Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prawo do obrony" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-50 z 63
Tytuł:
Prawo do obrony w przemówieniach Jana Pawła II do Roty Rzymskiej
Autorzy:
Leszczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663491.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo do obrony
right of defence
Opis:
Nell’allocuzione alla Rota Romana del 1989 il Papa Giovanni Paolo II considera il tema del diritto di difesa nel processo matrimoniale. Questo tema il Papa riprende nelle diverse allocuzioni pariando sia della giustizia sia della verita, in particolare quella ehe riguarda il matrimonio delle parti. In questo articolo cerco do analizzare i ρίύ importanti pensieri dei Papa riguardo al diritto di difesa ed i suo influsso per quanto riguarda la pratica dei tribunali ecclesiastici. Per questo non mi fermo sulla concezione dei diritto di difesa, ma cerco anche di analizzare le ρίύ importanti norme rigradanti questo tema.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2008, 19, 13; 99-110
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrola i przeszukanie Prezesa UOKiK. Pięć lat doświadczeń po rozdzieleniu instytucji – już osobno czy nadal razem?
Autorzy:
Gajewska-Leite, Irena
Modzelewska de Raad, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216527.pdf
Data publikacji:
2020-04-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
kontrola
przeszukanie
gwarancje proceduralne
prawo do obrony
Opis:
Celem artykułu jest porównanie kontroli i przeszukania1, dwóch procedur stosowanych przez Prezesa UOKiK w celu pozyskiwania dowodów dopuszczenia się praktyk ograniczających konkurencję. Publikacja nie tyle zawiera wyczerpującą charakterystykę tych dwóch instytucji, ile ukazuje je z punktu widzenia istotnych podobieństw i różnic. Analiza ograniczona jest do spraw z zakresu ochrony konkurencji, gdzie omawiane narzędzia odgrywają nieporównywalnie większą rolę niż w sprawach konsumenckich, w których ich zastosowanie jest sporadyczne.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2020, 9, 4; 31-61
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice odpowiedzialności karnej za przestępstwo składania fałszywych zeznań w interpretacji Sądu Najwyższego
Limits of criminal liability for perjury in the interpretation of the Supreme Court
Autorzy:
Kaczmar, Paulina
Krzyżaniak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499643.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
przestępstwo fałszywych zeznań
prawo do obrony
kontratypy pozaustawowe
Opis:
W niniejszym artykule analizie poddano problem zakresu kryminalizacji przestępstwa fałszywych zeznań z uwzględnieniem nowelizacji art. 233 Kodeksu karnego z dnia 11 marca 2016 r. oraz orzecznictwa Sądu Najwyższego. W opracowaniu skupiono się na interpretacji uchwał Sądu Najwyższego z lat 1991 i 2007 oraz postanowienia z 2020 r., które dotyczyły składania fałszywych zeznań w obawie przed odpowiedzialnością karną grożącą osobom te zeznania składającym oraz im najbliższym. Uchwała z 1991 r. oraz dwie uchwały z 2007 r. poprzez wprowadzenie do porządku prawnego kontratypów pozaustawowych, koncentrujących się wokół prawa do obrony, przesądzały o tym, kto nie ponosi odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań. Orzeczenia te wskazywały na okoliczności, w których może dojść do wyłączenia bezprawności czynu, począwszy od uchwały z roku 1991 r., w której podkreślono, że nie będzie ponosiła odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań osoba, która zeznania złożyła jako świadek we własnej sprawie, poprzez uchwałę z 26 kwietnia 2007 r., która potwierdzała taki stan rzeczy, aż do uchwały z 20 września 2007 r., zgodnie z którą za fałszywe zeznania nie będzie odpowiadała osoba, które złożyła je w celu realizacji prawa do obrony. Postanowienie z 15 stycznia 2020 r., stanowiące rekonstrukcję ratio legis ustawodawcy, który wprowadził nowelizację Kodeksu karnego z marca 2016 r., przesądziło, że funkcjonujące wcześniej kontratypy pozaustawowe wprowadzone przez wymienione powyżej uchwały, nie mają już racji bytu oraz, że aktualnie za składanie fałszywych zeznań co do zasady odpowiadał będzie każdy, nawet składający je w obawie przed odpowiedzialnością karną. Wydane ostatnio postanowienie nie wyjaśniło kontrowersji związanych ze stosowaniem art. 233 § 1a Kodeksu karnego, ale pogłębiło wątpliwości co do jego konstytucyjności.
In the present article the issue of criminal liability for perjury was submitted for analysis in the context of amendment of article 233 of the penal code of 11 March 2016 and the judicature of the Supreme Court. The study was focused on the interpretation of the Supreme Court’s resolutions from years 1991 and 2007, as well as a decision of 2020, which considered the problem of giving false testimony because of possible penal liability for the person in question and their families. The resolution of 1991 and both decisions of 2007 by implementing the non-statutory justification – focusing on the right to defense - to the legal system, indicated who , and in which circumstances, could be held liable for false testimony. In the resolution of 1991 it was pointed out that the person who gave testimony as a witness in its own case, is not held liable. The said standpoint was confirmed in the resolution of 26 April 2007. In the same year, in the resolution of 20 September 2007, the Supreme Court went further and decided that the person is not held liable for false testimony if such were made in order to exercise its right to defense. However in the recent resolution of 15 January 2020, the Supreme Court, basing on the amendment of the penal code of March 2016, decided that previous justifications implemented to the legal system by way of the above resolutions can no longer function in the legal system, and at present every person giving false testimony shall be held liable, even if such were given in fear of criminal liability. Nevertheless, the issued ruling did not resolve doubts related with the application of article 233 § 1a of the penal code and raised even more questions about its constitutionality.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2020, 10; s. 193-206
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gwarancje prawa do obrony w świetle Instrukcji Dignitas connubii
Le garanzie del diritto di difesa in luce d’Istruzione Dignitas connubii
Autorzy:
Leszczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663487.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo do obrony
gwarancja prawa do obrony
Dignitas connubii
right of defence
Opis:
II diritto di difesa nel processo di nullità matrimoniale sembra di essere uno dei temi fondamentali del diritto processuale canonico. E’ cos! perché grazie alle garanzie prescitte dalia legge il processo matrimonaile diventa un stramento per raggiimgere una verità obiettiva. II diritto di difesa garantito alie parti porta alio sviluppo délia verità ed in conseguenza ad una sentenza giusta. Questo diritto riguarda in modo particolare l’atto délia citazione, notifica dell’oggetto del dubbio, ma anche la possibilità di presentare le prove, la pubblicazione degli atti e délia sentenza. In questo articolo ho cercato non solo di presentare le norme contenute nell’Istruzione Dignitas connubii, ma anche di presentare le oppinioni diverse riguardanti i particolari del tema approfondito.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2008, 19, 13; 111-123
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem agresji pacjentów – próba diagnozy, poszukiwanie rozwiązań
The problem of aggressive patients – an attempt at a diagnosis and a search for solutions
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030212.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
agresja
godność człowieka
prawa pacjenta
prawo do obrony
uzależnienie
Opis:
The doctor–patient relationship is special as it addresses issues directly related to dignity and intimacy. Patients share information about their problems and, in turn, the doctor has the knowledge and skills that can help to solve these problems. It should be noted, however, that there is a clear disparity in this relationship: at some point the patient must trust the doctor and comply with the proposed instructions. As a result of this imbalance, the notion of patient rights was developed. It was pointed out that patients should be treated in a manner respectful of their dignity. This has resulted in an increasingly popular approach, according to which the patient has become a partner in the therapeutic process. In recent years, however, a disturbing phenomenon may be observed. Some patients have changed their attitude to doctors, regarding them exclusively as specialists in a given field. The expectations and demands of patients have increased and are sometimes accompanied by verbal and/or physical aggression. Therefore, some important issues that arise at this point: Does the occurrence of aggressive behaviour stem from a specific cause? Perhaps only a certain group of patients are likely to show this type of behaviour? Is it possible to become addicted to aggression? How should doctors react to verbal and/or physical violence?
Relacja między pacjentem a lekarzem ma szczególny charakter, dotyczy bowiem zagadnień bezpośrednio związanych z intymnością i godnością. Pacjent dzieli się informacjami na temat swoich problemów, a lekarz ma wiedzę i umiejętności, które mogą pomóc w ich rozwiązaniu. W omawianej relacji istnieje więc wyraźna dysproporcja: pacjent musi w pewnym momencie zaufać lekarzowi i podjąć proponowane przez niego działania. Dysproporcja ta przyczyniła się do rozwoju idei praw pacjenta. Zwrócono uwagę, że osobę leczoną trzeba traktować z szacunkiem, a jej godności nie wolno naruszać. Dzięki temu coraz popularniejsze stawało się podejście, zgodnie z którym pacjent jest partnerem w procesie terapeutycznym. W ostatnich latach można jednak zaobserwować niepokojące zjawisko: część pacjentów zmieniła stosunek do lekarzy i traktuje ich wyłącznie jako specjalistów od określonych usług. Osoby leczone mają coraz więcej oczekiwań i żądań, którym czasem towarzyszy agresja słowna i fizyczna. Pojawiają się zatem istotne pytania: Czy wystąpienie zachowań agresywnych wynika z konkretnej przyczyny? Czy tylko pewna grupa pacjentów jest skłonna do podejmowania podobnych działań? Czy od agresji można się uzależnić? W jaki sposób lekarz powinien reagować na przemoc werbalną i fizyczną?
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 3; 158-162
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formal defence in disciplinary proceedings against legal counsels
Autorzy:
Dąbrowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364029.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo do obrony
postępowanie dyscyplinarne
: right to defence
disciplinary proceedings
Opis:
The article discusses formal aspects of a suspected legal counsel’s right to defence and pinpoints the great vagueness of this issue. That is why, the author begins his discussion with the analysis of the essence of formal aspects of the right to defence and accepted rules of interpretation of provisions referring to other regulations. Next, using theoretical instruments created earlier, the author describes a suspected legal counsel’s basic rights, in particular, the right to have his own counsel for the defence, a translator’s assistance, and the right to claim a refund of incurred costs of defence. As a result, the author proves that current regulations, although they meet the requirements of the Constitution, should be changed. In his opinion, describing the substantial elements of the basic procedural guarantees with the use of the phrase “should be applied by analogy” makes those guarantees doubtful.
Niniejsza praca – poddając analizie formalne oblicze obrony obwinionego radcy prawnego – dostrzega szeroką niedookreśloność przedmiotowego zagadnienia. Z tego powodu zawarte w niej rozważania rozpoczyna przedstawienie istoty formalnego aspektu obrony oraz przyjętych zasad wykładni przepisów odsyłających. Korzystając z wytworzonych w ten sposób instrumentów teoretycznoprawnych, autor obejmuje dalszą refleksją kwestie uprawnień obwinionego do pomocy obrońcy, tłumacza czy żądania zwrotu kosztów obrony. Poczynione z tej perspektywy przemyślenia prowadzą go zaś do przekonania, iż – mimo zachowania przez obecną regulację wymogów konstytucyjnych – konieczne są określone zmiany legislacyjne. Zdaniem autora pozostawienie istotnych zagadnień kształtu podstawowych gwarancji procesowych nieostrej formule odpowiedniego stosowania wzbudza uzasadnione wątpliwości.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 3; 70-86
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieważność wyroku spowodowana odmówieniem prawa do obrony. Analiza przypadku
Sentence nullity caused by the denial of a right of defense. A case study
Autorzy:
Nowicka, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502611.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
nieważność wyroku
prawo do obrony
querella nullitatis
judgment nullity
right of defense
Opis:
According to can. 1620 No. 7 CIC, a sentence suffers from the defect of irremediable nullity if the right of defense was denied to one or the other party. In this case the party may bring an action for nullity. This complaint to one of the courts in Poland was filed in 2016 by the defendant. He referred to the fact that the plaintiff concealed his address before the court, he did not know about the trial and about the fact that his marriage was considered null. The article is an analysis of the right and the actual state of this issue.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 3; 183-194
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Informatyzacja postępowania karnego a prawo do obrony
Autorzy:
Kuśpiel, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2191459.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
informatyzacja postępowania karnego
prawo do obrony
doręczenia elektroniczne
rozprawa zdalna
zdalne posiedzenie aresztowe
Opis:
Przedmiotem rozważań w niniejszym opracowaniu są zmiany wprowadzone w postępowaniu karnym w związku z jego informatyzacją i ich wpływ na realizację prawa do obrony. Na skutek kolejnych nowelizacji procedura karna została wzbogacona o rozwiązania umożliwiające wykorzystanie różnych rozwiązań informatycznych. Wprowadzono m.in.: udostępnienie akt postępowania przygotowawczego w postaci elektronicznej, udostępnienie informacji o aktach sprawy za pomocą systemu teleinformatycznego, niektóre rozwiązania dla doręczeń elektronicznych, naj-nowsze zmiany w zakresie rozprawy zdalnej, czy też zdalne posiedzenie aresztowe. Analiza ostatnich zmian w przepisach postępowania karnego pozwala na ocenę przyjętych rozwiązań i skłania do refleksji nad zachowaniem gwarancji procesowych, szczególnie w zakresie zasady prawa do obrony. W opracowaniu wskazano zasadnicze problemy związane z realizacją prawa do obrony, ale również przedstawiono rozwiązania, które oceniane są bardzo pozytywnie i pomagają w zagwarantowaniu rzetelnego procesu karnego.
Źródło:
Prawo publiczne i prywatne w dobie informatyzacji – ocena dotychczasowych rozwiązań i perspektywy na przyszłość; 133-158
9788366723603
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do obrony osoby podejrzanej w polskim procesie karnym
Right of defence for the suspected person in Polish criminal process
Autorzy:
Wróbel, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499555.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
osoba podejrzana
prawo do obrony
proces karny
suspect
right of defence
criminal process
Opis:
Prawo do obrony to zbiór wszelkich uprawnień, które przysługują stronie biernej procesu karnego w celu odparcia oskarżenia, zmniejszenia odpowiedzialności karnej oraz innych uciążliwości w procesie karnym. Zasada ta ma swoje podstawy w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz kodeksie postępowania karnego. Zgodnie z dyspozycją art. 6 k.p.k. prawo do obrony przysługuje podejrzanemu oraz oskarżonemu. Tymczasem w procesie karnym uczestniczy również osoba podejrzana, która nie jest formalnie podejrzanym, ale skupiają się wokół niej działania organów procesowych. Bardzo często staje się ona stroną postępowania przygotowawczego. Tematem artykułu jest kwestia prawa do obrony z punktu widzenia osoby podejrzanej. Od wielu lat pozostaje ona pomijana w polskim ustawodawstwie, chociaż była przedmiotem rozważań doktryny. W tekście poddano rozważaniom dotychczasowe propozycje na definicję osoby podejrzanej, a także przeanalizowano obecny zakres prawa do obrony w ujęciu konstytucyjnym, konwencyjnym i kodeksowym. Stanowi to bazę do ustalenia, czy osobie podejrzanej w obecnym stanie prawnym przysługuje prawo do obrony i czy jest ono odpowiednio realizowane. Przedstawione zostały również postulaty de lege ferenda – sformułowano propozycję definicji osoby podejrzanej i umiejscowienia jej w kodeksie postępowania karnego, a także sugestię dotyczącą lepszej realizacji prawa do obrony w praktyce.
Right of defence is a collection of authorizations which are entitled to a passive party to the criminal process in order to refute charges, reduce criminal liability and other nuisance in criminal proceedings. This principle has its foundation in the Polish Constitution, the European Convention on Human Rights and the Code of Criminal Procedure. Pursuant to article 6 of the Code of Criminal Procedure, the right of defence is entitled to the suspect and the accused. Meanwhile, a suspected person - who formally is not a suspect - also participates in the criminal process, and the operations of the law enforcement authorities are focused around them. Most often, they become a party to pre-trial proceedings. The subject matter of the article is the right of defense from the suspected person point of view. For many years, they have remained unnoticed in the Polish legislation, even though they have been under doctrine consideration. This paper considers current proposals of a definition of the suspected person, and it also analyses the actual scope of the right of defense in terms of the constitution, conventions and statutes. This is a foundation in order to determine whether the suspected person in the current legal status has the right of defense, and whether it is properly exercised. De lege ferenda postulates have been also presented, i.e. a proposal of the definition of the suspected person and its placement in the Code of Criminal Procedure, as well as a suggestion for better realization of the right of defense in practice.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, 7; 245-261
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w postępowaniach przed Prezesem UOKiK
Autorzy:
Affre, Joanna
Kozak, Małgorzata
Wawruch, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164638.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
tajemnica przedsiębiorstwa
dyrektywa o poufności
zażalenie na postanowienie
prawo do obrony
jawność postępowania
Opis:
Artykuł ma na celu omówienie obowiązujących standardów w zakresie ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa w postępowaniu przed Prezesem UOKiK oraz w postępowaniu odwoławczym przed SOKiK, a także przedstawienie uwag odnoszących się zarówno do stosowania samych przepisów, jak i ich nowelizacji. Prezentacja aktualnych regulacji została uzupełniona o planowane zmiany, w związku z implementacją Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 2016/943 z 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnicy przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystaniem i ujawnianiem. Dokonana analiza wskazuje, że uzasadnione byłoby wprowadzenie rozwiązań, które zwiększą kontrolę sądową nad działaniami Prezesa UOKiK w przypadkach ograniczenia prawa wglądu do materiału dowodowego z urzędu, a także zwiększą kontrolę nad przestrzeganiem prawa przez organ antymonopolowy. Ze względu na konflikt prawa do obrony, zasady jawności postępowania i prawa do ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa autorki postulują także doprecyzowanie obecnie obowiązujących przepisów.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2018, 7, 2; 60-75
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do znaczącego milczenia
Right to signifying silence
Autorzy:
Prokop, Adam R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27845851.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
Dąmbska
sygnikatywne milczenie
prawo do milczenia
prawo do obrony
signifying silence
right to remain silent
right to defence
Opis:
Dąmbska (1904–1983) wyodrębniła w teorii sygnikatywnego milczenia możliwe drogi poszukiwania znaczeń dla tego zjawiska. Jedną z nich stanowił element taktycznego działania, inną kategoria etyczna. Następnie Rokoszowa (1947–1997) powiązała na poziomie językoznawczym ów fenomen z prawem świadka, a także oskarżanego, do milczenia. W artykule pokazano możliwe znaczenia wykorzystania tegoż prawa, do dzisiaj różnie interpretowanego. Przykłady zaczerpnięte zostały z beletrystyki oraz kinematografii.
Dąmbska (1904–1983) distinguished in the theory of signifying silence the possible ways of searching for meanings of this phenomenon. One of them was an element of tactical action, another – an ethical category. Subsequently, Rokoszowa (1947–1997) linked this phenomenon at the linguistic level to the right of a witness, also of an accused, to remain silent. The article presents the possible meanings of the use of this right, still interpreted differently today. The examples are taken from literary and cinematographic fiction
Źródło:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne; 2022, 18, 1; 75-91
1896-4087
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uprawnienia obrońcy w procesie karnym – wybrane zagadnienia
Autorzy:
Wierzbicka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197908.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
attorney
accused
right of defense
eligibility
principle
obrońca
oskarżony
prawo do obrony
uprawnienia
zasady
Opis:
The right of defence is one of the fundamental human rights. In criminal proceedings, its implementation may translate into defendant’s right of undertaking his defence on his own, as well as of having recourse to a professional defender. In this regard, the defender (an attorney or a legal counsel) has been given a certain set of entitlements which, on one hand, can aid in performing his own duties and, on the other hand, provides a legal framework for the execution of these duties. The way in which the defender’s activities are conducted depends on the will and the contribution of the defendant himself. At the meeting point of the defender-defendant relationship there may appear certain occurrences, and some of them prohibited by penal legislation, which imply a number of issues and thus need to be clarified. Those issues include, inter alia, the scope of the right of defence as well as defender’s competences, the lawfulness of the activities being undertaken, the question of the scope and framework of defender’s legal privilege with regard to his knowledge on the crime.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2018, 2(14); 152-165
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do obrony na przedsądowym etapie w znowelizowanym postępowaniu w sprawach o wykroczenia
Right of Defence at the Pre-trial Stage in the Amended Petty Offence Procedure
Autorzy:
Bień-Węgłowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792689.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
prawo do obrońcy
prawo do obrony
procedura wykroczeniowa
nowelizacja
defence counsel
right of defence
petty offence procedure
amendment
Opis:
Przedmiotem artykułu jest ukazanie zmian w zakresie prawa do obrońcy na etapie czynności wyjaśniających w sprawach o wykroczenia, które są rezultatem nowelizacji z 15 maja 2015 r. Na obecny kształt prawa do obrony na przedsądowym etapie postępowania w sprawach o wykroczenia mają wpływ także nowelizacje przepisów proceduralnych z 27 września 2013 r. oraz z 12 maja 2015 r. W opracowaniu przedstawiono stan prawny sprzed i po nowelizacji. Zmiana art. 4 k.p.w., który w obowiązującym brzmieniu gwarantuje osobie, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie, dostęp do obrony formalnej, powoduje przywrócenie względnej równości stron procesowych na etapie czynności wyjaśniających. Umożliwienie osobie określonej w art. 54 § 6 k.p.w. korzystania z pomocy profesjonalnego obrońcy jest nie tylko realnym zabezpieczeniem jej konstytucyjnych praw obywatelskich, ale stanowi także skuteczny środek weryfikacji prawidłowości działań organów śledczych.
The article looks at changes regarding the right to counsel at the stage of explanatory proceedings in petty offence cases. The changes were implemented by the 15 May 2015 amendment. The existing status of the right of defence at the pretrial stage of the petty offence procedure has also been affected by the previous amendments of the procedure, namely from 27 September 2013 and 12 May 2015. The article discusses the state of law before and after the amendments. Rewritten Art. 4 of the Code of Petty Offence Procedure guarantees the right of defence to a person subject to the request to impose a penalty on clear grounds, which restores the relative equality of the parties at the stage of explanatory proceedings. Affording the person referred to in Art. 54 § 6 of the Code of Petty Offence Procedure the assistance of a professional counsel does not only safeguard their constitutional rights but also validates the proper operation of the investigating authorities.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 17-25
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adwokat - cooperator veritatis w procesie o orzeczenie nieważności małżeństwa
Advocate - cooperator veritatis in the process of the nullity of marriage
Autorzy:
MIZIŃSKI, ARTUR GRZEGORZ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660978.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
adwokat
proces
prawda obiektywna
prawo do obrony
advocate
process
objective truth
the right to defence
Opis:
An advocate is a qualified person who meets the requirements specified in can. 1483 CIC/83, recognized by the competent authority, who was asked by a party to the  process for personal assistance, involving the defense of the interests of the client in the process or defense in court. The task of the advocate in the law of the Latin Church was defined by the term munus and officium of an ecclesiastical nature.  The advocate always acts, taking into account the spirit and the objectives of the canon legal order, and therefore, like other participants of the process, is obligated to cooperate with the judge in the realisation of the fundamental purpose of proceedings under canon law, which is the search for the objective truth. One of the guiding principles in the process of matrimonial nullity contained in motu proprio “Mitis Iudex Dominus Iesus”, the Code of Canon Law and the Instruction Dignitas Connubii is the principle of seeking the objective truth. To implement this principle, cooperation is required of all participants in the process, so a judge (the diocesan bishop in an abbreviated process), the parties, the defender of the marriage bond, the advocate and the promoter of justice - if he takes part in it. A special role in this cooperation is played by the advocate, who as a person competent and skilled in law will help the judge in achieving the moral certitude needed to adjudicate on a case by presenting to him already structured facts and proofs that allow him to pass an equitable judgment. Throughout the duration of the case, ranging from assistance still before the start of the trial (ordinary or abbreviated), through lodging a libellus of litigation, actions during the trial itself and after a verdict, the advocate is - even if not always necessary – a very helpful guarantor of the faithful’s right to defense. In performing his task the advocate should act primarily in the interests of the party that he is defending, but never lose sight of the truth, which should be discovered in judicial proceedings always guided by the principle of justice.
Adwokat to osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje, spełniająca wymogi określone w kan. 1483 KPK/83, uznana przez kompetentną władzę, poproszona przez stronę procesową o osobistą pomoc, polegającą na obronie interesów klienta w procesie lub działaniu w sądzie. Zadanie adwokata w przepisach Kościoła łacińskiego zostało określone łacińskim terminem munus oraz officium o charakterze kościelnym. Adwokat zawsze działa z uwzględnieniem ducha i celów własnych kanonicznego porządku prawnego i dlatego, podobnie jak pozostałe podmioty procesu, zobowiązany jest do współpracy z sędzią w realizacji fundamentalnego celu postępowania kanonicznego, jakim jest poszukiwanie prawdy obiektywnej. Jedną z naczelnych zasad w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa, zawartą w motu proprio „Mitis Iudex Dominus Iesus”, przepisach kodeksowych oraz w Instrukcji Dignitas connubii jest zasada poszukiwania prawdy obiektywnej. Aby zrealizować tę zasadę, konieczna jest współpraca wszystkich uczestników procesu, a więc sędziego (biskupa diecezjalnego w procesie skróconym), stron, obrońcy węzła małżeńskiego, adwokata oraz rzecznika sprawiedliwości – jeśli bierze w nim udział. Szczególną rolę w tej współpracy pełni adwokat, który, jako osoba kompetentna i biegła w prawie, pomoże sędziemu w osiągnięciu pewności moralnej co do rozstrzygnięcia danej sprawy, przedstawiając mu usystematyzowane już fakty i dowody pozwalające na wydanie sprawiedliwego wyroku. Przez cały czas trwania sprawy, począwszy od pomocy stronie jeszcze przed procesem (zwykłym lub skróconym), poprzez wniesienie skargi powodowej, działania w trakcie samego procesu, a także już po ogłoszeniu wyroku, adwokat jest – nawet jeśli nie zawsze koniecznym – bardzo pomocnym gwarantem przysługującego wiernym prawa do obrony. W realizacji swojego zadania adwokat powinien działać przede wszystkim w interesie strony, której jest obrońcą, jednakże nigdy nie może stracić z pola widzenia prawdy, którą należy odkrywać w postępowaniu procesowym kierując się zawsze zasadą sprawiedliwości.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 75-104
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawa Ćwik przeciwko Polsce (jeszcze o torturach)
Autorzy:
Patora, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45438866.pdf
Data publikacji:
2022-09-27
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
tortury
zeznania świadka
obrót narkotykami
zakazy dowodowe
owoce zatrutego drzewa
prawo do obrony
nierzetelny proces
Opis:
Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest kwestia depozycji, które zostały złożone pod wpływem stosowania tortur, ale nie przez organy państwa, a osoby trzecie i nie w toku postępowania przygotowawczego, ale poza jego tokiem. Europejski Trybunał Praw Człowieka wydał wyrok w sprawie Ćwik przeciwko Polsce, w którym wyraził pogląd odbiegający od dotychczasowego orzecznictwa i dlatego jest ważny dla praktyki w zakresie wykorzystania pozyskanego dowodu. W wyroku dokonana została także odmienna od jednolitego stanowiska polskich sądów orzekających w tej sprawie ocena możliwości wykorzystania depozycji jako dowodów do wydania wyroku skazującego w postępowaniu, które dotyczyło poważnej transgranicznej przestępczości obrotu znaczną ilością narkotyków.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 146(2); 40-50
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba oceny prawnokarnych skutków fałszywych wyjaśnień na tle prawa do obrony
An Attempt to Assess the Criminal-Law Consequences of False Explanations Against the Background of the Rights of the Defence
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964257.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
fałszywe wyjaśnienia
prawo do kłamstwa
prawo do obrony
false statement by accused
a right to lie
right to defence
Opis:
Artykuł dotyczy prawnokarnych konsekwencji fałszywych wyjaśnień oskarżonego w postępowaniu karnym. Autor przedstawia stanowiska wyrażone w tej materii w literaturze i orzecznictwie. Następnie przedstawia i uzasadnia swój pogląd. Uważa, że fałszywe wyjaśnienia nie są zabronione pod groźbą kary, ponieważ nie ma takiego typu czynu zabronionego. Takie zachowanie jest jednak niezgodne z prawem. To prawda, że jest to rodzaj obrony, ale nie jest to wykonywanie prawa do obrony. Nie wydaje się, aby fałszywe wyjaśnienia mogły mieć znaczenie jako okoliczność obciążająca przy wymiarze kary lub mogły być podstawą stosowania środka zapobiegawczego w postępowaniu (np. tymczasowego aresztowania). Nie ulega z kolei wątpliwości, że fałszywe wyjaśnienia stanowiące zniesławienie lub fałszywe oskarżenia mogą prowadzić do odpowiedzialności karnej.
The paper deals with the issue of the legal consequences of a false statement given by the accused in criminal proceedings. The author presents positions expressed in this matter in the literature and jurisprudence. He then presents and justifies his own view. He believes that a false statement by the accused is not criminally prohibited, because there is no such type of offence. However, such behaviour is unlawful. It is true that this is a kind of defence, but it is not the execution of the right to defence. Nevertheless, it does not appear that the false statement could result in an intensification of the penalty or in the use of a preventive measure in the proceedings (for example temporary custody). It is undoubted, however, that false statement resulting in defamation or false accusation may lead to criminal liability.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 1; 229-246
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona praw oskarżonego w Kościele, w szczególności w kanonicznym procesie karnosądowym
Protection of the Defendant’s Rights in the Church, Especially in a Penal Judicial Trial
Autorzy:
Miziński, Artur Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806964.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
proces karny
ochrona praw
prawo do obrony
oskarżony
defendant
penal trial
protection of rights
right to defence
Opis:
The primary goal of the Church as a community is leading the faithful to the fulfilment of their vocation, Therefore, the salvation of souls appears to be the supreme right of the Church (salus animarum suprema lex). The Church has been aware of this mission since its beginnings. The governing function, apart from the educational and sanctifying functions, plays a significant role through enactment and execution of legal norms. Generally, the judicial power of the Church is of a pastoral character due to its very nature. Settlement of disputes should proceed in the spirit of Christian love. However, because of human nature, some disputes must be taken to court. The judicial (and penal) apparatus of the Church is founded on respect for human dignity and rights, including those of the defendant. The need to give the defendant, who is a side in a trial, all due powers is extremely important. The current code gives priority to the defendant's right to defence, which encompasses all other rights that he or she has at a trial. Appropriate protection of the defendant's rights is necessary due to the severity of the administered or declared penalty. A fair judgment, to which the faithful always have a right, should be passed in accordance with the letter of law, but also with canonical rightness. The norms of the canonical penal judicial trial include detailed regulations that demonstrate the considerable level of protection of the defendant's rights in this type of action. The application of these norms significantly influences the defence itself, which is full and active. In order to provide the defendant with a full protection of his rights, the legislator indicates the special rights of the defendant on trial (obligatory presence of a defence lawyer; the necessity for the defendant to accept the counsel's decision not to appeal; the defendant's right to the last word in a dispute; presumption of innocence; no obligation to confess to crime and swear an oath) and the possibility to use the discretionary powers of the judge, who can mitigate the penalty measured, or even replace it with a penance. The ecclesiastical legislator makes it permissible for the defendant to appeal the sentence which they deem unjust or invalid. All these regulations demonstrate the full range of protection provided to the indicted person who belongs to the ecclesiastical community.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 1; 141-165
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo piłkarza (sportowca) do obrony w świetle przepisów FIFA i PZPN
The football player’s (athlete) right to defence in the light of FIFA and PZPN (the Polish Football Association) regulations
Autorzy:
Sitek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452118.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
prawo
prawo sportowe
prawo do obrony
postępowanie dyscyplinarne
piłka nożna
law
sports law
the right to defence
disciplinary proceedings
football
Opis:
The right to defence is one of the fundamental human rights. It is implemented in the situation of being accused in the front of court and in the front of disciplinary committee in connection with the specific occupations or sport activities. The human right to defence had been defined in the documents of international law on human rights. Consequently, it is reflected in the Constitution of the Republic of Poland. The subject of study is the football player’s right to defence. The basic regulations of sports law, and consequently of disciplinary proceedings in football is the Act on sport, the statutes of PZPN and finally disciplinary regulations of PZPN. The Statutory regulations are synchronized with the FIFA regulations. The right of the accused football player is materialized in the opportunity of active participation in the proceedings from its beginning, and it is already at the stage of case examination by the disciplinary prosecutor. The player has the right to access the case file, to indicate the personal and material evidence of his innocence, and finally, he may appoint the legal representative or demand the establishment of the legal representation from office. Two stages of the disciplinary proceedings are an important element of the player’s defence. The draft of amendment of the Act on sport and the introduction to this Act the Court of Arbitration and the possibility of bringing an appeal to the Supreme Court should be assessed positively
Prawo do obrony należy do podstawowych praw człowieka. Jest ono realizowane w sytuacjach zagrożenia oskarżeniem jednostki przed sądem, a także przed komisją dyscyplinarną w powiązaniu z konkretnymi zawodami czy aktywnościami sportowymi. Prawo człowieka do obrony zostało zdefiniowane w dokumentach prawa międzynarodowego, dotyczącego praw człowieka. Konsekwentnie znalazło ono swoje odzwierciedlenie w Konstytucji RP. Przedmiotem opracowania jest prawo do obrony piłkarza grającego w piłkę nożną. Podstawowymi regulacjami prawa sportowego, a w konsekwencji i postępowań dyscyplinarnych w piłce nożnej są ustawa o sporcie, statut PZPN, a w końcu regulamin dyscyplinarny PZPN. Regulacje statutowe i regulaminowe są zsynchronizowane z regulacjami FIFA. Prawo obwinionego piłkarza materializuje się poprzez możliwość czynnego udziału w postępowaniu od samego jego początku, i to już na etapie rozpatrywania sprawy przez rzecznika dyscyplinarnego. Zawodnik ma prawo do wglądu do akt sprawy, wskazywania na osobowe i materialne dowody swojej niewinności, a w końcu może ustanowić swojego zastępcę procesowego lub żądać ustanowienia takiego zastępcy z urzędu. Ważnym elementem obrony piłkarza jest dwuinstancyjność postępowania dyscyplinarnego. Pozytywnie należy ocenić projekt znowelizowania ustawy o sporcie i wprowadzenia do niej Trybunału Arbitrażowego oraz możliwości wniesienia kasacji do Sądu Najwyższego.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2017, 34, 3; 91-104
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada zachowania integralności prawa do obrony. Analiza przypadków
Principle of preserving the integrity of the right to defense. Case analysis
Autorzy:
Czujek, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662948.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo do obrony, proces o stwierdzenie nieważności, strony
right of defense, process of the nullity of marriage, parties
Opis:
Right of defense, being the actual possibility of intervening the parties is one of the essential elements of the structure of a just process. Preservation of the integrity of this law depends not only on the parties themselves, who are allowed to take any attitude towards their rights, but also, and perhaps above all, this task is for a judge whose goal, in addition to the search for truth is also the concern for the true contradictoriality of the process. The decisions and instances of violation of the integrity of the right to defense discussed in the article, indicate how important is this role in canonical process of the nullity of marriage.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2018, 29, 1; 65-81
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z problematyki prawa do obrony w sprawach dyscyplinarnych nauczycieli akademickich
On the issues of the right to defense in disciplinary cases of academic teachers
Autorzy:
Baran, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055703.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
postępowanie dyscyplinarne
nauczyciel akademicki
szkolnictwo wyższe
prawo do obrony
disciplinary proceedings
academic teacher
higher education
right to defense
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki prawa do obrony w postępowaniu dyscyplinarnym nauczycieli akademickich. Autorka poddaje analizie w przedmiotowym opracowaniu kwestie obrony zarówno w aspekcie materialnym, jak i formalnym. W opracowaniu został przeanalizowany także wymiar temporalny prawa do obrony
The purpose of the article is to present the issue of the right to defense in disciplinary proceedings of academic teachers. The author analyzed the issues of defense, both in material and formal terms. Also, the temporal aspect of the right to defense was scrutinized.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 117-130
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reformatoryjny model postępowania odwoławczego a zasada dwuinstancyjności postępowania
Autorzy:
Wiśniewski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617510.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
appeal
appeal proceedings
court of second instance
right of audience
apelacja
postępowanie odwoławcze
sąd II instancji
prawo do obrony
Opis:
The article deals with the judicial review of invalid judgment. The author explain similarities and differences arising from the reform and revoke appeal model. Also he is considering whether reformatory variant of appeals is consistent with the constitutional principle of two-instance proceedings.
Artykuł dotyczy problematyki sądowej kontroli nieprawomocnych rozstrzygnięć sądowych. Autor wyjaśnia podobieństwa oraz różnice wynikające z reformatoryjnego i kasatoryjnego modelu postępowania odwoławczego. Ponadto rozważa, czy reformatoryjny wariant rozpoznawania apelacji pozostaje w zgodzie z konstytucyjną zasadą dwuinstancyjności postępowania sądowego.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2017, 20, 32
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowy zakres prawa do obrony w postępowaniu karnym w świetle art. 42 ust. 2 Konstytucji RP
Subjective Scope of the Right to Defense in Criminal Proceedings in the Light of Art. 42 sec. 2 of the Constitution of the Republic of Poland
Autorzy:
Karaźniewicz, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6567768.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do obrony
podejrzany
postępowanie karne
osoba podejrzana
criminal proceedings
the suspect
the right of defence
the suspected person
Opis:
Artykuł koncentruje się na porównaniu podmiotowego zakresu prawa do obrony określonego w art. 42 ust. 2 Konstytucji i wynikającego z art. 6 Kodeksu postępowania karnego. Orzecznictwo TK wskazuje na konieczność objęcia prawem do obrony każdej osoby, przeciwko której organ podejmuje ściganie, podczas gdy art. 6 k.p.k. przyznaje to prawo dopiero podejrzanemu i oskarżonemu. W artykule zwrócono uwagę przede wszystkim na sytuację osoby podejrzanej, której nie przedstawiono jeszcze zarzutów. Wątpliwości co do zakresu prawa do obrony tej osoby dotyczą głównie składanych przez nią oświadczeń, zarówno w związku z zatrzymaniem w czasie wysłuchania (zatrzymanego), jak i przesłuchania osoby podejrzanej w charakterze świadka. Analiza wszystkich praw i obowiązków osoby podejrzanej z punktu widzenia konstytucyjnego przekracza ramy niniejszego opracowania, zarysowano więc najważniejsze problemy oraz wskazano na możliwość prokonstytucyjnej wykładni prawa oraz potrzebę rozważenia ingerencji ustawodawcy.
The article focuses on the comparison of the personal scope of the right to defence specified in Art. 42 sec. 2 of the Constitution of the Republic of Poland and regulated in article 6 of the Code of Criminal Procedure. The jurisprudence of the Constitutional Tribunal indicates the need to extend the right of defence to any person against whom the authority undertakes prosecution, while article 6 CCP grants this right only to the suspect and the accused. The article draws attention to the situation of a suspected person who has not yet been charged. Doubts as to the scope of the right to defence relate to the statements made by this person both during the hearing (of the detained person) and during the interrogation as a witness. An analysis of all rights and obligations of this person from the constitutional point of view exceeds the scope of this study.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 181-193
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Dual Legal Representation” of a Requested Person in European Arrest Warrant Proceedings – Remarks from the Polish Perspective
Autorzy:
Wąsek-Wiaderek, Małgorzata Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915743.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
europejski nakaz aresztowania
prawo do obrony
dyrektywa 2013/48
european arrest warrant
right to defence
“dual representation”
directive 2013/48
Opis:
This paper focuses on the question whether Polish law offers an adequate legal framework for dual representation, as required by Article 10 of the EU Directive 2013/48 and Article 5 of the EU Directive 2016/1919. It explores both perspectives: dual representation in proceedings concerning execution of EAW conducted by Polish authorities as well as the right to appoint a lawyer in Poland by the requested person in a case where the EAW is issued by the Polish authorities. The scope of the ensuing analysis is confined to EAWs issued for prosecution of the requested person. Although both above mentioned provisions of EU Directives have not been transposed into Polish national law, their direct application may ensure full exercise of the requested person’s right to dual representation. Thanks to the fact that, in Poland, the requested person is treated as a quasi-defendant in criminal proceedings, the Code of Criminal Procedure offers a legal framework allowing for appointment of the defence lawyer in Poland as the issuing state.
W artykule podjęto próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy prawo polskie oferuje możliwość tzw. "podwójnej reprezentacji", jak tego wymaga art. 10 dyrektywy unijnej 2013/48 oraz art. 5 dyrektywy unijnej 2016/1919. Analiza obejmuje obie perspektywy, to znaczy zbadano zarówno możliwość realizowania prawa do "podwójnej reprezentacji" w postępowaniu w sprawie wykonania Europejskiego Nakazu Aresztowania prowadzonym w Polsce, jak i prawo do wyznaczenia obrońcy w Polsce jako kraju wydania tego nakazu. Rozważania dotyczą jedynie Europejskich Nakazów Aresztowania wydanych w celu ścigania. Chociaż oba wymienione przepisy dyrektyw nie zostały wdrożone do prawa krajowego, ich bezpośrednie stosowanie może zapewnić pełne korzystanie przez osobę ściganą z prawa do "podwójnej reprezentacji". Dzięki temu, że prawo polskie traktuje osobę ściganą jak oskarżonego w postępowaniu karnym, Kodeks postępowania karnego oferuje podstawy prawne do ustanowienia/wyznaczenia osobie ściganej obrońcy w Polsce jako kraju wydania Europejskiego Nakazu Aresztowania.   
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2020, 41, 2; 35-54
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naruszenie prawa do bycia wysłuchanym jako podstawa unieważnienia decyzji w sprawie koncentracji przedsiębiorców. Glosa do wyroku Sądu Unii Europejskiej z 7 marca 2017 r. w sprawie T-194/13 United Parcel Service, Inc. przeciwko Komisji Europejskiej
Infringement of a right to be heard as a basis for an annulment of a merger decision. Case comment to the judgment of the General Court of 07.03.2017 in case T-194/13 United Parcel Service, Inc. v. European Commission
Autorzy:
Michałek-Gervais, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508278.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
koncentracja
prawo do obrony
prawo do bycia wysłuchanym
unieważnienie decyzji
UPS
concentration
a right of defence
a right to be heard
annulement of a decision
Opis:
7 marca 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości po raz kolejny w ostatnich latach wypowiedział się w kwestii istotnej z punktu widzenia ochrony prawa przedsiębiorców do obrony w kontekście postępowania z zakresu prawa konkurencji. Mianowicie w sprawie United Parcel Service, Inc. (dalej: UPS lub Skarżąca) przeciwko Komisji Europejskiej. Sąd unieważnił decyzję Komisji zakazującą przejęcia przez UPS wyłącznej kontroli nad TNT Express NV (dalej: TNT) ze względu na naruszenie przez Komisję istotnego elementu prawa Skarżącej do obrony, tj. prawa do bycia wysłuchanym . Komisja nie poinformowała bowiem UPS o ostatecznej wersji modelu ekonometrycznego, na którym oparła swoją decyzję, a tym samym uniemożliwiła Skarżącej wypowiedzenie się co do wszystkich okoliczności faktycznych oraz dokumentów, na których Komisja oparła swoje rozstrzygnięcie.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 5; 117-122
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prowadzenie postępowania dowodowego na rozprawie w trybie art. 378a. Zagadnienia wybrane
Selected Problems in the Conduct of Evidentiary Proceedings in a Criminal Trial under Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Misztal, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782405.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
prawo do obrony
prawo do sądu
udział oskarżonego w rozprawie głównej
right to defense
right to court
participation of the accused in a criminal trial
Opis:
This article concerns the possibility of conducting proceedings in the absence of the accused or his or her defence counsel even though they have duly justified their absence. The study discusses grounds for applying Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure, alongside some issues connected with submission of a motion for the supplementary taking of evidence. The paper assesses the ratio legis of Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure in the context of the principle of a fair criminal trial, the right to court and the right to defence. The author analyses this legal norm de lege lata and formulates de lege ferenda postulates.
Artykuł dotyczy możliwości prowadzenia postępowania pod nieobecność oskarżonego lub jego obrońcy (per absentia), pomimo należytego usprawiedliwienia niestawiennictwa. W opracowaniu przedstawiono przesłanki stosowania art. 378a k.p.k., kwestie związane z wnioskiem o uzupełniające przeprowadzenie dowodu. Autor krytycznie ocenia ratio legis przepisu art. 378a ustawy karnoprocesowej w kontekście zasady rzetelnego procesu karnego, prawa do sądu i prawa do realnej obrony przed zarzutami oskarżenia. Autor formułuje postulaty de lege lata i de lege ferenda pod adresem ustawodawcy.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2021, 5, 1
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada legal professional privilege w projekcie zmiany ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów
Legal professional privilege in the draft amendment to the Act on Competition and Consumer Protection
Autorzy:
Bernatt, Maciej
Turno, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508176.pdf
Data publikacji:
2013-03-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
Legal Professional Privilege
LPP
inspection
search
right of defence
antimonopoly proceedings
zasada LPP
kontrola
przeszukanie
prawo do obrony
postępowanie antymonopolowe
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi próbę krytycznej oceny rozwiązań w zakresie legal professional privilege, które zostały zaproponowane w toku procesu legislacyjnego oraz ostatecznie przyjęte przez twórców projektowanej nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Oprócz wskazania na liczne interpretacyjnie praktyczne trudności wiążące się z przyjętymi przez twórców tej nowelizacji rozwiązaniami, niniejszy artykuł proponuje również treść przepisów regulujących zasadę LPP, które mogłyby znaleźć się w znowelizowanej ustawie. W ocenie autorów rozwiązania te powinny być co do zasady zbieżne z rozwiązaniami przyjętymi w unijnym prawie konkurencji.
This article attempts to critically assess solutions related to the legal professional privilege proposed during the legislative process and finally adopted by the authors of the drafted amendment to the Act on Competition and Consumer Protection of 2007. However, aside from pointing out numerous interpretational and practical difficulties associated with the solutions chosen in the draft amendment act, proposed in this article is also an alternative content of the new Polish LPP provisions, which could be included in the amended Act. The authors of this article are of the opinion that Poland’s new solutions should basically be concurrent with those adopted in EU competition law.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 1; 17-30
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do obrony obwinionego o popełnienie wykroczenia z perspektywy art. 42 ust. 2 Konstytucji RP
The Right to Defence of an Offence Defendant in the Light of Art. 42 sec. 2 of the Polish Constitution
Autorzy:
Sowiński, Piotr K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6567766.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
obwiniony
prawo do obrony
wykroczenie
zasada procesowa
Konstytucja
prawa procesowe
defendant
right to defence
offence
procedural rule
Constitution
procedural rights
Opis:
W artykule przedstawiono zagadnienia związane z określeniem gospodarstwa rodzinnego jako konstytucyjnej podstawy ustroju rolnego w Polsce. Przedstawiono główne założenia doktrynalne art. 23 Konstytucji, a także odniesiono się do różnych możliwych interpretacji tego przepisu Konstytucji. Dokonano analizy ewolucji definicji gospodarstwa rodzinnego w polskim prawie konstytucyjnym i ustrojowym na tle regulacji europejskich. Przedstawiono znaczenie gospodarstwa rodzinnego we współczesnym obrocie nieruchomościami rolnymi i jego zgodność z Konstytucją. Trzonem rozważań uczyniono ocenę nowej propozycji definicji gospodarstwa rodzinnego w projekcie Kodeksu rolnego w świetle art. 23 Konstytucji oraz jej wpływu na system prawa. Ocena ta jest krytyczna dla analizowanej definicji. W podsumowaniu wskazano wnioski de lege ferenda.
The text presents the problem of autonomy of proceedings in misdemeanour cases, with particular emphasis on the situation of the accused and their right to defence. The author puts forward a thesis concerning the necessity to recognise that the provision of Art. 42 of the Constitution of the Republic of Poland should be applied to the accused, even though this provision refers to guarantees of the right to defence for persons appearing in criminal proceedings, and not literally for persons against whom proceedings in misdemeanour cases are conducted. The extension of constitutional guarantees to defendants is important for the defendants themselves, but also for the coherence of the justice system and court procedures, as only in this way does the constitutional benchmark of a fair trial become feasible.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 155-167
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres obowiązków i uprawnień przeszukującego i przeszukiwanego w toku przeszukania przez Prezesa UOKiK – omówienie postanowienia Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z 22 listopada 2022 r. w sprawie XVII Amz 92/22
Autorzy:
Kulesza, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20874718.pdf
Data publikacji:
2023-02-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
egzekwowanie prawa
konkurencja
obowiązki i uprawnienia
postępowanie wyjaśniające
praktyki ograniczające konkurencję
prawa człowieka
prawo administracyjne
prawo do obrony
procedura
przeszukanie
zakres przedmiotowy przeszukania
Opis:
Artykuł przedstawia omówienie postanowienia Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z 22 listopada 2022 r. w sprawie XVII Amz 92/22 oddalającego zażalenie przeszukiwanego na czynności przeszukania, dotyczącego zgodności pozyskiwanego materiału dowodowego z zakresem przedmiotowym przeszukania, możliwości utrwalania czynności przeszukania przez przeszukiwanego (w tym z punktu widzenia ochrony osób trzecich po stronie przeszukujących) oraz zakłócenia funkcjonowania przeszukiwanego przez zabezpieczenie niezbędnego sprzętu i dostępu do poczty elektronicznej. Postanowienie może być istotne z punktu widzenia prawa przeszukiwanych do obrony w postępowaniach przez Prezesem UOKiK.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2023, 12, 1; 125-135
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wezwanie sądowe i prawo do obrony
The Citation and the Right of Defense
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150652.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wezwanie sądowe
zamieszkanie strony pozwanej
prawo do obrony
ważność wyroku
citation
domicile of the respondent
right of defense
nullity of sentence
Opis:
The study concerns the cases the author encountered in the Diocesan Tribunal when one of parties presents a petition for declaration of nullity of a marriage. The petitioner sometimes gives the other party’s false address, or even sometimes gives an address where he/she can collect the citation himself/herself. The author considers several possibilities of appealing against the sentence in such cases and analyzes the possibility of invoking the reasonable doubt as to validity of the sentence in the cases where the denial of the right of defense occurs.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2020, 31, 1; 65-83
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas na podjęcie przez sąd decyzji w przedmiocie wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania
Autorzy:
Pawelec, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47395375.pdf
Data publikacji:
2021-12-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
pre-trial detention
detained
right to defence
arrest hearing
arrest request
tymczasowe aresztowanie
zatrzymany
prawo do obrony
posiedzenie aresztowe
wniosek aresztowy
Opis:
This paper canvasses the problem of adequacy of time limit of 24 hours (as defined in art. 248 § 2 of the Code of Criminal Procedure and Art. 41 sec. 3 of the Constitution) for the court to assess the prosecutor’s request for pre-trial detention. Starting from the historical analysis of such a solution and then going through the characteristics of the scope of activities necessary to be taken by the court in such a short time and recalling selected procedural problems, visible mainly in the extensive penal economic cases, it was indicated that such a short deadline does not create general conditions for a reliable assessment of the legitimacy of the conclusion drawn. At the same time, the risk of transferring the effects of such inability to the suspect was indicated. Against this background, two main directions of possible normative changes are presented, including both the time limit itself and the accompanying solutions, allowing to create conditions for a more effective use of this inherently short period.
Źródło:
Studia Iuridica; 2021, 88; 295-311
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remarks on the position of John Paul II to the capital punishment
Uwagi o stanowisku Jana Pawła II wobec kary śmierci
Autorzy:
Mazur, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877484.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
capital punishment
human dignity
right to self-defense
right to life
church teaching
kara śmierci
godność osoby ludzkiej
prawo do obrony własnej
prawo do życia
nauczanie kościelne
Opis:
Capital punishment is a specific issue of great importance to be perceived in the context of the powers of the democratic constitutional state. The point is about a clear answer to the question about whether from the ethical point of view the state has the right to inflict capital punishment. A discussion about this issue is not an easy one. Relevant fragments of the latest catholic catechism approved by John Paul II shed a lot of valuable light on the issue of capital punishment.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2012, 40, 4; 193-198
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dostęp podejrzanego do akt postępowania przygotowawczego a ochrona danych osobowych świadków
Accidents at work
Autorzy:
Moryl, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472722.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
postępowanie przygotowawcze, prawo do obrony, świadek,
ochrona danych osobowych, Konstytucja.
myocardial infarction, heart attack, medicine, labor law, occupational
health and safety law.
Opis:
Artykuł rozważa kwestie relacji pomiędzy dwoma gwarantowanymi konstytucyjnie prawami jednostki – prawem do ochrony informacji dotyczących danej osoby oraz prawem do obrony. Porusza problem ich wzajemnego oddziaływania na etapie postępowania przygotowawczego, a także ograniczenia, jakim podlegają. W aktach każdego postępowania karnego znajdują się informacje dotyczące różnych osób – świadków, pokrzywdzonych, podejrzanych czy też osób, których dane zostały ujawnione przez osoby podczas przesłuchania. Niniejszy artykuł omawia problem ochrony znajdujących się w aktach sprawy danych osobowych świadków wobec uprawnienia podejrzanego do przeglądania tych akt. W artykule wskazano i omówiono podstawę prawną, na mocy której podejrzanemu przysługuje prawo dostępu do akt postępowania. Zgodnie z art. 156 § 5 k.p.k. na etapie postępowania przygotowawczego stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta, umożliwia sporządzanie odpisów i kserokopii oraz wydaje odpłatnie uwierzytelnione odpisy lub kserokopie, ale tylko za zgodą prowadzącego to postępowanie. Natomiast w art. 321 k.p.k. unormowane zostało końcowe zapoznanie podejrzanego z materiałami postępowania przygotowawczego. W dalszej części artykułu omówiona została wynikająca z Konstytucji gwarancja ochrony prawnej danych osobowych, której wyrazem jest art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. Wskazano również przesłanki uchylające zakaz przetwarzania danych osobowych, tworzące zamknięty katalog wyszczególniony w art. 23 ustawy o ochronie danych osobowych. Artykuł szeroko omawia kolizję obu dóbr gwarantowanych przez Konstytucję i postuluje znalezienie metody udostępniania akt podejrzanemu, która pogodzi konstytucyjną zasadę prawa do obrony z konstytucyjnym prawem do ochrony prawnej życia prywatnego świadków i pokrzywdzonych. W artykule poddano również myśl uregulowania powyższej kwestii ustawowo.
The risk of accidents seems to be inscribed in the nature of each job. This is mainly due to the substance of the event, which is an accident at work, as a result someone always suffer material injury, lose health or life, or will be exposed to such danger. In this article, will be accomplished analysis of the definition of accident at work and its components both in terms of doctrinal, legal, and in the aspect of the rich jurisprudence of The Supreme Court. The purpose of this discourse will be attempt to apprehend an accident at work in its medicaly-legal relations, with particular emphasis on the controversial issue of cardiovascular diseases, including heart attack as the cause of an accident at work
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2010, 6
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłuchanie małoletniego w świetle nowelizacji kodeksu postępowania karnego
Autorzy:
Łakomy, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393178.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
minor
interrogation of a minor
right to defence
secondary victimization of a minor
małoletni
przesłuchanie małoletniego
prawo do obrony
wtórna wiktymizacja
małoletniego
Opis:
Przesłuchanie małoletniego w charakterze świadka w toku postępowania karnego jest czynnością procesową o charakterze szczególnym. Właściwe przeprowadzenie przesłuchania wymaga nie tylko gruntownej znajomości taktyki procesowej, ale niezwykle ważne jest również posiadanie przez prowadzącego postępowanie wiedzy z zakresu psychologii. W prezentowanym artykule omówiono przesłanki stosowania art. 185a k.p.k. i art. 185b k.p.k. w praktyce, z wyeksponowaniem zalet procesowych regulacji. W rozważaniach uwzględniono również kwestie odnoszące się do nadal istniejących niedoskonałości normatywnych omawianych przepisów, w szczególności w zakresie pogodzenia prawa do obrony oskarżonego z groźbą wtórnej wiktymizacji małoletniego pokrzywdzonego w toku procesu. Publikacja obejmuje także rozważania dotyczące roli psychologa w czynności przesłuchania małoletniego.
Interrogation of a minor as a witness in a criminal proceeding is a procedural act of a specific nature. The proper conduct of the interviewing process requires not only a profound knowledge of the procedural tactics but it is extremely important for the investigator to have the knowledge of psychology. The article tries to discuss the reasons for the application of Article 185a and Article 185b of the Criminal Procedure Code in practice, exposing the advantages of procedural regulations. The discussion also covers issues concerning the shortcomings of the above-mentioned provisions that still exist, particularly in the area of reconciling the accused person’s right to defence with the threat of secondary victimization of a minor victim in the course of a trial. The publication also includes a discussion of the role of a psychologist in the interrogation of a minor.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 1; 41-49
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu
Taking evidence at a main hearing without the participation of the accused in the light of Article 378a of the Code of Criminal Procedure and the standards of a fair trial
Autorzy:
Badowiec, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037235.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
right to defence
fair trial
amendment to the Code of Criminal Procedure
accused
prawo do obrony
rzetelny proces
nowelizacja k.p.k.
oskarżony
Opis:
Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.
The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 93-105
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:
Dziekański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1976260.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
wyjaśnienia oskarżonego
prawo do obrony
granice prawa do obrony
fałszywe oskarżenie
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę wyjaśnień oskarżonego, ukazując ich dualistyczną rolę - środka dowodowego oraz środka służącego obronie oskarżonego. Autor rozważa, czy w zakresie przysługującego oskarżonemu prawa do obrony mieści się prawo do kłamstwa, a także zajmuje stanowisko w odniesieniu do granic składania przez oskarżonego fałszywych wyjaśnień. Następnie przedstawia uwagi dotyczące posługiwania się kłamstwem przez obrońcę oskarżonego w ramach taktyki obrony. Refleksje te zostały oparte na badaniach własnych autora polegających na przeprowadzaniu pogłębionych wywiadów z adwokatami wykonującymi funkcję obrońców.
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature – that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author’s own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 6-24
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność adwokata lub radcy prawnego w sprawach o wykroczenia drogowe a uprawnienie do korzystania z ochrony prawnej przysługującej sędziemu i prokuratorowi
Liability of an advocate in cases related to road traffic offenses and the right to use legal protection vested in a judge and a public prosecutor
Autorzy:
Grabowska-Biernat, Kornelia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519207.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
adwokat
radca prawny
ochrona prawna
immunitet
prawo do obrony
odpowiedzialność karna
wykroczenie
advocate
legal adviser
legal protection
immunity
right to defense
criminal liability
misdemeanor
Opis:
W artykule poddano analizie możliwość powołania się przez adwokata lub radcę prawnego na ochronę prawną zagwarantowaną podczas i w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Ochrona ta daje gwarancję nieskrępowanego wykonywania zawodu adwokata lub radcy prawnego oraz zapewnia obywatelom skuteczne realizowanie prawa do obrony. Autorka dowodzi, że nie można utożsamiać pojęcia ochrony prawnej z immunitetem przysługującym sędziom i prokuratorom, który skutkuje wyłączeniem odpowiedzialności. Takie stanowisko zostało potwierdzone w orzecznictwie sądów powszechnych. W wielu sprawach dotyczących wykroczeń drogowych popełnianych przez adwokatów lub radców prawnych organy te mają do czynienia z instrumentalnym traktowaniem i nadinterpretacją ochrony prawnej zagwarantowanej w ustawach ustrojowych adwokatury i radców prawnych. Orzecznictwo sądów stanowi reakcję na próby nadużycia omawianych instytucji oraz przejaw potrzeby usystematyzowania znaczenia pojęć „immunitet” i „ochrona prawna”.
The article analyzes the possibility of invoking by a lawyer or legal adviser the legal protection guaranteed during and in connection with the performance of professional activities. This protection guarantees the unrestricted practice of the profession of advocate or legal adviser and ensures that citizens can effectively exercise their right to defence. The author argues that the concept of legal protection cannot be equated with the immunity guaranteed to judges and prosecutors, which results in the exclusion of liability. This position has been confirmed in the jurisprudence of common courts. In many cases concerning traffic offenses committed by advocates or legal advisers, the courts have to deal with instrumental treatment and over-interpretation of the legal protection guaranteed in the constitutional acts of the bar and legal advisers. The jurisprudence of the courts is a reaction to attempts to abuse the discussed institutions and a manifestation of the need to systematize the meaning of the terms “immunity” and “legal protection”
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2022, 6, 2; 1-18
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do sądu we Włoszech
Right to a fair trial in Italy
Autorzy:
Urbaniak, Monika
Lorencka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941048.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do sądu
włoskie prawo konstytucyjne
wymiar sprawiedliwości
prawo do obrony
rozsądny termin rozpatrzenia sprawy
right to a fair trial
italian constitutional law
judiciary power
right to defence
the reasonable-time requirement
Opis:
Prawo do sądu zostało wyrażone bezpośrednio w I części konstytucji Republiki Włoskiej z 1947 r., „Prawa i obowiązki obywateli”. W myśl art. 24 ust. 1 konstytucji „wszyscy mogą zwrócić się do sądu dla uzyskania ochrony praw i uzasadnionych interesów”. Należy zwrócić uwagę na szeroki zakres podmiotowy i przedmiotowy regulacji konstytucyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem prawa dostępu do sądu, prawa do obrony czy prawa do rzetelnego i sprawiedliwego procesu (art. 111 konstytucji). Do największych wad funkcjonowania włoskiego wymiaru sprawiedliwości trzeba zaliczyć wielokrotne przekraczanie rozsądnego czasu trwania postępowania sądowego oraz wykorzystywanie środka nadzwyczajnego – kasacji, jako trzeciej instancji sądowej. Są podejmowane próby naprawy włoskiego sądownictwa, jak przykładowo ustawa Pinto z 2001 r., która daje stronom prawo do odszkodowania ze względu na przeciągające się postępowanie. Nie przyniosła ona jednak oczekiwanych skutków w postaci skrócenia czasu postępowania sądowego ze względu na brak reformy wymiaru sprawiedliwości (skomplikowana struktura i duża liczba włoskich sądów, tradycyjnie niskie opłaty sądowe). Skutkiem tej ustawy był dalszy wzrost liczby spraw i kosztów budżetowych. Nieskuteczność systemu sądowniczego we Włoszech wymaga kolejnych reform
The access to justice is expressed directly in the part one of the Constitution of the Italian Republic of 1947, entitled “The rights and duties of citizens”. In accordance with Article 24 paragraph. 1 of the Constitution, “everyone can take judicial action to protect individual rights and legitimate interests”. It should be noted that it is a wide range of subjective and objective constitutional regulation, in particular, on the right of access to court, the right to defense and right to a fair and due process (Article 111 of the Constitution). The biggest disadvantages that arises from the functioning of the Italian justice system are multiple violations of the right to a trial within a reasonable time and the usage of the cassation, as a court of third instance. Many attempts to correct the Italian judiciary have been made, for example by the introduction of Pinto Law of 2001, which gives litigants the right to the compensation in case of excessively lengthy judicial proceedings. However, it did not have the expected effect of speeding up the court proceedings because of the lack of necessary judiciary reforms (complicated structures and a large number of courts, traditionally low court fees etc.). The impact of the Law was The result of the Law is further increase in the number of cases and budgetary costs. The inefficiency of Italian justice system is needed to be reformed.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 223-243
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Disciplinary proceedings of the prison service officers in the light of human rights’ standards
Postępowanie dyscyplinarne w sprawach funkcjonariuszy służby więziennej w świetle międzynarodowych standardów praw człowieka
Autorzy:
Baran, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443727.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Prison Service
officer
disciplinary proceedings
human rights
presumption of
innocence
right to defense
Służba Więzienna
funkcjonariusz
postępowanie dyscyplinarne
prawa człowieka
domniemanie niewinności
prawo do obrony
Opis:
The article discusses selected international human rights standards applied in the disciplinary proceedings of the Prison Service officers. There are scrutinized the issue of presumption of innocence, as well as the tight to defense also with the right to remain silent.
Tematyką artykułu jest analiza wybranych międzynarodowych standardów praw człowieka przestrzeganych w postępowaniu dyscyplinarnym w sprawach funkcjonariuszy Służby Więziennej. Szczegółowo opracowane zostały zagadnienia domniemania niewinności oraz prawa do obrony.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/2; 343-350
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Facoltà speciali all’indomani della riforma del diritto penale canonico. Linee di sviluppo normativo
Special faculties in the light of the reform of criminal canon law. Guidelines for normative development
Autorzy:
Michowicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806869.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
specjalne uprawnienia
prawo karne
prawo do obrony
utrata stanu duchownego
in iure condendo
special faculties
criminal law
right of defence
dismissal from the clerical state
process in iure condendo
Opis:
Autor niniejszego artykułu analizuje treść szczególnych Uprawnień nadanych przez papieża Benedykta XVI trzem dykasteriom Kurii Rzymskiej celem udoskonalenia i szybszego uskutecznienia procedur in poenam względem tych wiernych, zwłaszcza duchownych, którzy dopuścili się poważnych przestępstw przeciwko wierze i obyczajom. Krytyczna refleksja tak nowych factispecies, jak i zaproponowanych procedur prawnych koncentruje się na ukazaniu nie tylko prowizorycznego charakteru szczególnych Uprawnień, i stawia sobie za cel również wskazanie możliwych rozwiązań karnoprawnych w świetle zapowiedzianej w 2010 r. gruntownej reformy Księgi VI obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego. Rozwiązania przyjęte przez Kongregacje Doktryny Wiary, Duchowieństwa i Ewangelizacji Narodów, zwłaszcza w kwestii przeniesienia do stanu świeckiego duchownych – uznanych winnymi zarzucanych im przestępstw – budzą wśród doktryny uzasadnione pytania dotyczące spójności norm kanonicznych, wskazując na konieczność promulgacji ius novissimum, regulującego ten aspekt życia Kościoła. Uzyskane wnioski sugerują, że reforma winna gwarantować domniemanemu przestępcy prawo do obrony, uwzględniając równocześnie konieczność efektywniejszego działania ze strony kompetentnej władzy kościelnej poprzez aktualizację odpowiednich dróg proceduralnych.
The main purpose of this doctrinal contribution was to analyze the special faculties, recently promulgated, and granted by the Supreme Pontiff Benedict XVI to three Congregations of the Roman Curia responsible for Doctrine of the Faith, Evangelization of Peoples, and the Clergy, to streamline in poenam procedures with relation to those faithful, especially clerics, who committed grave crimes against the faith and customs. This critical analysis of both new details and proposed legal procedures aims to demonstrate the provisional nature of particular Faculties and intends to propose possible solutions under criminal law in the light of the intended overhaul of Book VI. The solutions adopted by the Congregations, especially regarding transfers of secular clerics into the secular state, raise justified doubts as to the consistency of the canonical norms, pointing to the necessity to promulgate ius novissimum, which would regulate this aspect of ecclesiastical life. The obtained results suggest that the reform should guarantee an alleged perpetrator a right to defence, calling for more effective functioning of competent ecclesiastical organs by bringing particular procedural means up to date.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 2; 95-112
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola sędziego i autonomia stron w procesie cywilnym. Zagadnienia podstawowe
The Role of the Judge and Autonomy of the Parts in the Civil Process. Basic Issues
Autorzy:
Pogonowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807235.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
procedura cywilna
adwersarz
sprawiedliwy proces
prawo do obrony
dostęp do sprawiedliwej procedury
rola sędziego
civil proceedings
adversary
role of the judge
fair trial
right to be heard
access
to just procedure
Opis:
Author focuses on problem of active role of the judge in civil cases. One of the elements of administering justice is settling civil cases – particularly those relating to the property rights arising from civil law relationships. Settling civil disputes in the civil proceedings (or a court regulatory activity in non-litigious proceedings) tends to attain the `legal peace' between the parties to the proceedings, acts as an educational and preventive body. The aim of the proceedings is to examine a case by a court – claim submitted by a party (to the proceedings) – and to adjudicate a just and complying with the law decision. As it is emphasized in a doctrine the matter concerning adjudication of a just decision (sententia iusta) in a fair proceedings is a final objective each proceedings aims at. Just settlement procedures mean that each person (entity), whom the settlement applies to, during the act is treated in a manner consistent with the relevant procedure rules, Institutionalization of just settlements concerning somebody's acts includes several element, for instance: rules determining whether the constructing entities are competent to adjudicate socially reliable decisions (e.g. courts), rules determining the manner of accurate settling the content of the accepted justice formula as well as rules regarding the manner of establishing the actual situation (e.g. hearing of evidence rules in civil proceedings). On the basis of defined in this manner objective of the civil proceedings and the conditions of just proceedings some questions arise, namely who (what entity) is responsible for carying out this objective – either a court (a judge), state authorities (e.g. public prosecutor) or the main burden should be imposed on the entities concerned with the financial outcome of a cas – parties to the proceedings. Can a court engage in establishing the facts of a case or can it only apply the legal norm most accurate for the actual facts presented by the parties and attend to the formal conditions of proceedings are observed. Authors states that the judge in civil casses should be active in that scope.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 2; 7-22
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro małoletniego pokrzywdzonego a realizacja prawa do obrony – rozważania na kanwie sądowej praktyki ustanawiania obrońcy w fazie in rem w celu przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego
The well-being of the minor victim and the exercise of the right to defence – considerations on the basis of the judicial practice of appointing a defence lawyer in the in rem phase to interrogate the minor victim
Autorzy:
Kosmowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188114.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
postępowanie karne
małoletni pokrzywdzony
prawo do obrony
obrońca
postępowanie przygotowawcze in rem
criminal proceedings
minor victim
right to defence
defence counsel
preparatory proceedings in the case
Opis:
Artykuł przedstawia stosowaną przez sądy powszechne, a dostrzeżoną przez Sąd Najwyższy, praktykę ustanawiania obrońcy na etapie postępowania in rem, dla osoby jeszcze niebędącej oskarżonym i nieobecnej w postępowaniu karnym, jak również osoby podejrzanej, w celu umożliwienia takiemu obrońcy wzięcia udziału w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego w trybie art. 185a Kodeksu postępowania karnego. Polski Kodeks postępowania karnego jako jedną z przesłanek powtórzenia przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego przewiduje nieobecność obrońcy w trakcie pierwszego przesłuchania. Autor pochyla się nad opisaną wyżej praktyką w kontekście doktrynalnej konstrukcji obrońcy w polskim prawie karnym procesowym oraz instytucji pełnomocnika osoby niebędącej stroną, a także stara się usytuować ją w kontekście uregulowań międzynarodowych, w tym standardów prawa do ochrony wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE oraz wyznaczonych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
The article presents the practice, followed by common courts and noticed by the Supreme Court, of appointing a defence counsel at in rem proceedings for a person who is not yet charged and absent from criminal proceedings as well as for de facto suspect, ordered to allow such a counsel to participate in the interrogation of a minor victim in accordance to Article 185a of the Code of Criminal Procedure. The Polish Code of Criminal Procedure provides for the absence of a defence counsel during the first interrogation as one of the grounds for repeating the interrogation of a minor victim. The author analyses the practice described above in the context of the doctrinal construction of the defence counsel in Polish criminal procedural law, as well as the institution of a non-party’s attorney and also tries to place it in the context of international regulations, including the standards of the right to defence arising from Directive 2013/48/UE and set out in the case law of the European Court of Human Rights.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2023, 53; 195-210
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
E-rozprawa w postępowaniu cywilnym a prawo do sądu i możliwość obrony swych praw
E-hearing in civil proceedings versus the right to a court and the possibility to defend one’s rights
Autorzy:
Jasińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2025372.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
prawo do sądu
prawo do obrony swych praw
postępowanie cywilne
rozprawy odmiejscowione (zdalne)
pandemia
epidemia
COVID-19
right to a court
the right to defend one’s rights
civil proceedings
remote hearings
pandemic
epidemic
Opis:
Artykuł poświęcony został rozprawom zdalnym w polskiej procedurze cywilnej w kontekście prawa do sądu i prawa do obrony swych praw przez stronę postępowania. Celem artykułu jest próba znalezienia „złotego środka”, który – wdrożony w praktyce – będzie: 1. zgodny z adekwatnymi w tym zakresie regulacjami, w tym także z ich celem, jakim jest ograniczenie rozprzestrzeniania się wirusa SARS-CoV-2; 2. umożliwi wszystkim (także tym cyfrowo wykluczonym) obywatelom możliwość realizacji ich konstytucyjnego prawa do sądu oraz prawa do obrony ich praw w już prowadzonym postępowaniu; 3. umożliwi sprawną pracę sądów, w możliwie najwyższym stopniu minimalizując ryzyko obstrukcji postępowania ze strony podmiotu, któremu zależy na tym, aby trwało ono jak najdłużej. Artykuł jest poświęcony etapowi podejmowania decyzji o skorzystaniu z rozprawy on- -line i nie będzie dotyczył problemów i zagrożeń związanych z samym procesem przeprowadzania takich rozpraw. Rozważania zostały oparte na dwóch stanach prawnych: przed i po 2 lipca 2021 r.
The article is devoted to remote hearings in Polish civil procedure in the context of the right to a court and the right to defend one’s rights by a party to the proceedings. The aim of the article is to try to find the “golden mean”, which – when implemented in practice: 1. will be compliant with relevant regulations, including their goal of limiting the spread of SARS-CoV-2 virus; 2. it will enable all (including those digitally excluded) citizens to exercise their constitutional right to a fair trial and the right to defend their rights in the proceedings already pending; 3. it will enable the efficient operation of the courts, minimizing the risk of obstruction of the proceedings by an entity that wants it to last as long as possible to the greatest possible extent. The article is devoted to the stage of making decisions about using an on-line hearing and will not deal with the problems and risks associated with the process of conducting such hearings. The considerations are based on two legal states: before and after July 2, 2021.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2021, Vol. (29), 2; 27-42
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO DO OBRONY JAKO PUBLICZNE PRAWO PODMIOTOWE
The Right of Self-defence as a Public Subjective Right
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096766.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
proces karny; prawo podmiotowe; prawo do obrony; uprawnienie procesowe; strona bierna; oskarżony; prawo represyjne; prawo publiczne.
criminal process; subjective right; right of self-defence; procedural rights; defending party; defendant; repressive law; public law.
Opis:
Artykuł poświęcono możliwości wykorzystania konstrukcji publicznych praw podmiotowych w dogmatyce prawa karnego procesowego, na przykładzie instytucji prawa do obrony. W opracowaniu zdefiniowano pojęcie prawa podmiotowego, jak również przedstawiono podstawowe założenia teoretyczne, prezentowane w prawoznawstwie na gruncie koncepcji praw podmiotowych. Odrębne rozważania poświęcono sposobowi definiowania w piśmiennictwie karnoprocesowym pojęć obrony, prawa do obrony oraz zasady prawa do obrony. W dalszej części publikacji przedstawiono argumenty przemawiające za uznaniem prawa do obrony za publiczne prawo podmiotowe, jak również wykazano teoretycznoprawne oraz praktyczne implikacje, wynikające z zakwalifikowaniaprawa do obrony do kategorii publicznych praw podmiotowych.
This article examines the possibility of applying the construction of public subjective rights in the dogma of procedural criminal law, as exemplified by the institution of the right of self-defence. The article gives a definition of the concept of subjective rights and outlines the basic theoretical principles presented in jurisprudence with regard to subjective rights. It also considers the way the terms defence, right of self-defence and the principle of the right of self defence are defined in publications on procedural criminal law. Te article then goes on to present arguments in favour of the recognition of the right of self-defence as a public subjective right, and shows what the theoretical and practical legal implications would be if the right of self-defence were qualified as a public subjective right.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 1; 195-222
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procedural Use of Wiretapping in the Amendment of the Code of Criminal Procedure and Certain Other Acts of 11 March 2016 in the Light of Right to Defense
Autorzy:
Machlańska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619295.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
wiretap
right to defense
amendment of the Code of Criminal Procedure
attorney-client privilege
surveillance
podsłuch
prawo do obrony
nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
tajemnica obrończa
kontrola rozmów
Opis:
This article describes the changes occurred within the chapter 26 of the Code of Criminal Procedure after the amendment of the Code of Criminal Procedure and some other acts, which took place on 15th April 2016, in particular, it contains a critical analysis of a radical change in the content of Article 237a of the Code of Criminal Procedure and the consequences of the expulsion of the Article 237 § 8 of the Code of Criminal Procedure. In this context, it should be noted that the legislator, in violation of existing regulation in a democratic state ruled by law, allowed the use of procedural wiretap in relation to all offences prosecuted ex officio and all fiscal offences, thus depriving participants of criminal proceedings (and therefore not only individuals, who have right defense) the possibility to appeal “the decision to use such evidence” undertaken by the prosecutor. At the same time, there is no time limit within which such evidence could be used by the prosecutor. The aim of this study is to simultaneously present the legislative omissions, errors committed by the legislator by implementing the above mentioned amendment.
Niniejszy artykuł opisuje zmiany, jakie zaszły w obrębie rozdziału 26 k.p.k. oraz art. 168b k.p.k. po wprowadzeniu nowelizacji Kodeksu postępowania karnego i niektórych innych ustaw, do której doszło 15 kwietnia 2016 r. Opracowanie w szczególności zawiera krytyczną analizę radykalnej zmiany treści art. 237a i 168b k.p.k. oraz konsekwencje wyrugowania art. 237 § 8 k.p.k. W tym kontekście należy zauważyć, że ustawodawca z pogwałceniem obowiązujących w demokratycznym państwie prawnym reguł umożliwił stosowanie podsłuchu procesowego w stosunku do wszystkich przestępstw ściganych z urzędu i wszystkich przestępstw skarbowych, pozbawiając tym samym uczestników postępowania karnego (a zatem nie tylko osoby, którym przysługuje prawo do obrony) możliwości zaskarżenia „decyzji o wykorzystaniu takich dowodów”, podejmowanej przez prokuratora. Jednocześnie nie przewidziano żadnego terminu, w ciągu którego takie dowody mogłyby być wykorzystane przez prokuratora. Celem pracy jest także przedstawienie pominięć prawodawczych, jakich dopuścił się ustawodawca, wprowadzając tę nowelizację.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność orzeczenia przez sąd odwoławczy wyrokiem łącznym kary łącznej po raz pierwszy albo orzeczenia jej w zakresie innym niż orzekł sąd pierwszej instancji. Glosa do uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2018 r. (I KZP 3/18, OSNKW 2018, nr 8, poz. 55)
Admissibility of the Issuing Cumulative Penalty in Cumulative Judgement by Appeal Court for the First Time or Issuing That Penalty Within the Different Scope of Punishment: Commentary on the Resolution of the Panel of 7 Judges of the Supreme Court of 28 June 2018 (I KZP 3/18, OSNKW 2018, no. 8, item 55)
Autorzy:
Marko, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096377.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal procedure
appeal court
principle of two-instance court proceedings
access to court
right of defence
cumulative judgement
postępowanie karne
sąd odwoławczy
zasada dwuinstancyjności
dostęp do sądu
prawo do obrony
wyrok łączny
Opis:
W glosie poruszono problem dopuszczalności orzeczenia przez sąd odwoławczy po raz pierwszy kary łącznej lub wymierzenia jej w zakresie innym niż sąd pierwszej instancji z punktu widzenia zasady dwuinstancyjności, dostępu do sądu i prawa do obrony. Dokonując analizy rozwiązań konstytucyjnych i konwencyjnych, autor podejmuje próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, jaki jest zakres uprawnienia sądu odwoławczego do zmiany wyroku łącznego sądu pierwszej instancji. Rozważania prowadzą do wniosku, że ani art. 176 ust. 1 Konstytucji RP, ani art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (EKPC) i uzupełniający jego treść art. 2 Protokołu nr 7 do EKPC, jak również art. 14 ust. 5 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych zasadniczo nie stoją ku temu na przeszkodzie, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w procesie wykładni art. 437 § 2 Kodeksu postępowania karnego. Zdaniem autora wątpliwości, z omawianej perspektywy, budzi jednak sytuacja, w której sąd odwoławczy miałby uwzględnić przy wymierzaniu kary łącznej karę jednostkową nieznaną, z różnych względów, sądowi pierwszej instancji, czemu szczególnie poświęcono część rozważań i uwag krytycznych.
The commentary raises the problem of the admissibility of the issuing cumulative penalty in cumulative judgement by appeal court for the first time or issuing that penalty within the different scope of punishment, from the perspective of the power to alter decisions of a court of the first instance, the principle of two-instance court proceedings, access to court and the right of defence. By discussing the essence of the constitutional and convention provisions, the author attempts to answer the question what the scope of the appeal court’s power is to alter cumulative judgement issued in the first instance, by concluding that neither Article 176 (1) of the Polish Constitution, nor Article 6 of the European Convention on Human Rights (ECHR) and Article 2 of Protocol no. 7 to the ECHR supplementing its content, as well as Article 14 (5) of the International Covenant on Civil and Political Rights in principle stand in the way of such an approach, which should be reflected in the process of interpretation of Article 437 (2) of the Code of Criminal Procedure. However, in the author’s opinion, doubts arise, from the perspective discussed above, if the appellate court were to take into account, when imposing the cumulative penalty, a unit judgement unknown, for various reasons, to the court of first instance, to which a special part of the considerations and critical remarks is devoted.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 655-674
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sądy pokoju a prawo do ochrony prawnej - głos w dyskusji
Justice of the Peace Courts and the Right to the Protection of the Law – a Voice in the Discussion
Autorzy:
Grudecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035952.pdf
Data publikacji:
2022-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do obrony
wymiar sprawiedliwości
sądy pokoju
prawo do ochrony prawnej
zasada rzetelnego procesu
judicial system
justice of the peace courts
right to the protection of the law
the principle of a fair trail
the right to the defence
Opis:
The article discusses the demand for the introduction the institution of the justice of the peace into the Polish judicial system. The aim of the article is to examine the admissibility of this change as intended by the Ministry of Justice from the perspective of the right to legal protection. The author presents the advantages and disadvantages of justices of the peace, placing particular emphasis on the postulate of legal education of candidates for justices of the peace, as well as mentioning the proper way of selecting and financing them. He concludes that the requirement of a legal education or basic legal knowledge of candidates for justices of the peace is essential, as is the need to ensure the appointment that guarantees their greatest judical independence. In another case, the parties will not have adequate legal protection. In his research, the author uses the dogmatic method.
Artykuł omawia postulat wprowadzenia do polskiego systemu wymiaru sprawiedliwości instytucji sądownictwa pokoju. Celem artykułu jest zbadanie dopuszczalności tej zmiany w kształcie postulowanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości z perspektywy prawa do ochrony prawnej. Autor przedstawia zalety i wady sądów pokoju, kładąc szczególny nacisk na postulat wykształcenia prawniczego kandydatów na sędziów pokoju, a także wspominając o właściwym sposobie ich wyboru i finansowania. Dochodzi do wniosków, zgodnie z którymi wymóg wykształcenia prawniczego lub posiadania podstawowej wiedzy prawniczej u kandydatów na sędziów pokoju jest niezbędny, tak samo, jak konieczność zapewnienia powołania gwarantującego ich największą niezawisłość. W innym przypadku nie jest możliwe zagwarantowanie stronom postępowań sądowych należytej ochrony prawnej. Autor w swoich badaniach posługuje się metodą dogmatyczną.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 1 (65); 137-150
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Appointed counsel for the defence in the Polish criminal proceeding
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392780.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
postępowanie karne
prawo do obrony
obrona z urzędu
obrona obligatoryjna
wyznaczenie obrońcy
prawo ubogich
criminal proceeding
right to defence
ex officio appointed counsel for the defence
obligatory defence
appointment of counsel for the defence
right of the poor
Opis:
The article discusses the institution of appointed counsel for the defence in the criminal proceeding after the amendment of 27 September 2013. It analyses particular conditions for the appointment of counsel for the defence: poorness of the accused and lack of obligatory defence counsel. Separate consideration is given to the issue of the appointment of counsel for the defence on the request of the accused and the appointment of counsel to undertake particular procedural actions. The mode and rules of appointing defence counsel are also discussed.
W opracowaniu odniesiono się do instytucji obrony z urzędu w procesie karnym po nowelizacji z dnia 27 września 2013 r. Analizie poddano poszczególne przesłanki wyznaczenia obrońcy z urzędu w postaci niezamożności podejrzanego i braku obrońcy obligatoryjnego. Odrębne rozważania poświęcono kwestii wyznaczenia obrońcy na żądanie oskarżonego oraz problematyce wyznaczenia obrońcy do poszczególnych czynności procesowych. Przedmiotem rozważań uczyniono także zagadnienie trybu i zasad wyznaczania obrońcy.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 2; 95-111
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case
Autorzy:
Pilipiec, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618333.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal advisor
disciplinary case
self-governments of legal advisors
the right to access the court
the right to fair proceedings
the right to court judgement
the right to defence
the right to be heard
prawo do sądu
radca prawny
postępowanie dyscyplinarne
odpowiedzialność dyscyplinarna
sąd dyscyplinarny
samorząd zawodowy
dostęp do sądu
rzetelność postępowania
domniemanie niewinności
prawo do obrony
Opis:
Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.
Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba nadmiernej penalizacji wykroczeń
Попытка чрезмерной криминализации правонарушений
Спроба надмірного покарання за проступки
An attempt to over-penalize minor offences
Autorzy:
Sienkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090071.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
правопорушення
загальні положення
право на захист
провадження у справах про проступки
правонарушения
генеральные клаузулы
право на защиту
производство по делам о правонарушениях
wykroczenia
kauzule generalne
prawo do obrony
postępowanie w sprawach o wykroczenia
minor offence
infractions
general clauses
right to defence
minor offence proceedings
Opis:
Czyn zabroniony musi być określony w konkretny sposób. „Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu” – stanowi Konstytucja RP w art. 42 ust. 2. Normę tę należy odnosić również do sytuacji prawnej obwinionego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Celem artykułu jest krytyka próby nadmiernej penalizacji czynów zabronionych stypizowanych jako wykroczenia, na podstawie druku sejmowego nr 911 z 2021 r., na tle zmian proponowanych w druku sejmowym nr 866, również z 2021 r. Jak stanowi art. 42 ust. 3 Konstytucji RP, „Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu”. W myśl nowelizacji wskazanej w drukach sejmowych nr 866 oraz 911 reguła ta będzie złamana.
Заборонена дія має бути визначена в певний спосіб. «Кожна особа, яка підлягає кримінальномупровадженню, має право на захист на всіх стадіях провадження. Він може, зокрема, обрати захисника або,на умовах, визначених Законом, використовувати державного захисника» – йдеться в Конституції Респу-бліки Польща у ст. 42 абзац 2. Ця норма має поширюватися і на правове становище обвинуваченого у про-вадженні у справах про проступки. Метою статті є критика спроб надмірного покарання за забороненідії, кваліфіковані як проступки, на підставі друку Сейму № 911, на тлі змін, запропонованих у друку Сейму№ 866, також від 2021 року. Відповідно до ст. 42 абзац 3 Конституції Польщі: «Кожен вважається невин-ним, доки його вину не буде підтверджено остаточним вироком суду». Відповідно до поправки, зазначеноїв сеймових документах № 866 і 911, це правило буде порушено.
   Уголовное правонарушение должно быть определено конкретным образом. «Каждый, против кого ведется уголовное производство, имеет право на защиту на всех стадиях производства. В частности, он может выбрать себе защитника или, в соответствии с принципами, определенными законом, пользоваться услугами защитника, назначенного судом» – гласит Конституция Республики Польша в статье 42, пункт 2. Эту норму следует отнести и к правовому положению обвиняемого в производстве по делам о правонарушениях. Целью данной статьи является критика попытки чрезмерного наказания за преступные деяния, квалифицируемые как правонарушения, на основе Парламентского документа № 911, на фоне изменений, предложенных в Парламентском документе № 866, также датированном 2021 годом. Как указано в статье 42 пункт 3 Конституции Республики Польша: «Каждый считается невиновным, пока его вина не будет подтверждена вступившим в законную силу приговором суда». Согласно изменениям, указанным в Парламентских документах № 866 и 911, это правило будет нарушено.
Prohibited acts must be defined in concrete terms. “Anyone against whom criminal proceedings have been brought shall have the right to defence at all stages of such proceedings. He may, in particular, choose counsel or avail himself – in accordance with principles specified by statute – of counsel appointed by the court” – stipulates Article 42 (2) of the Constitution of the Republic of Poland. This norm should also apply to the legal situation of the accused in proceedings in minor offence cases. The purpose of this article is to criticize attempts to over-penalize the prohibited acts classified as minor offences, based on Sejm (Parliament) Print No. 911, against the background of amendments proposed in Print No. 866, also from the year 2021. Pursuant to Article 42 (3) of the Constitution, “Everyone shall be presumed innocent of a charge until his guilt is determined by the final judgment of a court.” According to the above-described amendment listed in Prints No. 866 and 911, this rule will be violated.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 97-127
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-50 z 63

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies