Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "property right" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 72
Tytuł:
Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 maja 2023 r., sygn. akt P 12/18
Gloss to the Judgment of the Constitutional Tribunal of May 11, 2023, file ref. no. P 12/18
Autorzy:
Mijal, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27177723.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucyjne prawo własności
gminna ewidencja zabytków
skuteczna gwarancja ochrony prawnej właściciela nieruchomości
constitutional property right
municipal register of monuments
effective guarantee of legal protection for the real estate owner
Opis:
The subject of the judgment of the Constitutional Tribunal of May 11, 2023 was the assessment of the compliance with the Constitution of the Republic of Poland of the provision of Art. 22 sec. 5 point 3 of the Act of July 23, 2003 on the protection and care of monuments. The regulation in question limited the ownership right to real estate by allowing it to be included as a monument in the municipal register of monuments. This occurred without providing the owner with a guarantee of legal protection against such a restriction. The Tribunal – finding this provision inconsistent with the Constitution – stated that it was not necessary to protect the public interest, and the effects of its application were not in proportion to the burdens imposed on property owners. The judgment of the Constitutional Tribunal therefore resolved a key issue, deciding on the need to provide the property owner with an effective guarantee of legal protection against such a restriction.
Przedmiotem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 maja 2023 r. była ocena zgodności z Konstytucją RP przepisu art. 22 ust. 5 pkt 3 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Przedmiotowa regulacja ograniczała prawo własności nieruchomości poprzez dopuszczenie jej ujęcia jako zabytku w gminnej ewidencji zabytków. Następowało to bez zapewnienia właścicielowi gwarancji ochrony prawnej przed dokonaniem takiego ograniczenia. Trybunał – uznając ów przepis za niezgodny z ustawą zasadniczą – wskazał, że nie jest niezbędny do ochrony interesu publicznego, a efekty jego zastosowania nie pozostają w dopuszczalnej proporcji do ciężarów nakładanych na właścicieli nieruchomości. Wyrok TK rozstrzygnął zatem kluczową kwestię, przesądzając o konieczności udzielenia właścicielowi nieruchomości skutecznej gwarancji ochrony prawnej przed dokonaniem takiego ograniczenia.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 6(76); 437-446
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjna regulacja instytucji wywłaszczenia w Polsce – konstytucyjne warunki dopuszczalności wywłaszczenia
Constitutional regulation of the institution of expropriation in Poland – constitutional conditions of admissibility of expropriation
Autorzy:
Kościelniak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/8908622.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
wywłaszczenie
konstytucyjne pojęcie wywłaszczenia
ograniczenie prawa własności na cele publiczne
konstytutywne elementy instytucji wywłaszczenia
expropriation
constitutional concept of expropriation
limitation of property right for public purposes
constitutive elements of the institution of expropriation
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie problematyki regulacji instytucji wywłaszczenia w Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. Instytucja wywłaszczenia znana jest od dawna zarówno prawu administracyjnemu, jak i cywilnemu, natomiast przedmiotem zainteresowania konstytucjonalistów zasadniczo stała się w momencie jej wprowadzenia do postanowień ustawy zasadniczej. Z uwagi na złożoność zagadnienia praca została podzielona na trzy części. W pierwszej części pracy autor przeprowadził analizę procesu konstytucjonalizacji tej instytucji w polskim porządku prawnym oraz dokonał selektywnej analizy konstytucyjnych regulacji instytucji wywłaszczenia w niektórych współczesnych państwach, głównie europejskich oraz w USA. W drugiej części została podjęta próba zdefiniowania konstytucyjnego pojęcia wywłaszczenia. Jednocześnie przyjęcie założenia, zgodnie z którym definicja danego pojęcia prawnego powinna opisywać konstytutywne elementy instytucji określanej tym pojęciem, umożliwiło scharakteryzowanie samego wywłaszczenia. Niniejsza, trzecia, a zarazem ostatnia, część pracy koncentruje się na analizie konstytucyjnych warunków dopuszczalności instytucji wywłaszczenia. Zawiera ona również konkluzje podsumowujące i jednocześnie wieńczące całość przeprowadzonych badań.
The purpose of this paper is to present the problem of regulation of the institution of expropriation in the Constitution of the Republic of Poland of 2 April 1997. This institution has long been known to both administrative and civil law. On the other hand, the object of interest of constitutionalists is essentially from its introduction to the provisions of the Basic Law. Due to the complexity of the paper, it has been divided into three parts. In its first part the author analyzed the process of constitutionalization of this institution in the Polish legal system, and made a selective analysis of the constitutional regulations of the institution of expropriation in some contemporary states, mainly European and in the USA. In the second part of the paper an attempt was made to define the constitutional notion of expropriation. At the same time, the assumption that the definition of a given legal concept should describe the constitutive elements of the institution defined by this concept made it possible to characterise expropriation itself. This third and final part of the paper will focus on the analysis of the constitutional conditions of admissibility of the institution of expropriation. It will also contain conclusions summarizing and concluding the whole research conducted.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2023, 32, 1; 211-237
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2021 r., w sprawie III KK 561/19
Gloss on the Supreme Court judgment of 3 February 2021, III KK 561/19
Autorzy:
Gałązka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200515.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
przywłaszczenie
przywłaszczenie prawa majątkowego
prawnokarna ochrona współwłasności
przestępstwa przeciwko mieniu
misappropriation
misappropriation of property right
criminal law protection of co-ownership
offences against property
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest krytyczna glosa do wyroku, w którym Sąd Najwyższy uznał bezprawne dyspozycje rzeczą wspólną dokonane przez współwłaściciela za przywłaszczenie cudzej rzeczy. Stanowisko to trudno zaaprobować, ponieważ opiera się ono na szeroko przyjętej, ale błędnej wykładni pojęcia cudzej rzeczy, uznając ją za cudzą wobec współwłaściciela. Opisane zachowanie wyczerpuje raczej znamiona przywłaszczenia prawa majątkowego w postaci uprawnień do rzeczy przysługujących drugiemu ze współwłaścicieli.W swojej argumentacji SN częściowo oparł się na racjach uzasadniających tę ostatnią kwalifikację prawną, jednakże nie wyciągnął z nich właściwych wniosków i nie zdecydował się na odstąpienie od poglądu przeważającego w orzecznictwie.
The paper presents the critical commentary on the judgment, in which the Supreme Court classified unlawfull disposals of a co-owned item commited by a co-owner as misappropriation of someone else’s movable item. The legal assessment carried out by the Supreme Court can hardly be approved, as it is based on a widespread and yet incorrect interpretation of the concept of someone else’s item, considering it to be someone else’s property in relation to its co-owner. The behaviour in question fulfils rather the features of misappropriation of property right in the form of another co-owner’s participation in co-ownership. The Supreme Courtpartially based its assessment on the reasons justifying the latter legal qualification, however did not draw proper conclusions therefrom and did not decide to depart from the dominant case-law opinion.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 4; 189-202
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do fotografowania zabytków jako forma korzystania z prawa do dziedzictwa kulturowego. Zakres swobody i ograniczenia
Right to photograph monuments as a form of exercising the right to cultural heritage: scope of freedom and constraints
Autorzy:
Kowalski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171905.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
prawo do dziedzictwa
prawo do fotografowania
zabytek
własność
autorskie prawa majątkowe
right to heritage
right to photograph
monument
property
copyright
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza prawa do fotografowania zabytków, a szczególna uwaga poświęcona jest zakresowi swobody korzystania z niego i jego niezbędnym ograniczeniom. Zdaniem autora jest to forma korzystania z prawa do dziedzictwa kulturowego, które nie ma jednak charakteru absolutnego. W takim stanie prawnym powstaje zatem pytanie, na czym te ograniczenia polegają i jaka jest ich formalna podstawa. Odpowiadając na nie, autor wywodzi, że z jednej strony ich źródłem jest prawo własności zabytku, obejmujące także wyłączność komercyjnego korzystania z jego wyglądu, z drugiej zaś pozostające w mocy autorskie prawa majątkowe, przysługujące np. twórcom dzieł architektury współczesnej, stanowiącej już chronione dziedzictwo kulturowe. Szczegółową analizę treści tych uprawnień podsumowuje wniosek, w myśl którego stanowią one usprawiedliwioną podstawę uzasadniającą wynikające z nich ograniczenia prawa do fotografowania zabytków jako jednej z form prawa do korzystania z dziedzictwa.
The subject of this paper is an analysis of the right to photograph monuments, and particular attention is paid to the extent of the freedom to exercise it and its necessary restrictions. In the author’s view, this is a form of exercise of the right to cultural heritage, which is nevertheless not absolute. In such a legal situation, the question therefore arises as to what these limitations consist of and what is their formal basis. Answering this question, the author deduces that their source is, on the one hand, the ownership right to the monument, including the exclusivity of the commercial use of its appearance, and on the other hand, the residual author’s economic rights to which e.g., authors of works of contemporary architecture, which already constitute protected cultural heritage, are entitled. A detailed analysis of the content of these rights is summarized by the conclusion that they constitute a justifiable basis justifying the resulting restrictions on the right to photograph monuments as one of the forms of the right to enjoy heritage.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 71; 182--192
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skutki prawne w podatku od towarów i usług przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności w świetle wyroku TSUE z dnia 25 lutego 2021 r. w sprawie Gmina Wrocław przeciwko Dyrektorowi KIS, C-604/19
Правовые последствия налога на добавленную стоимость от преобразования вечного пользования в право собственности в свете решения Суда Европейского Союза от 25 февраля 2021 года, Гмина Вроцлав против директора Национальной налоговой информации (KIS), C-604/19
Правові наслідки перетворення безстрокового користування у правi власності на податок на товари та послуги згідно рішення ТСЄС від 25 лютого 2021 р., C-604/19, Вроцлавська громада проти директора КІС
Legal effects in the Value Added Tax of the transformation of perpetual usufruct into ownership in the light of the judgment of the CJEU of 25 February 2021, Municipality of Wrocław against the Director of KIS, C-604/19
Autorzy:
Kopyściańska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090158.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ПДВ
податок на товари та послуги, oплатa за перетворення
безстрокове користування
право власності
ТСŞŃ
преюдиціальне питання
НДС
налог на добавленную стоимость
«преобразовательный сбор»
вечное пользование
право собственности
Суд Европейского Союза
преюдициальный вопрос
VAT
podatek od towarów i usług
opłata przekształceniowa
użytkowanie wieczyste
prawo własności
TSUE
pytanie prejudycjalne
tax on goods and services
transformation fee
annual perpetual usufruct fee
property right
CJEU
question for a preliminary ruling
Opis:
W dniu 5 października 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. Na mocy powołanej ustawy z dniem 1 stycznia 2019 r. m.in. gminy przestały być właścicielami gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, które pozostawały w użytkowaniu wieczystym, a dotychczasowi użytkownicy wieczyści stali się z mocy prawa właścicielami przedmiotowych gruntów. Z tytułu przekształcenia, nowi właściciele nieruchomości zobowiązani zostali do ponoszenia tzw. „opłaty przekształceniowej”, wnoszonej do 31 marca każdego roku przez okres 20 lat, licząc od dnia przekształcenia, lub w postaci określonej opłaty jednorazowej. Na tle tak zmienionej regulacji prawnej pojawiło się zasadnicze pytanie, czy przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości z mocy prawa, takie jak w okolicznościach przedmiotowej sprawy, stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. a w zw. z art. 2 ust. 1 lit. a dyrektywy 2006/112/WE.  
5 жовтня 2018 року набув чинності Закон від 20 липня 2018 року про перетворення права безстрокового користування земельною ділянкою, забудованою для житла, у право власності на цю земельну ділянку. Відповідно до Закону з 01 січня 2019 р. в т.ч. громади  перестали бути власниками земель, забудовуваних для житлових потреб, які залишалися у безстроковому користуванні, а існуючі постійні користувачі стали за законом власниками цієї землі. У зв’язку з перетворенням нові власники майна були зобов’язані нести т. зв «Оплати за перетворення», що сплачується до 31 березня кожного року протягом 20 років від дати конвертації, або у вигляді окремої одноразової плати. З огляду на змінене правове регулювання виникло принципове питання, чи є перетворення права безстрокового користування нерухомим майном у право власності на нерухоме майно в силу закону, як, наприклад, у даному випадку, постачанням товарів у розумінні ст. 14 абзац. 2 літ. а) у зв'язку зі ст. 2 абзац.1 літ. а) Директиви 2006/112.
5 октября 2018 года вступил в силу Закон от 20 июля 2018 года о преобразовании права вечного пользования землей, застроенной для жилищного строительства, в право собственности на такую землю. В соответствии с этим законом с 1 января 2019 года, в частности, муниципалитеты перестают быть собственниками земли, застроенной для жилищного строительства, которая оставалась в вечном пользовании, а предыдущие владельцы вечного пользования становятся собственниками данной земли по закону. В связи с преобразованием новые владельцы недвижимости обязаны уплатить так называемый «преобразовательный сбор», подлежащий уплате до 31 марта каждого года в течение 20 лет, начиная с даты преобразования, или в виде определенного единоразового сбора. На фоне измененного таким образом правового регулирования возник фундаментальный вопрос о том, является ли преобразование права вечного пользования в право собственности на недвижимое имущество по закону (как в обстоятельствах данного дела) реализацией товаров в понимании Статьи 14(2)(a) в сочетании со Статьей 2(1)(a) Директивы 2006/112.
On 5 October 2018, the Act of 20 July 2018 on the transformation of the right of perpetual usufruct of land developed for housing purposes into the ownership right to this land entered into force. Pursuant to the Act, as of 1 January 2019, the commune and other entities ceased to be the owners of land developed for residential purposes, which remained in perpetual usufruct, and the existing perpetual usufructuaries became, by operation of law, the owners of the land in question. Due to the transformation, the new property owners were obliged to pay the so-called “conversion fee”, payable by 31 March of each year for a period of 20 years from the date of conversion or as a specific one-off fee. In view of the amended legal regulation, a fundamental question. arose whether the conversion of the right of perpetual usufruct into the right of ownership of real estate by operation of law, such as in the circumstances of the case at hand, constitutes a supply of goods within the meaning of Article 14 (2) (a) in conjunction with Article 2 (1) (a) of Directive 2006/112/WE.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 201-212
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedzenie służebności przesyłu
Autorzy:
Ślusarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081499.pdf
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
zasiedzenie
służebność przesyłu
dobra wiara
nieruchomość
domniemanie prawne
kodeks cywilny
right of prescription
transmission line easement
good faith
property
presumption of law
civil code
Opis:
Tematem pracy jest możliwość zasiedzenia służebności przesyłu – instytucji, która została wprowadzona do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 r. Na podstawie przeprowadzonej analizy piśmiennictwa prawniczego jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego został wyprowadzony wniosek, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu poprzez stosowanie odesłań do innych przepisów prawnych zdefiniowanych w kodeksie cywilnym. Kolejnym wnioskiem wysuwającym się z niniejszej pracy jest możliwość rekonstrukcji przesłanek zasiedzenia służebności przesyłu, w zakresie których następuje odesłanie do przepisów o zasiedzeniu nieruchomości i służebności gruntowej, w związku z czym należy wyodrębnić trzy przesłanki pojmowane jako podstawy zasiedzenia służebności przesyłu, mianowicie: posiadanie służebności, korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia oraz upływ czasu. Ostatnim wnioskiem jest pogląd, że pomimo sporu w doktrynie prawniczej możliwe jest zaliczenie okresu posiadania służebności przed 3 sierpnia 2008 r. do okresu posiadania służebności przesyłu następującego po tym dniu i skrócenie przez to terminu zasiedzenia służebności przesyłu o ten okres. Temat pracy zasługuje również na szczególną uwagę, gdyż wiele rozwiązań prawnych mających zastosowanie do zasiedzenia służebności gruntowej, zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu lub zasiedzenia nieruchomości znalazło odzwierciedlenie w rozważaniach prawnych wykształconych przez doktrynę i orzecznictwo, a odnoszących się do możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przy jednoczesnym pominięciu takiej możliwości przez ustawodawcę w przepisach prawa cywilnego.
The topic of this study is the possibility of acquisitive prescription of transmission easement, an institution that was implemented into Polish law on 3 August 2008. On the basis of the analysis of the legal literature and the Supreme Court jurisprudence it has been concluded that it is possible to acquire the transmission easement by using legal references to other legal regulations defined in the civil code. Another conclusion that can be drawn from this work is that it is possible to reconstruct the prerequisites for the power of way easement acquisitions, within the scope of which reference is made to the provisions on the acquisitions of real estate and land easement. As a result, three prerequisites should be distinguished as the basis for the power of way easement acquisitions, specifically: the possession of the easement, the use of a permanent and visible facility and the passage of time. The last conclusion is the view that, despite the dispute in legal doctrine, it is possible to include the period of possession of the easement before August 3, 2008, to the period of possession of the transmission easement following that date and consequently to reduce the term of the transmission easement prescription by that period. The subject of this paper deserves special attention because many legal solutions applicable to the preservation of the easement of land, the preservation of the easement of land with the content corresponding to the transmission easement or the preservation of real estate are reflected in the legal considerations developed by the legal doctrine and the jurisprudence and referring to the possibility of the preservation of the transmission easement while omitting such a possibility by the legislator in the provisions of civil law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2022, 1, 42; 9-27
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedzenie służebności przesyłu
Prescription of transmission service easement
Autorzy:
Ślusarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145225.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
zasiedzenie
służebność przesyłu
dobra wiara
nieruchomość
domniemanie
prawne
kodeks cywilny
right of prescription
transmission line easement
good faith
property
presumption of law
civil code
Opis:
Tematem pracy jest możliwość zasiedzenia służebności przesyłu – instytucji, która została wprowadzona do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 r. Na podstawie przeprowadzonej analizy piśmiennictwa prawniczego jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego został wyprowadzony wniosek, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu poprzez stosowanie odesłań do innych przepisów prawnych zdefiniowanych w kodeksie cywilnym. Kolejnym wnioskiem wysuwającym się z niniejszej pracy jest możliwość rekonstrukcji przesłanek zasiedzenia służebności przesyłu, w zakresie których następuje odesłanie do przepisów o zasiedzeniu nieruchomości i służebności gruntowej, w związku z czym należy wyodrębnić trzy przesłanki pojmowane jako podstawy zasiedzenia służebności przesyłu, mianowicie: posiadanie służebności, korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia oraz upływ czasu. Ostatnim wnioskiem jest pogląd, że pomimo sporu w doktrynie prawniczej możliwe jest zaliczenie okresu posiadania służebności przed 3 sierpnia 2008 r. do okresu posiadania służebności przesyłu następującego po tym dniu i skrócenie przez to terminu zasiedzenia służebności przesyłu o ten okres. Temat pracy zasługuje również na szczególną uwagę, gdyż wiele rozwiązań prawnych mających zastosowanie do zasiedzenia służebności gruntowej, zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu lub zasiedzenia nieruchomości znalazło odzwierciedlenie w rozważaniach prawnych wykształconych przez doktrynę i orzecznictwo, a odnoszących się do możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przy jednoczesnym pominięciu takiej możliwości przez ustawodawcę w przepisach prawa cywilnego.
The topic of this study is the possibility of acquisitive prescription of transmission easement, an institution that was implemented into Polish law on 3 August 2008. On the basis of the analysis of the legal literature and the Supreme Court jurisprudence it has been concluded that it is possible to acquire the transmission easement by using legal references to other legal regulations defined in the civil code. Another conclusion that can be drawn from this work is that it is possible to reconstruct the prerequisites for the power of way easement acquisitions, within the scope of which reference is made to the provisions on the acquisitions of real estate and land easement. As a result, three prerequisites should be distinguished as the basis for the power of way easement acquisitions, specifically: the possession of the easement, the use of a permanent and visible facility and the passage of time. The last conclusion is the view that, despite the dispute in legal doctrine, it is possible to include the period of possession of the easement before August 3, 2008, to the period of possession of the transmission easement following that date and consequently to reduce the term of the transmission easement prescription by that period. The subject of this paper deserves special attention because many legal solutions applicable to the preservation of the easement of land, the preservation of the easement of land with the content corresponding to the transmission easement or the preservation of real estate are reflected in the legal considerations developed by the legal doctrine and the jurisprudence and referring to the possibility of the preservation of the transmission easement while omitting such a possibility by the legislator in the provisions of civil law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2022, 1, 42; 9-27
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Актуальна проблематика реалізації спадкових прав
Current Problems of Inheritance Rights Realization
Autorzy:
Косяченко (Kosiachenko), Ксенія (Kseniia)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185492.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
спадок
спадкоємець
спадкодавець
спадкові відносини
презумпція прийняття спадщини
право на спадкування
заява про прийняття спадщини
спадкове майно
прийняття спадщини
відмова від
спадщини
поділ спадщини
перерозподіл спадщини
inheritance
heir
testator
inheritance relations
presumption of acceptance of inheritance
right to inheritance
application for acceptance of inheritance
inherited property
acceptance of inheritance
renunciation of inheritance
division of inheritance
redistribution of heritage
Opis:
This scientific article examines current practical and theoretical issues related to the exercise of the right to inherit. Particular attention is paid to the study of the development of legal bases and research on the exercise of the right to inheritance. The exercise of the right to inherit is considered as a complex concept that provides ways to exercise the right to inherit, reflecting the dynamics of inheritance and deepening the relationship between the rules of substantive and procedural law. This article focuses on the study of ways to exercise the right to inherit. The peculiarities of the procedure for exercising the right to inherit by submitting an application for acceptance of the inheritance, by applying to notaries, are analyzed. Particular attention is paid to the need to distinguish between the legal nature of the application for a certificate of inheritance and the application for acceptance of the inheritance. The article defines the essence and purpose of establishing the conditions and forms of inheritance, as well as the types and procedure for refusing to accept the inheritance. It is emphasized that established by the Civil Code of Ukraine, that the forms and conditions of acceptance of inheritance to protect the rights and legitimate interests of heirs, and do not provide an alternative method of acceptance of inheritance. Particular attention is also paid to the exercise of the right to renounce the inheritance by the heirs, who are subject to the presumption of acceptance of the inheritance. Through scientific analysis of judicial and notarial practice concerning the adoption of measures for the protection of hereditary property, which is in the individual legal orders of an individual, it is argued that in the case of storage of property in a bank safe there is no purpose to perform this notarial act. The legal nature of the term for acceptance of the inheritance is determined, and the legal consequences of missing the term for acceptance of the inheritance are clarified. The procedure and grounds for division (allocation) and redistribution of inheritance are revealed. As a result of the analysis of judicial and notarial practice, a number of proposals were developed to improve notarial proceedings in inheritance cases, including inheritance, consent of heirs who inherited, acceptance of inheritance by heir who missed the deadline for acceptance of inheritance, withdrawal of applications for inheritance and renunciation of inheritance. On the basis of this study, some theoretical conclusions and proposals for improving the current legislation have been formulated.
У цій науковій статті досліджено актуальні практичні й теоретичні проблеми, пов’язані із здійсненням права на спадкування. Окрему увагу приділено дослідженню розвитку правових засад та наукових досліджень здійснення права на спадкування. Здійснення права на спадкування розглядаємо як комплексне поняття, що передбачає способи реалізації права на спадкування, відображаючи динаміку спадкових правовідносин та поглиблюючи зв’язок між нормами матеріального та процесуального права. Значну увагу відведено дослідженню способів здійснення права на спадкування. Проаналізовано особливості процедури здійснення права на спадкування шляхом подання заяви про прийняття спадщини, за допомогою звернення в нотаріальні органи. Окрему увагу приділено потребі розмежувати правову природу заяви про видачу свідоцтва про право на спадщину та заяви про прийняття спадщини. У статті визначено сутність та мету встановлення умов і форм прийняття спадщини, а також види та порядок відмови від прийняття спадщини. Акцентовано, що Цивільним кодексом України встановлено форми та умови прийняття спадщини для охорони прав та законних інтересів спадкоємців і не передбачено альтернативних способів прийняття спадщини. Звернено увагу також на реалізацію права на відмову від спадщини спадкоємцями, на яких поширюється дія презумпції прийняття спадщини. Шляхом наукового аналізу судової та нотаріальної практики, яка стосується вжиття заходів щодо охорони спадкового майна, що перебуває в індивідуальних правових розпорядженнях фізичної особи, аргументовано, що в разі зберігання майна в банківському сейфі відсутня мета вчинення цієї нотаріальної дії. Визначено юридичну природу терміну для прийняття спадщини, а також з’ясовано правові наслідки пропущення терміну для прийняття спадщини. Розкрито порядок та підстави поділу (виділу) та перерозподілу спадщини. У результаті аналізу судової та нотаріальної практики розроблено низку пропозицій щодо вдосконалення нотаріального провадження в спадкових справах, зокрема в частині прийняття спадщини, надання згоди спадкоємцями, які прийняли спадщину, на прийняття спадщини спадкоємцем, який пропустив термін для прийняття спадщини, відкликання заяв про прийняття спадщини та відмову від спадщини. На основі проведеного дослідження сформульовано певні теоретичні висновки й пропозиції щодо вдосконалення норм чинного законодавства.
Źródło:
Copernicus Political and Legal Studies; 2022, 3; 94-100
2720-6998
Pojawia się w:
Copernicus Political and Legal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Забезпечувальні речові права: юридична природа, функції, види
Security Proprietary Rights: Legal Nature, Functions, Types
Autorzy:
Ільків (Ilkiv), Олег (Oleh)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185493.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
забезпечувальні права
речові права
виконання зобов’язань
застава
притримання
право
слідування
security rights
property rights
fulfillment of
engagement
pledge
retention
right of succession
Opis:
The article is devoted to the study of security proprietary rights to ensure the fulfillment of engagements. The institute of security rights, its regulation under the current legislation of Ukraine and individual countries is analyzed. The legal nature and specific features are determined, the functional load of the methods of ensuring the fulfillment of engagements is clarified and the characteristics of the engagement-legal and real-legal types of security are characterized. Material security encumbrances on the debtor’s property rights, resulting in the „right of succession”, which is to accompany the encumbrance on the thing in the event of its transfer to other owners. The elements of the binding legal relationship are described. Civil turnover requires an effective system of precautionary measures of both binding and substantive nature, due to the need for legal remedies aimed at the proper performance of the parties to their contractual engagements. Along with the engagements, an important place is occupied by the material types of securing contractual engagements, where their main purpose is to give the creditor confidence in the satisfaction of their property interests in case of non-performance or improper performance of engagement by the counterparty. The grounds for the right of the creditor to satisfy property claims on the subject of material security are investigated. A pledge or mortgage may arise on the basis of a contract, law or court decision. The creditor’s claims on the mortgaged property can be satisfied in several ways: foreclosure on the mortgaged property through its sale or transfer of ownership of the mortgaged property in case of default by the debtor of the engagement secured by the pledge. The right of retention is considered, which is realized through the incentive of the debtor to fulfill the engagement by lawful possession of the thing by the creditor until the proper performance of the engagement by the debtor. The right of retention as a form of ensuring the proper performance of an engagement is included in the provisions governing the performance of certain contracts, including contract type, provision of services, commissions, etc. Security rights arise before the breach of the engagement and depend on the proper performance of the contractual engagement. The collateral gives the creditor the right to receive property satisfaction from the subject of collateral in case of non-performance of the engagement due to the debtor’s fault. The analysis and brief description of the types of security property rights is carried out. Theoretical conclusions on the researched questions directed on improvement of regulation of the security rights in the civil legislation of Ukraine are formulated.
Статтю присвячено дослідженню забезпечувальних речових прав щодо гарантування виконання зобов’язань. Проаналізовано інститут забезпечувальних прав, його регулювання за чинним законодавством України та деяких інших країн. Визначено правову природу та специфічні ознаки, з’ясовано функціональне навантаження способів забезпечення виконання зобов’язань та здійснено характеристику зобов’язально-правових та речово-правових видів забезпечення. Речові забезпечувальні засоби обтяжують право власності боржника, наслідком чого виникає «право слідування», яке полягає в супроводі обтяження на річ у разі її переходу до інших власників. Здійснено характеристику елементів зобов’язального правовідношення. Досліджено підстави виникнення права на задоволення кредитором майнових вимог з предмету речового забезпечення. Цивільний оборот вимагає ефективної системи забезпечувальних заходів зобов’язально-правового і речово-правового характеру, що зумовлено потребою наявності правових засобів, спрямованих на належне виконання сторонами своїх договірних зобов’язань. Поряд із зобов’язальними важливе місце посідають речові види забезпечення договірних зобов’язань, основною метою яких є створення у кредитора впевненості в задоволенні своїх майнових інтересів у разі невиконання або неналежного виконання зобов’язання контрагентом. Проведено аналіз та коротку характеристику видів забезпечувальних речових прав. Застава або іпотека може виникати на підставі договору, закону чи рішення суду. Задоволення вимог кредитора із заставленого майна може здійснюватися кількома способами: звернення стягнення на заставлене майно шляхом його реалізації або переходу права власності на заставлене майно в разі невиконання боржником зобов’язання, забезпеченого заставою. Розглянуто право притримання, яке реалізується через стимулювання боржника до виконання зобов’язання шляхом правомірного володіння річчю кредитором до моменту належного виконання обов’язку боржником. Право притримання як вид забезпечення належного виконання зобов’язання належить до положень, що регулюють виконання деяких договорів, зокрема підрядного типу, надання послуг, комісії тощо. Забезпечувальні речові права виникають до порушення зобов’язання і узалежнені від належного виконання договірного зобов’язання. Речове забезпечення надає кредиторові право отримати майнове задоволення з предмету забезпечення в разі невиконання зобов’язання з вини боржника. Сформульовано теоретичні висновки з досліджених питань, спрямовані на вдосконалення регулювання забезпечувальних прав у цивільному законодавстві України.
Źródło:
Copernicus Political and Legal Studies; 2022, 3; 101-108
2720-6998
Pojawia się w:
Copernicus Political and Legal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota wolności i praw w wybranym orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego dotyczącym prawa własności
The essence of freedoms and rights in the selected jurisprudence of the Constitutional Tribunal concerning the right to property
Autorzy:
Kielin-Maziarz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929068.pdf
Data publikacji:
2021-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
istota prawa
własność
orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego
zasiedzenie
the essence of the law
property
the case-law of the Constitutional Tribunal
the right of prescription
Opis:
Koncepcja istoty wolności i praw kształtuje wraz z zasadą proporcjonalności, zakres dopuszczalnych ingerencji w tę sferę. Przedmiotem artykułu jest analiza wybranych wyroków TK dotyczących rozumienia koncepcji istoty praw i wolności. Artykuł porusza problem możliwości nabycia ograniczonego prawa rzeczowego w drodze zasiedzenia, zgodnie z kodeksem cywilnym, jako możliwej ingerencji w prawo własności oraz relacji art. 31 ust. 3 do art. 64. 3 Konstytucji i ewentualnych różnic w poziomie ochrony, jaką one dają, w kontekście zachowania istoty prawa własności.
The concept of the essence of freedom and rights shapes, together with the principle of proportionality, the extent of permissible interference in this sphere. The article addresses the problem of the possibility of prescription of a limited property right as a possible interference with this right as well as the relationship between Art. 31 sec. 3 and Art. 64. 3 of the Constitution in the context of possible differences in the level of protection they provide in the light of preserving the essence of the property right.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 5 (63); 247-258
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komentarz na kanwie Uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego I FPS 1/21 – sądowa kontrola instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego a prawo do sądu
Commentary on the basis of the instrumental initiation of fiscal penal proceedings and the right to court of the resolution of the supreme administrative court i fps 1/21 – judicial control
Autorzy:
Szymacha, Adam
Rogalski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878733.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Resolution I FPS 1/21
instrumental initiation of criminal fiscal proceedings
tax liabilities
right to fair trial
right to property
legal certainity principle
suspension of the limitation period for tax liability
Opis:
The purpose of the article/hypothesis: The presented article focuses on a new resolution of the Supreme Administrative Court I FPS 1/21. In this resolution an assessment of instrumental initiation of criminal fiscal proceedings in order to suspend the running of the limitation period of a tax liability has been undertaken. The Supreme Administrative Court assessed that administrative courts have the right to examine the legitimacy of initiation of such proceedings. This position is important insofar as it also touches upon the issue of the right to a fair trial, as well as the right to property and legal certainty. The main aim of this article is to check the impact of this resolution on described fundamental rights. Methodology: This article will use the comparative law method. Especially the case law of different courts will be shown. The dogmatic-legal method will also be used as an auxiliary. Results of the research: This resolution is crucial for the fundamental right for fail trial. It has also impact on the right to property and principle of legal certainity. It may also be some element that strengthens the rule of law.
Źródło:
Finanse i Prawo Finansowe; 2021, 3, 31; 151-162
2391-6478
2353-5601
Pojawia się w:
Finanse i Prawo Finansowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tasks and role of the mechanism of legal protection of intellectual property in the functioning of legal relations in this field
Autorzy:
Stankevich, Yuriy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933434.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
protection of intellectual property
legal requirements
blanket disposition
property right
Opis:
The article is devoted to the coverage of the issue of criminal - legal protection of intellectual property at the present stage of state development. Some issues of optimization of the ratio of criminal – legal and civil – legal protection of intellectual property, the issue of differentiation of criminal – legal protection of personal non-property and / or property rights of intellectual property to literary, artistic and other work (copyright) and personal non-property and / or property intellectual property rights for performance, phonogram, videogram and program (transfer) of broadcasting organization (related rights). Unambiguous interpretation, logical wording in determining the signs and boundaries of socially dangerous acts and a clear relationship with other legal norms inevitably affect the correctness of law enforcement, provided that the legal constructions cover legal relations enshrined in the form of criminal offenses, delimiting criminal behavior from other actions and inaction . However, the effectiveness of the mechanism and legal effectiveness of criminal – legal protection of intellectual property, the quality of the relevant criminal – legal prohibitions and their qualified and active application should be recognized as more significant in terms of functional purpose and impact on legal relations. Thus, of course, the process of combating crimes against intellectual property directly depends on the degree of effectiveness of law enforcement agencies, both international law and legislation of Ukraine, as well as methods and techniques of intellectual property protection, which also contributes to the modern development of civil law, criminal law and procedural institutions of regulation and protection of intellectual property rights in view of the dynamics of such crimes, their type of affiliation, as well as persons who may be involved in their commission. At the same time, there is no doubt that even perfect criminal law prohibitions cannot completely replace the professionalism of a law enforcer, his technical equipment, his knowledge of regulatory legislation and high-quality investigative and operational-investigative activities.
Źródło:
Reality of Politics; 2021, 17; 167-181
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ orzeczeń sądów administracyjnych na ochronę ładu przestrzennego w lokalnym planowaniu przestrzennym
Impact of administrative court decisions on the protection of spatial order in local spatial planning
Autorzy:
Nowak, Maciej J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363677.pdf
Data publikacji:
2021-07-29
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
spatial policy
spatial order
property right
jurisprudence
polityka przestrzenna
ład przestrzenny
prawo własności
orzecznictwo
Opis:
Celem artykułu jest określenie wpływu wywieranego przez orzecznictwo sądów administracyjnych na praktykę planistyczną w zakresie ochrony ładu przestrzennego. Zweryfikowano ten wpływ z perspektywy dwóch kluczowych stosowanych w praktyce (przez sądy, organy jednostek samorządu terytorialnego, uczestników gry o przestrzeń) systemów informacji prawnej: LEX i Legalis. To właśnie tezy orzecznicze zawarte w wymienionych systemach stanowią podstawę dla wyrażanych w kolejnych sprawach ocen oraz formułowania argumentów. Wybrano dwa kluczowe z perspektywy ochrony ładu przestrzennego i zakresu prawa własności w systemie gospodarki przestrzennej przepisy: art. 2 pkt 1 oraz art. 6. Wyniki wskazują, że w badanych systemach dominują orzeczenia ze wskazanej perspektywy neutralne. Niemniej bardzo silna jest reprezentacja orzeczeń umożliwiających poszerzanie możliwości zabudowy. Kluczowa wydaje się w tym kontekście reprezentacja orzeczeń w sposób bardziej precyzyjny definiujących ład przestrzenny, jak również wprost wskazujących nadrzędność ładu przestrzennego nad prawem własności. Pomimo braku klarownych podstaw prawnych sądy administracyjne powinny właśnie na ten kierunek zwrócić szczególną uwagę.
The article aims to determine the influence of administrative courts' jurisprudence on planning practice in the field of spatial order protection. This impact was verified from the perspective of two key, practical (used by courts, local government units, participants in the space game), and legal information systems: LEX and Legalis. The jurisprudence theses contained in the systems mentioned above constitute the basis for the judgments and formulation of arguments expressed in subsequent cases. Two key provisions were selected, important from the perspective of the protection of spatial order and the scope of property rights in the spatial management system: Art. 2, point 1, and Art. 6. The results show that in the examined systems, neutral judgments dominate. Nevertheless, the representation of decisions enabling the expansion of development possibilities is forceful. In this context, the key decisions seem to be more precise, defining the spatial order and directly indicating the superiority of the spatial order over the ownership right. Despite the lack of a clear legal basis, administrative courts should pay particular attention to this direction.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2021, 8, 2(30); 47-62
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abuse of Subjective Right in Cases of Establishing a Regime of Separate Property and Determining Unequal Shares in the Common Property
Autorzy:
Szczekala, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913013.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
separate property
unequal shares in the common property
abuse of subjective right
rules of social coexistence
important reasons
rozdzielność majątkowa
nierówne udziały w majątku wspólnym
nadużycie prawa podmiotowego
zasady współżycia społecznego
ważne powody
Opis:
The purpose of the study is to determine the scope of application of the construction of abuse of subjective rights in cases involving the establishment of a regime of separate property by the court and the determination of unequal shares in the common property. The prerequisite for both the establishment of the regime of separate property and the determination of unequal shares in the common property are “important reasons”. In order to determine the admissibility of the application of Article 5 of the Polish Civil Code it is therefore necessary to define the meaning of the terms “important reasons” and “rules of social coexistence”. It is assumed herein that general clauses are a kind of reference, in terms of the interpretation of provisions to generically defined norms and non-legal assessments, which have, in principle, an axiological moral justification and, consequently, that only evaluative phrases, as “rules of social coexistence” can be referred to using this term. “Important reasons”, on the other hand, are not an evaluative phrase but an estimative phrase and therefore not a general clause. It was also considered that it could not be ruled the assessment, under Article 5 of the Polish Civil Code, of the request for the regime of separate property to be established by the court or the request for the establishment of unequal shares in the common property, taking into account the extent to which each of the spouses contributed to its creation.
Celem opracowania jest ustalenie zakresu stosowania konstrukcji nadużycia prawa podmiotowego w sprawach o ustanowienie rozdzielności majątkowej przez sąd i ustalanie nierównych udziałów w majątku wspólnym. Przesłanką zarówno ustanowienia rozdzielności majątkowej, jak i ustalenia nierównych udziałów w majątku wspólnym są „ważne powody”. Do ustalenia dopuszczalności stosowania art. 5 Kodeksu cywilnego konieczne jest ustalenie zakresów znaczeniowych pojęć „ważne powody” i „zasady współżycia społecznego”. W artykule przyjęto, że klauzule generalne to rodzaj odesłania w zakresie interpretacji przepisów do rodzajowo określonych norm i ocen pozaprawnych, mający co do zasady aksjologiczne uzasadnienie moralne, a co za tym idzie tylko zwroty wartościujące, jak „zasady współżycia społecznego”, mogą być określane tym mianem. „Ważne powody” natomiast nie są zwrotem wartościującym, lecz zwrotem szacującym i tym samym nie są klauzulą generalną. Uznano również, że nie można wykluczyć oceny przez pryzmat przepisu art. 5 Kodeksu cywilnego żądania ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej czy też żądania ustalenia nierównych udziałów w majątku wspólnym z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z małżonków przyczynił się do jego powstania.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 5; 283-299
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia podmiotowe w procedurze sądowej kontroli miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w kontekście ochrony własności nieruchomości – wybrane zagadnienia
Autorzy:
Ostrowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609329.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
property protection
right to a court
participant in the proceedings
administrative court proceedings
complaint against the resolution on the local spatial development plan
ochrona własności
prawo do sądu
uczestnik postępowania
postępowanie sądowoadministracyjne
skarga na uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Opis:
In order to provide a person with administrative court protection, it is necessary to have a connection between his situation and the norm of substantive or procedural law. On the background of judicial control of the local spatial development plan, which in the name of spatial order and sustainable development limits the ownership right to real estate, the key issue is the right of the real estate owner to protect his interests by initiating such control or participating in court proceedings initiated on the initiative of another entity. The doctrine most frequently raises the issue of the complainant’s legitimacy in the context of disputes on the interpretation of Article 101 (1) of the Act of 8 March 1990 on Municipal Self-Government. Much less attention is paid to the equally important issue of the admissibility of participation of participants with the rights of a party in the complaint procedure against a local spatial development plan. It is a part of a broader problem of protection of legal interest in administrative court proceedings in cases of complaints against resolutions of local government bodies.
Dla przyznania jednostce ochrony sądowoadministracyjnej konieczne jest zaistnienie związku pomiędzy jej sytuacją a normą prawa materialnego bądź procesowego. Na tle sądowej kontroli miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który w imię ładu przestrzennego i zrównoważonego rozwoju ogranicza prawo własności nieruchomości, kluczowym zagadnieniem jest prawo właściciela nieruchomości do ochrony jego interesów poprzez uruchomienie tej kontroli bądź wzięcie udziału w postępowaniu sądowym wszczętym z inicjatywy innego podmiotu. W doktrynie najczęściej porusza się kwestię legitymacji skargowej właściciela nieruchomości w kontekście sporów na tle wykładni art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Znacznie mniej miejsca poświęca się natomiast równie istotnemu zagadnieniu dopuszczalności udziału uczestników na prawach strony w postępowaniu w sprawie skargi na miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Stanowi ono wycinek szerszego problemu ochrony interesu prawnego w postępowaniu sądowoadministracyjnym w sprawach skarg na uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 72

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies