Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "powidok" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
THE REMAINS OF THE LETTERS. THREE READING PARADIGMS IN THE GHETTOS
RESZTKI LITER. TRZY PARADYGMATY LEKTUROWE W GETTACH
Autorzy:
Roszak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911607.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
ghetto
afterimage
Holokaust
getto
powidok
Opis:
In June 1942 Emanuel Ringelblum asked: “What kind of books do people read? This topic has always been interesting for each Jew and after the war it also became interesting to the world”. This topic hasn’t received a comprehensive study yet. The author of the paper The Remains of the Letters. Three Reading Paradigms in the Ghettos examined this aspect of history of the ghettos. The literature allows us to shed light on the topic of the life and deaths of their inhabitants. But, taking up this topic enables us also to activate new ways of interpreting the books. The volumes they spent time on in the ghetto allow to capture the way the residents of the ghettos built or broke the bond with the reality, how they taught their own children to read or found solace in someone else’s pain. The author considers, however, whether the studies of ordinary life in extraordinary times of the Holocaust can be considered micro-historical.
W czerwcu 1942 roku Emanuel Ringelblum zauważył, że temat żydowskich lektur w gettach będzie interesował świat. Tak zakreślony problem badawczy nie doczekał się dotąd kompletnego studium. Autorka artykułu Resztki liter. Trzy paradygmaty lekturowe w gettach poddała refleksji ten aspekt historii gett. Literatura w nich obecna pozwala na rzucenie światła na temat życia i umierania ich mieszkańców. Ale podjęcie tego tematu pozwala także uaktywnić nowe tropy w lekturach książek, po które sięgali Żydzi. Tomy, z którymi spędzali czas, pozwalają uchwycić, jak mieszkańcy gett budowali więź z rzeczywistością, jak uczyli dzieci czytać lub znajdowali konsolidację w opisanym cierpieniu. Autorka stawia także pytanie, czy studia nad „zwyczajnym” życiem podczas Holokaustu można uznać za mikrohistoryczne.
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emocje a powidok wywołany sylwetkami kobiety i mężczyzny
Autorzy:
Harciarek, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054626.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
perception
afterimage
emotions
meaning
percepcja
powidok
emocje
znaczenie
Opis:
Studies exploring the relationship that occurs between an afterimage induced by a stimulus of certain meaning and emotions are presented in this paper. Obtained results shed light on the afterimage phenomenon’s function in the perception process, as well as help to answer the question of the degree to which an afterimage is a carrier (manifestation, reflection) of emotional content of perceived stimulus. The relation between duration time of an afterimage of a female figure with regard to duration time of an afterimage of a male figure and the level of emotional problems concerning one’s mother was examined. Sixty-eight students of both genders took part in this research. The results showed that high level of emotional problems concerning one’s mother elongates duration time of an afterimage of a female figure with regard to duration time of an afterimage of a male figure on the statistically significant level. Obtained data allows us to conclude that duration time of an afterimage is related to emotional problems of an examined person.
W artykule omówiono badania dotyczące relacji, jaka zachodzi między powidokiem wywołanym bodźcem o określonej treści a emocjami. Uzyskane wyniki mają rzucić światło na funkcję zjawiska powidoku w procesie percepcji, jak również pozwolić odpowiedzieć na pytanie, na ile powidok jest nośnikiem (przejawem, odzwierciedleniem) emocjonalnego znaczenia percypowanego bodźca. Zbadano zależność między czasem trwania powidoku sylwetki kobiety w odniesieniu do czasu trwania powidoku sylwetki mężczyzny a poziomem problemów emocjonalnych z matką. W badaniu uczestniczyło 68 studentów obu płci. Wyniki pokazały, że wysoki poziom problemów emocjonalnych z matką wydłuża czas trwania powidoku sylwetki kobiety w relacji do czasu trwania powidoku mężczyzny na poziomie istotnym statystycznie. Uzyskane rezultaty pozwalają wnioskować, że czas trwania powidoku jest związany z problemami emocjonalnymi osoby badanej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 3; 173-190
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powidok intertekstualny
The Intertextual After-Image
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363309.pdf
Data publikacji:
2016-02-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Julian Przyboś
after-image
intertextuality
Władysław Strzemiński
intertekstualność
powidok
Opis:
W poezji Juliana Przybosia można zaobserwować szczególny model intertekstualności, który pojawia się w lirykach poświadczających równocześnie recepcję wybranego dzieła literackiego i percepcję fragmentu rzeczywistości, którego dane dzieło dotyczyło. Przyboś uważa, że rodzaj wizualnych doświadczeń i ogólna świadomość patrzącego ma decydujący wpływ na sposób przyjmowania i zapisywania kolejnych doznań. Takie przeświadczenie łączy się bezpośrednio z teorią widzenia Strzemińskiego, w myśl której odbiór bodźców wzrokowych zależy w sposób istotny od impulsów bezpośrednio je poprzedzających, więc sposób postrzegania tego, na co patrzymy „teraz”, zdeterminowany jest obrazem tego, na co patrzyliśmy „wcześniej”. Szczególny rodzaj zależności pomiędzy poezją Przybosia a lirykami Słowackiego nazwać można powidokiem intertekstualnym. Termin ten może znaleźć zastosowanie także wobec zależności intertekstualnych w innych tekstach.
A particular model of intertextuality can be observed in Julian Przyboś’s poetry; it occurs in poems bearing witness simultaenously to the reception of a literary work and the perception of a fragment of reality dealt with in that work. Przyboś feels that the viewer’s individual history of visual experiences and overall consciousness has a decisive influence on the way he or she assimilates and registers subsequent experiences. This conviction is directly linked to Strzemiński’s theory of seeing; in his view, the reception of visual stimuli is crucially dependent on the impulses directly preceding it, so that the way we perceive what we are looking at now is determined by the image of what have looked at earlier. A particular kind of dependence between Przyboś’s poetry and the poems of Słowacki can be called an intertextual after-image. This term can have further applications in dealing with intertextual dependence in other texts.
Źródło:
Forum Poetyki; 2016, 3; 72-77
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TANIEC I FANTOM LADY…? Artystka i taniec. Kilka uwag na marginesie dokumentu Siedem kobiet w różnym wieku (1978) Krzysztofa Kieślowskiego
DANCE AND FANTOM LADY…? Artist and dance. A few remarks on the margins of Krzysztof Kieślowski’s document entitled Seven Women of different ages (1978)
Autorzy:
Grodź, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39502393.pdf
Data publikacji:
2023-11-16
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
kobieta i sztuka (taniec)
„powidok”
Siedem kobiet w różnym wieku (1978) Krzysztofa Kieślowskiego
woman and art (dance)
“afterimage”
Seven women of different ages (1978) by Krzysztof Kieślowski
Opis:
Tematem tekstu jest spojrzenie „powidokowe” na ciało kobiety i taniec jako na znak, schemat, wzorzec. W tym ujęciu biografia kobiety-baletnicy staje się jednym z wielu (choć obecnie nie najczęściej przywoływanych) utrwalonych wzorców linii życia kobiet-artystek. Przykładem jest film dokumentalny o „cyklu życia” baletnic Siedem kobiet w różnym wieku Krzysztofa Kieślowskiego z 1978 roku. Celem jest odpowiedź na pytanie, czy wskazany wzorzec cyklu kobiecej egzystencji może spełniać funkcję paraboli, czy pars pro toto schematów wyobrażeniowych, które ciągle funkcjonują w kulturze współczesnej. Przyjęta perspektywa skłania się więc ku interdyscyplinarności i otwartości na różne konteksty. Pozwala też poniekąd przyjrzeć się szerszym zagadnieniom, takim jak: wzorce kobiecości w debacie publicznej, „polityka ciała” versus tekst kultury. Metodologia: komunikatologia z elementami analizy filmoznawczej.
The subject of the text is a post-image look at the female body and dance as a sign, pattern, model. In this approach, the biography of a female ballerina (artist) becomes one of many (though not the most frequently cited now) established patterns of femininity (life cycles). An example is the 1978 documentary about the “life cycle” of the ballerinas Seven Women of Different Ages by Krzysztof Kieślowski. The aim is to answer the question: can the indicated pattern of femininity fulfill the function of a parabola or pars pro toto of the imaginary schemas that still function in contemporary culture? The adopted perspective is therefore inclined towards interdisciplinarity and openness to various contexts. It also allows us to look at broader issues, such as: patterns of femininity in public debate, “body politics” versus the text of culture. Methodology: communicationology with elements of film studies analysis.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2023, 18, 1; 103-114
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pustka
Void
Autorzy:
Cieliczko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363841.pdf
Data publikacji:
2015-07-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
invisible art
spatialism
transparecy
void
non-existing text
open work
nothing
Interpretative after-image
negative poetics
places of indefinition
liberature
empty page
Georges Perec
nothingness
Lucio Fontana
Ignacy Karpowicz
liquidity
sztuka niewidzialna
przezroczystość
spacjalizm
pustka
teksty nieistniejące
dzieło otwarte
nic
poetyka negatywna
miejsca niedookreślenia
liberatura
milczenie
pusta strona
nicość
przejrzystość
Powidok interpretacyjny
Opis:
Tekst stanowi próbę opisania kategorii pustki rozumianej jako swoisty chwyt artystyczny obecny w europejskich, ze szczególnym uwzględnieniem polskich, tekstach kultury XX i XXI wieku. W części pierwszej (Pustka w nauce i sztuce – prolegomena filozoficzne) autorka dokonuje krótkiego przeglądu wcześniejszych sposobów ujmowania pustki w różnych dziedzinach myśli i nauki. Druga część (Pustka jako zabieg artystyczny) to autorska propozycja konceptualizacji współczesnych realizacji omawianej kategorii, dokonana na podstawie analizy różnorodnych dzieł z przestrzeni sztuki wizualnej i literatury. Podział tego chwytu na: koncept, ingerencję oraz element pozwolił na stworzenie oryginalnej definicji pustki. Ostatnia część (Pustka a pokrewne konceptualizacje) poświęcona jest wybranym kontekstom teoretycznym i filozoficznym bliskim pustce, lecz nietożsamym z nią, mowa między innymi o miejscach niedookreślenia, poetyce negatywnej, (prze)milczeniu czy tekstach nieistniejących.
This text constitutes an attempt to describe the category of the void, understood as a specific artistic tactic used in European and particularly Polish cultural texts of the 20th and 21st centuries. In the first part (The Void in science and art – philosophical prolegomenon) the author completes a short survey of earlier ways of understanding the void in various areas of thought and scholarship. The second part (the Void as an artistic procedure) presents the author’s proposal for a conceptualization of contemporary manifestations of the category in question, based on an analysis of various works from the realms of the literary and visual arts. The tactic is divided into: concept, intervention and element, allowing for the creation of a new definition of the void. The final part (the Void and related conceptualizations) is devoted to selected theoretical and philosophical contexts relating to the void, but not identical with it, e.g. places of indefinition, negative poetics (keeping) silence, and non-existing texts.
Źródło:
Forum Poetyki; 2015, 1; 98-109
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies