Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prokrastynacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Procrastination predictors and moderating effect of personality traits
    Autorzy:
    Dziewulska, Paulina
    Markiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1164766.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    cechy osobowości
    predyktory prokrastynacji
    prokrastynacja
    Opis:
    Niniejsza praca stanowi próbę określenia, czy cechy osobowości oddziałują moderująco na związek między prokrastynacją i jej predyktorami. Uczestnikami badań było 47 osób (w tym 74,5% kobiet, 25,5% mężczyzn)– studentów Wydziałów Pedagogiki i Psychologii (N= 27) oraz Ekonomicznego (N= 20) UMCS w Lublinie. Średnia wieku badanych wynosiła 20,28 lat (min. = 19, max. = 24). Płeć ani wiek nie różnicowały badanych. Prezentowane badania potwierdziły opisywane w literaturze naukowej założenia o związku między takimi cechami osobowości, jak neurotyczność, ekstrawersja i sumienność z prokrastynacją w jej poszczególnych aspektach. Ponadto istotnymi predyktorami prokrastynacji okazały się lęk przed porażką, niska motywacja i wytrwałość, brak umiejętności zorganizowania i preferowanie życia towarzyskiego. Związek tych zmiennych z prokrastynacją był dodatni, co oznacza, że im wyższy wskaźnik tych zmiennych, tym większa była też skłonność do odkładania spraw na później. Wysoki wskaźnik neurotyczności dawał efekt moderujący związek niskiej motywacji oraz braku zorganizowania z prokrastynacją decyzyjną. Z kolei na powiązania lęku przed porażką i krytyką z prokrastynacją behawioralną moderująco oddziaływała silnie wyrażona sumienność.
    Źródło:
    Polskie Forum Psychologiczne; 2018, XXIII, 3; 593-609
    1642-1043
    Pojawia się w:
    Polskie Forum Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena zmian w postrzeganiu własnej efektywności i nasileniu prokrastynacji w okresie pandemii COVID-19
    Autorzy:
    Wojtkowska, Anna
    Sampolska, Julia
    Garus, Julia
    Brzostek, Olimpia
    Greschütz, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2007150.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-26
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    pandemia
    efektywność
    prokrastynacja
    pandemic
    efficiency
    procrastination
    Opis:
    Cel badań. Celem badania było sprawdzenie odmienności w postrzeganiu własnej prokrastynacji i efektywności pracy w okresie trwania pandemii w stosunku do czasu sprzed jej wybuchu oraz analiza powiązań między tymi zmianami, a wybranymi czynnikami socjodemograficznymi. Metoda badań. 186 ochotników (75,8 % kobiet) w wieku od 18 do 62 lat (M = 22,39; SD = 7,84) wzięło udział w badaniu ankietowym on-line. Formularz ankiety zawierał pytania socjodemograficzne, zestaw 20 twierdzeń dotyczących prokrastynacji, o wysokim wskaźniku rzetelności  (alfa Cronbacha = 0,92) i 9 twierdzeń dotyczących efektywności (alfa Cronbacha = 0,87), do których uczestnicy badania ustosunkowywali się na skali od 1 (rzadziej / mniej niż przed wybuchem pandemii) do 7 (częściej/więcej niż przed wybuchem pandemii). Wyniki badań. Rozkłady nasilenia obu badanych cech były zbliżone do normalnego, większość badanych oceniała swoją prokrastynację i efektywność podobnie jak przed pandemią, a proporcje osób doświadczających wzrostu lub spadku tych cech były wyrównane. Wraz ze wzrostem prokrastynacji silnie spadała efektywność działania (p < 0,001), przy czym płeć, wiek i miejsce zamieszkania nie miały istotnego znaczenia dla żadnej z nich. Wzrost poziomu wykształcenia sprzyjał zarówno niższej prokrastynacji (p < 0,01), jak i wyższej efektywności (p < 0,05). Studenci raportowali większą prokrastynację (p < 0,01), ale podobną efektywność co osoby pracujące. Wnioski. Badanie pozwoliło na wyciągnięcie wniosku, iż mimo społecznych obaw o spadek jakości pracy i edukacji na skutek reorganizacji warunków życia spowodowanych stanem pandemii, większość pracowników i studentów nie dostrzega zmian w efektywności swojej pracy ani nasileniu prokrastynacji.
    Aim. The purpose of the study was to verify the differences in precepting the level of procrastination and efficiency in work during the pandemic related to the time before the outbreak. These changes were analysed to find the connections between them and socio-demographic factors. Method.186 participants (75,8% of women) in the age of 18 to 62 (M = 22,39; SD = 7,84) took part in a questionnaire survey online between 05.06.2020 and 13.07.2020. The survey form had socio-demographic questions, 20 reliable statements about the level of procrastination (Cronbach alpha = 0,92) and 9 statements about efficiency (alfa = 0,87). The participants answered them on a scale from 1 to 7 where 1 meant less frequently/ less before the outbreak and 7- more frequently/more before the outbreak. Results. The severity distribution of both tested traits were similar to normal distribution. Most participants evaluated the present level of procrastination and efficiency similar to the level before the outbreak. The ratio of people who experienced the increase and decrease of these traits were even. With the increase of the procrastination, efficiency decreased heavily (p < 0.001). Higher level of education fostered lower levels of procrastination (p < 0,01) and higher efficiency (p < 0,05). Students reported higher levels of procrastination (p < 0,01) but similar efficiency compared to those working. Cognitive value. The study draws the conclusion that most of the workers and students do not see any changes in their levels of procrastination and efficiency, however, due to the dynamic situation of pandemic, it is worth to deepen the knowledge concerning those two issues.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2021, 11; 139-150
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prokrastynacja i prokrastynatorzy. Definicja, etiologia, epidemiologia i terapia
    Autorzy:
    Markiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614605.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    procrastination
    the youth
    epidemiology
    therapy
    prokrastynacja
    młodzież
    epidemiologia
    terapia
    Opis:
    A tendency to delay tasks has become so common that it created an interest of psychologists. Such behavior was termed as procrastination (Latin prōcrāstinō – putting off for tomorrow, from day to day). It does not concern situations when we occasionally do not accomplish a given task or fail to meet the deadline due to fatigue, discouragement, overwork, a need to complete the information or simply because we feel lazy and unmotivated. Procrastinators linger chronically for irrational reasons finding substitute assignments to excuse the inability to fulfill the right task. The reason for doing it is a fear of failure and low self-esteem. As a rule, such persons plan to accomplish the task, but their feeling of aversion to do it increases when the deadline is growing uncomfortably near. They simply cannot make themselves to do the work. In many West European countries and in the USA the need for psychological treatment of procrastinators is understood. Unfortunately, procrastination is not considered to be a real problem in Poland despite the fact that it is quite common. In addition, none statistical studies are carried on, and there are wide tolerance limits for untimely settlement of obligations. The present paper aims at describing the nature and after-effects of procrastination as well as appropriate aid actions.
    Problem nieterminowego wywiązywania się z różnych zobowiązań stał się tak powszechny, że zajęli się nim psychologowie. Badacze analizujący to zjawisko nadali mu nazwę prokrastynacja (łac. prōcrāstinō – ‘odkładanie do jutra, z dnia na dzień’). Problemem nie są sytuacje, kiedy z powodu zmęczenia, zniechęcenia, przepracowania, potrzeby uzupełnienia informacji lub po prostu zwykłego lenistwa sporadycznie coś zaniedbujemy, nie wywiązując się we właściwym terminie ze zobowiązania. Prokrastynatorzy to osoby, które zwlekają w sposób chroniczny, z powodów irracjonalnych, często wyszukując sobie zastępcze zajęcia, aby w ten sposób usprawiedliwić niemożność przystąpienia do właściwego zadania. Powodem takich zachowań jest m.in. lęk przed niepowodzeniem, niskie poczucie własnej wartości. Osoby takie na ogół planują wykonanie zadania, lecz im bardziej zbliża się termin przystąpienia do jego realizacji lub zakończenia, tym silniej odczuwają awersję. W Europie Zachodniej oraz w USA psychologowie dostrzegają potrzebę objęcia takich osób różnymi formami terapii. Niestety, w Polsce, chociaż zjawisko jest równie powszechne, problem nie jest wystarczająco nagłośniony, brak jest statystyk, które wyjaśniałyby, jak dużej populacji on dotyczy, a praktyka nieterminowego realizowania różnych zobowiązań wydaje się mieć bardzo szerokie granice tolerancji. Artykuł opiera się na przeglądzie literatury i stanowi próbę opisania zarówno samego zjawiska, jego następstw, jak i stosowanych form pomocowych.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 3
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza związku między perspektywą postrzegania czasu a prokrastynacją akademicką
    Autorzy:
    Znajmiecka-Sikora, Marta
    Wiktorowicz, Justyna
    Sałagacka, Monika
    Łysio, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/425647.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
    Tematy:
    orientacja temporalna
    perspektywy postrzegania czasu
    prokrastynacja
    odwlekanie
    odkładanie na później
    Opis:
    W ostatnim czasie dużo mówi się o znaczeniu perspektyw postrzegania czasu w kontekście zachowania jednostki. Celem prowadzonych analiz było sprawdzenie zależności pomiędzy czynnikami demograficznymi (płeć) i podmiotowymi (perspektywa postrzegania czasu) a prokrastynacją. W badaniu wzięło udział 174 studentów kierunków politechnicznych (w tym 105 kobiet i 69 mężczyzn). Wykorzystano następujące narzędzia: polską wersję Pure Procrastination Scale (PPS) w adaptacji Stępień i Cieciucha oraz Kwestionariusz Postrzegania Czasu Zimbardo i Boyd’a, zaadaptowany przez Anetę Przepiórkę. Wyniki wskazują, że w badanej grupie dominuje przeszła pozytywna orientacja temporalna. Kobiety częściej niż mężczyźni są zorientowane na przyszłość i przeszłość pozytywną. W zakresie prokrastynacji wystąpiły różnice międzypłciowe wyłącznie w aspekcie nieadaptacyjnym, który był wyższy w grupie mężczyzn. Przeprowadzona analiza wykazała, że prokrastynacja i jej trzy aspekty są ujemnie związane z przyszłą perspektywą postrzegania czasu, dodatnio z teraźniejszą fatalistyczną perspektywą postrzegania czasu i dodatnio z przeszłą negatywną (w aspekcie behawioralnym i wyniku ogólnym). Uzyskane wyniki wskazują również, że tendencja do odkładania na później może być nasilana przez przeszłą negatywną orientację temporalną, a osłabiana przez perspektywę przyszłą.
    Źródło:
    e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie; 2019, 2 (79); 26-32
    1731-6758
    1731-7428
    Pojawia się w:
    e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prokrastynacja i cechy osobowości u polskiej młodzieży w Austrii – wstępne doniesienie z badań
    Procrastination and Personality Traits Among Polish Adolescents in Austria – A Pilot Study
    Autorzy:
    FILIPIAK, SARA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/457967.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    cechy osobowości
    prokrastynacja
    polska młodzież
    personality traits
    procrastination
    polish adolescents
    Opis:
    Artykuł stanowi wstępne doniesienie z badań nad cechami osobowości oraz tendencją do zwlekania u młodzieży narodowości polskiej mieszkającej i uczącej się w Austrii. Przebadano 106 osób w wieku od 12 do 18 lat. Porównano wyniki uzyskane w grupie młodszych adolescentów w wieku od 12 do 14 lat (N = 54) oraz w grupie uczniów w późnej adolescencji w wieku od 15 do 18 lat (N = 52). Wyniki wskazują na istotne różnice między analizowanymi grupami w zakresie behawioralnego aspektu prokrastynacji. Starsi uczniowie istotnie częściej charakteryzują się tendencję do odraczania codziennych zadań z powodu braku wiary we własne możliwości czy negatywnych przekonań na temat własnych kompetencji. Ujawniono także, iż starsi uczniowie charak-teryzują się wyższą stabilnością emocjonalną oraz otwartością na doświadczenia. Młodsi uczniowie przejawiają z kolei istotnie wyższy poziom sumienności.
    The article is a preliminary report on the research on personality traits and the tendency to procrastinate the Polish nationality adolescents living and learning in Austria. 106 people aged from 12 to 18 were examined. The results obtained in the group of younger adolescents aged 12 to 14 years (N = 54) and in the group of students in late adolescence aged 15 to 18 years (N = 52) were compared. The results indicate significant differences between the analyzed groups in behav-ioral procrastination. Older students significantly more often postpone daily tasks due to a lack of faith in their own abilities or negative beliefs about their own competences. It was also revealed that older students manifest significantly higher emotional stability and openness to experience. Younger students, in turn, exhibit a significantly higher level of conscientiousness.
    Źródło:
    Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 3; 89-93
    2080-9069
    Pojawia się w:
    Edukacja-Technika-Informatyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zewnętrzna lokalizacja kontroli jako mediator związku neurotyczności i zachowań prokrastynacyjnych studentów
    Autorzy:
    Markiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614941.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    procrastination
    personality
    locus of control
    prokrastynacja
    osobowość
    poczucie umiejscowienia kontroli
    Opis:
    Many researchers have got interest in procrastination, i.e. the delay to perform important tasks. They suggest that such behaviours are common among students. It is difficult to state reasons for such a state of affairs. Some authors believe they are caused by the degree of difficulty and/or attractiveness of particular tasks, which may cause stress, others are looking for external reasons pointing to dysregulation of self-regulation mechanisms. Yet, personality traits are quite often considered to play an important role in a tendency to procrastinate. A review of the literature on that subject made plausible the assumption that procrastination may be associated with personality traits and that the feeling of a locus of control may play a role of the mediator. The gathered data reveal the complex nature of that phenomenon.
    Zagadnienie prokrastynacji, rozumianej jako nieuzasadnione odkładanie wykonania koniecznych zadań, budzi zainteresowanie wielu badaczy. Sugerują oni, że jest to zjawisko powszechne w populacji osób studiujących. Prezentowane badania mają na celu określenie roli czynnika umiejscowienie kontroli w relacji między cechami osobowości a prokrastynacją. Uczestnikami badań było 62 studentów II roku, reprezentujących trzy kierunki studiów. Przeprowadzone analizy mediacyjne pokazują złożony charakter zjawiska. Stwierdzono, że umiejscowienie kontroli pozwala na przewidywanie zachowań prokrastynacyjnych i może być ważnym mediatorem między neurotycznością a prokrastynacją w wymiarze ogólnym.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2017, 30, 3
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prokrastynacja: dlaczego nadal wiemy za mało?
    Procrastination – why do we still know too little
    Autorzy:
    Dryll, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/961127.pdf
    Data publikacji:
    2018-04-18
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    prokrastynacja
    kwestionariusz samoopisowy
    analizy jakościowe
    procrastination
    self-descriptive questionnaire
    qualitative analysis
    Opis:
    Celem niniejszego tekstu przeglądowego jest zwrócenie uwagi Czytelnika na dobór narzędzi używanych do badania prokrastynacji. Prokrastynację, czyli chroniczne odwlekanie realizacji przyjętych na siebie zobowiązań, bada się najczęściej za pomocą kwestionariuszy samoopisowych lub innych narzędzi mających formę zamkniętą. Nie zdarza się, aby osoba badana miała swobodę wypowiedzi na temat tego, dlaczego odkłada realizację zadań. Uzyskanie odpowiedzi na to pytanie mogłoby istotnie przyczynić się do poznania przyczyn, warunków chronicznego zwlekania, a także sposobów uzasadniania tego faktu. W naszej kulturze odraczanie ukończenia pracy łączy się z poważnymi konsekwencjami – osoby badane przyznają się do odczuwania głębokiego wstydu, do stanów lękowych, do wrażenia bezsilności i beznadziei. Deklarują, że mimo wysokiej motywacji, nadal powtarzają utarte, nieracjonalne wzorce zachowań. Biorąc pod uwagę zasięg zjawiska (do chronicznego zwlekania przyznaje się 75–90% studentów), problem dogłębnego poznania złożonych mechanizmów prokrastynacji wydaje się istotny. Tekst kończy się postulatem dotyczącym uzupełnienia dotychczas stosowanych metod o analizy jakościowe.
    The aim of the current literature review is to turn the readers’ attention to the methods and tools used when studying procrastination. Procrastination, which is a chronic postponing of our duties, is usually studied with tools such as questionnaires filled by the participants or other tools using closed-end questions. The participants, therefore, cannot openly describe why they procrastinate. Giving them such an opportunity could significantly improve our understanding of the causes and conditions of procrastination as well as ways of justifying it. In our culture, postpoing one’s duties is usually connected with serious consequences – participants admit a deep feeling of shame, anxiety, powerlessness and hopelessness. They declare, that despite own motivation they repeat old, irrational behavioral patterns. Taking into account the scale of this phenomenon (75–90% of students admit to procrastination), the issue of an in-depth understanding of its mechanisms seems vital. The text also postulates a follow-up of the previous methods with qualitative analysis.
    Źródło:
    Psychologia Wychowawcza; 2017, 54(12); 152-163
    0033-2860
    Pojawia się w:
    Psychologia Wychowawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Regulacja nastroju i strategie radzenie sobie ze stresem a prokrastynacja we wczesnej dorosłości
    Autorzy:
    Pisarska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614409.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    procrastination
    coping stress
    mood regulation
    prokrastynacja
    radzenie sobie ze stresem
    regulacja nastroju
    Opis:
    The aim of the analysis was to determine the relationship between mood regulation and typical ways of responding and feeling in situations of severe stress and procrastination; 96 people in the early adulthood were examined. The following research methods were used in the study: for measuring procrastination – the Pure Procrastination Scale; for the analysis of mood regulation – the Scales of Mood Regulation by Bogdan Wojciszke; for the assessment of coping strategies – the Brief-COPE questionnaire. The analyzes revealed the relationship between procrastination and mood regulation (procrastinating people usually use strategies that reduce mood) and between procrastination and eight (out of fourteen) coping strategies. With the increase in procrastination, the tendency to use non-adaptive styles of coping with stress, including the strategy of denying the existence of the problem and cessation of actions and abandoning attempts to achieve the goal, as well as strategies of dealing with something else and using a sense of humour is intensifying, strategies involving the absorption of unpleasant emotions by discharging them and blaming them. An inversely proportional relationship was observed between procrastination and adaptive coping strategies, consisting in planning further actions and taking action to improve the situation. Additional analysis did not reveal significant differences between men and women in the extent of procrastination. There were significant differences in two dimensions of procrastination: behavioural and decision-making.
    Celem podjętej analizy było określenie związku między regulacją nastroju oraz typowymi sposobami reagowania i odczuwania w sytuacjach doświadczania silnego stresu a prokrastynacją. Przebadano 96 osób w okresie wczesnej dorosłości. W badaniach zastosowano następujące metody badawcze: do pomiaru prokrastynacji – kwestionariusz Pure Procrastination Scale; do analizy regulacji nastroju – Skale Regulacji Nastroju Bogdana Wojciszke; do oceny strategii radzenia sobie ze stresem – kwestionariusz Mini-COPE. Przeprowadzone analizy ujawniły istnienie związku między prokrastynacją a regulacją nastroju (osoby prokrastynujące częściej stosują strategie polegające na obniżaniu nastroju) oraz między prokrastynacją a ośmioma (spośród czternastu) strategiami radzenia sobie ze stresem. Wraz ze wzrostem prokrastynacji nasila się tendencja do stosowania nieadaptacyjnych stylów radzenia sobie ze stresem, w tym strategii polegającej na zaprzeczaniu istnieniu problemu oraz na zaprzestaniu działań i rezygnacji z prób osiągnięcia celu, a także strategii polegających na zajmowaniu się czymś innym i wykorzystywaniu poczucia humoru, zaabsorbowaniu pojawiającymi się nieprzyjemnymi emocjami poprzez ich wyładowanie oraz obwinianiu się. Odwrotnie proporcjonalny związek zaobserwowano między prokrastynacją a adaptacyjnymi strategiami radzenia sobie ze stresem, polegającymi na planowaniu postępowania i podejmowaniu działania w celu poprawy sytuacji. Przeprowadzona dodatkowa analiza nie ujawniła istotnych różnic między kobietami i mężczyznami w zakresie nasilenia prokrastynacji. Istotne różnice wystąpiły w zakresie dwóch wymiarów prokrastynacji: behawioralnego i decyzyjnego.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 2
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indywidualne właściwości a tendencja do prokrastynacji u studentów
    Individual traits and a tendency to procrastinate among students
    Autorzy:
    Paszkowska-Rogacz, Joanna
    Poraj, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/896476.pdf
    Data publikacji:
    2018-04-18
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    prokrastynacja
    studenci
    uwarunkowania
    osobowość
    samoocena
    skuteczność
    procrastination
    students
    conditioning
    personality
    self-esteem
    efficiency
    Opis:
    Systematyczne badania psychologiczne zjawiska pojawiają się w literaturze anglojęzycznej dopiero od końca lat 80. XX w. Badacze wskazują, że prokrastynacja dotyczy wielu osób, najczęściej jednak pojawia się u studentów. Odsetek dotkniętych zjawiskiem sięga od 70 do 95%. Mimo to doniesień z badań prokrastynacji wśród polskiej młodzieży akademickiej jest, jak dotąd, niewiele. Celem prezentowanych badań była analiza związku pomiędzy wybranymi właściwościami indywidualnymi, czyli cechami osobowości, samooceną i poczuciem własnej skuteczności, a prokrastynacją u studentów. W badaniach wykorzystano: Kwestionariusz Zwlekania (KZ), Inwentarz Osobowości NEO-FFI, Skalę Samooceny SES oraz Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności GSES. Zbadano 140 osób: 75 kobiet i 65 mężczyzn. Stwierdzono brak różnic w zakresie prokrastynacji w zależności od płci. Największe znaczenie predykcyjne dla wszystkich wymiarów zwlekania należy przypisać sumienności. Silnie objaśnia: organizację czasu i systematyczność, siłę woli, świadomość prokrastynacji, prokrastynację jako cechę, niepunktualność. Słabymi predyktorami, i to tylko dla niektórych skal opisujących zwlekanie, okazały się natomiast: ekstrawersja, neurotyczność, otwartość, samoocena i poczucie własnej skuteczności. Badania jednak wymagają kontynuacji. Zwlekanie z wykonywaniem na czas różnych czynności może bowiem wywoływać poważne problemy.
    Systematic psychological studies of procrastination started quite recently – in the late eighties. Scientists suggest that procrastination concerns many people, most often, however, it occurs among students. The percentage of affected reaches 70–95%. Despite that, not many studies looking at Polish students have been carried out. The aim of the current study was to analyze a relationship between chosen individual characteristics (personality traits), self-esteem, self-efficiency and procrastination among students. The experiment used: Procrastination Questionnaire, Personality Inventory (NEO-FFI), Self-Assessment Scale and a Generalised Effectiveness Scale. 140 participants were empoloyed (75 females and 65 males). No gender difference in terms of procrastination was found. The most important predictive factor of procrastination was conscientiousness. Other important factors were time management and being systematic, strong will, the awareness of procrastination, procrastination as a trait, and a lack of punctuality. Weak predictors, significant only for some scales measuring procrastination, were: extroversion, neuroticism, openness, self-esteem and self-efficiency. The research, however, needs a continuation, because procrastination can lead to serious problems.
    Źródło:
    Psychologia Wychowawcza; 2017, 54(12); 108-121
    0033-2860
    Pojawia się w:
    Psychologia Wychowawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Procrastination, perfectionism, and locus-of-control in academic settings
    Prokrastynacja, perfekcjonizm oraz poczucie umiejscowienia kontroli w kontekście akademickim
    Autorzy:
    Pearlman-Avnion, Shiri
    Harduf, Roni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/903614.pdf
    Data publikacji:
    2019-05-09
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    prokrastynacja
    perfekcjonizm
    poczucie umiejscowienia kontroli
    środowisko akademickie
    procrastination
    perfectionism
    locus-of-control
    academia
    Opis:
    W prezentowanych badaniach rozpatrujemy zależności między prokrastynacją, perfekcjonizmem, a poczuciem umiejscowienia kontroli w kontekście akademickim. Dane empiryczne pochodzą z kwestionariuszy wypełnionych samodzielnie przez 95 losowo wybranych studentów izraelskich uczelni. Rozróżniamy badanych wykazujących się perfekcjonizmem przystosowalnym i nieprzystosowalnym oraz badanych niebędących perfekcjonistami. Ponadto rozróżniamy wewnętrzne oraz zewnętrzne umiejscowienie kontroli. Wpływ każdej zmiennej na prokrastynację oceniany jest osobno, podobnie jak połączone oddziaływanie perfekcjonizmu i poczucia umiejscowienia kontroli. Wyniki badań częściowo potwierdzają hipotezy badawcze. Silna korelacja pozytywna występuje między perfekcjonizmem przystosowalnym a wewnętrznym umiejscowieniem kontroli. Stopień prokrastynacji widoczny u perfekcjonistów nieprzystosowalnych jest wyższy niż u badanych niebędących perfekcjonistami. Studenci wykazujący perfekcjonizm przystosowalny oraz wewnętrzne umiejscowienie kontroli charakteryzują się niższym stopniem prokrastynacji akademickiej niż perfekcjoniści nieprzystosowalni z zewnętrznym umiejscowieniem kontroli. Wyniki omawiamy w kontekście złożoności zmiennych oraz ograniczeń badań.
    The present study examines the relationships between procrastination, perfectionism, and locus-of-control (LOC) in an academic setting. Empirical data are drawn from selfreport questionnaires completed by 95 randomly sampled students in institutions of higher education in Israel. We differentiate between subjects displaying adaptive and non-adaptive perfectionism and those who are not perfectionists. Similarly, we differentiate between internal and external LOC. The impact of each variable on procrastination is assessed independently, as is the combined effect of perfectionism and LOC. Findings partially uphold the study hypotheses. A significant positive correlation is found between adaptive perfectionism and internal LOC. The degree of procrastination exhibited by nonadaptive perfectionists is higher than that of non-perfectionists. Subjects displaying adaptive perfectionism and internal LOC have lower degrees of academic procrastination than those with non-adaptive perfectionism and external LOC. Findings are discussed in the context of the complexity of the variables and research limitations.
    Źródło:
    Szkoła Specjalna; 2019, LXXX(2); 108-124
    0137-818X
    Pojawia się w:
    Szkoła Specjalna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane współczesne zagrożenia dla edukacji w aspekcie psychologicznym
    Selected Contemporary Threats in Education in the Psychological Perspective
    Autorzy:
    ENGLERT-BATOR, ANNA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/455459.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    zagrożenia w edukacji prokrastynacja
    nieuczciwość akademicka
    wielozadaniowość
    Threats in education
    academic dishonesty
    academic procrastination
    multitasking
    Opis:
    Artykuł jest próbą wglądu w niektóre współczesne zagrożenia, które mogą utrudniać proces edukacji: nieuczciwość akademicką, prokrastynację, wielozadaniowość. Autorka opisuje te zjawiska i towarzyszące im trudności oraz analizuje konsekwencje dla uczącej się młodzieży.
    This article reviews contemporary phenomena that pose threats to effective education: academic disintegrity, academic procrastination, multitasking. The author makes a brief description of these phenomena and difficulties that might be associated with them and shows negative consequences for the learning youth.
    Źródło:
    Edukacja-Technika-Informatyka; 2017, 8, 4; 84-90
    2080-9069
    Pojawia się w:
    Edukacja-Technika-Informatyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effective time management – selected issues
    Efektywne zarządzanie czasem – wybrane zagadnienia
    Autorzy:
    Olejniczak, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941542.pdf
    Data publikacji:
    2013-03
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
    Tematy:
    management
    Parkinson’s Law
    procrastination
    self-organization
    time
    time management
    marketing
    czas
    Prawo Parkinsona
    prokrastynacja
    samoorganizacja
    zarządzanie czasem
    Opis:
    Deliberations included in this article contain the basic issues related to the subject of time management. As we know, people who waste their time the most, most complain about the lack of the time. We should treat our time, time of our co-workers, and friends as a valuable, but limited wealth. Principles of effective time management can be applied in any scientific and research institutions, companies or corporations. The benefits of a good and effective time management will be felt not only by ourselves but also by our friends and family. Detailed formulation of objectives, identification and elimination of time wasters and postponing work on later (Procrastination), using methods of time management and systematic control will allow for efficient use of time. A good plan is the basis for optimal and meaningful use of time.
    W artykule poruszone zostały podstawowe zagadnienia związane z tematyką zarządzania czasem. Jak wiemy, najbardziej narzekają na brak czasu Ci, którzy go najwięcej tracą. Traktujmy zatem czas własny, współpracowników, przyjaciół jako cenne, ale i ograniczone bogactwo. Zasady skutecznego zarządzania czasem mogą mieć zastosowanie w każdej instytucji naukowej i badawczej, przedsiębiorstwie czy korporacji. Korzyści wynikające z dobrego i efektywnego zarządzania czasem odczuwalne będą nie tylko dla nas samych, ale również dla znajomych oraz rodziny. Szczegółowe formułowanie celów, zidentyfikowanie i eliminowanie pożeraczy czasu i odkładania pracy na później (prokrastynacja), stosowanie metod zarządzania czasem oraz systematyczna kontrola pozwolą na efektywne wykorzystanie czasu. Dobry plan jest podstawą optymalnego i sensownego wykorzystania czasu.
    Źródło:
    Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych; 2013, 1(7); 77-96
    2353-8414
    Pojawia się w:
    Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies