Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "postępowania karnego" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 44
Tytuł:
Kształtowanie się instytucji obrony obligatoryjnej w świetle ostatnich zmian kodeksu postepowania karnego
Autorzy:
Zimna, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393449.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
mandatory defence
obligatory defence
mandatory counsel for the defence
amendment to the Code of Criminal Procedure
obligatory defence as of the amendment
obrona obowiązkowa
obrona obligatoryjna
obrońca obowiązkowy
nowelizacja kodeksu postępowania karnego
obrona obligatoryjna po nowelizacji
Opis:
Przedmiotem artykułu jest wskazanie ewolucji zakresu obrony obligatoryjnej w polskim postępowaniu karnym. Autorka przybliża problematykę tematu obrony obowiązkowej od uregulowań kodeksu postępowania karnego z 1928 roku. Następnie omówione zostały treści przepisów o obronie obowiązkowej kodeksu postępowania karnego z 1969 roku. Szczególna uwaga zostaje zwrócona na aktualne przepisy oraz zmiany w zakresie instytucji obrony obowiązkowej, które zgodnie z ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw55, zmieniają w sposób istotny zakres przedmiotowy i podmiotowy omawianej instytucji. W artykule przedstawiono analizę zmian przepisów kodeksu postępowania karnego w kwestii obrony obligatoryjnej. Dokonana została również ocena ostatniej nowelizacji w zakresie wskazanych gwarancji kodeksowych oskarżonego, oraz konsekwencji wynikających ze zmian.
The article discusses the evolution of the scope of obligatory defence in the Polish criminal proceeding. The author introduces the topic of obligatory defence with the presentation of the provisions of the Code of Criminal Procedure of 1928. Next, she discusses the contents of the obligatory defence provisions in the Code of Criminal Procedure of 1969. Particular attention is paid to the current regulations and changes in the institution of obligatory defence, which – under the Act of 27 September 2013 amending the Act – Code of Criminal Procedure and other laws – substantially alter the subjective and objective scope of this institution. The article presents an analysis of the amendments to the Code of Criminal Procedure with respect to the issue of obligatory defence. The article also provides assessment of the latest amendment with regard to the statutory guarantees for the accused, and the consequences of the changes.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 4; 32-47
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja rehabilitacji w ustawodawstwie Republiki Mołdawii
Autorzy:
Veaceslav, Ursu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45240889.pdf
Data publikacji:
2022-04-28
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
rehabilitacja
rehabilitacja sądowa
rejestr karny
oddalenie postępowania karnego
umorzenie postępowania karnego
Opis:
W artykule przedstawiono analizę instytucji rehabilitacji jako gwarancji udzielanej osobom, które popadły w konflikt z prawem karnym jako podejrzani, oskarżeni lub skazani. Rehabilitację gwarantują przepisy art. 110–112 Kodeksu karnego Republiki Mołdawii, a w artykule przeanalizowano istotne dla badanego zagadnienia zasady postępowania karnego zawarte w Kodeksie postępowania karnego Republiki Mołdawii.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 145(1); 5-11
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór interpretacyjny na tle wykładni przepisu art. 540 § 3 k.P.K. Wraz z glosą aprobująca do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 26 czerwca 2014 roku, sygn. I kzp 14/14
Dispute as to the interpretation of article 540(3) of the code of criminal procedure along with an approving gloss to the resolution of the Supreme Court of 26 June 2014, case ref. No. I kzp 14/14
Autorzy:
Trzeja, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054640.pdf
Data publikacji:
2021-11-29
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
glosa aprobująca
uchwała Sądu Najwyższego
wznowienie postępowania karnego
spór interpretacyjny
metody wykładni
approbatory gloss
Supreme Court resolution
resumption of criminal proceedings
interpretation dispute
interpretation methods
Opis:
Niniejsza publikacja ma na celu ocenę zaprezentowanego przez SN w uchwale z dnia 26 czerwca 2014 roku stanowiska co do tego, czy potrzeba wznowienia postępowania, o której mowa w art. 540 § 3 k.p.k., może dotyczyć jedynie postępowania w sprawie, do której odnosi się rozstrzygnięcie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka o naruszeniu Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, czy również innych postępowań karnych, w których zaistniało naruszenie postanowień Konwencji podobne do stwierdzonego w orzeczeniu tego Trybunału wydanym przeciwko Polsce. Przeprowadzona analiza obejmuje prezentację poglądów doktryny oraz orzecznictwa, a także własne refleksje autorki. Co istotne, rozważania wieńczy polemika z pojawiającymi się w sporze interpretacyjnym argumentami oraz ocena samego procesu dokonywania wykładni przez SN podczas rozpatrywania przedmiotowego zagadnienia prawnego.
This gloss aims to assess the position presented by the Supreme Court in its resolution of 26 June 2014 as to whether the need to resume proceedings, as referred to in Article 540 § 3 of the Code of Criminal Procedure, can only relate to proceedings in the case to which the decision of the European Court of Human Rights on the violation of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms relates, or also to other criminal proceedings in which there has been a violation of the provisions of the Convention similar to that found in the decision of this Court issued against Poland. The analysis includes the presentation of doctrinal and case law views, as well as the author’s own reflections. What is important, the considerations end with a polemic with the arguments appearing in the interpretation dispute, and an assessment of the very process of interpretation by the Supreme Court when considering the legal issue in question.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 301-313
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O przesłuchaniu pokrzywdzonych przestępstwami z art. 197–199 k.k. Studium z zakresu stosowania prawa
About questioning people harmed by offences under art. 197–199 of the Polish Penal Code. Study on application of law
Autorzy:
Tkacz, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686280.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kodeks postępowania karnego
przesłuchanie
ofiara czynności seksualnej
Rzecznik Praw Obywatelskich
skuteczność przepisów prawa
Code of Criminal Procedure
hearing
victim of sexual activity
Ombudsman
effectiveness of legal provisions
Opis:
The subject matter of the considerations is the issue of the application of art. 185c § 2 of the [Polish] penal procedure code, according to which people harmed by offences under art. 197–199 p.c. are interrogated as witnesses at a court session. This provision introduces a special mode of interrogation of a victim witness while conducting proceedings in cases involving sexual offences. The intention of the legislator is to guarantee the victims of these crimes a higher standard of protection. In the course of the conducted analyses, the findings made by the Commissioner for Citizens’ Rights in the course of the proceedings were presented, aiming at determining how the legislator’s objectives are implemented in practice. It has been noticed that often several dozen days pass between the notification of a crime and the questioning of the victim. As a result, the intention of the legislator cannot be implemented. The undertaken analyses were concluded with a theoretical reflection on the effectiveness of legal provisions. In conclusion, it was pointed out that effectiveness requires, in particular, taking into account the relationship between the behavior of recipients and the goals assumed by the legislator.
Przedmiot podjętych rozważań stanowi problematyka stosowania art. 185c § 2 k.p.k., zgodnie z którym osoby pokrzywdzone przestępstwami z art. 197–199 k.k. przesłuchiwane są w charakterze świadków na posiedzeniu sądowym. Przepis ten wprowadza szczególny tryb przesłuchania świadka pokrzywdzonego przy prowadzeniu postępowań w sprawach o przestępstwa seksualne. Intencją prawodawcy jest zagwarantowanie ofiarom tych przestępstw wyższego standardu ochrony. W wyniku analiz przedstawiono ustalenia poczynione przez Rzecznika Praw Obywatelskich w ramach postępowania mającego określić, w jaki sposób cele prawodawcy są realizowane w praktyce. Zauważono, że niejednokrotnie pomiędzy zawiadomieniem o popełnieniu przestępstwa a przesłuchaniem osoby pokrzywdzonej upływa kilkadziesiąt dni. W następstwie tego intencja prawodawcy nie może zostać zrealizowana. Podjęte analizy zakończone zostały refleksją teoretycznoprawną poświęconą skuteczności przepisów prawa. W konkluzji wskazano, że skuteczność wymaga w szczególności wzięcia pod uwagę relacji zachowań adresatów do założonych przez prawodawcę celów.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 85; 91-100
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Meaning of the Likelihood of Severe Penalty Being Imposed upon the Accused in Making a Decision on Pre-trial Detention
Znaczenie grożącej oskarżonemu surowej kary w podejmowaniu decyzji w przedmiocie tymczasowego aresztowania
Autorzy:
Tarapata, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348238.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
pre-trial detention
severe penalty
coercive measures
Code of Criminal Procedure
tymczasowe aresztowanie
grożąca surowa kara
środki przymusu
Kodeks postępowania karnego
Opis:
This article is of a scientific nature, that employs a dogmatic method. The aim of the study is to establish the status and function of the severity of penalty under Article 258 § 2 of the Code of Criminal Procedure (hereinafter: the CCP) in making decisions on the application of pre-trial detention. This issue is controversial both in doctrine and jurisprudence. The text presents a new approach that Article 258 § 2 of the CCP does not set out a specific premise for the imposition of pre-trial detention. This provision cannot express an independent criterion for imposing the most severe preventive measure as Article 258 § 2 of the CCP is of auxiliary character. It expresses an auxiliary criterion for determining whether the special premises for imposing pre-trial detention under Article 258 § 2 of the CCP have been realized. The proposals contained in the article are intended to facilitate the interpretation of national provisions on coercive measures and to facilitate their application in the practice of the judiciary. The article indicates the factors that are important in assessing whether the likelihood of imposing severe punishment crystalizes the risk of fleeing, hiding or obstructing justice. For the application of pre-trial detention there may be arguments, i.a., pertaining to the nature of the offense alleged. In this context, it should be important whether the potential perpetrator is charged with a crime with a use of violence or threat thereof. His posture in the course of criminal proceedings so far is also not without significance. It may be, however, that the likelihood of imposing severe penalty may give rise to the fear of obstruction of justice even in a situation where the accused, who knew about the pending criminal case, did not take any unlawful action. Nevertheless, the correct posture of the accused in the course of criminal proceedings will often be a significant factor against the use of pre-trial detention.
Niniejszy artykuł ma charakter naukowy. Zastosowano w nim metodę dogmatyczną. Celem jest ustalenie statusu i funkcji grożącej surowej kary z art. 258 § 2 Kodeksu postępowania karnego (dalej: k.p.k.) w podejmowaniu decyzji w przedmiocie stosowania tymczasowego aresztowania. Kwestia ta jest sporna zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie. W tekście zaprezentowano nowy pogląd, że w art. 258 § 2 k.p.k. nie została wyrażona szczególna przesłanka stosowania tymczasowego aresztowania. Przepis ten nie może wyrażać samodzielnego kryterium orzekania o izolacyjnym środku zapobiegawczym. Art. 258 § 2 k.p.k. ma charakter służebny. Wyraża on kryterium pomocnicze służące do ustalenia, czy spełnione zostały przesłanki szczególne stosowania tymczasowego aresztowania z art. 258 § 1 k.p.k. Wnioski zawarte w tekście mają za zadanie ułatwić wykładnię krajowych przepisów dotyczących środków przymusu procesowego oraz ułatwić ich stosowanie w praktyce wymiaru sprawiedliwości. W artykule wskazano na czynniki, które mają znaczenie w czasie oceny, czy grożąca surowa kara aktualizuje obawę ucieczki, ukrycia się lub matactwa procesowego. Za stosowaniem tymczasowego aresztowania może przemawiać m.in. charakter czynu zarzuconego oskarżonemu. W tym kontekście istotne powinno być to, czy potencjalny sprawca stoi pod zarzutem przestępstwa popełnionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia. Nie bez znaczenia jest też jego dotychczasowa postawa w toku postępowania karnego. Może być jednak tak, że grożąca surowa kara może rodzić obawę matactwa nawet w sytuacji, gdy oskarżony, który wiedział o toczącej się sprawie karnej, nie podejmował żadnych bezprawnych działań. Niemniej prawidłowa postawa oskarżonego w toku postępowania karnego często będzie istotną okolicznością przemawiającą przeciwko stosowaniu tymczasowego aresztowania.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 3; 233-254
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model kontradyktoryjnego procesu karnego w świetle noweli do k.p.k. z 27 września 2013 r.
Model of an adversary criminal trial system in light of the amendments to the Code of Criminal Procedure of 27 September 2013
Autorzy:
Sepioło, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692874.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
amendment/novelty
criminal proceeding model
adversary trial system
nowelizacja
model postępowania karnego
kontradyktoryjność
Opis:
On 1 July 2015 the Act Amending the Code of Criminal Procedure and certain other laws adopted on 27 September 2013 will come into force. Its main purpose was to transform the existing criminal proceedings from inquisitorial to more adversarial allowing for conducting preparatory proceeding in a manner enabling an adversarial trial. The main amendments to the Code, and in particular those implemented in articles 297 and 167 are discussed. The amendments modify the tasks of the preparatory proceeding limiting them now to a scope only necessary for preparation of a private accusation. The new model is based on an assumption that the presentation evidenceand, in consequence the responsibility for the result of the proceeding has been moved from the court onto the parties to the proceeding. This new solution is to be reflected in the new wording of article 167 of the Code, providing that in all proceedings instigated by a party thereto (both in public and private claims) the evidence is the responsibility of the interested party.
Ustawa z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw wejdzie w życie 1 lipca 2015 r. Głównym celem tej nowelizacji było przemodelowanie postępowania jurysdykcyjnego z systemu inkwizycyjnego w kierunku większej kontradyktoryjności oraz takie przemodelowanie postępowania przygotowawczego, które pozwalałoby na prowadzenie kontradyktoryjnej rozprawy. W artykule zawarte są uwagi dotyczące noweli, w szczególności dokonuje się oceny kluczowych zmian wprowadzonych w treści art. 297 i art. 167 k.p.k. Ustawa nowelizująca wprowadza zmianę w treści art. 297 § 1 pkt 5 k.p.k., modyfikując zadania postępowania przygotowawczego odnośnie do zbierania i zabezpieczania dowodów. Nowa treść tego przepisu nakłada na oskarżyciela obowiązek zebrania dowodów tylko w niezbędnym zakresie – pozwalającym na przygotowanie skargi oskarżycielskiej. Jednocześnie nowy model opiera się na założeniu, że inicjatywa dowodowa, a w konsekwencji – odpowiedzialność za wynik postępowania zostają przerzucone z sądu na strony. To rozwiązanie urzeczywistnione ma być nową treścią art. 167 k.p.k., który zakłada, że we wszystkich postępowaniach przed sądem wszczynanych z inicjatywy strony procesowej (dotyczy to zarówno postępowań po wniesieniu publicznego, jak i prywatnego aktu oskarżenia) inicjatywa dowodowa należeć będzie do stron.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 135-147
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
International cooperation in criminal matters versus Europeanisation of criminal procedure
MIĘDZYNARODOWA WSPÓŁPRACA W SPRAWACH KARNYCH A PROCES EUROPEIZACJI POSTĘPOWANIA KARNEGO
Autorzy:
Rosiak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389840.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kodeks postępowania karnego
współpraca międzynarodowa w sprawach
karnych
europeizacja procesu karnego
zasady techniki prawodawczej
Criminal Procedure Code
international cooperation in criminal matters
Europeanisation of criminal procedure
rules of legislative technique
Opis:
The paper presents the issues of cooperation in criminal matters analysed in the context of the process of Europeanisation. In the Polish legal system, the process mainly results in the development and implementation of new and varied forms of cooperation in criminal matters with the European Union Member States. The mechanisms of cooperation transposed to the Criminal Procedure Code are, in fact, nothing new for the current model of proceedings developed in accordance with the Code of 1997, because it envisaged most of the already operating forms of international cooperation. The institutions of cooperation, although already regulated on the basis of Polish law, lacked some important basic features and were mainly based on political decisions of the executive power. That was the reason for the necessity of implementing the EU models increasing the framework of cooperation in criminal matters by gradually making the regulations more specific and elaborate. This, as a result, has led to the development of a new, complex and at the same time inconsistent system of cooperation with Member States. The creation of a completely composite regulation within Section XIII CPC, about which it is difficult to speak in terms of the system coherence, was a side effect of the implementation of provisions concerning the development of cooperation in criminal matters. The removal of the regulation of Section XIII from the Criminal Procedure Code and enacting it as a separate legal act may be a remedy for the present situation.
Przedmiotem opracowania jest problematyka współpracy w sprawach karnych, analizowana w kontekście procesu europeizacji. Proces ten skutkuje dla polskiego porządku prawnego przede wszystkim opracowaniem i wdrożeniem nowych i różnorodnych form współpracy między państwami członkowskimi Unii Europejskiej w sprawach karnych. Transponowane do Kodeksu postępowania karnego mechanizmy współpracy nie są w istocie niczym nowym dla obowiązującego modelu procesu, ukształtowanego na gruncie kodeksu z 1997 roku, który przewidywał większość z wypracowanych już form współdziałania międzynarodowego. Instytucje współpracy, choć już uregulowane na gruncie prawa polskiego, pozbawione były jednak pewnych zasadniczych własności, a opierały się przede wszystkim na decyzji politycznej władzy wykonawczej, stąd konieczność implementacji wzorców unijnych zwiększających ramy kooperacji w sprawach karnych poprzez stopniowe uszczegóławianie i pogłębianie regulacji. W rezultacie poskutkowało to powstaniem nowego, złożonego i równocześnie niejednolitego systemu współpracy z państwami członkowskimi. Efektem ubocznym implementacji przepisów dotyczących rozwoju współpracy w sprawach karnych okazało się powstanie w obrębie działu XIII Kodeksu regulacji zupełnie niejednorodnej, o której trudno jest mówić w perspektywie spójności systemowej. Receptą na zaistniałą sytuację staje się wyłączenie unormowania działu XIII poza Kodeks postępowania karnego, przenosząc normy współpracy międzynarodowej w sprawach karnych do odrębnej ustawy.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 161-184
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność dowodów – wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich (sygn. akt K 27/16) dotyczący ustawy – Kodeks postępowania karnego
Admissibility of evidence – request of the Ombudsman (K 27/16) regarding the Act – Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Pogłódek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2211820.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Code of Criminal Procedure
Constitutional Tribunal
“fruit of the poisonous tree”
material truth
Kodeks postępowania karnego
Trybunał Konstytucyjny
"owoce zatrutego drzewa"
prawda materialna
Opis:
The object of the Constitutional Tribunal’s review is Article 168a of the Code indicating the reasons of inadmissibility of evidence. The draft Sejm’s position contains a conclusion that the above provision is consistent with the Constitution of the Republic of Poland. The applicant (the Commissioner for Citizens’ Rights) claims that the challenged provision expresses an absolute obligation to include any evidence in the Polish criminal trial, regardless of how it was collected, including evidence obtained in violation of the prohibitions on collecting evidence. In the justification of the Sejm’s draft position it was stated that the purpose of the amendment was to ensure that the offender would be held criminally responsible and that any innocent person would be released from this liability in any situation where material evidence could be subject to exclusion only due to a defect in the procedure for obtaining it.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2018, 1(57); 227-268
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedstawiciel społeczny w transparentnym procesie karnym
Autorzy:
Paweł, Czarnecki,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902830.pdf
Data publikacji:
2017-09-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
social representative
principle of open proceedings
Criminal Law Codification Commission
Code of Criminal Procedure Amendment of 10 June 2016
interests of justice
the community organisation
przedstawiciel społeczny
zasada jawności
Komisja Kodyfikacyjna Prawa Karnego
nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
interes wymiaru sprawiedliwości
organizacja społeczna
Opis:
The article analyses the rights and duties of a social representative in criminal proceedings (article 90 Code of Criminal Procedure). Participation in court proceedings may be declared, before the commencement of judicial examination, by a representative of a community organisation, if there is a need to defend a social interest or an important individual interest within the statutory purposes of such an organisation, especially in matters pertaining to the protection of human rights and freedoms. The representative of a community organisation who has been admitted to participate in court proceedings may participate in the trial, express their points of view and make statements in writing. The court shall admit a representative of a community organisation if it finds this to be in the interests of justice. This person shall not be allowed to ask questions to person questioned by the court, he has no right to make a complaint with the court, can`t submit motions for evidence and are not entitled to participate in a session or in an investigation. The author emphasizes the importance of participation by the citizenry in the administration of justice principle and the right to a fair and public hearing of his case. In article they were also discussed old draft bills in the position of social representative in criminal cases, and in particular the advantages and disadvantages of amending article 90 c.c.p. Amendment of 10 June 2016. The author argues that the changing of position will not increase the participation of the public in the proceedings, because the legislature did not admit procedural rights.
Źródło:
Studia Iuridica; 2017, 69; 21-37
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmioty wydające opinie z wykorzystaniem wiadomości specjalnych w prawie polskim
Entities in Polish law issuing opinions using special knowledge
Autorzy:
Pachnik, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374081.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
kodeks postępowania karnego
opinia
biegli
specjaliści
Code of Criminal Procedure
opinion
experts
specialists
Opis:
W prawie polskim dopuszczono możliwość zasięgnięcia opinii biegłych, innych osób mających wiadomości specjalne oraz wyspecjalizowanych instytucji, a także przewidziano możliwość zlecenia niektórych czynności specjalistom. Są to odmienne instytucje procesowe, o różnych kompetencjach i wymaganych kwalifikacjach oraz różnych uprawnieniach. Poprawne scharakteryzowanie roli tych podmiotów oraz wymagań, jakie się im stawia, pozwala na ocenę wartości dowodowej sporządzanej opinii czy czynności z ich udziałem. W pracy omówiono wymagania, jakie powinny spełniać podmioty wydające opinie oraz działające jako specjaliści. Wskazano też, jakie są kryteria oceny efektów pracy wymienionych podmiotów.
Allowed under Polish law is the opportunity to consult experts and other persons or specialized institutions having special knowledge, as well as provides the possibility of outsourcing certain tasks to specialists. These are the different procedural institutions, with different competence and required skills as well as various privileges. The correct characterization of the role of these entities and requirements, which they pursue, allows the assessment of the probative value of opinions or activities involving them. The work discusses the requirements to be fulfilled by bodies issuing opinions and acting as specialists. The criteria for evaluating the effects of the work of these entities is also indicated.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2015, 290; 3-13
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykładnia art. 14 ust. 3 ustawy o sejmowej komisji śledczej oraz art. 15 § 2 Kodeksu postępowania karnego
Interpretation of Article 14 para. 3 of the Act on the Sejm Investigative Committees and Article 15 para. 2 of the Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Odrowąż-Sypniewski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206773.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
investigative Committee
Code of Criminal Procedure
state prosecution
Central Anticorruption Bureau
komisja śledcza
Kodeks postępowania karnego
prokuratura
Centralne Biuro Antykorupcyjne
Opis:
The author analyses the above-mentioned provisions, discussing the problem of a potential disclosure of documents and other materials collected by an investigative committee to authorities conducting criminal proceedings. In case of a convergence between the investigation conducted by the Central Anticorruption Bureau (CAB) and the matter examined by the investigative committee there are no formal obstacles to the realisation of a request for on submission of materials concerning the work of the committee to the CAB.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2019, 1(61); 50-57
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umorzenie postępowania karnego według art. 62a ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
Discontinuance of criminal proceedings under Article 62a of the Act on Preventing Drug Addiction 2005
Autorzy:
Muszyńska, Anna
Łucarz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693295.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the offense of possession of a drug
intoxicant
psychotropic substance
discontinuance of criminal proceedings against offenders
so called possession of minor amounts
przestępstwo posiadania środka odurzającego
środek odurzający
substancja psychotropowa
umorzenie postępowania karnego wobec sprawców tzw. drobnego posiadania
Opis:
So called possession of minor amounts of illegal substances, a new institution referred to in Article 62a of the Act on Preventing Drug Addiction has been analysed. This regulation provides for a possibility of discontinuing the proceedings against offenders charged with possession of drugs in small amounts. Discussing the normative structure of the offence, the authors indicated areas that are defective and require urgent intervention of the legislature.
Autorki, na tle rozwoju rozwiązań prawnych stosowanych wobec sprawców przestępstw "drobnego posiadania" substancji zabronionych, dokonały obszernej analizy nowej instytucji z art. 62a u.p.n. Regulacja ta zakłada możliwość umorzenia postępowania wobec wspomnianej kategorii sprawców. Omawiając tę konstrukcję normatywną, autorki wskazały jednocześnie obszary, które są wadliwe i stąd wymagają pilnej interwencji ustawodawcy.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 137-149
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada prawdy w polskim procesie karnym – uwagi na tle zmian k.p.k
The principle of material truth in Polish criminal procedure – remarks on the amendments to PCCP
Autorzy:
Michalski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596767.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the amendment of the Polish Code of Criminal Procedure
the initiative in the matter of evidence
the principle of formal truth
the principle of material truth
criminal procedural law
nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
inicjatywa dowodowa
zasada prawdy formalnej
zasada prawdy materialnej
prawo karne procesowe
Opis:
Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego, która weszła w życia 1 lipca 2015 r., zmieniała model polskiego procesu karnego, otwierając go na większą kontradyktoryjność. Jednym z problemów, na który wskazywano odnośnie do przeprowadzonej reformy, była realizacja zasady prawdy na gruncie znowelizowanej ustawy. Część doktryny stała na stanowisku, że zasada prawdy materialnej uległa znacznej marginalizacji, a nawet przybrała charakter zasady prawdy formalnej1. Powyższa zmiana miała wynikać przede wszystkim z ograniczenia możliwości dowodowych sądu, który jako bezstronny arbiter miał pozostawiać przeprowadzanie dowodów wyłącznie stronom procesu. Tymczasem ustawodawca odnosząc się do tych wypowiedzi, przygotował kolejną nowelizację Kodeksu postępowania karnego, która miała przywrócić większość zmienionych przepisów. Ustawa weszła w życie 15 kwietnia 2016 r.
The amendment to the Polish Code of Criminal Procedure (PCCP), which became effective as of 1 July 2015, had changed the model of the Polish criminal trial by opening it up to be more adversarial. One of the problems, which was disputed in reference to the reform was whether the principle of material (objective) truth could be still established on the basis of the amended Act. According to some Polish jurists the principle of material truth had been significantly marginalized and become in fact the principle of formal truth. In their opinion this was a result of reducing the possibility of taking initiative in the filed of evidence by the judge, who as an impartial arbitrator should allow only parties to provide evidence. Meanwhile, the legislator had prepared another amendment to the PCCP, which was to restore most of the revised rules. The new law entered into force on 15 April 2016.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2016, 15, 3; 87-100
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procedural Use of Wiretapping in the Amendment of the Code of Criminal Procedure and Certain Other Acts of 11 March 2016 in the Light of Right to Defense
Autorzy:
Machlańska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619295.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
wiretap
right to defense
amendment of the Code of Criminal Procedure
attorney-client privilege
surveillance
podsłuch
prawo do obrony
nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
tajemnica obrończa
kontrola rozmów
Opis:
This article describes the changes occurred within the chapter 26 of the Code of Criminal Procedure after the amendment of the Code of Criminal Procedure and some other acts, which took place on 15th April 2016, in particular, it contains a critical analysis of a radical change in the content of Article 237a of the Code of Criminal Procedure and the consequences of the expulsion of the Article 237 § 8 of the Code of Criminal Procedure. In this context, it should be noted that the legislator, in violation of existing regulation in a democratic state ruled by law, allowed the use of procedural wiretap in relation to all offences prosecuted ex officio and all fiscal offences, thus depriving participants of criminal proceedings (and therefore not only individuals, who have right defense) the possibility to appeal “the decision to use such evidence” undertaken by the prosecutor. At the same time, there is no time limit within which such evidence could be used by the prosecutor. The aim of this study is to simultaneously present the legislative omissions, errors committed by the legislator by implementing the above mentioned amendment.
Niniejszy artykuł opisuje zmiany, jakie zaszły w obrębie rozdziału 26 k.p.k. oraz art. 168b k.p.k. po wprowadzeniu nowelizacji Kodeksu postępowania karnego i niektórych innych ustaw, do której doszło 15 kwietnia 2016 r. Opracowanie w szczególności zawiera krytyczną analizę radykalnej zmiany treści art. 237a i 168b k.p.k. oraz konsekwencje wyrugowania art. 237 § 8 k.p.k. W tym kontekście należy zauważyć, że ustawodawca z pogwałceniem obowiązujących w demokratycznym państwie prawnym reguł umożliwił stosowanie podsłuchu procesowego w stosunku do wszystkich przestępstw ściganych z urzędu i wszystkich przestępstw skarbowych, pozbawiając tym samym uczestników postępowania karnego (a zatem nie tylko osoby, którym przysługuje prawo do obrony) możliwości zaskarżenia „decyzji o wykorzystaniu takich dowodów”, podejmowanej przez prokuratora. Jednocześnie nie przewidziano żadnego terminu, w ciągu którego takie dowody mogłyby być wykorzystane przez prokuratora. Celem pracy jest także przedstawienie pominięć prawodawczych, jakich dopuścił się ustawodawca, wprowadzając tę nowelizację.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 44

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies