Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pomostowanie aortalno-wiencowe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Depresja pooperacyjna u pacjentów po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) – przegląd literatury
Autorzy:
Stanicki, Paweł
Szarpak, Julita
Wieteska, Małgorzata
Kaczyńska, Agnieszka
Milanowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391827.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
depresja
pomostowanie aortalno-wieńcowe
Opis:
Wstęp: Choroba niedokrwienna serca jest najczęstszą przyczyną śmierci na świecie. Życie pacjentów z defektami naczyń serca może uratować zabieg pomostowania aortalno-wieńcowego (ang. co-ronary artery bypass grafting; CABG). Wiąże się on jednak ze zwiększonym ryzykiem rozwoju depresji po operacji. Materiały i metody: Dokonano przeglądu prac dostępnych na platformie PubMed, opublikowanych po 2011 r., celem przedstawienia wyników najnowszych badań dotykających problematyki depresji po CABG, w tym prac opisujących: przebieg choroby, jej konsekwencje dla rokowań pacjenta oraz leczenie tego schorzenia. Wyniki: Depresja przed i po CABG dotyka 30–40% pacjentów, częściej kobiet. Powstała po zabiegu i nieleczona utrzymuje się wiele lat. Inaczej zachowuje się poziom lęku pacjentów, który to systematycznie obniża się po operacji. Badane są wskaźniki mogące korelować z wystąpieniem u pacjenta depresji pooperacyjnej, w tym: kortyzol, wysokoczułe białko C-reaktywne (ang. high sensitivity C-reactive protein; hsCRP) i biomarkery stresu oksydacyjnego. Występowanie depresji u pacjentów po CABG ma szereg negatywnych konsekwencji. Są to między innymi: słabsza odpowiedź na leczenie, większa szansa na nawrót choroby oraz zwiększona częstość readmisji i śmiertelność. Leczenie pacjentów z tym zaburzeniem polega na stosowaniu leków przeciwdepresyjnych (najczęściej SSRI – ang. selective serotonin reuptake inhibitor) i/lub różnego rodzaju psychoterapii, na czele z terapią poznawczo-behawioralną (ang. cognitive behavioral therapy; CBT). Wnioski: Depresja występująca po CABG obniża jakość życia i pogarsza rokowania pacjentów. Konieczne jest wczesne wykrywanie tego schorzenia po operacji oraz stosowanie leczenia, mając na uwadze zaburzenia ze strony kardiologicznej chorego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 6; 32-38
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie HPLC do oznaczania meropenemu w osoczu krwi pacjentów leczonych z powodu infekcji po przebytym zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego
Application of HPLC to meropenem determination on plasma samples of patients with infections treated after coronary artery bypass graft surgery
Autorzy:
Bafeltowska, J.
Pokorska, A.
Bialek, K.
Wilczynski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876537.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
bypass aortalno-wiencowy zob.pomostowanie aortalno-wiencowe
farmakokinetyka
infekcja
leczenie chirurgiczne
meropenem
metoda HPLC
osocze
oznaczanie
pacjenci
pomost aortalno-wiencowy zob.pomostowanie aortalno-wiencowe
pomostowanie aortalno-wiencowe
pomostowanie tetnic wiencowych zob.pomostowanie aortalno-wiencowe
pomostowanie wiencowe zob.pomostowanie aortalno-wiencowe
zespolenie omijajace aortalno-wiencowe zob.pomostowanie aortalno-wiencowe
coronary artery bypass surgery
pharmacokinetics
infection
surgical treatment
high performance liquid chromatography
plasma
determination
patient
Opis:
W przeprowadzonych badaniach oceniano skuteczność dawkowania meropenemu stosowanego leczniczo w terapii zakażeń po przebytym zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego na podstawie analizy stężeń antybiotyku w próbkach osocza krwi pacjentów oznaczonych metodą HPLC. Celem pracy było wyznaczenie wartości parametrów farmakokinetycznych meropenemu w osoczu krwi pacjentów po wielokrotnym podaniu antybiotyku dożylnie, a ponadto ocena wartości stężeń meropenemu w odniesieniu do MIC patogénnych bakterii. Materiał biologiczny pobierano do badań w 2; 4; 5 i 6 dobie antybiotykoterapii. Proces izolacji meropenemu z próbek osocza krwi prowadzono techniką ekstrakcji do fazy stałej. Warunki analizy chromatograficznej antybiotyku uwzględniały zastosowanie kolumny LiChrisopher 100 RP-18 (5 µm, 250mm x 4mm);fazy ruchomej o składzie buforfosforanowy pH 7,0/acetonitryl (92:8); detektora DAD, długość fali 296 nm. Stężenie maksymałne meropenemu w stanie stacjonarnym (Cssmax) w 2 dobie antybiotykoterapii 0,25 h po podaniu kolejnej dawki leku wynosiło 17,58 µg/ml. W próbkach osocza krwi pobranych pod koniec przedziału dawkowania (8h) w kolejnych dobach terapii nie stwierdzono obecności leku. Tylko u jednego pacjenta stężenie minimalne w stanie stacjonarnym (Cssmax) wynosiło 0,87-0,89 µg/ml i przekraczało MIC Staphylococcus aureus, Enterobacter, Escherichia coli і Serratia. Należy rozważyć skrócenie częstości dawkowania antybiotyku celem zabezpieczenia terapeutycznych wartości stężeń.
In performed study the effectiveness of meropenem administration was estimated after therapeutic using in infections treatment after coronary artery bypass graft surgery on the base of antibiotic concentrations determined by HPLC method in the plasma samples of patients. The aim of the present study was to determine pharmacokinetic parameters of meropenem in patients 'plasma samples after multiple intravenous antibiotic administration and the estimation of meropenem concentrations to MIC of bacterial patogens. The biological material to our study was taken in 2; 4; 5 and 6 day of the antibiotic therapy. The solid phase extraction was used to the isolation of meropenem from the plasma samles. Applied chromatographic conditions of antibiotic included the column LiChrisopher 100 RP-18 (5 µm, 250mm x 4mm); the mobile phase comprised phpsphate buffer pH 7,0/acetonitrile (92:8); DAD with detection at 296 nm. The maximal meropenem concentration in the steady state (Cssmax) in 2 day of treatment 0,25 h after administration of the next dose of antibiotic was 17,58 µg/ml. In the plasma samples which were taken in the end of the dosage regimen (8h) in subsequent days the antibiotic was not fund. Only in one patient the minimal concentration in the steady state (Cssmax) was 0,87-0,89 µg/ml and exceeded MIC for Staphylococcus aureus, Enterobacter, Escherichia coli і Serratia. The shorter frequency of drug administration has to be consider to assure the therapeutic range of antibiotic concentrations.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2010, 61, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych uczestniczących w programie rehabilitacji poszpitalnej
Quality of life of patients after cardiac surgery participating in the rehabilitation program
Autorzy:
Cieślik, B.
Wronecki, K.
Szczepańska-Gieracha, J.
Podbielska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/262075.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
rehabilitacja kardiologiczna
jakość życia
zastawka serca
pomostowanie aortalno-wieńcowe
cardiac rehabilitation
quality of life
heart valves
coronary artery bypass grafting
Opis:
Schorzenia układu sercowo-naczyniowego stanowią główną przyczynę zgonów mężczyzn po 45 roku życia i kobiet po 65 roku życia. Celem pracy była ocena jakości życia (QoL - quality of life) pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych, poddanych poszpitalnej rehabilitacji kardiologicznej. Do badań zakwalifikowano 64 osoby (48 mężczyzn i 16 kobiet), w wieku od 40 do 82 lat. Badane osoby zostały podzielone na dwie grupy: Grupa A - pacjenci po zabiegach kardiochirurgicznych w krążeniu pozaustrojowym, 36 osób (56,25% badanych) oraz grupa B - pacjenci po zabiegach kardiochirurgicznych, przeprowadzonych bez krążenia pozaustrojowego, 28 osób (43,75% badanych). Jakość życia była oceniana przed i po 21-dniowym turnusie wczesnej rehabilitacji kardiologicznej. Do badania jakości życia zastosowano wystandaryzowany kwestionariusz ogólny The World Health Organization Quality of Life BREF (WHOQoL-BREF) oraz kwestionariusz MacNew, przeznaczony do oceny QoL w przypadku schorzeń kardiologicznych. Przeprowadzone analizy wykazały, że udział w rehabilitacji kardiologicznej poprawia jakość życia pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych.
Cardiovascular lesions belong to the main death causes in men in age over 45 years and women over 65 years old. The aim of the study was to assess the quality (QoL) of life of patients after cardiac surgery that were exposed to the early stage cardiac rehabilitation. 64 persons (48 men and 16 women), aged from 40 to 82 years, were enrolled into the study. The subjects were divided into two groups: Group A - patients after cardiosurgical procedures performed in the extracorporeal circulation,- 36 people (56.25% of respondents) and group B - patients after cardiac surgery with no extracorporeal circulation, 28 people (43.75% of respondents). The quality of life was assessed before and after the 21 days of early cardiac rehabilitation. The standardized general questionnaire of The World Health Organization: Quality of Life BREF (WHOQoL-BREF) and MacNew questionnaire, specific to the cardiovascular diseases, were used to asses the quality of life. The analysis carried out show that active participation in cardiac rehabilitation improves the quality of life of patients after cardiac surgery.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2017, 23, 3; 200-214
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza tolerancji wysiłku oraz ocena zmęczenia u pacjentów po pomostowaniu tętnic wieńcowych poddanych rehabilitacji kardiologicznej
Analysis of Exercise Tolerance and Fatigue Evaluation in Patients after Coronary Artery Bypass Grafting Undergoing Cardiac Rehabilitation
Autorzy:
Przysada, Grzegorz
Smerecka, Dorota
Rykała, Justyna
Podgórska-Bednarz, Justyna
Leszczak, Justyna
Wilczek-Banc, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437867.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
pomostowanie aortalno-wieńcowe
skala Borga
test marszu 6-minutowego
rehabilitacja kardiologiczna
coronary artery bypass grafting
the Borg scale
6-minute walking test
cardiac rehabilitation
Opis:
Wstęp: Choroba niedokrwienna serca jest jedną z najczęstszych przyczyn inwalidztwa i umieralności. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia ostrego zespołu wieńcowego duża grupa chorych kierowana jest na leczenie kardiochirurgiczne polegające na wykonaniu zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych. Po przeprowadzonym zabiegu, pacjenci powinni zostać objęci następowym postępowaniem rehabilitacyjnym, które przynosi korzyści, m.in. w postaci poprawy jakości życia pacjenta. Celem pracy była ocena zamiany tolerancji wysiłku oraz subiektywnej oceny zmęczenia pacjentów po pomostowaniu tętnic wieńcowych poddanych rehabilitacji. Materiał i metoda: Badaniu zostało poddanych 158 pacjentów, leczonych w okresie od lutego do lipca 2011 roku. Pacjentów podzielono na trzy grupy wiekowe. Porównywano stan przy przyjęciu na leczenie i po zakończeniu rehabilitacji ogółem – jak również oddzielnie wśród kobiet i mężczyzn. Na podstawie wskaźnika BMI badanych podzielono również na osoby otyłe, osoby z nadwagą oraz osoby o prawidłowej masie ciała. Do określenia tolerancji zmęczenia zastosowano Test Marszu 6-minutowego, natomiast do subiektywnej oceny zmęczenia – skalę Borga. Wyniki: Analiza wyników badań wskazała, że badani pacjenci uzyskali poprawę wyników w zakresie tolerancji wysiłku oraz subiektywnej oceny zmęczenia po zakończonej rehabilitacji. Poprawę wyników zaobserwowano we wszystkich analizowanych grupach wiekowych. Nie odnotowano znaczących różnic w uzyskanych wynikach w przypadku podziału pacjentów ze względu na płeć oraz wskaźnik BMI. Wnioski: 1. W wyniku przeprowadzonej rehabilitacji kardiologicznej uzyskano istotną statystycznie poprawę tolerancji wysiłku, wyrażoną w przyroście dystansu w teście 6MWT oraz zmniejszeniem średniej liczby punktów w skali Borga. 2. Wiek, płeć oraz wskaźnik BMI nie są czynnikami wpływającymi istotnie na zmianę tolerancji wysiłku, jak również subiektywną ocenę zmęczenia pacjentów.
Introduction: Coronary heart disease is one of the most common causes of disability and mortality. In order to reduce the risk of acute coronary syndrome, a large group of patients is referred to the cardiac surgery involving coronary artery bypass grafting. The patients after the procedure should be covered by rehabilitation program which has beneficial effects e.g. improving the quality of life of a patient. The aim of the study was to evaluate the conversion in tolerance of exercise and subjective fatigue assessment of patients after coronary artery bypass undergoing rehabilitation. Material and Methods: The subjects of the study were 158 patients treated in the period from February to July 2011. The patients were divided into three age groups. The condition on the admission to treatment and after rehabilitation was assessed in total as well as separately for women and men. On the basis of BMI, the subjects were divided into obese, overweight people and those with normal weight. 6-minute walking test was used for the assessment of fatigue tolerance and the Borg scale was applied to determine the subjective fatigue assessment. Results: The analysis of the results indicated improvement in the exercise tolerance and the subjective assessment of fatigue after the tested patients completed rehabilitation. Improvement was observed in all the analyzed age groups. There were no significant differences in the results obtained between the groups of patients by gender and BMI. Conclusions: 1. As a result of cardiac rehabilitation, statistically significant improvement in exercise tolerance was observed expressed in the increase in 6MWT distance and a decrease in the average number of points in the Borg scale. 2. Age, sex, and BMI were not significant factors influencing the change in the exercise tolerance as well as the subjective evaluation of fatigue in the patients.
Źródło:
Medical Review; 2014, 2; 141-151
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies