Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prawa podmiotowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Skuteczność planowania przestrzennego na poziomie lokalnym a partycypacja społeczna
Efficiency of Land Use Planning on the Local Level Versus Social Participation
Autorzy:
Zachariasz, Igor
Nelicki, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903992.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
planowanie przestrzenne
parytcypacja społeczna
interes faktyczny i prawny
wyważanie interesów
publiczne prawa podmiotowe
spatial planning
regional planning
spatial development
civic society
Opis:
Główną przyczyną niskiej skuteczności planowania przestrzennego w Polsce wydaje się nie tyle mała dostępność zaplanowanych terenów pod zabudowę, ile rozmijanie się inwestycyjnych i ochronnych zamiarów władz publicznych oraz prywatnych użytkowników przestrzeni. Jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy są złe regulacje w zakresie skutków prawnych partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym. W artykule przedstawiono pojęcie partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym w Polsce oraz w prawie niemieckim i angielskim.
The main reason for low efficiency in land use planning in Poland seems to be not so much the limited availability of the areas to be developed as the lack of cohesion between investment and protective objectives of public authorities and private land users. One of the causes of such status quo is wrong regulations concerning legal consequences of public participation in land use planning. The purpose of land use planning process is to prevent the conflicts from happening by revealing and mutual balancing of the interests between legal and natural persons as well as by determining, in this particular context, possibilities of realizing the tasks (mainly in infrastructure) by public subjects. Without sanctions (administrative or judicial) connected with faultiness in balancing of the actual interests that are submitted, participation loses its practical and legal significance.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2008, 2(4); 97-108
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływanie standardów strasburskich dotyczących podmiotowych granic wolności wypowiedzi na polski porządek prawny
Autorzy:
Biłgorajski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524746.pdf
Data publikacji:
2011-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
orzecznictwo strasburskie
wolność wypowiedzi
prawa podmiotowe
Opis:
Można zaryzykować stwierdzenie, iż w Rzeczypospolitej Polskiej mamy do czynienia ze stopniowym recypowaniem standardów strasburskich dotyczących podmiotowych granic wolności wypowiedzi. Jak zauważył Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 12 maja 2008 r.: „Pod wpływem orzecznictwa strasburskiego, również w polskim w piśmiennictwie podejmowane są próby skatalogowania, czy systematyzacji, zasad decydujących o intensywności ochrony tych wartości (dobrego imienia, czci, prywatności – przyp. AB). (…) Abstrahując od różnic występujących pomiędzy niektórymi orzeczeniami co do obowiązywania oraz znaczenia poszczególnych warunków kontratypu dopuszczalnej krytyki osób pełniących funkcje publiczne, stanowisko w sprawie szerszych granic krytyki tego rodzaju podmiotów od lat konsekwentnie zajmuje Naczelny Sąd Administracyjny oraz Sąd Najwyższy i to zarówno w sprawach cywilnych, jak i karnych”. Celem niniejszego tekstu jest prezentacja wypracowanych w orzecznictwie ETPC standardów dotyczących podmiotowych granic wolności wypowiedzi, oraz zarysowanie procesu ich oddziaływania na polski porządek prawny.
We could hazard statement that in Poland we deal with gradual assimilation of Strasburg standards concerning subjective scope of boundary of freedom of speech. The Constitutional Tribunal noticed in decree of 12th March, 2008 that ‘On the strength of Strasburg judicatures, also polish literature have a stab to doing efforts of compare and digest rules which decided about protection intensity of these values (repute, veneration, privacy – AB’s gloss). […] Elide from differences between decrees concerning obtaining and meaning of particular terms of necessity allowable critique of persons who perform a public function, for years in civil and criminal cases the Supreme Administrative Court and the Supreme Court consistently adopt a position on issue about wider boundary of censure on this kind of persons.’ Purpose of this text is presenting on standards concerning subjective scope of boundary of freedom of speech, established in judicatures of European Court of Human Rights and giving a short sketch of process of assimilation in Poland.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2011, 1 (5); 235-250
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezstronność w postępowaniu karnym wobec zakonnika, który popełnił przestępstwo przeciw szóstemu przykazaniu (kan. 695 § 1; 1395 § 2)
Impartiality in the Criminal Proceedings against Monk who Committed an Offence against the Sixth Commandment (can. 695 § 1; 1395 § 2)
Limpartialité dans la procédure pénale contre le moine, qui a commis un délit contre le sixième commandement (can. 695 § 1; 1395 § 2)
Autorzy:
Siedlecki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891679.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawa podmiotowe
zasady ogólne
wydalenie z instytutu zakonnego
przełożony wyższy
dekret wydalenia
individual rights
general principles
the expulsion of a religious institute
the major superior
a decree of expulsion
Opis:
The article addresses the issues of individual rights in the procedure for expulsion of a monk with a religious institute under can. 695 § 1 of the 1983 CIC. The cause of expulsion taken offense mentioned in can. 1395 § 2 CIC 1983, the author is seeking expressions of canon law – the scope of the established theme – the principles derived from the criminal law – the principle of impartiality. Treat the whole procedery expulsion taking into account the remedies. It takes into account the differences arising from the situation when it comes to the intersection of the religious-cleric.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 57-86
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treść i podmioty praw wyborczych w prawie konstytucyjnym Ukrainy
Content and holders of electoral rights in the constitutional law of Ukraine
Autorzy:
Kljuczkowskij, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585384.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
podmiotowe prawa wyborcze
prawo głosowania (czynne prawo wyborcze)
prawo kandydowania (bierne prawo wyborcze),
prawo do zgłaszania kandydatów (nominacyjne prawo wyborcze)
podmioty praw wyborczych
wybory ogólnopaństwowe
wybory lokalne
elections
electoral rights
right to vote
right to stand for election
right to nominate
candidates
holder of electoral
right
restrictions of electoral rights
Opis:
Podmiotowe prawa wyborcze należą do podstawowych politycznych praw człowieka, zapewniających funkcjonowanie demokracji przedstawicielskiej – udział obywateli w wyborach. W nauce prawa konstytucyjnego powszechnie przyjęty jest pogląd, zgodnie z którym istnieją dwa rodzaje podmiotowego prawa wyborczego – czynne i bierne; wydaje się jednak, że oprócz tych dwóch praw wyborczych, do rozważenia jest jeszcze trzecie – nominacyjne prawo wyborcze, tzn. prawo zgłaszania kandydatów podczas wyborów. Treść wszystkich podmiotowych praw wyborczych związana jest z wyborami, to jednak czynnikiem decydującym o istnieniu różnych praw (nie zaś wyrazem czy realizacją jednego „szerokiego” prawa) jest różnica w podmiocie takiego prawa. Dlatego też, chociaż pojęcie praw wyborczych należy do dobrze znanych, dla dokładnego zrozumienia istoty praw wyborczych konieczne jest zarówno ustalenie ich podmiotów, jak i adekwatnej treści. Czynne prawo wyborcze jest „prawem wybierania”. Może być realizowane poprzez różne sposoby głosowania – na poszczególnych kandydatów, listy kandydatów (partii) lub kombinację różnych opcji. Treść biernego prawa wyborczego jest mniej jednoznaczna. Wybór jako otrzymanie mandatu przedstawicielskiego jest możliwością, nie zaś prawem zainteresowanej osoby. Dlatego też zasadne jest uznanie terminu „prawo bycia wybranym” tylko nazwaniem („oznaczeniem”) biernego prawa wyborczego, a nie jako określenie jego treści. Tak więc, treścią biernego prawa wyborczego jest to, że człowiek ma prawo być kandydatem w wyborach, tj. pretendować do zdobycia mandatu przedstawicielskiego lub funkcji z wyboru. Nominacyjne prawo wyborcze oznacza, mniej więcej, prawo do zgłaszania kandydatów podczas odpowiednich wyborów. Przeprowadzona w artykule analiza wzajemnych zależności pokazuje, że nie ma prostego i jednoznacznego związku między podmiotami czynnego i biernego prawa wyborczego, z jednej strony i prawem zgłaszania kandydatów – z drugiej. W każdym razie nie ma podstaw dla utożsamiania tych podmiotów jako adresatów tych praw. W związku z powyższym prawa mające ze swej natury różnych adresatów nie mogą być rozpatrywane jako stanowiące jedno prawo. Tym samym zasadne staje się twierdzenie o istnieniu trzech różnych podmiotów praw wyborczych – aktywnego (prawa głosu), biernego – (prawa bycia kandydatem) i nominacyjnego (prawa zgłaszania kandydatów). Słowa kluczowe: podmiotowe prawa wyborcze, prawo głosowania (czynne prawo wyborcze), prawo kandydowania (bierne prawo wyborcze), prawo do zgłaszania kandydatów (nominacyjne prawo wyborcze), podmioty praw wyborczych, wybory ogólnopaństwowe, wybory lokalne.
The problem of electoral rights is considered in aspects of their content, holders and existed restrictions. An active electoral right is treated as a right to vote on elections (not a right to elect); a passive electoral right means a right to stand for election (not a right to be elected). The existence of a third electoral right is shown, namely a right to nominate candidates which cannot be reduced to one of previous ones. The circle of holders of these rights is analyzed in cases of national and local elections. The difference between legal status of voter “in general” (as a publicly capable citizen) and a person possessing the right to vote at certain (especially local) elections is determined. The essential difference is shown between holders of active and passive electoral rights: persons who are unable to vote at certain elections can stand for these elections and vice versa. A dilemma of holders of nomination electoral right – citizens or political parties – is considered. The evolution of legislative regulation of candidate nomination in Ukraine towards recognition of political parties to be the main holder of nomination electoral right is shown.
Źródło:
Studia Wyborcze; 2014, tom XVII; 57-90
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrola procesowa i operacyjna a ochrona praw podmiotowych osoby inwigilowanej w Polsce.
Procedural and Operational Control and the Protection of the Subjective Rights of the Individual under Surveillance in Poland.
Autorzy:
Tomkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498310.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Tematy:
podsłuch
inwigilacja
kontrola procesowa
kontrola operacyjna
tajemnica komunikowania się
prawa podmiotowe
interception of communications
procedural control
operational control
confidentiality of communications
subjective rights
Opis:
Artykuł dotyczy problematyki stosowania procesowych i pozaprocesowych form ingerowania władzy publicznej w tajemnicę komunikowania się. Stanowi próbę odpowiedzi na pytania, czy w każdym z wymienionych typów kontroli prawa podmiotowe osoby inwigilowanej chronione są w jednakowym stopniu oraz zakresie i czy konstytucyjna zasada równości wobec prawa jest zasadą urzeczywistnioną w przepisach regulujących omawianą materię.
The paper discusses the procedural and extra-procedural forms of interference of public authorities into the confidentiality of communications. It attempts to answer whether through both types of control the subjective rights of the individual under surveillance are protected equally and to the same extent, and whether the constitutional rule of equality before the law is embodied in legislation on the said area.
Źródło:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2015, 25; 7-26
2300-3952
Pojawia się w:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedawnienie i zarzut przedawnienia w procesie cywilnym
Autorzy:
Ciepła, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393587.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
limitation
plea of limitation
claim
obligation
debtor
claimability
contract
tort
rights
abuse of law
przedawnienie
zarzut przedawnienia
roszczenie
zobowiązanie
wierzyciel
dłużnik
wymagalność
kontrakt
delikt
prawo podmiotowe
nadużycie prawa
Opis:
W artykule omówiono problematykę przedawnienia roszczeń i podnoszenia zarzutu przedawnienia w procesie cywilnym z wykazaniem ewolucji przepisów regulujących tę instytucję w kodeksie zobowiązań i w kodeksie cywilnym. Wykazano, że w wyniku gruntownych merytorycznych zmian w tym zakresie wprowadzonych ustawą z 28 lipca 1990 r. (Dz.U. Nr 55, poz. 321), która weszła w życie 1 października 1990 r., od tego dnia upływ terminu przedawnienia sąd uwzględnia tylko na zarzut dłużnika. Przedmiotem rozważań objęto zarówno ratio legis instytucji przedawnienia, jego elementy, jak i skutki podniesienia zarzutu przedawnienia w procesie cywilnym. Wyjaśniono, na czym polega wymagalność roszczenia, początek okresu, od którego zarzut przedawnienia może być podniesiony, kiedy jego podniesienie może być uznane za nadużycie prawa podmiotowego, oraz jakie są skutki prawne zawieszenia i przerwania biegu terminu przedawnienia. Ponieważ przepisy k.c. nie dają żadnej odpowiedzi na pytanie ani też wskazówki interpretacyjnej, do jakiego momentu zarzut przedawnienia może być skutecznie podnoszony przez dłużnika, autorka z odwołaniem się do orzecznictwa wyjaśnia, że zarzut ten może być – jako zarzut materialnoprawny – podniesiony, najogólniej rzecz biorąc, aż do uprawomocnienia się wyroku, a więc także w postępowaniu apelacyjnym
The article discusses the issue of the limitation of claims and a plea of limitation in a civil lawsuit, and presents the evolution of regulations governing this institution in the Code of Obligations and the Civil Code. The author points out that as a result of complete, radical changes in the area introduced by the Act of 28 July 1990 (Journal of Laws No. 55, item 321), which entered into force on 1 October 1990, from that date on, a court takes into account the period of limitation only if the debtor makes a plea. The article also discusses ratio legis for the institution of limitation, its elements as well as the consequences of the plea of limitation in a civil lawsuit. The author explains what claimability means, when the period when the plea of limitation can be made starts, when making a plea can be treated as abuse of rights and what the legal consequences of the suspension or discontinuance of the flow of time of limitation are. As the provisions of the Civil Code do not answer the question and do not provide any interpretational clues about the time limit for making a plea of limitation, based on judicial decisions, the author explains that the debtor can make the plea, which is a substantive law-related one, in general, until the sentence becomes final and valid, i.e. also during the appeal proceeding.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 4; 100-117
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some remarks on the specific character of author’s personal interests and the concept of their protection (on the example of the right to authorship)
Uwagi o specyfice autorskich dóbr osobistych oraz koncepcji ich ochrony (na przykładzie prawa do autorstwa utworu)
Autorzy:
Gnela, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693610.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
moral rights
subjective moral rights
author’s personal interests
author’s moral rights
authorship of a work
right to authorship
dobra osobiste
podmiotowe prawa osobiste
autorskie dobra osobiste
autorskie prawa osobiste
autorstwo utworu
prawo do autorstwa utworu
Opis:
W artykule opowiedziano się przeciwko koncepcji ochrony dóbr osobistych prawa cywilnego za pomocą konstrukcji prawa podmiotowego bezwzględnego oraz za koncepcją tzw. instytucjonalnej ochrony dóbr osobistych. Wykazano, na przykładzie „prawa do autorstwa utworu”, że to autorstwo utworu powinno być głównym dobrem osobistym chronionym prawem autorskim, a nie podmiotowymi prawami autorskimi osobistymi. „Prawo do autorstwa utworu” nie jest bowiem prawem podmiotowym tylko w istocie jest dobrem niematerialnym w postaci „autorstwa”, chronionym przez normy prawa autorskiego.
The article advocates against the concept of protection of civil personal rights using an absolute subjective right and affirms the concept of so-called institutional protection of personal rights. It has been claimed, based on the ‘right to authorship’ example, that the right to authorship should constitute the main personal right protected by copyright law rather than be protected by subjective moral rights of the author. ‘The right to authorship of the work’ is nota subjective right, but it is (in fact) an intangible right to authorship, protected by copyright law.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 35-45
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głosowanie osób niepiśmiennych a zasada powszechności wyborów
Voting by the illiterate and the principle of universal elections
Autorzy:
Pyrzyńska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585490.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
wybory,
analfabeci
zasada powszechności wyborów
podmiotowe prawa
wyborcze
głosowanie
elections
the illiterate
the principle of universal elections
electoral subjective
rights
voting
Opis:
Zagadnienie udziału w wyborach osób niepiśmiennych wykazuje silny związek z zasadą powszechności wyborów. Powszechny udział w głosowaniu jest rudymentarnym wymogiem każdej demokratycznej elekcji. Tym samym jego ograniczenie w kontekście osób niepiśmiennych traktować należy jako szczególnie dotkliwe, w tym biorąc pod uwagę chociażby zróżnicowane przyczyny analfabetyzmu i poziom życia mieszkańców poszczególnych części świata. Tytułowe zagadnienie jest ważkie, biorąc pod uwagę także dane opublikowane przez UNESCO, zgodnie z którymi na świecie żyje aktualnie aż 781 mln analfabetów. W pierwszej części niniejszego artykułu przedstawiono ujęcie historyczne przedmiotowego zagadnienia, w tym przede wszystkim problem ograniczenia podmiotowych praw wyborczych osób niepiśmiennych w postaci powszechnych szczególnie w wiekach XVIII i XIX cenzusów wykształcenia. Omówione zostały występujące niegdyś niedemokratyczne sposoby limitowania udziału w głosowaniu osób niepotrafiących czytać i pisać we Francji, czy Stanach Zjednoczonych. W drugiej części artykułu zaprezentowany został aktualny stan prawny oraz praktyka wyborcza wybranych państw świata w kontekście udziału w głosowaniu osób niepiśmiennych. Scharakteryzowano mechanizmy ułatwiające udział w głosowaniu analfabetów występujące w Kenii, Egipcie, Indiach, a także rozwiązania zastosowane podczas referendum niepodległościowego w Sudanie Południowym z 2011 roku.
The issue of participating in elections by the illiterate seems to be strongly connected with the principle of universal elections. The universal participation in elections is a fundamental requirement of every democratic election. Thereby its limitation as regards the illiterate should be treated as particularly harmful, especially while taking into consideration various reasons for illiteracy and the level of well-being in different parts of the world. The topic is really essential because of the data published by the UNESCO in accordance to which, there are 781 million of the illiterate. The first part of the paper covers historical aspects of the subject matter, including the issue of limiting electoral subjective rights of the illiterate in the form of, especially common in the 18th and the 19th century, educational qualification. The papers also concerns undemocratic ways of limiting participation of the illiterate in elections in France or in the US, which existed in the past. In the second, the prevailing legal status and the practice of some chosen states in the context of participation of the illiterate in elections, are presented. The author characterized the measures allowing the participation of the illiterate in elections which exist Kenya, Egypt and India as well as the solutions applied during the South Sudanese independence referendum in 2011.
Źródło:
Studia Wyborcze; 2016, XXII; 53-73
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo petycji a prawo do skargi powszechnej w świetle obowiązujących uregulowań prawnych
Right to petition compared to the right to actio popularis under the applicable legislation
Autorzy:
Zaliwski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473151.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
skarga powszechna,
petycja,
organy władzy publicznej,
Konstytucja
Rzeczpospolitej Polskiej,
publiczne prawa podmiotowe
actio popularis,
petition,
public authorities,
Constitution of the Republic
of Poland,
public substantive rights.
Opis:
W niniejszej pracy starano się ukazać instytucję skargi powszechnej oraz petycji w świetle obowiązujących regulacji prawnych, tj. Kodeksu postępowania administracyjnego oraz ustawy o petycjach. Celem opracowania jest charakterystyka instytucji skargi powszechnej oraz petycji, a także wskazanie, że skarga powszechna jest niekwalifikowanym środkiem ochrony przysługującym każdemu, bez uzasadnienia posiadania interesu prawnego, w przeciwieństwie do środków prawnych kwalifikowanych, np. skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Natomiast petycja jest uprawnieniem jednostki lub grupy obywateli do prowadzenia konstruktywnego dialogu z organami władzy publicznej. Autor starał się ukazać zróżnicowany pogląd doktryny w zakresie teoretycznoprawnym oraz prawnoporównawczym w oparciu o analizę aktualnych rozwiązań prawnych, co w praktyce ułatwi rozróżnienie obu instytucji. Tryb rozpatrywania skarg od ponad pół wieku reguluje dział VIII wspomnianego kodeksu i stanowi uzupełnienie ochrony i obrony różnych interesów jednostki, które nie dają podstaw do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego ogólnego lub szczególnego ani też nie mogą stanowić podstawy powództwa lub wniosku zmierzającego do wszczęcia postępowania sądowego 1. W przypadku rozpatrywania petycji prawodawca odszedł od dotychczasowego rozwiązania uregulowanego w przytoczonym dziale VIII na rzecz nowej odrębnej ustawy, co pozwala: po pierwsze, bardziej oddać istotę tego prawa; po drugie, procedura rozpatrywania petycji stała się niezależna od trybu rozpatrywania skarg.
In this paper I have tried to show the institutions of actio popularis and petitions in the light of the applicable legal regulations, i.e., the Code of Administrative Procedure (CAP) and the Law on Petitions. I pointed out both common elements and differences between them. Since over half a century now, the procedures for considering complaints have been regulated by section 8th of the above-mentioned CAP and it complements the protection and defense of different interests of an individual, which, as previously stated, do not provide grounds to request an initiation of administrative proceedings, neither general nor particular, nor may constitute a cause of an action or proposal seeking to institute court proceedings. Instead, the Law on Petitions which after 17 years since the enactment of the Basic Law entered into our legal system, in my opinion, shall change the current perception of the institution of petition itself. It shall allow even more highlight the institution of petition in our legal system and also point out its specificity compared to actio popularis. Moreover, a comprehensive regulation of the procedure of petitions considering, independently of the legislation on complaints or requests, may be an encouragement for citizens to use this form of dialogue with the public authorities.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2016, 2, 19
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia praw podmiotowych
The philosophy of rights
Autorzy:
Raburski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685858.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawa podmiotowe
teoria prawa cywilnego
prawa człowieka
common law
polityka prawa
prawo i moralność
polska teoria prawa
amerykańska teoria prawa
rights
human rights
politics of rights
ethics of rights
law and morality
Polish legal theory
Opis:
Rights are one of the fundamental concepts in philosophy of law, ethics, and political philosophy. However, in Polish language the general research on rights has been neglected. Most of the scholars are concerned with the specific kinds of rights (e.g. human rights, constitutional rights) and not rights as a basic philosophical concept. This article investigates the differences between Polish and English theoretical discourses on rights. It stresses the philosophical importance of this concepts and outlines the crucial issues that have to addressed.
Prawa podmiotowe (ang. rights) są jednym z czołowych pojęć w anglosaskiej filozofii prawa, filozofii politycznej i etyce. Polski dyskurs filozoficzny zajmuje się najczęściej szczegółowymi problemami lub typami praw podmiotowych (prawa człowieka, prawa konstytucyjne), brakuje natomiast refleksji filozoficznej nad prawami podmiotowymi w ogólności. Refleksję taką można odnaleźć w piśmiennictwie cywilistycznym i konstytucjonalistycznym. W artykule wskazano na różnice w polskim i angielskim dyskursie na temat praw podmiotowych, starano się połączyć różne obszary refleksji nad tymi prawami (w szczególności prawa, etyki i polityki) oraz wskazano na ich filozoficzny potencjał i zasadnicze kwestie problemowe.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 78
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W OLSZTYNIE Z DNIA 14 GRUDNIA 2017 R., SYGN. AKT: II SA/OL 973/17 (ART. 127A K.P.A.)
COMMENTARY JUDGMENT OF WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY IN OLSZTYN OF 14 DECEMBER 2017, NR REF.: II SA/OL 973/17 (ARTICLE 127A K.P.A.)
Autorzy:
Majewski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443372.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenie się prawa do odwołania
uprawnienia stron postępowania
prawo podmiotowe w K.P.A.
odwołanie a wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy
waiver of the right to appeal
rights of the parties of the proceedings
subjective right in k.p.a.
appeal and a request for reconsideration
Opis:
Sprawa zakończona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 14 grudnia 2017 r. dotyczy przede wszystkim stosowania art. 127a k.p.a., wprowadzonego z dniem 1 czerwca 2017 r. do k.p.a., który wprowadza nieznaną wcześniej administracyjnym przepisom proceduralnym instytucję zrzeczenia się prawa do odwołania. Autor dokonuje analizy tego rozwiązania prawnego, w tym wskazuje terminy do dokonania czynności oraz formę, w jakiej strona postępowania może skorzystać z tej instytucji.
The case, concluded with the judgment of the Wojewódzki Sąd Aministracyjny in Olsztyn of 14 December 2017, concerns primarily the application of art. 127a k.p.a., introduced 1 June 2017 to k.p.a., which introduces the previously unknown administrative procedural rules, the institution of waiving the right of appeal. The author analyzes this legal solution, including the dates of the action and the form in which the parties of the proceedings may use this institution.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 2, XVIII; 315-325
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Libertarianizm i teoria praw podmiotowych
Libertarianism and a Theory of Rights
Autorzy:
Dominiak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1941574.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
libertarianizm
prawa podmiotowe
prawa własności
Teoria Woli
Teoria Interesu
Hohfeld
libertarianism
rights
ownership
Interest Theory
Will Theory
Opis:
Artykuł podejmuje problem założeń libertariańskiej teorii sprawiedliwości w zakresie teorii praw podmiotowych. Tekst stawia tezę, iż libertarianizm presuponuje Teorię Woli w analizie uprawnień. Argumentacja stawianej tezy przebiega na sześciu płaszczyznach: (1) libertariańskiego pojęcia praw własności prywatnej; (2) identyfikowanej przez libertarianizm funkcji praw własności prywatnej; (3) libertariańskiego uzasadnienia praw własności prywatnej; (4) wąskiego charakteru libertariańskiej teorii politycznej; (5) libertariańskich zasad sprawiedliwej dystrybucji praw własności prywatnej; (6) libertariańskiego modelu ładu politycznego. Artykuł wskazuje, iż poza tym, że Teoria Woli dostarcza analitycznego wyjaśnienia libertariańskiej teorii sprawiedliwości na wszystkich tych płaszczyznach, jej konkurentka, czyli Teoria Interesu, nie jest w stanie wygenerować takiej artykulacji bez szeregu arbitralnych założeń ad hoc i dlatego pozostaje niekompatybilna z libertarianizmem.
The present paper raises a question about what analytical theory of rights is entailed by the libertarian theory of justice. The paper hypothesises that libertarianism presupposes or at least endorses the Will Theory of rights. This thesis is then discussed with reference to the following key points: (1) libertarian concept of private property rights; (2) function of libertarian private property rights; (3) justification of libertarian private property rights; (4) thin character of libertarian theory; (5) libertarian principles of just distribution of property rights; (6) libertarian vision of political order. It is demonstrated that the Will Theory of rights allows for the adequate analytic explanation of the libertarian theory of justice on all counts. Besides, it is argued that the competitive theory of rights, namely the Interest Theory is unable to provide libertarianism with such an explanation without help of substantive and ad hoc assumptions.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 58; 41-59
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pośmiertne interesy osoby
Posthumous interests of a person
Autorzy:
Jędrczak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18653979.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nastawienie osobowe
interesy
prawa podmiotowe
proleptyczny
ante mortem
personal stance
interest
personal wrights
proleptic
Opis:
Does the interest of a person go beyond the limits of her life? In the article we advocate the realistic view, proclaiming that interests of a person continues even after her death. In contemporary philosophy the realistic view of the post-mortem interests, already outlined by Aristotle, had been delivered by Joel Feinberg. The paper associates an ontological thread with a moral philosophy and general reflection on the notion of a person. Developing the Timothy Chappell’s idea, we introduce the term of personal stance, which is an aspect of the proleptic nature of the concept of a person. Since personal stance includes also a dead person, she belongs to the primary moral constituency. This fact clarifies our concern for the posthumous fate. Lastly, we argue that in the light of private law posthumous interests are to be understood as personal rights.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 43, 4; 94-122
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobra osobiste i ich ochrona na gruncie Kodeksu cywilnego
Personal Rights and Their Protection under the Civil Code
Autorzy:
Batory, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1861319.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawa podmiotowe
prawo cywilne
zadośćuczynienie
roszczenie
ochrona prawna
subjective rights
civil law
compensation
claim
legal protection
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie czytelnikowi problematyki dotyczącej ochrony dóbr osobistych zawartej w przepisach Kodeksu cywilnego. Praca prezentuje kształtowanie się instytucji ochrony dóbr osobistych na tle historycznym. Głównym przedmiotem badań jest analiza aktualnych przepisów prawa cywilnego odnoszących się do istoty pojęcia dobra osobistego oraz do roszczeń, jakie przysługują poszkodowanemu w przypadku ich naruszenia. W polskim ustawodawstwie nie występuje jedna definicja dobra osobistego, skutkiem czego pojęcie dobra osobistego wypracowane zostało przez przedstawicieli doktryny oraz orzecznictwo sądów. Dobra osobiste człowieka są jego prawami podmiotowymi, skutecznymi erga omnes. Ochrona dóbr występująca w Kodeksie cywilnym przysługuje w momencie zaistnienia bezprawnego zagrożenia ich naruszenia. W wyniku całościowej analizy powyższych zagadnień, postulatem autora jest wprowadzenie ogólnej definicji pojęcia dobra osobistego.
The purpose of this article is to familiarize the reader with the issues concerning the protection of personal interests contained in the provisions of the Civil Code. The work presents the development of institutions for the protection of personal rights in a historical context. The main subject of the research is the analysis of current civil law provisions pertaining to the essence of the concept of personal good and to claims that are entitled to the aggrieved party in case of their violation. There is no single definition of personal good in the Polish legislation, which resulted in the concept of personal good being developed by the representatives of the doctrine and the judicial decisions of the courts. The personal rights of a man are his subjective rights, effective erga omnes. The protection of goods appearing in the Civil Code is vested in the moment of unlawful threat of their violation. As a result of a comprehensive analysis of the above issues, the postulate of the author is the introduction of a general definition of the concept of personal good.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 29, 1; 7-22
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat charakteru prawnego instytucji dostępu do informacji o środowisku
Comments on the Nature of Institution of Access to Environmental Information
Autorzy:
Trzewik, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1845577.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo do informacji
wolność informacji
zasada jawności
społeczeństwo obywatelskie
partycypacja publiczna
zrównoważony rozwój
prawa człowieka
prawa konstytucyjne
publiczne prawa podmiotowe
prywatne prawa podmiotowe
right to information
freedom of information
principle of openness
civil society
public participation
sustainable development
human rights
constitutional rights
subjective rights of public and private law
Opis:
In the paper considerations are presented on the meaning of access to environmental information as one of the key institutions that guarantees public participation in environmental matters. It should also be combined with the principle of openness of public authority and the sustainable development. The analysis of the legal nature of the institution of access to information on the environment and the process of its protection can be considered as one of the fundamental human rights guaranteed by international and the European Union law system. Whereas in light of national legal system right to information on the environment must be regarded as constitutionally guaranteed individual right. Despite its apparent public origin, you can also find the civil aspects of this legal institution.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 1; 131-153
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies