Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawa podmiotowe" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zmiany w polskim sądownictwie administracyjnym (zagadnienia wybrane)
Changes in the Polish Administrative Judiciary (Selected Issues)
Autorzy:
Dębski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120465.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sądownictwo administracyjne
kasacyjny model orzekania
właściwość sądów
informatyzacja
prawa podmiotowe jednostki
administrative judiciary
cassation model of adjudication
jurisdiction
computerization
individual’s subjective rights
Opis:
Opracowanie przedstawia zarys historii sądownictwa administracyjnego w Polsce oraz aktualne kierunki zmian, którym podlega. Wskazano, w szczególności, na ewolucję zakresu kognicji sądów administracyjnych, postępujący proces informatyzacji i dyskusję nad modelem orzekania. Zauważono przy tym wyzwania, jakie wiążą się z przedstawionymi kierunkami zmian i wskazano na potencjalne rozwiązania, które pomogą zmierzyć się z nimi. W konkluzji przyjęto, że rozwój sądownictwa administracyjnego zapewnia poszanowanie praw podmiotowych jednostki w jej relacjach z organami administracji.
The study presents an overview of the history of administrative judiciary in Poland and the current directions of its changes. In particular, the evolution of the scope of cognition of administrative courts, the progressing computerization process and the discussion on the model of adjudication were indicated. At the same time, the challenges related to the presented directions of changes were noticed and potential solutions were indicated that would help to face them. In conclusion, it was assumed that the development of administrative judiciary ensures respect for the individual’s subjective rights in relations with administrative bodies.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2022, 98; 253-272
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ważenie praw i wolności konstytucyjnych w procesie sądowego stosowania prawa
Balancing Constitutional Rights and Freedoms in Judicial Application of Law
Autorzy:
Zygmunt, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6645752.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
ważenie praw i wolności
zasada proporcjonalności
sądowe stosowanie prawa
warunkowa relacja pierwszeństwa
konstytucyjne prawa podmiotowe
zakres kognicji sądów
weighing rights and freedoms
proportionality principle
judicial application of the law
conditional priority relationship
constitutional rights
scope of judicial jurisdiction
Opis:
W artykule analizowane jest zagadnienie kognicji sądów do ważenia praw i wolności konstytucyjnych, zarówno w odniesieniu do relacji wertykalnych, jak i horyzontalnych. Broniony jest pogląd, że sądy są zobowiązane do stosowania mechanizmu ważeniowego w odniesieniu do konstytucyjnych praw podmiotowych – odpowiednio na podstawie art. 31 ust. 3 i art. 31 ust. 2 zd. 1 Konstytucji RP. Badana jest konstytucyjna adekwatność ostatecznego ustalenia warunkowej relacji pierwszeństwa między konkurencyjnymi zasadami prawa przez ustawodawcę. Wykazane zostaje, że konkluzywność i poprawność ustalenia tej relacji wymaga ważenia zasad in concreto sensu stricto, co może nastąpić jedynie na etapie sądowego stosowania prawa. Nie oznacza to jednak istnienia luki w polskim systemie ochrony praw i wolności jednostki.
The article analyzes the issue of the cognition of courts to weigh constitutional rights and freedoms, both in relation to vertical and horizontal relations. The view is defended that the courts are obliged to apply the weighing mechanism to constitutional rights – pursuant to Art. 31 sec. 3 and Art. 31 sec. 2 sentences 1 of the Constitution of the Republic of Poland. The constitutional adequacy of the final determination of the conditional priority relationship between the competing principles of law by the legislator is being examined. It is shown that the conclusiveness and correctness of establishing this relationship require weighing the principles in concreto sensu stricto, which can only take place at the stage of judicial application of the law. However, this does not mean that there is a gap in the Polish system of protection of individual rights and freedoms.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 127-139
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat charakteru prawnego instytucji dostępu do informacji o środowisku
Comments on the Nature of Institution of Access to Environmental Information
Autorzy:
Trzewik, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1845577.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo do informacji
wolność informacji
zasada jawności
społeczeństwo obywatelskie
partycypacja publiczna
zrównoważony rozwój
prawa człowieka
prawa konstytucyjne
publiczne prawa podmiotowe
prywatne prawa podmiotowe
right to information
freedom of information
principle of openness
civil society
public participation
sustainable development
human rights
constitutional rights
subjective rights of public and private law
Opis:
In the paper considerations are presented on the meaning of access to environmental information as one of the key institutions that guarantees public participation in environmental matters. It should also be combined with the principle of openness of public authority and the sustainable development. The analysis of the legal nature of the institution of access to information on the environment and the process of its protection can be considered as one of the fundamental human rights guaranteed by international and the European Union law system. Whereas in light of national legal system right to information on the environment must be regarded as constitutionally guaranteed individual right. Despite its apparent public origin, you can also find the civil aspects of this legal institution.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 1; 131-153
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi co do prawnej ochrony osób starszych i jej wpływu na kształtowanie się postaw moralno-społecznych
Comments on the Legal Protection of Older People and Its Impact on the Formation of Moral and Social Attitudes
Autorzy:
Krzewicki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029057.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
godność człowieka
prawa podmiotowe osób starszych
starość
gerontologia
human dignity
subjective rights
old age
gerontology
Opis:
Ochrona osób starszych wynika z ich kondycji biologicznej generującej szeroką gamę ograniczeń. Godność osoby ludzkiej oraz oparty na niej szereg praw podmiotowych domaga się wprowadzenia prawnych zabezpieczeń. Powinny one nie tylko zagwarantować ludziom starszym dostęp do dóbr i usług, ale też pozytywnie wpłynąć na rozumienie moralnych zobowiązań względem nich, czyli na kształtowanie się moralno‑społecznych postaw. Właściwie skonstruowane prawo jest nośnikiem treści zawartej w normach moralnych. Za jego pośrednictwem utrwalane zostają prosenioralne zachowania. Ma to szczególne znaczenie nie tylko z tytułu sprawiedliwości, jaka należy się ludziom starszym, ale przyczynia się do właściwego zagospodarowania potencjału, jakim pod względem materialnym, duchowym i społecznym dysponują ludzie starsi.
The protection of older people is the consequence of their biological condition which is related with a wide range of restrictions. The dignity of the human person and a number of subjective rights require legal safeguards. These legal norms should not only guarantee the older people access to goods and services, but also have a positive influence on understanding of moral obligations towards them. That is on the shaping of moral and social attitudes. The law is to be a carrier of moral norms. It is to organize a social order. This is particularly important not only for the justice which should relate to older people but also to others.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2020, 8, 2; 189-202
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treść i podmioty praw wyborczych w prawie konstytucyjnym Ukrainy
Content and holders of electoral rights in the constitutional law of Ukraine
Autorzy:
Kljuczkowskij, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585384.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
podmiotowe prawa wyborcze
prawo głosowania (czynne prawo wyborcze)
prawo kandydowania (bierne prawo wyborcze),
prawo do zgłaszania kandydatów (nominacyjne prawo wyborcze)
podmioty praw wyborczych
wybory ogólnopaństwowe
wybory lokalne
elections
electoral rights
right to vote
right to stand for election
right to nominate
candidates
holder of electoral
right
restrictions of electoral rights
Opis:
Podmiotowe prawa wyborcze należą do podstawowych politycznych praw człowieka, zapewniających funkcjonowanie demokracji przedstawicielskiej – udział obywateli w wyborach. W nauce prawa konstytucyjnego powszechnie przyjęty jest pogląd, zgodnie z którym istnieją dwa rodzaje podmiotowego prawa wyborczego – czynne i bierne; wydaje się jednak, że oprócz tych dwóch praw wyborczych, do rozważenia jest jeszcze trzecie – nominacyjne prawo wyborcze, tzn. prawo zgłaszania kandydatów podczas wyborów. Treść wszystkich podmiotowych praw wyborczych związana jest z wyborami, to jednak czynnikiem decydującym o istnieniu różnych praw (nie zaś wyrazem czy realizacją jednego „szerokiego” prawa) jest różnica w podmiocie takiego prawa. Dlatego też, chociaż pojęcie praw wyborczych należy do dobrze znanych, dla dokładnego zrozumienia istoty praw wyborczych konieczne jest zarówno ustalenie ich podmiotów, jak i adekwatnej treści. Czynne prawo wyborcze jest „prawem wybierania”. Może być realizowane poprzez różne sposoby głosowania – na poszczególnych kandydatów, listy kandydatów (partii) lub kombinację różnych opcji. Treść biernego prawa wyborczego jest mniej jednoznaczna. Wybór jako otrzymanie mandatu przedstawicielskiego jest możliwością, nie zaś prawem zainteresowanej osoby. Dlatego też zasadne jest uznanie terminu „prawo bycia wybranym” tylko nazwaniem („oznaczeniem”) biernego prawa wyborczego, a nie jako określenie jego treści. Tak więc, treścią biernego prawa wyborczego jest to, że człowiek ma prawo być kandydatem w wyborach, tj. pretendować do zdobycia mandatu przedstawicielskiego lub funkcji z wyboru. Nominacyjne prawo wyborcze oznacza, mniej więcej, prawo do zgłaszania kandydatów podczas odpowiednich wyborów. Przeprowadzona w artykule analiza wzajemnych zależności pokazuje, że nie ma prostego i jednoznacznego związku między podmiotami czynnego i biernego prawa wyborczego, z jednej strony i prawem zgłaszania kandydatów – z drugiej. W każdym razie nie ma podstaw dla utożsamiania tych podmiotów jako adresatów tych praw. W związku z powyższym prawa mające ze swej natury różnych adresatów nie mogą być rozpatrywane jako stanowiące jedno prawo. Tym samym zasadne staje się twierdzenie o istnieniu trzech różnych podmiotów praw wyborczych – aktywnego (prawa głosu), biernego – (prawa bycia kandydatem) i nominacyjnego (prawa zgłaszania kandydatów). Słowa kluczowe: podmiotowe prawa wyborcze, prawo głosowania (czynne prawo wyborcze), prawo kandydowania (bierne prawo wyborcze), prawo do zgłaszania kandydatów (nominacyjne prawo wyborcze), podmioty praw wyborczych, wybory ogólnopaństwowe, wybory lokalne.
The problem of electoral rights is considered in aspects of their content, holders and existed restrictions. An active electoral right is treated as a right to vote on elections (not a right to elect); a passive electoral right means a right to stand for election (not a right to be elected). The existence of a third electoral right is shown, namely a right to nominate candidates which cannot be reduced to one of previous ones. The circle of holders of these rights is analyzed in cases of national and local elections. The difference between legal status of voter “in general” (as a publicly capable citizen) and a person possessing the right to vote at certain (especially local) elections is determined. The essential difference is shown between holders of active and passive electoral rights: persons who are unable to vote at certain elections can stand for these elections and vice versa. A dilemma of holders of nomination electoral right – citizens or political parties – is considered. The evolution of legislative regulation of candidate nomination in Ukraine towards recognition of political parties to be the main holder of nomination electoral right is shown.
Źródło:
Studia Wyborcze; 2014, tom XVII; 57-90
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some remarks on the specific character of author’s personal interests and the concept of their protection (on the example of the right to authorship)
Uwagi o specyfice autorskich dóbr osobistych oraz koncepcji ich ochrony (na przykładzie prawa do autorstwa utworu)
Autorzy:
Gnela, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693610.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
moral rights
subjective moral rights
author’s personal interests
author’s moral rights
authorship of a work
right to authorship
dobra osobiste
podmiotowe prawa osobiste
autorskie dobra osobiste
autorskie prawa osobiste
autorstwo utworu
prawo do autorstwa utworu
Opis:
W artykule opowiedziano się przeciwko koncepcji ochrony dóbr osobistych prawa cywilnego za pomocą konstrukcji prawa podmiotowego bezwzględnego oraz za koncepcją tzw. instytucjonalnej ochrony dóbr osobistych. Wykazano, na przykładzie „prawa do autorstwa utworu”, że to autorstwo utworu powinno być głównym dobrem osobistym chronionym prawem autorskim, a nie podmiotowymi prawami autorskimi osobistymi. „Prawo do autorstwa utworu” nie jest bowiem prawem podmiotowym tylko w istocie jest dobrem niematerialnym w postaci „autorstwa”, chronionym przez normy prawa autorskiego.
The article advocates against the concept of protection of civil personal rights using an absolute subjective right and affirms the concept of so-called institutional protection of personal rights. It has been claimed, based on the ‘right to authorship’ example, that the right to authorship should constitute the main personal right protected by copyright law rather than be protected by subjective moral rights of the author. ‘The right to authorship of the work’ is nota subjective right, but it is (in fact) an intangible right to authorship, protected by copyright law.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 35-45
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność planowania przestrzennego na poziomie lokalnym a partycypacja społeczna
Efficiency of Land Use Planning on the Local Level Versus Social Participation
Autorzy:
Zachariasz, Igor
Nelicki, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903992.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
planowanie przestrzenne
parytcypacja społeczna
interes faktyczny i prawny
wyważanie interesów
publiczne prawa podmiotowe
spatial planning
regional planning
spatial development
civic society
Opis:
Główną przyczyną niskiej skuteczności planowania przestrzennego w Polsce wydaje się nie tyle mała dostępność zaplanowanych terenów pod zabudowę, ile rozmijanie się inwestycyjnych i ochronnych zamiarów władz publicznych oraz prywatnych użytkowników przestrzeni. Jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy są złe regulacje w zakresie skutków prawnych partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym. W artykule przedstawiono pojęcie partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym w Polsce oraz w prawie niemieckim i angielskim.
The main reason for low efficiency in land use planning in Poland seems to be not so much the limited availability of the areas to be developed as the lack of cohesion between investment and protective objectives of public authorities and private land users. One of the causes of such status quo is wrong regulations concerning legal consequences of public participation in land use planning. The purpose of land use planning process is to prevent the conflicts from happening by revealing and mutual balancing of the interests between legal and natural persons as well as by determining, in this particular context, possibilities of realizing the tasks (mainly in infrastructure) by public subjects. Without sanctions (administrative or judicial) connected with faultiness in balancing of the actual interests that are submitted, participation loses its practical and legal significance.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2008, 2(4); 97-108
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzecz o kształtowaniu tożsamości zawodowej nauczyciela
It is About Forming of the Professional Personality of the Teachers
Autorzy:
de Tchorzewki, Andrzej M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098403.pdf
Data publikacji:
2022-03-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tożsamość zawodowa
etos nauczyciela
prawa podmiotowe
professional personality
ethos of the teacher
subjective law
Opis:
Podstawowym celem naukowym artykułu jest zwrócenie uwagi na jedno z ważnych zagadnień, które mieści się w obszarze pedeutologii. Dotyczy ono treści i zakresu nauczycielskiej tożsamości zawodowej, analizy jej źródeł i podstaw, a także atrybutów. Problemy wynikające z tych zagadnień zostały ujęte w strategię poszukiwań odpowiedzi na pytania o strukturę i dynamikę ich kształtowania się. Proces wywodu sprowadza się do odpowiedzi na pytanie o znaczenie nauczycielskiego etosu i generacji praw podmiotowych będących świadectwem zawodowej tożsamości. Ponadto wskazano w nim na rolę i istotę procesu dochodzenia nauczycieli do zawodowej tożsamości w czasach chaosu aksjonormatywnego. Przeprowadzona analiza zmierzała do opisu poznawczego, wyjaśnienia wraz z interpretacją głównego przedmiotu podjętego zagadnienia oraz aplikacji w postaci pytań otwartych skierowanych w zakończeniu do czytelników.
The main scientifical goal of that article is paying attention on one of the most important task that is located in the area of pedeutology. It concerns the content and range of professional personality of the teachers, analysis of its resources and basis, and also attributes. The problems stem from those tasks are incorporated in the strategy of the research of some answers on the question of the role of the ethos of the teacher and the generation of the subjective law that are the evidence of professional personality. Moreover, indicate in it on the role and meaning of the process of getting the professional personality in the time of axiological chaos. The conducted analysis was headed towards the cognitive description, explanation with interpretation the main subject of the taken task and application in the shape of open questions towards to the readers in the conclusion.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2022, 14, 1; 101-121
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restriction of public subjective rights to use the environment and freedom of economic activity – concessions and permits
Ograniczenia publicznych praw podmiotowych do korzystania ze środowiska i wolności działalności gospodarczej – koncesje i zezwoleń
Autorzy:
Czech, Ewa Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1895782.pdf
Data publikacji:
2021-02-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
publiczne prawa podmiotowe do środowiska
wolność działalności gospodarczej
środowisko
koncesje
zezwolenia
public subjective rights to the environment
freedom of economic activity
environment
concessions
permits
Opis:
Public subjective rights, as all rights and freedoms set out in the Polish legal order can, in principle, be restricted. Freedom of economic activity is a public subjective right regulated by the standards of the Constitution. In turn, the public subjective right to use the environment was regulated by the provisions of Article 4 of the Environmental Protection Law. In such a legal environment, concessions and permits treated as a restriction of public subjective right of constitutional rank can at the same time be limitations to the public subjective rights provided for in the relevant statutes. It should be noted that the less strategic the sphere of life of the state and citizens is, the gentler the form of restriction. It should be borne in mind, however, that the strategic importance of the state’s or citizens’ activity cannot be determined in isolation from the state’s obligation to protect the environment. This may also be applied to other legal goods, including the environment. However, special care is required in application with reference to the latter. Concessions and permits affect the enjoyment of public subjective right to the environment, both by entitiesengaged in a business activity and those affected by the said activity. This impact may differ and depends on whether a given permit or concession is granted or refused. However, both granting or refusing to grant them will result in restrictions of public subjective rights to use the environment.
Publiczne prawa podmiotowe, tak jak, co do zasady, wszystkie prawa i wolności określone w przepisach polskiego porządku prawnego, doznają ograniczeń. Wolność działalności gospodarczej jest publicznym prawem podmiotowym uregulowanym normami Konstytucji. Z kolei publiczne prawo podmiotowe do korzystania ze środowiska zostało unormowane przepisami art. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska. Taki stan prawny nie powoduje, że koncesje i zezwolenia traktowane jako ograniczenia publicznego prawa podmiotowego rangi konstytucyjnej nie mogą być jednocześnie ograniczeniami publicznego prawa podmiotowego uregulowanego w ustawie zwykłej. Zauważyć należy, że forma ograniczenia jest tym bardziejłagodna im mniej strategicznej sfery życia państwa i obywateli dotyczy. Należy mieć jednak na uwadze, że owa strategiczność dziedzin działalności państwa czy obywateli nie może być określana w oderwaniu od obowiązku ochrony środowiska, będącej zadaniem państwa. Wskazana prawidłowość może być stosowana także w odniesieniu do innych dóbr prawnych, w tym środowiska. W zakresie tego ostatniego dobra prawnego wymagana jest jednak szczególna ostrożność w jej stosowaniu. Koncesje i zezwolenia wpływają na realizacje publicznego prawa podmiotowego do środowiska, zarówno podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jak i podmiotów pozostających w obszarze odziaływania tej działalności. Wpływ ten możebyć przy tym różny i zależy od udzielenia danego zezwolenia czy koncesji, czy też od odmowy ich przyznania. Zarówno jednak ich przyznanie, jak i odmowa ich przyznania będą wywoływały ograniczenia publicznych praw podmiotowych do korzystania ze środowiska.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2020, 18, 4; 23-33
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publicznoprawny status jednostki skrajnie ubogiej – rozważania dra Adama Ploszki nad statusem prawnym jednostki
Public law status of an extremely poor person – a review of Adam Ploszka’s doctoral monography
Autorzy:
Juranek, Alexander Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053348.pdf
Data publikacji:
2021-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
ubóstwo
osoby ubogie
ochrona ubogich
prawo podmiotowe
prawo do sądu
minimum egzystencji
prawo administracyjne
prawa człowieka
prawo międzynarodowe
poverty
the poor
protection of the poor
subjective rights
right to a court
minimum subsistence
administrative law
human rights
international law
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest odniesienie się do rozważań Autora przedstawionych w monografii doktorskiej pt. „Publicznoprawny status jednostki skrajnie ubogiej”. W pierwszej kolejności przeanalizowana zostanie trafność postawionych hipotez i pytań badawczych, ze szczególnym uwzględnieniem aktualności wyprowadzanych wniosków w kontekście bieżącej sytuacji społecznej i ekonomicznej w Polsce. Druga część poświęcona została rozważaniom o charakterze stricte merytorycznym – od analizy rozwiązań mających przeciwdziałać ubóstwu na poziomie globalnym, przez poziom regionalny (europejski), na poziomie krajowym (konstytucyjnym) skończywszy. Na tym etapie nastąpi również odwołanie do sugerowanego przez Autora standardu ochrony praw jednostki skrajnie ubogiej. W kolejnej części przeanalizowany zostanie zakres rozbieżności pomiędzy sugerowanym przez Autora „minimalnym standardem” ochrony a sytuacją faktyczną i prawną osób ubogich. Wnioski w tym zakresie będą szczególnie użyteczne dla praktyki stosowania prawa.
The main purpose of this article is to refer to the Author’s considerations presented in his doctoral monography entitled “Public law status of an extremely poor person”. First of all, the appropriateness of the research hypotheses and questions adopted by the Author will be analysed with particular emphasis attached to the validity of the conclusions drawn in the context of the current social and economic situation in Poland. The second part is dedicated to considerations of a „strictly content-related nature”: from the analysis of solutions to counteract poverty at the global level, through the regional (European) level, to the national (constitutional) level. At this stage, reference will also be made to the standard of protection of the rights of the extremely poor suggested by the Author. The next part will analyse the extent of the discrepancies between the ‘minimum standard’ of protection suggested by the Author and the factual and legal situation of the poor. Conclusions in this area will be particularly useful for law application practice.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 4, XX; 321-335
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedawnienie i zarzut przedawnienia w procesie cywilnym
Autorzy:
Ciepła, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393587.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
limitation
plea of limitation
claim
obligation
debtor
claimability
contract
tort
rights
abuse of law
przedawnienie
zarzut przedawnienia
roszczenie
zobowiązanie
wierzyciel
dłużnik
wymagalność
kontrakt
delikt
prawo podmiotowe
nadużycie prawa
Opis:
W artykule omówiono problematykę przedawnienia roszczeń i podnoszenia zarzutu przedawnienia w procesie cywilnym z wykazaniem ewolucji przepisów regulujących tę instytucję w kodeksie zobowiązań i w kodeksie cywilnym. Wykazano, że w wyniku gruntownych merytorycznych zmian w tym zakresie wprowadzonych ustawą z 28 lipca 1990 r. (Dz.U. Nr 55, poz. 321), która weszła w życie 1 października 1990 r., od tego dnia upływ terminu przedawnienia sąd uwzględnia tylko na zarzut dłużnika. Przedmiotem rozważań objęto zarówno ratio legis instytucji przedawnienia, jego elementy, jak i skutki podniesienia zarzutu przedawnienia w procesie cywilnym. Wyjaśniono, na czym polega wymagalność roszczenia, początek okresu, od którego zarzut przedawnienia może być podniesiony, kiedy jego podniesienie może być uznane za nadużycie prawa podmiotowego, oraz jakie są skutki prawne zawieszenia i przerwania biegu terminu przedawnienia. Ponieważ przepisy k.c. nie dają żadnej odpowiedzi na pytanie ani też wskazówki interpretacyjnej, do jakiego momentu zarzut przedawnienia może być skutecznie podnoszony przez dłużnika, autorka z odwołaniem się do orzecznictwa wyjaśnia, że zarzut ten może być – jako zarzut materialnoprawny – podniesiony, najogólniej rzecz biorąc, aż do uprawomocnienia się wyroku, a więc także w postępowaniu apelacyjnym
The article discusses the issue of the limitation of claims and a plea of limitation in a civil lawsuit, and presents the evolution of regulations governing this institution in the Code of Obligations and the Civil Code. The author points out that as a result of complete, radical changes in the area introduced by the Act of 28 July 1990 (Journal of Laws No. 55, item 321), which entered into force on 1 October 1990, from that date on, a court takes into account the period of limitation only if the debtor makes a plea. The article also discusses ratio legis for the institution of limitation, its elements as well as the consequences of the plea of limitation in a civil lawsuit. The author explains what claimability means, when the period when the plea of limitation can be made starts, when making a plea can be treated as abuse of rights and what the legal consequences of the suspension or discontinuance of the flow of time of limitation are. As the provisions of the Civil Code do not answer the question and do not provide any interpretational clues about the time limit for making a plea of limitation, based on judicial decisions, the author explains that the debtor can make the plea, which is a substantive law-related one, in general, until the sentence becomes final and valid, i.e. also during the appeal proceeding.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 4; 100-117
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo petycji a prawo do skargi powszechnej w świetle obowiązujących uregulowań prawnych
Right to petition compared to the right to actio popularis under the applicable legislation
Autorzy:
Zaliwski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473151.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
skarga powszechna,
petycja,
organy władzy publicznej,
Konstytucja
Rzeczpospolitej Polskiej,
publiczne prawa podmiotowe
actio popularis,
petition,
public authorities,
Constitution of the Republic
of Poland,
public substantive rights.
Opis:
W niniejszej pracy starano się ukazać instytucję skargi powszechnej oraz petycji w świetle obowiązujących regulacji prawnych, tj. Kodeksu postępowania administracyjnego oraz ustawy o petycjach. Celem opracowania jest charakterystyka instytucji skargi powszechnej oraz petycji, a także wskazanie, że skarga powszechna jest niekwalifikowanym środkiem ochrony przysługującym każdemu, bez uzasadnienia posiadania interesu prawnego, w przeciwieństwie do środków prawnych kwalifikowanych, np. skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Natomiast petycja jest uprawnieniem jednostki lub grupy obywateli do prowadzenia konstruktywnego dialogu z organami władzy publicznej. Autor starał się ukazać zróżnicowany pogląd doktryny w zakresie teoretycznoprawnym oraz prawnoporównawczym w oparciu o analizę aktualnych rozwiązań prawnych, co w praktyce ułatwi rozróżnienie obu instytucji. Tryb rozpatrywania skarg od ponad pół wieku reguluje dział VIII wspomnianego kodeksu i stanowi uzupełnienie ochrony i obrony różnych interesów jednostki, które nie dają podstaw do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego ogólnego lub szczególnego ani też nie mogą stanowić podstawy powództwa lub wniosku zmierzającego do wszczęcia postępowania sądowego 1. W przypadku rozpatrywania petycji prawodawca odszedł od dotychczasowego rozwiązania uregulowanego w przytoczonym dziale VIII na rzecz nowej odrębnej ustawy, co pozwala: po pierwsze, bardziej oddać istotę tego prawa; po drugie, procedura rozpatrywania petycji stała się niezależna od trybu rozpatrywania skarg.
In this paper I have tried to show the institutions of actio popularis and petitions in the light of the applicable legal regulations, i.e., the Code of Administrative Procedure (CAP) and the Law on Petitions. I pointed out both common elements and differences between them. Since over half a century now, the procedures for considering complaints have been regulated by section 8th of the above-mentioned CAP and it complements the protection and defense of different interests of an individual, which, as previously stated, do not provide grounds to request an initiation of administrative proceedings, neither general nor particular, nor may constitute a cause of an action or proposal seeking to institute court proceedings. Instead, the Law on Petitions which after 17 years since the enactment of the Basic Law entered into our legal system, in my opinion, shall change the current perception of the institution of petition itself. It shall allow even more highlight the institution of petition in our legal system and also point out its specificity compared to actio popularis. Moreover, a comprehensive regulation of the procedure of petitions considering, independently of the legislation on complaints or requests, may be an encouragement for citizens to use this form of dialogue with the public authorities.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2016, 2, 19
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pośmiertne interesy osoby
Posthumous interests of a person
Autorzy:
Jędrczak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18653979.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nastawienie osobowe
interesy
prawa podmiotowe
proleptyczny
ante mortem
personal stance
interest
personal wrights
proleptic
Opis:
Does the interest of a person go beyond the limits of her life? In the article we advocate the realistic view, proclaiming that interests of a person continues even after her death. In contemporary philosophy the realistic view of the post-mortem interests, already outlined by Aristotle, had been delivered by Joel Feinberg. The paper associates an ontological thread with a moral philosophy and general reflection on the notion of a person. Developing the Timothy Chappell’s idea, we introduce the term of personal stance, which is an aspect of the proleptic nature of the concept of a person. Since personal stance includes also a dead person, she belongs to the primary moral constituency. This fact clarifies our concern for the posthumous fate. Lastly, we argue that in the light of private law posthumous interests are to be understood as personal rights.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 43, 4; 94-122
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoby fizyczne i osoby prawne jako podmioty publicznych praw podmiotowych, których źródłem są przyrodzone prawa człowieka
Natural Persons and Legal Persons as Subjects of Public Subjective Rights Originating from Inherent Human Rights
Autorzy:
Czech, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955376.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
publiczne prawa podmiotowe
przyrodzone prawa człowieka
osoby fizyczne
osoby prawne
obywatel
public subjective rights
inherent human rights
natural persons
legal persons
citizen
Opis:
Wśród podmiotów publicznych praw podmiotowych, należy wyróżnić podmioty publicznych praw podmiotowych mających swe źródło w przyrodzonych prawach człowieka. Przeprowadzenie rozważań w zakresie osób fizycznych i osób prawnych postrzeganych jako podmioty tych praw pozwala na określenie licznych spornych kwestii, które bez wątpienia znajdą swe odbicie w realizacji tych publicznych praw podmiotowych w praktyce prawniczej. Zagadnienie to ma złożona naturę, z uwagi na np. konieczność posiłkowania się wynikami wykładni językowej pojęcia „obywatel”. Jest to konieczne mimo istnienia definicji legalnej obywatela. Skomplikowany charakter analizowanej tematyki jest również konsekwencją konieczności rozróżniania w zakresie możliwości przypisywania publicznych praw podmiotowych, których źródłem są przyrodzone prawa człowieka, obywatelom, nie-obywatelom pozostającym pod jurysdykcją państwa polskiego i nie-obywatelom niepozostającym pod jurysdykcją państwa polskiego. Kwestią również dalece problematyczną jest możliwość stosowania analogi w zakresie przypisywania publicznych praw podmiotowych, których źródłem są przyrodzone prawa człowieka osobom prawnym. Widząc samą sporność stosowania w tym zakresie analogi, należy wskazać na oczywisty brak możliwości określania osób prawnych jako podmiotów publicznych praw podmiotowych, które mają swe źródło w takich przyrodzonych prawach człowieka, jak np. życie czy zdrowie.
Subjects of rights originating from inherent human rights are among the subjects of public subjective rights. A deliberation on the matter of natural persons and legal persons, perceived as subjects of these rights, makes it possible to determine a number of questionable issues, which are surely reflected in the materialisation of these public subjective rights in legal practice. The subject matter is very complex, if only on account of the necessity to make use of the results of the linguistic interpretation of the notion of citizen. This is vital even though a legal definition of citizen exists. The intricate nature of the problem in question is also a consequence of the need to make a distinction in the area of the possibility to grant public subjective rights originating from inherent human rights to citizens, non-citizens under the jurisdiction of the Polish state, and non-citizens outside the jurisdiction of the Polish state. Another highly problematic aspect is the possibility to apply an analogy in the field of assignment of subjective public rights originating from inherent human rights to legal persons. Since the very application of analogies in this domain is controversial, it seems reasonable to stress the lack of possibility to consider legal persons as subjects of public subjective rights originating from inherent human rights such as life or health.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 4; 220-234
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływanie standardów strasburskich dotyczących podmiotowych granic wolności wypowiedzi na polski porządek prawny
Autorzy:
Biłgorajski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524746.pdf
Data publikacji:
2011-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
orzecznictwo strasburskie
wolność wypowiedzi
prawa podmiotowe
Opis:
Można zaryzykować stwierdzenie, iż w Rzeczypospolitej Polskiej mamy do czynienia ze stopniowym recypowaniem standardów strasburskich dotyczących podmiotowych granic wolności wypowiedzi. Jak zauważył Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 12 maja 2008 r.: „Pod wpływem orzecznictwa strasburskiego, również w polskim w piśmiennictwie podejmowane są próby skatalogowania, czy systematyzacji, zasad decydujących o intensywności ochrony tych wartości (dobrego imienia, czci, prywatności – przyp. AB). (…) Abstrahując od różnic występujących pomiędzy niektórymi orzeczeniami co do obowiązywania oraz znaczenia poszczególnych warunków kontratypu dopuszczalnej krytyki osób pełniących funkcje publiczne, stanowisko w sprawie szerszych granic krytyki tego rodzaju podmiotów od lat konsekwentnie zajmuje Naczelny Sąd Administracyjny oraz Sąd Najwyższy i to zarówno w sprawach cywilnych, jak i karnych”. Celem niniejszego tekstu jest prezentacja wypracowanych w orzecznictwie ETPC standardów dotyczących podmiotowych granic wolności wypowiedzi, oraz zarysowanie procesu ich oddziaływania na polski porządek prawny.
We could hazard statement that in Poland we deal with gradual assimilation of Strasburg standards concerning subjective scope of boundary of freedom of speech. The Constitutional Tribunal noticed in decree of 12th March, 2008 that ‘On the strength of Strasburg judicatures, also polish literature have a stab to doing efforts of compare and digest rules which decided about protection intensity of these values (repute, veneration, privacy – AB’s gloss). […] Elide from differences between decrees concerning obtaining and meaning of particular terms of necessity allowable critique of persons who perform a public function, for years in civil and criminal cases the Supreme Administrative Court and the Supreme Court consistently adopt a position on issue about wider boundary of censure on this kind of persons.’ Purpose of this text is presenting on standards concerning subjective scope of boundary of freedom of speech, established in judicatures of European Court of Human Rights and giving a short sketch of process of assimilation in Poland.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2011, 1 (5); 235-250
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies