Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prerogatywa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Ewolucja struktury Kancelarii Prezydenta RP w latach 1989–2017. Statuty Kancelarii Prezydenta
    Evolution of the structure of the Chancellery of the President of the Republic of Poland in 1989–2017. Statutes of the Chancellery of the President
    Autorzy:
    Wicherek, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942343.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Konstytucja
    prezydent
    Kancelaria Prezydenta
    prerogatywa
    Constitution
    President
    the office of President
    prerogative
    Opis:
    W artykule autor skupia się na konstytucyjnej prerogatywie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej jaką jest nadawanie statutu Kancelarii Prezydenta RP, która jest or-ganem pomocniczym prezydenta. Pierwsza części artykuł, odnosi się do podstawach prawnych nadawania statutu przez Prezydenta RP, natomiast w drugiej części autor, przedstawia poszczególne dokumenty z lat 1989–2017. W zakończeniu autor zwraca uwagę na podobieństwa oraz różnice w nadawanych przez Prezydentów RP statutach, w których określali Oni zasady funkcjonowania Kancelarii Prezydenta RP, która umożliwia prezydentom realizację założeń swojej prezydentury.
    In this article, the author focuses on the constitutional prerogative of the President of the Republic of Poland, which is the granting of the statute of the President’s Chancellery. The aim of the article will be to analyze the individual statutes of the auxiliary body of the president, taking into account changes that have been made to the Law Office based on the documents issued. In the first part, the article refers to the legal basis for issuing statutes by the president, but the author in the subsequent parts focuses mainly on the analysis of documents issued by individual Presidents of the Republic of Poland.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 4 (50); 131-144
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo łaski w Księstwie Warszawskim i Królestwie Kongresowym
    Pardon in the Duchy of Warsaw and Congress Poland
    Autorzy:
    Sobiech, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533015.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Pardon
    reprieve
    abolition
    amnesty
    prerogative
    monarch
    prawo łaski
    ułaskawienie
    abolicja
    amnestia
    prerogatywa
    monarcha
    Opis:
    The article shows how the law of pardon was regulated and how it was applied in two quasi-states, the Duchy of Warsaw (1807–1813) and the Congress Poland (1815–1831) during the constitutional period. These two entities were dependent on France and Russia respectively, which was not irrelevant to the regulations on pardon, since those powers were closely related to monarchs. Both the Polish king (prince of Warsaw) and the Russian emperor (tsar) in the context of the prerogative of the law of pardon have had a profound influence on the course and outcome of individual judicial proceedings so issues of abolition, amnesty and abolition of a punishment are also raised in the article. At the end, the elements of pardons operating in the territories of the three states that made partitions of the Republic of Poland are mentioned.
    Artykuł przedstawia sposób uregulowania prawa łaski i praktykę jego stosowania w dwóch tworach quasi-państwowych: Księstwie Warszawskim (1807–1813) oraz w okresie konstytucyjnym Królestwa Kongresowego (1815–1831). Oba te podmioty były zależne odpowiednio od Francji i Rosji, co nie pozostawało bez znaczenia dla uregulowań dotyczących ułaskawienia, gdyż kompetencje te były ściśle związane z osobami monarchów. Zarówno król polski (książę warszawski), jak i cesarz (car) rosyjski w ramach prerogatywy prawa łaski uzyskali ogromny wpływ na przebieg i wynik indywidualnych procesów sądowych, artykuł podejmuje więc również kwestie abolicji, amnestii oraz zatarcia skazania. Na końcu wspomniane zostają elementy ułaskawienia funkcjonujące na obszarach trzech państw zaborczych.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 61-74
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prerogatywa diakona przejściowego do święceń prezbiteratu. Przyczyny i konsekwencje (kan. 1030 KPK)
    The prerogative of the transitional deacon to ordination to the presbyterate. Causes and consequences (can. 1030 CIC)
    Autorzy:
    Trojanowski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676655.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    transitional diaconate
    law
    ordination
    presbyterate
    prerogative
    recourse
    diakonat przejściowy
    prawo, święcenia
    prezbiterat
    prerogatywa
    rekurs
    Opis:
    The legislator confirms the existence from God’s establishment of right of the faithful to the sacraments. This is due to their very nature. There is also the right of the faithful to freely choose their state of life. However, these laws do not prejudge the sacrament of Holy Orders. Because the Church must be free to choose candidates for ordination. Therefore, both the Code of Canon Law and the non-code documents before and after its promulgation confirm that there is no right to ordination. However, can. 1030 of the Code of Canon Law confirms that in a special legal situation there are transitional deacons who cannot be forbidden to ordain the presbyterate without a canonical reason. This legal status can be described as the “prerogative” of the transitional deacons. The reason for this special legal position is that justice is ensured in the Church and that there is no arbitrariness in decisions to admit to the presbyterate of transitional deacons who have been recognized as worthy of the diaconate, and no reasons have been found that would prevent them from receiving ordination to the presbyterate degree. The consequence of such a prerogative is the possibility of seeking justice through recourse prescribed by law.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 2; 145-157
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obwieszczenie Prezydenta RP o wolnych stanowiskach sędziowskich w Sądzie Najwyższym – akt urzędowy czy czynność urzędowa?
    A notice of the President of the Republic of Poland on vacant judgeships in the Supreme Court – an official document or action?
    Autorzy:
    Widło, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395671.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    obwieszczenie o wolnych stanowiskach sędziowskich
    obowiązek uzyskania kontrasygnaty
    prerogatywa prezydencka
    notice on vacant judgeships
    obligation to obtain a countersignature
    prerogative of the President
    Opis:
    W artykule przeanalizowano charakter prawny czynności urzędowej Prezydenta RP – obwieszczenia o wolnych stanowiskach (art. 31 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym). Spróbowano rozstrzygnąć problem wymogu uzyskania przez Prezydenta RP kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów dla tego obwieszczenia. Sformowano wnioski, iż: obwieszczenie Prezydenta RP wydane w trybie art. 31 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym jest czynnością urzędową Prezydenta RP, która w przeciwieństwie do aktów urzędowych Prezydenta RP nie wymaga kontrasygnaty. W przypadku przyjęcia odmiennego poglądu i zakwalifikowania obwieszczenia Prezydenta RP wydanego w trybie art. 31 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym, jako aktu urzędowego Prezydenta RP, nie wymaga on kontrasygnaty, gdyż: mieści się to w koncepcji kompetencji pochodnej wynikającej z prerogatywy Prezydenta RP – art. 144 ust. 3 pkt. 17 Konstytucji RP; wymaganie kontrasygnaty byłoby sprzeczne z Konstytucją – sprzeczna z art. 10 i art. 179 Konstytucji RP czynność obwieszczenia o wolnych stanowiskach sędziowskich stanowi obowiązek, a nie uprawnienie Prezydenta RP.  
    The article analyses the legal nature of an official action taken by the President of the Republic of Poland – a notice on free judgeships (Article 31 § 1 of the Law on the Supreme Court). It attempts to determine whether the President of the Republic of Poland is required to obtain a countersignature, for such a notice, from the Prime Minister. The following conclusions have been formulated: a notice of the President of the Republic of Poland issued under Article 31 § 1 of the Law on the Supreme Court is an official action of the President of the Republic of Poland which, contrary to official acts of the President of Poland, does not require a countersignature. Should a different view be adopted according to which a notice of the President of Poland issued under Article 31 § 1 of the Law on the Supreme Court is qualified as an act of the President of the Republic of Poland, it does not require a countersignature because it is included in the concept of a derivative competence following from the prerogative of the President of the Republic of Poland pursuant to Article 144, Clause 3, Sub-clause 17 of the Constitution of the Republic of Poland. The requirement of a countersignature would be contrary to Article 10 and Article 179 of the Constitution of the Republic of Poland. The action of publishing a notice on vacant judgeships is an obligation, not a right of the President of the Republic of Poland.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2021, 2; 249-263
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwolnienie z konstytucyjnego wymogu kontrasygnaty – rozważania na tle niekontrasygnowanych obwieszczeń Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym i Naczelnym Sądzie Administracyjnym
    Autorzy:
    Olga, Kazalska,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902506.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-17
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    President of the Republic of Poland
    Supreme Court
    countersignature
    privilege
    announcement
    official act
    Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
    Sąd Najwyższy
    kontrasygnata
    prerogatywa
    obwieszczenie
    akt urzędowy
    Opis:
    On June 29, 2018 in Dziennik Urzędowy “Monitor Polski” (the Official Gazette of the Republic of Poland) were published two announcements by the President of the Republic of Poland – from May 24, 2018, on the vacant positions of the judges in the Supreme Court and from May 28, 2018 on the vacant positions of the judge in the Supreme Administrative Court. The obligation to announce the number of vacant judges’ positions is a result of changes in the structure of the Supreme Court introduced by the new law of 8 December 2017 and the obligation to apply these provisions to the judges of the Supreme Administrative Court. The controversy is aroused by the fact that the published announcements were not countersigned – although this competence is not included in the catalog of presidential prerogatives, exempted from the obligation of co-signing by the Prime Minister. The analysis of the constitutional shape of the countersignature and the practice of using by the President of his competences will allow to answer the question whether the President’s announcements require for their validity the signature of the Prime Minister’s or are they exempt from this requirement. In the light of the doctrinal reflections, the recognition of the announcement of the President of the Republic of Poland on vacant judicial positions in the Supreme Court and the Supreme Administrative Court may be considered as a derivative or analogous competence to the presidential prerogative of appointing judges. However, this stands in contradiction with the Constitutional Tribunal jurisprudence, which excludes the possibility of a broad interpretation of the constitutional catalog of prerogatives. Nevertheless, due to the informative, non-normative character of the announcements of the President, the issue of qualifying them to the catalog of official acts, for which the countersignature is required, raises reasonable doubts.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2018, 76; 218-243
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proposal to Repeal the Fixed-Term Parliaments Act 2011 in the UK Constitutional System
    Propozycja uchylenia ustawy o stałej długości kadencji w systemie konstytucyjnym Zjednoczonego Królestwa
    Autorzy:
    Urbaniak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920522.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Constitution
    parliamentary term
    elections
    dissolution of the House of Commons
    royal prerogative
    konstytucja
    kadencja parlamentu
    wybory
    rozwiązanie Izby Gmin
    prerogatywa
    Opis:
    The Fixed-term Parliaments Act, which entered into force in 2011, introduced completely new regulations on the dissolution of Parliament and the duration of its mandate. It repealed the royal prerogative under which the queen, on the advice of the Prime Minister, had the power to dissolve Parliament at any time, which would ultimately lead to parliamentary elections. Despite the introduction of a fixed parliamentary term, constitutional practice, in particular the precedents of 2017 and 2019, have shown that the fundamental objectives of the new act, i.e. to ensure the stability of governments and to prevent the Prime Minister’s manipulation of the election date for political gain, can be easily undermined. This article attempts to analyze and evaluate the functioning to date of the Fixed-term Parliaments Act 2011 in the UK constitutional system and to examine the possible implications of repealing the Act for the functioning of the UK Constitution.
    Ustawa o stałej długości kadencji, która weszła w życie w 2011 r. wprowadziła całkowicie nowe regulacje dotyczące rozwiązania parlamentu oraz czasu trwania jego pełnomocnictw. Uchylała ona prerogatywę monarchy, który za rada premiera posiadał kompetencję do rozwiązania parlamentu de facto w każdym czasie i doprowadzenia do wyborów parlamentarnych. Pomimo wprowadzenia sztywnej kadencji parlamentu praktyka konstytucyjna, w szczególności precedensy z 2017 r. i 2019 r. pokazały, że podstawowe cele nowej ustawy, tj. zapewnienie stabilności rządów oraz zapobieganie manipulowaniu datą wyborów przez premiera w celu osiągnięcia korzyści politycznych mogą być z łatwością podważone. Celem artykułu jest analiza i ocena dotychczasowego funkcjonowania ustawy o stałej długości kadencji z 2011 roku w brytyjskim systemie konstytucyjnym oraz analiza ewentualnych skutków uchylenia ustawy dla funkcjonowania konstytucji brytyjskiej.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 6 (58); 99-111
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 maja 2021 r., sygn. akt III OSK 3265/21
    Glossary to the Decisions of the Supreme Administrative Court of May 11, 2021, file ref. no. III OSK 3265/21
    Autorzy:
    Wójcicka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2075036.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    President of the Republic of Poland
    academic title of professor
    administrative court
    administrative case
    prerogative of the President
    Prezydent RP
    tytuł naukowy profesora
    sąd administracyjny
    prerogatywa Prezydenta
    sprawa administracyjna
    Opis:
    In the commented order, the Supreme Administrative Court held that the matter of conferring the title of professor is an administrative matter. The court assumed that the conferring the title of professor is not a discretionary decision of the President, falling within the scope of his personal prerogative. The decision of the President of the Republic of Poland falls into a category “acts or actions related to public administration regarding rights or obligations under legal regulations” referred to in Art. 3 § 2 point 4 of the Act of August 30, 2002 – the Law on proceedings before administrative courts. The President of the Republic of Poland should be treated as an administrative body in a functional sense, and thereby a lack of action or excessive length of proceedings in this case can be a subject to review by an administrative court.
    W glosowanym postanowieniu Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sprawa nadania tytułu naukowego profesora jest sprawą administracyjną. Sąd przyjął, że nadanie tytułu profesora nie jest uznaniową decyzją Prezydenta, wchodzącą w zakres jego osobistych prerogatyw. Decyzja Prezydenta RP zaliczana jest do kategorii „aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa”, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo postępowania przed sądami administracyjnymi. Prezydent RP winien być traktowany jak organ administracji w znaczeniu funkcjonalnym, a tym samym bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w tej sprawie może być przedmiotem kontroli sprawowanej przez sąd administracyjny.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 3(67); 415-424
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenie zasięgu prerogatywy monarszej w Anglii w XVII i XVIII wieku i rola tego procesu w kształtowaniu nowoczesnego ustroju brytyjskiego
    Reduction of the scope of royal prerogative in England in the 17th and 18th centuries and the role of this process in shaping the modern British system
    Autorzy:
    Baran, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394342.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-09
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    English system
    royal prerogative
    conflict between the monarch and the parliament (17th—18th century)
    ustrój Anglii
    prerogatywa monarsza
    konflikt na osi: monarcha – parlament (XVII – XVIII w.)
    Opis:
    Autor ukazuje, jak poprzez XVII-te i XVIII-te stulecie, prerogatywa przysługująca monarsze angielskiemu była – w rozmaitych jej nurtach – wypierana przez bezustannie rosnące ambicje parlamentu nakierowane na zajęcie pozycji suwerena w zawiadywaniu nawą państwową. Wśród obszarów, w których dochodziło do kobfliktu między Koroną a parlamentem na tle królewskiej prerogatywy, omawia autor m.in. law creation process z wyłaniającymi się tu punktami spornymi (presja wywierana na monarchę, by nie odmawiał sankcji na bille uchwalane przez izby, kwestia suspensy i dyspensy itp.). Sporo uwagi poświęca też autor ciągle podejmowanym przez parlament próbom uzyskania wpływu na kształt królewskiego ministerium. W tym obszarze izby nie wahały się postępować per fas per nefas, pociągając do odpowiedzialności w trybie impeachment królewskich ministrów (np. Strafford’a czy Danby’ego), stawiając im zarzuty w rzeczywistości polityczne a nie karne. Omawia też autor obszary, w których monarcha zbyt łatwo rezygnował z podtrzymania swych prerogatywnych uprawnień (np. w zakresie weryfikacji prawidłowości wyboru posłów do Gmin).
    The author shows how in the seventeenth and eighteenth centuries the prerogative of the English monarch was, in its various strands, superseded by the ever-increasing ambitions of the Parliament to become the sovereign in charge of the nation. The areas of conflict between the Crown and the Parliament over royal prerogative discussed by the author include, i.a., the law creation process, with the emerging points of contention (pressure on the monarch not to refuse sanctions on bills passed by the chambers, the issues of suspension and dispensation, etc.). The author also devotes attention to Parliament's continuing attempts to influence the shape of the royal ministry. In this area, the chambers did not hesitate to act per fas per nefas, holding royal ministers (e.g. Strafford or Danby) accountable by impeachment, actually bringing political rather than criminal charges against them. The author also discusses areas where the monarch too easily gave up his prerogative powers (e.g. with regard to verifying the correctness of the election of MPs to the Commons).
    Źródło:
    Z Dziejów Prawa; 2020, 13; 87-109
    1898-6986
    2353-9879
    Pojawia się w:
    Z Dziejów Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo łaski Prezydenta RP jako problem konstytucyjny
    Presidential Act of Grace as a Constitutional Problem in Poland
    Autorzy:
    Ciapała, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/51452759.pdf
    Data publikacji:
    2024-08-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    competence
    prerogative
    official act and official act
    pardon
    act of grace
    two procedures
    critizism of the instuttional practice of the President of the Republic of Poland
    kompetencja
    prerogatywa
    czynność urzędowa a akt urzędowy
    ułaskawienie
    akt łaski
    dwie procedury ułaskawienia
    krytyka praktyki instytucjonalnej Prezydenta RP
    Opis:
    The subject of the study is the pardon procedure and the presidential act of pardon. The author criticizes the President’s ability to use only the procedure provided for in the Constitution, without taking into account the provisions of the Code of Criminal Procedure. Such facts occurred during the term of office of President Andrzej Duda and were considered controversial. The article indicates the “monarchal origin” of the prerogative – the law of pardon. The term “prerogative” is not – in the author’s opinion – adequate to the conditions of contemporary democracy. In fact, it is a personal competence exercised in Poland without the access of the government, but subject to general standards of the rule of law and legalism. The author analyzed the relevant provisions of the Constitution and the Code of Criminal Procedure and included de lege ferenda postulates.
    Przedmiotem opracowania jest procedura ułaskawienia oraz prezydencki akt łaski. Autor krytykuje możliwość wykorzystania przez Prezydenta wyłącznie trybu przewidzianego Konstytucją, bez uwzględniania warunków ustawy Kodeks postępowania karnego. Takie fakty miały miejsce podczas kadencji prezydenta Andrzeja Dudy i zostały uznane za kontrowersyjne. W artykule wskazuje się „monarszy rodowód” prerogatywy – prawa łaski. Termin „prerogatywa” nie jest – zdaniem autora – adekwatny do warunków współczesnej demokracji. W istocie chodzi o kompetencję osobistą wykonywaną w Polsce bez akcesu rządu, jednakże podlegającą ogólnym standardom państwa prawa i legalizmu. Autor dokonał analizy adekwatnych postanowień Konstytucji i kodeksu postępowania karnego oraz zamieścił postulaty de lege ferenda.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 4(80); 65-77
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Evolution of the Institution of President’s Prerogative Powers in the Polish Legal System
    Ewolucja instytucji prerogatyw prezydenta w polskim systemie prawnym
    Autorzy:
    Dąbrowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942125.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    President
    member of the Council of Ministers Council of Ministers
    authorities
    countersignature
    political system
    prerogative
    constitution, independent presidential competences
    the head of the State
    Prezydent
    członek Rady Ministrów
    Rada Ministrów
    władze
    kontrasygnata
    ustrój
    prerogatywa
    konstytucja
    samodzielne uprawnienia prezydenta
    głowa państwa.
    Opis:
    The essay describes the concept and evolution of a countersignature and prerogatives of the President of the Republic of Poland. The countersignature is a special signature (a consent) of a member of the Council of Ministers which is necessary to validate the President’s legal (official) act. Prerogatives are enumerated in a constitutional act as presidential competences, which do not require a signature of a member of the Government (a countersignature). The author claims that the institution of independent presidential competences was invented by Polish lawyers and used for the first time ever in the Polish Constitution of 1935. Further, the author describes the evolution of the institution of a countersignature and prerogatives in the Polish political system. It is said that nowadays the number of independent competences does not have such significant importance as it is claimed in constitutional law and in reality prerogatives do not strengthen the political position of the President significantly. His/her power depends on whole relations between the authorities described in constitutional provisions.
    Autor w opracowaniu przedstawia istotę i rozwój instytucji kontrasygnaty oraz samodzielnych uprawnień Prezydenta Rzeczypospolitej. Kontrasygnata jest szczególnego rodzaju mechanizmem (podpisem właściwej osoby, z zasady członka rządu), który jest niezbędny do legalizacji aktu urzędowego głowy państwa. Członek rady ministrów poprzez akt podpisania aktu prezydenta przejmuje za niego odpowiedzialność polityczną. Równocześnie akt urzędowy głowy państwa jest nieważny do czasu opatrzenia go kontrasygnatą. Prerogatywy są to natomiast enumeratywnie wyliczone kompetencje prezydenta, które dla swojej ważności nie potrzebują współpodpisu członka rządu. W publikacji autor podnosi tezę, że prerogatywy są owocem polskiego konstytucjonalizmu i zostały po raz pierwszy w historii wprowadzone do ustroju w Konstytucji kwietniowej z 1935 r. Ponadto w opracowaniu została przedstawiona ewolucja instytucji kontrasygnaty i powiązanych z nią prerogatyw w polskim systemie prawnym. Autor wskazuje, że współcześnie prerogatywy nie mają tak doniosłego znaczenia jak im się to przypisuje w nauce prawa ustrojowego i że w praktyce samodzielne uprawnienia głowy państwa wcale tak istotnie nie wzmacniają pozycji i funkcji prezydenta. Jego władza i status zależą od całokształtu postanowień ustawy zasadniczej, które definiują relacje pomiędzy organami państwa.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 155-165
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies