Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawo do kandydowania" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Bezpośredniość wyborów do Parlamentu Europejskiego : glosa do postanowienia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 3 maja 2016 r. w sprawie nr 77032/12, William Dupré przeciwko FrancjiBezpośredniość wyborów do Parlamentu Europejskiego : glosa do postanowienia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 3 maja 2016 r. w sprawie nr 77032/12, William Dupré przeciwko Francji
Directness of elections to the European Parliament : commentary on the decision of the European Court of Human Rights of 6 May 2016 (nr 77032/12)
Autorzy:
Rulka, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485545.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Europeistyki
Tematy:
Europejski Trybunał Praw Człowieka Unia Europejska
wybory bezpośrednie
prawo do kandydowania
European Court of Human Rights European Union
direct elections
right to be a candidate
Opis:
The Author comments on the European Court of Human Rights judgment on the issue of the European Parliament elections, specifically the directness of the elections and the right to stand as a candidate. The problem was how to fill additional seats created by the entry into force of the Treaty of Lisbon. The author criticizes the judgment of the Court, according to which there was no violation of the right to free elections in Protocol No 1 to the Convention by distribution two additional seats in indirect elections. He argues that the right to free elections was infringe by too late adoption of a legal regulation setting out the rules governing additional seats (violation of the ban on the change of important electoral regulations before the election, and even more after the election) and its disproportionality to the aim.
Źródło:
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego; 2017, 15; 190-205
1730-4504
Pojawia się w:
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treść i podmioty praw wyborczych w prawie konstytucyjnym Ukrainy
Content and holders of electoral rights in the constitutional law of Ukraine
Autorzy:
Kljuczkowskij, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585384.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
podmiotowe prawa wyborcze
prawo głosowania (czynne prawo wyborcze)
prawo kandydowania (bierne prawo wyborcze),
prawo do zgłaszania kandydatów (nominacyjne prawo wyborcze)
podmioty praw wyborczych
wybory ogólnopaństwowe
wybory lokalne
elections
electoral rights
right to vote
right to stand for election
right to nominate
candidates
holder of electoral
right
restrictions of electoral rights
Opis:
Podmiotowe prawa wyborcze należą do podstawowych politycznych praw człowieka, zapewniających funkcjonowanie demokracji przedstawicielskiej – udział obywateli w wyborach. W nauce prawa konstytucyjnego powszechnie przyjęty jest pogląd, zgodnie z którym istnieją dwa rodzaje podmiotowego prawa wyborczego – czynne i bierne; wydaje się jednak, że oprócz tych dwóch praw wyborczych, do rozważenia jest jeszcze trzecie – nominacyjne prawo wyborcze, tzn. prawo zgłaszania kandydatów podczas wyborów. Treść wszystkich podmiotowych praw wyborczych związana jest z wyborami, to jednak czynnikiem decydującym o istnieniu różnych praw (nie zaś wyrazem czy realizacją jednego „szerokiego” prawa) jest różnica w podmiocie takiego prawa. Dlatego też, chociaż pojęcie praw wyborczych należy do dobrze znanych, dla dokładnego zrozumienia istoty praw wyborczych konieczne jest zarówno ustalenie ich podmiotów, jak i adekwatnej treści. Czynne prawo wyborcze jest „prawem wybierania”. Może być realizowane poprzez różne sposoby głosowania – na poszczególnych kandydatów, listy kandydatów (partii) lub kombinację różnych opcji. Treść biernego prawa wyborczego jest mniej jednoznaczna. Wybór jako otrzymanie mandatu przedstawicielskiego jest możliwością, nie zaś prawem zainteresowanej osoby. Dlatego też zasadne jest uznanie terminu „prawo bycia wybranym” tylko nazwaniem („oznaczeniem”) biernego prawa wyborczego, a nie jako określenie jego treści. Tak więc, treścią biernego prawa wyborczego jest to, że człowiek ma prawo być kandydatem w wyborach, tj. pretendować do zdobycia mandatu przedstawicielskiego lub funkcji z wyboru. Nominacyjne prawo wyborcze oznacza, mniej więcej, prawo do zgłaszania kandydatów podczas odpowiednich wyborów. Przeprowadzona w artykule analiza wzajemnych zależności pokazuje, że nie ma prostego i jednoznacznego związku między podmiotami czynnego i biernego prawa wyborczego, z jednej strony i prawem zgłaszania kandydatów – z drugiej. W każdym razie nie ma podstaw dla utożsamiania tych podmiotów jako adresatów tych praw. W związku z powyższym prawa mające ze swej natury różnych adresatów nie mogą być rozpatrywane jako stanowiące jedno prawo. Tym samym zasadne staje się twierdzenie o istnieniu trzech różnych podmiotów praw wyborczych – aktywnego (prawa głosu), biernego – (prawa bycia kandydatem) i nominacyjnego (prawa zgłaszania kandydatów). Słowa kluczowe: podmiotowe prawa wyborcze, prawo głosowania (czynne prawo wyborcze), prawo kandydowania (bierne prawo wyborcze), prawo do zgłaszania kandydatów (nominacyjne prawo wyborcze), podmioty praw wyborczych, wybory ogólnopaństwowe, wybory lokalne.
The problem of electoral rights is considered in aspects of their content, holders and existed restrictions. An active electoral right is treated as a right to vote on elections (not a right to elect); a passive electoral right means a right to stand for election (not a right to be elected). The existence of a third electoral right is shown, namely a right to nominate candidates which cannot be reduced to one of previous ones. The circle of holders of these rights is analyzed in cases of national and local elections. The difference between legal status of voter “in general” (as a publicly capable citizen) and a person possessing the right to vote at certain (especially local) elections is determined. The essential difference is shown between holders of active and passive electoral rights: persons who are unable to vote at certain elections can stand for these elections and vice versa. A dilemma of holders of nomination electoral right – citizens or political parties – is considered. The evolution of legislative regulation of candidate nomination in Ukraine towards recognition of political parties to be the main holder of nomination electoral right is shown.
Źródło:
Studia Wyborcze; 2014, tom XVII; 57-90
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies