Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pouczenie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Dynamika i struktura wykroczeń oraz sposoby reagowania Policji na ujawnione czyny
Autorzy:
Sadło-Nowak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45218893.pdf
Data publikacji:
2021-11-03
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
reakcja na wykroczenia
Policja
mandat karny
wniosek o ukaranie
pouczenie
Opis:
Poczucie bezpieczeństwa obywateli uzależnione jest od działalności podmiotów, których zadaniem jest to bezpieczeństwo obywatelom zapewnić. Obywatel czuje się bezpiecznie, jeśli w jego najbliższym otoczeniu jest bezpiecznie. Te na pozór drobne czyny, jakimi są wykroczenia, mają bardzo duży wpływ na poczucie bezpieczeństwa obywateli, ponieważ to z nimi obywatele maja najczęściej styczność. Dlatego tak ważna jest właściwa działalność Policji w diagnozowaniu wykroczeń, ich ujawnianiu i szybkiej reakcji na nie. Szybka reakcja na wykroczenie daje poczucie, że obywatel nie zostaje z problemem sam, ale i świadomość oraz ostrzeżenie, że każdy, kto popełni wykroczenie, poniesie tego konsekwencje. W artykule przedstawione zostały sposoby reakcji na wykroczenie oraz pokazano na postawie danych statystycznych Komendy Głównej Policji tendencje reakcji na wykroczenia, ich skalę i dynamikę.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2021, 143(3); 308-325
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedmowa Leona Kiszki do supraskiego druku Sobraniye prypadkov (1722) w tradycji nauk dla kapłanów
Leon Kiszka’s Preface of the Suprasl Sobraniye prypadkov (1722) in the Tradition of the Teachings for Priests
Autorzy:
Nowak, Alicja Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130741.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
przedmowa
pouczenie
napomnienie
nauczanie
kapłańska formacja
preface
instruction
exhortation
teaching
priestly formation
Opis:
Sobraniye prypadkov – dialog gatunkowo zbliżony do katechizmu, opublikowany w supraskiej typografii w 1722 r., powstał pod redakcyjną opieką Leona Kiszki – metropolity kijowskiego, intelektualisty, nauczyciela, tłumacza, redaktora i autora wielu dzieł, hierarchy – reformatora związanego z synodem zamojskim (1720), tak ważnym dla Kościoła zjednoczonego z Rzymem. Trudno określić, w jakim stopniu Kiszka był zaangażowany w przygotowanie Sobraniya adresowanego do konsekrowanych odbiorców, ale nie ulega wątpliwości, że był autorem siedmiostronicowej przedmowy do tego wydania. Ten otwierający ramę wydawniczą księgi paratekst został potraktowany przez biskupa jako skuteczny kanał przekazu nauk dla duchowieństwa. Z funkcjonalnego punktu widzenia przedmowa jest nie tylko wprowadzeniem do pracy, ale okazuje się formacyjnym pouczeniem dla duchowieństwa. Twórczo nawiązuje do dawnych i nowszych nauk dla kapłanów. Metropolita wybrał z nich znane wątki, argumenty i motywy, ale pogłębił swój wywód, który nie przybrał postaci prostych zaleceń, towarzyszyły mu bowiem nieco bardziej wyrafinowane pod względem treści i wyrazu komentarze. Podobieństwo do nauk zauważalne jest także w retoryce wypowiedzi, a nawet na poziomie kompozycji. Musiało to nastąpić w pewnym stopniu w sposób naturalny, siłą tradycji, ale być może Kiszka celowo kształtował przedmowę. Dodając ją do Sobraniya, chciał wykorzystać kolejną okazję do formowania księży, jednocześnie uczynić przesłanie czytelnym dla duchowieństwa, które było przyzwyczajone do pewnej przyjętej konwencji w nauczaniu. Publikacja omawianego źródła wraz z przedmową – nauką wpisywała się w szerszą działalność edukacyjną Leona Kiszki, który dążył do wzmocnienia Kościoła unickiego poprzez podniesienie poziomu przygotowania duchowieństwa parafialnego do posługi.
Sobraniye prypadkov (Zbiór przypadków) – dialog close to the genre of catechism published in Suprasl typography in 1722 was prepared under the editorial supervision of Leon Kiszka – Kyiv Metropolitan, intellectual, teacher, translator, editor and author of many works, hierarch and reformer associated with the Synod of Zamość (1720), so important for the Church united with Rome. It is difficult to say to which degree Kiszka was involved in preparing Sobraniye, which was addressed to consecrated recipients but there is no doubt that he was an author of seven–page preface to this edition. This entry paratext was treated by bishop as an effective channel of transmission for the teaching for clergy. From the functional point of view preface is not only introduction into the work but it turns out to be formation-content instruction. It creatively refers to old and newer exhortation for priests. Metropolitan selected from them themes, arguments, and motifs known, but he deepened the reflection, which did not take the form of simple recommendations, but was accompanied by a commentary, a bit more sophisticated in terms of content and expression. Similarity to teachings is also noticeable in rhetoric of statements and even at the level of composition. It must had happened to some extent in a natural way, by the strength of tradition, but perhaps Kiszka shaped this preface deliberately. By adding a preface to Sobraniye, he wanted to use another opportunity to educate priests and at the same time to make the message readable for the clergy, compliant with the adopted convention of teaching. Publication of the discussed source was part of the broader educational activity of Leon Kiszka, who strove to strengthen the Uniate Church by raising the level of preparing parish clergy for ministry.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 215-226
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki prezbitera jako spowiednika
THE OBLIGATIONS OF PRIESTS AS CONFESSORS
Autorzy:
Dziuk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490190.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
absolucja
cenzura
grzech
kara
penitent
pokuta
pouczenie
prezbiter
spowiednik
tajemnica
absolution
censure
sin
punishment
penance
salutary
priest
confessor
secrecy
Opis:
Can 965 CIC states that only a priest is the minister of the sacrament of penance. A sacerdotal character and faculty is necessary to administer validly the sacrament of penance. Every priest should aim to give an opportunity to faithful people that they successfully benefit from going to confession. A priest is obliged to take care of his own spiritual and intellectual growth, and in exercising his ministry he must adhere faithfully to the doctrine of the Magisterium, but he should remember that the imposition of a penance by the confessor must be individualised. The confessor is to impose salutary and appropriate penances in proportion to the kind and matter of sin confessed, taking into account the condition of the penitent. He should be especially sensitive to those people who by being in ecclesiastical suspense cannot receive a sacramental absolution. He should also be available to minister to people from other churches which do not have full unity with the Catholic Church. It should be in the situations provided by the law. Finally the priest is obliged to observe the secrecy of the confessional, which no one can release him from – the sacramental seal is inviolable.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 55-73
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do informacji o własnych prawach w postępowaniu karnym jako jeden z wymiarów edukacji praw człowieka
Right to Information on Rights in Criminal Proceedings as One of the Dimensions in Human Rights Education
Autorzy:
Kolendowska-Matejczuk, Marta
Mrowicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506694.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
letter of rights
interrogation
criminal proceedings
human rights
legal education
pouczenie o prawach i obowiązkach
przesłuchanie
postępowanie karne
prawa człowieka
edukacja prawnicza
Opis:
The authors focus on the issues concerning the human rights education, in particular concerning the rights of the parties in the criminal proceedings. It involves also the questions of the obligations and the manner in which the suspects are presented with the letter of rights. These aspects are shown also from the European law perspective. It indicates the shortcomings in the legal education in the above mentioned area.
W artykule poruszone zostały zagadnienia związane z edukacją w zakresie praw obowiązujących w postępowaniu karnym, jako jednym z aspektów edukacji o prawach człowieka. Omówione zostały kwestie dotyczące obowiązku i sposobu informowania podejrzanych i oskarżonych o ich prawach, z naciskiem na regulacje europejskie mające za przedmiot wskazaną problematykę. Publikacja ukazuje braki w edukacji prawniczej w tym zakresie.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 4; 101-114
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania instrukcyjne sądu pierwszej instancji w postępowaniu dowodowym w procesie cywilnym po nowelizacji ustawą z 4.07.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw
Instructions of the court of first instance in the taking of evidence in a civil trial after the amendment by the Act of 4 July 2019 amending the Act – Code of Civil Procedure and some other acts
Autorzy:
Manowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2173440.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
czynności procesowe
obowiązek informacyjny sądu
pouczenie stron
model procesu cywilnego
zasada lojalności procesowej
procedural actions
information obligation of the court
instruction to the parties
model of the civil process
the principle of procedural loyalty
Opis:
Ustawą z 4.07.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1469 ze zm.) kolejny raz zmieniono model procesu cywilnego w obszarze postępowania dowodowego. Zmiany dotyczą przede wszystkim fazy przygotowawczej przed etapem gromadzenia materiału dowodowego oraz zasad jego gromadzenia w kontekście realizacji zasady koncentracji materiału dowodowego. W ramach tej nowelizacji zmodyfikowano i rozszerzono także obowiązek informacyjny sądu wynikający zarówno z przepisów ogólnych, jak i szczególnych. Obejmuje on pouczenia o prawach i obowiązkach procesowych stron, co ma usprawnić i przyspieszyć gromadzenie materiału procesowego. Wzmocnieniu uległa także zasada lojalności procesowej, która powinna być stosowana przez sąd wobec stron. Znalazło to wyraz w nowych rozwiązaniach wprowadzonych w art. 156[1] oraz art. 156[2] Kodeksu postępowania cywilnego. Pierwszy z nich obejmuje pouczenie stron o prawdopodobnym wyniku sprawy w świetle zgłoszonych do tej chwili twierdzeń i dowodów. Drugi z wymienionych przepisów wyraża to, że sąd ma obowiązek uprzedzenia stron o możliwości rozstrzygnięcia o żądaniu lub wniosku strony na innej podstawie prawnej niż wskazana przez stronę. W artykule przeprowadzono analizę tych przepisów regulujących obowiązek informacyjny sądu, które mogą mieć wpływ na przebieg postępowania dowodowego.
With the introduction of the Act of 4 July 2019 amending the Act – Code of Civil Procedure and certain other acts (Journal of Laws 2019.1469), the model of the civil proceedings in the area of proceedings to take evidence was changed once again. The amendments mainly pertain to the preparatory phase before the evidence collection stage and the rules of evidence collection in the context of implementation of the principle of evidence material concentration. As part of the amendment, the court’s information requirement, laid down both in general and specific provisions, has been modified and extended. It includes instructions on the rights and procedural obligations of the parties, which is expected to streamline and accelerate the collection of evidence to be used in court. The principle of procedural loyalty, which should be applied by the court in relation to the parties, has also been enhanced. This is reflected in the new solutions introduced in Article 156[1] and Article 156[2]. The first Article includes instructions to the parties on the likely outcome of the case in light of the arguments and evidence submitted to date. The second Article sets out the obligation on the part of the court to warn the parties of the possibility of ruling on the application or request on a legal basis other than the one indicated by the party. The paper analyses the provisions governing the court’s information requirement, which may affect the course of proceedings.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 52; 30-49
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Declaratio sententiae” w orzeczeniach Sądu Najwyższego Prawa Niemieckiego na zamku krakowskim. Część II
Autorzy:
Rymaszewski, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401307.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Sąd Najwyższy Prawa Niemieckiego na zamku krakowskim (Ius supremum Magdeburgense castri Cracoviensis)
pouczenie przez sąd wyższy
prawo niemieckie w Polsce
declaratio sententiae
The Supreme Court of Magdeburg Law at the castle of Kraków (Ius supremum Magdeburgense castri Cracoviensis)
instruction of the high court
Magdeburg law in Poland
Opis:
Declaratio sententiae to wypowiedź sądu wydającego decyzję, wyjaśniająca sądowi a quo jego wątpliwości z tą decyzją związane. W drugiej połowie XV w. w praktyce Sądu Najwyższego Prawa Niemieckiego na zamku krakowskim pouczenia tego rodzaju występują bardzo często. Z pytaniami występują najczęściej sądy niższe, ale zdarzają się przypadki wystąpienia z zapytaniem przez stronę. Pytania dotyczą zarówno kwestii procesowych, jak i materialnych. Sąd Najwyższy, udzielając pouczenia, wytyka popełnione przez sąd a quo błędy, żąda dodatkowych wyjaśnień, wskazuje konieczne do wykonania czynności i ustala ich konsekwencje.
Declaratio sententiae is a statement of the court issuing the decision, explaining to the court a quo its doubts related to this decision. In the second half of the fifteenth century, in the practice of The Supreme Court of Magdeburg Law at the castle of Kraków, such instructions were very common. Frequently the lower courts issued questions, but there appeared some cases where a party made an inquiry as well. The questions related both to procedural and material matters. The Supreme Court, while giving instructions, pointed out the errors made by the court a quo, asked for further explanations, and indicated the actions necessary to be performed, determining their consequences.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2020, 23; 221-228
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies