Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "provenance studies" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Pottery Samples Recovered From Abu Erteila (Sudan) – Correlation of Macroscopically Identified Fabrics With Laboratory-defined Raw Material Groups
Próbki ceramiki z wykopalisk w Abu Erteila (Sudan) – korelacja makroskopowo zidentyfikowanych tworzyw ceramicznych z laboratoryjnie określonymi grupami surowcowymi
Autorzy:
Daszkiewicz, Małgorzata
Malykh, Swietlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16421837.pdf
Data publikacji:
2017-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Meroitic ceramics
MGR-analysis
provenance studies
Opis:
This article reports on the use of laboratory analysis to examine whether pottery recovered from excavations at Abu Erteila includes wares made at the same workshops as pottery found at other Meroitic sites in the region. It also examines whether wares deemed typical of the Abu Erteila ceramic assemblage were made of the same raw materials as pottery at neighbouring sites or clay used at other workshops. Particular attention was paid to assessing whether samples with fabrics which macroscopically resemble the Musawwarat fabrics were indeed made at workshops in Musawwarat or whether this macroscopic similarity is deceptive.  
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2017, 15; 9-36
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BADANIA PROWENIENCYJNE W EUROPIE I STANACH ZJEDNOCZONYCH
PROVENANCE STUDIES IN EUROPE AND THE USA
Autorzy:
Maria, Romanowska-Zadrożna,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433326.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
provenance studies
provenance
museums
databases
war losses
ownership title
Opis:
The term „provenance” which describes the history of the ownership of works of art, etymologically originated from Latin, and in Polish meant „origin” or „income”. When it comes to art objects, both terms have a certain correlation – the better-documented the origin, the higher the value of the object, which influences its market price and academic significance. The deliberate falsification of provenance was the result of the desire to make a profit, interest potential buyers in the subject for sale, raise prices or disguise the true fate of the object. Misreading ownership titles led to its unconscious falsification. Provenance studies gained great importance in cases related to war confiscations, plunder, thefts and interiors, as a result of which works were deprived of their origin. Painstaking research is often required in order to restore their history to them. Partially unresolved cases as a consequence of World War II of cultural goods returned in the 1990s under pressure from the Jewish lobby. During conferences in Washington (1998), Vilnius (2000) and Prague (2009), declarations urging museums to review their collections for exhibits of unknown origin or which had gaps in their histories between 1933-1945 were adopted. In 2000, the American Association of Museums [now the American Alliance of Museums - translator’s note] published a handbook of provenance studies, and since 2003 the website The NaziEra Provenance enables American museums to publish the results of such studies. Centres for registering, analysing and seeking war losses and carrying out provenance studies have been founded in Europe, including in Poland. The complicated fate of Polish collections during and after World War II impinge on the scope and need of such studies. Objects transported from German repositories which remained unidentified lost their provenance. Works lent to decorate governmental offices and relocated without the consent of the proprietor were also covered. Recently published catalogues of museum and private collections are examples of reliable provenance studies.
Słowo „proweniencja” określające dzieje własności dzieł artystycznych, etymologicznie wywodziło się z łaciny i przyswojone w języku polskim oznaczało „pochodzenie” lub „dochód”. W kontekście dzieła sztuki oba te znaczenia wykazują swoistą korelację – im lepiej udokumentowane pochodzenie, tym większa wartość dzieła, wpływająca na jego cenę rynkową i znaczenie naukowe. Celowe fałszowanie proweniencji wypływało z chęci zysku, zainteresowania potencjalnego nabywcy przedmiotem sprzedaży, podbicia ceny, lub ukrycia prawdziwych losów dzieła. Błędne odczytanie znaków własnościowych zafałszowywało ją nieświadomie. Badania proweniencyjne zyskały ogromne znaczenie w przypadkach dotyczących wojennych konfiskat, grabieży, kradzieży i przemieszczeń, w wyniku których dzieła zatraciły swoje pochodzenie. Potrzeba często żmudnych badań, by przywrócić im ich historię. Nierozwiązane w pełni sprawy likwidacji skutków II wojny światowej w zakresie dóbr kulturalnych powróciły w latach 90. XX w., pod wpływem nacisków lobby żydowskiego. Podczas konferencji w Waszyngtonie (1998), Wilnie (2000) i Pradze (2009) uchwalono deklaracje wzywające muzea do przejrzenia zbiorów pod kątem muzealiów o niejasnym pochodzeniu lub mające lukę w swojej historii w latach 1933–1945. W 2000 r. Stowarzyszenie Muzeów Amerykańskich wydało podręcznik badań proweniencyjnych, a od 2003 r. na portalu internetowym The Nazi-Era Provenance muzea amerykańskie mogły zamieszczać wyniki tych badań. W Europie, w tym także w Polsce, powstały ośrodki rejestrujące, opracowujące i poszukujące straty wojenne oraz prowadzące w tym kontekście badania proweniencyjne. Skomplikowane losy polskich zbiorów w czasie II wojny światowej i po niej rzutują na zakres i potrzebę takich badań. Przywożone z niemieckich składnic rewindykowane przedmioty, nierozpoznane, zatracały swoją proweniencję. Dotykało to również dzieł wypożyczanych do dekoracji urzędów i przemieszczanych bez zgody właściciela. Przykładami rzetelnych badań proweniencyjnych są ostatnio wydawane katalogi zbiorów muzealnych i kolekcji prywatnych.
Źródło:
Muzealnictwo; 2015, 56; 230-243
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A preliminary study on the Indian Grammar manuscripts of the Āmer Śāstrabhand in Jaipur
Autorzy:
Kragh, Ulrich Timme
Jain, Abhishek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577957.pdf
Data publikacji:
2019-01-13
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
educational history
Sanskrit language
grammar
vyākarana
provenance studies
microhistory
Jains
Opis:
The study of language and grammar is one of the most fundamental parts of an education, and India has a long and sophisticated tradition of language and grammar teaching (vyākarana) that is as old as the Indian scripts and writing themselves. Starting around the fourth century BCE with the grammatical treatises by Pānini and his commentators, the Indian grammarian tradition developed through several distinct schools of grammar and language study. A historical study of these traditions done on the basis of a normal literary history focused on the places and dates of textual composition yields a chronological overview, where certain major traditions are seen as remaining popular over time through a steady production of new texts, whereas other minor systems become replaced by the development of new schools. In contrast, a microhistorical study that assesses the popularity of the different traditions of grammar by examining their concrete textual representations in a particular manuscript collection reveals a local historical record of the popularity of each system within a specific educational community. The present essay provides a microhistorical study of the Digambara manuscript collection Āmer Śāstrabhandār from Āmer and Jaipur in Rajasthan dating from the seventeenth to the nineteenth centuries. It contributes to the educational history of India by revealing an unexpected continued popularity of the late medieval Sārasvata grammar tradition in the Jaipur area long after this minor grammatical system otherwise has been thought to have gone out of vogue.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2019, 1 (269); 3-21
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A vestige of an Early Devonian active continental margin in the East Sudetes (SW Poland) - evidence from geochemistry of the Jegłowa Beds, Strzelin Massif
Autorzy:
Szczepański, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059534.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
East Sudetes
Moravo-Silesian Zone
Bohemian Massif
Variscides
provenance studies
geochemistry of metasandstones
Opis:
The Early Devonian metasandstones of the Jegłowa Beds (Strzelin Massif, NE Bohemian Massif) are low- to medium-grade metamorphosed siliciclastic deposits showing differences in modal composition, especially in the amount of micas and feld spars. Despite the similarity in relative concentrations of trace elements, three chemical groups can be distinguished among the metasandstones that differin the total amounts of major and trace ele ments. The negative Ta and Nb anomalies visible on a spider plot normalised to the average upper continental crust and spe cific ratios of e.g. Th, Zr, Hf, La/Th and Ti/Sc characterize the majority of the metasandstones, indicating the provenance of their sedimentary precursors from a subduction-related tectonic setting. However, few of the samples analysed show strongly differentiated geochemical characteristics with high Zr and Hf contents. This suggests input of relatively strongly reworked mate rial. Thus, it seems that a back-arc setting can account for the mixed nature of the inferred source ar eas with old basement and arcrelated detritus respectively as the end-members of the mix tures. The composition of the metasandstones indicates deposition of the siliciclastic material near an Early to Middle Devonian volcanic arc that was super imposed on rocks originally forming a part of the pre-De vo nian continental margin of the Brunovistulicum microplate. A plausible tectonic scenario in volves formation of the Devonian arc due to east-directed subduction of an oceanic domain between the Brunovistulian microcontinent in the east and the Central Sudetic terrain located fur ther west.
Źródło:
Geological Quarterly; 2007, 51, 3; 271-284
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BADANIA PROWENIENCYJNE W POLSCE (CZĘŚĆ 2.)
PROVENANCE STUDIES IN POLAND (PART 2)
Autorzy:
Maria, Romanowska-Zadrożna,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433222.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
badania proweniencyjne
straty wojenne
rewindykacje
restytucja dóbr kultury
proweniencja
provenance studies
war losses
requisition
restitution of cultural goods
provenance
Opis:
This article continues the first part of Provenance studies in Poland published in issue 57 of the “Muzealnictwo” Annual in 2016, and complements the text published two years ago, which was more general and focused on the situation in the USA and Europe. It presents diverse aspects of the topic, through statistical analysis of the situation in our museums and discussing works by Polish authors who tackled the problem of methodology, including first texts on library science and war losses, so-called orphaned works and property of Holocaust victims, and the post-war situation which contributed to the work’s loss of its origin. The article also draws attention to the legal aspects of purchasing artworks without due diligence, as well as to the verification of museum exhibits’ origin before obtaining legal protection for those works which are to be placed under so-called museum immunity. In the literature on provenance studies when examining the provenance of artworks, the increasing role of digital tools, such as the internet or digitisation, has been noted. Attention has also been drawn to the contribution of conservators and their innovative methods which may help determine the origin of an object. Another aspect raised in the text is the issue of the theoretical preparation to conduct provenance studies as well as the education which is already standard in library science faculties, but still a long-awaited subject for students of art history and archiving. Although NIMOZ has already organised day-long workshops for museum professionals, and the University of Warsaw has conducted academic seminars lasting several hours, there is still a long way before reaching the two-term studies offered at the Berlin Open University.
Niniejszy artykuł jest kontynuacją opublikowanej w „Muzealnictwie” 57’2016 części pierwszej Badań proweniencyjnych w Polsce oraz uzupełnieniem tekstu sprzed 2 lat – bardziej ogólnego, skupiającego się na sytuacji w USA i Europie. Prezentuje on różne aspekty tego zagadnienia, zarówno poprzez statystyczne rozpoznanie sytuacji w naszych muzeach, jak i omówienie prac polskich autorów poruszających problemy metodologii, w tym prekursorskich tekstów z dziedziny bibliotekoznawstwa, a także strat wojennych, tzw. dzieł osieroconych i mienia ofiar Holocaustu oraz powojennej sytuacji przyczyniającej się do zatracanie przez dzieła swojego pochodzenia. W tekście zwrócono uwagę na aspekty prawne nabywania dzieł bez zachowania należytej staranności oraz na weryfikację pochodzenia muzealiów przed uzyskaniem ochrony prawnej dzieł, które mają zostać objęte tzw. immunitetem muzealnym. W literaturze na temat badań proweniencyjnych zauważano wzrastającą – w procesie badania proweniencji dzieł sztuki – rolę narzędzi cyfrowych, takich jak internet, czy digitalizacja. Zwrócono także uwagę na wkład konserwatorów i opracowanych przez nich nowatorskich metod, które mogą wspomagać działania mające na celu określenie pochodzenia przedmiotu. Osobnym zagadnieniem poruszanym w tekście jest kwestia przygotowania teoretycznego do prowadzenia badań proweniencyjnych i edukacja, będąca już standardem na kierunkach bibliotekoznawczych, a oczekiwanym przedmiotem w procesie nauczania przez studentów historii sztuki i archiwistyki. Dla muzealników zorganizowane zostały w NIMOZie całodniowe szkolenia, a na Uniwersytecie Warszawskim kilkugodzinne zajęcia akademickie, jednak daleko im jeszcze do dwusemestralnych studiów proponowanych w Berlinie na Wolnym Uniwersytecie.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 47-59
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księgozbiory prywatne zachowane w Bibliotece Kapituły Kieleckiej (XV–XVIII w.)
Private Book Collections Preserved in the Library of the Kielce Chapter House (Fifteenth- to Eighteenth Century)
Autorzy:
Kwaśniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570979.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Kielce Chapter House library
private book collections
provenance studies
clergy
theological culture
theology
law
Bible
priesthood
Biblioteka kapituły kieleckiej
księgozbiory prywatne
badania proweniencyjne
duchowieństwo
kultura teologiczna
teologia
prawo
Biblia
duszpasterstwo
Opis:
This article is based on provenance research done on the historical library of the Kielce chapter house. This research has allowed to prepare a list of priests who owned book collections which were subsequently bequeathed to the chapter library. Particular books were matched with their owners and thus catalogues of private libraries came into existence. In some cases these “catalogues” contain only one or two printed books. The private libraries stored in the chapter library contain monuments of printing since the fifteenth century. The priests who owned these books were either members of the chapter house or curates of the Kielce collegiate church in the period from the sixteenth to the eighteenth century. The members of the chapter house as well as the curates owned printed books connected with their sacerdotal activity, such as collections of sermons, handbooks for priests or liturgical books. Some of them owned also works of the Fathers of the Church as well as biblical, theological and legal prints. The contents of the private book collections cast light on the interests and the theological culture of the environment of the Kielce chapter.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2012, 62; 69-95
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stare druki pochodzące z klasztorów skasowanych w Wielkopolsce w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie
Early printed books from monastic libraries in Greater Poland after the dissolution of monasteries in the collection of the University Library in Warsaw
Autorzy:
Czapnik, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368428.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
University Library in Warsaw
monastic libraries in the Wielkopolska region
history of monastic libraries
dissolution of religious orders
provenance studies
Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie
wielkopolskie biblioteki klasztorne
historia bibliotek klasztornych
kasaty
badania proweniencyjne
Opis:
W zasobach Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie dotychczas zarejestrowano 3091 woluminów należących do historycznych wielkopolskich bibliotek klasztornych. W artykule omówiono poszczególne etapy napływu fragmentów kolekcji, które zasiliły zbiory biblioteczne warszawskiej książnicy uniwersyteckiej w początkowych latach XIX wieku. Pierwsze z nich pochodziły z biblioteki Liceum Warszawskiego (1806) i tzw. Biblioteki przy Sądzie Apelacyjnym (1810). Analiza znaków i zapisów własnościowych zachowanych egzemplarzy pozwala stwierdzić, że w obu bibliotekach znajdowały się księgi należące uprzednio do klasztorów cysterskich z Bledzewa, Obry, Paradyża i Wągrowca, benedyktynów z Lubinia oraz trynitarzy z Krotoszyna. Akt kasacyjny z 1819 roku spowodował napływ znacznych partii księgozbiorów z bibliotek jezuitów i kanoników regularnych laterańskich z Kalisza, cystersów z Lądu, kamedułów z Bieniszewa oraz paulinów z Brdowa i Wielgomłynów. W zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie znalazły się także woluminy z bibliotek jezuitów i karmelitów bosych z Poznania, włączone z fragmentami innych kolekcji lub w sposób dotychczas niewyjaśniony. Przedstawiono pokrótce zapisy i inne znaki własnościowe umożliwiające identyfikację egzemplarzy z wymienionych bibliotek: pieczątki, typowe zapiski klasztorne, nalepki z sygnaturami bibliotecznymi oraz charakterystyczne oznaczenia na grzbietach opraw.
The University Library in Warsaw houses 3,091 volumes in its collection that originally belonged to a number of monastic libraries located in Greater Poland. This article traces and identifies the successive stages in which individual sections of these collections come into possession of the Library in the early years of the nineteenth century. The first batch of books came from the library of the Warsaw Lyceum (Polish: Liceum Warszawskie) (1806) and the so-called the Library of the Appellate Court (1810). An analysis of the proprietary marks and records (book-plates, stamps, marks of ownership and inventory numbers) pasted into the surviving copies allows us to establish that the latter libraries held volumes that had previously belonged to Cistercian monasteries in Bledzew, Obra, Paradyż and Wągrowiec, and to the Benedictines from Lubiń and the monks of the Trinitarian Order in Krotoszyn. The Dissolution Act of 1819 was followed by an influx of large sections of the book collections from the libraries of the Jesuit and Canons Regular of the Lateran from Kalisz, the Cistercians from Ląd, the Camaldolese monks from Bieniszewo and the Pauline monasteries at Brdów and Wielgomłyny. Over time, the Warsaw library also accommodated volumes from the libraries of the Jesuits and the Discalded Carmelites in Poznań. The books from the latter two batches were incorporated to the Library’s book collection either alongside early books from other book collections, or in some other way yet to be researched, following a procedure that has not yet been clearly established. The article also includes an overview of the bookplates and other proprietary marks that make identification of the copies from the above mentioned libraries possible, i.e. library stamps, monastic inscriptions, labels with library shelf numbers and characteristic markings placed on book spines.
Źródło:
Biblioteka; 2020, 24 (33); 9-45
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkryty księgozbiór nutowy Friedricha Wilhelma Jünckego (1842-1897) jako początek badań nad odtworzeniem dawnego inwentarza muzycznego
Autorzy:
Walkusz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314529.pdf
Data publikacji:
2023-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Jüncke (1842–1897) Friedrich Wilhelm
zbiory muzyczne
Biblioteka Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
badania proweniencyjne
Jüncke Friedrich Wilhelm (1842–1897)
music collections
Library of the Stanisław Moniuszko Academy of Music in Gdańsk
provenance studies
Opis:
This article is an attempt to determine the function of discovered a small collection of 19 pieces of music, owned by Friedrich Wilhelm Jüncke (1842-1897) stored in the Library of the Stanisław Moniuszko Academy of Music in Gdańsk. In view of the little knowledge about the life of this merchant from Gdańsk, and then from Sopot, the discovery that, apart from numismatic items and so-called Gdansk door, he also collected musical items was a big surprise for the employees of the current Art Inkubator, an institution that, since 2019, has been taking care of e.g. Jüncke's villa and cherishes the memory of the former owner of the building. The musical and bibliological characteristics of the music prints showed that Jüncke collected them rather for collecting purposes than for utilitarian purposes. Provenance entries, which were found in two prints proving that Jüncke was not the first owner. In addition, the entries found in the next five prints may prove that after Jüncke's death some items were in the possession of the Gdańsk NSDAP, and after the war they ended up in the Academy of Music Library. Undoubtedly, finding this small book collection contributes to supplementing the information about Jüncke, and - indirectly - to expanding knowledge about the musical culture of Gdańsk in the period 1939-1945.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2023, 17, 3; 445-470
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Discovered music collection of Friedrich Wilhelm Jüncke (1842-1897) as the beginning of research into the reconstruction of the old musical inventory
Autorzy:
Walkusz, Marta
Kisilowska-Szurmińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314530.pdf
Data publikacji:
2023-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Jüncke Friedrich Wilhelm (1842–1897)
music collections
Library of the Stanisław Moniuszko Academy of Music in Gdańsk
provenance studies
Jüncke (1842–1897) Friedrich Wilhelm
zbiory muzyczne
Biblioteka Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
badania proweniencyjne
Opis:
This article attempts to determine the function of the discovered small collection of 19 pieces of music, owned by Friedrich Wilhelm Jüncke (1842-1897) stored in the Library of the Stanisław Moniuszko Academy of Music in Gdańsk. In the face of limited knowledge about the life of this merchant from Gdańsk, and then from Sopot, the discovery that, apart from numismatic items and so-called Gdansk door, he also collected musical items was a big surprise for the employees of the Art Inkubator, an institution that, since 2019, has been taking care of, e.g. Jüncke's villa and cherishes the memory of the former owner of the building. The musical and bibliological characteristics of the music prints showed that Jüncke gathered them for collecting rather than for utilitarian purposes. The provenance entries found in two prints prove that Jüncke was not their first owner. In addition, the entries found in the next five prints may prove that after Jüncke's death some items were in the possession of the Gdańsk NSDAP, and after the war they ended up in the aMuz Library. Undoubtedly, finding this small book collection contributes to supplementing the information about Jüncke and - indirectly - to expanding knowledge about the musical culture of Gdańsk in the period 1939-1945.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2023, 17, 3; 471-494
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the studies on ‘degenerate art’ twenty years after the Washington conference. Szczecin’s case (Museum Der Stadt Stettin)
Ze studiów nad „sztuką zwyrodniałą” dwadzieścia lat po konferencji waszyngtońskiej. Przypadek Szczecina (Museum Der Stadt Stettin)
Autorzy:
Kacprzak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433340.pdf
Data publikacji:
2019-07-11
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
‘Entartete Kunst’
‘degenerate art’
Museum der Stadt Stettin
City Museum in Stettin
National Museum in Szczecin
provenance studies of museum exhibits
Washington Conference
„Entartete Kunst”
„sztuka zwyrodniała”
Muzeum Miejskie w Szczecinie
Muzeum Narodowe w Szczecinie
badania proweniencyjne muzealiów
Konferencja Waszyngtońska
Opis:
On 5 August 1937, fulfilling the orders of the Chairman of the Reich Chamber of Fine Arts (Reichskammer der bildenden Künste), a confiscation committee showed up at the City Museum in Stettin, and demanded to be presented by the Director of the institution the Museum’s collection in view of ‘degenerate art’. While ‘hunting’ for the Avant-garde and ‘purging museums’, the Nazis confiscated works that represented, e.g. Expressionism, Cubism, Bauhaus Constructivism, pieces manifesting the aesthetics of the New Objectivity, as well as other socially and politically ‘suspicious’ art works from the late Belle Époque, WWI, German Revolution of 1918–1919, or from Weimer Republic Modernism of the 1920s and 30s. The infamous Munich ‘Entartete Kunst’ Exhibition turned into a travelling propaganda display, presented in different variants at different venues. A three-week show (11 Jan.–5 Feb. 1939) was also held in Stettin, in the Landeshaus building (today housing the Municipality of Szczecin). Provenance studies: biographies of the existing works, often relocated, destroyed, or considered to have been lost, constitute an interesting input into the challenging chapter on German and European Avant-garde, Szczecin museology, and on Pomerania art collections. Side by side with the artists, it was museologists and art dealers who cocreated this Pomeranian history of art. The Szczecin State Archive contains a set of files related to ‘degenerate art’, revealing the mechanisms and the course of the ‘museum purge’ at the Stettin Stadtmuseum. The archival records of the National Museum in Szczecin feature fragments of inventory ledgers as well as books of acquisitions, which provide a particularly precious source of knowledge. The published catalogue of the works of ‘degenerate art’ from the Museum’s collections covering 1081 items has been created on the grounds of the above-mentioned archival records, for the first time juxtaposed, and cross-checked. The mutually matching traces of information from Polish and German archives constitute a good departure point for further more thorough studies.
Zgodnie z poleceniem prezesa Izby Sztuk Pięknych Rzeszy (Reichskammer der bildenden Künste), 5 sierpnia 1937 r. w Muzeum Miejskim w Szczecinie zjawiła się komisja konfiskacyjna, która poleciła dyrektorowi instytucji przedstawić sobie zbiory muzealne do sprawdzenia pod kątem dzieł „sztuki zwyrodniałej”. Podczas „polowania” na awangardę i akcji „oczyszczania muzeów” łupem nazistów padły dzieła obejmujące m.in. ekspresjonizm, kubizm, bauhausowski konstruktywizm, reprezentujące estetykę Nowej Rzeczowości oraz inne społecznie i politycznie „podejrzane” dzieła ze schyłku belle époque, okresu Wielkiej Wojny, rewolucji listopadowej czy moderny Republiki Weimarskiej lat 20. i 30. Słynna monachijska wystawa „Entartete Kunst” przekształciła się w propagandową, wędrowną ekspozycję, prezentowaną w rozmaitych wariantach w różnych miejscach. Trzytygodniowy pokaz (11.01–5.02.1939) odbył się także w Stettinie, w gmachu Landeshausu (obecnie Urzędu Miasta Szczecina). Studia proweniencyjne – biografie dzieł istniejących, często przemieszczonych, zniszczonych lub uznanych za zaginione – stanowią interesujący przyczynek do trudnego rozdziału historii niemieckiej i europejskiej awangardy, szczecińskiego muzealnictwa oraz pomorskich zbiorów sztuki. Obok artystów tę pomorską historię współtworzyli muzealnicy i marszandzi. W Archiwum Państwowym w Szczecinie zachował się zespół akt dotyczący „sztuki zwyrodniałej”, ujawniający mechanizmy działania oraz przebieg akcji „oczyszczania muzeów” w odniesieniu do dzieł ze zbiorów szczecińskiego Stadtmuseum. W zasobach archiwalnych Muzeum Narodowego w Szczecinie fragmentarycznie zachowały się dawne księgi inwentarzowe oraz księgi wpływów, które stanowią szczególnie cenne źródło wiedzy. Opublikowany katalog dzieł „sztuki zwyrodniałej” ze zbiorów tego muzeum, obejmujący 1081 pozycji katalogowych, powstał na podstawie – po raz pierwszy zestawionych ze sobą i „krzyżowo” zweryfikowanych – archiwaliów wspomnianych już polskich i niemieckich zasobów. Wzajemnie dopełniające się ślady informacji z polskich i niemieckich archiwów stanowią punkt wyjścia do dalszych szczegółowych studiów.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 126-142
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Willi Drost – ostatni dyrektor Stadtmuseum (muzeum miejskiego) w Gdańsku
Willi Drost: the last director of the Stadtmuseum (city museum) in Gdańsk
Autorzy:
Kramer-Galińska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432915.pdf
Data publikacji:
2019-07-11
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Wolne Miasto Gdańsk
Muzeum Miejskie w Gdańsku
Stadt - und Provinzialmuseum
Willi Drost (1892–1964)
narodowy socjalizm
straty wojenne
badania proweniencyjne
nazistowska grabież dzieł sztuki
Free City of Gdańsk
City Museum in Gdańsk
Stadt- und Provinzialmuseum
National Socialism
war losses
provenance studies
Nazi looting of artworks
Opis:
O ile historia Wolnego Miasta Gdańska (1920–1939) doczekała się w Polsce po 1989 r. wielu naukowych opracowań, o tyle działalność instytucji i osób – w szczególności gdańszczan narodowości niemieckiej, którzy odgrywali znaczącą rolę w życiu politycznym, kulturalnym, naukowym, oświatowym i duchowym Gdańska do 1945 r. – pozostaje w znacznej mierze ciągle nieopracowana. Taką postacią jest urodzony w tym mieście w 1892 r. Willi Drost. Po studiach oraz pracy naukowej w Lipsku, Marburgu, a także Kolonii i Królewcu powrócił w 1930 r. do Gdańska, gdzie powierzono mu posadę kustosza, następnie konserwatora zabytków Wolnego Miasta Gdańska, a od 1938 r. funkcję dyrektora Muzeum Miejskiego. Sprawował ją nieprzerwanie do 1945 roku. Od 1930 r. był także wykładowcą historii sztuki w Wyższej Szkole Technicznej (Technischer Hochschule), kustoszem Zbiorów Muzealnych całego obszaru Gdańsk – Prusy Zachodnie. Efektem pracy naukowej są jego liczne publikacje z zakresu teorii sztuki, malarstwa nowożytnego północnej Europy oraz sztuki Gdańska. Zasługą Drosta były prowadzone od 1934 r. prace inwentaryzacyjne zabytkowych kościołów gdańskich. Na podstawie zachowanych materiałów Drost opracował oraz opublikował w latach 1957–1964 5-tomową serię pt. Zabytki Sztuki Miasta Gdańska (Kunstdenkmäler der Stadt Danzig). W czasie II wojny światowej, wspólnie z prof. Erichem Volmarem, kierował akcją zabezpieczania i ewakuacji dzieł sztuki z Muzeum Miejskiego, Sali Czerwonej Ratusza, Dworu Artusa, Domu Uphagena, kościołów i innych obiektów zabytkowych. Bezpośrednio po jej zakończeniu Drost pozostał w Gdańsku i pomagał polskim historykom sztuki w odzyskaniu dzieł sztuki ukrytych w mieście i okolicach. Wiosną 1946 r. wyjechał do Niemiec i wykładał na uniwersytetach w Hamburgu oraz w Tybindze. Do końca życia pozostał propagatorem dziedzictwa kulturowego Gdańska. W uznaniu zasług uhonorowano Drosta licznymi nagrodami w Niemczech, a w 1992 r., w 100-lecie urodzin, odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową usytuowaną przed budynkiem dawnego Muzeum Miejskiego, a dziś Narodowego w Gdańsku. Artykuł ma przybliżyć działalność Drosta jako muzealnika oraz przypomnieć jego zasługi dla Gdańska.
As much as the history of the Free City of Danzig (1920–1939) has been dedicated numerous academic studies, the activity of its institutions and people, particularly Gdańsk residents of German nationality who played a significant role in the city’s political, cultural, scientific, educational, and spiritual life until 1945 has been hardly investigated. One of such individuals is Willi Drost born in Gdańsk in 1892. Following his studies and academic work in Leipzig, Marburg, Cologne, and Konigsberg, in 1930 he returned to Gdańsk, where he was offered the position of a custodian and later conservator of monuments of the Free City of Gdańsk; furthermore, as of 1938 he was appointed Director of the City Museum, which he remained uninterruptedly until 1945. Beginning from 1930, he was also professor of art history at the Technischer Hochschule, engineering university, as well as curator of Museum Collections for the whole region of Gdańsk – Western Prussia. His scholarly activity yielded numerous publications in art theory, North European modern painting, and Gdańsk art. Furthermore, Drost takes credit for the inventory of Gdańsk historic churches conducted from 1934 onwards. Resorting to the preserved materials, in 1957–1964, Drost published a 5-volume series titled Art Monuments of the City of Gdańsk (Kunstdenkmäler der Stadt Danzig). During WW II, together with Prof. Erich Volmar, he supervised the action of protecting and evacuating art works from the City Museum, Town Hall’s Red Room, Artus Manor, Uphagen’s House, as well as from churches and other historic facilities. Directly following the end of WW II, Drost stayed on in Gdańsk, helping Polish art historians to recover art works hidden in the city and its vicinity. Having left for Germany in the spring of 1946, he was professor at Hamburg and Tubingen universities. Until his last days he continued to promote the cultural heritage of Gdańsk. In recognition of his merits, Drost was honoured with numerous awards in Germany, while in 1992, on the 100th anniversary of his Birthday, a plaque commemorating him was unveiled in front of the building of the former City Museum (Stadtmuseum), today housing the National Museum in Gdańsk. The paper’s goal is to popularize Drost’s endeavours as a museologist, and to recall all he did for Gdańsk.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 108-120
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A knight in the service of art. Hanna Benesz in memoriam (1947–2019)
Rycerz na służbie sztuki. Wspomnienie o Hannie Benesz (1947–2019)
Autorzy:
Romanowska-Zadrożna, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932636.pdf
Data publikacji:
2021-03-17
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Hanna Benesz
Jan Białostocki
Maria Kluk
museum curator
museology
provenance studies
Netherlandish painting
Dutch painting
Flemish painting
Belgian painting
Abraham Janssens
Bernaert Rijckere
CODART
Order of Oranje-Nassau
muzealnik
muzealnictwo
badania proweniencyjne
Muzeum Narodowe w Warszawie
malarstwo niderlandzkie
malarstwo holenderskie
malarstwo flamandzkie
malarstwo belgijskie
Bernaert de Rijckere
order Oranje-Nassau
Opis:
Hanna Benesz graduated from the Institutes: of Art History and of Applied Linguistics at the University of Warsaw. Her whole career launched in 1975 remained inseparably connected with the National Museum in Warsaw, where she worked at the Gallery of European Art curating the Flemish and Dutch collections. She followed all the promotion steps: from assistant to curator. Benesz strongly believed that museum curator’s job was grounded in a perfect knowledge of the collection. Thanks to her research conducted into the paintings amassed in National Museum’s storerooms, she successfully attributed a substantial number of works and identified provenance of many. She studied iconography applying research methods worked out by iconology. Moreover, she focused on the paintings’ technical condition, this occasionally leading to spectacular ‘restorations’, e.g. the identification of a genuine work by Abraham Janssens (ca 1575–1632) the Lamentation of Christ in a forgotten work, previously considered to be a copy. Author and co-author of many exhibitions, she cooperated with museum curators around the world. Her exhibition on Baroque art reached as far as Japan. Benesz’s intention was not only to present the paintings from the National Museum’s collections through a direct contact of visitors with the works, but also in publications, mainly in English and online. As soon as she became curator, together with Maria Kluk she focused on working out the reasoned catalogue Early Netherlandish, Dutch, Flemish and Belgian Paintings 1494–1983 in the Collections of the National Museum in Warsaw and the Palace at Nieborów. Complete Illustrated Summary Catalogue, published in 2016. A year later, the Catalogue was honoured with the main prize in the Sybilla Competition in the category for publications, while the King of the Netherlands awarded Hanna Benesz with the chivalric Order of Orange-Nassau (Oranje-Nassau) of the 5th grade; she was decorated with it by the Ambassador of the Kingdom of the Netherlands during the 20th CODART Congress held at the Warsaw Łazienki Palace. Not only was Hanna Benesz an outstanding museum curator and scholar, but also a trusted friend and a warm empathetic person, sensitive to other people’s misfortunes.
Hanna Benesz była absolwentką Instytutów: Historii Sztuki oraz Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. Całe swoje życie zawodowe od 1975 r. związała z Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym pracowała w Galerii Sztuki Europejskiej opiekując się kolekcją sztuki flamandzkiej i holenderskiej. Przeszła wszystkie szczeble kariery od asystenta do kustosza. Uważała, że podstawą działań muzealnika jest doskonała znajomość kolekcji. Dzięki badaniom prowadzonym nad obrazami zgromadzonymi w magazynach MNW w przypadku dużej liczby dzieł ustaliła ich atrybucję i proweniencję. Badała ikonografię stosując metody badawcze wypracowane przez ikonologię. Zwracała uwagę na stan techniczny obrazów, dzięki czemu dochodziło do tak spektakularnych „przywróceń”, jak odkrycie – w obrazie zapomnianym i uważanym za kopię – autentycznego dzieła Opłakiwanie Chrystusa Abrahama Janssensa (ok. 1575–1632). Była autorką i współautorką wielu wystaw. Współpracowała z muzealnikami z całego świata. Z wystawą o sztuce baroku dotarła nawet do Japonii. Obrazy z kolekcji MNW starała się prezentować nie tylko poprzez kontakt widzów z dziełami sztuki, ale także przez publikacje, i to głównie anglojęzyczne, oraz internet. Od momentu gdy została kustoszem, rozpoczęła wraz z Marią Kluk opracowywanie katalogu rozumowanego Early Netherlandish, Dutch, Flemish and Belgian Paintings 1494–1983 in the Collections of the National Museum in Warsaw and the Palace at Nieborów. Complete Illustrated Summary Catalogue, który ukazał się w 2016 roku. Rok później został uhonorowany główną nagrodą w konkursie „Sybilli” w dziedzinie „Publikacje”, a król Niderlandów przyznał Hannie Benesz rycerski order Oranje- -Nassau V klasy. Dekoracji nim dokonał ambasador Królestwa Niderlandów podczas 20. kongresu CODART w pałacu łazienkowskim w Warszawie. Hanna Benesz była nie tylko wspaniałym muzealnikiem i naukowcem, ale też wypróbowanym przyjacielem i człowiekiem niezwykle ciepłym, wrażliwym na krzywdy bliźnich.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 13-22
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the collection of the Polish musicologist Aleksander Poliński: On the provenance of two lute tablature manuscripts held in the Bibliothèque nationale in Paris
Z księgozbioru Aleksandra Polińskiego. O proweniencji dwóch rękopiśmiennych tabulatur lutniowych z Biblioteki Narodowej w Paryżu
Autorzy:
Joachimiak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28877364.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Aleksander Poliński
tabulatury lutniowe
polonica w Paryżu
teki Polińskiego
proweniencja muzykaliów
muzyka lutniowa
badania źródłowe
source studies
lute music
lute tablatures
polonica in Paris
Poliński’s files
musical sources provenance
Opis:
The presented research results concerning the music collection of Professor Aleksander Poliński (the author of a book Dzieje muzyki polskiej w zarysie [An outline history of Polish music], Lviv 1907), specifically lute tablature manuscripts from the seventeenth and eighteenth centuries (Paris, Bibliothéque Nationale: Rès. Vmc. ms. 61 and Rès. Vma. ms. 1213), provide information that enables us not only to learn of their complicated history but also to indicate another source from this collection. Inscriptions written in Polish confirm that we are dealing with manuscripts which previously belonged to this collection. The materials and information revealing what sources he had at his disposal when preparing, for example, his monography on Polish music are still very valuable.
Artykuł dotyczy prywatnej kolekcji źródeł muzycznych Aleksandra Polińskiego, autora książki Dzieje muzyki polskiej w zarysie (Lwów 1907). Poliński wymienia w niej dużą liczbę źródeł, które w większości znajdowały się w jego posiadaniu. Pośród tych materiałów wyraźnie przeważały muzyczne polonica. W październiku 1944 r. w Warszawie kolekcja spłonęła, przez co obecnie nie ma już dostępu do tych zbiorów. Istnieją natomiast wyjątki w postaci odpisów, a na szczególną uwagę zasługują źródła, które w wyniku różnych splotów wydarzeń ocalały. Należy do nich rękopis tabulatury lutniowej przechowywany obecnie w Bibliotece Narodowej w Paryżu w dziale zbiorów specjalnych pod sygnaturą Rès. Vmc. ms. 61. Zawiera charakterystyczny stempel, który stał się podstawą wskazania przynależności do zbiorów Polińskiego. W tej samej bibliotece zachowany jest również inny rękopis tabulatury lutniowej, przechowywany pod sygnaturą Rès. Vma. ms. 1213, określany potocznie w literaturze przedmiotu jako „Weiss. à Rome” (dotyczy on pobytu jednego z najsłynniejszych lutnistów doby baroku S.L. Weissa, który dzięki polskiemu królewiczowi Aleksandrowi Sobieskiemu wyjechał ze Śląska i w l. 1710–14 przebywał w „rzymskiej Arkadii” wdowy po królu Janie III Sobieskim, Marii Kazimiery Sobieskiej). Autor artykułu wskazuje argumenty przemawiające za tym, że jest to drugi zachowany rękopis tabulatury lutniowej pochodzący również z dawnej kolekcji Polińskiego, czego w historiografii muzycznej dotychczas zupełnie nie brano pod uwagę.
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 3; 18-33
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies