Polityka Federacji Rosyjskiej wobec Kurdów w konflikcie syryjskim

Głównym celem artykułu jest przedstawienie uwarunkowań i zależności, charakteryzujących relacje rosyjsko-kurdyjskie od początku konfliktu syryjskiego. Autor podkreśla rolę Kurdów w świecie arabskim oraz w globalnej strategii Rosji. Na wstępie śledzi historię relację pomiędzy Rosją a Kurdami od kryzysu perskiego w 1946 r. do 1991 r. i wstrzemięźliwej reakcji Kremla na nieudane powstanie kurdyjskie w Iraku w tymże roku. Porusza kwestię powrotu Rosji na Bliski Wschód i jej ograniczonego wsparcia dla strony kurdyjskiej w walce z ISIS na terenie Syrii. Opisuje stanowisko Moskwy wobec referendum w irackim Kurdystanie, które także wpływa na wydarzenia w Syrii i przyczynia się do dodatkowego podgrzania napięcia. Analizuje też zagadnienia związane z ostatnią ofensywą sił tureckich w regionie Afrin w Syrii przeciwko Kurdom. W podsumowaniu autor sygnalizuje prognozy na przyszłość we wzajemnych kontaktach i podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czy Moskwa będzie chcieć wzmocnienia kurdyjskiej pozycji w ramach rokowań dotyczących zakończenia syryjskiego konfliktu.