Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "postapokalipsa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-21 z 21
    Tytuł:
    Obraz państwa postapokaliptycznego w prozie Ziemowita Szczerka
    Autorzy:
    Dąbrowska, Justyna Eliza
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607744.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    apocalypse
    post-apocalypse
    gonzo journalist
    Ziemowit Szczerek
    apokalipsa
    postapokalipsa
    gonzo
    Opis:
    This article attemps to analyse a theme of the post-apocalypse in Ziemowit Szczerek’s literary work, the author of three gonzo reportages: The Seven, The Mordor Will Come and Eat Us, The Trident Tattoo. Szczerek uses post-apocalyptic imagery to describe modern Ukraine and a newly formed country.
    W artykule analizowany jest motyw postapokalipsy w twórczości Ziemowita Szczerka, autora trzech reportaży w stylu gonzo: Siódemka, Przyjdzie Mordor i nas zje oraz Tatuaż z tryzubem. Szczerek wykorzystuje metaforykę postapokaliptyczną, opisując współczesną Ukrainę i tworzące się na nowo państwo.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy po apokalipsie nadchodzi utopia? "Utopie, nejlepsi verze" Ivana Kmínka
    Autorzy:
    Hanshew, Kenneth
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608013.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-apocalypse
    Ivan Kmínek
    science fiction
    utopy
    postapokalipsa
    Ivan Kminek
    science–fiction
    utopia
    Opis:
    In his article, “After the Apocalypse comes Utopia? Ivan Kmínek’s Utopia, the Best Version” Kenneth Hanshew examines the various aspects of one of the three best works of Czech post-apocalyptic science fiction. He focuses on the following: the revelation of the utopian society as problematic, humorous accents regarding the title, exploration of the conflicts in the established utopian society, comparison with the concept of future as presented by other science-fiction authors, departure of Kminek’s world from the notions of utopia’s perfection and eutopian literary conventions, examination of the psychology and siginficance of the narrator and characters, as well as the analysis of the structure, motifs, tropes and themes used in the story itself. It is questioned whether the achieved goals of a utopian society as portrayed in the novel genuinely are foundations for a positive utopia. Hanshew continues to compare and contrast Kminek’s ideas with other authors, as well as reveal the eliterary allusions conveyed within the work. It is explained which science-fiction themes are used in the construction of the presented world and how they depart from the canon. Finally, the author observes and evaluates the non-dystopian aspects of Kminek’s novel (i.e. romance, detective novel, comedy) and the extent to which it is based on allegory.
    Autor w swoim artykule zajmuje się różnymi aspektami jednej z najlepszych powieści czeskiego pisarza science fiction Ivana Kminka, koncentrując się na utopijnej wizji społeczeństwa i porównując ją do obrazów innych autorów fantastycznych. Zadaje pytanie o to, czy osiągnięcie celów utopijnej społeczności, jaka została ukazana w powieści, rzeczywiście jest podstawą pozytywnej utopii. Wyjaśnia, jakie motywy fantastyczne są użyte do konstruowania świata przedstawionego, a które są odejściem od kanonu. Autor analizuje także antyutopijne aspekty powieści Kminka (tj. romans, powieść detektywistyczna, komedia) oraz stopień, w jakim jest ona oparta na alegorii.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Mój świat wypełnia ogień i krew” – „Mad Max: Na drodze gniewu” i semantyczne gry z postapokaliptycznym brudem
    “My World is Fire and Blood” – “Mad Max: Fury Road” and Semantic Games with Post-apocalyptic Dirt
    Autorzy:
    Kowalczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520557.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Mad Max
    postapokalipsa
    semiotyka filmu
    brud
    post-apocalypse
    film semiotics
    dirt
    Opis:
    Założenia formalne kina postapokaliptycznego wymuszają określoną estetykę, której dominantę często stanowi brud przeciwstawiany domniemanej czystości świata sprzed katastrofy. Przykładem realizacji tej strategii jest film Mad Max: Na drodze gniewu (Mad Max: Fury Road, reż. George Miller, 2015). Autor wskazuje wszakże, że dzieło Millera ujawnia ciekawą ambiwalencję: sugerując prawomocność typowej dla tego nurtu opozycji brud-czystość i jednocześnie ją unieważnia. W omawianym filmie można bowiem dostrzec trzy różne systemy znaczeniowe ufundowane na tych kategoriach. Pierwszy wynika z przyjęcia konwencji, a dwa następne są oryginalną wizją autorską i stanowią udaną próbę przezwyciężenia typowych uwikłań znaczeniowych świata postapokaliptycznego. W artykule zostały wykorzystane m.in. metody semiotycznej analizy filmu zaproponowanej przez Rolanda Barthes’a, a także ustalenia Mary Douglas dotyczące kategorii brudu i czystości w kulturze.
    The conventions of the post-apocalyptic cinema enforce a specific aesthetics, and its visual dominant is often dirt. This element is usually contrasted with the alleged purity of the world before a catastrophe. Mad Max: Fury Road (dir. George Miller, 2015) seems to be an example of this strategy. However, the article shows that Miller’s work reveals an interesting ambivalence: suggesting the legitimacy of the dirt-purity opposition typical of the convention, the film simultaneously undermines it. Therefore, in Mad Max: Fury Road we can see three different systems of meaning based on these categories. The first one is a consequence of the accepted convention, the next two show the original author’s vision and represent a successful artistic attempt to overcome the typical perception of some features of the post-apocalyptic world. The article uses elements of Roland Barthes’s semiotic analysis of film, as well as Mary Douglas’s findings on the category of dirt and purity in culture.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2021, 114; 164-178
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    #BlackLivesDontMatter – postapokalipsa i polityka w teledysku Señorita Vince’a Staplesa
    Autorzy:
    Kniaź, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607876.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    music video
    post-apocalypse
    #BlackLivesMatter
    ethnic minorities
    wideoklip
    teledysk
    klip
    postapokalipsa
    #BlackLivesMatter,
    mniejszości etniczne
    Opis:
    The article aims to analyze the vision of post-apocalypse in the music video for Vince Staples’ Señorita directed by Ian Pons Jewell. The music video utilizes the post-apocalyptic aesthetics to reflect upon tense racial relations in the contemporary United States. In Señorita the apocalypse has already happened – social, political, economic, and ecological – but the world after the catastrophe does not look much different from the one known in the first decades of the 21st century. In this paper I will focus on the visual side of the music video as well as its ending, which emphasizes the pessimistic overtone of the video. It turns out that the life in the futuristic ghetto is watched in a quasi-museum by an upper-class White American family. The ending stresses the attitude of the richest towards the people who are less educated or in a worse economic situation. Depending on the interpretation of the music video, Whites will either exterminate those regarded as less valuable and now watch their life in a minimalistic museum or will consider watching their life in real time as a reality TV type of entertainment. The vision of the future, according to the director and Vince Staples, is very post-apocalyptic in nature not only thanks to the specific type of aesthetics but also due to the Señorita’s pessimistic ending. Owing to the use of post-apocalyptic iconography portraying the life in the ghetto, the viewers may draw a conclusion that those from less privileged social groups have their “post-apocalypse” now.
    W artykule dokonano analizy wideoklipu do utworu Vince’a Staplesa Señorita, wyreżyserowanego przez Iana Pons Jewella. Napięte relacje międzyrasowe w Stanach Zjednoczonych przedstawione zostały za pomocą formuły postapokaliptycznej. W Señoricie apokalipsa jest już faktem – społeczna, polityczna, ekonomiczna oraz ekologiczna – jednak świat nie wydaje się znacząco różny od rzeczywistości znanej z pierwszych dekad XXI wieku. Szczególną uwagę poświęcono warstwie wizualnej teledysku oraz jego zakończeniu, które akcentuje pesymizm przekazu. Okazuje się bowiem, że rzeczywistość przedstawionego w obrazie futurystycznego getta oglądana jest w niby– muzeum przez amerykańską białą rodzinę z wyższej klasy. Wskazuje to na stosunek ludzi bogatych do tych nisko sytuowanych i gorzej wykształconych. W zależności od interpretacji wideoklipu zamożniejsi albo całkowicie pozbyli się ludzi uważanych za mniej wartościowych społecznie i teraz oglądają ich świat w minimalistycznym muzeum, albo traktują obserwowanie ich życia w czasie rzeczywistym jako rozrywkę typu reality TV. Wizja przyszłości według reżysera klipu i autora utworu jest na wskroś postapokaliptyczna. Użycie ikonografii postapokaliptycznej obrazującej życie w getcie pozwala wysnuć wniosek, że dla osób z mniej uprzywilejowanych grup społecznych, parafrazując tytuł klasycznego filmu Coppoli, „czas postapokalipsy” właśnie trwa.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transmedialna podróż. Jak pragmatyzm kanibalizmu zdyskontował postapokaliptyczny urok romansu young adult w Misji 100
    Autorzy:
    Olkusz, Ksenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/2191277.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Ośrodek Badawczy Facta Ficta
    Tematy:
    transmedialna podróż
    kanibalizm
    pragmatyzm kanibalizmu
    romans young adult
    young adult
    romans
    Misja 100
    postapokalipsa
    Źródło:
    Topografie podróży; 339–360
    9788394292386
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Różnorodne formy apokalipsy w literaturze popularnej
    Various forms of the apocalypse in popular literature
    Autorzy:
    Bartos, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11817471.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    apokalipsa
    postapokalipsa
    katastrofa
    dystopia
    popkultura
    fantastyka
    science fiction
    apocalypse
    post-apocalypse
    disaster
    popculture
    fantasy
    Opis:
    The main objective of the paper is to discuss the theme of apocalypse and post-apocalypse used by popular literature creators. Four types of possible apocalypses will be analyzed and will be examinated, each with an example from literature. The sources of contemporary apocalypse and the consequences of introducing the theme into fantastic worlds will also be described. This theme is popular with creators and is also of great interest to the public, especially nowadays.
    Źródło:
    Annales Missiologici Posnanienses; 2021, 26; 27-40
    1731-6170
    Pojawia się w:
    Annales Missiologici Posnanienses
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anim(al)izacja i pedagogie Bestii. Pedagogika krytyczna w 2050 roku
    Anima(liza)tion and pedagogy of the Beast. Critical Pedagogy in 2050
    Autorzy:
    Szwabowski, Oskar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148985.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
    Tematy:
    pedagogika krytyczna
    utopia
    postapokalipsa
    zwierzęta
    psy
    critical pedagogy
    post-apoclipse
    animals
    dog
    Opis:
    Tekst stanowi zapis, jaki odnalazł autor podczas wyprawy w przyszłość. Została ona zainspirowana konferencją dotyczącą edukacji w 2050 roku. Wykorzystując tajemne techniki nie-nauki udało się przeniknąć do świata, którego nie ma. Sam autor niewiele z tej podróży pamięta. Pozostały tylko porwane obrazy i ten kawałek papieru ze spisaną przez kogoś opowieścią. Dlaczego akurat ten fragment się ostał nie wiadomo. Tak samo jak nie wiadomo, jaka ręka go spisała. Mogłaby być to ręka samego autora. Ale nie jest on pewien. W każdym razie przepisał to, co zostało, dodał kilka przypisów. Zapytany o cel, jaki mu przyświecał odpowiada, że chodziło, by wypowiedzieć coś na konferencji. Poza tym, traktuje ten tekst jako interwencje. Po coś go zabrał. Tam, gdzie był. A może nawet spisał/zapisał/napisał. Myśli, że może być to wiadomość z przyszłości, która nie nadejdzie.
    The text is a record that the author found during his journey into the future. It was inspired by the 2050 education conference. Using the secret techniques of non-science, he managed to penetrate a world that does not exist. The author himself does not remember much about this trip. There are only torn images and that piece of paper with a story written by someone. It is not known why this particular fragment has remained. Just as it is not known what hand wrote it. It could be the hand of the author himself. But he is not sure. In any case, he rewrote what was left, added a few footnotes. When asked about his goal, he replies that it was meant to say something at the conference. Besides, he treats this text as interventions. He took it for something. Right where he was. Or maybe even wrote/wrote down. He thinks it might be news from the future that will not come.
    Źródło:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2021, 1(15); 95-106
    2353-7914
    Pojawia się w:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literatura lęku, literatura nadziei – przemiany wybranych kategorii katastrofizmu i postapokaliptyki na przełomie wieku XX i XXI
    Autorzy:
    Wierel, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607928.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    fantastic fiction
    post-apocalyptic fiction
    catastrophism
    cosy catastrophe
    new humanistic
    fantastyka
    katastrofizm
    postapokalipsa
    nowa humanistyka
    Opis:
    The motifs of catastrophe, end and apocalypse constitute the main construction points of this analysis and direct research attention to their use in fantastic works, with particular emphasis on its literary relationship with the works of the late 20th century and the beginning of the 21st century. To illustrate the changes that these motifs undergo, I will refer to concepts such as: fantasy, post-apocalyptic fantasy, catastrophism, cosy catastrophe, speculative fiction, or dark ecology and their literary and film accomplishments. The main way of thinking of the dissertation is to take into account the differences between catastrophic and post-apocalyptic creativity and to indicate the implications between these styles and their textual narratives. After the analysis and interpretation of the collected material, it can be noticed that the conventions characteristic of the turn of the 20th and 21st century, being an example of "blurred species" within science fiction, refer to the plot of the current discourses in the field of the new humanities, affirmative humanities or humanities involved in fundamental issues for the humanities themselves, such as human, life, humanity, non-human.
    Głównym celem rozprawy jest wskazanie ewolucji i zróżnicowania strategii narracyjnej w obrębie fantastyki naukowej, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości, którą można zakwalifikować jako cosy catastrophe, speculative fiction, dystopia postapokaliptyczna czy ekotopia, wraz z przykładami literackimi i filmowymi. Motywy  katastrofy, końca i apokalipsy stanowią główne punkty konstrukcyjne niniejszej analizy i kierują uwagę na ich wykorzystanie w literaturze fantastycznej, szczególnie z końca wieku XX i początku wieku XXI. W celu zobrazowania przemian, jakim ulegają owe motywy,  przywołano pojęcia takie jak: fantastyka, fantastyka  postapokaliptyczna, katastrofizm, cosy catastrophe, speculative fiction. Odmiany te przedstawiono wraz z przykładami dzieł  przynależących do fantastyki naukowej. Wykorzystano narzędzia oferowane przez hermeneutykę oraz intuicjonizm. Po analizie i interpretacji zgromadzonego materiału zauważono, iż konwencje charakterystyczne dla „gatunków zmąconych” z przełomu wieku XX i XXI są podobne pod względem konstrukcji fabuły do aktualnych dyskursów prowadzonych w obszarze nowej humanistyki, humanistyki afirmatywnej czy humanistyki zaangażowanej w kwestie podstawowe dla całej dziedziny, takie jak zdefiniowanie pojęć: człowiek, życie, człowieczeństwo, nie-człowiek. Konwencje katastroficzna i postapokaliptyczna, które bazują na perspektywie stworzenia rzeczywistości odmiennej od tej sprzed katastrofy, uruchamiają obszary wiedzy z dziedziny antropologii kultury, socjologii czy psychologii w celu interpretacji tematów istotnych dla paradygmatów nowej humanistyki końca XX i początków XXI wieku. Zarysowują pejzaż intelektualny i emocjonalny czasu przełomu.</>
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2018, 36, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samochody, które zjadły świat. Obrazy środków transportu w filmowych narracjach postapokaliptycznych
    Autorzy:
    Juszczyk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608001.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-apocalypse
    road movie
    popular culture
    dystopia
    car
    post-humanism
    cyborg
    postapokalipsa
    film drogi
    kultura popularna
    samochód
    posthumanizm
    Opis:
    The article concerns the motif of the vehicle as an important element of post-apocalyptic world. Some post-apocalyptic films show visions of humanity after the catastrophe using the image of the car which not only constitutes the element of space, but often influences the motivation or performs a symbolic function. Visual aspect of post-apo cars, lack of traditional destinations and almost compulsive using of vehicles by the protagonist and antagonist in such films like Mad Max series (directed by George Miller), Hell (directed by Tim Fehlbaum), Downstream (directed by Simone Bartesaghi), Damnation Alley (directed by Jack Smight), The Book of Eli (directed by Albert and Allen Hughes) seem to be really important for the vision of future (and contemporary) humanity.
    Tematem artykułu jest motywy samochodu jako ważnego elementu świata przedstawionego w niektórych wizjach postapokaliptycznych. Filmowe przedstawienia ludzkiej społeczności po katastrofie często posługują się tym motywem, który nie tylko stanowi element przestrzeni, ale często jest włączony w akcję, wpływa na motywacje czy wreszcie pełni w nich funkcję symboliczną. Dzieje się tak w omawianych w artykule filmach postapokaliptycznych: seria Mad Max (reż. George Miller), Hell (reż. Tim Fehlbaum), Downstreem (reż. Simone Bartesaghi), Damnation Alley (reż. Jack Smigh), The Book of Eli (reż. Albert i Allan Hughes). Artykuł prezentuje analizę obrazu samochodu w filmach postapokaliptycznych (jego wyglądu zewnętrznego, użyteczności), celów podróży podejmowanych przez bohaterów oraz specyficznego związku między samochodami a ludźmi.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literatura zombiecentryczna jako narracje końca i początku
    Autorzy:
    Olkusz, Ksenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607960.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    literature
    zombies
    zombie-centric
    post-apocalyptic
    the beginning
    the end
    literatura
    zombie
    zombiecentryczne
    postapokalipsa
    początek
    koniec
    Opis:
    Although post-apocalyptic literature is particularly characterized by attempts to depict the world being destroyed by a cataclysm, some researchers emphasize its germinative nature. This predilection stems from the fact that the plots of the narratives of the dawn of the anthropocene era centre around characters-survivors, who – having endured the catastrophe – try to domesticate the danger area. While the chaotic and haphazard actions of many protagonists are not volitional, but rather a result of fortunate coincidences, they do in fact acquire specific goals, which may include finding a safe retreat, getting the lost family back together, or building the future in a completely new habitat. In this perspective, the end of the world actually signifies only the end of a certain era, or civilizational stage, and becomes a turning point indicating the beginning of a new order, different from the previous one. The prefix “post” in such narratives signals an aesthetic intention to create a “re-started” biotope, which is different from the constructs that imitate the reality known to the readers. Therefore, the worldbuilding strategies of the authors focus on the description of the end and subsequent revival, the new beginning.
    Literatura postapokaliptyczna charakteryzuje się szczególnym dążeniem do prezentacji świata pochłanianego przez kataklizm, choć jednocześnie niektórzy badacze podkreślają paradoksalnie zawiązkowy charakter fabuł traktujących o zmierzchu antropocenu. Ta predylekcja wynika z usytuowania fabuły wokół losów bohaterów–ocaleńców, którzy – przetrwawszy ów punkt dywergencji – starają się oswoić przestrzeń zagrożenia. Wielu protagonistów czyni to wprawdzie niejako pozawolicjonalnie, raczej w efekcie fortunnego zbiegu okoliczności. Jednakże rezultatem ich chaotycznych i stochastycznych manewrów jest zyskanie skonkretyzowanego celu, jakim może być próba znalezienia azylu, odzyskania zaginionej rodziny, budowania przyszłości w zupełnie nowym habitacie. W tym ujęciu koniec świata oznacza w praktyce zaledwie finał jakiejś epoki, etapu cywilizacyjnego i staje się cezurą wyznaczającą odmienny od poprzedniego porządek istnienia. Przedrostek „post” wskazuje w takich narracjach na estetyczny zamiar kreacji biotopu w pewien sposób „zrestartowanego”, różnego od konstruktów imitujących znane czytelnikom realia. Wysiłek światotwórczy autorów skupia się zatem na deskrypcji końca i następującego po nim odrodzenia, nowego początku.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postapokalipsy ekologiczne jako ćwiczenie wyobraźni apokaliptycznej
    Ecological post-apocalypses as exercises in apocalyptic imagination
    Autorzy:
    Nijakowski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857288.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    kultura popularna
    postapokalipsa
    apokalipsa ekologiczna
    apokalipsa klimatyczna
    wyobraźnia apokaliptyczna
    popular culture
    post-apocalypse
    ecological apocalypse
    climate apocalypse
    apocalyptic imagination
    Opis:
    This article explores the topic of ecological post-apocalypse in popular culture. Conclusions are drawn based on an analysis of the purposive sample of 308 films (from short animated films to multiple-season series analysed as single items) and 200 novels and short stories. Different genres of ecological post-apocalypse are discussed along with the origins of a specific subgenre, climate post-apocalypse, which emerged at the turn of the 21st century. The films, novels and stories are characterised in terms of the world depicted in them. Based on this, ecological post-apocalypses from the 1970s and 1980s are juxtaposed with those from the 21st century. The texts are also analysed in terms of the social function they perform. Strongly embedded in popular culture, their ideas about the apocalypse are hardly realistic. As such they seem to be exercises in apocalyptic imagination. The worlds they depict resemble thought experiments where mechanisms of our world become denaturalised. As a result, new ethical constructs come to being, for example when a need arises to stretch our moral obligations in space and time. Post-apocalypses also undermine the neoliberal discourse on the strength and agency of middle classes.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 109, 2; 98-112
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apokalipsa po rosyjsku (Dmitrij Głuchowski, Outpost)
    Apocalypse in Russian (Dmitry Glukhovsky, Outpost, Outpost 2)
    Autorzy:
    Zywert, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519419.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    The Outpost
    The Outpost 2
    post-apocalypse
    society
    Russia
    Dmitry Glukhovsky
    Dmitrij Głuchowski
    Outpost
    Outpost 2
    postapokalipsa
    społeczeństwo
    Rosja
    Opis:
    The subject of the analysis is the novel Outpost and Outpost 2 by Dmitry Glukhovsky. In this work, the author draws on post-apocalyptic roots and outlines a vision of Russia after the catastrophe – the civil war, which made Russia only formally exist as a state. Unlike the classic post-apocalyptic works in which we already observe a solidified “new world”, Glukhovsky focuses on the process of its creation – an element omitted in “mature” post-apocalyptic literature – mainly from the sociological point of view. The emphasis on the social aspect in combination with the political dimension makes the novel go beyond the scope of popular literature. It is also a painful, dystopian reflection on the projected future of Russia – a country which, according to the author, has not managed to break out of the vicious circle of utopian mania for greatness.
    Źródło:
    Studia Wschodniosłowiańskie; 2022, 22; 151-168
    1642-557X
    Pojawia się w:
    Studia Wschodniosłowiańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W ogrodzie popiołów. Symbolika wody życia i jałowej ziemi w "Drodze" Cormaca McCarthy’ego
    Autorzy:
    Wnuk, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607966.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Cormac McCarthy
    The Road
    the water of life
    the waste land
    post-apocalypse
    McCarthy Cormac
    Droga
    woda życia
    jałowa ziemia
    postapokalipsa
    Opis:
    The aim of this paper is to analyse the motifs of the biblical water of life and the Arthurian waste land in the context of Cormac McCarthy’s novel The Road. The novel’s characters, living in a post-apocalyptic world heading towards annihilation, struggle to survive not only biologically, but also morally, spiritually. As it seems, through a reference to the aforementioned motifs it becomes possible to better understand the value system which The Road’s characters observe. Thus, the water of life, one of the major biblical symbols, is connected to rebirth and fertility; and although McCarthy’s world is permeated by instances of the water of death, the demonic counterpart of the water of life, the novel’s protagonists through their acts resembling baptism attempt to evoke the symbolic meaning of water rites, in this sense partially bringing harmony back to the world. On the other hand, the waste land motif echoes the ritual meant to sustain nature’s vitality, and from which the legends of Perceval and the waste land originate. The reference to these legends creates also certain parallels between both legendary and the novel’s characters, which might be important for the understanding of McCarthy’s piece. Finally, the waste land motif makes it possible to compare The Road to T. S. Eliot’s The Waste Land. As it seems, both these texts raise the issue of sustaining the memory of the old, non-existent worlds in order to save morality and spirituality in another world – the one which is destroyed. Arguably, such a message might be enigmatically stated in the last paragraph of The Road.
    Artykuł ma na celu zanalizowanie motywów biblijnej wody życia oraz występującej w legendach arturiańskich jałowej ziemi w kontekście powieści Cormaca McCarthy’ego Droga. Bohaterowie utworu, umiejscowieni w postapokaliptycznym, zmierzającym ku zagładzie świecie, starają się przetrwać nie tylko biologicznie, ale również moralnie i duchowo. Przez odwołanie do wyżej wymienionych motywów, jak się wydaje, możliwe staje się głębsze zrozumienie systemu wartości, jakimi kierują się bohaterowie Drogi. Woda życia zatem, jeden z głównych symboli biblijnych, kojarzona jest z odrodzeniem i urodzajem; i chociaż w świecie McCarthy’ego czytelnik spotyka raczej przykłady wody śmierci, demonicznego odpowiednika wody życia, bohaterowie powieści przez akty przypominające chrzest starają się przywrócić symboliczne znaczenie rytuałów związanych z wodą, w ten sposób przynajmniej po części przywracając dawny porządek rzeczy. Z drugiej strony motyw jałowej ziemi przywołuje rytuał mający na celu podtrzymać żywotność natury, który jest niejako zalążkiem arturiańskich legend o Percevalu i jałowej krainie. Odwołanie do tychże legend tworzy również istotne dla rozumienia całej powieści paralele między postaciami legendarnymi i bohaterami Drogi. Wreszcie, wspomniany motyw pozwala powiązać dzieło McCarthy’ego z poematem Ziemia jałowa T. S. Eliota. Jak się wydaje, oba te utwory podnoszą kwestię podtrzymywania pamięci o dawnym, nieistniejącym już świecie w celu ocalenia moralności i duchowości w zniszczonym świecie. Owo przesłanie, jak się wydaje, może zawierać się w ostatnim, enigmatycznym akapicie Drogi.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Archeologiczne krajobrazy współczesności. Co z nas zostanie po apokalipsie?
    Autorzy:
    Domagała, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607830.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-apocalypse
    contemporary archeology
    Lemkos
    landscape’s memory
    archeological landscape
    Low Beskids
    postapokalipsa
    archeologia współczesności
    Łemkowie
    pamięć krajobrazu
    krajobraz kulturowy
    Beskid Niski
    Opis:
    The article describes a case study of archeological sites – deserted Lemko villages. Villages in the Lower Beskids have been exposed to forces of nature for over 70 years, thus they can be regarded as a post-apocalyptic landscape in the full and literal sense of the word. The topic refers to the state of preservation of various elements of material culture in the context of landscape memory as well as care about cultural heritage. On such grounds the author speculates on the possibility of adding the archeological view to the discussion about possible realities of post-apocalyptic worlds in literature, art and media, as well as entropy of contemporary material culture.
    W tekście opisano studium przypadku stanowisk archeologicznych związanych z XX i XXI wiekiem: opuszczonych wiosek łemkowskich. Wioski w Beskidzie Niskim są wystawione na działanie przyrody od przeszło 70 lat, mogą być więc traktowane jako krajobraz postapokaliptyczny w pełnym i dosłownym tego słowa znaczeniu. Poruszony został temat stanu zachowania różnych elementów kultury materialnej w kontekście pamięci krajobrazu oraz troski o dziedzictwo kulturowe. Na ich przykładzie autor prowadzi rozważania o możliwości włączenia archeologii do dyskusji o realiach światów postapokaliptycznych w literaturze, sztuce i mediach oraz o entropii współczesnej kultury materialnej.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyobraźnia apokaliptyczna w czasach zarazy
    Visions of Apocalypse in the Time of Pandemic
    Autorzy:
    Nijakowski, Lech Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402628.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    apokalipsa
    postapokalipsa
    wyobraźnia apokaliptyczna
    kultura popularna
    e-folklor
    memy
    apocalypse
    post-apocalypse
    apocalyptic imagination
    popular
    culture
    Efolklore
    memes
    COVID-19
    Opis:
    Artykuł powstał w szczytowym okresie pandemii koronawirusa w Polsce (choroby COVID-19). Analizuje sytuację poznawczą w czasie epidemii, odwołując się do zagadnień epistemologicznych i metodologicznych. Opisuje kondycję wyobraźni apokaliptycznej i stan dyskursu publicznego na temat apokalipsy. W artykule wykorzystano dwa typy źródeł. Po pierwsze, przeanalizowano próbę celową postapokaliptycznych tekstów kultury popularnej, obejmującą 308 filmów oraz 201 powieści i opowiadań. Po drugie, przebadano folklor internetowy, w tym przede wszystkim memy będące grafikami (zebrane w marcu i kwietniu 2020 r.). Tekst dowodzi, że nie jesteśmy świadkami proliferacji myślenia apokaliptycznego. Użytkownicy Internetu wykorzystują klisze kultury popularnej (czerpane przede wszystkim z dzieł postapokaliptycznych) i posługują się świecką wizją czasu jako nieograniczonego postępu.
    This paper was written during the coronavirus (COVID-19) pandemic in Poland. It provides an analysis of the cognitive situation in the time of epidemic through the lenses of epistemological and meth- odological positions. It describes the condition of apocalyptic visions and the state of public discourse vis-à-vis the question of the apocalypse. The paper is based on two types of sources. First, a sample of post-apoca-lyptic pop-culture pieces, including 308 movies and 201 novels and short stories. Second, web folklore, including memes (collected in March and April 2020). The paper argues that we are not witnessing a proliferation of apocalyptic attitudes. Internet users focus mainly on repurposing pop culture clichés (borrowed mainly from post-apocalyptic works) and presenting the secular vision of time as a source of unlimited progress.
    Źródło:
    Lud; 2020, 104; 259-277
    0076-1435
    Pojawia się w:
    Lud
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myślenie utopijne w "Mad Max: Na drodze gniewu"
    Autorzy:
    Malec, Bogusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607874.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    darwinizm społeczny
    feminizm
    ideologia
    impuls utopijny
    "Mad Max: Na drodze gniewu"
    mit
    myślenie utopijne
    postapokalipsa
    psychoanaliza
    socjologia
    utopił
    "Mad Max: Na drodze gniewu"' mit
    utopia
    Opis:
    This article attempts to describe a sociological view of the post-apocalyptic world in Mad Max: Fury Road and characteristics of utopian thinking related to Furiosa’s rebellion. It reveals that in the post-apocalyptic worlds, social Darwinism grows into fundamental worldview, which is reflected in a feudal society of the Citadel. Afterwards, a feminist topic connected with Furiosa’s rebellion is analyzed. Subsequently, the article characterizes Maciej Czeremski’s and Jakub Sadowski’s structural understanding of the two terms – a utopia and a myth. Furiosa’s psychological motivation is interpreted by using them. They also facilitate to formulate a semantic relation between utopian thinking and an ideology, which is defined according to a psychoanalytic method. Afterwards, a Ernst Bloch’s phrase – a utopian impulse is used to analyze Max’s behavior. It ascertains that through relationship between Furiosa and Max a modernization project of the Citadel becomes feasible. A purpose of the article is to show that fictional post-apocalyptic worlds can be analyzed in a sociological perspective and be a part of socially engaged cinema.
    W artykule przyjmuję socjologiczne widzenie świata postapokaliptycznego w filmie Mad Max: Na drodze gniewu i przedstawiam właściwości myślenia utopijnego Furiosy, bohaterki obrazu. Na podstawie feudalnych warunków społecznych w Cytadeli uzasadniam, że darwinizm społeczny stanowi w utworach post-apo naczelną orientację światopoglądową. Analizuję wątek feministyczny związany z buntem Furiosy. Prezentuję, za Maciejem Czeremskim i Jakubem Sadowskim, strukturalne widzenie mitu oraz utopii. Łączę to z ideologią przy użyciu psychoanalizy, aby wyjaśnić decyzję bohaterki o powrocie do Cytadeli. Stosuję pojęcie impuls utopijny Ernsta Blocha do wyjaśnienia zachowania Maxa. Stwierdzam, że dzięki wytworzonej relacji o seksualnym napięciu między Maxem a Furiosą realizuje się projekt modernizacyjny Cytadeli. Celem artykułu jest wykazanie, że fikcyjne światy postapokaliptyczne mogą być analizowane w socjologicznej perspektywie i stanowić kino zaangażowane.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postapokaliptyczna wizja nuklearnej zagłady w powieści Nevila Shute’a "Ostatni brzeg"
    Autorzy:
    Zwolak, Ewa Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607738.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-apo
    post-apocalyptic
    end of the world
    nuclear holocaust
    the Cold War
    atomic age
    the crisis of the mind
    post-apo' postapokalipsa' koniec świata' nuklearna zagłada
    zimna wojna
    era atomowa
    kryzys rozumu
    Opis:
    The article concerns the post-apocalyptic vision of the end of the world, which emerges from the novel by Nevil Shute – On the Beach, which was juxtaposed with its screen version from 1959, directed by Stanley Kramer. The main goal of the article was to demonstrate the validity of timeless masterpiece, which constitutes a part of post-apocalyptic trend. On the Beach is a fatalistic story of extinction of the human species which occurs as a result of a hasty and reckless decision to use nuclear weapons. The author of the novel reveals the annihilation of humanity in the perspective of individual existence, making the end of the world a personal experience. Shute frequently emphasizes that the disaster, which happened to people among whom there is still a glimmer of hope for survival, is the result of mistakes of an imperfect man who believed too much in the omnipotence of the human mind. It is important that Shute’s vision of nuclear holocaust of the world is an inexhaustible source of inspiration for the modern realization in terms of destruction motifs, because it is a modern image of the end, which stems from the depths of the twentieth century.
    Artykuł dotyczy postapokaliptycznej wizji końca świata, jaka wyłania się z powieści Nevila Shute’a Ostatni brzeg, która została zestawiona z jej ekranizacją z 1959 roku w reżyserii Stanleya Kramera. Głównym celem przyświecającym artykułowi było oddanie rangi ważności ponadczasowego dzieła, wpisującego się w nurt postapokaliptyczny. Owa futurologiczna propozycja stanowi kasandryczny opis wyginięcia gatunku ludzkiego, które następuje w wyniku nieprzemyślanych i lekkomyślnych decyzji wykorzystania broni jądrowej. Autor powieści ukazuje zagładę ludzkości w perspektywie jednostkowej egzystencji, czyniąc koniec świata doświadczeniem osobistym. Shute w Ostatnim brzegu często podkreśla, że katastrofa, jaka spadła na ludzi, w których wciąż tli się iskierka nadziei na ocalenie, jest wynikiem pomyłki niedoskonałego człowieka, który zatracił się w wierze w oświeceniowe ideały wszechmocy rozumu ludzkiego. Istotne jest, że Shute’owska wizja nuklearnej zagłady świata stanowi niewyczerpane źródło inspiracji dla współczesnych zakresie
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postapokaliptyczna wizja człowieka w trylogii Dmitra Głuchowskiego: "Metro 2033", "Metro 2034", "Metro 2035"
    Autorzy:
    Wierel, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607782.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-apocalyptic novel
    anthropology
    new humanism
    post–humanism
    Glukhovsky
    Russian literature
    contemporary mythology
    myth
    Prometheus
    Homer
    hero/antihero
    post-humanism
    postapokalipsa
    antropologia
    Głuchowski
    literatura rosyjska
    mitologie współczesności
    mit
    Prometeusz
    nowa humanistyka
    posthumanizm
    Opis:
    This article presents a variety of images of a man in the literary trilogy by a Russian writer Dmitry Glukhovsky which he presented in Metro 2033, Metro 2034 and Metro 2035. The writer revealed the fate of the people living in the corridors of the Moscow subway after a nuclear war. The epic form which Glukhovsky gave his vision of a post-apocalyptic world, makes the characters of his novels represent a wide spectrum of possible attitudes of people in the alternative world “after the end.” Artem, Hunter, Sasha, or Homer appear to be anti-heroes. However, they can also become heroes of a new world, as long as they can survive and overcome the anthropocentric way of perceiving the world. Glukhovsky created an alternative vision of reality based on the archetypal motifs of struggle between good and evil, beauty and ugliness, which remind of mythological stories, in which he presents how the new, post-apocalyptic world works. The rules of the new reality are different from those to which the reader is accustomed. The writer introduces many cultural references to the mythological stories (Prometheus, Sisyphus, Marduk, Job), or literature narratives (Odyssey by Homer, The Time Machine by H.G Wells, Brave New World by A. Huxley or Nineteen Eighty Four by G. Orwell). In my opinion the issue of a revised understanding of humanity and trans-species relationships are topics which introduce the reader to the issues which in science are reffered to as a new humanities, and which are centered around the issues raised in the debate on post-humanism and post-secularism as well as the problems ecology deals with. Humanity, which Glukhovsky presents in his novels, is hidden in the dark, mysterious and unknown corridors in the Moscow subway and in the human imagination.
    W artykule przedstawiam różnorodne wyobrażenia człowieka w literackiej trylogii rosyjskiego pisarza Dmitrija Głuchowskiego, przedstawione w Metrze 2033, Metrze 2034 i Metrze 2035. Pisarz ukazał losy ludzi żyjących w korytarzach moskiewskiego metra po wojnie nuklearnej. Epicka forma, jaką Głuchowski nadał swojej wizji postapokaliptycznego świata, sprawia, iż postacie z jego powieści reprezentują bogate spektrum możliwych postaw człowieka wobec realiów alternatywnego świata „po końcu”. Artem, Hunter, Sasza czy Homer to postacie wykreowane na antybohaterów, jednakże mogą stać się również bohaterami nowego świata, o ile potrafią przetrwać i pokonać antropocentryczny sposób postrzegania świata. Głuchowski stworzył alternatywną wizję rzeczywistości zbudowaną na archetypicznych motywach walki dobra ze złem, piękna z brzydotą, przypominającą opowieści mitologiczne przedstawiające jak funkcjonuje nowy, postapokaliptyczny świat. Reguły nowej rzeczywistości różnią się od tych, do których przyzwyczajony jest czytelnik. Pisarz wprowadza wiele kulturowych odniesień do historii mitologicznych (Prometeusz, Syzyf, Marduk, Hiob), narracji literackich (Odyseja, Wehikuł czasu H. G. Wellsa, Nowy wspaniały świat A. Huxleya, czy Rok 1984 G. Orwella). Kwestia zmienionego rozumienia człowieczeństwa i relacje transgatunkowe są tematami, które w mojej opinii wprowadzają czytelnika w zagadnienia określane w nauce jako nowa humanistyka, skupione wokół kwestii poruszanych w debacie wokół posthumanizmu i postsekularyzmu, a także problemów, jakimi zajmuje się ekologia. Wyobrażenie człowieczeństwa w trylogii Głuchowskiego jest ukryte w mrocznych, tajemniczych i nieznanych korytarzach moskiewskiego metra oraz ludzkiej wyobraźni.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia rozwoju konwencji postapokaliptycznej jako odbicie lęków kultury zachodniej
    Autorzy:
    Gąska, Paweł Franciszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607860.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-apocalypse
    post-apo
    pop culture
    philosophy of culture
    history of the postapocalyptic convention
    nuclear threat
    environmental threat
    eschatology
    zombie
    social fears
    risk society
    real vs symbolic
    Giddens
    Beck
    Freud
    Żiżek
    Wagar
    postapokalipsa
    popkultura
    filozofia kultury
    historia konwencji postapokaliptycznej
    zagrożenie atomowe
    zagrożenie ekologiczne
    eschatologia
    lęki społeczne
    społeczeństwo ryzyka
    Realne vs Symboliczne
    Opis:
    When answering a question about the importance of the post-apocalyptic fiction to the Western culture, one can choose various approaches. One of them is the meta-analysis of the connections between trending topics in the convention and a state of social and political affairs in times corresponding to the appearance of such topics. ccording to this approach, cultural phenomena of such magnitude can always be traced back to the social needs for stories that could express prevailing fears or hopes of that specific era. My work takes this approach and tells the story about the development of the post-apocalyptic convention. It starts with the first, 19th-century works, that were still experimenting with the idea of world after a catastrophe, then it moves to the 20th century, when the convention gained popularity, and it finishes with the preliminary analysis of its form in the contemporary world. All of this is compared with the history of Western societies in order to highlight how various changes occurring in the fields of science, politics and economy shaped the needs for a certain types of post-apocalyptic stories.
    Jedną z możliwości odpowiedzi na pytanie o znaczenie fikcji postapokaliptycznej dla kultury zachodniej jest przyjrzenie się konwencji na metapoziomie, analiza związków panujących w niej trendów twórczych ze współczesną im sytuacją społeczno-polityczną. W myśl tego podejścia zjawiska kulturowe o takiej skali, jak rozkwit fikcji postapokaliptycznej, mają genezę w społecznym zapotrzebowaniu na konkretny typ opowieści, pozwalający wyrażać lęki czy nadzieje dominujące w dyskursie publicznym danej epoki. Tekst ten przywołuje historię rozwoju konwencji postapokaliptycznej.Rozpoczynam od pierwszych, XIX-wiecznych dzieł, eksperymentujących z opowieścią o świecie po zagładzie, opowiada o rozkwicie konwencji w XX wieku (szczególnie w jego drugiej połowie) i o jej współczesnej odsłonie. Rozwój fikcji postapokaliptycznej jest odniesiony do historii znanego nam świata, pokazuje, jak przemiany naukowe, gospodarcze, polityczne czy ekonomiczne wpływały na wzrost zapotrzebowania na fikcję postapokaliptyczną oraz na popularność określonych typów apokaliptycznych katastrof stojących u genezy danych światów.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postapokalipsa, baśń i groza w "Pikniku na skraju drogi" braci Strugackich
    Autorzy:
    Wieliczko-Paluch, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607932.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Arkady and Boris Strugatsky
    "Roadside Picnic"
    extraterrestrials
    stalker
    the Zone
    post-apocalypse
    motifs and items in fairy-tales
    horror
    fairy-tale
    Faust
    historical watershed
    utopia
    consumerism
    existentialism of J.-P. Sartre
    Arkadij i Borys Strugaccy
    "Piknik na skraju drogi"
    istoty pozaziemskie
    Strefa
    postapokalipsa,
    motywy i rekwizyty baśniowe
    baśń
    groza
    przełom historyczny
    konsumpcjonizm
    egzystencjalizm J.-P. Sartre’a
    Opis:
    The article is devoted to Roadside Picnic by Arkady and Boris Strugatsky – a post-apocalyptic vision of the world after an extraterrestrial event called Visitation. The first part deals with a short comparison of two science fiction novels about the failed contact between humans and aliens. The second part of this paper describes a post-apocalyptic town with a Visitation Zone and interprets some motifs from fantastic horrors. The third part presents a protagonist and one of the artefacts in the Zone representing a type of a character and an item known from fairy tales, legends and myths. The next part focuses on a utopian motif in the final part of the novel, which illustrate protagonist’s transformation on the background of existentialism. The analysis leads to the conclusion that the Strugatsky’s Roadside Picnic contains the disapprobation of the modern consumerist society.
    Artykuł został poświęcony Piknikowi na skraju drogi Arkadija i Borysa Strugackich – wizji postapokaliptycznego świata po wydarzeniu zwanym Lądowaniem. Pierwsza część tekstu dotyczy krótkiego porównania dwóch powieści science fiction, w których poruszono temat nieudanej próby kontaktu pomiędzy ludźmi i istotami pozaziemskimi. Następnie opisano postapokaliptyczne miasto ze znajdującą się w nim Strefą oraz zinterpretowano niektóre motywy zaczerpnięte z fantastyki grozy. W dalszej części szkicu przedstawiono protagonistę oraz jeden z artefaktów znajdujących się w Strefie, reprezentujących pewien typ postaci i rekwizytów znanych z baśni, legend oraz mitów. Kolejna część tekstu koncentruje się wokół motywu utopijnego, pojawiającego się w finale powieści i jednocześnie stanowiącego ilustrację przemiany głównego bohatera, ujętej na tle filozofii egzystencjalizmu. Analizy prowadzą do wniosku, iż Piknik na skraju drogi stanowi wyraz krytycznego stosunku Strugackich do nowoczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-21 z 21

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies