Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "procedural criminal law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Analysis of the treatment of the police informer in different legal systems
    Autorzy:
    Marchal González, Adrián Nicolás
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1968705.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-01
    Wydawca:
    Academicus. International Scientific Journal publishing house
    Tematy:
    informant
    means of investigation
    Procedural Criminal Law
    validity of the police investigation
    comparative law
    Opis:
    Increasingly, the use of different means of investigation is enabling the authorities to clarify the facts and to arrest the perpetrator of the crime more quickly and effectively, within the different means of investigation available to police authorities, one of which and the most common in all countries is the police informer, being a person of particular importance during the police investigation, as he or she provides confidential and essential information in order to learn important facts about the crime and its perpetrators. The problem with this research tool is that it is not uniform in its treatment, in different countries, the informant is treated differently, and as a result of this, the product or the investigation that is offered to the judges, as a result of these confidences, is different. Likewise, when working with police informants, it is very important to take into account a series of precautions so as not to violate any human rights, as well as not to being manipulated by the informer. As an example of the above, this article studies the treatment of police informants in different countries, considering the legislation of each one, sentences and documents that establish the guidelines for the use of police informants.
    Źródło:
    Academicus International Scientific Journal; 2021, 12, 23; 52-71
    2079-3715
    2309-1088
    Pojawia się w:
    Academicus International Scientific Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prace nad kodyfikacją prawa karnego procesowego w Polsce w latach 1919–1928
    Codification work in the field of procedural criminal law in Poland in the years 1919–1928
    Autorzy:
    Koredczuk, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/697329.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    codification
    codification committee
    procedural criminal law
    Polska
    the bill of criminal proceedings
    the criminal proceedings section
    Opis:
    In his contribution, the author presents the work on the codification (initially on the Act) of procedural criminal law in Poland in the years 1919–1928. Those works were initially led by the Criminal Department of the Codification Committee, and then by the Criminal Proceedings Section of the Codification Commission. The first period of the work on the criminal procedure law was characterized by some disputes between the members of the Department, i.e. supporters of the classical school (E. Krzymuski) vs. the sociological school (J. Makarewicz), the discussion aiming at defining the relationship of procedural criminal law and substantive criminal law. The work on the draft law was carried out faster after the appointment (on 16 July 1920) of the Criminal Proceedings Section, which in 1924 published the first version of the draft criminal law bill. E. Krzymuski, A. Mogilnicki, Z. Rymowicz and E.S. Rappaport had played the main role in the development of the project. After a very deep criticism in the columns of Gazeta Administracji i Policji Państwowej [The Gazette of State Administration and Police], Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny [The legal, economic and sociological movement] and Palestra [The bar], the project was rejected. Only the second version of the bill prepared in 1925-1926, re-worked by the committee composed of W. Makowski, A. Mogilnicki and S. Śliwiński (appointed by the Minister of Justice), became the basis for the President of the Republic of Poland to adopt the first Polish Code of Criminal Procedure of 19 March 1928.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2019, 17, 3; 37-50
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część I)
    Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part I)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054686.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-26
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo karne procesowe
    oskarżony
    rzetelny proces karny
    gwarancje procesowe
    nowelizacja
    procedural criminal law
    defendant
    fair criminal process
    procedural guarantees
    amendment
    Opis:
    Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W pierwszej części artykułu przedstawiono ewolucję regulacji poświęconej kwestii obecności oskarżonego na rozprawie na przestrzeni historycznego rozwoju polskiego procesu karnego, jak również omówiono istotę prawa oskarżonego do udziału w rozprawie. Pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 117 § 3a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 117 § 3a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji.
    The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). The first part of the article depicts the evolution of the legal regime governing the defendant’s presence at the trial throughout the history of the Polish criminal process, and discusses the essence of the defendant’s right to participate in the trial. An in-depth analysis was devoted to the provision of Art. 117 § of the Code of Criminal Procedure, introduced in the Code by the amendment of 2019. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 117 § 3a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 167-177
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Criminological and penal aspects of issuing a false opinion by an expert witness - draft report on research project with proposals for changes in the law determining the legal status of expert witnesses
    Autorzy:
    Jóźwicki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934138.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-21
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    expert
    evidence
    false expert opinion
    criminal procedural law
    corruption
    judiciary
    Opis:
    Evidence in the form of an expert opinion is usually of key importance for settling a pending case in any type of proceedings. In some cases, the role of the expert witness is closer to that of a judge rather than that of a witness, since a judge who does not have special knowledge often has to use evidence given by an expert to render a judgement. For this reason, issuing a false expert opinion results in a very high risk of delivering a wrong and unfair decision in a given case, which in turn has a negative impact on the social perception of the functioning of the justice system. In the Polish Criminal Code, criminal responsibility for issuing a false opinion is stipulated in Article 233 (4) and (4a) of the Penal Code. At the same time, despite a very large number of reports of suspicion that a crime has been committed by an expert witness, only a negligible number of investigations result in a bill of indictment and a conviction, which causes virtual impunity of perpetrators and has a negative impact on the functioning of criminal justice. Due to the diagnosed research gap in this area, the need to investigate and describe the phenomenon of issuing false opinions by expert witnesses, both in normative and criminological terms, on the basis of empirical research, has been clearly seen. The main objective of the research has been to characterise the phenomenon in question on many levels and to determine its real extent, its etiology and symptomatology. An additional aim of the research has been the verifi cation of research hypotheses and recognition of the normative sphere of the expert witness’s status, expert evidence, and principles of responsibility for issuing false opinions. The research fi ndings have resulted in proposals of solutions aimed both at limiting the phenomenon of issuing false opinions and more effective prosecution of perpetrators of crimes under Article 233 (4) of the Penal Code, which in turn may translate into more effi cient functioning of the entire justice system, as expert witnesses and their work are an extremely important aspect of thereof. The conducted research has fully confi rmed the research hypotheses and precisely indicated defective areas of expert evidence, and consequently the need to introduce immediate legislative changes. Some of the research conclusions and de lege ferenda postulates were implemented into the amended provisions of the Penal Code in 2016, which fully confi rms their legitimacy. Unfortunately, there is still no legal act of statutory rank which would comprehensively regulate the status of expert witnesses and expert evidence.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2019, 136(4); 360-375
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changing Evidentiary Rules to the Detriment of the Accused? The Ruto and Sang Decision of the ICC Appeals Chamber
    Autorzy:
    Kuczyńska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/706792.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    ICC
    ICC Rules of Procedure and Evidence
    International Criminal Court
    intertemporal rules
    lex retro non agit
    retroactive application of criminal law
    retroactive application of procedural criminal law
    Rome Statute
    Ruto and Sang case
    Opis:
    The main topic of this article is retroactive application of procedural criminal law. In this text the question will be posed – and answered – whether the application of a new procedural provision that entered into force in the course of an ongoing proceeding should in that proceeding be considered as retroactive and in what scope or/and under what conditions can such retroactivity be allowed for. As will be shown the solutions in national jurisdictions differ according to the common law – continental law states divide. This problem will be discussed in the light of a decision in the ICC Ruto and Sang case. In this case the ICC Appeals Chamber had to answer several questions pertaining to the temporal application of new procedural provisions. Firstly, the Chamber had to decide whether a general ban on the retroactive application of substantive law should also apply to procedural criminal law. Secondly, the ICC Appeals Chamber had to analyze the criteria according to which it would evaluate whether the change of rules of criminal procedure in the course of an ongoing trial was to be considered as having a retroactive effect, and whether the change in the rules of admission of evidence could be considered detrimental to the accused. Thirdly, it will be shown that the ICC Appeals Chamber has chosen the common law concept of “due process rights” rather than the idea of “intertemporal rules” known from the continental doctrine, and why it chose to do so.
    Źródło:
    Polish Yearbook of International Law; 2017, 37; 101-123
    0554-498X
    Pojawia się w:
    Polish Yearbook of International Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część II)
    Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part II)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055518.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-16
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo karne procesowe
    rozprawa
    oskarżony
    rzetelny proces karny
    Konstytucja RP
    normy konwencyjne
    postępowanie dowodowe
    procedural criminal law
    trial
    defendant
    fair criminal process
    Constitution
    Convention norms
    evidentiary proceedings
    Opis:
    Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W drugiej części artykułu pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 378a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 378a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji. Dokonano także oceny unormowań z art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk przez pryzmat standardu konstytucyjnego i konwencyjnego, wynikającego w szczególności z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP, art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 i 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
    The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). In the second part of the article, in-depth considerations were devoted to the provision of Art. 378a of the Code of Criminal Procedure, introduced to the Code by the 2019 amendment. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 378a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision. The study also involves assessment of the provisions of Art. 117 § 3a and Art. 378a of the Code of Criminal Procedure through the prism of the constitutional and conventional standards, especially under Art. 42(2) and Art. 45(1) of the Constitution of the Republic of Poland as well as Art. 6(1) and (3) of the European Convention on Human Rights.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 111-126
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja procesowa oskarżonego jako osobowego źródła dowodowego w Polsce i Anglii – rozważania prawno-porównawcze
    Autorzy:
    Kuczyńska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788217.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-20
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    prawa oskarżonego
    osobowe źródła dowodowe
    procesowe prawo karne porównawcze
    modele postępowania karnego
    rights of the accused
    personal sources of evidence
    comparative procedural criminal law
    models of criminal trial
    Opis:
    W artykule przedstawiono problematykę pozycji oskarżonego w procesie jako osobowego źródła dowodowego i procesowe konsekwencje tej pozycji, związane z formą depozycji oraz znaczeniem, jakie im się nadaje. Pozycja oskarżonego stanowi jedną głównych różnic między tradycjami prawa anglosaskiego i kontynentalnego. Analizie zostaną poddane te różnice na przykładzie dwóch systemów prawnych: polskiego i angielskiego. W pierwszej kolejności omówiony zostanie zakres prawa do milczenia oskarżonego i jego ograniczenia w prawie angielskim. Następnie, analizie zostanie poddana forma składania przez niego oświadczeń w procesie. W ramach rozważań prowadzonych w artykule znajdzie się też analiza odmienności między formą i procesowymi konsekwencjami przyznania się do winy. Rozważania zostaną podsumowane analizą powiązań pozycji procesowej oskarżonego z innymi elementami postępowania karnego, które w powiązaniu ze sobą wpływają na to, czy jest to pozycja korzystna.
    The article presents the position of the accused in criminal trial as a personal source of evidence and its procedural consequences. This position is one of the main differences between the adversarial and continental models of procedural criminal law which will be presented on the example of legal systems of Poland and Germany, and England. First of all, the scope of the right to silence and its possible limitations will be discussed – when the accused has no wish to become a personal source of evidence at all. Then, if the accused decides to give up this right, a question arises as to the form by which he makes statements in criminal trial. One of the forms of breaking the silence is e.g. confessing (either in trial or outside trial). Finally, the relationship with other elements of the criminal proceedings will be presented, related to the defendant's trial position, which influence the procedural position of the accused. The considerations will be summarized by the attempt to answer a question, in which legal tradition the position of the accused is in fact more favorable and why it is not possible to give a definite answer to such a question.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2019, 2 (218); 97-127
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Is “Public Interest” a Conceptual Category of Contemporary Polish Procedural Criminal Law?
    Czy “interes publiczny” jest kategorią pojęciową współczesnego polskiego prawa karnego procesowego?
    Autorzy:
    Paluszkiewicz, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061145.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    procedural criminal law
    general clause
    public interest
    public interest advocate
    social interest advocate
    state prosecutor
    prawo karne procesowe
    klauzula generalna
    interes publiczny
    rzecznik interesu publicznego
    rzecznik interesu społecznego
    prokurator
    Opis:
    This study aims at presenting conceptual category named “public interest” under the Polish procedural criminal law. The concept of “public interest”, which is the subject of this analysis, is treated as an indefinite term, functioning as a general clause, whose the task of which is to render a legal text more “flexible” by referring to a set of values outside of the system. The term “public interest” is no longer used in the provisions of the Code of Criminal Procedure. The legislator still uses many other general clauses, including the “social interest” clause. The analysis of cases in which this clause is used shows that, in fact, these two conceptual categories may not be equated, should not be used interchangeably, and are not synonymous. Although the term “public interest” is no longer a statutory term under the Code of Criminal Procedure, given the fact that it expresses values such as respect for the law and the rule of law, it should be assumed that by proper shaping of the criminal trial model and ensuring that entities performing the role of public interest advocates participate in it, these values are – at least potentially – protected. State prosecutors, in their capacity of public interest advocates and in order to properly discharge their duty to uphold the rule of law, should maintain organizational independence and procedural impartiality.
    Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na kategorię pojęciową określaną mianem „interesu publicznego” na gruncie współczesnego prawa karnego procesowego. Określenie „interes publiczny” jest traktowane jako zwrot niedookreślony pełniący rolę klauzuli generalnej, mającej za zadanie „uelastycznienie” tekstu prawnego poprzez odesłanie do poza systemowego zespołu wartości. W Kodeksie postępowania karnego nie wykorzystuje się takiego zwrotu niedookreślonego, choć używa wielu innych klauzul generalnych, w tym klauzuli „interesu społecznego”. Analiza przypadków użycia w ustawie karnoprocesowej klauzuli interesu społecznego wskazuje, że w istocie nie można utożsamiać obu tych kategorii pojęciowych, nie powinny być one używane zamiennie i nie stanowią one terminów synonimicznych. Zwrot „interes publiczny” choć nie jest terminem ustawowym na gruncie Kodeksu postępowania karnego, wyraża wartości takie jak poszanowanie prawa, praworządność, a poprzez odpowiednie ukształtowanie modelu procesu karnego i zapewnienie w nim udziału podmiotów pełniących rolę rzeczników tego interesu wartości te są – przynajmniej potencjalnie – chronione. Prokuratorzy jako rzecznicy interesu publicznego dla właściwego wypełnienia ciążącego na nich obowiązku strzeżenia prawomocności, powinni zachować niezależność organizacyjną i bezstronność procesową.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 3(24); 93-104
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gradacja nadużycia prawa w procesie karnym (zarys teoretyczny)
    Autorzy:
    Cora, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788313.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nadużycie prawa
    gwarancje procesowe
    uprawnienia procesowe
    proces karny
    abuse of law
    procedural guarantees
    procedural rights
    criminal process
    Opis:
    W artykule analizie poddano kwestię nadużycia prawa w procesie karnym z perspektywy realizacji funkcji procesowych orzekania, oskarżenia i obrony. Celem analizy przedstawionej w artykule było określenie gradacji stopnia nadużycia uprawnień procesowych oraz ich wpływu na trafność rozstrzygnięcia w kwestii odpowiedzialności karnej oskarżonego oraz ocena możliwości recepcji koncepcji nadużycia prawa do polskiego procesu karnego. Wykorzystując metodę analizy dogmatyczno-prawnej, wskazano czynniki ryzyka, które wzmacniają zdolność do nadużycia prawa w procesie karnym w różnych sytuacjach i układach procesowych oraz na różnych etapach jego przebiegu. W badaniach podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy nadużycie uprawnień procesowych jest przesłanką uznania określonej czynności za niedopuszczalną.
    The article analyzes the issue of abuse of law in criminal proceedings from the perspective of the implementation of the trial functions of adjudication, prosecution and defense. The aim of the analysis presented in the article was to determine the gradation of the degree of abuse of procedural rights and their impact on the hit decisions regarding the criminal responsibility of the accused and the assessment of the reception of the concept of abuse of the right to the Polish criminal process. Using the dogmatic and legal analysis method, risk factors have been identified that strengthen the ability to abuse the law in the criminal process in various situations and process arrangements and at various stages of its course. In the research, an attempt was made to answer the question whether abuse of procedural rights is a premise for considering a certain act unacceptable.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2019, 1 (217); 113-138
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada prawdy w polskim procesie karnym – uwagi na tle zmian k.p.k
    The principle of material truth in Polish criminal procedure – remarks on the amendments to PCCP
    Autorzy:
    Michalski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596767.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the amendment of the Polish Code of Criminal Procedure
    the initiative in the matter of evidence
    the principle of formal truth
    the principle of material truth
    criminal procedural law
    nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
    inicjatywa dowodowa
    zasada prawdy formalnej
    zasada prawdy materialnej
    prawo karne procesowe
    Opis:
    Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego, która weszła w życia 1 lipca 2015 r., zmieniała model polskiego procesu karnego, otwierając go na większą kontradyktoryjność. Jednym z problemów, na który wskazywano odnośnie do przeprowadzonej reformy, była realizacja zasady prawdy na gruncie znowelizowanej ustawy. Część doktryny stała na stanowisku, że zasada prawdy materialnej uległa znacznej marginalizacji, a nawet przybrała charakter zasady prawdy formalnej1. Powyższa zmiana miała wynikać przede wszystkim z ograniczenia możliwości dowodowych sądu, który jako bezstronny arbiter miał pozostawiać przeprowadzanie dowodów wyłącznie stronom procesu. Tymczasem ustawodawca odnosząc się do tych wypowiedzi, przygotował kolejną nowelizację Kodeksu postępowania karnego, która miała przywrócić większość zmienionych przepisów. Ustawa weszła w życie 15 kwietnia 2016 r.
    The amendment to the Polish Code of Criminal Procedure (PCCP), which became effective as of 1 July 2015, had changed the model of the Polish criminal trial by opening it up to be more adversarial. One of the problems, which was disputed in reference to the reform was whether the principle of material (objective) truth could be still established on the basis of the amended Act. According to some Polish jurists the principle of material truth had been significantly marginalized and become in fact the principle of formal truth. In their opinion this was a result of reducing the possibility of taking initiative in the filed of evidence by the judge, who as an impartial arbitrator should allow only parties to provide evidence. Meanwhile, the legislator had prepared another amendment to the PCCP, which was to restore most of the revised rules. The new law entered into force on 15 April 2016.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2016, 15, 3; 87-100
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O intencjonalności czynności karnoprocesowych w świetle najnowszych badań nad koncepcją czynności konwencjonalnych w prawie
    On the intentionality of procedural acts in criminal proceedings in the light of the latest research on the concept of conventional act in law
    Autorzy:
    Wawrzyńczak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28783699.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    conventional acts
    criminal procedure
    procedural acts in criminal proceedings
    intentional explanation
    theory of law
    communicative acts in a criminal trial
    czynności konwencjonalne
    procedura karna
    czynności karnoprocesowe
    intencjonalne wyjaśnianie
    teoria prawa
    akty komunikacyjne w procesie karnym
    Opis:
    W literaturze za sprawą Olgierda Boguckiego pojawiła się propozycja uznania intencji za element konstytutywny czynności konwencjonalnych oraz stosowania intencjonalnego wyjaśniania czynności konwencjonalnych w prawie. Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja, czy nowe propozycje mogą zostać wykorzystane w badaniach nad koncepcją karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Autor zbadał relację pomiędzy dotychczas przyjętą na gruncie nauki prawa karnego procesowego koncepcją czynności konwencjonalnych a jej nowymi ujęciami, zestawiając je z przepisami Kodeksu postępowania karnego. W tym celu wykorzystał metodę teoretycznoprawną oraz dogmatycznoprawną. Autor wykazał, że zaproponowane przez Boguckiego pojęcie aspektu konstytutywnego oraz intencjonalne wyjaśnianie czynności konwencjonalnych nie sprawdza się w ocenie i interpretacji karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Należy jednak zauważyć, że opisywane przez Boguckiego aspekty pierwotne oraz epistemiczne mogą pod pewnymi warunkami zostać poddane recepcji na grunt prawa karnego procesowego. Ponadto reguły falsyfikacji w jego ujęciu również nie są przydatne w procesualistyce karnej. Przedmiotowe rozważania stanowią novum w badaniach nad koncepcją czynności konwencjonalnych w procesualistyce karnej, ponieważ tak zaproponowane ujęcie elementów czynności konwencjonalnych w prawie nie zostało w niej dotychczas poddane analizie.
    In the literature, owing to Olgierd Bogucki, it has been proposed that intention be recognized as a constitutive element of conventional acts and to use an intentional explanation of conventional acts in law. In this article, the author aims to verify whether the new proposals contribute to research on the conception of conventional acts in criminal proceedings. The author examines the relationship between the concept of conventional acts adopted in the procedural criminal law doctrine and the new approaches, juxtaposing them with the provisions of the Code of Criminal Procedure. For this purpose, the author uses the theoretical-legal method as well as the legal-dogmatic method. The author shows that neither the concept of the constitutive aspect proposed by Bogucki nor the intentional explanation of conventional acts are suitable for conducting assessments and interpretations of conventional acts in criminal proceedings. However, the primary and epistemic aspects described by Bogucki may, under certain conditions, be subject to reception in the field of criminal procedural law. Neither are the rules of falsification per his approach applicable in criminal proceedings. The considerations in question constitute a novel contribution to research on the conception of conventional acts in criminal proceedings because the proposed approach has not been analysed in the doctrine so far.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 4; 55-72
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PRAWO DO OBRONY JAKO PUBLICZNE PRAWO PODMIOTOWE
    The Right of Self-defence as a Public Subjective Right
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096766.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    proces karny; prawo podmiotowe; prawo do obrony; uprawnienie procesowe; strona bierna; oskarżony; prawo represyjne; prawo publiczne.
    criminal process; subjective right; right of self-defence; procedural rights; defending party; defendant; repressive law; public law.
    Opis:
    Artykuł poświęcono możliwości wykorzystania konstrukcji publicznych praw podmiotowych w dogmatyce prawa karnego procesowego, na przykładzie instytucji prawa do obrony. W opracowaniu zdefiniowano pojęcie prawa podmiotowego, jak również przedstawiono podstawowe założenia teoretyczne, prezentowane w prawoznawstwie na gruncie koncepcji praw podmiotowych. Odrębne rozważania poświęcono sposobowi definiowania w piśmiennictwie karnoprocesowym pojęć obrony, prawa do obrony oraz zasady prawa do obrony. W dalszej części publikacji przedstawiono argumenty przemawiające za uznaniem prawa do obrony za publiczne prawo podmiotowe, jak również wykazano teoretycznoprawne oraz praktyczne implikacje, wynikające z zakwalifikowaniaprawa do obrony do kategorii publicznych praw podmiotowych.
    This article examines the possibility of applying the construction of public subjective rights in the dogma of procedural criminal law, as exemplified by the institution of the right of self-defence. The article gives a definition of the concept of subjective rights and outlines the basic theoretical principles presented in jurisprudence with regard to subjective rights. It also considers the way the terms defence, right of self-defence and the principle of the right of self defence are defined in publications on procedural criminal law. Te article then goes on to present arguments in favour of the recognition of the right of self-defence as a public subjective right, and shows what the theoretical and practical legal implications would be if the right of self-defence were qualified as a public subjective right.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 1; 195-222
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Rule of Accusatorial Procedure in Polish Criminal Proceedings
    Autorzy:
    Kruk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618693.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    ways of the system’s rules’ existence
    interpretative directives of criminal and procedural rules
    R. Dworkin’s theory
    R. Alexy’s theory
    legal norm as a criminal proceeding’s rule
    rule of law in a normative sense
    sposoby istnienia zasad systemu
    dyrektywy interpretacyjne przepisów karno-procesowych
    koncepcja R. Dworkina
    koncepcja R. Alexy’ego
    norma (sformułowanie) jako zasada procesu karnego
    zasada prawa w sensie dyrektywalnym
    Opis:
    The issues connected with the rule of accusatorial procedure in Polish criminal proceedings were discussed against the backdrop of general theoretical topics and chosen issues of criminal proceeding’s theories. The authoress of the article shows the chosen topics of law’s theories related to the problem of law system’s rules, law’s rules and points out the influence of R. Dworkin’s and R. Alexy’s theories on the taxonomy of criminal proceeding’s rules. Later, she points out the device of compassing the legal norm as a criminal proceeding’s rule, its importance in criminal proceeding and character in law’s system. The problem of accusatorial procedure’s rule was discussed in a narrow meaning and contains the general questions connected with the concept of this rule in a system of criminal proceeding’s rules, correlation with another legal rules and functions executed by this rule.
    Problematyka zasady skargowości w polskim procesie karnym została poruszona na płaszczyźnie ogólnych zagadnień teoretycznoprawnych i wybranych kwestii teorii procesu karnego. Autorka artykułu przedstawia wybrane zagadnienia teorii prawa dotyczące problemu zasad systemu prawa, zasad prawa, a także wskazuje wpływ teorii R. Dworkina i R. Alexy’ego na systematykę zasad procesu karnego. W dalszej części pracy zwraca uwagę na sposób ujmowania normy prawnej w kategorii zasady procesu karnego, jej wagi w procesie karnym i roli, jaką dana norma – zasada procesowa pełni w systemie prawa. Problem zasady skargowości został ujęty w znaczeniu wąskim i obejmuje ogólne zagadnienia dotyczące pojęcia, miejsca tej zasady w systemie zasad procesu karnego, korelacji z innymi podstawowymi zasadami procesu oraz realizowane przez nią funkcje w prawie karnym procesowym.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies