Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "potoccy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Zakończenie procesu scalania Archiwum Potockich z Łańcuta
End of the Process of Merging of the Potockis’ Łańcut Archives
Autorzy:
Zawadzki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23352291.pdf
Data publikacji:
2010-12-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Potoccy
Archiwum Potockich
Łańcut
archiwa rodzinno-majątkowe
archiwa podworskie
Opis:
Families of Pilecki, Stadnicki and Lubomirski were the next owners of Łańcut estate from the mid–14th century. In 1816 this estate was passed to Julia, the daughter of Stanislaw and Elizabeth (Isabella) from the Czartoryski Lubomirski Family. Julia was the wife of Jan Potocki, a famous writer and traveler. Then the property was inherited by their sons, Alfred and Arthur. The latter received Krzeszowice and Lancut inherited Alfred. In hands of his descendants remained Lancut to 1945, its last owner, Alfred Potocki, exported the most valuable archives of Austria in 1945. After the death of Alfred Potocki and his wife archives have been divided. Parchments and part of the papers were purchased by Dr. Tomasz Niewodniczanski (then he handed it to the collections of the Royal Castle in Warsaw), part of the financial, legal and personal documents from the Potockis’ Archive bought Brigham Young University, correspondence file and the rest of the financial documents acquired The Polish Institute of Arts and Sciences of America (PIASA). PIASA forwarded to AGAD one part of the legacy of Potocki Family in 1994. Then Brigham Young University sold its part of the Łańcut collection to Polish authorities in 2000. PIASA donated the last part of the Potockis’ Archive to AGAD thanks to the efforts of the Head Office of the Polish State Archives and many people of good will in spring of 2008. These are the materials from the sixteenth to 20th century, which are located in 76 boxes and measure six meters. The materials include: correspondence from 17th to 20th century, personal files of Potocki Family, and above all extremely valuable documents of county of Wiśnicz, province Krakow 16th-19th century. A few documents are related to other estates and public affairs. Reconstructed in this way The Potockis’ Lancut Archive became one of the most valuable archives of private provenance preserved in AGAD.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2010, 17, 17; 147-152
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane kolekcje książek w zbiorach Grodzieńskiego Państwowego Muzeum Historyczno-Archeologicznego
Selected book collections in the Grodno State Historical and Archaeological Museum
Autorzy:
Sauczuk, Alesia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472445.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Grodzieńskie Państwowe Muzeum Historyczno-Archeologiczne
księgozbiór
biblioteka klasztoru dominikańskiego w Grodnie
Wandalin Pusłowski
Marta Krasińska
Biblioteka Tulczyńska
Potoccy
Ciecierscy
Bispingowie
Narbuttowie
Kazimierz Lenartowicz
Kazimierz Kontrym
the Grodno State Historical and Archaeological Museum
collection of books
Grodno Dominican library
the Tulczyn library
Opis:
Artykuł przedstawia księgozbiór Grodzieńskiego Państwowego Muzeum Historyczno-Archeologicznego, który zawiera jedną z najbogatszych historycznych kolekcji książek na Białorusi. Początkami swymi sięga lat 20. XX w. Do zbiorów muzealnych trafiły książki z biblioteki klasztoru dominikańskiego w Grodnie, księgozbiór ze Świsłoczy należący do Wandalina Pusłowskiego i jego córki Marty Krasińskiej. Spotykamy tu również książki ze śladami przynależności do bibliotek przedstawicieli rodu Potockich, druki z księgozbiorów Ciecierskich, Ossolińskich, Bispingów z Massalan, Narbuttów, Kazimierza Lenartowicza, księdza Kazimierza Kontryma z Werejek. Badanie ich losów utrudnia brak archiwum muzealnego z okresu międzywojennego, jednak sporo informacji uzyskujemy dzięki zachowanym licznym znakom proweniencyjnym.
The article presents the book collection of the Grodno State Historical and Archaeological Museum, which preserves one of the richest historical collections of books in Belarus. Its origin dates back to the 1920s. The Museum acquired the book collection from the library of the former Dominican monastery in Grodno, the collection of Wandalin Pusłowski and his daughter Marta Krasińska from Swisłocz. Also there are books which keep traces of ownership by members of the Potocki, Ciecierski, Ossoliński, Bisping, Narbutt families, of Kazimierz Lenartowicz and priest Kazimierz Kontrym from Werejki. The lack of the Museum’s interwar era archives makes it difficult to reconstruct their history in details, but a lot of interesting information is based on the analysis of the provenance of books.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, Polonika w zbiorach obcych, tom specjalny; 195-210
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział Potockich w obradach sejmowych w czasach Jana III Sobieskiego
Participation of the Potockis in Sejm proceedings during the reign of John III Sobieski
Autorzy:
Kołodziej, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666205.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Potoccy
Jan III Sobieski
posłowie
senatorowie
sejmy
sejmiki
gens Potocki
John III Sobieski
MP
dietines
Opis:
Since the beginning of the 17th century the gens Potocki enjoyed their growing significance in the Polish‑Lithuanian Commonwealth. It translated into ever more frequent taking and holding by them state offices and functions, including the ones of MPs. What could now be estimated is that during thereign of John III Sobieski as many as ten Potockis held a seat in Sejm. The most experienced among them was Stefan Potocki, who served four terms. The remainder of the mentioned representatives include persons who served a few terms. Overall, the Potockis held the office of MP 27 times. However,their activity as MPs was not too impressive, which is corroborated by few and far between mentions about them in parliamentary minutes. More active seem to have been the senators originating from the gens Potocki, namely brothers Jędrzej and Feliks, yet the said activity might have stemmed fromthe King’s expectations. They partook in pre‑Sejm dietines and relatively frequently were present during Sejm sessions. Their senate advisory speeches (Polish wota senatorskie) did not consist of hot‑air rhetoric, but included helpful comments on state of the commonwealth. It may seem, however, that both for MPs and for senators coming from the family Potocki the military service was paramount, and the political activity merely complemented it.
Celem artykułu jest prześledzenie działalności politycznej członków rodu Potockich w czasie panowania Jana III Sobieskiego. Analiza dotyczy aktywności parlamentarnej Potockich, którzy pełnili w tym okresie funkcje posłów oraz senatorów. W przypadku posłów obejmuje rozpoznanie sejmików, z których wybierani byli na funkcje poselskie, oraz przejawy ich aktywności na forum sejmu. W przypadku senatorów dotyczy ich odpowiedzi na deliberatoria przedsejmowe, wygłoszone wota senatorskie, udział w obradach sejmików przedsejmowych i frekwencję na sejmach. Dzięki analizie można spróbować odpowiedzieć na pytanie, na ile aktywność sejmowa przekładała się na awanse i kariery polityczne.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2019, 14, 19; 98-108
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Potocki family of the Pilawa coat of arms : a study of family history and estates until the early 17th century
Autorzy:
Wolski, Marian (1962- ).
Współwytwórcy:
Chłopicki, Władysław. Tłumaczenie
Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego "Societas Vistulana". Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Kraków : Towarzystwo Naukowe Societas Vistulana
Tematy:
Potoccy (ród)
Rody
Szlachta
Biografia
Opis:
Bibliografia na stronach 389-408. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Sapieżyńska ochrona dóbr Potockich w starostwie owruckim w latach 80. i 90. XVII wieku. Przyczynek do badań nad współpracą rodzin magnackich w czasach panowania Jana III Sobieskiego
The Sapiehas’ protection of the Potockis’ estates and possessions in the Owrucz starostwo in 1680s and 90s. An introductory study on the magnate families’ cooperation during the reign of John III Sobieski
Autorzy:
Sawicki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666197.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Sapiehowie
Potoccy
majątki
Ukraina
wojsko
Sapiehas
Potockis
estates and possessions
soldiers
Opis:
The Sapiehas and the Potockis were amongst the most influential families of the Polish‑Lithuanian Commonwealth. The latter family owned numerous estates in Ukraine, which were directly under threat from marching Lithuanian soldiers. Kazimierz Jan Sapieha, Grand Hetman of Lithuania was in charge of the said estates. Due to cooperation of the two magnate families, he attempted to shield the Potockis’ estates and possessions from Lithuanian troops marching to or returning from the war with Turkey. To that aim he utilised legal proclamations called Universals. The Potockis returned the favour by entering into political collaboration. Hetman Kazimierz Jan Sapieha, having been absentfrom the Siege of Vienna, had to incur accusations and attacks during Sejm proceedings. He was then (1684) defended in a propaganda letter by Andrzej Potocki, Castellan of Kraków. The research themes analysed in the article serve as both, an introductory outline and a voice in the discussion regarding cooperation of Lithuanian and Polish noble families in the second half of the 17th century.
Sapiehowie i Potoccy byli jednymi z najbardziej wpływowych rodzin w dawnej Rzeczypospolitej. Druga z wymienionych familii posiadała liczne dobra na Ukrainie, które rujnowały częste przemarsze żołnierzy litewskich. Władzę nad nimi sprawował hetman wielki Kazimierz Jan Sapieha. Zasadniczym celem artykułu jest rozpatrzenie kwestii dotyczącej możliwej ochrony przez hetmana Sapiehę dóbr Potockich w zamian za ich głosy poparcia na sejmie i obronę w czasie ataków na litewskiego dowódcę wywołanych jego absencją pod Wiedniem.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2019, 14, 19; 109-118
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sapieżyńska ochrona dóbr Potockich w starostwie owruckim w latach 80. i 90. XVII wieku Przyczynek do badań nad współpracą rodzin magnackich w czasach panowania Jana III Sobieskiego
The Sapiehas’ protection of the Potockis’ estates and possessions in the Owrucz starostwo in 1680s and 90s An introductory study on the magnate families’ cooperation during the reign of John III Sobieski
Autorzy:
Sawicki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666203.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Sapiehowie
Potoccy
majątki
Ukraina
wojsko
Sapiehas
Potockis
estates and possessions
Ukraine
soldiers
Opis:
The Sapiehas and the Potockis were amongst the most influential families of the Polish‑Lithuanian Commonwealth. The latter family owned numerous estates in Ukraine, which were directly under threat from marching Lithuanian soldiers. Kazimierz Jan Sapieha, Grand Hetman of Lithuania was in charge of the said estates. Due to cooperation of the two magnate families, he attempted to shield the Potockis’ estates and possessions from Lithuanian troops marching to or returning from the war with Turkey. To that aim he utilised legal proclamations called Universals. The Potockis returned the favour by entering into political collaboration. Hetman Kazimierz Jan Sapieha, having been absent from the Siege of Vienna, had to incur accusations and attacks during Sejm proceedings. He was then (1684) defended in a propaganda letter by Andrzej Potocki, Castellan of Kraków. The research themes analysed in the article serve as both, an introductory outline and a voice in the discussion regarding cooperation of Lithuanian and Polish noble families in the second half of the 17th century.
Sapiehowie i Potoccy byli jednymi z najbardziej wpływowych rodzin w dawnej Rzeczypospolitej. Druga z wymienionych familii posiadała liczne dobra na Ukrainie, które rujnowały częste przemarsze żołnierzy litewskich. Władzę nad nimi sprawował hetman wielki Kazimierz Jan Sapieha. Zasadniczym celem artykułu jest rozpatrzenie kwestii dotyczącej możliwej ochrony przez hetmana Sapiehę dóbr Potockich w zamian za ich głosy poparcia na sejmie i obronę w czasie ataków na litewskiego dowódcę wywołanych jego absencją pod Wiedniem.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2019, 14, 19; 109-118
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozostałości księgozbioru Potockich z Radzynia w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie
The surviving book collection of the Potocki family from Radzyń Podlaski in the National Library of Poland in Warsaw
Autorzy:
Oworuszko, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564065.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Potoccy
Radzyń Podlaski
księgozbiór
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie wybranych starodruków, będących spuścizną Eustachego i Marii Potockich z Radzynia Podlaskiego, a jednocześnie początkiem księgozbioru Biblioteki Wilanowskiej. Kluczową część stanowi bibliologiczny i ikonograficzny opis ksiąg pozostałych po tym znaczącym w historii I Rzeczpospolitej rodzie. W tym ostatnim skupiono się na oprawach, ozdobnikach i ubytkach woluminów oraz na odręcznych zapiskach, które w badanych obiektach informowały o właścicielach, a w przypadku Marii, o czasie i miejscu ich czytania. Opisując fascynację sztuką i książką, autorka ukazała zainteresowania kulturalne ówczesnej szlachty.
The aim of this article was to show selected old prints, constituting the legacy of Eustachy and Maria Potocki from Radzyń Podlaski, and at the same time the nucleus of the book collection in the Wilanów Library. The key part is constituted by bibliological and iconographic descriptions of the books, which this so-important family in the history of the First Polish Republic has left. The latter includes a description of the book bindings, decorative ornaments, and lost volumes, as well as the hand-written notes, which in the objects examined were also telling, as they afforded information about the owners, especially Maria, and the place and time of their reading the books. Describing her fascination with arts and a particular book, the author showed the extent of cultural interest of the nobility of the time.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2014, 12; 61-95
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po co Potockim kolekcja sztuki, czyli o wystawie Kolekcjonerstwo Potockich w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Autorzy:
Gołąbek, Marta
Paprocka-Gajek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27694398.pdf
Data publikacji:
2023-10-25
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Potoccy
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Wystawa Starożytności
Karol Minter
kolekcja sztuki
historia muzeum
Opis:
Artykuł omawia założenia, cele oraz efekty nowej ekspozycji stałej zorganizowanej w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, zatytułowanej Kolekcjonerstwo Potockich. Wystawa prezentuje mniej znaną kartę dziejów pałacu wilanowskiego, kiedy właścicielami majątku byli Potoccy: Aleksandra z Lubomirskich i Stanisław Kostka, ich syn Aleksander oraz wnuk August i jego małżonka, Aleksandra z Potockich. Te trzy pokolenia rodu Pilawitów ukonstytuowały nowy, niezwykle istotny rozdział w dziejach dawnej rezydencji królewskiej i magnackiej, tworząc w niej, przez prawie stulecie, Muzeum Sztuki oraz miejsce pamięci o dziejach narodu polskiego. Potoccy gromadzili zbiory artystyczne oraz pamiątki narodowe, a także wprowadzali zmiany w przestrzeni prywatnej rezydencji, aby przystosować ją do celów muzealnych. Konsekwentnie powiększana kolekcja stała się – w myśl idei Potockich – skarbnicą udostępnioną szerokiej publiczności. Za początek publicznej działalności Muzeum uznaje się datę pierwszego wpisu do wilanowskiej Księgi Gości – 5 sierpnia 1805 r. Nowa wystawa podejmuje w swej narracji oraz aranżacji historię muzeum Potockich. Na podstawie przekazów ikonograficznych z XIX oraz początku XX w. przekształcone zostały wnętrza galerii ogrodowych na pierwszym piętrze pałacu. W galerii południowej przypominamy o działającej tu niegdyś Bibliotece, w galerii północnej zaś o ważnym kulturalnym wydarzeniu warszawskim – Wystawie Starożytności z 1856 r. W ramach wprowadzonych zmian powstały nowe przestrzenie ekspozycyjne: Gabinet Historyczny, Gabinet Rycin oraz Gabinet Ikonograficzny. Pierwszy z wymienionych poświęcony jest pamiątkom narodowym, dwa kolejne wnętrza to kameralna przestrzeń ekspozycji obiektów na podłożu papierowym.
Źródło:
Muzealnictwo; 2023, 64; 170-179
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Sowa, Jan Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631470.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Nikodem Żaboklicki, regimentarze (deputies) of the Crown Army, hussar lieutenants, the 17th century, military patronage of the Sieniawscy, Potoccy, and Stanisław Jan Jabłonowski, voivodes of Podolia
Nikodem Żaboklicki, regimentarze wojska koronnego, porucznicy husarscy, XVII wiek, patronat wojskowy Sieniawskich, Potockich i Stanisława Jana Jabłonowskiego, wojewodowie podolscy
Opis:
Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Sowa, Jan Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631947.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Nikodem Żaboklicki, regimentarze (deputies) of the Crown Army, hussar lieutenants, the 17th century, military patronage of the Sieniawscy, Potoccy, and Stanisław Jan Jabłonowski, voivodes of Podolia
Nikodem Żaboklicki, regimentarze wojska koronnego, porucznicy husarscy, XVII wiek, patronat wojskowy Sieniawskich, Potockich i Stanisława Jana Jabłonowskiego, wojewodowie podolscy
Opis:
Nikodem Żaboklicki (d. 1706) was one of the most experienced officers in the Crown Army in the second half of the 17th century and at the beginning of the 18th century. Żaboklicki, a son of Hieronim (the Standard Bearer of Bracław), joined the army about 1650. Since 1656, he served in the royal cossack company, while from 1663 to 1667 he was a towarzysz (commilito, companion) in the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław ‘Rewera’ Potocki. At the same time, from 1666 to 1667, he was the rittmeister of a Tatar company. For a short time, he commanded the hussars of Field Crown Hetman Duke Dymitr Wiśniowiecki. Then, from 1668 to 1683, he was the lieutenant of Mikołaj Hieronim Sieniawski’s hussars, and later, until 1694, of those of Mikołaj’s son Adam Mikołaj. Next, he commanded the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski (1695–1702) and King Augustus II (from 1702 – the company of Prince Frederick Augustus, and from about 1704 until his death – the company of the monarch himself). While leading the hussars of the various magnates, with whom Żaboklicki was establishing cliental relationships, his commanding skills were developing. In 1683, as a Colonel of His Majesty, he was heading the cavalry regiment of Hetman Sieniawski. In the 1680s, he was appointed as the commander of bigger tactical or operational groups with increasing frequency. In the 1690s and 1700s, he was often designated the independent commander of the whole Crown Army as the Regimentarz Generalny (Hetman’s deputy). As an officer he would often be elected a commissar for the distribution of hiberna (augmentation of cavalry soldiers’ pay during the winter months) or a Member of the Fiscal Tribunal. He was also performing the duties of a military envoy to the Sejm and of a parliamentary representative of the Ruthenian and Podolian Voivodeships. Since 1676, he was the Standard Bearer of Bracław, while in 1693, he became a member of the Senate as the Castellan of Kamieniec Podolski. In 1704, as a trusted supporter of Augustus II, he was granted the office of the Voivode of Podolia. His long career abounded in impressive military achievements.
Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Sowa, Jan Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953504.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
nikodem żaboklicki
regimentarze wojska koronnego
porucznicy husarscy
xvii w.
patronat wojskowy sieniawskich
potockich i stanisława jana jabłonowskiego
wojewodowie podolscy
regimentarze (deputies) of the crown army
hussar
lieutenants
the 17th century
military patronage of the sieniawscy
potoccy
and stanisław
jan jabłonowski
voivodes of podolia
Opis:
Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
Nikodem Żaboklicki (d. 1706) was one of the most experienced officers in the Crown Army in the second half of the 17th century and at the beginning of the 18th century. Żaboklicki, a son of Hieronim (the Standard Bearer of Bracław), joined the army about 1650. Since 1656, he served in the royal cossack company, while from 1663 to 1667 he was a towarzysz (commilito, companion) in the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław ‘Rewera’ Potocki. At the same time, from 1666 to 1667, he was the rittmeister of a Tatar company. For a short time, he commanded the hussars of Field Crown Hetman Duke Dymitr Wiśniowiecki. Then, from 1668 to 1683, he was the lieutenant of Mikołaj Hieronim Sieniawski’s hussars, and later, until 1694, of those of Mikołaj’s son Adam Mikołaj. Next, he commanded the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski (1695–1702) and King Augustus II (from 1702 – the company of Prince Frederick Augustus, and from about 1704 until his death – the company of the monarch himself). While leading the hussars of the various magnates, with whom Żaboklicki was establishing cliental relationships, his commanding skills were developing. In 1683, as a Colonel of His Majesty, he was heading the cavalry regiment of Hetman Sieniawski. In the 1680s, he was appointed as the commander of bigger tactical or operational groups with increasing frequency. In the 1690s and 1700s, he was often designated the independent commander of the whole Crown Army as the Regimentarz Generalny (Hetman’s deputy). As an officer he would often be elected a commissar for the distribution of hiberna (augmentation of cavalry soldiers’ pay during the winter months) or a Member of the Fiscal Tribunal. He was also performing the duties of a military envoy to the Sejm and of a parliamentary representative of the Ruthenian and Podolian Voivodeships. Since 1676, he was the Standard Bearer of Bracław, while in 1693, he became a member of the Senate as the Castellan of Kamieniec Podolski. In 1704, as a trusted supporter of Augustus II, he was granted the office of the Voivode of Podolia. His long career abounded in impressive military achievements.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid i Potoccy z Wilanowa
Norwid and the Potocki family from Wilanów
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18029970.pdf
Data publikacji:
2022-09-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Wilanów
Potoccy
Stanisław Potocki
Izabella z Mostowskich Potocka Starzyńska
Cyprian Norwid
Potocki family
Izabella Potocka Starzyńska nee Mostowska
Opis:
Wilanów to miejsce na biograficznej i intelektualnej mapie norwidowskiej bardzo ważne nie tylko ze względu na kultywowaną w nim pamięć o wielkim „przodku” poety – Janie III Sobieskim. Norwid uczył się w warszawskiej „malarni” związanego z Wilanowem Aleksandra Kokulara, utrzymywał także bliskie kontakty z najbliższą rodziną właściciela dóbr wilanowskich – hrabiego Aleksandra Potockiego: jego drugą żoną hrabiną Izabellą z Mostowskich, primo voto Potocką, secondo voto Starzyńską, oraz z jej synem Stanisławem Potockim (wnukiem Stanisława Kostki Potockiego). Cieszył się nawet protekcją hrabiny Starzyńskiej, a z jej synem, kolekcjonerem, wielokrotnie spotykał się w Paryżu i prowadził z nim korespondencję poświęconą głównie kwestiom sztuki. Być może wizytowali też wspólnie paryski dom aukcyjny Hôtel Drouot.
Wilanów is an important place on Norwid’s biographical and intellectual map, not only due to the cultivation of memory of his great “ancestor” John III Sobieski, but also because he learned to paint at the Warsaw studio of Aleksander Kokular, who was associated with Wilanów. Norwid maintained close contacts with the closest family of Wilanów’s owner, Count Aleksander Potocki: his second wife Countess Izabella nee Mostowska, primo voto Potocka, secondo voto Starzyńska, and her son Stanisław Potocki, grandson of Stanisław Kostka Potocki. Norwid even enjoyed the protection of Countess Starzyńska and would often meet in Paris with her son, an art collector, as well as exchange letters with him, mainly on the subject of art. Perhaps they visited together Hôtel Drouot, an art auction house in Paris.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2022, 40; 191-203
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kancelaria Administracji Generalnej Dóbr i Interesów Stanisława i Aleksandry hrabiów Potockich
Chancellery of the General Office of the Estates and Businesses of Counts Stanisław and Aleksandra Potocki
Autorzy:
Żuchowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792673.pdf
Data publikacji:
2012-11-27
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Stanisław Potocki
Aleksandra Potocka
Potoccy
kancelria dóbr prywatnych
Opis:
Tekst opisuje funkcjonowanie kancelarii Administracji Generalnej Dóbr i Interesów Stanisława i Aleksandry Potockich oraz dokumentację wytwarzaną przez tę komórkę administracyjną. Charakteryzuje on również 5 urzędników wchodzący w jej skład (przewodniczący, plenipotent, sekretarz generalny, nadrachmistrz i adiunkt), a w szczególności ich kompetencje oraz dokumentację, która powstawała w wyniku wykonywania przydzielonych im obowiązków. Rozważania oparte zostały na dokumencie zatytułowanym „Organizacya Administracyi Generalney Dóbr i Interesów JWW Stanisława i Aleksandry Hrabiów Potockich” z 1 VII 1819 r. Znajduje się on w zespole Archiwum Gospodarcze Wilanowskie, przechowywanym w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie. Rozważania dotyczące nadrzędnego tematu poprzedzone zostały przedstawieniem krótkiej historii dóbr wilanowskich oraz funkcjonowania ich administracji gospodarczej w XIX w.
Text describes the functioning of the chancellery of the General Office of the Estates and Businesses of Counts Stanisław and Aleksandra Potocki and documentation produced by this office. Author presents also five officials working at this office: president, plenipotentiary, General Secretary, reckoner and assistant clerk, and in particular their competence and documentation, which was a result of the duties assigned. The considerations are based on a document entitled "Organization of general office for estates and businesses of Counts Stanislaw and Aleksandra Potocki" of 1st July 1819, which is part of the fond Administrative and Economic Archive of Wilanów, deposited at the Central Archives of Historical Records in Warsaw. Considerations regarding the parent topic was preceded by a brief presentation of the history of the Wilanów estates and operation of its economic administration in the 19th century.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2012, 19; 311-318
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instrukcja organizacyjna administracji generalnej dóbr i interesów Stanisława i Aleksandry Potockich z 1819 roku
Organizational Manual of the General Administration of Goods and Interest of Stanislaw and Alexandra Potocki (1819)
Autorzy:
Żuchowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1064788.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Stanisław Potocki
Aleksandra Potocka
Potoccy
Archiwum Główne Akt Dawnych
AGAD
Archiwum Gospodarcze Wilanowskie
dobra magnackie
Opis:
This article contains edited version of the record that is preserved in the Central Archives of Historical Records in Warsaw (fond: Economic Archives of Wilanów, part X, General Administration of Goods and Interest Aleksandra nee Lubomirska Potocka, Ref. 1, pp. 182–211). Release of this record is due to the fact that this is one of the few and most likely the oldest instruction concerning the functioning and organization of the central administration in the magnate estate. It describes the structure and powers of individual officials, and also presents issues related to finance in the estate. In addition, it describes in great detail the circulation of papers in the Central Administration, as well as, papers produced by this Administration and organizational units subordinated to it.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2014, 21; 283-307
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies