Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "political style" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    W poszukiwaniu ontologii populizmu – dylematy definicyjne
    Searching for the ontology of populism – definitional dilemmas
    Autorzy:
    Lipiński, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/616130.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    populism
    ideology
    discourse
    political strategy
    political style
    mobilization
    interpretive frames
    populizm
    ideologia
    dyskurs
    strategia polityczna
    styl polityczny
    mobilizacja
    ramy interpretacyjne
    Opis:
    Populism has been a controversial category since the beginning of the scientific reflection on this phenomenon. As this article shows, this stems from the differences between researchers who differently hierachize the meaning of specific constitutive elements. More importantly, researchers often differ even as to which elements are necessary elements of the phenomenon. Therefore, these differences result from different views on the ontological status of populism. This leads to a tendency to use other empirical data and a different methodology. The purpose of this text is the critical analysis of the most typical and new ideas regarding ontological status of populism. The article also attempts to identify potential areas of agreement between individual approaches to populism: as a thin-core ideology, discourse, strategy and organization, political style, mobilization, discursive and stylistic repertoire, and interpretative framework.  
    Populizm jest kategorią budzącą spory od początku naukowej refleksji nad tym zjawiskiem. Jak pokazuje niniejszy artykuł jest to nie tylko pochodną różnicy między badaczami, odmiennie hierarchizującymi znaczenie poszczególnych elementów konstytutywnych. Co ważniejsze, badacze często różnią się nawet co do tego, które elementy są koniecznymi elementami zjawiska. Różnice te wynikają więc z odmiennych spojrzeń na status ontologiczny populizmu. Pociąga to za sobą skłonność do korzystania z innych danych empirycznych oraz odmiennej metodologii. Celem niniejszego tekstu jest krytyczna analiza najbardziej typowych, jak i nowych pomysłów dotyczących statusu ontologicznego populizmu. Artykuł usiłuje ponadto wskazać na potencjalne obszary zgodności pomiędzy poszczególnymi ujęciami populizmu: jako ideologii o cienkim rdzeniu, dyskursu, strategii i organizacji, stylu politycznego, mobilizacji, dyskursywnego i stylistycznego repertuaru, ramy interpretacyjnej.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2020, 1; 131-148
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pseudo Aristides: On political style and On simple style. Attribution and the nature of treaties
    Autorzy:
    Podbielski, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806924.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Arystydes; Pseudo-Arystydes; Basilikos; Harpokration; Hermogenes; styl polityczny; styl prosty; postacie i zalety stylu
    Aristides; Pseudo-Aristides; Basilikos; Harpokration; Hermogenes; political style; simple style; forms/types and virtues of style
    Opis:
    Pseudo-Arystydes: O stylu politycznym i O stylu prostym. Atrybucja i charakter traktatów Głównym, analizowanym w artykule problemem jest sprawa autorstwa pochodzących z II wieku po Chr. traktatów O stylu politycznym i O stylu prostym. Traktaty te zachowały się w przechowywanym w Bibliotece Narodowej w Paryżu, sławnym bizantyjskim rękopisie z X wieku Parisinus gr. 1741, jako dzieła jednego z najwybitniejszych przedstawicieli Drugiej Sofistyki, żyjącego w latach 117-180 Eliusza Arystydesa, autora ponad 50 zachowanych mów. Po wyjaśnieniu głównych przyczyn odmówienia mu autorstwa tych traktatów przez nowożytnych badaczy przedstawiona jest szerzej podjęta przez M. Patillona próba znalezienia ich rzeczywistych autorów, jakiej dokonał w swym najnowszym wydaniu i naukowym opracowaniu tych traktatów w serii „Belles Lettres” (2002). Jego ustalenia stały się dla autora artykułu bezpośrednią inspiracją do ponownej analizy w kontekście historyczno-literackim świadectw komentatorów bizantyjskich: Syriana (V wiek) i Jana z Sycylii (X wiek). W świetle tej analizy okazało się, że nie ma podstaw do przyjętego przez M. Patillona podziału traktatu O stylu politycznym na część obejmującą wyjaśnienie pierwszych siedmiu „idei” (& 2-128), jako dzieła De ideis sławnego sofisty Basilikosa (II/III wiek) i na część drugą, obejmującą krótkie, teoretyczne wyjaśnienie pozostałych pięciu „postaci” stylu, jako dzieła mało znanego sofisty Dionizjusza z Miletu. Na podstawie świadectwa Syriana istnieje wprawdzie pewna możliwość przyjęcia, że autorem całego wykładu o „postaciach” stylu politycznego (& 2-140) był Basilikos, ale w tym przypadku należałoby wcześniej wyjaśnić, w jaki sposób jego traktat De ideis znany w V wieku Syrianowi i w X wieku Księdze Suda tak łatwo utracił swą tożsamość autorską, stał się utworem anonimowym i w tym samym X wieku został przepisany w Bizancjum pod innym tytułem jako dzieło Arystydesa. Analogiczne trudności wiążą się z proponowaną przez M. Patillona atrybucją traktatu O stylu prostym sławnemu Sofiście Eliuszowi Harpokrationowi, jako autorowi traktatu O postaciach stylu, którego dzieła retoryczne funkcjonowały w kulturze bizantyjskiej pod jego własnym imieniem. Jeśli podważamy bizantyjską atrybucję tych traktatów Arystydesowi, musimy je więc raczej nadal traktować jako mu przez tradycję przypisane dzieła anonimowego autora.
    The main problem analysed in the article is the authorship of two treatises from the 2nd century AD: On political style and On simple style. The treatises have been preserved in Parisinus gr. 1741, a famous Byzantine manuscript from the 10th century kept at the National Library in Paris, as works of Aelius Aristides, one of the most eminent representatives of the Second Sophistic. Aristides lived in the years 117-180 and was the author of over 50 preserved speeches. After explaining the main reasons why contemporary scholars refuse to accept Aristides as the author of the treatises, the article presents more extensively M. Patillon’s attempt to find real authors of the treatises, made by the scholar in the latest academic edition of the treatises published within „Belles Lettres” series in 2002. His findings have been a direct inspiration for the author of this article to analyze again the testimonies of Byzantine commentators: Syrianus (5th century) and John of Sicily (10th century) in historical and literary context. In the light of this analysis it turns out that there is no basis for the division of the treatise On political style, adopted by M. Patillon, into part covering the explanation of the first seven “ideas” (& 2-128), treated as Basilikos’ (a 2nd/3rd-century sophist’s) work De ideis, and the second part including a brief theoretical explanation of the remaining five “forms” of style, treated as the work of Dionysius of Miletus, a little-known sophist. On the basis of Syrianus’ testimony there is a certain possibility that Basilikos was the author of the entire lecture on the “forms” of political style (& 2-140). But, in this case it should be explained first how the treatise De ideis, which was known to Syrianus in the 5th century and was included in the Suda in the 10th century, easily lost its author, became an anonymous work and in the very 10th century was copied in Byzantium under a different title as Aristides’ work. Similar difficulties are connected with the attribution of the treatise On simple style to Aelius Harpokration which was proposed by M. Patillon. Aelius Harpokration was a famous sophist whose rhetorical works, including On forms of style, functioned in Byzantine culture under his own name. Even if we question Byzantine attribution of these treatises to Aristides, we must continue to treat them as works of an anonymous author attributed to Aristides by tradition.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 249-267
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Novyj publicističeskij stil
    New publicistic style
    Autorzy:
    Severskaâ, Ol'ga I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615229.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    social poetry
    political discourse
    publicistic style
    discourse analysis
    Opis:
    The author discusses the so-called „civil poetry”, which is now closer to journalism and becomes part of the political discourse, becoming part of media. The poetry participates in political communication, reflecting the oppositional sentiment of society. The author demonstrates that poetic discourse approaches to the journalistic one by the set of ideologemes, the social evaluation, the author’s intention to change the perception and the worldview of the recipient, the strategies of persuasion and linguistic manipulation. Special attention is given to irony and citations as interpretive methods of formation of the evaluation, and to expression of subjectivity. The article concludes the convergence of poetic and political discursive practices. The research is based on the material of Russian socio-political poetry of the circle of the “New literary review”, fellonneau poetry of D. Bykov and L. Kaganov and German political poetry, published by the newspaper “Die Zeit”. Content analysis, linguistic analysis of the text and com- municative-cognitive analysis methods have been used.
    Źródło:
    Stylistyka; 2015, 24; 141-161
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura podejmowania decyzji politycznych we współczesnej Rosji w kontekście prezydenckiego pionu władzy Władimira Putina
    Autorzy:
    Sosunov, Denis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687217.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    political decision making, decision making style, political agenda, formation trends, crowdsourcing, petitions, blogosphere, modern Russia
    podejmowanie decyzji politycznych, styl decyzyjny, agenda polityczna, trendy formacyjne, crowdsourcing, petycje, blogosfera, współczesna Rosja
    принятие политических решений, стиль принятия решений, политическая повестка дня, тренды формирования, краудсорсинг, петиции, блогосфера, современная Россия
    Opis:
    The article considers the main features of the architecture of political decisionmaking in modern Russia in the context of the presidential vertical of power V.V. Putin in terms of possible methodological approaches for their analysis and research. The political and psychological characteristic of the decision-making style of the President of the Russian Federation as the dominant subject in the process of forming the political agenda and its main development trends are considered. Non-traditional tools of influence on the mechanism of transformation of the agenda on the Internet are analyzed. In particular, crowdsourcing technologies, the practice of creating petitions and the blogosphere.
    Artykuł omawia główne cechy architektury podejmowania decyzji politycznych we współczesnej Rosji w kontekście prezydenckiego pionu władzy W. Putina z punktu widzenia możliwych podejść metodologicznych do ich analizy i badań. Uwzględniono polityczną i psychologiczną charakterystykę stylu decyzyjnego Prezydenta Federacji Rosyjskiej jako podmiotu dominującego w procesie kształtowania programu politycznego i jego głównych trendów rozwojowych. Analizowane są nietradycyjne narzędzia oddziaływania na mechanizm transformacji agendy w Internecie. W szczególności technologie crowdsourcingu, praktyka tworzenia petycji i blogosfery.
    B статье рассматриваются основные черты архитектуры принятия политических решений в современной России в контексте президентской вертикали власти В. В. Путина с точки зрения возможных методологических подходов для их анализа и исследования. Рассматривается политико-психологическая характеристика стиля принятия решений Президента РФ как доминирующего субъекта в процессе формирования политической повестки дня и ее основные тренды развития. Анализируются нетрадиционные инструменты влияния на механизм трансформации повестки дня в интернете. В частности, технологии краудсорсинга, практика созданий петиций и блогосфера.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Style of Political Images
    Autorzy:
    CMECIU, CAMELIA M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953726.pdf
    Data publikacji:
    2008-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    style
    image
    political fortress
    election posters
    semiotic invention
    technical and physiological semiotic resources
    hand gestures as signs
    Opis:
    Election campaigns become the most suitable spatio-temporal contexts where and when any (possible) President/ MP will implicitly or explicitly connect to some powerful mental images, adapted to the social and cultural embeddings. My paper focuses on the study of three election posters (fixed images) during the 2000 and 2004 election campaigns in Romania, having as their main protagonist Traian Basescu, the actual president of Romania. The reason for my choice lies in Basescu’s attempt to break the monotony of empty words glued next to a mere collection of manly busts, through the use of some creative (non)verbal rhetorical devices which should be decoded by voters. My paper is based on two semiotic theories: - Theo van Leeuwen’s social semiotics is the general framework against which the semiotic resources in the three election posters will be analysed. It also provides a “multimodal function of style” which includes a threefold process: writing, speaking and doing. I am of the opinion that the last functional component of style, namely, doing! acting upon allows a text producer to turn into a discursive master. - Umberto Eco’s semiotic theory constitutes the theoretical background of my representing the discursive reinvention of political candidates as a semiotic circle (beginning point - example/ human being; ending point - stylization/ President) which will not be closed. The gap created between these two points suggests that any election stylization should be perceived as an appearance of reality. It was exactly this subtle game between reality and appearance which has driven me to place (conceptual) metaphors as the theoretical basis for the definition of a political discourse (political discourse = fortress). Traian B&sescu19 (and his team) created memorable election posters within these four years because they knew how to manipulate his social position in order to turn any slight hint of fake appearance into an ingredient of some real facts (B&sescu - the mayor of Bucharest, embodying the image of the mentor in 2000; Basescu - the possible president and a former merchant ship captain, embodying the image of the aggressive but justified punisher or the image of the social commander in 2004). The process of decoding the election posters was a subtle invitation for the Romanian reader to interpret every semiotic resources of technical nature (objects of value: a stake and a lollipop) or of physiological nature (hand gestures) through experiential abduction that will bring to surface associate connections stored in the memory of Romanian voters. B&sescu’s new (non)verbal ways of designating a politician’s involvement stops, in a way, the monotony of the inexpressiveness rendered by the vizualization of the political bust. The idiomatic expressions (a fi dus cu zaharelul = to believe in eye candy, a da (eapa = to give the shaft; to impale) coincide with the colloquial language style, the unpolished charisma and the sense of humor Traian Basescu is famous for.
    Źródło:
    Stylistyka; 2008, 17; 201-221
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nie tędy droga: analiza klasowa i analiza nierówności w społeczeństwie zwrotu kulturowegokulturowego (Maciej Gdula i Przemysław Sadura (red.) Style życia i porządek klasowy w Polsce, oraz Wojciech Woźniak, Nierówności społeczne w polskim dyskursie politycznym)
    This Way No Way. Class Analysis and Analysis of the Inequalities in the Society of the Cultural Turn (Style życia i porządek klasowy w Polsce [Lifestyles and Class Order in Poland] by Maciej Gdula i Przemysław Sadura (eds) oraz Nierówności społeczne w polskim dyskursie politycznym [Social Inequalities in Polish Political Discourse] by Wojciech Woźniak)
    Autorzy:
    Gorlach, Krzysztof
    Foryś, Grzegorz
    Jasikowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/427258.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    klasy społeczne
    style życia
    nierówności
    Bourdieu
    dyskurs polityczny
    zwrot kulturowy
    social classes
    lifestyles
    inequalities
    political discourse
    cultural turn
    Opis:
    Esej zawiera krytyczną analizę dwóch publikacji książkowych. Pierwsza koncentruje się na stylach życia i porządku klasowym w Polsce (redaktorzy: M. Gdula, P. Sadura), a druga na nierównościach społecznych obecnych w dyskursie politycznym również w Polsce (autor: W. Woźniak). Obydwie prace potraktowano jako głos młodego pokolenia socjologów w kwestiach struktury społecznej. W stosunku do pierwszej publikacji sformułowano uwagi dotyczące: 1) nieumieszczenia teorii Bourdieu w wystarczająco szerokiej tradycji analiz struktury klasowej i ruchliwości społecznej; 2) przyjęcia uproszczonego schematu struktury klasowej w koncepcji Bourdieu; 3) konfrontowania ogólnych twierdzeń wynikających z teorii Bourdieu bezpośrednio z wypowiedziami badanych bez próby operacjonalizacji ogólnych pojęć zawartych we wspomnianej teorii; 4) braku syntetyzującego podsumowania wskazującego na zasadniczy przekaz całego opracowania. W stosunku do drugiej publikacji zwrócono uwagę na brak bardziej pogłębionej analizy zebranego materiału empirycznego, a w szczególności braku zaprezentowania zasadniczych faz analizy materiału empirycznego zgodnie z wykorzystywanymi programami analizy jakościowej.
    The essay contains critical analysis of two publications on lifestyles and class order in Polish society as well as inequalities framed in the political discourse in Poland, the first of them edited by M. Gdula and P. Sadura, the other one authored by A. Woźniak. Both volumes are treated as a voice of young generation of Polish sociologists in the discussion of social stratification. Concerning the first publication the following remarks are made: 1. Bourdieu’s theory has been not framed enough in sociological tradition of class and mobility analyses; 2. Bourdesian class scheme has been perceived in a simplistic way; 3. General statements resulting from Bourdieu’s theory have been directly set against the statements made by individuals under study without an attempt to use any direct indicators of the vague notions included in the said theory; 4. Synthesizing conclusions are lacking. Concerning the second publication two flaws have been observed: 1. Lack of a more sophisticated type of analysis of the gathered data; 2. Lack of presentation of particular stages of qualitative analysis.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2014, 1(212); 173-200
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludowość utracona? Strategie instytucjonalizacji sztuki ludowej w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem
    Autorzy:
    Muszkowska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945380.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Szkoła przemysłu Drzewnego
    Zakopane
    ludowość
    styl regionalny
    styl narodowy
    studia postkolonialne
    historia społeczno-polityczna
    School of Wood Industry
    folklore
    regional style
    national style
    postcolonial studies
    socio-political history
    Opis:
    W jakim stopniu funkcjonujące dzisiaj wyobrażenie „góralszczyzny” odpowiada tradycyjnej twórczości Podhala sprzed prób jej instytucjonalizacji? Tekst stanowi analizę metod konstruowania stylów regionalnego i narodowego, jakie realizowano w programach zakopiańskiej Szkoły Przemysłu Drzewnego z lat 1879–1939. Ówczesna twórczość rzeźbiarska wykładowców i wychowanków placówki oraz prowadzona w jej zakresie edukacja ukazują różnorodność prób instytucjonalizacji oraz instrumentalizacji ludowości. W literaturze przedmiotu brakuje jednak wyczerpującej analizy tych procesów. Celem tekstu jest prześledzenie (nad)użyć folkloru, do jakich dochodziło w obrębie uczelni. Analizie zostały poddane programy edukacji realizowane przez dyrektorów: Franciszka Neužila, Edgara Kovátsa, Stanisława Barabasza, Karola Stryjeńskiego oraz Adama Dobrodzickiego. Genealogia przywołanych koncepcji kształcenia ujawnia pewną ambiwalencję: nauczające wytwórczości ludowej programy były w rzeczywistości formami artystycznej ingerencji w regionalną kulturę Podhala, tworzonymi w większości przez „obcych” i dla „obcych”. Całość rozważań została zrealizowana z perspektywy studiów postkolonialnych oraz historii społeczno-politycznej.
    To what extent does the present image of Polish “highland culture” reflect the traditional art and craftsmanship of Podhale from before its institutionalization? This study offers an analysis of methods of creation of regional and national style, conducted at the School of Wood Industry in Zakopane from 1879 to 1939. Art and craft of students and professors and the educational methods demonstrate various attempts of institutionalization and instrumentalization of folklore. Literature on the subject lacks a thorough analysis of those processes. The object of this study was to trace the (ab)uses of folklore that happened on account of the School. Analyzed were the teaching programmes carried out by headmasters: Franciszek Neužil, Edgar Kováts, Stanisław Barabasz, Karol Stryjeński, and Adam Dobrodzicki. Those methods of education reveal an ambivalence: while officially teaching local folklore and craft, they were in fact a form of artistic interference with the regional culture of Podhale, by “strangers” and for “strangers”. The text was based on postcolonial studies and socio-political history.
    Źródło:
    Artifex Novus; 2021, 5; 88-103
    2544-5014
    Pojawia się w:
    Artifex Novus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uzbekistan: A State Undergoing Total Reconstruction
    Autorzy:
    Bodio, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2014425.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Uzbekistan
    Shavkat Mirziyoyev
    leadership style
    political dialogue
    human resources and management system
    security and foreign policy
    state reconstruction strategy
    economy and social sphere
    Opis:
    This study attempts to demonstrate the reform strategies implemented in the last three years in Uzbekistan. The author focuses on analyzing the implementation of five priorities of this strategy - the dialogue between the authorities and society, human resources and management system, economy and social sphere, security and foreign policy. He devotes a great deal of attention to present the image of the architect of these reforms - the president of the state. The author emphasizes that the style of exercising power, including the implementation of reforms by Shavkat Mirziyoyev, fits into the model of transformational leadership. It is a reforming, missionary, and servant (national) leadership tailored to the expectations and aspirations of the society, but also burdened with high risk, regardless of the starting conditions for the reconstruction of the state.
    Źródło:
    Polish Political Science Yearbook; 2020, 2 (49); 11-40
    0208-7375
    Pojawia się w:
    Polish Political Science Yearbook
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prezydencki i parlamentarny style kampanii wyborczej
    The Presidential and Parliamentary Style of the Election Campaign
    Autorzy:
    Peszyński, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1831890.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prezydencki styl kampanii wyborczej
    parlamentarny styl kampanii wyborczej
    uwarunkowania ustrojowe
    zwycięstwo wyborcze
    nominacje kandydatów
    produkt polityczny
    strategia wyborcza
    mass media
    presidential style of the election campaign
    parliamentary style of the election campaign
    political system conditions
    election aim and winner issue
    nominations of candidates
    main campaign product
    electoral strategy
    Opis:
    Artykuł jest próbą zaprezentowania propozycji modeli kampanii wyborczej – prezydenckiego i parlamentarnego. W języku publicystycznym, a nawet naukowym często używa się terminów „marketing prezydencki” czy „marketing parlamentarny”, ale w zasobach książkowych i w artykułach naukowych wyraźnie brakuje szerszego namysłu teoretycznego nad tymi kategoriami. Niniejszy tekst w żadnym miejscu nie aspiruje do tego, aby stworzyć jedyną i powszechnie obowiązującą koncepcję. Zamierzeniem autora jest ukazanie własnej propozycji i poddanie jej naukowej dyskusji. Punkt wyjścia do zbudowania niniejszej propozycji stanowiły najbardziej powszechne w światowej literaturze koncepcje („kandydata w kampanii wyborczej”, „wszechstronnego marketingu politycznego”, „ewolucji kampanii wyborczych” oraz „koncepcja  współczesnych modeli kampanii wyborczych”), ale bazowano przede wszystkim na propozycji Marka Jezińskiego, który kilkanaście lat temu przedstawił modelowe ujęcia kampanii prezydenckiej, parlamentarnej i samorządowej. Dychotomię „model prezydencki” – „model parlamentarny” oparto na następujących kryteriach: (1) uwarunkowania ustrojowe, (2) cele wyborów i sposoby wyłaniania zwycięzców (3) nominacje kandydatów, (4) główny produkt kampanii, (5) strategia wyborcza oraz (6) relacjonowanie kampanii przez środki społecznego przekazu. 
    The article is an attempt to present proposals for two election campaign models – presidential and parliamentary. In the journalistic and political science language, the terms ‘presidential marketing’ and ‘parliamentary marketing’ are frequently used, but literature and scientific articles lack wider theoretical reflection on these categories. This text in no place aspires to create the only and universally applicable concept. The author’s intention is to present his own proposal and subject it to scientific discussion. The starting point for building this proposal were the most common concepts in the world literature (‘candidate in the election campaign’, ‘comprehensive political marketing’, ‘evolution of election campaigns’ and ‘concept of contemporary election campaign models’), but mainly based on the proposal of  Marek Jeziński, who over dozen years ago presented models shots of the presidential, parliamentary and self-governmental campaign. The “presidential model” dichotomy – the “parliamentary model” is based on the following criteria: (1) political system conditions, (2) election aim and winner issue (3) nominations of candidates, (4) main campaign product, (5) electoral strategy and (6) the presentation of the campaign in mass media.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 3; 143-162
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uzbekistan – państwo w totalnej przebudowie
    Uzbekistan: A State Undergoing Total Reconstruction
    Узбекистан – государство в процессе полной реконструкции
    Autorzy:
    Bodio, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568482.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Uzbekistan
    Shavkat Mirziyoyev
    leadership style
    state reconstruction strategy
    political dialogue
    human resources and management system
    economy and social sphere
    security and foreign policy
    Узбекистан
    Шавкат Мирзиёев
    формат и стиль лидерства
    стра¬тегия государственного переустройства
    политический диалог
    система управления персоналом
    экономика и социальная сфера
    безопасность и внешняя политика
    Opis:
    This study attempts to demonstrate the reform strategies implemented in the last three years in Uzbekistan. The author focuses on analyzing the implementation of five priorities of this strategy – the dialogue between the authorities and society, human resources and management system, economy and social sphere, and security and foreign policy. He devotes a great deal of attention to present the image of the architect of these reforms – the president of the state. He emphasizes that the style of exercising power, including the implementation of reforms by Shavkat Mirziyoyev, fits into the model of transformational leadership. It is a reforming, missionary, and servant (national) leadership tailored to the expectations and aspirations of the society, but also burdened with high risk, regardless of the starting conditions for the reconstruction of the state.
    В данном исследовании предпринята попытка представить стратегии реформ, реализованные в Узбекистане за последние три года. Автор сосредотачивает вни¬мание на анализе пяти приоритетов этой стратегии: диалога власти с обществом, человеческих ресурсов и системы управления, экономики и социальной сферы, безопасности и внешней политики. Большое внимание уделяет архитектору этих реформ, которым является президент государства. Подчеркивает, что стиль осу¬ществления власти, включая реализацию реформ Шавката Мирзиёевa, вписывается в модель трансформационного лидерства. Это реформаторское и миссионерское руководство, а также национально-государственная служба в соответствии с ожи¬даниями и стремлениями большинства общества, но также связанные с высоким риском, ввиду изначальных условий восстановления государства.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 2(25); 61-101
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies