Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "postapokalipsa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Obraz państwa postapokaliptycznego w prozie Ziemowita Szczerka
Autorzy:
Dąbrowska, Justyna Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607744.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
apocalypse
post-apocalypse
gonzo journalist
Ziemowit Szczerek
apokalipsa
postapokalipsa
gonzo
Opis:
This article attemps to analyse a theme of the post-apocalypse in Ziemowit Szczerek’s literary work, the author of three gonzo reportages: The Seven, The Mordor Will Come and Eat Us, The Trident Tattoo. Szczerek uses post-apocalyptic imagery to describe modern Ukraine and a newly formed country.
W artykule analizowany jest motyw postapokalipsy w twórczości Ziemowita Szczerka, autora trzech reportaży w stylu gonzo: Siódemka, Przyjdzie Mordor i nas zje oraz Tatuaż z tryzubem. Szczerek wykorzystuje metaforykę postapokaliptyczną, opisując współczesną Ukrainę i tworzące się na nowo państwo.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mój świat wypełnia ogień i krew” – „Mad Max: Na drodze gniewu” i semantyczne gry z postapokaliptycznym brudem
“My World is Fire and Blood” – “Mad Max: Fury Road” and Semantic Games with Post-apocalyptic Dirt
Autorzy:
Kowalczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520557.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Mad Max
postapokalipsa
semiotyka filmu
brud
post-apocalypse
film semiotics
dirt
Opis:
Założenia formalne kina postapokaliptycznego wymuszają określoną estetykę, której dominantę często stanowi brud przeciwstawiany domniemanej czystości świata sprzed katastrofy. Przykładem realizacji tej strategii jest film Mad Max: Na drodze gniewu (Mad Max: Fury Road, reż. George Miller, 2015). Autor wskazuje wszakże, że dzieło Millera ujawnia ciekawą ambiwalencję: sugerując prawomocność typowej dla tego nurtu opozycji brud-czystość i jednocześnie ją unieważnia. W omawianym filmie można bowiem dostrzec trzy różne systemy znaczeniowe ufundowane na tych kategoriach. Pierwszy wynika z przyjęcia konwencji, a dwa następne są oryginalną wizją autorską i stanowią udaną próbę przezwyciężenia typowych uwikłań znaczeniowych świata postapokaliptycznego. W artykule zostały wykorzystane m.in. metody semiotycznej analizy filmu zaproponowanej przez Rolanda Barthes’a, a także ustalenia Mary Douglas dotyczące kategorii brudu i czystości w kulturze.
The conventions of the post-apocalyptic cinema enforce a specific aesthetics, and its visual dominant is often dirt. This element is usually contrasted with the alleged purity of the world before a catastrophe. Mad Max: Fury Road (dir. George Miller, 2015) seems to be an example of this strategy. However, the article shows that Miller’s work reveals an interesting ambivalence: suggesting the legitimacy of the dirt-purity opposition typical of the convention, the film simultaneously undermines it. Therefore, in Mad Max: Fury Road we can see three different systems of meaning based on these categories. The first one is a consequence of the accepted convention, the next two show the original author’s vision and represent a successful artistic attempt to overcome the typical perception of some features of the post-apocalyptic world. The article uses elements of Roland Barthes’s semiotic analysis of film, as well as Mary Douglas’s findings on the category of dirt and purity in culture.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 114; 164-178
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy po apokalipsie nadchodzi utopia? "Utopie, nejlepsi verze" Ivana Kmínka
Autorzy:
Hanshew, Kenneth
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608013.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apocalypse
Ivan Kmínek
science fiction
utopy
postapokalipsa
Ivan Kminek
science–fiction
utopia
Opis:
In his article, “After the Apocalypse comes Utopia? Ivan Kmínek’s Utopia, the Best Version” Kenneth Hanshew examines the various aspects of one of the three best works of Czech post-apocalyptic science fiction. He focuses on the following: the revelation of the utopian society as problematic, humorous accents regarding the title, exploration of the conflicts in the established utopian society, comparison with the concept of future as presented by other science-fiction authors, departure of Kminek’s world from the notions of utopia’s perfection and eutopian literary conventions, examination of the psychology and siginficance of the narrator and characters, as well as the analysis of the structure, motifs, tropes and themes used in the story itself. It is questioned whether the achieved goals of a utopian society as portrayed in the novel genuinely are foundations for a positive utopia. Hanshew continues to compare and contrast Kminek’s ideas with other authors, as well as reveal the eliterary allusions conveyed within the work. It is explained which science-fiction themes are used in the construction of the presented world and how they depart from the canon. Finally, the author observes and evaluates the non-dystopian aspects of Kminek’s novel (i.e. romance, detective novel, comedy) and the extent to which it is based on allegory.
Autor w swoim artykule zajmuje się różnymi aspektami jednej z najlepszych powieści czeskiego pisarza science fiction Ivana Kminka, koncentrując się na utopijnej wizji społeczeństwa i porównując ją do obrazów innych autorów fantastycznych. Zadaje pytanie o to, czy osiągnięcie celów utopijnej społeczności, jaka została ukazana w powieści, rzeczywiście jest podstawą pozytywnej utopii. Wyjaśnia, jakie motywy fantastyczne są użyte do konstruowania świata przedstawionego, a które są odejściem od kanonu. Autor analizuje także antyutopijne aspekty powieści Kminka (tj. romans, powieść detektywistyczna, komedia) oraz stopień, w jakim jest ona oparta na alegorii.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anim(al)izacja i pedagogie Bestii. Pedagogika krytyczna w 2050 roku
Anima(liza)tion and pedagogy of the Beast. Critical Pedagogy in 2050
Autorzy:
Szwabowski, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148985.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
pedagogika krytyczna
utopia
postapokalipsa
zwierzęta
psy
critical pedagogy
post-apoclipse
animals
dog
Opis:
Tekst stanowi zapis, jaki odnalazł autor podczas wyprawy w przyszłość. Została ona zainspirowana konferencją dotyczącą edukacji w 2050 roku. Wykorzystując tajemne techniki nie-nauki udało się przeniknąć do świata, którego nie ma. Sam autor niewiele z tej podróży pamięta. Pozostały tylko porwane obrazy i ten kawałek papieru ze spisaną przez kogoś opowieścią. Dlaczego akurat ten fragment się ostał nie wiadomo. Tak samo jak nie wiadomo, jaka ręka go spisała. Mogłaby być to ręka samego autora. Ale nie jest on pewien. W każdym razie przepisał to, co zostało, dodał kilka przypisów. Zapytany o cel, jaki mu przyświecał odpowiada, że chodziło, by wypowiedzieć coś na konferencji. Poza tym, traktuje ten tekst jako interwencje. Po coś go zabrał. Tam, gdzie był. A może nawet spisał/zapisał/napisał. Myśli, że może być to wiadomość z przyszłości, która nie nadejdzie.
The text is a record that the author found during his journey into the future. It was inspired by the 2050 education conference. Using the secret techniques of non-science, he managed to penetrate a world that does not exist. The author himself does not remember much about this trip. There are only torn images and that piece of paper with a story written by someone. It is not known why this particular fragment has remained. Just as it is not known what hand wrote it. It could be the hand of the author himself. But he is not sure. In any case, he rewrote what was left, added a few footnotes. When asked about his goal, he replies that it was meant to say something at the conference. Besides, he treats this text as interventions. He took it for something. Right where he was. Or maybe even wrote/wrote down. He thinks it might be news from the future that will not come.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2021, 1(15); 95-106
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
#BlackLivesDontMatter – postapokalipsa i polityka w teledysku Señorita Vince’a Staplesa
Autorzy:
Kniaź, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607876.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
music video
post-apocalypse
#BlackLivesMatter
ethnic minorities
wideoklip
teledysk
klip
postapokalipsa
#BlackLivesMatter,
mniejszości etniczne
Opis:
The article aims to analyze the vision of post-apocalypse in the music video for Vince Staples’ Señorita directed by Ian Pons Jewell. The music video utilizes the post-apocalyptic aesthetics to reflect upon tense racial relations in the contemporary United States. In Señorita the apocalypse has already happened – social, political, economic, and ecological – but the world after the catastrophe does not look much different from the one known in the first decades of the 21st century. In this paper I will focus on the visual side of the music video as well as its ending, which emphasizes the pessimistic overtone of the video. It turns out that the life in the futuristic ghetto is watched in a quasi-museum by an upper-class White American family. The ending stresses the attitude of the richest towards the people who are less educated or in a worse economic situation. Depending on the interpretation of the music video, Whites will either exterminate those regarded as less valuable and now watch their life in a minimalistic museum or will consider watching their life in real time as a reality TV type of entertainment. The vision of the future, according to the director and Vince Staples, is very post-apocalyptic in nature not only thanks to the specific type of aesthetics but also due to the Señorita’s pessimistic ending. Owing to the use of post-apocalyptic iconography portraying the life in the ghetto, the viewers may draw a conclusion that those from less privileged social groups have their “post-apocalypse” now.
W artykule dokonano analizy wideoklipu do utworu Vince’a Staplesa Señorita, wyreżyserowanego przez Iana Pons Jewella. Napięte relacje międzyrasowe w Stanach Zjednoczonych przedstawione zostały za pomocą formuły postapokaliptycznej. W Señoricie apokalipsa jest już faktem – społeczna, polityczna, ekonomiczna oraz ekologiczna – jednak świat nie wydaje się znacząco różny od rzeczywistości znanej z pierwszych dekad XXI wieku. Szczególną uwagę poświęcono warstwie wizualnej teledysku oraz jego zakończeniu, które akcentuje pesymizm przekazu. Okazuje się bowiem, że rzeczywistość przedstawionego w obrazie futurystycznego getta oglądana jest w niby– muzeum przez amerykańską białą rodzinę z wyższej klasy. Wskazuje to na stosunek ludzi bogatych do tych nisko sytuowanych i gorzej wykształconych. W zależności od interpretacji wideoklipu zamożniejsi albo całkowicie pozbyli się ludzi uważanych za mniej wartościowych społecznie i teraz oglądają ich świat w minimalistycznym muzeum, albo traktują obserwowanie ich życia w czasie rzeczywistym jako rozrywkę typu reality TV. Wizja przyszłości według reżysera klipu i autora utworu jest na wskroś postapokaliptyczna. Użycie ikonografii postapokaliptycznej obrazującej życie w getcie pozwala wysnuć wniosek, że dla osób z mniej uprzywilejowanych grup społecznych, parafrazując tytuł klasycznego filmu Coppoli, „czas postapokalipsy” właśnie trwa.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transmedialna podróż. Jak pragmatyzm kanibalizmu zdyskontował postapokaliptyczny urok romansu young adult w Misji 100
Autorzy:
Olkusz, Ksenia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2191277.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
transmedialna podróż
kanibalizm
pragmatyzm kanibalizmu
romans young adult
young adult
romans
Misja 100
postapokalipsa
Źródło:
Topografie podróży; 339–360
9788394292386
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różnorodne formy apokalipsy w literaturze popularnej
Various forms of the apocalypse in popular literature
Autorzy:
Bartos, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11817471.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
apokalipsa
postapokalipsa
katastrofa
dystopia
popkultura
fantastyka
science fiction
apocalypse
post-apocalypse
disaster
popculture
fantasy
Opis:
The main objective of the paper is to discuss the theme of apocalypse and post-apocalypse used by popular literature creators. Four types of possible apocalypses will be analyzed and will be examinated, each with an example from literature. The sources of contemporary apocalypse and the consequences of introducing the theme into fantastic worlds will also be described. This theme is popular with creators and is also of great interest to the public, especially nowadays.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2021, 26; 27-40
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura lęku, literatura nadziei – przemiany wybranych kategorii katastrofizmu i postapokaliptyki na przełomie wieku XX i XXI
Autorzy:
Wierel, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607928.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
fantastic fiction
post-apocalyptic fiction
catastrophism
cosy catastrophe
new humanistic
fantastyka
katastrofizm
postapokalipsa
nowa humanistyka
Opis:
The motifs of catastrophe, end and apocalypse constitute the main construction points of this analysis and direct research attention to their use in fantastic works, with particular emphasis on its literary relationship with the works of the late 20th century and the beginning of the 21st century. To illustrate the changes that these motifs undergo, I will refer to concepts such as: fantasy, post-apocalyptic fantasy, catastrophism, cosy catastrophe, speculative fiction, or dark ecology and their literary and film accomplishments. The main way of thinking of the dissertation is to take into account the differences between catastrophic and post-apocalyptic creativity and to indicate the implications between these styles and their textual narratives. After the analysis and interpretation of the collected material, it can be noticed that the conventions characteristic of the turn of the 20th and 21st century, being an example of "blurred species" within science fiction, refer to the plot of the current discourses in the field of the new humanities, affirmative humanities or humanities involved in fundamental issues for the humanities themselves, such as human, life, humanity, non-human.
Głównym celem rozprawy jest wskazanie ewolucji i zróżnicowania strategii narracyjnej w obrębie fantastyki naukowej, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości, którą można zakwalifikować jako cosy catastrophe, speculative fiction, dystopia postapokaliptyczna czy ekotopia, wraz z przykładami literackimi i filmowymi. Motywy  katastrofy, końca i apokalipsy stanowią główne punkty konstrukcyjne niniejszej analizy i kierują uwagę na ich wykorzystanie w literaturze fantastycznej, szczególnie z końca wieku XX i początku wieku XXI. W celu zobrazowania przemian, jakim ulegają owe motywy,  przywołano pojęcia takie jak: fantastyka, fantastyka  postapokaliptyczna, katastrofizm, cosy catastrophe, speculative fiction. Odmiany te przedstawiono wraz z przykładami dzieł  przynależących do fantastyki naukowej. Wykorzystano narzędzia oferowane przez hermeneutykę oraz intuicjonizm. Po analizie i interpretacji zgromadzonego materiału zauważono, iż konwencje charakterystyczne dla „gatunków zmąconych” z przełomu wieku XX i XXI są podobne pod względem konstrukcji fabuły do aktualnych dyskursów prowadzonych w obszarze nowej humanistyki, humanistyki afirmatywnej czy humanistyki zaangażowanej w kwestie podstawowe dla całej dziedziny, takie jak zdefiniowanie pojęć: człowiek, życie, człowieczeństwo, nie-człowiek. Konwencje katastroficzna i postapokaliptyczna, które bazują na perspektywie stworzenia rzeczywistości odmiennej od tej sprzed katastrofy, uruchamiają obszary wiedzy z dziedziny antropologii kultury, socjologii czy psychologii w celu interpretacji tematów istotnych dla paradygmatów nowej humanistyki końca XX i początków XXI wieku. Zarysowują pejzaż intelektualny i emocjonalny czasu przełomu.</>
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2018, 36, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura zombiecentryczna jako narracje końca i początku
Autorzy:
Olkusz, Ksenia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607960.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
literature
zombies
zombie-centric
post-apocalyptic
the beginning
the end
literatura
zombie
zombiecentryczne
postapokalipsa
początek
koniec
Opis:
Although post-apocalyptic literature is particularly characterized by attempts to depict the world being destroyed by a cataclysm, some researchers emphasize its germinative nature. This predilection stems from the fact that the plots of the narratives of the dawn of the anthropocene era centre around characters-survivors, who – having endured the catastrophe – try to domesticate the danger area. While the chaotic and haphazard actions of many protagonists are not volitional, but rather a result of fortunate coincidences, they do in fact acquire specific goals, which may include finding a safe retreat, getting the lost family back together, or building the future in a completely new habitat. In this perspective, the end of the world actually signifies only the end of a certain era, or civilizational stage, and becomes a turning point indicating the beginning of a new order, different from the previous one. The prefix “post” in such narratives signals an aesthetic intention to create a “re-started” biotope, which is different from the constructs that imitate the reality known to the readers. Therefore, the worldbuilding strategies of the authors focus on the description of the end and subsequent revival, the new beginning.
Literatura postapokaliptyczna charakteryzuje się szczególnym dążeniem do prezentacji świata pochłanianego przez kataklizm, choć jednocześnie niektórzy badacze podkreślają paradoksalnie zawiązkowy charakter fabuł traktujących o zmierzchu antropocenu. Ta predylekcja wynika z usytuowania fabuły wokół losów bohaterów–ocaleńców, którzy – przetrwawszy ów punkt dywergencji – starają się oswoić przestrzeń zagrożenia. Wielu protagonistów czyni to wprawdzie niejako pozawolicjonalnie, raczej w efekcie fortunnego zbiegu okoliczności. Jednakże rezultatem ich chaotycznych i stochastycznych manewrów jest zyskanie skonkretyzowanego celu, jakim może być próba znalezienia azylu, odzyskania zaginionej rodziny, budowania przyszłości w zupełnie nowym habitacie. W tym ujęciu koniec świata oznacza w praktyce zaledwie finał jakiejś epoki, etapu cywilizacyjnego i staje się cezurą wyznaczającą odmienny od poprzedniego porządek istnienia. Przedrostek „post” wskazuje w takich narracjach na estetyczny zamiar kreacji biotopu w pewien sposób „zrestartowanego”, różnego od konstruktów imitujących znane czytelnikom realia. Wysiłek światotwórczy autorów skupia się zatem na deskrypcji końca i następującego po nim odrodzenia, nowego początku.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samochody, które zjadły świat. Obrazy środków transportu w filmowych narracjach postapokaliptycznych
Autorzy:
Juszczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608001.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apocalypse
road movie
popular culture
dystopia
car
post-humanism
cyborg
postapokalipsa
film drogi
kultura popularna
samochód
posthumanizm
Opis:
The article concerns the motif of the vehicle as an important element of post-apocalyptic world. Some post-apocalyptic films show visions of humanity after the catastrophe using the image of the car which not only constitutes the element of space, but often influences the motivation or performs a symbolic function. Visual aspect of post-apo cars, lack of traditional destinations and almost compulsive using of vehicles by the protagonist and antagonist in such films like Mad Max series (directed by George Miller), Hell (directed by Tim Fehlbaum), Downstream (directed by Simone Bartesaghi), Damnation Alley (directed by Jack Smight), The Book of Eli (directed by Albert and Allen Hughes) seem to be really important for the vision of future (and contemporary) humanity.
Tematem artykułu jest motywy samochodu jako ważnego elementu świata przedstawionego w niektórych wizjach postapokaliptycznych. Filmowe przedstawienia ludzkiej społeczności po katastrofie często posługują się tym motywem, który nie tylko stanowi element przestrzeni, ale często jest włączony w akcję, wpływa na motywacje czy wreszcie pełni w nich funkcję symboliczną. Dzieje się tak w omawianych w artykule filmach postapokaliptycznych: seria Mad Max (reż. George Miller), Hell (reż. Tim Fehlbaum), Downstreem (reż. Simone Bartesaghi), Damnation Alley (reż. Jack Smigh), The Book of Eli (reż. Albert i Allan Hughes). Artykuł prezentuje analizę obrazu samochodu w filmach postapokaliptycznych (jego wyglądu zewnętrznego, użyteczności), celów podróży podejmowanych przez bohaterów oraz specyficznego związku między samochodami a ludźmi.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postapokalipsy ekologiczne jako ćwiczenie wyobraźni apokaliptycznej
Ecological post-apocalypses as exercises in apocalyptic imagination
Autorzy:
Nijakowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857288.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
kultura popularna
postapokalipsa
apokalipsa ekologiczna
apokalipsa klimatyczna
wyobraźnia apokaliptyczna
popular culture
post-apocalypse
ecological apocalypse
climate apocalypse
apocalyptic imagination
Opis:
This article explores the topic of ecological post-apocalypse in popular culture. Conclusions are drawn based on an analysis of the purposive sample of 308 films (from short animated films to multiple-season series analysed as single items) and 200 novels and short stories. Different genres of ecological post-apocalypse are discussed along with the origins of a specific subgenre, climate post-apocalypse, which emerged at the turn of the 21st century. The films, novels and stories are characterised in terms of the world depicted in them. Based on this, ecological post-apocalypses from the 1970s and 1980s are juxtaposed with those from the 21st century. The texts are also analysed in terms of the social function they perform. Strongly embedded in popular culture, their ideas about the apocalypse are hardly realistic. As such they seem to be exercises in apocalyptic imagination. The worlds they depict resemble thought experiments where mechanisms of our world become denaturalised. As a result, new ethical constructs come to being, for example when a need arises to stretch our moral obligations in space and time. Post-apocalypses also undermine the neoliberal discourse on the strength and agency of middle classes.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 109, 2; 98-112
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokalipsa po rosyjsku (Dmitrij Głuchowski, Outpost)
Apocalypse in Russian (Dmitry Glukhovsky, Outpost, Outpost 2)
Autorzy:
Zywert, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519419.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Outpost
The Outpost 2
post-apocalypse
society
Russia
Dmitry Glukhovsky
Dmitrij Głuchowski
Outpost
Outpost 2
postapokalipsa
społeczeństwo
Rosja
Opis:
The subject of the analysis is the novel Outpost and Outpost 2 by Dmitry Glukhovsky. In this work, the author draws on post-apocalyptic roots and outlines a vision of Russia after the catastrophe – the civil war, which made Russia only formally exist as a state. Unlike the classic post-apocalyptic works in which we already observe a solidified “new world”, Glukhovsky focuses on the process of its creation – an element omitted in “mature” post-apocalyptic literature – mainly from the sociological point of view. The emphasis on the social aspect in combination with the political dimension makes the novel go beyond the scope of popular literature. It is also a painful, dystopian reflection on the projected future of Russia – a country which, according to the author, has not managed to break out of the vicious circle of utopian mania for greatness.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2022, 22; 151-168
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W ogrodzie popiołów. Symbolika wody życia i jałowej ziemi w "Drodze" Cormaca McCarthy’ego
Autorzy:
Wnuk, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607966.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Cormac McCarthy
The Road
the water of life
the waste land
post-apocalypse
McCarthy Cormac
Droga
woda życia
jałowa ziemia
postapokalipsa
Opis:
The aim of this paper is to analyse the motifs of the biblical water of life and the Arthurian waste land in the context of Cormac McCarthy’s novel The Road. The novel’s characters, living in a post-apocalyptic world heading towards annihilation, struggle to survive not only biologically, but also morally, spiritually. As it seems, through a reference to the aforementioned motifs it becomes possible to better understand the value system which The Road’s characters observe. Thus, the water of life, one of the major biblical symbols, is connected to rebirth and fertility; and although McCarthy’s world is permeated by instances of the water of death, the demonic counterpart of the water of life, the novel’s protagonists through their acts resembling baptism attempt to evoke the symbolic meaning of water rites, in this sense partially bringing harmony back to the world. On the other hand, the waste land motif echoes the ritual meant to sustain nature’s vitality, and from which the legends of Perceval and the waste land originate. The reference to these legends creates also certain parallels between both legendary and the novel’s characters, which might be important for the understanding of McCarthy’s piece. Finally, the waste land motif makes it possible to compare The Road to T. S. Eliot’s The Waste Land. As it seems, both these texts raise the issue of sustaining the memory of the old, non-existent worlds in order to save morality and spirituality in another world – the one which is destroyed. Arguably, such a message might be enigmatically stated in the last paragraph of The Road.
Artykuł ma na celu zanalizowanie motywów biblijnej wody życia oraz występującej w legendach arturiańskich jałowej ziemi w kontekście powieści Cormaca McCarthy’ego Droga. Bohaterowie utworu, umiejscowieni w postapokaliptycznym, zmierzającym ku zagładzie świecie, starają się przetrwać nie tylko biologicznie, ale również moralnie i duchowo. Przez odwołanie do wyżej wymienionych motywów, jak się wydaje, możliwe staje się głębsze zrozumienie systemu wartości, jakimi kierują się bohaterowie Drogi. Woda życia zatem, jeden z głównych symboli biblijnych, kojarzona jest z odrodzeniem i urodzajem; i chociaż w świecie McCarthy’ego czytelnik spotyka raczej przykłady wody śmierci, demonicznego odpowiednika wody życia, bohaterowie powieści przez akty przypominające chrzest starają się przywrócić symboliczne znaczenie rytuałów związanych z wodą, w ten sposób przynajmniej po części przywracając dawny porządek rzeczy. Z drugiej strony motyw jałowej ziemi przywołuje rytuał mający na celu podtrzymać żywotność natury, który jest niejako zalążkiem arturiańskich legend o Percevalu i jałowej krainie. Odwołanie do tychże legend tworzy również istotne dla rozumienia całej powieści paralele między postaciami legendarnymi i bohaterami Drogi. Wreszcie, wspomniany motyw pozwala powiązać dzieło McCarthy’ego z poematem Ziemia jałowa T. S. Eliota. Jak się wydaje, oba te utwory podnoszą kwestię podtrzymywania pamięci o dawnym, nieistniejącym już świecie w celu ocalenia moralności i duchowości w zniszczonym świecie. Owo przesłanie, jak się wydaje, może zawierać się w ostatnim, enigmatycznym akapicie Drogi.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyobraźnia apokaliptyczna w czasach zarazy
Visions of Apocalypse in the Time of Pandemic
Autorzy:
Nijakowski, Lech Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402628.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
apokalipsa
postapokalipsa
wyobraźnia apokaliptyczna
kultura popularna
e-folklor
memy
apocalypse
post-apocalypse
apocalyptic imagination
popular
culture
Efolklore
memes
COVID-19
Opis:
Artykuł powstał w szczytowym okresie pandemii koronawirusa w Polsce (choroby COVID-19). Analizuje sytuację poznawczą w czasie epidemii, odwołując się do zagadnień epistemologicznych i metodologicznych. Opisuje kondycję wyobraźni apokaliptycznej i stan dyskursu publicznego na temat apokalipsy. W artykule wykorzystano dwa typy źródeł. Po pierwsze, przeanalizowano próbę celową postapokaliptycznych tekstów kultury popularnej, obejmującą 308 filmów oraz 201 powieści i opowiadań. Po drugie, przebadano folklor internetowy, w tym przede wszystkim memy będące grafikami (zebrane w marcu i kwietniu 2020 r.). Tekst dowodzi, że nie jesteśmy świadkami proliferacji myślenia apokaliptycznego. Użytkownicy Internetu wykorzystują klisze kultury popularnej (czerpane przede wszystkim z dzieł postapokaliptycznych) i posługują się świecką wizją czasu jako nieograniczonego postępu.
This paper was written during the coronavirus (COVID-19) pandemic in Poland. It provides an analysis of the cognitive situation in the time of epidemic through the lenses of epistemological and meth- odological positions. It describes the condition of apocalyptic visions and the state of public discourse vis-à-vis the question of the apocalypse. The paper is based on two types of sources. First, a sample of post-apoca-lyptic pop-culture pieces, including 308 movies and 201 novels and short stories. Second, web folklore, including memes (collected in March and April 2020). The paper argues that we are not witnessing a proliferation of apocalyptic attitudes. Internet users focus mainly on repurposing pop culture clichés (borrowed mainly from post-apocalyptic works) and presenting the secular vision of time as a source of unlimited progress.
Źródło:
Lud; 2020, 104; 259-277
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies