Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "powłoki" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Structure And Properties Of PVD Coatings Deposited On Cermets
Struktura i własności powłok PVD naniesionych na podłoże z cermetali
Autorzy:
Żukowska, L.
Mikuła, J.
Staszuk, M.
Musztyfaga-Staszuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352730.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
tool materials
gradient coatings
cermets
PVD
materiały narzędziowe
powłoki gradientowe
cermetale
Opis:
The main aim of the research is the investigation of the structure and properties of single-layer and gradient coatings of the type (Ti,Al)N and Ti(C,N) deposited by physical vapour deposition technology (PVD) on the cermets substrate. The structural investigations include the metallographic analysis on the transmission and scanning electron microscope. Examinations of the chemical compositions of the deposited coatings were carried out using the X-ray energy dispersive spectrograph EDS, and using the X-ray diffractometer. The investigations include also analysis of the mechanical and functional properties of the materials: substrate hardness tests and microhardness tests of the deposited coatings, surface roughness tests, evaluation of the adhesion of the deposited coatings as well as cutting properties. The results of the investigations carried out confirm the advantages of PVD coatings deposited onto cermets substrate especially in case of (Ti,Al)N. Coatings deposited onto the investigated substrates are characterised by good adhesion, high microhardness, taking effect in very high increasing of wear resistance. Deposition of hard, thin, gradient coatings on materials surface by PVD method features one of the most intensely developed directions of improvement of the working properties of materials. Equally important is the development of tool materials with respect to the fabrication of thin coatings resistant to wear in PVD process. It is of considerable importance, since through the selection of appropriate components, we can obtain a tool material of better properties. This area of tool material development is a priority nowadays, since it is the main route leading to the acquisition of machining tools of suitable properties. The results of the investigation provide useful information on microstructure, adhesion characterized in a scratch test, wear resistant properties of the gradient and single-layer coatings deposited onto cermet.
Celem artykułu było zbadanie struktury i właściwości jednowarstwowych i gradientowych powłok typu (Ti,Al)N oraz Ti(C,N) naniesionych metodą fizycznego osadzania z fazy gazowej (PVD) na podłożu z cermetali narzędziowych. Badania strukturalne obejmują transmisyjną i skaningową mikroskopię elektronową. Analizę składu chemicznego i fazowego badanych powłok wykonano metodą spektroskopii energii rozproszonego promieniowania rentgenowskiego (EDS) oraz metodą dyfrakcji rentgenowskiej za pomocą dyfraktometru rentgenowskiego. Badania obejmują również analizę właściwości mechanicznych i funkcjonalnych badanych materiałów: badanie twardości podłoża z cermetalu i testy mikrotwardości naniesionych powłok, badania chropowatości powierzchni, ocena przyczepności naniesionych powłok, jak również właściwości skrawne. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdzają zalety powłok PVD osadzanych na podłożu z cermetalu, zwłaszcza w przypadku powłok typu (Ti,Al)N. Powłoki osadzone na badanych podłożach charakteryzują się dobrą przyczepnością, wykazują wysoką mikrotwardość, co wpływa na wzrost odporności ściernej. Istoty jest rozwój materiałów narzędziowych w zakresie wytwarzania cienkich powłok odpornych na zużycie w procesie PVD. Ma to duże znaczenie, ponieważ wykorzystując cechy odpowiednio dobranych składników można uzyskać materiał narzędziowy o lepszych własnościach. Ta dziedzina rozwoju materiałów narzędziowych stanowi w obecnych czasach priorytet, ponieważ jest główną drogą, wiodącą do uzyskania narzędzi skrawających o odpowiednich własnościach. Wyniki przeprowadzonych badań dostarczają przydatnych informacji na temat mikrostruktury oraz adhezji, odpornych na zużycie gradientowych i jednowarstwowych powłok naniesionych na podłoże z cermetalu.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 2A; 727-733
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody badań systemów powłokowych do długoletniej ochrony przed korozją
Test Methods of Coating Systems for Long-term Corrosion Protection
Autorzy:
Zubielewicz, M.
Kamińska-Bach, G.
Królikowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/215418.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Kolejnictwa
Tematy:
powłoki antykorozyjne
właściwości ochronne
metody badań
anticorrosive coatings
protective properties
test methods
Opis:
Opisano metody badań przydatne przy doborze wyrobów lakierowych do zabezpieczeń przeciwkorozyjnych. Uwzględniono zarówno metody obejmujące badania odporności powłok na działanie pojedynczych czynników korozyjnych, takich jak mgła solna i wilgoć, jak również badania w warunkach zmieniających się cyklicznie wielu czynników, np. mgła solna / wilgoć / sucho / UV / niskie temperatury. Nowoczesne powłoki antykorozyjne powinny być poddawane długotrwałym badaniom laboratoryjnym w warunkach oddziaływania różnorodnych czynników wpływających na ich trwałość. Wyniki takich badań pozwolą na wytypowanie optymalnych systemów powłokowych zapewniających długoletnią ochronę przed korozją.
The test methods for the selection of suitable coatings for corrosion protection are discussed. Taking into account the methods comprising corrosion resistance to individual corrosives, such as salt spray and humidity, as well as the methods including cyclic conditions, for example: salt spray / wet / dry / UV / low temperature. Modern anticorrosive coating systems should be subjected to long-term laboratory tests under the influence of various factors affecting their durability. The results of these studies will allow to choose optimal protective systems for long-term corrosion protection.
Źródło:
Problemy Kolejnictwa; 2016, 170; 103-110
0552-2145
2544-9451
Pojawia się w:
Problemy Kolejnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of the tribological properties of TiN/Si3N4 nanocomposite coating in sliding contact with ceramic, steel, and polymer counterpart
Analiza właściwości tribologicznych nanokompozytowej powłoki TiN/Si3N4 w styku ślizgowym z przeciwelementem ceramicznym, stalowym i polimerowym
Autorzy:
Zimowski, S.
Moskalewicz, T.
Wendler, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/187978.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
nanocomposite coatings
magnetron sputtering
friction
wear resistance
superhardness
nanokompozytowe powłoki
rozpylanie magnetronowe
tarcie
odporność na zużycie
supertwardość
Opis:
In this work, the friction and wear of a hard TiN/Si3N4&enspnanocomposite coating in sliding contact with Al2O3&enspceramic, 100Cr6 steel, and PTFE polymer balls were analysed. The coating was deposited on Vanadis 23 high-speed steel by a new gas pulsed magnetron sputtering technique. Studies of micromechanical properties indicate very high hardness of the coating equal to 49 GPa with simultaneous very good adhesion to the substrate confirmed in the scratch test. Based on the tribological studies in an unlubricated ball-on-disk contact, the coefficient of friction and specific wear index of the coating and balls were determined. In the friction cooperation, the most advantageous pair of coating and counterpart was an association of TiN/Si3N4&enspcoating with a ceramic Al2O3&enspball. In this combination, the wear index of the coating was 5.3·0.04·10-6 mm3/Nm, whereas the value of the wear index of the ball was 0.04·0.04·10-6 mm3/Nm. According to our investigation, this is the best pair among the tested materials that can be used in friction nodes under a high load. The analysis of the wear mechanism for individual pairs was based on microscopic examination of wear tracks.
W niniejszej pracy dokonano analizy tarcia i zużycia twardej powłoki nanokompozytowej TiN/Si3N4&ensppodczas współpracy z kulami ceramicznymi Al2O3, stalowymi 100Cr6 i polimerowymi PTFE. Powłoka została osadzona na próbkach z ulepszonej stali szybkotnącej Vanadis 23 metodą rozpylania magnetronowego sterowanego impulsami ciśnienia gazu. Badania właściwości mikromechanicznych wykazały bardzo dużą twardość powłoki wynoszącą 49 GPa i jednocześnie bardzo dobrą adhezję do podłoża potwierdzoną w próbie zarysowania. Na podstawie badań tribologicznych w niesmarowanym styku ślizgowym typu kula/tarcza wyznaczono współczynnik tarcia oraz wskaźnik zużycia objętościowego powłoki i kul. Najkorzystniejsze pod względem odporności na zużycie zarówno powłoki, jak i przeciwelementu było skojarzenie powłoki TiN/Si3N4&enspz kulą Al2O3. W tym skojarzeniu wskaźnik zużycia powłoki był równy 5,3·0.04·10-6 mm3/Nm, a kuli 0,04·0.04·10-6 mm3/Nm. Skojarzenie to jest najlepsze spośród badanych par i może znaleźć zastosowanie do wysoko obciążonych węzłów tarcia. Analizę mechanizmu zużycia dla poszczególnych skojarzeń wykonano w oparciu o badania mikroskopowe śladów zużycia.
Źródło:
Tribologia; 2017, 274, 4; 125-131
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Self-lubricating properties of thin coatings based on molybdenum disulphide
Właściwości samosmarne cienkich powłok na bazie dwusiarczku molibdenu
Autorzy:
Zimowski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/188008.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
molybdenum disulphide
thin coatings
self-lubricating tribolayer
friction
wear resistance
elevated temperature
dwusiarczek molibdenu
cienkie powłoki
samosmarna tribowarstwa
tarcie
odporność na zużycie
podwyższona temperatura
Opis:
The paper presents an analysis of the friction and wear processes of a composite coating based on molybdenum disulphide doped by tungsten and titanium, taking into account the impact of load and temperature in the contact zone. The tribological tests were performed at room temperature and at 300°C and 350°C in non-lubricated sliding contact with an Al203 ball. The characterization of the micromechanical properties and the adhesion of coatings to steel substrates were done by scratch testing. The analysis of the coatings wear and the sliding tribolayer formation was conducted by the observation of the friction track using light microscopy (LM) and scanning electron microscopy (SEM). The low hardness of the MoS2(Ti,W) coating, equal to 6 GPa, with the predominantly amorphous structure, allows for quick formation of the tribological contact and the sliding tribolayer creation. Due to self-lubricating properties, the coating has a high wear resistance and a low friction coefficient (below 0.1), both at room and elevated temperatures. The study allowed the determination of the operating temperature limit of the coating-substrate system in sliding point contact, which helped to specify the application area of such material.
W pracy przedstawiono analizę procesu tarcia i zużycia kompozytowej powłoki na bazie dwusiarczku molibdenu dotowanego wolframem i tytanem z uwzględnieniem wpływu obciążenia i temperatury w strefie styku. Badania tribologiczne przeprowadzono w temperaturze pokojowej oraz 300°C i 350°C w niesmarowanym styku ślizgowym z kulą Al203. Dokonano charakterystyki właściwości mikromechanicznych oraz zbadano adhezję powłok do stalowego podłoża metodą zarysowania. W analizie zużycia powłoki i procesu tworzenia ślizgowej tribowarstwy posłużono się wynikami obserwacji powierzchni tarcia przy użyciu mikroskopii świetlnej (LM) oraz elektronowej mikroskopii skaningowej (SEM). Nieduża twardość powłoki MoS2(Ti,W) wynosząca 6 GPa, której struktura jest głównie amorficzna, pozwala na szybkie dopasowanie styku tribologicznego i utworzenie ślizgowej tribowarstwy. Dzięki samosmarnym właściwościom powłoka charakteryzuje się dobrą odpornością na zużycie i bardzo niskim współczynnikiem tarcia (poniżej 0,1), zarówno w temperaturze pokojowej, jak i w temperaturze podwyższonej. Badania umożliwiły wyznaczenie granicznej temperatury pracy układu powłoka/podłoże w ślizgowym styku skoncentrowanym, co jest pomocne w określeniu obszaru aplikacyjnego materiału.
Źródło:
Tribologia; 2016, 267, 3; 205-215
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Effect of MeC Nanoparticles on the Micromechanical and Tribological Properties of Carbon Composite Coatings
Wpływ nanocząstek MeC na właściwości mikromechaniczne i tribologiczne kompozytowych powłok węglowych
Autorzy:
Zimowski, S.
Kot, M.
Moskalewicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/188085.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
carbon coatings
nanocomposite
low friction
wear resistance
powłoki węglowe
nanokompozyty
niskie tarcie
odporność na zużycie
Opis:
Nanocomposite carbon coatings composed of a nanocrystalline phase and an amorphous carbon matrix (a-C or a-C:H) are an important group of coatings for tribological applications, especially if low friction is desired. Strong adhesion between the coating and the substrate as well as the ability to carry load are particularly important in ensuring the durability of the system. In this paper, the impact of a reinforcing phase in the form of hard carbides of chromium, titanium and tungsten (MeC) on the micromechanical and tribological properties of MeC/a-C coatings were analysed. The microhardness and modulus of elasticity using the indentation method and adhesion of these coatings to the substrate in scratch tests were determined. On the basis of tribological tests, the friction coefficient and wear rate of the coatings were determined during nonlubricated sliding contact with an alumina ball. The tested nanocomposite coatings showed very good sliding properties and wear resistance. The nc-WC/a-C and nc-TiC/a-C coatings exhibit the smallest coefficient of friction (below 0.1) and the highest wear resistance. The presence of nanocrystalline carbides in the amorphous carbon matrix limits the propagation of cracks in the coatings and allows the higher load carrying capacity.
Nanokompozytowe powłoki węglowe złożone z nanokrystalicznej fazy i amorficznej osnowy węglowej (a-C lub a-C:H) stanowią ważną grupę powłok do zastosowań tribologicznych, zwłaszcza jeżeli pożądane jest niskie tarcie. Silna adhezja pomiędzy powłoką i podłożem oraz zdolność do przenoszenia obciążeń stykowych są szczególnie ważne w zapewnieniu trwałości systemu. W pracy dokonano analizy wpływu fazy wzmacniającej w postaci twardych węglików chromu, tytanu i wolframu (MeC) na właściwości mikromechaniczne i tribologiczne powłok MeC/a-C. Wyznaczono mikrotwardość i moduł sprężystości tych powłok metodą indentacyjną oraz ich adhezję do podłoża w teście zarysowania. Na podstawie badań tribologicznych w niesmarowanym styku ślizgowym typu kula/tarcza wyznaczono współczynnik tarcia oraz wskaźnik zużycia objętościowego powłok. Badane powłoki nanokompozytowe wykazały bardzo dobre właściwości ślizgowe oraz odporność na zużycie. Powłoki nc-WC/a-C i nc-TiC/a-C mają najmniejszy współczynnik tarcia poniżej wartości 0,1 i największą odporność na zużycie. Obecność w amorficznej osnowie węglowej nanokrystalicznych węglików ogranicza pękanie tych powłok i umożliwia przenoszenie większych obciążeń.
Źródło:
Tribologia; 2018, 280, 4; 157-163
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ twardości i modułu sprężystości powłok kompozytowych na ich odporność na zużycie
Effect of the hardness and elastic modulus on the wear resistance of the composite coatings
Autorzy:
Zimowski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/187875.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
powłoki kompozytowe
odporność na zużycie
tarcie
twardość
warstwa samosmarna
composite coatings
wear resistance
friction
hardness
self-lubricating layer
Opis:
W pracy przedstawiono analizę właściwości mikromechanicznych powłok kompozytowych w porównaniu z ich odpornością na zużycie przez tarcie. Badanymi materiałami były powłoki nanokompozytowe typu nc-TiC/a-C i MoS2(Ti,W) oraz powłoka wielowarstwowa CrN(Cr/CrN)x5 osadzone na utwardzonych podłożach metalicznych. Powłoki zostały tak dobrane, aby różnica w ich twardości była znacząca, nawet dwukrotna. Analizy dokonano w oparciu o wyniki testów indentacyjnych, badań odporności na zarysowanie oraz tribologicznych w ślizgowym styku z kulą Al2O3. Mechanizm zużycia analizowano na podstawie obserwacji bruzdy powstałej po tarciu oraz skazy kuli z użyciem mikroskopu optycznego i skaningowego mikroskopu elektronowego. Wykazano, że duża twardość powłoki nie zawsze gwarantuje jej dużą odporność na zużycie podczas tarcia w styku niesmarowanym. Znaczącym jest budowa i skład kompozytu, a zwłaszcza sztywność układu powłok/podłoże oraz właściwości ślizgowe powłoki.
The analysis of the micromechanical properties of the composite coatings in comparison with their frictional wear resistance is presented. Nanocomposite nc-TiC/a-C and MoS2(Ti,W) coatings and CrN(Cr/CrN)5x multilayer coating deposited on hardened metal substrates were investigated. The hardness of CrN(Cr/CrN)5x coating was equal to 26 GPa and was more than two times greater than the hardness of nc-TiC/a-C and MoS2(Ti,W) coatings which were 7.6 GPa and 10.7 GPa, respectively. Analyses were based on the results of the indentation tests, scratch tests, and tribological properties obtained in sliding contact with the Al2O3 ball. The wear mechanism was determined by observations of the ball scars and grooves formed during friction using optical and SEM microscopy. It has been shown that the high hardness of the coating does not always guarantee a high wear resistance in a non-lubricated sliding contact. The structure of the composites, coating/substrate stiffness, and sliding properties are important in evaluating the wear resistance of the coatings.
Źródło:
Tribologia; 2014, 4; 149-160
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Finite Element Modelling of the Residual Stresses Induced in Thermally Deposited Coatings
Modelowanie metodą elementów skończonych napręzeń własnych powstających w procesach termicznego nanoszenia powłok
Autorzy:
Zimmerman, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/351023.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
coatings
thermal spraying
residual stress
finite element modelling
powłoki
natryskiwanie cieplne
naprężenia
modelowanie metodą elementów skończonych
Opis:
A numerical model based on the finite element method has been constructed with the aim to examine the residual stress state induced during thermal deposition of coatings on various substrates. The first stage of the modelling was designed to solve the problem of the high-velocity impact of a single spherical particle on a substrate using the “dynamics-explicit” module of the FEM ADINA software. In the second stage, the deposition process was simulated as a progressive growth of the coating until it achieved the desired thickness, and then the entire system was cooled to the ambient temperature. This problem was assumed to be thermo-mechanical and was also solved with the use of the FEM ADINA software. The samples assumed in the computations were cylindrical in shape and were built of a titanium coating, with three different thicknesses, deposited on an Al2O3 ceramic substrate by the detonation method. The numerical model was verified experimentally by measuring the deflection of the samples after their cooling. The computed values appeared to be in good agreement with those obtained experimentally.
Opracowano numeryczny model obliczeniowy z użyciem metody elementów skończonych do określania naprężeń własnych powstających w procesach termicznego nakładania powłok na podłoża. W pierwszej fazie modelowania rozwiązano na przestrzennym modelu zagadnienie uderzenia pojedynczych kulistych cząstek z dużą prędkością w podłoże, wykorzystując moduł „dynamics-explicit” programu FEM „ADlNA 8.6”. W drugiej statycznej fazie modelowania przeprowadzono symulację procesu poprzez przyrostowe budowanie powłoki, aż do uzyskania określonej grubości, a następnie schłodzenie całego układu. Zagadnienie drugiego etapu rozwiązano, jako termomechaniczne, przy użyciu programu FEM software ADlNA 8.6. Obliczenia przeprowadzono dla walcowych próbek składających się z tytanowej powłoki o trzech grubościach naniesionej na podłoże cera- miczne Al2O3 metodą detonacyjną z prędkością uderzenia 800m/s. Model obliczeniowy został zweryfikowany eksperymentalnie przez pomiary ugięcia próbek po ich schłodzeniu. Otrzymano dobrą zgodność wyników obliczeń numerycznych ugięć układu powłoka/podłoże z wartościami doświadczalnymi.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2014, 59, 2; 593-599
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie silikonów w ochronie przeciwpożarowej
The Application of Silicones in Fire Protection
Autorzy:
Zielecka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373534.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
silikony
ochrona przeciwpożarowa
powłoki pęczniejące
ceramizujące kauczuki silikonowe
silicones
fire protection
intumescent coatings
ceramisable silicone rubber
Opis:
Cel: Omówienie możliwości zastosowania w ochronie przeciwpożarowej polimerów silikonowych jako materiałów o unikalnych właściwościach. Wprowadzenie: Szczególne właściwości polimerów silikonowych związane są z synergią odporności termicznej i właściwości powierzchni, co wynika z budowy chemicznej tych polimerów. W zakresie ochrony przeciwpożarowej przewaga silikonów nad polimerami organicznymi wiąże się głównie z ich dobrą odpornością i izolacją termiczną. Powszechnie wiadomo, że produkty z tworzyw sztucznych stosowane w wyposażeniu wnętrz są często pierwszym łatwopalnym materiałem. Ponadto, w przeciwieństwie do konwencjonalnych materiałów polimerowych gromadzących ładunki elektrostatyczne i stwarzających ryzyko eksplozji, silikony mają bardzo dobre właściwości antystatyczne. Silikony i hybrydowe materiały polimerowe zawierające krzem wyróżniają się wysoką jakością pośród innych materiałów polimerowych, ponieważ oferują najbardziej ekonomiczne rozwiązanie problemów związanych z powlekaniem, uszczelnianiem i ochroną. Metodologia: Przegląd został przygotowany na podstawie wybranej literatury. Omówiono wpływ budowy chemicznej silikonów na ich właściwości oraz możliwości zastosowań poszczególnych typów silikonów, takich jak silikonowe kauczuki ceramizujące, powłoki termoodporne, uszczelki pęczniejące. Szczególne wymagania są stawiane kablom, co jest ściśle związane z wejściem w życie nowej normy PN-EN 50575, w której szczegółowo określono wymagania dla przewodów elektrycznych jako wyrobów budowlanych. Nakłada ona na producentów kabli i przewodów obowiązek dostarczania informacji o klasie produktu, potwierdzonej testami przeprowadzonymi w niezależnym centrum badawczym. Ważnym zagadnieniem jest również prawidłowa ochrona konstrukcji stalowych, które wymagają odpowiednich zabezpieczeń przeciwpożarowych. Obecnie, w tym celu stosuje się farby pęczniejące tworzące piankę izolacyjną po ogrzaniu powyżej temperatury krytycznej. Wnioski: Na podstawie syntetycznego przeglądu dotyczącego zastosowania silikonów w ochronie przeciwpożarowej można stwierdzić, że polimery silikonowe mają bardzo duży potencjał szerszego wprowadzania wszędzie tam, gdzie wymagane są materiały o bardzo dobrej ognio- i termoodporności. Potrzeba sprostania rosnącym wymaganiom prawdopodobnie przyczyni się do dalszego rozszerzania ich zastosowania również w osobistym sprzęcie ochronnym, takim jak hełmy, maski i rękawice itp. używanym przez strażaków podczas akcji ratowniczo-gaśniczych.
Aim: Presentation of the possibilities of using silicone polymers as materials with unique properties in fire protection. Introduction: In the field of fire protection, the predominance of silicones over organic polymers is mainly related to their good thermal insulation and resistance. It is common knowledge that plastic products used in interior furnishings are often the first to catch fire. Furthermore, in contrast to conventional polymeric materials accumulating electrostatic charges and posing a risk of explosion, silicones have very good antistatic properties. Silicones and silicon-containing hybrid polymeric materials are always located at the top of high performance polymeric materials since they offer the most economic solution to coating, sealing and protection problems. Methodology: The review was prepared on the basis of selected publications. It discusses the influence of the chemical structure of silicones on their properties and the possibility to apply specific types of silicones, such as silicone ceramics rubbers, heat-resistant coatings, intumescent gaskets. Special requirements are imposed on safe cables. This is closely connected with the entry into force of the new PN-EN 50575 standard, which specifies the requirements for electrical wires as construction products. It imposes on cable and wire manufacturers the obligation to provide information about product class, confirmed by tests carried out in an independent research centre. In recent years, there has been an intense development in the field of coatings and paints used to protect steel structures which do not have fire resistance and require protection by applying appropriate coatings or other construction solutions to ensure their safety during a fire. Currently, products used for this purpose include intumescent paint which, when heated above a critical temperature, swells to form insulation foam. Conclusions: Based on the synthetic review focused on the application of silicones in fire protection it can be stated that silicone polymers have a very large potential for wider introduction wherever materials with very good fire resistance and heat resistance are required. The need to meet the growing requirements will probably contribute to the further extension of their use also in personal protective equipment such as helmets, masks and gloves etc. used by firefighters during rescue and firefighting operations.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2018, 52, 4; 10-18
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Corrosion Resistance Of Electroless Ni-P/Cu/Ni-P Multilayer Coatings
Odporność korozyjna wielowarstwowych powłok Ni-P/Cu/Ni-P nakładanych metodą powlekania bezprądowego
Autorzy:
Zhao, G. L.
Zou, Y.
Hao, Y. L.
Zou, Z. D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/356487.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
electroless plating
multilayer coatings
porosity
electrochemical tests
crystalline Cu layer
powlekanie bezprądowe
powłoki wielowarstwowe
porowatość
badania elektrochemiczne
warstwa krystaliczna Cu
Opis:
Ni-P/Cu/Ni-P multilayer coatings were prepared by deposition of Cu layer between two Ni–P layers. The Cu layer was deposited by metal displacement reaction between Cu2+ and Fe atoms. Corrosion behavior of single-layer Ni-P coatings, double-layer Ni-P/Cu coatings, and three-layer Ni-P/Cu/Ni-P coatings were investigated by electrochemical tests in 3.5% NaCl solution. The three-layer coatings exhibited more positive Ecorr and decreased Icorr compared with conventional single-layer Ni-P coatings, which indicated an improved corrosion resistance. The polarization curves of the three-layer coatings were characterized by two passive regions. The improved corrosion resistance was not only attributed to the function of the blocked pores of Cu. The Cu interlayer also acted as a sacrificial layer instead of a barrier in the coatings, which altered the corrosion mechanism and further improved the corrosion resistance of the coatings.
Wielowarstwowe powłoki Ni-P/Cu/Ni-P wytworzono metodą osadzania miedzi pomiędzy dwoma warstwami Ni-P. Warstwę Cu otrzymano dzięki reakcji wypierania metalu przez metal (dla miedzi i żelaza). Aby określić właściwości korozyjne jednowarstwowej powłoki Ni-P, dwuwarstwowej Ni-P/Cu oraz trójwarstwowej Ni-P/Cu/Ni-P przeprowadzono pomiary elektrochemiczne w 3,5% roztworze NaCl. Powłoki trójwarstwowe w porównaniu do jednowarstwowych wykazały się większą wartością Ecorr, przy malejącej wartości Icorr. Wskazuje to na poprawę odporności na korozję. Krzywe polaryzacji dla powłok trójwarstwowych charakteryzują się występowaniem dwóch obszarów pasywacji. Poprawa odporności na korozję jest skutkiem nie tylko tzw. zjawiska blokowania porów w miedzi. Powłoka z Cu działała także jako warstwa protektorowa, modyfikując mechanizm korozji i poprawiając odporność korozyjną powłok.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 2A; 1003-1008
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identification of friction and heat partition model at the tool-chip-workpiece interfaces in dry cutting of an Inconel 718 alloy with cBN and coated carbide tools
Identyfikacja tarcia i model podziału ciepła w strefie kontaktu wiór-ostrze-materiał obrabiany w toczeniu na sucho nadstopu Inconel 718 narzędziami z CBN i węglików spiekanych z naniesionymi powłokami
Autorzy:
Zemzemi, F.
Rech, J.
Salem, W. B.
Dogui, A.
Kapsa, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/175873.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Inconel 718
cutting
friction
heat partition coefficient
cubic boron nitride
coatings
carbides
skrawanie
tarcie
współczynnik podziału ciepła
regularny azotek boru CBN
powłoki
węgliki spiekane
Opis:
This paper aims at characterizing the frictional behaviour at the cutting tool-workmaterial interface during the dry machining of a Inconel 718 in its aged state with various coated carbide tools and c-BN tools. A specially designed open tribometer has been used to characterize friction coefficient, heat partition coefficient under extreme conditions corresponding to the ones occurring in cutting. The tribometer provides the evolution of the apparent friction coefficient and of the heat partition coefficient for a large range of sliding velocity and contact pressure. It has been shown that friction coefficient as well as heat partition coefficient decrease with sliding velocity or contact pressure. A threshold effect of the contact pressure has been highlighted. On the contrary, any sensitivity to coatings deposited on carbide has been observed, whereas c-BN leads to very low friction coefficients.
W pracy określono charakterystykę tarciowego zachowania się strefy kontaktu wiór-ostrze obrabianego w toczeniu na sucho nadstopu Inconel 718 po starzeniu narzędziami wykonanymi z różnych gatunków węglików spiekanych z naniesionymi powłokami i polikrystalicznego CBN. Zaprojektowano i wykonano tribometr do wyznaczania wartości współczynnika tarcia i współczynnika podziału ciepła. Badania prowadzono w warunkach ekstremalnych zbliżonych do występujących w procesie skrawania na sucho. Tribometr umożliwia pomiary w czasie wartości pozornego współczynnika tarcia i przepływ ciepła dla dużego zakresu wartości prędkości skrawania i nacisku normalnego. Wykazano, że zarówno współczynnik tarcia, jak i podziału ciepła zmniejszają się przy wzroście prędkości i siły normalnej skrawania. Określono graniczny efekt nacisku kontaktowego. Nie stwierdzono wpływu rodzaju powłoki na ostrzu z węglika spiekanego na wartość współczynnika tarcia. Natomiast skrawanie narzędziami z ostrzem p-CBN prowadzi do uzyskania bardzo małej wartości współczynnika tarcia.
Źródło:
Advances in Manufacturing Science and Technology; 2014, 38, 1; 5-22
0137-4478
Pojawia się w:
Advances in Manufacturing Science and Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powłoki optyczne na bazie SiO2 otrzymywane z zastosowaniem metody zol-żel
Sol-gel derived thin films based on SiO2
Autorzy:
Żelazowska, E.
Marczewska, A.
Rybicka-Łada, J.
Sacha, S.
Brzezicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/167852.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
zol-żel
powłoki SiO2
powłoki antyrefleksyjne
powłoki antyodblaskowe
sol-gel
SiO2 coatings
anti-reflex coatings
anti-glare coatings
Opis:
Powłoki złożone w głównej mierze z SiO2 z dodatkami modyfikującymi właściwości zostały otrzymane z zastosowaniem metody zol-żel. Roztwory prekursorów na bazie ortokrzemianu etylu TEOS z dodatkami w postaci kwasu krzemowego, 1,2-glikolu propylenowego, Poly(ethylene glycol)-block-poly(propylene glycol)-block-poly(ethylene glycol), MgF2, acetyloacetonianów (Zr, Ti, Sn, Ce, W, Mo, Co) w rozpuszczalnikach organicznych były nanoszone na powierzchnię szkła sposobem zanurzeniowym lub natryskowym. Otrzymane powłoki były w większości porowate i w badaniach metodami GID-XRD oraz SEM/EDS wykazały charakter nanostrukturalny polikrystaliczny lub amorficzny. Porównanie uzyskanych parametrów spektrofotometrycznych wskazuje, że zastosowane materiały prekursorów i procedury powlekania pozwalają uzyskać właściwości optyczne w znacznym stopniu zbliżone do popularnych komercyjnych ochronnych filtrów dla obiektywów aparatów fotograficznych.
Thin film SiO2 (Tetraethyl orthosilicate, TEOS) based coatings with or without organic additives (1,2-Propylene glycol, Poly(ethylene glycol)-block-poly(propylene glycol)-block-poly(ethylene glycol) and doped with metal acetyloacetonates from a group of (Zr, Ti, Sn, Ce, W, Mo, Co) in solutions with organic solvents, and/or MgF2, were obtained on glass by dipping or spray mode. The coatings were examined by GID-XRD, SEM/EDS and UV/VIS/NIR spectroscopy methods and revealed morphology strongly dependent on the composition of zols and heat treatment procedures. The coatings with spectrophotometric parameters similar or better than those of commercial filter glasses for digital cameras were obtained.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2014, R. 65, nr 1, 1; 8-12
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkła z powłokami energooszczędnymi niskoemisyjnymi i niskoemisyjnymi-przeciwsłonecznymi
Glasses with energy-saving low-emissive and solar control low-emissive coatings
Autorzy:
Żelazowska, E.
Pichniarczyk, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168607.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
szkło powlekane
powłoki niskoemisyjne
powłoki przeciwsłoneczne
coated glass
low-E coatings
solar control coatings
Opis:
Powłoki stanowią cienkie, prawie niewidoczne warstewki metali i/lub związków metali, najczęściej tlenków naniesionych na powierzchnię szkła w celu uzyskania nowych właściwości bez konieczności modyfikacji składu szkła w całej jego objętości. Najczęściej zadaniem powłok jest uzyskanie większej izolacyjności termicznej w zakresie ochrony przed stratami ciepła i/lub przegrzaniem pomieszczeń w budynkach. Szkło może być powlekane „on-line" na gorąco, bezpośrednio w linii jego formowania (tlenki i inne związki metali), lub „off-line", na uformowane wcześniej i odpowiednio oczyszczone tafle szkła. Najczęściej poza linią formowania powleka się szkła z powłokami niskoemisyjnymi, których zasadniczą składową stanowi cienka warstewka odpowiedniego metalu. Najczęściej stosowaną w tym celu metodą jest metoda fizyczna polegająca na magnetronowym rozpylaniu materiału powłoki w warunkach próżniowych. W artykule przedstawiono podstawowe informacje odnośnie otrzymywania, właściwości i zastosowań szkieł z powłokami niskoemisyjnymi, tzw. "low-E" (od low-emissivity glass).
Coating of the glass surface with thin films of metals and metal compounds such metal oxides and the others is a very effective way to obtain the new properties of the glass without necessity to modify the bulk glass composition. The thin film coated glass is commonly used in buildings with aim to enhance the user's comfort and energy saving. The coatings of metal compounds on glass may be obtained both "on-line" during the forming process and „off-line", but in that case the glass sheets needs to be carefully cleaned before coating process. Thin films of metals for low emissive glasses needs to be coated „off-line" in the vacuum conditions. The method commonly used in commercial production of energy saving low-emissive (Low-E) glasses is magnetron sputtering. In this paper the some basic information on the properties and coating methods used in glass industry for producing the Low-E and Solar-Low-E glasses have been presented.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2013, R. 64, nr 1, 1; 36-42
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierunki rozwoju wybuchowych pancerzy reaktywnych
Autorzy:
Zbies, Piotr.
Powiązania:
Nowa Technika Wojskowa 2020, nr 7/8, s. 24-32
Data publikacji:
2020
Tematy:
Czołgi
Wozy bojowe
Pancerze (powłoki)
Pancerze reaktywne
Budowa i konstrukcje
Dane taktyczno-techniczne sprzętu wojskowego
Aluminium (stop)
Ceramika
Prognostyka wojskowa
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Artykuł przybliża tendencje rozwojowe w dziedzinie opancerzenia aktywnego współczesnych czołgów i wozów bojowych. Wojna domowa w Syrii pokazała niedostateczną osłonę bocznego pancerza pojazdów pancernych. Doprowadziło to do powstania wielu nowych rozwiązań technicznych w dziedzinie opancerzenia reaktywnego. Omówiono nowe konstrukcje rosyjskie, niemiecki pancerz reaktywny CLARA oraz najnowszą odmianę polskiego pancerza ERAWA. W nowych pancerzach stal zastąpiono nowymi materiałami – są to metale lekkie jak aluminium oraz ceramika. Przedstawiono także prognozy dalszego rozwoju polskich pancerzy reaktywnych.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies