Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "post-apocalyptic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji – postpiśmienny świat Piotra Szulkina
    O-Bi, O-Ba: The End of Civilization – The Postliterate World of Piotr Szulkin
    Autorzy:
    Pietrzak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039071.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    science fiction
    post-apocalyptic fiction
    post-apocalyptic movies
    topos of the Book
    bibliophagia
    Piotr Szulkin
    Opis:
    Pietrzak Maciej, O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji – postpiśmienny świat Piotra Szulkina [O-Bi, O-Ba: The End of Civilization – The Postliterate World of Piotr Szulkin]. „Przestrzenie Teorii” nr 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 273–284. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/pt.2019.32.14. Piotr Szulkin made his mark in the history of cinema primarily as the author of disturbing visions of the future. His four films made between 1979 and 1985 comprised the science-fiction tetralogy, which is still one of the greatest artistic achievements of this genre in Polish cinema. The subject of the article is the third production of Szulkin’s series – the post-apocalyptic film O-Bi, O-Ba: The End of Civilization from 1984. In the film, the director creates a suggestive vision of a world destroyed as a result of nuclear conflict, in which the original functions of literature and the written word are forgotten. The author article analyzes the way in which forsaken literary artifacts are used in the post-literary reality of the film. An important element of his considerations is also the post-apocalyptic reception of the biblical text, on whose elements the mythology of the film’s world is based.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2019, 32; 273-284
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Victim-Warriors and Restorers—Heroines in the Post-Apocalyptic World of Mad Max: Fury Road
    Autorzy:
    Reglińska-Jemioł, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032754.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    post-apocalyptic utopia
    Mad Max saga
    feminism
    Opis:
    The article discusses the evolving image of female characters in the Mad Max saga directed by George Miller, focusing on Furiosa’s rebellion in the last film—Mad Max: Fury Road. Interestingly, studying Miller’s post-apocalyptic action films, we can observe the evolution of this post-apocalyptic vision from the male-dominated world with civilization collapsing into chaotic violence visualized in the previous series to a more hopeful future created by women in the last part of the saga: Mad Max: Fury Road (2015). We observe female heroes: the vengeful Furiosa, the protector of oppressed girls and sex slaves, the women of the separatist clan, and the wives of the warlord, who bring down the tyranny and create a new “green place.” It is worth emphasizing that the plot casts female solidarity in the central heroic role. In fact, the Mad Max saga emerges as a piece of socially engaged cinema preoccupied with the cultural context of gender discourse. Noticeably, media commentators, scholars and activists have suggested that Fury Road is a feminist film.
    Źródło:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2021, 11; 106-118
    2083-2931
    2084-574X
    Pojawia się w:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literatura lęku, literatura nadziei – przemiany wybranych kategorii katastrofizmu i postapokaliptyki na przełomie wieku XX i XXI
    Autorzy:
    Wierel, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607928.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    fantastic fiction
    post-apocalyptic fiction
    catastrophism
    cosy catastrophe
    new humanistic
    fantastyka
    katastrofizm
    postapokalipsa
    nowa humanistyka
    Opis:
    The motifs of catastrophe, end and apocalypse constitute the main construction points of this analysis and direct research attention to their use in fantastic works, with particular emphasis on its literary relationship with the works of the late 20th century and the beginning of the 21st century. To illustrate the changes that these motifs undergo, I will refer to concepts such as: fantasy, post-apocalyptic fantasy, catastrophism, cosy catastrophe, speculative fiction, or dark ecology and their literary and film accomplishments. The main way of thinking of the dissertation is to take into account the differences between catastrophic and post-apocalyptic creativity and to indicate the implications between these styles and their textual narratives. After the analysis and interpretation of the collected material, it can be noticed that the conventions characteristic of the turn of the 20th and 21st century, being an example of "blurred species" within science fiction, refer to the plot of the current discourses in the field of the new humanities, affirmative humanities or humanities involved in fundamental issues for the humanities themselves, such as human, life, humanity, non-human.
    Głównym celem rozprawy jest wskazanie ewolucji i zróżnicowania strategii narracyjnej w obrębie fantastyki naukowej, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości, którą można zakwalifikować jako cosy catastrophe, speculative fiction, dystopia postapokaliptyczna czy ekotopia, wraz z przykładami literackimi i filmowymi. Motywy  katastrofy, końca i apokalipsy stanowią główne punkty konstrukcyjne niniejszej analizy i kierują uwagę na ich wykorzystanie w literaturze fantastycznej, szczególnie z końca wieku XX i początku wieku XXI. W celu zobrazowania przemian, jakim ulegają owe motywy,  przywołano pojęcia takie jak: fantastyka, fantastyka  postapokaliptyczna, katastrofizm, cosy catastrophe, speculative fiction. Odmiany te przedstawiono wraz z przykładami dzieł  przynależących do fantastyki naukowej. Wykorzystano narzędzia oferowane przez hermeneutykę oraz intuicjonizm. Po analizie i interpretacji zgromadzonego materiału zauważono, iż konwencje charakterystyczne dla „gatunków zmąconych” z przełomu wieku XX i XXI są podobne pod względem konstrukcji fabuły do aktualnych dyskursów prowadzonych w obszarze nowej humanistyki, humanistyki afirmatywnej czy humanistyki zaangażowanej w kwestie podstawowe dla całej dziedziny, takie jak zdefiniowanie pojęć: człowiek, życie, człowieczeństwo, nie-człowiek. Konwencje katastroficzna i postapokaliptyczna, które bazują na perspektywie stworzenia rzeczywistości odmiennej od tej sprzed katastrofy, uruchamiają obszary wiedzy z dziedziny antropologii kultury, socjologii czy psychologii w celu interpretacji tematów istotnych dla paradygmatów nowej humanistyki końca XX i początków XXI wieku. Zarysowują pejzaż intelektualny i emocjonalny czasu przełomu.</>
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2018, 36, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Po co nam postapokalipsy? Kultura postapokaliptyczna na początku XXI wieku z perspektywy kultur Zachodu
    Autorzy:
    Karolina, Wierel,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/897484.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    post-apocalypse
    post-apocalyptic culture
    catastrophe
    nuclear war
    atomic bomb
    books
    reading
    post-humanism
    new humanities
    affirmative humanities
    ecology
    ecocriticism
    Opis:
    In the article I wonder about the reasons for the growing popularity of the postapocalyptic works in the pop culture of the early 21st century. The world after the collapse of the Western civilization is created in various literary, film and photographic forms, the examples of which I present in my study. The alternative post-apocalyptic reality is the postindustrial reality, archaized and non-anthropocentric. The technological regress presented in the works is based on imaginings of the end and is analogous to the fall of humanity among those people who survived after the “end” or were born afterwards. In the post-apocalyptic works of the turn of the 20th and 21st centuries it can be noticed that the authors of the vision of world “after to end” abandoned an extremely negative tone.
    Źródło:
    Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(1 (456)); 11-20
    0033-2194
    Pojawia się w:
    Przegląd Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literatura zombiecentryczna jako narracje końca i początku
    Autorzy:
    Olkusz, Ksenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607960.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    literature
    zombies
    zombie-centric
    post-apocalyptic
    the beginning
    the end
    literatura
    zombie
    zombiecentryczne
    postapokalipsa
    początek
    koniec
    Opis:
    Although post-apocalyptic literature is particularly characterized by attempts to depict the world being destroyed by a cataclysm, some researchers emphasize its germinative nature. This predilection stems from the fact that the plots of the narratives of the dawn of the anthropocene era centre around characters-survivors, who – having endured the catastrophe – try to domesticate the danger area. While the chaotic and haphazard actions of many protagonists are not volitional, but rather a result of fortunate coincidences, they do in fact acquire specific goals, which may include finding a safe retreat, getting the lost family back together, or building the future in a completely new habitat. In this perspective, the end of the world actually signifies only the end of a certain era, or civilizational stage, and becomes a turning point indicating the beginning of a new order, different from the previous one. The prefix “post” in such narratives signals an aesthetic intention to create a “re-started” biotope, which is different from the constructs that imitate the reality known to the readers. Therefore, the worldbuilding strategies of the authors focus on the description of the end and subsequent revival, the new beginning.
    Literatura postapokaliptyczna charakteryzuje się szczególnym dążeniem do prezentacji świata pochłanianego przez kataklizm, choć jednocześnie niektórzy badacze podkreślają paradoksalnie zawiązkowy charakter fabuł traktujących o zmierzchu antropocenu. Ta predylekcja wynika z usytuowania fabuły wokół losów bohaterów–ocaleńców, którzy – przetrwawszy ów punkt dywergencji – starają się oswoić przestrzeń zagrożenia. Wielu protagonistów czyni to wprawdzie niejako pozawolicjonalnie, raczej w efekcie fortunnego zbiegu okoliczności. Jednakże rezultatem ich chaotycznych i stochastycznych manewrów jest zyskanie skonkretyzowanego celu, jakim może być próba znalezienia azylu, odzyskania zaginionej rodziny, budowania przyszłości w zupełnie nowym habitacie. W tym ujęciu koniec świata oznacza w praktyce zaledwie finał jakiejś epoki, etapu cywilizacyjnego i staje się cezurą wyznaczającą odmienny od poprzedniego porządek istnienia. Przedrostek „post” wskazuje w takich narracjach na estetyczny zamiar kreacji biotopu w pewien sposób „zrestartowanego”, różnego od konstruktów imitujących znane czytelnikom realia. Wysiłek światotwórczy autorów skupia się zatem na deskrypcji końca i następującego po nim odrodzenia, nowego początku.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The The rhetoric of ecology in the post-apocalyptic cinematic landscape
    Autorzy:
    Stefanopoulou, Evdokia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195842.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    filmy postapokaliptyczne
    krajobraz filmowy
    retoryczna środowiskowość
    I Am Legend
    Mad Max: Fury Road
    post-apocalyptic films
    cinematic landscape
    rhetorical enviromentality
    Opis:
    Contemporary post-apocalyptic films portray a world ravaged by ecological catastrophes, and humanity on the brink of extinction. Such films echo the urgent environmental discourses of the Anthropocene, while offering instances of a post-anthropocentric perspective and the new subject-formations it engenders. The article argues that the central rhetorical device that generates an ecocritical perspective in such films is the post-apocalyptic landscape. Cinematic space shapes the meaning of all films, and this is even more emphatic when setting is transformed into landscape (Lefebvre 2006). What is more, in the post-apocalyptic films, the landscape becomes the main site of the films’ “rhetorical enviromentality” (McMurry 2017). The article examines the post-apocalyptic landscape in I Am Legend (2007) and Mad Max: Fury Road (2015) and how it articulates the entangled relation between humans and the collapsing world that surrounds them. Using Rosi Braidotti’s (2013) post-human theory, I contend that these cinematic landscapes hint at an “eco-philosophy of multiple belongings” (Braidotti 2013, 49) and enact “a process of redefining one’s sense of attachment and connection to a shared world” (Braidotti 2013, 2019). Ultimately, I conclude that the affective appeal of these landscapes implicates the viewer in post-anthropocentric perspectives, thus prompting new modes of environmental consciousness.
    Współczesne filmy postapokaliptyczne przedstawiają ludzkość na krawędzi wymarcia i świat zdewastowany przez katastrofy ekologiczne. Takie filmy odzwierciedlają naglące dyskursy antropocenu, jednocześnie oferując przykłady postantropocentrycznej perspektywy i nowych form podmiotowych, do których ta perspektywa prowadzi. Niniejszy tekst dowodzi, że podstawowym środkiem retorycznym generującym w takich filmach perspektywę ekokrytyczną jest krajobraz postapokaliptyczny. Pokazana w kinie przestrzeń kształtuje znaczenie wszystkich filmów, a w szczególności tych, w których sceneria zostaje przekształcona w krajobraz (Lefebvre 2006). Co więcej, w filmach postapokaliptycznych krajobraz staje się głównym miejscem „retorycznego środowiska” filmów (McMurry 2017). Artykuł analizuje postapokaliptyczny krajobraz w I Am Legend (2007) i Mad Max: Fury Road (2015) oraz splątaną relację między ludźmi a rozpadającym się światem, który ich otacza. Posługując się teorią posthumanistyczną Rosi Braidotti (2013), autorka argumentuje, że omawiane w artykule filmowe krajobrazy nawiązują do „eko-filozofii wielorakich przynależności” (Braidotti 2013, 49) i niosą ze sobą „proces redefiniowania poczucia przywiązania i połączenia ze wspólnym światem” (Braidotti 2013, 2019). Ostatecznie dochodzi do wniosku, że afektywny urok tych krajobrazów skłania widza do przyjęcia perspektywy postantropocentrycznej, pobudzając w ten sposób nowe wymiary świadomości dotyczącej środowiska.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2021, 8, 2; 38-54
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Global contents but nationalistic themes: Bong Joon-ho’s “Snowpiercer”
    Nacjonalistyczne podejście do globalnej problematyki ukazane w filmie „Snowpiercer: Arka Przyszłości” w reżyserii Bong Joon-ho
    Autorzy:
    Kim, Mansu
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28682865.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    binary opposition
    post-apocalyptic film
    ‘Spell of Plato’
    hierarchy
    film conventions
    opozycja binarna
    film postapokaliptyczny
    ‘czar (zaklęcie) Platona’
    hierarchia
    konwencje filmowe
    Opis:
    Bong Joon-ho’s film, Snowpiercer (2013) is based on a French graphic novel which deals with the people who got on a train that ran continuously around the world in the coming ice ages. At first, the passengers of the train were restricted to the upper classes, but some lower class people happened to get on the train abruptly. It seems to be inevitable to start to struggle between the two classes. In this regards, the theme of this film is focused on the environmental disaster and social stratification. The ruling classes on this train emphasize the order and control. They justify their domination and oppression over the lower classes, assuming that the cause of the disaster lies in the discrepancy which comes from the uncontrolled populations and productions. They use ‘the Spell of Plato’ to prove their logic. According to their logic, the hierarchy must be divided into two (the ruler and the oppressed) or three (guardians, warriors and workers). Every citizen must be satisfied with his social position. Their logics are further reinforced by the gradual ‘piecemeal social engineering’ proposed by Karl Popper. They also emphasize the justification of strong control supported by the Malthusian ‘principle of population’, where the population grows exponentially, but production increases arithmetically. This theory is repeated itself at the commercial movie like Avengers: Infinity War (2018) and Kingsman: The Golden Circle (2017). These movies became the dominant trends which could be named ‘(Post) Apocalyptic Film’. It seems that Bong Joon-ho is willing to follow the trends and conventions of the genre movie as known as Apocalyptic Film. However, by casting Korean actors as third groups of the movie intentionally, he makes it possible to imagine a new world that is different from this frustrating dichotomy (higher’s domination/lower’s oppression). Namgung Minsu and Yona who are acted by two Korean actors are represented as very active and interesting characters who are anticipated to solve the main social problems in the movie; environmental disasters and class conflicts. They show us the possibilities of the new world which can be imagined after the frozen and totally destroyed world is ended. Korean spectators can feel proud of the fact that the heroic and fantastic character of this movie is restricted to two Korean actors. Bong seemed to aim the target of spectators only to Korean. Anyway, he could make a little bit different movie from the conventions of blockbuster a.k.a. disaster movie or apocalyptic movie.
    Film Snowpiercer: Arka przyszłości (2013) w reżyserii Bong Joon-ho oparty jest na francuskiej powieści graficznej, ukazującej ludzkość  znajdującą się w krążącym po skutym lodem świecie pociągu. Początkowo pasażerami byli jedynie przedstawiciele klas wyższych, jednak nieoczekiwanie okazało się, że do środka pociągu dostały się także osoby z klas niższych. Kwestią czasu zatem stało się starcie tychże klas. W tym ujęciu film skupia się na katastrofie klimatycznej oraz rozwarstwieniu społecznym. Klasy rządzące w pociągu kładą nacisk na porządek i kontrolę. Uzasadniają swoje rządy oraz ucisk klas niższych tym, że katastrofa miała swoje źródło w rozdźwięku między niekontrolowanym wzrostem liczebności populacji oraz uprzemysłowieniem. Udowadniają swoją logikę odwołując się do 'czaru (zaklęcia) Platona'. Zgodnie z nim, hierarchia musi być podzielona na dwie (rządzący i rządzeni) bądź trzy (strażnicy, wojownicy i robotnicy) części. Każdy obywatel musi zadowolić się swoją pozycją społeczną. Ich logika ulega następnie wzmocnieniu Popperowską 'stopniową cząstkową inżynierią społeczną'. Podkreślają również uzasadnienie silnej kontroli wspieranej maltuzjańską 'statyczną teorią zasobów', w której liczba ludności przyrasta geometrycznie a produkcja żywności arytmetycznie. Teoria ta powtarza się w takich filmach komercyjnych jak Avengers: Wojna bez granic (2018) czy Kingsman: Złoty krąg (2017). Tytuły te stały się dominujące w obszarze filmów nazywanych '(post)apokaliptycznymi'. Wydaje się zatem, że Bong Joon-ho chce podążać za trendami i konwencjami filmu gatunkowego uznawanego za apokaliptyczny. Jednakże celowo obsadzając koreańskich aktorów w grupie trzeciej umożliwia wyobrażenie nowego świata, innego od tego pełnego frustrującej dychotomii (dominacja wyższego/ucisk niższego). Namgung Minsu i Yona, grani przez koreańskich aktorów, są ukazani jako bardzo aktywni i ciekawi bohaterowie, mający rozwiązać główne problemy społeczne w filmie, katastrofy klimatyczne i konflikty klasowe. Ukazują możliwości, jakie przynieść może ze sobą nowa rzeczywistość po tym, jak obecny zamrożony i zniszczony świat upadnie. Koreańscy widzowie mogą zatem czuć się dumni z tego, że bohaterski i fantastyczny wymiar filmu jest podkreślony dzięki grze tych dwojga aktorów. Wydaje się zatem, że reżyser, wykorzystujący z jednej strony uniwersalny schemat filmów katastroficznych i nadający mu nacjonalistyczny charakter, a jednocześnie podejmujący wyzwanie współczesnych tematów katastrofy klimatycznej i konfliktów klasowych, tym właśnie filmem zdołał trafić w gusta Koreańczyków.
    Źródło:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2022, 8; 7-23
    2449-7444
    Pojawia się w:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fiction (post-)apocalyptique et usages critiques de l’histoire: "Malevil" (1972) de Robert Merle
    (Post)Apocalyptic Fiction and Critical Use of History: "Malevil" (1972) by Robert Merle
    Autorzy:
    Lévêque, Laure
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131040.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Merle (Robert)
    anticipation
    post-apocalyptique (fiction)
    dystopie
    caverne (allégorie de la)
    histoire (sens de l’)
    science fiction
    post-apocalyptic (fiction)
    dystopia
    (allegory of the) cave
    history (meaning of)
    Opis:
    Marqué par les dérives d’un XXe siècle tombé dans les pires excès et dans l’horreur nue, Robert Merle, romancier humaniste et engagé, en vient à questionner l’humanité de l’homme. Chez cet écrivain populaire, cela passe par l’inscription dans les genres en vogue de l’anticipation ou de la dystopie où les dauphins Fa et Bi sont plus avisés que les humains (Un animal doué de raison, 1967), espèce qui ne mérite pas forcément de se perpétuer (Les hommes protégés, 1974). En 1972, avec Malevil, Merle sacrifie à la littérature post-apocalyptique et imagine qu’une catastrophe nucléaire a ramené l’homme à une condition primaire, situation qui lui sert à penser la crise politique et morale au cœur de la cité. Mais, au-delà de cette classique fonction révélatrice, l’heuristique de la crise confronte Merle aux points aveugles de son référentiel idéologique et le texte met finalement en crise jusqu’aux positions progressistes affichées par l’auteur, rabattant le roman sur les positions réactionnaires qu’un Barjavel développe dans Ravage (1943).
    Under the deep impression of the 20th century’s worst excesses and sheer horror, Robert Merle, an engaged, humanist novelist, comes to question the humanity of man. As a popular novelist he imprints this reaction on fashionable genres, such as science fiction and dystopia, in which dolphins Fa and Bi are more informed than the humans (An Animal Endowed with Reason/ The Day of the Dolphin 1967), a species that is not really worth perpetuating (The Protected Men/ The Virility Factor, 1974). In 1972, in Malevil, Merle veers towards post-apocalyptic fiction, imagining a nuclear catastrophe that has brought man back to a primary condition; it is a situation that allows him to conceive of the political and moral crisis at the heart of the city. Beyond this classical revealing function, though, the crisis heuristics brings Merle face to face with the blind spots of his ideological reference, so that the text eventually puts in a crisis situation the very progressive positions exhibited by the author, curbing the text to the reactionary positions of a Bajavel in Ravage/ Ashes, Ashes (1943).
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2022, 17, 1; 231-243
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postapokaliptyczna wizja nuklearnej zagłady w powieści Nevila Shute’a "Ostatni brzeg"
    Autorzy:
    Zwolak, Ewa Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607738.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-apo
    post-apocalyptic
    end of the world
    nuclear holocaust
    the Cold War
    atomic age
    the crisis of the mind
    post-apo' postapokalipsa' koniec świata' nuklearna zagłada
    zimna wojna
    era atomowa
    kryzys rozumu
    Opis:
    The article concerns the post-apocalyptic vision of the end of the world, which emerges from the novel by Nevil Shute – On the Beach, which was juxtaposed with its screen version from 1959, directed by Stanley Kramer. The main goal of the article was to demonstrate the validity of timeless masterpiece, which constitutes a part of post-apocalyptic trend. On the Beach is a fatalistic story of extinction of the human species which occurs as a result of a hasty and reckless decision to use nuclear weapons. The author of the novel reveals the annihilation of humanity in the perspective of individual existence, making the end of the world a personal experience. Shute frequently emphasizes that the disaster, which happened to people among whom there is still a glimmer of hope for survival, is the result of mistakes of an imperfect man who believed too much in the omnipotence of the human mind. It is important that Shute’s vision of nuclear holocaust of the world is an inexhaustible source of inspiration for the modern realization in terms of destruction motifs, because it is a modern image of the end, which stems from the depths of the twentieth century.
    Artykuł dotyczy postapokaliptycznej wizji końca świata, jaka wyłania się z powieści Nevila Shute’a Ostatni brzeg, która została zestawiona z jej ekranizacją z 1959 roku w reżyserii Stanleya Kramera. Głównym celem przyświecającym artykułowi było oddanie rangi ważności ponadczasowego dzieła, wpisującego się w nurt postapokaliptyczny. Owa futurologiczna propozycja stanowi kasandryczny opis wyginięcia gatunku ludzkiego, które następuje w wyniku nieprzemyślanych i lekkomyślnych decyzji wykorzystania broni jądrowej. Autor powieści ukazuje zagładę ludzkości w perspektywie jednostkowej egzystencji, czyniąc koniec świata doświadczeniem osobistym. Shute w Ostatnim brzegu często podkreśla, że katastrofa, jaka spadła na ludzi, w których wciąż tli się iskierka nadziei na ocalenie, jest wynikiem pomyłki niedoskonałego człowieka, który zatracił się w wierze w oświeceniowe ideały wszechmocy rozumu ludzkiego. Istotne jest, że Shute’owska wizja nuklearnej zagłady świata stanowi niewyczerpane źródło inspiracji dla współczesnych zakresie
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postapokaliptyczna wizja człowieka w trylogii Dmitra Głuchowskiego: "Metro 2033", "Metro 2034", "Metro 2035"
    Autorzy:
    Wierel, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607782.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-apocalyptic novel
    anthropology
    new humanism
    post–humanism
    Glukhovsky
    Russian literature
    contemporary mythology
    myth
    Prometheus
    Homer
    hero/antihero
    post-humanism
    postapokalipsa
    antropologia
    Głuchowski
    literatura rosyjska
    mitologie współczesności
    mit
    Prometeusz
    nowa humanistyka
    posthumanizm
    Opis:
    This article presents a variety of images of a man in the literary trilogy by a Russian writer Dmitry Glukhovsky which he presented in Metro 2033, Metro 2034 and Metro 2035. The writer revealed the fate of the people living in the corridors of the Moscow subway after a nuclear war. The epic form which Glukhovsky gave his vision of a post-apocalyptic world, makes the characters of his novels represent a wide spectrum of possible attitudes of people in the alternative world “after the end.” Artem, Hunter, Sasha, or Homer appear to be anti-heroes. However, they can also become heroes of a new world, as long as they can survive and overcome the anthropocentric way of perceiving the world. Glukhovsky created an alternative vision of reality based on the archetypal motifs of struggle between good and evil, beauty and ugliness, which remind of mythological stories, in which he presents how the new, post-apocalyptic world works. The rules of the new reality are different from those to which the reader is accustomed. The writer introduces many cultural references to the mythological stories (Prometheus, Sisyphus, Marduk, Job), or literature narratives (Odyssey by Homer, The Time Machine by H.G Wells, Brave New World by A. Huxley or Nineteen Eighty Four by G. Orwell). In my opinion the issue of a revised understanding of humanity and trans-species relationships are topics which introduce the reader to the issues which in science are reffered to as a new humanities, and which are centered around the issues raised in the debate on post-humanism and post-secularism as well as the problems ecology deals with. Humanity, which Glukhovsky presents in his novels, is hidden in the dark, mysterious and unknown corridors in the Moscow subway and in the human imagination.
    W artykule przedstawiam różnorodne wyobrażenia człowieka w literackiej trylogii rosyjskiego pisarza Dmitrija Głuchowskiego, przedstawione w Metrze 2033, Metrze 2034 i Metrze 2035. Pisarz ukazał losy ludzi żyjących w korytarzach moskiewskiego metra po wojnie nuklearnej. Epicka forma, jaką Głuchowski nadał swojej wizji postapokaliptycznego świata, sprawia, iż postacie z jego powieści reprezentują bogate spektrum możliwych postaw człowieka wobec realiów alternatywnego świata „po końcu”. Artem, Hunter, Sasza czy Homer to postacie wykreowane na antybohaterów, jednakże mogą stać się również bohaterami nowego świata, o ile potrafią przetrwać i pokonać antropocentryczny sposób postrzegania świata. Głuchowski stworzył alternatywną wizję rzeczywistości zbudowaną na archetypicznych motywach walki dobra ze złem, piękna z brzydotą, przypominającą opowieści mitologiczne przedstawiające jak funkcjonuje nowy, postapokaliptyczny świat. Reguły nowej rzeczywistości różnią się od tych, do których przyzwyczajony jest czytelnik. Pisarz wprowadza wiele kulturowych odniesień do historii mitologicznych (Prometeusz, Syzyf, Marduk, Hiob), narracji literackich (Odyseja, Wehikuł czasu H. G. Wellsa, Nowy wspaniały świat A. Huxleya, czy Rok 1984 G. Orwella). Kwestia zmienionego rozumienia człowieczeństwa i relacje transgatunkowe są tematami, które w mojej opinii wprowadzają czytelnika w zagadnienia określane w nauce jako nowa humanistyka, skupione wokół kwestii poruszanych w debacie wokół posthumanizmu i postsekularyzmu, a także problemów, jakimi zajmuje się ekologia. Wyobrażenie człowieczeństwa w trylogii Głuchowskiego jest ukryte w mrocznych, tajemniczych i nieznanych korytarzach moskiewskiego metra oraz ludzkiej wyobraźni.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Antichrist and His Plot Against Russia: Conspiracy Theories and Eschatology
    Antychryst i jego spisek przeciwko Rosji: teorie spiskowe i eschatologia
    Autorzy:
    Dolińska-Rydzek, Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339676.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Rosja posowiecka
    eschatologia
    teorie spiskowe
    narracje apokaliptyczne
    Antychryst
    post-Soviet Russia
    eschatology
    conspiracy theories
    apocalyptic narratives
    Antichrist
    Opis:
    In post-Soviet Russia, there is a relatively widespread conviction that events such as the Bolshevik Revolution, World War II, and the collapse of the Soviet Union were not the results of historical contingency but of a complex vicious plot exercised by some evil forces aiming to destroy Russia. Depending on political needs, the enemy plotting against Russia has the face of a Jew, Muslim, Freemason, oligarch, or liberal, operating both from outside and inside of the country. Interestingly, many conservatives and religious fundamentalists seem to believe that the plot against Russia is orchestrated not by human agents but by the embodiment of all evil and the herald of the end of the world – the Antichrist. In my paper, I will address these beliefs and discuss the proximity between conspiracy theories and eschatological discourses. Referring to the literal meaning of the Greek word apokalypsis (to disclose, to unveil), I will attempt to explain the role of apocalyptic and conspiratorial narratives that offer to reveal the hidden reality behind what ordinary people can see. Also, I will demonstrate their implications in the broader context of the public discourse in contemporary Russia.
    We współczesnej Rosji, podobnie jak w innych krajach, można zaobserwować rosnącą popularność teorii konspiracyjnych. Wiele osób jest przekonanych, że wydarzenia takie jak rewolucja bolszewicka, II wojna światowa czy upadek ZSRR nie były wynikiem przypadku, lecz skomplikowanego spisku, którego celem jest zniszczenie Rosji. W zależności od potrzeb politycznych wróg spiskujący przeciw Rosji ma twarz Żyda, muzułmanina, masona, oligarchy lub liberała, działającego zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz kraju. Co ciekawe, wielu rosyjskich prawosławnych fundamentalistów zdaje się wierzyć, że spisek przeciw Rosji nie jest dziełem ludzi, lecz Antychrysta – ostatecznego wroga chrześcijaństwa, który nie tylko uosabia wszelkie zło, ale też zwiastuje rychły koniec świata. W niniejszym artykule, odwołując się do dosłownego znaczenia greckiego słowa apokalypsis, czyli „odsłaniać, ujawniać”, zamierzam wykazać narracyjną bliskość teorii konspiracyjnych i dyskursów apokaliptycznych oraz omówić ich implikacje w kontekście debaty publicznej we współczesnej Rosji.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-18
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postapokalipsy ekologiczne jako ćwiczenie wyobraźni apokaliptycznej
    Ecological post-apocalypses as exercises in apocalyptic imagination
    Autorzy:
    Nijakowski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857288.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    kultura popularna
    postapokalipsa
    apokalipsa ekologiczna
    apokalipsa klimatyczna
    wyobraźnia apokaliptyczna
    popular culture
    post-apocalypse
    ecological apocalypse
    climate apocalypse
    apocalyptic imagination
    Opis:
    This article explores the topic of ecological post-apocalypse in popular culture. Conclusions are drawn based on an analysis of the purposive sample of 308 films (from short animated films to multiple-season series analysed as single items) and 200 novels and short stories. Different genres of ecological post-apocalypse are discussed along with the origins of a specific subgenre, climate post-apocalypse, which emerged at the turn of the 21st century. The films, novels and stories are characterised in terms of the world depicted in them. Based on this, ecological post-apocalypses from the 1970s and 1980s are juxtaposed with those from the 21st century. The texts are also analysed in terms of the social function they perform. Strongly embedded in popular culture, their ideas about the apocalypse are hardly realistic. As such they seem to be exercises in apocalyptic imagination. The worlds they depict resemble thought experiments where mechanisms of our world become denaturalised. As a result, new ethical constructs come to being, for example when a need arises to stretch our moral obligations in space and time. Post-apocalypses also undermine the neoliberal discourse on the strength and agency of middle classes.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 109, 2; 98-112
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyobraźnia apokaliptyczna w czasach zarazy
    Visions of Apocalypse in the Time of Pandemic
    Autorzy:
    Nijakowski, Lech Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402628.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    apokalipsa
    postapokalipsa
    wyobraźnia apokaliptyczna
    kultura popularna
    e-folklor
    memy
    apocalypse
    post-apocalypse
    apocalyptic imagination
    popular
    culture
    Efolklore
    memes
    COVID-19
    Opis:
    Artykuł powstał w szczytowym okresie pandemii koronawirusa w Polsce (choroby COVID-19). Analizuje sytuację poznawczą w czasie epidemii, odwołując się do zagadnień epistemologicznych i metodologicznych. Opisuje kondycję wyobraźni apokaliptycznej i stan dyskursu publicznego na temat apokalipsy. W artykule wykorzystano dwa typy źródeł. Po pierwsze, przeanalizowano próbę celową postapokaliptycznych tekstów kultury popularnej, obejmującą 308 filmów oraz 201 powieści i opowiadań. Po drugie, przebadano folklor internetowy, w tym przede wszystkim memy będące grafikami (zebrane w marcu i kwietniu 2020 r.). Tekst dowodzi, że nie jesteśmy świadkami proliferacji myślenia apokaliptycznego. Użytkownicy Internetu wykorzystują klisze kultury popularnej (czerpane przede wszystkim z dzieł postapokaliptycznych) i posługują się świecką wizją czasu jako nieograniczonego postępu.
    This paper was written during the coronavirus (COVID-19) pandemic in Poland. It provides an analysis of the cognitive situation in the time of epidemic through the lenses of epistemological and meth- odological positions. It describes the condition of apocalyptic visions and the state of public discourse vis-à-vis the question of the apocalypse. The paper is based on two types of sources. First, a sample of post-apoca-lyptic pop-culture pieces, including 308 movies and 201 novels and short stories. Second, web folklore, including memes (collected in March and April 2020). The paper argues that we are not witnessing a proliferation of apocalyptic attitudes. Internet users focus mainly on repurposing pop culture clichés (borrowed mainly from post-apocalyptic works) and presenting the secular vision of time as a source of unlimited progress.
    Źródło:
    Lud; 2020, 104; 259-277
    0076-1435
    Pojawia się w:
    Lud
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies