Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polityka rosyjska" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Religious Representation in Russia-EU Relations: “Traditional Values” Problem
Reprezentacja wyznaniowa w stosunkach Rosja-UE: Problem „tradycyjnych wartości”
Autorzy:
Zhuravlev, Denis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625725.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religion in Russia
Russian Orthodox Church
Russian politics
traditional values
religia
Rosyjski Kościół Ortodoksyjny
polityka rosyjska
wartości tradycyjne
Opis:
Autor analizuje, w jaki sposób pojęcie „tradycyjnych wartości” wykorzystywane jest w politycznym dyskursie władz rosyjskich. Od trzeciej kadencji Władimira Putina zauważalny byl neokonserwatywny zwrot w rosyjskiej polityce, wyrażony zarówno w umacnianiu wpływów religii, jak i w zaostrzaniu ustawodawstwa. Aktywną rolę w tym odgrywa hierarchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, który otwarcie popiera obecny reżim i wzmacnia własny wpływ na życie publiczne. Pojęcie „tradycyjnych wartości” jest zatem motywowane politycznie, interpretowane jako sprzeciw wobec wartości liberalnych (przykładem jest homofobiczna polityka władz rosyjskich) i ma na celu przeciwstawienie wartości rosyjskich wartościom zachodnim. Autor opisuje, w jaki sposób dyskurs ten ma na celu przede wszystkim skonsolidowanie konserwatywnego elektoratu w kraju i rozprzestrzenienie rosyjskich wpływów na konserwatystów z innych krajów. Odzwierciedla to potrzebę poszukiwania skutecznych sposobów przeciwdziałania populistycznej retoryce.
The author analyzes how the concept of “traditional values” is used in the political discourse of the Russian authorities. Since the third term of Vladimir Putin, there has been a noticeable neo-conservative turn in Russian politics, expressed both in the strengthening of the influence of religion and in the tightening of legislation. An active role in this is played by the leadership of the Russian Orthodox Church, which openly supports the current regime and strengthens its own influence on public life, regardless of the absence of direct religious demands of Russian society. The concept of “traditional values” is thus politically motivated, interpreted as an opposition to liberal values (an example is the homophobic policy of the Russian authorities) and is aimed at contrasting Russian values with Western ones. The author describes how this discourse is aimed, principally, at consolidating the conservative electorate within the country and spreading Russian influence on “conservatives” from other countries. This reflects the need to search for effective ways to counter populist rhetoric.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2018, 12; 295-309
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Шляхта западного края в политике российской империи во второй половине XIX века: Леопольд Валицкий и его имение Озёры
Autorzy:
Mulina, Svetlana
Radiuk, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787953.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zesłanie syberyjskie
powstanie styczniowe
szlachta
Leopold Walicki
polityka rosyjska na terenie ziem zabranych
majątek Jeziory
Siberian exile
uprising of 1863
gentry
Leopold Valitski
Russian policy in Western region
estate Oziory
Opis:
Szlachta zachodniego kraju w polityce imperium rosyjskiego w drugiej połowie XIX wieku: Leopold Walicki i jego majątek Jeziory W artykule analizowana jest polityka caratu wobec uprzywilejowanej grupy społecznej ziem zabranych na przykładzie biografii ziemianina Leopolda Walickiego z guberni grodzieńskiej. Jego życiowa droga była zdeterminowana przez sytuację polityczną w kraju i złączona z losem jego majątku Jeziory. Podobnie jak większość drobnego ziemiaństwa, Walicki na początku swojej kariery realizował się w służbie państwowej i dopiero po otrzymaniu spadku znacząco zmienił się jego status bytowy. Rozlegle dobra, rodzinne skarby, wpływ na lokalną społeczność – wszystko złożyło się na to, że jego osobą szczególnie interesowały się władze rosyjskie. Mimo że był osobą apolityczną, Leopold został skazany za udział w powstaniu styczniowym i zesłany do guberni irkuckiej, a jego majątek skonfiskowano. Proces przejęcia Jezior przez skarb państwa świadczył o tym, że zmiana formy własności łączyła się ze wzrostem korupcji i różnych nadużyć ze strony cywilnej i wojskowej administracji carskiej. W wyniku konfiskaty i sekwestracji majątków uczestników powstania wiele tych gospodarstw zostało zrujnowanych. Шляхта западного края в политике российской империи во второй половине XIX века: Леопольд Валицкий и его имение Озёры В статье рассматривается политика царизма по отношению к привилегированному сословию Западного края на примере биографии помещика Гродненской губернии Леопольда Валицкого. Его судьба формировалась под влиянием политической обстановки в регионе и была тесно связана с судьбой имения Озёры. Сначала Валицкий реализовывал жизненный путь типичного безземельного шляхтича, зарабатывающего канцелярской работой, и только после получения наследства стал влиятельной личностью в Гродненской губернии. Большое имение, обширные родственные связи, влияние на местное население – все это способствовало повышенному вниманию властей к фигуре Валицкого. Будучи далеким от политики, он был осужден за участие в восстании 1863 г. и сослан на поселение в Иркутскую губернию. Судьба конфискованного у Валицкого имения Озеры показывает, что передел земельной собственности в Западном крае в пользу русского землевладения сопровождался ростом злоупотреблений чиновничества и хищнических амбиций местной бюрократической верхушки. В результате масштабной акции по секвестированию и конфискации имений местной шляхты, многие земельные владения пришли в упадок.
В статье рассматривается политика царизма по отношению к привилегированному сословию Западного края на примере биографии помещика Гродненской губернии Леопольда Валицкого. Его судьба формировалась под влиянием политической обстановки в регионе и была тесно связана с судьбой имения Озёры. Сначала Валицкий реализовывал жизненный путь типичного безземельного шляхтича, зарабатывающего канцелярской работой, и только после получения наследства стал влиятельной личностью в Гродненской губернии. Большое имение, обширные родственные связи, влияние на местное население – все это способствовало повышенному вниманию властей к фигуре Валицкого. Будучи далеким от политики, он был осужден за участие в восстании 1863 г. и сослан на поселение в Иркутскую губернию. Судьба конфискованного у Валицкого имения Озеры показывает, что передел земельной собственности в Западном крае в пользу русского землевладения сопровождался ростом злоупотреблений чиновничества и хищнических амбиций местной бюрократической верхушки. В результате масштабной акции по секвестированию и конфискации имений местной шляхты, многие земельные владения пришли в упадок.
The article deals with the tsarist’s policy towards nobility of Empire’s Western region on the example of the landlord Leopold Valitski from Grodno governorate. His fate was determined by the political situation in the region and closely intermingled with the fate of his estate Oziory. Valitski, as the majority of landless nobility, started his career as a clerk and only after coming into fortune had become an authoritative person in Grodno governorate. Large estate, broad circle of kin relations, high position in local society – all these factors made Leopold an object of particular attention of Russian authorities. Being absolutely apolitical he has been convicted of participating in uprising of 1863 and exiled into Siberia. The authors in slightly details investigate Oziory confiscation process and come to the conclusion that private property seizure by the government was followed by corruption and robbing of many estates by civil and military administration. In the result of wide scale sequestration and confiscation local gentry property lots of estates fell into decline.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 79-103
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scenarios for the Development of the Migration Problem in Russia
Scenariusze rozwoju problemu migracji w Rosji
Autorzy:
Stepanov, Sergey
Ivanova, Ekaterina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179048.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Migrants
migration
Russian migration policy
international migration
discrimination
illegal immigrants
migranci
migracja
rosyjska polityka migracyjna
migracje międzynarodowe
dyskryminacja
nielegalni imigranci
Opis:
The article is devoted to the impact of migration processes on public opinion and possible solutions to the migration problem in modern Russia. An analysis and comparison of the results of sociological surveys conducted by various sociological agencies over the past five years has made it possible to identify the most vulnerable points in interethnic relations. Speaking about the future prospects of Russian migration policy, the authors offer scenarios for the development of the migration problem in Russia. To study the experience of the organization, as well as to determine the specific features of the functioning of the migration process, comparative methods are used to identify the main ways of regulating the migration policy in Russia and to compare this practice with international experience. The generalization method is also used, allowing the authors to identify common properties and characteristics of the objects of study by moving from a particular or less general concept and judgment to a more general concept or judgment within the framework of this study. The methods of induction and deduction are widely used in academic research. Thanks to these methods, researchers have the opportunity to examine certain processes in detail, build logical relationships and sequences, and identify patterns. The use of induction made it possible to derive general propositions from a series of particular statements and isolated facts based on data from past experience.
Artykuł poświęcony jest wpływowi procesów migracyjnych na opinię publiczną i możliwym rozwiązaniom problemu migracyjnego we współczesnej Rosji. Analiza i porównanie wyników badań socjologicznych przeprowadzonych przez różne instytucje socjologiczne w ciągu ostatnich pięciu lat pozwoliły określić najbardziej wrażliwe punkty w relacjach międzyetnicznych. Mówiąc o perspektywach rosyjskiej polityki migracyjnej, autorzy proponują scenariusze rozwoju problemu migracyjnego w Rosji. W celu zbadania doświadczeń organizacji, a także określenia specyfiki funkcjonowania procesu migracji, zastosowano metody porównawcze, które pozwoliły zidentyfikować główne sposoby regulowania polityki migracyjnej w Rosji i porównać tę praktykę z doświadczeniami międzynarodowymi. Zastosowano również metodę uogólnienia, w wyniku której autorzy określili wspólne właściwości i cechy obiektów badań, przechodząc w ramach niniejszego opracowania od pojęcia i osądu konkretnego lub mniej ogólnego do bardziej ogólnego. Metody indukcji i dedukcji są szeroko stosowane w badaniach naukowych. Dzięki tym metodom badacze mają możliwość szczegółowego zbadania określonych procesów, zbudowania logicznych relacji i sekwencji, oraz wyznaczenia schematów. Zastosowanie indukcji umożliwiło wyprowadzenie ogólnych propozycji z szeregu konkretnych stwierdzeń i pojedynczych faktów opartych na danych z przeszłych doświadczeń.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 281-296
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Syrian war: The Russian factor
Сирийская война: русский фактор
Autorzy:
Jamsheer, Hassan A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176486.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wojna syryjska
Rosja
USA
proces genewski
rosyjska polityka
bliskowschodnia
война в Сирии
Россия
США
женевский процесс
политика России на Ближнем Востоке
Opis:
Artykuł dotyczy udziału Rosji w nowej fazie konfliktu syryjskiego. USA i Federacja Rosyjska doszły do porozumienia w kwestii powstrzymania wymiany ognia między wojującymi siłami rządu i „umiarkowanej” opozycji w Syrii, począwszy od godziny 12.00 czasu damasceńskiego dnia 26 lutego 2016 r. To porozumienie zapoczątkowało nową rundę rozmów w ramach procesu genewskiego, które z przerwami pozostają w toku do dnia dzisiejszego. Autor zajmuje się zaangażowaniem rosyjskim w wymienionej wojnie. Wraca też do wcześniejszych etapów obecności rosyjskiej w Syrii, a także do tła rosyjskiej polityki bliskowschodniej i międzynarodowej w okresie przywództwa Putina.
Статья рассказывает о участии России в сирийском конфликте в его новом этапе, начиная с серьезного военного вмешательства в конце 2015 года и снижения интенсивности несколько месяцев спустя. США и Россия достигли соглашения о сирийской войне о прекращении перестрелки между противоборствующими силами правительства и «умеренной» оппозиции, начиная с 12:00 по дамасскому времени 26 февраля 2016 года. Это соглашение положило начало нового раунда переговоров в рамках Женевского процесса, которые с перерывами продолжаются и по сей день. Статья посвящена участию России в упомянутой войне. Обращает внимание на более ранние стадии российского присутствия в Сирии, а также на фон ближневосточной и международной политики России в период правления Путина.
Źródło:
Studia Orientalne; 2016, 1(9); 15-27
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Geopolitical Advancements in the Black Sea Region: the Annexation of Crimea
Rosyjskie postępy geopolityczne w regionie Morza Czarnego: aneksja Krymu
Autorzy:
Kushnir, Ostap
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943104.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian crisis
Black Sea Region
Russian geopolitics
Russian foreign policy
Crimean annexation
critical geopolitics
metageography
kryzys ukraiński
region Morza Czarnego
rosyjska geopolityka
rosyjska polityka zagraniczna
aneksja Krymu
geopolityka krytyczna
meta-geografia
Opis:
The annexation of Crimea is not an ordinary event in contemporary international relations. Since WWII, there has been no precedent in Europe when one state under dubious premises has forcefully annexed a part of another state. This article scrutinizes the Crimean case in the context of the ongoing Ukrainian crisis and uncovers the rationale behind Russia’s aggressive policies in the Black Sea Region. To accomplish this task, several steps have been undertaken. Primarily, the recent speeches of Russian officials and Kremlin-originated documents have been analyzed. Secondly, the tactics favored by the Kremlin to achieve its geopolitical goals have been explained and assessed (through applying frameworks of meta-geography and soft power security). Thirdly, the future prospects for Crimea with its gradual transformation in the counter- NATO fortress have been outlined.
Aneksja Krymu nie wydaje się być zwykłym wydarzeniem we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Od czasów II wojny światowej nie doszło jeszcze do precedensu w Europie, kiedy jedno państwo na podstawie wątpliwych przesłanek forsownie aneksowało fragment innego państwa. Ten artykuł ma za zadanie analizę aneksji Krymu w kontekście trwającego kryzysu ukraińskiego i określenie podstaw agresywnej polityki Rosji w regionie Morza Czarnego. W tym celu zostały podjęte następujące kroki. Przede wszystkim przeanalizowane zostały ostatnie wypowiedzi rosyjskich urzędników i oficjalne dokumenty Kremla. Po drugie, opisana i wyjaśniona została (poprzez zastosowanie metodologii meta-geografii i soft power security) ulubiona taktyka Kremla do osiągania swoich celów geopolitycznych. Po trzecie, przedstawione zostały perspektywy rozwoju Krymu uwzględniające jego stopniową transformację w antynatowską twierdzę.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 111-135
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Federacji Rosyjskiej wobec Kurdów w konflikcie syryjskim
Autorzy:
Bielicki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056046.pdf
Data publikacji:
2018-12-21
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
polityka
Federacja Rosyjska
Kurdowie
Turcja
Afrin
Opis:
Głównym celem artykułu jest przedstawienie uwarunkowań i zależności, charakteryzujących relacje rosyjsko-kurdyjskie od początku konfliktu syryjskiego. Autor podkreśla rolę Kurdów w świecie arabskim oraz w globalnej strategii Rosji. Na wstępie śledzi historię relację pomiędzy Rosją a Kurdami od kryzysu perskiego w 1946 r. do 1991 r. i wstrzemięźliwej reakcji Kremla na nieudane powstanie kurdyjskie w Iraku w tymże roku. Porusza kwestię powrotu Rosji na Bliski Wschód i jej ograniczonego wsparcia dla strony kurdyjskiej w walce z ISIS na terenie Syrii. Opisuje stanowisko Moskwy wobec referendum w irackim Kurdystanie, które także wpływa na wydarzenia w Syrii i przyczynia się do dodatkowego podgrzania napięcia. Analizuje też zagadnienia związane z ostatnią ofensywą sił tureckich w regionie Afrin w Syrii przeciwko Kurdom. W podsumowaniu autor sygnalizuje prognozy na przyszłość we wzajemnych kontaktach i podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czy Moskwa będzie chcieć wzmocnienia kurdyjskiej pozycji w ramach rokowań dotyczących zakończenia syryjskiego konfliktu.
Źródło:
Securitologia; 2018, 1 (27); 29-46
1898-4509
Pojawia się w:
Securitologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DAY OF NATIONAL UNITY IN HISTORICAL POLITICS OF RUSSIAN FEDERATION.
Autorzy:
Moskwa, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436881.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Federacja Rosyjska
Dzień Jedności Narodowej
polityka historyczna
obchody świąt
Opis:
W świadomości Rosjan nie istnieje jednolita Rosja, lecz jej wiele rodzajów. Zasadne wydaje się więc pytanie o to, z którym z nich Rosjanin powinien się utożsamić? Władze doskonale zdają sobie sprawę z „rozbicia” rosyjskiej świadomości i wyciągają „pomocną dłoń” w postaci kreowania jedynie słusznej wizji przeszłości, zlepiając wielowymiarową Rosję w całość.  Fundamenty pamięci historycznej Rosjan stanowią państwowotwórcze postacie a w tym Dymitr Pożarski i Kuźma Minin. Symboliczne znaczenie w kształtowaniu tożsamości historycznej Rosjan mają też epokowe wydarzenia takie jak chociażby okres Wielkiej Smuty. Do niedawna jeszcze wydawać by się mogło, że współcześni Rosjanie swe nadzieje wiążą wciąż z potężnym państwem, a dusze ich wręcz chcą być „karmione” takimi wartościami, jak patriotyzm, bohaterstwo i walka za Ojczyznę. Podkreślając zjednoczenie narodu rosyjskiego w potrzebie oraz bohaterską walkę o wolność Dzień Jedności Narodowej miał wpisać się w potrzeby rosyjskiego społeczeństwa. Dlaczego jednak tak się nie stało? Wynikać może to zarówno z nostalgii za Związkiem Radzieckim (Rosjanie zapytani o to, jakie święto obchodzone jest 4 listopada nadal wskazują na Święto Rewolucji Październikowej), jak i z „przereklamowaniem” mitu Rosji jako potężnego, zjednoczonego mocarstwa zamieszkałego przez bohaterskich obywateli gotowych w każdej chwili oddać swoje życie za Ojczyznę. Być może święto to jest po prostu jeszcze zbyt młode, by stało się powszechnie kojarzone. Niemniej jednak, pamiętać należy o tym, że święto jest momentem aktywizacji oraz intensykacji życia społeczno–kulturalnego społeczeństwa: to wówczas bowiem – w czasie wolnym od obowiązków – aktualizują się oraz ujawniają ważne dla danej grupy wartości, które nadają sens życiu danego społeczeństwa. Z czasem Dzień Jedności Narodowej albo będzie coraz lepiej kojarzony i świętowany przez większą rzeszę obywateli, albo też zostanie całkowicie zmonopolizowany przez nacjonalistów. Wydaje się jednak, że obie opcje są wygodne dla rosyjskich elit rządzących. Społeczeństwo bowiem i tak będzie się koncentrowało wokół władzy, która jako jedyna zapewnia bezpieczeństwo i porządek społeczny (konsolidacja wokół ośrodka władzy jedynie słusznym rozwiązaniem w walce z ekstremizmem) i kreuje Rosję jako silne mocarstwo zamieszkane przez zjednoczony naród (symbolika wydarzeń roku 1612).
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2015, 1; 225-237
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies