and interpreting them mystically and symbolically, he intertwined the entire dynamism of human being with the structure of the Platonic world. The human being through the longing for God and through the proper use of natural powers mystically unites with God not only himself/herself, but also the entire universe, because the structure of the human being is analogous to the structure of the universe.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 205-230
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indywidualizacja podmiotu mistycznego w Cherubinowym Wędrowcu Angelusa Silesiusa
    Individualisierung des mystischen Gegenstands in Der Cherubinische Wandersmann von Angelus Silesius
    Autorzy:
    Górecka, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933866.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    niemiecka poezja barokowa
    mistyka baroku
    wczesnonowożytna indywidualizacja podmiotu mistycznego
    estetyzacja i autonomizacja poezji
    mistyczne „ja”
    przebóstwienie człowieka
    boska tożsamość
    baroque poetry
    baroque mysticism
    pre-modern individualism
    aestheticism and autonomy of poetry
    the mystical self
    deification of man
    divine identity
    Opis:
    In der deutschen mystischen Barockpoesie bildet sich allmählich das vormoderne autonome, von der Metaphysik unabhängige Subjekt heraus: Das lyrische Ich bleibt zwar noch sakralisiert, aber die mystische Frömmigkeit wird ästhetisiert. Diese These lässt sich an poetischen Werken zahlreicher Barockdichterinnen und Barockdichter wie Katharina Regina von Greiffenberg, Daniel Czepko, Quirinus Kuhlmann und – allen voran – Johannes Scheffler alias Angelus Silesius beweisen. Sein Hauptwerk Der Cherubinische Wandersmann, das 1.600 Epigramme umfasst, ist nicht, wie die meisten Literaturforscher behaupten, bloß eine Fortsetzung bzw. eine Kopie der spekulativen Mystik des deutschen Spätmittelalters, sondern bildet ein Novum und zugleich eine Art Brücke zwischen der christlich-mystischen Tradition und der modernen Poesie, die sich im 18. Jahrhundert (Klopstock, von Goethe) herauskristallisierte und das individualisierte Subjekt zu ihrem Gegenstand erhob. Die silesianische Tendenz der Individualisierung ist vor dem biographischen Hintergrund des Autors zu verstehen: In der Zeit des Dreißigjährigen Krieges und der konfessionellen Auseinandersetzungen war die mystische Poesie für den Dichter der Zufluchtsort der gefährdeten Identität und der vollen Integration mit Gott. Der Dichter sprengt den Rahmen der mystischen Tradition, indem er ins Zentrum des mystischen Geschehens das individuelle menschliche Subjekt rückt, das göttliche Gegenüber im Schatten des eigenen Ich stellt und die ontologische Einheit zwischen Mensch und Gott herstellt. In seinem vertikalen Abenteuer geht er so weit, dass er den Raum des eigenen Ich beherrscht, was vor ihm unbekannt war. Dabei helfen ihm die Intensivierung von typisch barocken Ausdrucksmitteln wie Metapher, Hyperbel, Zahlensymbolik und Paradox.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 107-121
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie w perspektywie chrystologicznej. Śladami Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
    Divinization in the Christological Perspective. Following Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601075.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    Chrystus
    Bóg
    człowiek
    przebóstwienie
    Sobór w Chalcedonie
    III Sobór w Konstantynopolu
    sobór
    zjednoczenie
    mistyka
    teologia
    chrystologia
    antropologia
    natura
    wola
    Benedict XVI
    Christ
    God
    man
    divinization
    the Council of Chalcedon
    the Third Council of Constantinople
    Council
    union
    mysticism
    theology
    Christology
    anthropology
    nature
    will
    Opis:
    Benedykt XVI pisał o uniwersalnej tęsknocie człowieka do bycia „jak Bóg”. Prarodzice wybrali samoubóstwienie zamiast przebóstwienia z łaski Bożej. Benedykt XVI ukazywał misterium przebóstwienia w perspektywie chrystologicznej. Dokonuje się ono na wzór zjednoczenia dwóch natur w jednej Osobie Syna Bożego (sobór w Chalcedonie). Lekarstwem na fałszywe rozumienie, czym jest theosis, jest ukazanie drogi do celu: chodzi o posłuszeństwo, które wiedzie przez „bramę Krzyża”. Sposób zjednoczenia dwóch woli (ludzkiej i Boskiej) w Chrystusie jest warunkiem i modelem komunii woli człowieka i Boga (Sobór Konstantynopolitański III).
    Benedict XVI wrote about a man’s universal longing to be “like God”. The first parents chose self-divinization instead of divinization by God’s grace. Pope Emeritus showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). Showing way to the goal is a remedy for false understanding of what theosis is: it is obedience that leads through “the gate of Cross”. The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople).
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 141-164
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedziwna wymiana dusz. Przebóstwienie w myśli Zofii Tajber - Matki Pauli
    Admirable Exchange of Souls. Deification in Zofia Tajber's (Mother Paula's) Thought
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051078.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Zofia Tajber – Matka Paula
    Międzynarodowa Komisja Teologiczna
    Joseph Ratzinger
    Jezus Chrystus
    wcielenie
    przebóstwienie
    przedziwna wymiana
    dusza
    Eucharystia
    teologia dogmatyczna
    teologia mistyczna
    mistyka
    chrystologia
    soteriologia
    Zofia Tajber – Mother Paula
    International Theological Commission
    Jesus Christ
    Incarnation
    deification
    admirable exchange
    soul
    Eucharist
    dogmatic theology
    mystical theology
    mysticism
    Christology
    soteriology
    Opis:
    Teologia dogmatyczna winna brać pod uwagę „wiedzę świętych”, w której często skrywają się elementy teologiczne. W artykule zbadano orędzie Zofii Tajber – Matki Pauli (1890–1963) pod kątem teologii przebóstwienia. Wyniki poszukiwań zestawiono z rozumieniem theosis we współczesnej teologii (opracowania Międzynarodowej Komisji Teologicznej oraz Josepha Ratzingera). Spuścizna mistyczki pozwala przełożyć tradycyjną teorię „przedziwnej wymiany” na egzystencję chrześcijańską. Zjednoczenie człowieka z Bogiem dokonuje się na poziomie „wymiany dusz” Chrystusa i wierzącego. Na szczególną uwagę zasługuje akcent położony na soteriologiczną rolę Duszy Chrystusa oraz Eucharystię w przebóstwieniu. Ostatecznie chodzi o przechodzenie od obecności Chrystusa w ludzkiej duszy po przyjęciu Komunii św. do całkowitej jednozgodności rozumu, woli i uczuć (idea „krótkiej drogi”).
    Dogmatic theology should take into account the “knowledge of saints” in which theological elements are often hidden. The article analyses Zofia Tyber’s (Mother Paula, 1890–1963) message in relation to deification theology. An outcome of the searches is compared to the understanding of theosis in contemporary theology (the International Theological Commission and Joseph Ratzinger’s documents). The mystic’s heritage enables one to apply the traditional theory of an “admirable exchange” to Christian existence. Union of a man with God takes place at the level of “exchange of souls” of Christ and a believer. An emphasis laid on the soteriological role of Christ’s soul and on Eucharist in the deification process is especially worthy of attention. Proceeding from Christ’s presence in a human soul after the Holy Communion to a total harmony of mind, will and feelings (idea of a „short path”) is ultimately aimed at.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 149-167
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczna doniosłość typologii Adam-Chrystus w świetle dokumentów Międzynarodowej Komisji Teologicznej
    The Theological Significance of the Adam-Christ Typology Based on the Documents of the International Theological Commision
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601584.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Adam
    Drugi Adam
    typologia
    Chrystus
    Bóg
    człowiek
    Wcielenie
    stworzenie
    zbawienie
    przebóstwienie
    obraz Boży
    chrystologia
    antropologia
    protologia
    eschatologia
    historia zbawienia
    czas
    wieczność
    the Second Adam
    typology
    Christ
    God
    man
    Incarnation
    creation
    salvation
    deification
    image of God
    Christology
    anthropology
    protology
    eschatology
    history of salvation
    time
    eternity
    Opis:
    W nauce o dwóch Adamach kryją się treści ważne dla wielu traktatów teologicznych. Biblijna typologia ukazuje również konieczność uwzględniania wzajemnej więzi między nimi. W tym sensie Pawłowy paralelizm wzywa do uprawiania teologii integralnej, która poszczególne prawdy wiary widzi w łączności oraz wyprowadza z całości Objawienia.
    The Christological dogma points out the mutual relation between Christology and anthropology. An anthropological element of Christology can be derived from the biblical teaching on two Adams. Having considered the documents of the International Theological Commission, which mention the Adam-Christ typology, the author draws conclusions that are also true regarding other theological treatises and correlation between them, namely, protology, anthropology, Christology, soteriology and eschatology. The article also shows how the First Adam and the Second Adam in fluence the history of a single man, as well as the whole humanity. An antitype and type may be considered two determinants that influence the history of the old and new mankind.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 205-224
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poszukiwanie „objawień antropologicznych” w chrystologii. Wskazówki metodologiczne
    Looking for “anthropological revelations” in Christology. Methodological guidelines
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469433.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    wcielenie
    Słowo Wcielone
    Chrystus
    antropologia
    chrystologia
    soteriologia
    dla naszego zbawienia
    przebóstwienie
    humanizacja
    sobór w Chalcedonie
    sobór w Konstantynopolu
    ontologia
    modlitwa
    dialog Syna z Ojcem
    quod non est assumptum non est sanatum
    Incarnation
    Incarnated Word
    Christ
    anthropology
    Christology
    soteriology for our salvation
    deification
    humanization
    Council of Chalcedon
    Council of Constantinople
    ontology
    prayer
    dialogue between the Son and the Father
    Opis:
    Autor artykułu zaproponował wskazówki metodologiczne ważne w procesie wyprowadzania prawd antropologicznych z chrystologii. W tekście zaprezentowano doktrynę chrystologiczną wraz z jej współczesną reinterpretacją. Stanowi ona klucz hermeneutyczny w procesie prowadzenia badań nad ziemską historią Wcielonego opisaną w Ewangeliach. Podkreślono również fakt prymatu chrystologii nad antropologią oraz wagę twierdzenia, że Słowo „dla nas i dla naszego zbawienia” stało się człowiekiem. W Chrystusie człowiek otrzymuje nie bezpośrednie, lecz pośrednie objawienie się człowieka. Trzeba widzieć zarówno Syna, który stał się człowiekiem, jak i Zbawiciela, który właśnie jako człowiek odkupia grzeszników. Tak na Słowo Wcielone, jak i na człowieka należy spoglądać dynamicznie, uwzględniając prawa czasu. Patrystyczny aksjomat Quod non est assumptum non est sanatum („co nie zostało przyjęte, nie zostało zbawione”) wolno odnieść również do poszczególnych okresów życia ludzkiego odkupionych przez Chrystusa.
    The author of the article puts forward methodological guidelines important in the process of deriving anthropological truth from Christology. A Christological doctrine along with its modern reinterpretation is presented in the text. It is a hermeneutical key to conduct a research on the earthly history of the Incarnated described in the Gospels. The fact of the primacy of Christology over anthropology is highlighted, as well as the significance of the statement that the Word became man ‘for us and for our salvation’. In Christ we receive not direct, but indirect manifestation of a human. One should regard both the Son who became man and the Redeemer who, being exactly a man himself, redeems sinners. Therefore, the Incarnated Word as well as a man should be regarded in a dynamic way, taking into account the time dimension. The patristic axiom Quod non est assumptum non est sanatum (‘what is not assumed is not saved’) can be also referred to particular stages of human life redeemed by Christ.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 203-215
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie w perspektywie teologii i mistyki Synteza dwóch mądrości „bez zmieszania i bez rozdzielania”
    Divinization in The Perspective of Theology and Mysticism. Synthesis of Two Wisdoms “Inconfusedly and Indivisibly”
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950460.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Chrystus
    Bóg
    człowiek
    Maryja
    przebóstwienie
    Sobór w Chalcedonie
    III Sobór w Konstantynopolu
    zjednoczenie
    mistyka
    teologia
    chrystologia
    antropologia
    natura
    wola
    Jan od Krzyża
    Faustyna Kowalska
    Maksymilian Kolbe
    benedict xvi
    christ
    god
    man
    mary
    divinization
    the council of
    chalcedon
    the third council of constantinople
    union
    mysticism
    theology
    christology
    anthropology
    nature
    will
    john of the cross
    faustyna kowalska
    maksymilian kolbe
    Opis:
    Benedict XVI showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople). The article deals with the coherence between dogmatic statements and saints as well as mistics’ experience (John of the Cross, Faustyna Kowalska, Maksymilian Kolbe). Synthesis of dogmatics and mysticism allows to better understand what theosis is and how it takes place
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-37 z 37

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies