Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polisomnografia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Analiza procesu zasypiania – przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Bilińska, Małgorzata
Laskus, Anna
Maciejewski, Cezary
Kiziak, Marta
Śmietanowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401681.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
proces zasypiania
polisomnografia
Opis:
Bezwiedne zasypianie za kierownicą jest powodem wielu wypadków drogowych i stanowi ważny problem społeczny. Z tego powodu istotne wydaje się poznawanie procesów fizjologicznych towarzyszących zasypianiu człowieka. Szczególnie interesujące są te parametry fizjologiczne, których zmiany towarzyszą przechodzeniu ze stanu pełnej świadomości do zasypiania. Ich monitorowanie mogłoby posłużyć, np. w określeniu poziomu senności kierowcy, a co za tym idzie – ryzyka zaśnięcia za kierownicą. W niniejszym artykule przedstawiamy podsumowanie wiedzy na temat zmian wybranych parametrów fizjologicznych, które zachodzą na pograniczu czuwania i snu, a także w czasie samego snu. Istotne zmiany są szczególnie widoczne w obrazie fal mózgowych w badaniu EEG. Ponadto zmniejsza się aktywność układu autonomicznego, co prowadzi do spadku tętna i ciśnienia tętniczego. Dochodzi również do zwolnienia rytmu oddechowego oraz pogłębienia oddechu. Analiza widmowa zmienności rytmu serca (HRV) wskazuje na spadek amplitudy funkcji gęstości widmowej mocy w zakresie składowych wolnych. Interesującym parametrem wydaje się monitorowanie narządu wzroku. Ruchy gałek ocznych w czasie zasypiania przechodzą ze skokowych na wolnofalowe, a przejście to dobrze koreluje ze zmianami w obrazie EEG. Ponadto stopniowo zanikają drgania powiek. Mierzone elektromiograficznie (EMG) napięcie mięśni spada. Opisanym zwiastunem zapadania w sen jest ocieplenie dystalnych części kończyn. Wszystkie te parametry wydają się być użyteczne w ocenie zmęczenia kierowcy. W artykule próbujemy również określić, które z nich są na tyle stabilne i łatwo mierzalne, aby mogły być zastosowane w celu efektywnego pomiaru senności kierowcy.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 11-15
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zespołu obturacyjnego bezdechu sennego na wymiary i funkcję skurczową lewej komory serca
Autorzy:
Dybała, Andrzej
Zakrzewski, Maciej
Myśliński, Wojciech
Bartoszek, Elżbieta
Kiciński, Paweł
Milaniuk, Sylwia
Przybylska-Kuć, Sylwia
Jaroszyński, Andrzej
Mosiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552715.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
bezdech senny
polisomnografia
lewa komora serca.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 2; 101-102
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu u dzieci – ważny problem w świetle aktualnych europejskich wytycznych
Autorzy:
Krzeski, Antoni
Burghard, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398234.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chrapanie
obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu
polisomnografia
zespół obturacyjnych bezdechów sennych
Opis:
Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu (sleep disordered breathing; SDB) są częstym problemem klinicznym. Nierozpoznane lub nieleczone stanowią bardzo poważne zagrożenie dla intensywnie rozwijającego się organizmu dziecka. Wśród następstw wymienia się groźne powikłania ze strony układu sercowo-naczyniowego, ośrodkowego układu nerwowego, zaburzenia wzrastania oraz moczenie się. Z tego względu SDB u dzieci stają się coraz częstszym przedmiotem naukowych dociekań, publikacji, tematem debat w czasie kongresów. W 2015 roku Grupa Robocza Europejskiego Towarzystwa Chorób Układu Oddechowego (European Respiratory Society Task Force) wydała dokument zawierający wnioski dotyczące diagnostyki i leczenia obturacyjnych zaburzeń oddychania w czasie snu u dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 18 lat (ryc. 1). Dane naukowe z 362 publikacji przedstawiono w nim w skondensowanej postaci „7 kroków”, niezwykle pomocnych przy ustalaniu rozpoznania i postępowania terapeutycznego [1]. Autorzy zwracają uwagę na wciąż ograniczoną liczbę rzetelnych dowodów dotyczących SDB: badań prospektywnych, randomizowanych, z podwójnie ślepą próbą, z zastosowaniem placebo. Przedstawione dowody autorzy skategoryzowali w zależności od stopnia ich jakości, według klasyfikacji Amerykańskiej Akademii Neurologii (American Academy of Neurology; ANN) w klasach od I do IV. W 2012 roku, zostały opublikowane wytyczne Amerykańskiej Akademii Pediatrii (American Academy of Pediatrics; AAP). Dotyczą one zespołu obturacyjnego bezdechu w czasie snu (obstructive sleep apnea syndrome; OSAS) związanego z przerostem migdałków i/lub otyłością u zdrowych dzieci [2, 3] i stanowią cenne kompendium diagnostyczno- -terapeutyczne. Omawiane w niniejszym artykule „europejskie” wytyczne wynikają z postępu wiedzy, jaki się dokonał w ostatnich latach, traktują problematykę szerzej, uwzględniają także rzadkie i trudne przypadki oraz przedstawiają szersze spektrum potencjalnych działań terapeutycznych. Ich celem jest jeszcze lepsze rozpoznawanie SDB, usystematyzowanie szczegółowej diagnostyki i leczenia na każdym etapie opieki medycznej nad dzieckiem, z uwzględnieniem przyczyny lub przyczyn powstania tego zaburzenia oraz jego powikłań.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 5; 9-16
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu u dzieci – ważny problem w świetle aktualnych europejskich wytycznych
Autorzy:
Krzeski, Antoni
Burghard, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398235.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chrapanie
obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu
polisomnografia
zespół obturacyjnych bezdechów sennych
Opis:
Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu (sleep disordered breathing; SDB) są częstym problemem klinicznym. Nierozpoznane lub nieleczone stanowią bardzo poważne zagrożenie dla intensywnie rozwijającego się organizmu dziecka. Wśród następstw wymienia się groźne powikłania ze strony układu sercowo-naczyniowego, ośrodkowego układu nerwowego, zaburzenia wzrastania oraz moczenie się. Z tego względu SDB u dzieci stają się coraz częstszym przedmiotem naukowych dociekań, publikacji, tematem debat w czasie kongresów. W 2015 roku Grupa Robocza Europejskiego Towarzystwa Chorób Układu Oddechowego (European Respiratory Society Task Force) wydała dokument zawierający wnioski dotyczące diagnostyki i leczenia obturacyjnych zaburzeń oddychania w czasie snu u dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 18 lat (ryc. 1). Dane naukowe z 362 publikacji przedstawiono w nim w skondensowanej postaci „7 kroków”, niezwykle pomocnych przy ustalaniu rozpoznania i postępowania terapeutycznego [1]. Autorzy zwracają uwagę na wciąż ograniczoną liczbę rzetelnych dowodów dotyczących SDB: badań prospektywnych, randomizowanych, z podwójnie ślepą próbą, z zastosowaniem placebo. Przedstawione dowody autorzy skategoryzowali w zależności od stopnia ich jakości, według klasyfikacji Amerykańskiej Akademii Neurologii (American Academy of Neurology; ANN) w klasach od I do IV. W 2012 roku, zostały opublikowane wytyczne Amerykańskiej Akademii Pediatrii (American Academy of Pediatrics; AAP). Dotyczą one zespołu obturacyjnego bezdechu w czasie snu (obstructive sleep apnea syndrome; OSAS) związanego z przerostem migdałków i/lub otyłością u zdrowych dzieci [2, 3] i stanowią cenne kompendium diagnostyczno- -terapeutyczne. Omawiane w niniejszym artykule „europejskie” wytyczne wynikają z postępu wiedzy, jaki się dokonał w ostatnich latach, traktują problematykę szerzej, uwzględniają także rzadkie i trudne przypadki oraz przedstawiają szersze spektrum potencjalnych działań terapeutycznych. Ich celem jest jeszcze lepsze rozpoznawanie SDB, usystematyzowanie szczegółowej diagnostyki i leczenia na każdym etapie opieki medycznej nad dzieckiem, z uwzględnieniem przyczyny lub przyczyn powstania tego zaburzenia oraz jego powikłań.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 5; 9-16
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reliability of the Epworth Sleepiness Scale and the Berlin Questionnaire for screening obstructive sleep apnea syndrome in the context of the examination of candidates for drivers
Wiarygodność Skali Senności Epworth i Kwestionariusza Berlińskiego w diagnostyce przesiewowej zespołu obturacyjnego bezdechu sennego w kontekście badań kandydatów na kierowców
Autorzy:
Kiciński, Paweł
Przybylska-Kuć, Sylwia M.
Tatara, Kalina
Dybała, Andrzej
Zakrzewski, Maciej
Myśliński, Wojciech
Mosiewicz, Jerzy
Jaroszyński, Andrzej J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164235.pdf
Data publikacji:
2016-12-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
medycyna pracy
wiarygodność
badania kierowców
zespół obturacyjnego bezdechu sennego
badania ankietowe
polisomnografia
occupational medicine
reliability
drivers’ examinations
obstructive sleep apnea syndrome
questionnaires
polysomnography
Opis:
Background The aim of the study has been to assess the usefulness of the Epworth Sleepiness Scale (ESS) and the Berlin Questionnaire (BQ) for obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) screening. The capacity of both tests to discriminate between healthy individuals or with mild OSAS (apnea-hypopnea index (AHI) < 15/h) vs. patients with moderate or severe OSAS (AHI ≥ 15/h) was evaluated. Material and Methods The study encompassed 223 patients with a suspicion of the OSAS. The ESS and BQ were completed by patients unassisted. Screening polysomnography was performed using the Porti SleepDoc. The OSAS was diagnosed when AHI ≥ 15/h or AHI ≥ 5/h with simultaneous occurrence of clinical symptoms. Results The ESS score was found to be significantly higher in the study group compared to the control group (8.9±5.9 vs. 11.6±5.2 pt, p < 0.0001). Otherwise, there were no significant inter-group differences in the percentage of high-risk individuals according to the BQ (83.7% vs. 92.3%, p > 0.05). Sensitivity of the ESS and BQ was 53.2% and 93.1%, respectively while specificity was 58.8% and 16.2%, respectively. Poor correlation between the ESS score and AHI and apnea index were noticed (r = 0.22, p = 0.001 and r = 0.24, p < 0.001, respectively). Conclusions Considering its low sensitivity, the ESS should not be used as a screening test for the OSAS diagnosis amongst candidates for drivers. The BQ is characterised by high sensitivity for the OSAS diagnosis with AHI ≥ 15/h, however, due to low specificity, the questionnaire may increase the number of healthy individuals referred for needless diagnostic procedures. Med Pr 2016;67(6):721–728
Wstęp Celem pracy była ocena przydatności Skali Senności Epworth (SSE) i Kwestionariusza Berlińskiego (KB) w diagnostyce przesiewowej zespołu obturacyjnego bezdechu sennego (obstructive sleep apnea syndrome – OSAS). Oceniono przydatność obu testów do rozróżniania osób zdrowych od osób z łagodnym OSAS (wskaźnik bezdechu i spłyceń oddechu (apnea-hypopnea index – AHI) < 15/godz.) i pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim OSAS (AHI ≥ 15/godz.). Materiał i metody Do badania włączono 223 pacjentów z podejrzeniem zaburzeń oddychania w czasie snu, którzy wypełnili SSE i KB. Uproszczoną polisomnografię wykonano z wykorzystaniem urządzeń Porti SleepDoc. W przypadku stwierdzenia AHI ≥ 15/godz. lub AHI ≥ 5/godz. i jednoczesnego występowania objawów klinicznych rozpoznawano OSAS. Wyniki Wynik SSE był istotnie wyższy w grupie badanej niż w grupie porównawczej (8,9±5,9 vs 11,6±5,2 pkt, p < 0,0001), natomiast odsetek osób z wysokim ryzykiem OSAS według KB nie różnił się istotnie w obu grupach (83,7% vs 92,3%, p > 0,05). Czułość SSE wyniosła 53,2%, a KB – 93,1%, natomiast swoistość SSE – 8,8%, a KB – 16,2%. Odnotowano słabą korelację między wynikiem SSE a AHI i wskaźnikiem bezdechów (odpowiednio: r = 0,22, p = 0,001 vs r = 0,24, p < 0,001). Wnioski Ze względu na niską czułość SSE nie powinna być stosowana jako samodzielny test przesiewowy w diagnostyce OSAS u kandydatów na kierowców. Natomiast KB, mimo że cechuje się dużą czułością w rozpoznawaniu umiarkowanego lub ciężkiego OSAS (AHI ≥ 15/godz.), z powodu bardzo niskiej swoistości może przyczyniać się do kierowania osób zdrowych na zbędną diagnostykę. Med. Pr. 2016;67(6):721–728
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 6; 721-728
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena występowania wzmożonej senności w ciągu dnia oraz ryzyka obturacyjnego bezdechu podczas snu u kierowców zawodowych komunikacji miejskiej
Excessive daytime sleepiness and risk for obstructive sleep apnea in the public transport drivers
Autorzy:
Minarowski, Łukasz
Chwieśko-Minarowska, Sylwia
Czaban, Marcin
Mickiewicz, Magdalena
Kozakiewicz, Natalia
Kuryliszyn-Moskal, Anna
Chyczewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164386.pdf
Data publikacji:
2015-11-16
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
obturacyjny bezdech senny
ocena ryzyka
kierowcy autobusów miejskich
kwestionariusz STOP-Bang
Skala senności Epworth
polisomnografia
obstructive sleep apnea
risk assessment
public transport drivers
STOP-Bang Questionnaire
Epworth Sleepiness Scale
polysomnography
Opis:
Wstęp Obturacyjny bezdech senny (OBS) to zaburzenie polegające na zwiększonym oporze górnych dróg oddechowych, które wynika m.in. z zapadania się ścian gardła w czasie snu, przerywającego przepływ powietrza do i z płuc. Jednym z poważnych objawów dziennych u chorych z OBS jest występowanie nadmiernej senności. Utrzymująca się wzmożona senność dzienna może prowadzić do zaburzeń kognitywnych, które wpływają na codzienne funkcjonowanie. Materiał i metody Celem pracy była prospektywna ocena występowania wzmożonej senności w ciągu dnia oraz ryzyka wystąpienia obturacyjnego bezdechu podczas snu u zawodowych kierowców autobusów komunikacji miejskiej. Badaniem objęto 103 mężczyzn, u których przeprowadzono anonimowe badanie ankietowe w celu określenia stopnia senności dziennej w skali senności Epworth (Epworth Sleepiness Scale – ESS) oraz ryzyka wystąpienia OBS za pomocą kwestionariusza STOP-Bang (SBQ). Wyniki U 43 respondentów (42%) stwierdzono niskie ryzyko wystąpienia OBS według SBQ, średnie odnotowano u 55 kierowców (53%), a wysokie u 5 kierowców (5%). Znaczna senność prowadząca do zatrzymania pojazdu w trakcie pracy korelowała dodatnio z wyższymi średnimi wartościami ESS (r = 0,32; p < 0,05). U kierowców z wysokim ryzykiem OBS w SBQ nie obserwowano związku ze zwiększoną sennością w ciągu dnia. Wnioski Osoby ze średnim i wysokim ryzykiem OBS według kwestionariusza STOP-Bang powinny być niezwłocznie skierowane do dalszej diagnostyki snu w celu ustalenia dokładnej przyczyny nasilonej senności. Badanie z użyciem kwestionariusza STOP-Bang jest metodą pozwalającą na wyłonienie grupy osób, u których należy wykonać badanie polisomnograficzne. Med. Pr. 2015;66(5):679–685
Background Obstructive sleep apnea (OSA) is a set of symptoms related to the increased upper airways resistance during sleep (due to pharyngeal walls collapse) leading to intermittent airflow obstruction in the lungs. One of the most severe OSA symptoms is excessive daytime sleepiness. Sustained daytime sleepiness may impair cognitive functions and thus influence the everyday functioning of affected person. Material and Methods The aim of the study was to prospectively assess excessive daytime sleepiness and the risk for OSA in municipal bus drivers. The study was performed in a group of 103 men. The anonymous survey comprised Epworth Sleepiness Scale (ESS) for daytime sleepiness assessment and STOP-Bang Questionnaire (SBQ) for OSA risk assessment. Results In 43 (42%) respondents OSA risk was assessed as low, while moderate and high risk was observed in 55 (53%) and 5 (5%) drivers, respectively. Severe daytime sleepiness correlated positively with ESS results (r = 0.32; p < 0.05). In drivers with high OSA risk revealed in SBQ no correlation with high ESS was observed. Conclusions In drivers with moderate and high OSA risk a sleep medicine specialist consultation with a consecutive diagnostic procedures is necessary. STOP-Bang Questionnaire and ESS are the fast tools to identify patients at increased risk for OSA. Med Pr 2015;66(5):679–685
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 5; 679-685
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies